feze fiotLrant wordt dagelijks, met uitzondering van <gcn- en feestdagen, uitgegeven. Leiden, 30 Januari. l)e vrouw eens Dichters. U\ 3882. ï>oiitlei»clas>; 31. JTanuari. A*. 1889. PEJUS DIAZES. COUBANTt Tw Irttdan ptt I mundes.1 JO. Vmiso per port.1.40. Afroo&rltfk* K«ouMn»O.OB. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 1—fl regels 1,05. Iedere regel meer/0.17i. Grootere letters naar plaatsruimte, Toor bet in- caeseeren buiten de stad wordt 0.10 berefeend. Oflloicole Keniii*ifeyiajj«n. Lollng voor de Nationale Militie. Burgemeester en IVothouders van Leiden, Gezien het besluit van den Heer Commissaris des Koniugs in deze provincie, van den 17den Januari 1889, A No. 150 (2de aftl.), Provinciaal blad No. 5, houdende regeling van de Loting voor de Nationale ^lilitis; Gelet op de bepalingen der Wet van den 19den Augustus 18G1 (Staatsblad No. 72), alsook op die an Zijner Majeeteits beslnrt van den Beten MH I8D2 Abtaatoblad No. 4G); Evengen ter algemeeno keunis: dat do loting der in het vorig jaar binnen deze gemeente voor de Nationale Militie ingescArevonen, en alzoo oor hen, die geboren zijn in het ja-ar 18Gd», zal geschieden in een der vertrekken van net Raadhuis, op Dinsdag, Woensdag en Donderdag 12, 13 en 14 Februari aan staande, telkens des morgens te halftien; dat deze loting in eene alphabctbclie volgorde der namen van do ingeschrevenen zal plaats hebben, en wel: op Dinsdag den 12den Februari 1889, voor de ingeschrevenen, wier familicnasm begint met do letter A tot en met de letter G, op Woensdag den ISdeo Februari 1889, voor de ingeschrevenen, wier familienaam begint met de letter H tot en met de letter P, en op Donderdrg den 14dcn Februari 1889, voor de ingeschrevenen, wier familienaam begint met do letter Q tot en met do letter Z. Voorts, dat bij art. 33 der Wot ia bepaald dat voor den ingeschrevene, die niet i» opgekomen, het nommer kan getrokken worden door zijn vader, mo der of voogd, terwijl, is ook deze piet opgekomen^ alsdan het trekken geschiedt door den Burgemeester of het' lid van den Raad der gemeente, waar de lotoling ia ingeschreven; dat ingevolge art. 34 de opgekomen ingeschrevene, dadelijk na het trokken van zijn nummer, de redenen van vrijstelling opgeeft, die hij meent te hebben. Het opgeven van deze redenen kan door zjjn vader, mpeder of voogd geschieden, zoo deze tegenwoordig en de ingeschrevene niet opgekomen is. Wijders, dat tot het opmaken der getuigschriften, vermeld btf art. 53, tot het bekomen van vrijstelling wegerih brocderdienst of <»p grond van te zijn eenige wettige zoon (welke getuigschriften worden afgegeven op de getuigenis van twee bij den Burgemeester be kende en to goeder naam en faam staande ingezetenen, die zich ieder voor de waarheid van het daarbij ver klaarde, door mede-onderteekening, verantwoordelijk stellen), de gelegenheid bestaat ter Secretarie dezer -gemeente, op Maandag don 18den en Dinsdag den 19den Februari aanstaande, van des voormiddags tien tert des namiddags drie uren. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Leiden, DE KANTER, Burgemcoster. 30 Jan. 18F9. E. KIST, Secretaris. Ton vervolge op hun vorig rapport om trent eene uitbreiding van hot onderwijzend personeel aan do school 4de klasse No. 2, wordt thans door B. en Ws. aan den gemeen teraad overgelegd de door de hoofden van de scholen 4de klasse uitgebrachte adviezen omtrent eene eventueele wijziging van de bestaande schoolwijkverdeeling. B. en Ws. herinneren daarbij dat by be sluit van hun college van 25 Augustus 1887 laatstelijk de schoolwijkverdeeling voor do gey---?.- r -sirja: At—ufA-t.'1. j I^enilleton, scholen 4de klasse werd vastgesteld volgens de ljjn Doezastraat oostwaarts op, Steen- schuur, Hoogewoerd, Watersteog, Hooigracht, Oude Rijn, Heerengracht, Zuidsingel met inbe grip van de percnolen gelogen aan de Zuid zijde, met dien vorstande dat de school No. 1 is bestemd voor de kinderen, wonende ton zuiden en oqSten van genoemde ljn, on de school No. 2 voor de kinderen, wonende ten noorden en ten weston van de grenslijn. Ofschoon erkonnondo dat eenige vermin dering van hot getal leerlingen van do school No. 1 der 4de klasse hot onderwijs, inzonderheid in de lagere afdeelingen, ten goede zou komen, mag ik, zegt de heer H. C. Van der Ha'yde als hoofd dor school No. 1, toch niet nalaten te wijzen op het bezwaar tegen eene nieuwe verplaatsing van de grens der schoolwjjkon, daarin bestaande, dat door don grooton afstand, waarop dientengevolge do overgeplaatste kindoren zullen wonen, het geregeld schoolbezoek stellig zal lijden. Eene moeilijkheid van dien aard wordt hooger aangeslagen en inderdaad ook storker gevoeld bjj kinderen uit da lagere volksklasse, dan bij die der moergegoeden, bjj wie kleeding en voeding een krachtiger weerstandsvermo gen waarborgen. Mocht dat bezwaar, over welks gegrondheid alleon de toekomst met zekerheid uitspraak kan doen, niet worden gedoold, dan geeft de heer Van der Heyde in overweging, de grensverandering niet verder uit te strekken dan tot en met het gedeelte dor gemeente, liggende tusschen de Hoerengracht en de Hooigracht, met den Ouder. F.,;:. >r.s no.--óe- Ijjke en de Groenesteeg als zuidelijke grens. Werd dlo maatregel op dit oogonblik toe gepast, dan zouden van school No. 1 naar No. 2 worden overgeplaatst 27 jongens en 23 meisjes. Het getal leerlingen zon daarna bedragen, oveneens verdeeld over de 12 klassen, 501 leorlingen. Van het onderwijzend personeel, thans 14 leden tellende, zou dan een onderwijzer of eene onderwijzeres naar school No. 2 kunnen overge plaatst worden. Do heer J. M. Prins deelt in z(jn rapport als hoofd der Bcbool No. 2 mede dat in de onderstelling dat met primo April a. 8. alle leerlingen dor twaalfde klasse ontslag ver zoeken en van de overige twaalfjarigen V3 vertrekt, de nieuwe cursus zal begonnen worden met eene tiende klasse van 38, eene elfde van 23 en eene twaalfde klasse van 9 leer lingen, welke getallen grooter zijn dan de JS'aar hit Dicmch Mn H. Bono door f). p, 4) Hot was een ochtend in de lente. Victor v/as uitgegaan, gelijk hij in den laatsten tyd doorgaans overdag uit was. Zjj was in zijn studeervertrek gaan zitten, een gezellig, af gezonderd nestje met groots boekenkasten, eene eikenhouten schrijftafel, platen, portretten, beeldjes on smaakvol gerangschikte bloemen. Eigenlijk hield zjj niet veel van deze kamer, welke, naar haar oordeel, te veel van een boudoir had, en waarin men al te zeer ge voelde liga or met hot dichterschap werd go coqaelteord. Er hing altijd eene lucht, alsof 'er zoo ju.st eene sterk geparfumeerde dame was geweest. Zij werd daar altijd te voel herinnerd aan dien Victor, dien zij nu dood waando, waarom ze er liever in het geheel niet kwam. Maar dien dag werdon de andere kamers schoongemaakt, en zoo bleef er geen9 andere keu. over. Zy zette zich aan de schrijft fel, bladerde in eenigo boeken, en legde dan bij een schrijfboek met blauwen omslag, dat voor de hand lag, tusschen de bladzijden van eene Rovu&, om een opstel te onthouden, dat zy wenschte te lezen. Tegen den avond kwam Victor als gewoon lijk thuis. Hy greep dadelijk naar een op de tafel liggen'! boek. „Hé, heb jij dit cahier in de Revue gelegd 7' vroeg hij. „Dat cahier? O ja, 't kan wel zijn, om te onthouden, waar ik gebloven was, toen ik in je kamer zat te lezen." Victor liep een paar maal de kamef neer, met liet schrijfboek in de hand, bleef toen bij het venster staan, on zeide, mot don rug naar de tafel gekeerd, waaraan Martha zal „I-Ieb je die verzen gelezen?'' Er was iets opvallend nonchalants in zijn toon, esne zekere gemaakte onverschilligheid. Martha keek op. „Neen, hé, zijn het verzen Zjj koek half verbaasd naar den kant, waar haar man zachtkens stond te neuriën, terwijl lijj met de vingors de maat op de ruilen trommelde: „Wanneer heb je die dan ge maakt?" Gij staat nog steeds met den rug.: aar haar toe, maar draait het. hoefd even urn, terwijl hjj antwoordt; „Och, voor een dag of wat." Hij zegt dit haastig en kortaf. Beidon zwijgen een oogenblik. Het was Martha ftjsof het een of ander onzichtbaars overeenk' ms'ige op 10 October 1888. Men mag du» verwachten dat mettertijd de hoogere klassen in evenredigheid tot do lagere vol doende bevolkt zullen worden en men aldus zonder wijziging der wijkverdeelitig tot eene volledige school zal geraken. Indien de wijk verlog ging, door den heer Van der Heyde ln overweging gegeven, onmid dellijk werd toegepast, zou de bevolking der school van den hoer Prins zich zoodanig wijzigen, dat, afgezien nog van de omstandigheid, dat de klassen I, II on IV VI te talrijk zouden worden, er voor de vier laagste klassen geene plaats zou zjjn. Wordt nu daarenboven in aanmerking ge nomen dat de schipperskinderen, die in afwis selend aantal deze school bezoeken, niet in de gegovone cijfers begrepen zjjn en dat het aantal leorlingon in eene klasse in den loop /an het jaar verminderen, maar ook vermeer deren kan, dan bljjkt dat by wjjkverlegging do bevolking der school No. 2 te groot zou kunnen worden voor do beschikbare ruimte. Dit laatste bezwaar en dat ter plaatsing van drie lriassan in één lokaal zou men kunnen opheffen door den aanbouw van een zesde lokaal, waarvoor de noodigo ruimte overvloedig beschikbaar is. Naar aanleiding van de betrekkelijke artikelen dor Verordeningen op de heffing van schoolgeld voor de Hoogere Burgerscholen on de scholen voor lager onderwijs, geven B. en Ws. den gemeenteraad in overweging aan den heer P. W. J. H. Tengbergen, wegens vertrek uit de gemeente in Februari a. s. lo. vrijstelling te verleonen van de betaling van schoolgeld over de laatste tweo kwartalen van den cursus 1888/89 voor C. D. Tong- bergen en Henri Van Warmelo, loerlingen der Hoogere Burgerschool voor Meisjes en voor Jongens, en 2o. restitutie te verleonen van betaald schoolgeld voor Louis Van War melo, leerling van de Jongensschool lsto klasso, over de maand Maart 1889, tot een bedrag van f 5. In eene der zalen van de sociëteit Minerva" alhier had gisteravond eene voor alle studenten opengestelde vergadering van de studentenafdeeling der Ned.-Zuid-Afri- kaansche Verooniging plaats. Mr. W. H. De Beaufort wekte in eene keurige voordracht zijne hoorders op tot belangstelling en sym pathie voor het land en volk van Zuid Afrika, waarna mr. F. baron Van Hogondorp (Damas) in causerie-vorm het, een en ander omtrent de boeren ton beste gaf, welke voordracht nu en dan hilariteit verwekte. Al» het 's avonds regent, is dit natuurlijk van Invloed op de opkomst naar de publieke vermakelijkheid, welke alsdan mocht gegeven worden. Maar bovendien is in den smaak van het tegenwoordig geslacht een belangrijk verschil ontstaan by dien van hen, die vóór ons leefden. Jaren terug zou men met een stnk als „Roger do geschandvlekte", dat gisteravond door het tooneelgezelschap van den heer A. Van Lier in de Stadszaal werd opgevoerd, hebben gedweept, thans wordt het door de meesten eenvoudig tot de „diaken" gerekend. Voor hen, die van verschrikkelyke toonee- len houden, is het genoemde drama werkelijk eon kolfje naar de hand, geheel naar hunne gading. Al in het twoede bedryf ziet en hoort men in do verte een moord plegen door den handelsagent Luversan, die, reeds veel over eenkomst hebbende met den fabrikant Roger Laroque, de geiykenis met dezen nog getrou wer heeft gemaakt, zóó, dat zelfs diens vrouw en kind, van den moord in korte nabyheid getuigen zynde, de overtuiging bezitten dat hun echtgenoot en vader de ellendeling is. Door verschillende omstandigheden wordt ook de justitie in dat vermoeden versterkt en zy arresteert hem. Het doel is dus bereikt, want de moord moest slechts strekken als eene wraakneming op Roger, door twee personen, nl. gen. Luversan en de vrouw van den advocaat Lucien de Noirville, die zich tot taak gesteld hadden hem ongelukkig te maken, de eerste wegens ondergane straf in den oorlog van 1870, de laatste omdat Roger, vroeger op een goeden voet met haar staande, na nun beider huwelijk haar geene liefde meer wilde schenken. Bij het laatste afscheid had zij, Julia, hem, Roger, trouwens reeds ge zegd dat, als hem den een of anderen tyd een ongeval mocht overkomen, hy er van overtuigd kon zyn dat zy er niet vreemd aan zou wezen. Op Hoger rust dus de schandvlek van een moordenaar te zynvrouw en kind, die tot nog toe zoo gelukkig met hom waren, be schuldigen hem niet, maar houden by do verschillonde verhooren steeds halsstarrig vol niets gozien te hebben, evenwel in strijd met hunne kamenier, die het tegendeel beweert en daarom door hare mevrouw voor eene leu genaarster, eene ondankbare enz. wordt uit gemaakt. Mevrouw Roger heeft zich intusschen de zaak zóó aangetrokken, dat z(j van verdriet sterft. Dat is dus de tweodo doode. ha ir voorbygleed, en hare handen sloten zich onwillekeurig krampachtig, als om het vast te houden. Zy voelde dat al het bloed haar uit het gelaat vloeide, en met geweld naar haar hart stroomdev Zy wachtte of hy nog iets zou zeggen, „Het kan eyp9 verrassing zyn," zeide zij tot zichzelf je zg eens hooreil?" vroög h\j, zich omwendend, antwoordde niet, maaf knikte slechts met liet hoofd en wees hem een stoel aan. Er was iets eigenaardig gebiedends in dit ge baar. Zij wierp nog een langen, onderzoeken den blik op hem, zag hoe het schynsel der lamp langs zyno donkere lokken gleed, welke hém, wanneer hy zich boog, over het voor hoofd vielen, leunde toen achterover in haren stoel, sloot de oogen en wachtte. Hy begon te lezen. Het waren sonnetten. Zjjne stom klonk eenig3zins slepend on klank loos, als wilde hjj zoodoende het welluidende dor verzon minder goed doen uitkomenv als wilde hij :1e gloeiende kleuren ei van uitwis- schende gedempte voordracht mo'.-st den hartstocht omsluieren, welken zy verrieden. Z:j had het eerjjs dor gedichtoa "aangehoord, zich msparm'.,nu0 om goed toe te luiste eü'; 30 ijijd 'met ingehouden atom lederg Koon wending in zynu stem, iederen meerderen of minderen nadruk govolgd, zich ieder rjirn in het goheugen geprent. Hy ging voort het ééne gedicht na het andere te lezoti, terwjjl zy gefolterd werd door een angstlr,-, ingespan nen wachten, een wachten op haren naam, op haar beeld in zyn lied, qr, hare plaats in zyno gedichten» Zjj smachtte on haar lichaam versteende onder hr,^ ^yprpnlkeld leven hal*eï ziei. Jflj las steeds verder, en al lezende went hjf flls vanzelf medogosleopt door do muziek, welk'fc hU in do woorden gelegd, door de smee- kende jmrzon, welko hyzelven gevoeld had. Zyne stem werd warmer; hij hiold zich niet meer in, maar gaf zyn werk zooals hij hot had gedicht. Iiy vloog van vers tot vers. Z(j zat onbeweeglyk stil, alleen hare lango wimpors bewogen zich nu en dan nauw merkbaar. Ily las zich warm. Do verzen werden tot lofzangen dor liefdo, gloeiend, smoekond^ jubalend; hy had geheel vergoten 'voor w; hy. 20 las. tK- relt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1889 | | pagina 1