8708.
Maandag i> JTiili.
A°. 1888.
Derde Blad.
Een aardig boek O-
Feuilleton.
geze (Courant wordt dagelijksmet uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
EVA.
Uit het Duitsch van Georg Berger
Burgerlijke Stand.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leidon per 8 meenden1-10.
Trenoo per poet1-40.
Afzonderlijke Nommon.O-"6-
t
Weldra worden de schooldeuren gesloten en
tal van families ontvluchten de stad, om den
vacantietijd aan Holland's heerlijk zeestrand
door te brengen, opdat hunne jongens en
meisjes, gesterkt door de frissche zeelucht,
straks met vernieuwden moed weer op de
schoolbanken zullen plaats nemen. Maar al
vergeet de jeugd by dien uittocht ook hare
schoolboekon en cahiers, hare weetgierigheid
laat zjj niet achter en ternauwernood is zij
op het strand, of daar klinkt het: „Pa, hó
wat oen gek beest, wat is dat?" of: „Ma, kijk
eens een beest zonder pooten, hoe heet dat?"
Met hoeveel vragen wordt ge in een oogwenk
niet bestormd? vragen, waarop de meeste
Papa's en Mama's het antwoord moeten schul
dig bljjven. Want hoeveel geheimenissen
bergt de oindelooze zee niet in haren schoot
en al brengt zy daarvan slechts nu en dan,
na een stormaclitigen nacht, vrijwillig het een
en ander aan het licht, mon moet toch dik
wijls een zoöloog van beroep zijn, om al die
producten, „frutti di mare" zooals do Itali-
aansche kustbewoners ze zoo eigenaardig
noemen, by name te kennen. Om aan die
behoefte te gemoet. te komen, heeft do heer
Berk van Ben Helder een aardig boekje ge
schreven, waarin het „uiterlijk en hier en daar
zooveel van don inwendigen bouw der dieren
beschreven is, als noodig bleek, om een helder
kijkje in liet leven aan het strand te ver
krijgen."
Om u een denkbeeld to geven, hoezeer do
schrijver slag hoeft zpn onderwerp te behan
delen, hoort hoe hij zjjn indrukken weergeeft
bij het vinden van die zonderlinge polypenstok-
ken, de doömansduim, welke langs onze
Noordsche kusten do rijke koraalbanken van
de Tropen vertegenwoordigen. „Maar wat ligt
daar? liet lijkt veel op een groote, vuilbruine
handschoen, die erg stuk is. Zie maar, van
sommige vingers zjjn de toppen half af en
overal vol gaatjes. Wie die godragen heeft,
wierp hem niet te vroeg weg. En go wilt
verder gaan? Wacht even; vindt ge die hand
schoen niet wat groot voor eene menschen-
liand, ook al schpnt h(j met watten gevuld?
En bezie die gaatjes eens nauwkeurig; liet
zjjn sterretjes met acht stralen. Zulk slijten
zou al heel toevallig wezen; enz. enz. Onder
het opschrift „achtergelaten" worden de voor
naamste schelpen, welke wij op het strand
aantreffen, beschreven en afgebeeld en ons
PEUS DUB. ADYBRTENTTBN:
Yfcn 1—6 rogola 1.05. Iedere regel meer
Groot-ere lettere n*ar pUaUrnimte. Yoor het in-
caaeeeren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
5) DOOR
I*. .T. C.
„Van Hans?" vroeg de jongejuffrouw spot-
tend„zij bedoelt mijnheer Ewald, vaderJelui
schijnt op vertrouwelijken voet mot elkander
te staan. Mijnheer Ewald kon ook wel wat
beters doen als eene boerenmeid fluweelen
banden te gevenZp lachte honend.
Eva beefde van woede.
„Zeg dat nog eens beet zjj tusschen de
tanden.
„Waarom niet?" antwoordde de jongejuf
frouw, terwijl zjj verachtelijk de schouders
ophaalde; „je ben en je blijft eene boeren
meid 1"
Nu sprong Eva met gebalde vuisten op
hare tegenpartij toe en trachtte haar te slaan.
Maar de vader greep haren opgeheven arm en
stiet haar terug, met zulk eene kracht, dat
zjj op de knieën in het zand viel.
„Ga je weg en maak dat je uit mijne oogen
snauwde hy haar toe,
tevens van den bouwmeester dier woningen
eene vrij duidelijke voorstelling gegeven.
De uitwijding over kluit-kalk, cement en
tras slaan we maar over, die behooren meer
t'huis in een handboek voor bouwmeesters
onder de menschen, die dikwijls heel wat
minder sierlijke woningen bouwen.
Wie in de dierenwereld meer belang stelt
uit het oogpunt van den lekkerbek, die leze
het hoofdstuk, getiteld „gezelligheid", waarin
het maaksel, de levenswijze, en de cultuur
van de oester èn mossel uitvoerig worden
geschetst. Ook de alikruik wordt niet ver
geten en de kinkhoren of wulk, wiens
sponsachtige eiernesten we allen op het strand
wel hebben zien liggen. Al die wezens be
hooren tot de „Weekdieren", door een
beroemd natuuronderzoeker zoo geestig ge-
teekend als de meest welvarende dieren in
de wereldieder van hen hoeft minstens eenon
mantel; bijna allen bezitten een huis, dikwijls
met vele kamers; niet weinigen hebben een
slot en de meesten leven op een grooten voet.
Ja, enkelen bezitten zelfs purper, en paarlen
van het zuiversto water. En al die kostbare
havo is hun levenslang verzekerd. Wat bui
tendien een groot gedeelte der weekdioren
zelfs boven ons, menschen, voorheeft, is, dat
ze zonder hoofd door de wereld komen.
In een volgend hoofdstuk teekent de schrij
ver eenige achterblijvers, welke we zoo
dikwijls aantreffen in de plassen, welke de
zee gedurende de ebbe op 't strand heeft ach
ter gelaten, de zonderling gevormde zee
sterren of liever vijfvoeten, want zoo
wordon ze door de visschers genoemd, en de
kwallen. Kwallen bah, vieze dierenMet
dien bekenden uitroep begint de schrijver terecht
zijn praatje over hot laatsto onderwerp „maar
schep eene kleine kwal voorzichtig met het
teere schepseltje! en breng het ineen flink
glas met zeewater" en vergelijk het diertje
dan eens met do beschrijving van den heer
Berk en wp twijfelen geenszins of uw afschuw
voor die „lillende massa" zal spoedig voor
belangstelling plaats maken. Ook de talrijke
familie van de schaaldieren wordt niet
vergeten, de strandvlooien en strand-
springers, welke, als het strand wat droog
wordt, bij duizenden voor uw voet opspringen,
de slimme strandkrab, welke, „zooals de
jongens wol weten, niet heel zuinig op zjjn
pooten is,1" de heremiet-kreeft, welke
pronkt met een anderman's veören, de zee
tulpen en de eendenmossels, waar
van onze vaderen zulke mooie fabeltjes wisten
op te dissehen.
„Anders krijg je een duchtig pak slaag!"
voegde Emmi er b(j.
Eva stond op en terwijl zjj in machtelooze
woede de gebalde vuisten dreigend omhoog
stak en blikken, waarin een doodelijke haat
lag, op beiden wierp, schreeuwde zjj met
heesche stem
„Wacht maar! Eenmaal zal ik even rijk
z(jn als jelui dan zal je ereis zien jij,
hoovaardige nuf, jij
Zjj hield stil en keerde zich om; achter
zich hoorde zij nog steeds Emmi's honend
gelach.
Vjjf jaróh waren sedert voorbijgegaan. Hans
Ewald had alle klassen van het gymnasium
doorloopen en was ingeschreven als student.
Nadat hy als zoodanig het eerste jaar te
Koningsbergen had doorgebracht, had hy zich
daarna naar Leipzig begeven, in welke laatste
stad hy reeds eenige weken vertoefd had,
toen hy aan den avond van een fraaien dag
langzaam door eene der straten wandelde. In
die straat was het nog druk. Het verrukke-
lyke weder had menigeen uit zpne of hare
woning gelokt en tevens waren de magazynen
en werkplaatsen zoo juist gesloten, terwyi
ook uit winkels en fabrieken zy, die daarin
pvordag werkzaam geweest waren, in grooten
Met twee opstellen over het licht, sluit de
schrijver zpn boekske; het eene handelt over
de eigen lichtjes van de zee, de kleine zee-
vonken, welke, hoewel niet grooter dan een
spoldekop, op een zoelen zomeravond de tegen
hot strand rollende golven met een blauw-
achtigen gloed doen flonkeren, en het andore
is gowgd aan de vuurtorens, dio reusachtige
fakkels, door den mensch ontstoken, om den
zeeman den weg te wpzen naar de veilige
haven. Maar genoeg om u een denkbeeld te
geven van don rpken inhoud van dit kleine
leesboekjewie er mede hoeft kennisgemaakt,
zal ongetwijfeld met nip den schryvor over
eenkomstig zpne belofte op het eind, een „tot
weerziens in het duin" tooroepen. R. Horst.
Op het strand. Een leesboek voor lager en voort
gezet onderwijs door J. F. Berk, hoofd eener school
te Den Heldor.
Gemengd Niouwl.
Dezer dagen vervoegde zich by
een wisselhandelaar aan den Noordblaak te
Rotterdam een heer, voorgevende te zpn
student en daarop toonende oen naamkaartje,
voorzien van een kroontje, om te verkoopen
een stuk a 1000 florynen 5 pet. zilveren metal
liek, waarop hp 400 gulden op rekening nam
en het saldo zou komen verrekenen.
Schoorvoetend werd door den wisselhan
delaar aan zpn verzoek voldaan, doch, daar
hp voorstelde voor zpne rekening te kunnen
telegraphoeren naar Den Haag, ofzyneinden-
titeit te bewyzen, of desnoods een bediende
voor zpne rekening heen en weer te laten
gaan, gaf de wisselhandelaar eindelpk toe.
Denzelfden middag zag de wisselhandelaar hem
in open landauer langs den Blaak rpden, waarop
de student hem salueerde, en de laatste arg
waan bp den wisselaar ophield.
Toen echter na verloop van een paar dagen
het saldo niet door hem werd afgehaald, werd
hp per briefkaart daartoe aan zyn adres in
Den Haag uitgenoodigd, waardoor de politie
de draden in handen kreeg van de vermiste
trommel met effecten, inhoudende f 7000
waarde, gestolen by een poelier te 's-IIage
door den silhouettenknipper van de Haagsche
kunstnpverheidstentoonstelling, die aldaar
logeerde.
Men vermoedt dat hy zich te Antwerpen
ophoudt, doch tot heden is men hem niet met
zekerheid op het spoor.
Te Parps had Dinsdag-middag
eene hevige ontploffing plaats in de Rue Saint-
Médard. Onder de puinhoopen werden metalen
getale te voorschpn kwamen. Tusschen de
hooge gebouwen begon het allengs duister te
worden, maar boven de daken welfde zich
nog de helderblauwe lucht van den schoonen
dag der Meimaand.
Terwpl Hans langzaam, nu eens hiernaar,
dan weer naar iets anders de blikken wen
dende, half peinzend, half droomend voort
schreed en tusschenbeide behagen schiep in
het hem omringende bonte gewoel, werd hp
eensklaps twee meisjes gewaar, die, gearmd
en op geringon afstand vóór hem, op haar
gemak op het trottoir voortwandelden. Het
waren blpkbaar winkelmeisjes, want ééne
van haar had een pakje onder den arm, waar
uit linnengoed kwam kpken; ook hare klee
ding kenmerkte haren stand. Beiden waren
eenvoudig, maar net gekleed, en Hans beviel
vooral de welgevormde gestalte van de kleinste
daarom wilde hy ook wel eens weten hoe
het gezichtje er uitzag. Hp volgde haar lang
zaam. Zy liepen de straat ten einde en gin
gen het Augustus-plein over. Toen zy ook
dit waren overgewandeld, bleven zy tegen
over elkander staanhier scheen een afscheid
te moeten plaats hebben.
Hans ging haar thans voorby, evenwel zóó,
dat hy de kleinste vlak in het gelaat kon zien,
Nauweiyks had hy daarop echter een blik
buisjes gevonden, welke deden vermoeden
dat dit ongeval niet aan het afgaan van
buskruit, voor vuurwerk bestemd, kon ge
weten worden.
Men spreekt van ontploffingsmiddolen, voor
Russische nihilisten bestemd. De eigenaar van
het huis, Bréchard genaamd, is in arrest. De
puinhoopen worden streng bewaakt.
De sprinkhanenplaag in Algiers
wordt steeds erger. Meer dan 60,000 menschen
zpn bezig den vernielenden stroom te keeren,
maar dit is onmogelpk, daar o. a. bp Sodatra
de zwerm sprinkhanen zich over een afstand
van 23 kilometers uitstrekt.
Alweer eene nieuwe gissing over
don „blanken Pacha", die zich te Bahr-el-Gha-
zel bevindt. Zobehr-pacha, de bekende slaven-
koning, die nog steeds te Alexandrië woont,
is van meening dat deze Pacha niemand
anders is dan Emin-Pacha, wien het in Wadelaï
te benauwd is geworden en die daarom naar
het oosten i3 getrokken.
Men herinnert zich het geval
van vier negers, die op het guanorpke eiland
Alcatras als wachtpost waren geplaatst en
daar omkwamen, omdat men vergat ze van
het noodige te voorzien. De oud-gouverneur
van Senegal, de heer Genouille,zal thans voor
deze nalatigheid terechtstaan.
De Mikado van Japan zalzpno
hervormingen verder ten uitvoer brengen.
Thans heeft lip een verbod uitgevaardigd
tegen het „verderfelijk voetbalspel, dat vreem
delingen in zpn land willen invoeren."
De hertog van Marlborough is
te Nieuw-York getrouwd met mrs. Hammers-
ley, eene schatrpke weduwe. Zp erfde van
haren man het vruchtgebruik van zyne aan-
zienlpke bezittingen en heeft bovendien een
jaarlpksch inkomen van 150,000 dollars.
Van 29 Juni tot 6 Juli.
SASSENHEIM. Geboren: Petronoila Adrians,
d. v. E. Franken en A. Boyk. Jacob, z. v. J. Van
der Voort en A. Van der Via.
ALKEMADE. Bevallen: J. Van der "Wereld
geb. Van der Tang, zoon. C. Van Zcijl geb. Vol-
water, zoon, levenloos.
Overlede n: Martina Wilholmina AnnaVeeecur,
15 jaar. Neeltje Jacoba Van Buijtcn, 10 maanden.
Van 1 tot 7 Juli.
VOORHOUT. Overleden: Bimon Van Sebooten,
oud 50 jaren, gehuwd met Johanna Van der l'loeg.
OEG8TGEEST. Geboren: Maria, d. v. L. Ravens-
borgen en J. Slijkhuis. Hnria, Cornelia, D. v. J. T.
Gecve en C. M. Blom.
Gehuwd: Antonio Lit jm, oud 24 jaren, en Mar-
garetlia Johanna Schermer, jd. oud 22 jaren.
geworpen, of hp bleef verrast staan on groep
gauw naar zyn hoed.
Ook het meisje had hem nu gezienzp
maakte dat zy spoedig van hare gezellin
afkwam en trad daarna, half verlegen, maar
met haast, op den jongen man toe.
„Dag Eva!" riep deze, terwpl hy haar zpno
hand toestak„hoe kom jij hier verzeild
Zy legde hare hand in de zpne, wel een
beetje langzaam, en zeide, hoewel slechts half
verstaanbaar
„Goeden avond, Hans!"
Hans hield hare hand echtor vast, drukte
die zacht en vroeg„Ben je bang voor
me, Eva?"
Nu keek zy hem vroolpk aan. „Ik? Neon
hoor, Hans! Waarom zou ik bang zpn? Het
is maar door de verrassing
„Ja", zei hy weer, „ik had daar nu ook
niets op gerekend! Maar hot is toch aardig
dat we elkander juist ontmoet hebben. „Heb
je tyd?"
Eva knikte.
„Nu, dan moetje nog een eindje meeloopen,"
ging hy voort; „het is zulk mooi weer van
avond. Wat heb ik je in langen tyd niet ge
zien, Eva! En wat ben je in dien tyd knap
van uiteriyk en groot geworden
(Wordl vervolgd,)
