N°. 8783.
A0. 1838.
§eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van @pn- en feestdagen, uitgegeven.
van den Winterdienst
Leiden, 3 October.
Jenny's aanbidder.
X>oiï<lei»dag 4= October.
rv,#>
CX<JNV*L
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DER AD VERTE NTI EN:
Van 16 regels ƒ1.05. Iedere regel meer/0.17J.
Grootere lettors naar plaatsruimte. Yoor het in-
cassceren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
Op karton geplakte exemplaren
der Hollandsche IJzeren-Spoorweg
maatschappij, van de Rijnspoor en
van verschillende trams, zijn aan
ons Bureel verkrijgbaar ad 20 cents
exemplaren, op stevig papier gedrukt,
voor de portefeuille, ad 10 cents.
OHleieel© KenuU^evingen.
Inenting tegen betaling.
Burgemeester en "Wethouders van Leiden brengen
ter algemoene keünia dat op Donderdag 4
October e. k., des namiddags van 2 tot 3
uren, in het Elisabethshof aan de Oudo Vest,
voor de laatste maal gelegenheid wordt gegeven lot
inenting, tegen betaling van f 1 perpersooD.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Leidon, DE KANTER, Burgemeester.
3 Oct. 18S8. E. KIST, Socrotaris.
In den morgen van den derden October,
dien dag, zoo waard op luisterrijke wijze
gevierd te worden door Leider.s inwoners,
verlaat de Leidsche burger, misschien wel
iets vroeger dan anders, de legerstede, met
het gevoel dat hjj wol een zeer drukken,
maar ook, als het meeloopt en als weer,
wind en thans ook Schuttersveld dienende
zijn, oen aangenamon dag zal hebben.
De morgen van den derden October vindt
dus ieder goed Leidenaar in feeststemming
en, <6oo de zaken het hem toelaten, ook in
feesttooi, daarin wedijverende met zijne stad.
Want in don morgen van den derden Octo
ber, van den gedenkdag van Leidens Ontzet,
is eene der eerste bezigheden van een recht
geaard Leidenaar de driekleur uit te steken,
bij gebrek aan de tweekleur (rood en wit»
welke alleen, benevens de oranje- en de
nationale vlag, deze laatste zoo van den ge
vel als van de torenspits, aan het Raadhuis
is ontplooid.
Ook van den Hooglandsche-kerktoren en
van dien van het Academiegebouw wappert
<le Nederlandsche vlag, door een sterken
■wind bewogen.
De rood-witte vlag, waarop de Leidenaar
senigszins trotsch is, is de vlag zijner stad
sn hij is insgelijks, en dat met alle rechten
reden, trotsch op de goede stad zjjner inwoning.
Maar vóór' alles ziet de naar feestvieren
beluste Leidenaar in den morgen van den
derden October naar de lucht. Hoe zal
het weer zijn?
Dat is steeds eene gewichtige vraag op
dazen feestdag, en thans te meer, nu giste
ren de barometers op zoo onrustbarende
wijze daalden, hetgeen, naar ook het meteoro
logisch instituut des avonds berichtte, eene
ongunstige wonding in de weersgesteldheid
deed verwachten.
En in de vroege morgenure regende het
dan ook reeds!
Voor zooverre men evenwel later in den
ochtend kon oordeelen, liet het weder zich vrjj
gunstig aanzien. Trots de menigvuldige regen
wolken, waarmede de lucht bezwangerd was,
behield de zon de overhand.
Als vast nummer komt, sedert do leden-
rijke 3-October-vereeniging werkend optrad,
op het feestprogramma het koraalmuziek
voor. Niet steeds wordt dit echter op de-
zolfde plaats ten gehoore gebrachthet eerste
jaar op den stadshuistoren, verleden jaar op
de Korenbeurs, thans in hot Van-der-Werf-
Park.
De keuzo van deze plaats, waar het schoone
boeld van een der holden uit het Beleg zich ver
heft, verdient toejuiching, vooral met het
oog daarop, dat do feestviering juist aan de
andere zijde, buiten de grenzen der gemeente,
zal geschieden.
Tegen balfnegen verzamelde zich in de
naaste omgeving v-n het Park eene talrijke
menigte om, z(j het dan ook niet allen, aan
dachtig te luisteren naar do koralen, welke
het muziekcorps der dd. schutterij, vóór het
monument, ten gehoore bracht, tot wijding
van "net feost.
Het Park zelf vras voor het publiek, zoo
wel aan den kant der Doezastraat als aan
de Raamsteegzijde en de Garenmarkt met
hekwerk afgesloten, waarachter politie en
infanteristen waren geposteerd. Het een en
ander ongetwijfeld ter voorkoming van schade
aan gras en bloemen.
Inmiddels kon men reeds tal van mannen
en vrouwen de schreden zien richten naar
het "Waaggebouw en naar het gebouw der
vsreeniging „Nut en Genoegen", naar de vaste
plaatsen dus, waar het tweede vaste nummer
van het programma onder de meeste orde
werd uitgevoerduitdeellng van brood en
haring aan vrouwen (thans ongeveer 270f)
en van tabak en bons voor bier aan mannen
(nu nagenoeg 2300.)
Terwijl vele banden zich in „de Waag" en
in „Nut en Genoegen" repten ter uitdeeling
en tot het in ontvangst nomen der nieuwe
en geurige producten uit het dieren- en planten
rijk, werd de verhevenste muziek van dezen
da; op den Stadhuistoren (nl. van het carillon)
uitgevoerd en beijverden zich de heldere water
stralen uit de fontein op de Vischmarkt om de
grootst mogelijke hoogte te bereiken.
Tevens riep tusschen negen en tien uren
hot statige klokgelui hén naar de verschil
lende bedehuizon, die ook de godsdienstige
viering en herdenking van dezen zoo merk-
waardigen dag wilden bijwonen.
Aangezien dit nommer van het Lcidsch
Dagblad eenige uren vroeger dan gewoonlijk
(nl. des morgens om elf uren) ter perse gaat,
zij voor heden met deze regelen do feestvie
ring aangestipt, welke, goed begonnen, naar
we hopen en vertrouwen, tot aller genoegen,
zonder wanklank of ongepaste handelingen,
op het Schuttersveld (waar, op verzoek van
den burgemeester, eene wacht van honderd
man van het garnizoen zal gevestigd zijn)
des middags zal voortgezet en des avonds,
mede aldaar, zal besloten worden.
De K. van K. te Leiden, heeft tot com
missaris der Nederlandsche handelmaatschap
pij, voor het kiesdistrict Leiden, in de plaats van
wijlen mr. S. Vis sering, gekozen mr. S. LePoole
thans plaatsvervangend commissaris alhier.
De Nederlandsche commissie voor de
Parysche tentoonstelling verzoekt ons het vol
gende ter kennis van belanghebbenden te
brengen.
Het hoofdbestuur te Parijs had aanvanke
lijk besloten alle voedingsmiddelen, zoowel van
Fransche als van vreemde herkomst, te ver
eenigen in één groot gebouw op de Quai
d'Orsay, „le palais des produits alimentaires",
waar de inzenders een zeer hoog bedrag voor
plaatsruimte zouden hebben te betalen.
Op veler aandrang is thans op dit besluit
in zooverre teruggekomen, dat alleen de Fran
sche inzendingen van die groep in bedoeld
gebouw zullen komen, terw(jl de vreemde
landen hunne inzondingen van dien aard af
zonderlijk zullen oxposeeren in de gebouwen,
waar ook de afdeeling landbouw hare plaats
zal vinden.
Deze wijziging stolt de Nederlandsche com
missie in staat het plaatstarief voor de voe
dingsmlddelen aanmerkelijk te verminderen.
De inzenders van die groep zullen thans
f 20 per M2. vloeroppervlakte, of 10 per M2.
muuroppervlakte hebben te betalen, waar
onder ook de transportkosten naar Parijs
heen en terug begrepen zijn.
Overigens zjjn op deze inzendingen de ge
wone bepalingen van het Algemeen Regle
ment voor de Nederlandsche afdeeling toe
passelijk.
Meerdere inlichtingen, zoo schriftelijke als
mondelinge, zullen gaarne worden verstrekt
door het bestuur der commissie, waarvan het
bureel, Hoorengracht 435, Amsterdam, dage
lijks van 10 tot 2 uren is geopend.
Aangezien het ambt van commissaris
des Konings onvereenigbaar is mot het lid
maatschap der Staten-Generaal, zal in het
kiesdistrict Lochem, waarvoor de nieuw be
noemde commissaris des Konings der prov.
Utrecht, de heer A. baron Schimmelpenninck
Van der Oye, in de Tweede Kamer zitting
had, eene nieuwe verkiezing moeten plaats
hebben.
De heer Schimmelpenninck (anti-revolution-
nair) werd daar op 6 Maart gekozen met 1459
van de 2858 uitgebrachte stemmen. De liberale
candidaat jhr. mr. J. G. ridder Van Rappard
verkreeg er 1394; het getal kiezers is 3141.
Naar het „Hbl." verneemt, is aan de
hoeren H. "VYiegerink c. s., te Groenloo, door
wie voor f 7,000,000 was ingeschreven op een
deel der werken tot aanleg van het Noord-
Oostzee-kanaal, het werk door de Duitsche
rogeering niet gegund. Onder de Duitsche
mededingers waren er, die tot een lager be
drag hadden ingeschreven.
Het stoomschip „Oranje-Nassau" vertrok
1 Oct. van Niéuw-Vork naar West-Indië; de
„Utrecht," van Batavia naar Rotterdam, arri
veerde 2 Oct. te Suez.
Jozef Joachim.
Het was in het jaar 1840, dat te Weenen
in een hofdadigheidsconcert vier knapen op
traden, die het „Concert fi'ir vier Violi-
nen", van Mauser, voordroegen. Dit wonder-
quartet bestond uit de beide broeders Hell-
mesberger, Adolf Simon en Jozef Joachim.
Het was de eerste maal dat de toenmaals
negenjarige Joachim zich in het openbaar liet
liooren en het spel van dit wonderkind baarde
zulk een opzien en werkte zóó aanstekelijk,
dat spoedig to "Weenen niets dan wonder
kinderen te vinden waren en het ten slotte
een werkelijk wonder mocht heeten, wanneer-
een kind niet als zoodanig gold.
In Weenen voltooide Joachim zijne studie
onder leiding van den als leermeester voor-
treffeljjken Böhms, die echter spoedig niet
meer wist, waarin hem nog te onderrichten
en hem dus don raad gaf „nur ruhig weiter zu
studiren." Dit deed hjj te Leipzig in den
kring van Mendelssohn, Schumann en anderen,
en aangezien Joachim reeds vroegtijdig in
muzikale richting en karakter meer de Duit
sche school was toegedaan, kon deze omge-
Feullleton.
12)
■-
Naar het F.ransch van
T. COJIBE.
Jenny was op weg naar het dorp. Zij had
have grooto mand met boter zorgvuldig met
een wit servet gedekt. Een paar stevige laarzen
beschermden hare voeten tegen den dauw,
welke aan elk grassprietje glinsterde en don
steenen weg met een vochtigen glans over-
toog. Van tijd tot tjjd draaide zij het hoofd
om alsof zij bang was dat men haar volgde....
Het was toch niet zoo?.... Er kon toch
niemand opeens achter die hoornen uitkomen,
>ni haar te vragen wat hare lievelingsbloem
ras en of zjj wol aan den dood dacht
iVaar was dat resedatakje gebleven, dat Zon-
la; ochtend in haar gezangboek stak?.... Het
ras zeker onderweg gevallen
Opeens bleef Jenny staan. Met haar lijn
fehoor onderscheidde zjj op korten afstand
het geluid van voetstappen op don weg. Haas-
ig wierp z\j een blik om zich heen, en in
en oogwenk bevond zjj zich op oen voetpad,
at dwars door het hakhout liep. Wel was
at pad ver van gemakkeljjk, en daarbij smal
en vochtig; wol struikelde Jenny telkens over
een tak, dicht bjj den grond, of dreigde een
hoogeren haar den hoed van het hoofd te
nemen of haar met een regen van dauw te
begieten; maar de weg „sneed een heel eind
af," er. kwam aan 't eind van het bosch vlak
bjj het dorp op den straatweg uit, welke hier
eene groote bocht maakte.
Wnt Sully in dien tijd gevoelde, kunnen wjj
in weinige woorden zeggen. Drie lange uren
stond hjj met natte voeten, eene leege maag
en een angstig kloppend hart op den straatweg,
om Jenny op te wachten. Zjj had intusschen
al hare boter verkocht en al lang weer, langs
hetzelfde voetpad, de boerderjj bereikt. Daar
zag hjj haar eindeljjk, toen hij roeds besloten
had om den terugweg aan te nemenmaar
hjj was zóó terneergeslagen, dat hjj haar niet
durfde aanspreken. Hjj had hoofdpijn, keelpjjn,
overal pjjn, en het overige deel van den dag
moest zjjne tante hem voortdurend compressen
met azjjn op het hoofd leggen.
Den volgenden morgen zei hjj bjj zichzelven
„Vandaag moet ik haar spreken." Hjj begaf
zich opnieuw op weg naar de hoeve van de
Yerdans, maar was nog niet recht bekomen
van de teleurstelling van den vorigen dag.
Hot fladderen van haren boezelaar en een
haastig verdwijnend voetj? waren echter alles
wat hij van Jenny zag. „Zjj tracht mjj te
ontloopen," zei hjj, zeer terecht.... Maar
waaiom vermeed zij hem? Dat zou hjj Jenny
zelve moeten vragen, 's Woensdags-avonds,
tegen zes uren, zou hjj daartoe gelegenheid
vinden.
Jenny kwam vermoeid uit den moestuin
terug; de hark, welke zjj in de hand hield,
sleepte over den weg. Opeens zag zjj Sully
naast zjch. Hjj verscheen zóó onverwachts,
dat zjj er van schrikte. Vreezende dat zjj op
do vlucht zou gaan, zei hij zacht:
„Ik smeek u, loop niet weg. Ik ben zoo...."
„Hoe maakt uwe tante het?" vroeg Jenny
snel.
„Goed. Overigons
„Verwacht zjj spoedig den oigenaar van
het huis?"
Ja, met een dag of vijf en juist daarom...."
„Alles is zeker gereed om hem te ont
vangen?"
„Dat denk ik wel, maar.
„Krjjgt mijnheer Robert weer do kamer op
het zuiden?"
„Als u er prjjs op stelt dat te weten...."
„Ik? O neenWat voor belang zou ik daarin
stellen?" zei zjj, terwjjl zjj haren tred ver
haastte en angstig den afstand naging, welke
haar nog van do hoeve scheidde.
„Juffrouw Jenny.
„Praat u als 't u belieft niet tegen mjj. Ik
heb zoo'n hoofdpijnrfep zjj uit.
Hjj zwoeg en luisterde naar het geluid van
de hark, welke over het gras sleepte.
„Dan mag ik toch zeker welzei hjj
na eenige minuten, toen zjj voor hot hek
stonden.
„O neen, dank u, ik kan het hek heel goed
zelve openmaken." Tegeljjk lichtte zjj de
houten klink op.
Met oen licht knikje tot afscheid maakte
zjj dat zjj wegkwam. „Ik zal geen voet meer
buiten het huis durven zettendacht zjj. Het
was of zjj in tranen zou uitbarsten, zonder
dat zjj zelve wist waarom.
Den volgenden dag verliet zjj de hoevo niet.
Den daaropvolgonden waagde zjj zich tot
onder het afdak, waar het hout bewaard werd.
In een hoek vond zjj een dozjjn dennenappels,
welke zjj opraapte en in haar voorschoot mede-
nam. „Waarmee zal ik nu morgen het vunr
aanmaken?" vroeg zjj met een bedrukt ge
zicht bjj zichzeive. Zjj dacht aan de mooie
bruine, glimmendo weerwikkers, welke nu
doelloos op het mos onder de sparren lagen,
in plaats van vrooljjk te knetteren op bet vuur
in de keuken.
(Slot volgt).
