(Beze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Derde Blad.
Leiden, 6 October.
3J* enilleton.
GERED.
PRIJS DEZER COURANT:
Toor Leiden jjer 3 maanden1.10.
Franco per postv 1.-10.
Afzonderlijke Nommers0.05.
Heden is aan de universiteit alhier de heer
L. Offerhaus Jzn., gob. te Eelde, bevorderd
tot doctor in de rechtswetenschap, met aca
demisch proefschrift, get.: „Derechtstoestand
van kerkelijke goederen by de Hervormden."
Aan de universiteit alhier is met goed
go volg afgelegd het propaedeutisch examen
in de geneeskunde door don heer J. E.
Muschart; het theoretisch geneeskundig
examen door de hoeren A. De Jong, P. J.
M. Van Seters en J. H. P. Van Korck-
hoff; het candidaats examen in de genees
kunde door do lieeren C. D. Ouwehand,
F. "Wydenes Spaans, A. W. Van der Velde
en W. F. H. Weebers; dat in do godgeleerd
heid (1ste ged.) door de heoren A. Rutgers
Van der Loetï en C. D. Saxdat in de rechts
wetenschap door de heeren E. B. Bavinck
Ten Cate, E. Winkelman en P. Plantenga;
het doetcraal-examen in de geneeskunde door
den heer Th. G-. Den Houter.
De hoeren Jan G. Striening en Th.
Enderle stellen zich weder voor, dozen winter
drie kamermuziek-soiréos te geven, met mede-
working van verschillende kunstenaars.
De heer Jeral (solo-violoncellist te Rotter
dam aan de Duitsche Opera) heeft zyne mede
werking toegezegd.
Wij vertrouwen, dat de lijst, dezer dagen
aan de ingezetonon aangeboden, van veel deel
neming zal getuigen; daar het natuuriyk is,
dat de concertgevers eon bepaald aantal abon-
né's moeten hebben, om do soirées te kun
nen laten doorgaan.
Een groot bezwaar voor de heeron concort-
gevers toch is het, dat Loiden geen solo-cel
list rijk is, zoodat deze kracht van elders
moet gezocht worden, hetgeen steeds met
grootere moeite en onkosten gepaard gaat.
W« kunnen hun echter met de keuze van
de dames C. Van Rennes, Jaide (beiden zang),
tr.ej. Van Baaten (piano) en den heer Jeral
(cello) volkomen gelukwenschen.
Daar het plan is, de eerste soiróo reeds in
den loop van November te geven, bestaat er
voor diegenen, wien de lyst niet mocht zy'n
aangeboden, steeds gelegenheid zich by den
heer Eggers te abonneeron.
Men leest in „de Ned. Spectator"„Naar
men vernoemt, heeft do directeur van het
munt- en penning-kabinet wegens hoogen
leeftyd zyn ontslag aangevraagd. Dit geeft
ons aanleiding dat geheele kabinet eons tor
4)
„Weer eons by elkaar," zeide Julie, toen zö
hand in hand 'in het paviljoen zaten.
Maar zyn voorhoofd rimpelde zich en liy
zeide somber: „Hoe lang zal het nog duren!
Myne dagen hier zijn geteld; men verwacht
my te Londen terug."
Hare hand beefde in de zyne. Het was niet
ie eerste maal, dat hy het haar zeide, maar
'elkens verzette zy zich: „Gy moogt nog niet
gaan!" riep zij uit.
„Ik moet, ik gaf myn woord. Ik mag my
l.ier nog slechts weinige dagen gunnen."
1 Zy zag hem wanhopig aan. „Wat zal er
van mij worden, als gy gaat? Meent gij dat
,ik zonder u kan leven? Ik sterf van verlan
gen naar u."
„Sterven, lieve Julia? Dat moogt gy niet.
Gy moet leven, leven voor my en met my!
Ik ga, maar gy gaat met my; te Londen
wordt gy myne vrouw!"
In plotseling ontwakenden hartstocht zonk
hij aan hare voeten, trok heur handen aan
zyn hart en smeekt9: „Stem toe, Julio, zeg,
dat gij het wilt!"
sprake te brengen. Dat kabinet omvat munten
van alle tyden, van de klassieke oudheid tot
den tegenwoordigen tyd toedaarby komen
Grieksche gesneden steenen en Assyrische
cylinders. Reeds vóór jaren wees onze diop
betreurdo Vosmaer op hot onzinnige dier com
binatie. Iemand, die verstand heeft van Griek
sche cameeën, Assyrische en allo mogelyke
soorton van munten, is eenvoudig niemand.
Een landskabinet mag niét ingericht zijn op
den voet van eene postzogelverzameling. Vóór
eenige jaren bracht men het Leidsche kabinet
van antieke munten om den willo der con
centratie naar Den Haag. Wie concentreert
er nu in don tegenwoordigen tyd in zake do
wetenschap Vosmaer merkte toen zeer terecht
op, dat men omgekeerd de Haagscho oude mun
ten en gesneden stoonen naar Leiden had moe
ten brengendaar in het museum van oudheden
behooren zy te huis; slechts een oudheid
kundige weet daar weg medo; hot iseenby-
zondere tak van zyne wetenschap, waarin
men geen specialitoit. zyn kan, zonder van
die wetenschap in haar geheel op do hoogte
te zyn. In hetzelfde museum behooren ook
do Assyrische cylinders te huis. In Leiden
zouden z(j ook het meeste nut doendo eenige
waarschynlyk in ons land, die ze lezen kan,
is professor Tiele. Zou het ook niet het ver
standigste zyn, van de overige munten eene
onder-afdoeling van het Nederlandsche museum
te maken?"
Aan het kantoor Loiden van de Rijks
postspaarbank werd in het derde kwartaal
van 1888 ingelegd 39,828.33s en terugbetaald
ƒ26,952.02. Afgegoven werden 4174 nieuwo
boekjes.
Aan het postkantoor Warmond werd gedu
rende het 3de kwartaal ingelegd ƒ552.19 en
terugbetaald ƒ738.87.
Het laatste, door dat kantoor uitgegeven
boekje, draagt het nummer 124.
Aan het postkantoor Noordwyk en het
daaronder ressorteerende hulpkantoor Noord
wyk aan Zee werd gedurende de maanden
Juli, Augustus en September 1888 ingelegd
620.29 en terugbetaald 546.07.
Het laatste, door dit kantoor uitgegeven
boekje, draagt het nummer 96.
Aan het postkantoor Wassenaar werd ge-
durendo het 3de kwartaal van 1888 ingelogd
1,660.23 en terugbetaald ƒ684.46.
Het laatste, door dat kantoor uitgegeven
boekje, draagt hot nummer 179.
By het onderzoek in de afdeelingen van
het ontwerp van wet tot aanwyzing van de
rykswerkinriehting Veonhuizon No. 1 voor
rykswerkinriehting voor mannen en vestiging
van de rijkswerkinrichting voor vrouwen in
de gemeente Oegstgoest, keurde men in hot
algemeen den voorgestelden maatregel goed,
waarby do vrouwelyke verpleegden uitVeon-
huizen verplaatst worden. Men wilde echter
voor deze categorie van verpleegden do
Ommerschans bestemmen.
Wegens uitbreiding van het aantal ver
pleegden, word in meer dan ééne afdeeling
govraagd of hot niet wenschelyk ware op het
vroeger besluit tot ontruiming van de Ommer
schans terug te komen; maar eenige leden
hadden bezwaar togen dit denkbeeld, op grond
dat het in stand houden van de Ommerschans
eene reactie zoude zyn tegen de wet van 3
Jan. 1884.
's Ministers gevoelen werd gevraagd over
het denkbeeld van zy'n ambtsvoorganger, om
de werkkrachten der gedetineerden by voor
keur voor landolyken arbeid te gebruiken.
De toeneming van het aantal gestraften
wegens dronkenschap, bedelary en landloopery
bracht eenige leden opnieuw tot de meening,
dat er minder bodelaars en landloopers zou
den zyn, wanneer de recidivisten naar Hoorn
konden worden gezonden.
Van andere zyde achtte men de daartoe
noodige wyzigingen In het gesticht te Hoorn
te kostbaar.
Wegens do afneming van het aantal vrou
welyke verpleegden, vermoedde men dat do
inrichting te Oegstgoest te groot zou zyn, en
daarom werd gevraagd of dit gunstig ver
schijnsel zal biyven aanhouden.
Onze lezers weten dat de Stoomvaart-
maatsehappy „Nederland" voortaan, in plaats
van Marseille, Genua zal aandoen.
Gisteren kwam do eerste boot, de „Prinses
Marie" er aan.
Dit feit werd, aldus seint men aan bet
„Hbl.", gevierd mot een lunch aan boord, door
do maatschappy „Nederland" aan de autori
teiten aangeboden. Een zestigtal gaston was
aan tafel vereenigd.
De heer Tiodeman, vertegenwoordiger der
maatschappy te Genua, bracht den eersten
dronk uit op de gezondheid van den koning
van Italië. De heer Castagnola, burgemeester
van Genua en oud minister van marine, dronk
op de gezondheid van den koning van Neder
land; graaf Di Rovasonda, onder prefect van
Genua, op den bloei van de maatschappy
„Nederland", en de voorzitter van do Kamer
van Koophandel op het vrye Nederland, het
klassieke land dor vryhoid.
Onder de gasten heerschte groote geestdrift.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 16 regels ƒ1.05. Iedere regel meer/0.17L
Grootere letters naar plaatsruimte. Voor het in-
casseeren buiten do stad wordt 0.10 berekend.
,,De Nederland begint goed", zeide o. a. de
directeur van de haven.
Door den minister van koloniën zyn de
heeren M. J. Van Bosse, laatstely'k hoofd
ingenieur 1ste klasse by den waterstaat en
's lands burgerlijke openbare werken in Ned.-
Indiö, thans met verlof hier te lande, J. B.
F. L. Molenbroek, gewezen ingenieur lste kl.,
en A. Walland, gewezen ingenieur 2de kl. by
genoemden tak van dienst, boiden thans ge-
pensionneerd, benoemd tot leden der commissie
tot het afnemen van een vergelijkend examen
van hen, die ter beschikking van den gouv.-
generaal van Nod.-Indië wenschen te worden
gesteld om te worden benoemd tot opzichter
3de klasse by den waterstaat en" 's lands
burgorlyko openbare werkon daar te lande,
zijnde aan den eerstgenoemde tevens het
voorzitterschap dor genoemde commissie op
gedragen.
In de afdeelingen van don gemeenteraad
van Amsterdam is by het onderzoek der be
grooting voor 1889 ook de voordracht van
B. en Ws. behandeld tot verhooging van
schoolgelden.
In alle afdeelingen waren de meeningen
verdeeld; het voorstel vond hier eene warme
ontvangst, daar eene liovige bestryding.
Wat het liooger onderwys betreft, werd in
alle afdeolingen hoewol niet eenstemmig
vorhooging van collegegelden wenschelyk ge
acht. Mon wilde stappen gedaan hebben, om
hetzolfde by do Ryks universiteiton en de
gymnasia te verkrygen.
Sommige leden bepleitten met nadruk het
verschaffen van ruime gelegenheid aan ieder,
ook om liooger onderwys aan zyne kinderen
to verstrekken. Ook de lagere bijdragen der
studenten in do godgeleerdheid werden afge
keurd. Voor het gymnasium wenschte men
verhooging tot ƒ120.
De Septemberaflevering van het Romein-
sche tydschrift „Nuova Antologia" behelst
onder den titel „Francesco Cornelio Donders"
een keurig gestold geschrift van den senator
Jac. Moloschott. De hoogleeraar doet den
Italianen weten door welke buitengewone
gaven zyn boroemdo Nederlandsche collega
zich onderscheidt, die ün als zeldzaam ge
leerde èn als odel mensch de achting van ge
heel de beschaafde maatschappy geniet, die
als stichter der geneesinrichting voor minver
mogende ooglyders zich een gedenkteeken,
duurzamer dan metaal, heeft opgericht.
De heer Moloschott herinnert aan do vriend
schap, welke hem reeds oone halve eeuw met
den hooggeschatter. prof. Donders verbindt, en
on eene boot zou haar van daar over do
Weisseritz naar den Elbe oever brengen. Per
rytuig wilden zy naar Hamburg gaan, en het
was te verwachten, dat zy de vrye stad of
zelfs Engeland bereiken zouden, voordat men
hun spoor ontdekte.
Met neerhangend hoofd lnistordo Julio. Voor
zyne vloeiende taal verdween ook de laatste
twyfel. Elk woord stierf haar op de lippen
en zwygond stemde zy toe.
III.
De noodlottige dag brak aan in dat jaar
de eerste schoone lentedag. De hemel was
blauw; zonnescbyn en leouwerikengozang ver
vulden weer de lucht. Maar Julie bemerkte
hot niet; zy liep als eene droomende rond. Des
te meer viel den ouders de bleekheid liarer
wangen, het bedrukto in haar voorkomen op.
Angstig vroeg do moeder, wat haar scheelde,
maar zy verklaarde haar, dat zy slechts wat
hoofdpyn had.
Nauwelyks zag zy van haar werk op. De
teeder bezorgdo vragon der moeder vermeer
derden nog hare pyn. Elk vriondelyk woord
sneed haar in hot hart, en toon haar do tra
nen in do oogen kwamen, stond zy haastig op.
(Wordt vervolgd,)
„Myne ouders" fluisterde zy angstig.
„Uwe ouders? Zy zullen niet boos zjjn op
hunne eenige dochter, zullen vergeven, als
het feit voor hen staat, als wy voor altyd
verbonden zyn."
„Nooit," stamelde Julie; „nooit!"
Hij sprong op; groot en trotsch stond hy
voor haar en gebiedend klonk zyne stem:
„Zoo kios tusschen het leven, dat gij hier
onder kleingeestige menschen leidt, en het
leven in de groote, schoone wereld, het leven
in de liefde en in de kunst, dat u aan myne
zyde wacht. Beslis!"
„Thans niet, Giovanni," smeekte zy„heb
medelydon met my; ik kan niet direct be
slissen."
„En wanneer?" vroeg hy heftig. „Zog het
my en bedenk, dat de tyd dringt."
Met vasten blik zag zy naar hem op. „Bin
nen acht dagen vernoemt gy myn besluit.
Wees echter in dien tyd niet boos op my,
als ik u intusschen niet weerzie."
Hy zag haar vorschend aan, maar toen hy
tranen in hare oogen zag, verhelderde zyn bljjp?
„Het zy zoo", sprak by byna vroolyk„ik
vrees de beslissing niet. Als ik u niet zie,
zal uw hart dos te luider voor my sproken."
De dagen, welke Juiie als bedenktyd ver
langd had, worden eene foltering voor haar.
Wel verrichtte zy hare gewone bezigheden en
nam zy, voor zoover zy kon, aan de gesprek
ken in den familiekring deel, maar zy voerde
eon inwendigen stryd met zichzelve. Nooit
had zy voor haro ouders een geheim bewaard,
en hen heimelijk te verlaten, scheen haar
onraogelyk te zijn. Ondenkbaar echter kwam
het haar voor, voor altyd te scheiden van
hem, voor wien heur hart zoo warm klopte.
Wol kreeg zy de gedachte, om haren ouders
alles te bekennen en hunnen zegen af te
smeeken voor de verbinding met den Italiaan.
Maar zy liet haar als onuitvoerbaar weel
varen, want zelfs met de denkbeelden van
den mild denkenden vader zou zy onvereenig-
baar zyn.
Zoo wankelend, sloeg het uur van het woer-
zien mot Giovanni. En toen hy haar in blyden
overmoed rnet de boslissendo vraag tegemoet
snelde, was zy niet in staat neen te zeggen
voor het oogenbllk verstor: do zelfs elke twy
fel in hare borst. Roods had hy alles voor
bereid voor de vlucht en ontwikkelde haar
zijn plan.
Dos avonds van den volgenden dag, als zy
de ouders in rust waanden, zou Julio uitliet
huis sluipen en zich naar het paviljoen bege
ven, waar mannenkloeron voor haar zouden
liggen. By do tuinpoort zou hy haar wachten
