N°. 8802.
Vrijdag £2C> OctoI>ea*.
A°. 1883.
(Deze (Courant wordt dagelijksmet uitzondering
van §pn- en feestdagen, uitgegeven.
)it nommer bestaat uit TWEE
Bladen.
Eerste Blad.
Scheurkalender 1889.
Leiden, 25 October.
feuilleton.
PRIJS DEZER COURANT:
oor Leidén por 3 maanden1.10.
ïranco per post1.40.
■fzoDderlijko Nommers0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Tan 1—6 regels 1.05. Iedere regel meer 0.174.
Grootere letters naar plaatsruimte. Voor het in-
casseeren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
Van onze abonné's zal in de volgende maand,
^nals vorige jaren, tegen zeer garingen prijs,
SCHEURKAEEXDER worden aange-
flen. Wat betreft uitvoering en schild, laat
deze kalender niets te wenschen over, zoo-
de abonné's in staat zullen worden gesteld
voor 1889 wederom van een uiterst netten
ilicurknlender te voorzien.
e Stadszaal opende gisteravond, voor de
te maal in dit seizoen, hare deuren voor
bezoekers der Volksbyeenkomsten. Velen
raden de zaal binnen om, evenals reeds zoo-
ele malen, gebruik te maken van de gele-
[enheid, door de commissie voor de Volks-
iljeenkomsten, der traditie getrouw, zooals
le voorzitter der commissie, de heer G. Japikse,
zijne inleiding zeide, aangeboden om iets
luttigs en aangenaams te hooren.
Ka het openingswoord van dien voorzitter,
lie nog mededeelde dat de commissie zich
'ocds verzekerd heeft van een aantal spre-
lers, die met de meeste bereidwilligheid wen-
:clben op te treden, ving de eerste lezing aan.
o heer mr. L. H. J. Lamberts Hurrelbrinckf
!d thans als spreker op en mocht van de zyde
opgekomenen op de luidste wijze onder
den dat zjjn drietal Leidsche schetsen
ir in den smaak viel.
Heden verkregen te 's-Hage de akte voor
er onderwijs de dames W. Klinkert en A.
beidon van Leiden.
De kolonel Alings is van verlof terug-
eard en heeft het commando over het
•nizoen en het regiment weer aanvaard.
Er bestaat gelegenheid tot verzending der
orrespondentie naar Noord-Amerika, door
niddel van het stoomschip „Leerdam", van
totterdam vertrekkende. Ten postkantore
tlhier moeten do brieven enz. uiterlijk Vrydag-
ivond om 10 uren bezorgd zijn.
De wijze van verzending behoort duidelijk
>p het adres vermeld te worden.
De Rotterdamsche afdeeling van de Neder-
dsche Toonkunstenaars-vereeniging heeft
)r dit seizoen oene eerste uitvoering gegeven.
Kaar het „Rott. Nbl." meedeelt, vond daarop
ie aria uit de onvoltooide opera „Melaenis"
van den heer J. G. H. Mann veel bijval, ook
omdat zjj zoo allervoortreffelijkst werd gezon
gen door mejuffrouw Wia Dikema, uit Leiden»
De aria zelf wordt een echt stuk opera-con
ventie genoemd, dat echter op de schare zijne
uitwerking niet zal missen en in ieder geval
aan de zangeres gelegenheid schonk den gan-
schen breeden omvang van haar schoon
sopraangeluid te do6n bewonderen en wat
moer zegt hare kracht van zingend-zeggen
te openbaren, hare gemoedswarmte, haar innig
voelen en begrijpen om Melaenis' smarten in
den boezem van den toehoorder over te gieten.
Ook als liederenzangeres, ofschoon in mindere
mate, bekoorde mej. Dikema. Zy zong het
lieflijke „Vensterliedeken" van Nicolai, een,
slechts in de taal, Tiroolsch volkslied van
R. Stronck en het schoonste aller wiegelie
deren, het melodieuze en doezelige „didon-
dijne" van L. F. Brandts Buys.
Mejuffrouw Dikema wordt geroemd als eene
uitnemende Nederlandsche zangeres.
De Chineesche regeeringscommissarissen
hebben, behalve de bij ons gouvernement te
volbrengen zending, in last de verschillende
Rijken van Europa met een wetenschappelijk
doel te bereizen.
De heeren brachten gisteren een bezoek
aan de 's-Gravenhaagsche Brood- en Meelfa
briek, aan den Zuldwal, en daarna aan de
Faiencefabriek „Rozenburg" aldaar.
De directeuren der verschillende fabrieken
waren bij aanschrijving van den minister van
waterstaat uitgenoodigd den Chineeschen hee
ren de door hen verlangde inlichtingen te
verstrekken, waaraan natuurlijk met bereid
willigheid werd voldaan.
Na afloop van hun bezoek aan „Rozenburg",
brachten de Chineescbo heeren geruimon tijd
door in de ijzergieterij „de Prins van Oranje".
Begeleid door den directeur en de hoogste
ambtenaren, namen zy de verschillende werk
plaatsen met veel belangstelling in oogen-
schouw. De verschillende verrichtingen, o. a.
het smoden met den stoomhamer en hot be
dienen van de door de machine der fabriek
zelve in werking gebrachte stoombrandspuit,
trokken ten zeerste hunne aandacht en zy
betuigden den directeur, den heer Van Coe-
vorden, herhaaldeiyk hunnen dank voor het
geen hun te zien werd gegeven.
De heeren werden op hun bezoek aan de
verschillende fabrieken het lag in hun plan
om ook nog de meubelfabriek der firma Mut
ters te bezoeken vergezeld door den heer
C. F. Stoel, civiel-ingenieur, daartoe door den
minister van waterstaat aangewezen.
Prins Von Wied zal, naar wy nader
vernemen, geen gevolg geven aan zyn aan-
vankelyk voornemen tot bywoning van het
jaariyksche jachtfeest in Den Haag.
Door den minister van justitie wordt
ter .ennis van belanghebbenden gebracht dat
vooreerst goene gelegenheid bestaat tot plaat
sing by de Ryksveldwacht, en dat mitsdien
de na beden tot dat einde ingediend wor
dende verzoeken zullen worden gehouden
buiten beschikking.
Het stoomschip „Voorwaarts" vertrok
25 October van Batavia naar Amsterdam.
Geinen «d Ni.uw».
De rechtbank te 's-Hage ver
oordeelde heden den gepens. zee officier, die
den directeur-generaal van de maatschappy
„Zeebad-Scheveningen" had beleedigd door
hem de woorden „ploert" en „bankroetier
van Soerabaia" toe te voegen, tot betaling
eener geldboete van f 50.
De o n h e r r o e p e 1 y k e sluiting der
tentoonstelling te 's-Hage is bepaald op Zon
dag-namiddag te 5 uren.
Dedrie gezusters Y. (drielingen)
waarvan er twee te 's Hage en één te Arnhem
woont, vierden gisteren haren 70sten verjaar
dag. Alle drie zyn gehuwd en elk heeft één
zoon.
Aan den heer M. Prins, tapytfa-
brikant te Dinksperloo en Luderwiek, is door
de Pruisische rogeering de levering van 20,000
meter tapytgoed opgedragen. De heer Prins
heeft oov zyne fabriek laten uitbreiden. Deze
levering, die in Maart a. s. moet plaats hebben,
en waarvoor zich zes inschryvers hadden aan
gemeld, verzekert aan ongeveer 150 arbeiders
gedurende don aanstaanden winter een druk
ken arbeid.
HetLeipziger „T a g e b 1 a 11" v e r-
haalt van eene weddenschap, ten gevolge
waarvan iemand te Leipzig onlangs door
middel van duimschroeven tot eene bekentenis
gedwongen werd.
De man had onder zyne vrienden beweerd
dat alle pyn door wilskracht bedwongen kon
worden en zich sterk gemaakt daarvan het
bewys te leveren. Met zyne toestémirfing zou
den hem duimschroeven aangelegd en dezen
aangedraaid worden zóó lang, tot hy bekennen
zou „het buskruit niet uitgevonden te hebben."
Een lid van het bestuur van het Oudheid
kundig Genootschap verschafte de duim
schroeven van de daar bewaard wordende
pijnbank en den volgenden avond begon de
pyniging in tegenwoordigheid van een groot
aantal getuigen. Beide duimen van den held
van den avond werden in de schroeven ge
legd en by hot eerste omdraaien beet hy op
de lippen; by het tweede trok hy een
wanhopig gezicht, maar by het derde om
draaien van de schroeven riep hy onder luide
kreten van pun, dat hij alles bekennen zou
wat men wilde. De schroeven werden daarop
iets losser gedraaid, m'aar de pyniging ein
digde eerst toen de bekentenis kwam: „Ik
heb het buskruit niet uitgevonden!"
Uit Stokholm meldt men. Het
getal sociaal-democraten is ook in de laatste
jaren, zoo hier ter stede als in hot goheele
land, sterk toegenomen. De kleedermaker Palm
heeft te Iljelmar, Branting te Stokholm en
Danielson te Malmó yverige navolgers gevon
den. De eerste geeft het wekblad „Sociaal
democraat", de laatste om den anderen dag
„De arbeid" uit. Te Norrköping verschynt
„De Proletariër" en te Gothenburg „De
volksstem".
By het bouwen van een woonhuis
van drie verdiepingen te Moskou stortten
eergisteren de muren om en begroeven tal
van arbeiders. Tot nu zyn vier dooden en één
en twintig gewonden van onder do puinhoo-
pon te voorschyn gebracht.
Nog altyd zoekt men naar een
stuurmiddel voor luchtballons. De heer Jqhn
Sangster, te Londen, heeft thans aan de lucht-
ballonvereoniging 1000 pd. st. gegeven als
bydrage voor een prys, welke aan den eersten
luchtvaarder, die dien steen der wyzen v.indt,
zal worden toegekend.
Volgens telegram uit Montevideo,
is het Noorsche schip „Wergeland" by Lobos-
Island verongelukt, hot volk geland te Mal-
donado.
Zaterdag heeft te Par ij s eene
Rosalie Dabat torechtgestaan, die er haar werk
van maakte de commissarissen van politie
op te lichten. Onder allerlei woidsch klinkende
namen placht zy zich tot deze heeren te ver
voegen, hun verhalende dat zy bestolen was
geworden of hare beurs verloren had enz. en
hun eenig geld te leen vragende om hare
■•woonplaats weder te bereiken. Meestal vol
deden zy aan haar verzoek en gaven zy haar
hun adres mede om het geleende terug te
zenden. Natuuriyk hoorden zy nooit weer iets
van haar. Ijverig werd naar haar gezocht,
maar zy was niet te vinden, om de goede
reden dat zy sedert December wegens diefstal
gevangenzat onder een geheel anderen naam.
Zy bleek sedert jaren een zwervend leven
leine oorzaken liebben groote
gevolgen.
Ecu verhaal uit den Algerijnschen oorlog.
Voor het geval de sjeik ontwaken mocht,
i hy zyn besluit genomen. By de eerste
weging wilde hy den grysaard den hals
tnyden.
Er gebeurde echter niets verontrustends en
it kistje was weldra bemachtigd.
Eindelyk was Filippi dan toch in het bezit
in den zoo vurig begeerden schat.
De vraag was nuhoe kón hy, zonder ge-
«n te worden, het kistje medenemen?
Het geluk liep den bandiet ontegenzegge-
i mede. Een bos sleutels lag naast den
aper.
Het kistje was gemakkelyk te openen,
wr zyne blikken vertoonden zich eenige
zyden met goud gestikte kussens. Een
inblik was hy teleurgesteld. Maar neen,
0 kussens bedekten eene doos van niersteen,
,0lke er uitzag als een groote smaragd. Een
ot was daaraan niet te bespeuren.
Llaarblykelyk bevatte deze doos, welke met
toe geheime veer sloot, de diamanten.
Filippi sloot het kistje weder, verborg de
doos onder zyn burnoes en verliet de tent op
dezelfde wyze als hy gekomen was.
De litanie duurde nog altyd voort. Niemand,
die den dief bemerkte.
Eene minuut later was Filippi reeds ver
weg. Hy liep zoo hard zyne beenen hem dra
gen konden, van vreugde en trots buiten
zichzelven.
Van tyd tot tyd bleef hy, zonder zich te
bekommeren over het gevaar, staan, om toe
te geven aan zyn verlangen en de doos te
openen; hy deed zyn best het deksel los te
scheuren, maar zonder gevolg. Telkens her
vatte hy dan opnieuw zyne dolzinnige vlucht.
Hij liep voort totdat hy buiten adem was
en zyne beenen hem niet meer konden dra
gen. Hy bevond zich toen in eene woeste
bergengte, bezet met hoog struikgewas. Daar
oordeelde hy zich genoegzaam veilig. Onder
de mastikboomen neergehurkt, begon hy alle
pogingen in het werk te stellen om eindelyk
den schat aan het licht te brengen. Niet zon
der moeite stak hy zyn mes tusschen de doos
en het deksel. Het kostte hem heel wat krachts
inspanning om dit laatste op te lichtenein
delyk had hy het echter verwyderd en
Het was of de bliksem voor hem in den
grond sloeg.
Daar lag de schat van Emir Abd-el-Kader,
die zoo zorgvuldig verborgen, zoo angstig
bewaarde schat voor hem.
Het was eene sandaal, eene oude, gryze, ver
sleten sandaal, vuil en met een korst van
verdroogde modder bedekt.
Het was om razend te worden. Woedend
schudde Filippi de doos heen en weder, tan
denknarsend sloeg hy haar in stukken. Hy
keerde de sandaal om en nog eens om, hy
sneed haar door: hy vond niets dan leder,
vergaan leder, dat by de aanraking in stof
uiteenviel. Buiten zichzelven van kwaadheid,
wierp hy het oude schoeisel ver van zich,
terwyl hy het alle mogoiyke vloeken en ver-
wenschingen nazond, welke het Italiaansch,
het Arabisch en het Fransch hem hadden
geleerd.
Filippi zwierf verscheidene dagen in het
gebergte rond. Hy voedde zich met kruiden
en wortelen, en vermeed elke ontmoeting met
menschen, omdat hy zoowel do aanraking met
de Arabieren als die met de Franschen vreesde.
Groote afstanden legde hy niet af, want de
regen, welke bijna zonder ophouden viel,
maakte het voortgaan moeilyk.
Op zekeren dag hoorde hy een hevig ge
weervuur. Van een heuveltop was hy getuige
van een verwoed gevecht. Abd-el-Kader, al
strydende terugtrekkende, trachtte eene rivier
over te steken, welke door den regen ge
zwollen was. De Marokkaansche troepen had
den hem echter achterhaald. Terwyl de lange
ry van kameelen en muilezels, met de vrouwen
en kinderen en het gepak, den overtocht met
moeite volbracht, sloegen de laatst overgeble
ven soldaten van den Emir, eene breede, drei
gende haag van bajonetten vormende, de her
haalde aanvallen der Marokkanen af. De Emir
zelf wierp zich, aan het hoofd van het laatste
handjevol zyner roode ruitery, midden in den
vyand, den dood tartende, ja, misschien zoe
kende. De voetknechten hielden dapper stand
zy lieten zich in de pan hakken zonder een
duimbreed te wyken.
Filippi sloeg het gevecht slechts gedeeltelyk
gade. Hy oordeelde het niet raadzaam den
uitslag af te wachten.
Hy wmsto zich in den weg. Terwyl hy
meende op Marokkaanschen bodem te zyn,
dwaalde hy integendeel allengs verder op het
Fransche gebied af. Het stortregende. Hij
bracht den nacht door in een hol in de rot
sen, geiyk hy in den laatsten tyd gowoonlyk
placht te doen.
Toen het weder dag werd, was ook de hemel
opgeklaard. Hy begaf zich opnieuw op weg.
Slot volgt).
