N°. 8655.
Zaterdag 5 Mei.
A0. 1888.
§eze {Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van fon- en feestdagen, uitgegeven.
Leiden, 4 Mei.
Feuilleton.
I DE MERGELGROEVEN TE VALKENBURG.
PRIJB DEZER COURANT:
Vour l>«iden per S maanden1.10.
«co p« P*e*-"M0.
(ionderlijke Nommera0.05.
PRIJS DER AD VERTEN TJLEN:
Van 1—6 regels ƒ1.05. Iedere regel meer/0.17|.
Grootero lettors naar plaatsrnimte. Voor het in-
casseeron buiten de stad wordt 0.10 berekend.
=3*
Aan de universiteit alhier is met goed ge
lig afgelegd het doctoraal-examen in de
;htswetenechap door de heeren C. E. Breeman
A. P. Van Stolkhet candidaats-examen
in de godgeleerdheid (lste ged.) door den heer
J, Visscher.
.- Het wedè'r herrezen studenten-muziek-
,c!schap „Sempre Crescendo" zal, na het
;s plaats gehad hebbend invitatie-concert,
s, Woensdag 9 Mei in de zaal van Zomerzorg
eerste huishoudelijk concert geven, waarop
als soliste zal medewerken mej. Speet, de
HHectvolle zangeres uit Arnhem.
I- Bij koninklijk besluit zjjn benoemd: bjj
Ijtet 4de reg. inf. tot majoor de kapiteins N.
W. Hofstede, van het corps, en F. J. Meyer,
van den staf van het wapen, adjudant van
den commandant der Nieuwe Hollandsche
'waterlinie; bjj het 5dereg.inf. tot luit.-kol.
dp majoor F. C. C. Bloem, van het 4ae reg.
bjj het 6de reg. inf. tot kapitein de lste luit.
d, P. Van der Garden, van het 4de reg.
bjj bet 8sle reg. inf. tot luit.-kolo'nel de majoor
U A. Lutz, van het 4de regiment infanterie.
1- W(j vestigen nogmaals de aandacht van
ttt kunstlievend publiek onzer stad op het
i| dit nummer geannonceerd „Groot Vocaal-
tInstrumentaal Concert," hetwelk op Vrijdag
Mei door den heer Mann, als correspon-
rend lid der Nederlandsche Toonkunste-
rsvereeniging, zal gegeven worden ter ge-
enheid der jaarljjksche algemeene vergade-
g dier voreeniging.
Solisten z(jn mej. Wia Dikema, zang, de
ler Johan Smit, viool, (onze beroemde, thans
t* Parijs gevestigde landgenoot) en de heer
lleonides Van Praag, violoncel.
[Nogmaals horhalen wij, dat de finantiëele
risico van dit concert geheel voor rekening
van den hoer Mann is. Het lenteseizoen, dat
log steeds op zich laat wachten, zal toch
leker geene verhindering voor de muzieklief-
lobbers zjjn om zich, door op de lijst ten
luize van den heer Joh. J. Eggers te teeke
toegang te verschaffen tot dat concert,
twelk ook uit een oogpunt van waardeering
r nationale kunst, ieders steun en mede-
erking verdient. Voor heeren studenten
t ook eene lijst ter teekening by den heer
Somerwil.
Eene kleine aanvulling omtrent het ver
lag over de opvoering van Millöckers operette
De arme Student", door het Hollandsche
Ipera-gezolschap, mag hier niet overbodig
;eacht worden. Er wordt nl. in gezegd dat
het orkest ongeveer een halven toon te hoog
inzette, hetgeen voor de zangers, vooral voor
den tenor, vele moeiiykheden opleverde. Wan
neer men echter weet dat by de kapel van het
4de reg. inf. de zoogenoemde „hooge stemming*
gevolgd wordt, waarmede ook de leden van
het opera-gezelschap waren in kennis gesteld,
terwyi bjj de in genoemde operette optreden
den de normale- en dus lagere stemming nog
wordt- toegepast, is de afwyking in toon alles
zins begrypeiyk, zy het dan ook in geenen
deele welluidend, noch voor de zangers alles
behalve gemakkelyk. Daarentegen zou het voor
het orkest zelfs een hoogst vleiend compliment
geweest zyn als het zoo maar van het blad het
geheele werk een halven toon hooger had
getransponeerd. Dat is toch eene gave, waarop
zich zeer zeker niet iedere musicus kan be
roemen.
In eene daartoe belegde vergadering, op
den lsten dezer, gaf de penningmeester van
de Chr. Wykvereeniging albier verslag van
zyn finantiëel beheer. Door toevallige baten
was hy in staat gesteld dit vereenigingsjaar
(1887) met een voordeelig saldo van ruim
f 21 te sluiten. De Wykvereeniging is intus-
schen nog bezwaard met eene schuld van
byna f 6000 (waarvan op gezegde vergadering
een aandeel, zynde No. 12, is uitgeloot).
Die last drukt haar zwaaren het was daarom
een gelukkig denkbeeld en een bemoedigend
voornemen, door de zangvereeniging „Zingt
den Heer" reeds vroeger opgevat, om dien
schuldenlast te helpen dragen en daartoe
eene uitvoering te geven op Hemelvaartsdag,
10 dezer, des avonds, in de Hervormde kerk
te Lisse, daartoe door heeren kerkvoogden
bereidwillig beschikbaar gesteld.
Moge die uitvoering rijke vruchten afwer
pen en alzoo der vereeniging mede ten goede
komen, eene vereeniging, welke ontegenzeg-
ïyk aanspraak maakt op de sympathie van
alle weidenkenden en wier loffeiyk streven
nog lang niet genoeg bekend is, terwyl zy
het voorrecht heeft in ds. S. H. J. De Wolff
iemand aan haar hoofd te hebbon, die zyn leven
grootendeels aan hare belangen wil wijden
en daardoor velen ten zegen is.
Gisteren had in eene plechtige openbare
byeenkomst, in de feesteiyk versierde, met
bloemen, planten en tropeeën gedecoreerde,
maar vooral ook met de proeven van 't werk der
leerlingen (welke eenige dagen voor 't publiek
ter bezichtiging blpven) uitlokkend verfraaide
groote zaal der Academie van Beeldende Kun
sten te 's-Gravenhage, de jaarlyksche uitrei
king van bekroningen plaats.
Yan do Leidsche leerlingen werden bekroond:
mej. H. C. Van de Pavord Smits met vier
eerste pryzen, als voor ornament M. O. 2de kl.,
pleisterafdeeling M. O. 2de kl., Stilleven-tee
kenen 2de kl. en theoretische vakken 2de
studiejaarde heer H. P. M. Kosters met een
eersten prys voor stilleven-teekenen voorbe
reidende klasse, en mej. M. Kaiser met eene
eervolle vermelding voor de pleisterafdeeling
M. O. voorbereidende klasse.
„Het Vaderland" voegt hierby„de leerlin
gen werden door hun medescholieren luide
toegejuicht, terwyi ook 't publiek het daverend
applaus ondersteunde, voornameiyk wanneer
zeer jeugdige jongelieden en jonge dames voor
de bestuurstafel verschenen. In 't byzonder
werd mej. Van de Pavord Smits, die vier
onderscheidingen verkreeg, luide toogejuicht.
Amsterdam telt een aantal veteranen op
geneeskundig gebied. Heden, Vrydag, is het
40 jaren geleden dat dr. E. B. Asscher te
Leiden tot doctor in de geneeskunde werd
bevorderd. Hy behoort tot een in Amsterdam
welbekend geslacht van geneeskundigen; zyn
grootvader, vader, ooms en broeders waren
genees- of heelkundigeneen zyner ooms maakte
in Napoleons leger den tocht naar Moskou
mede en behoorde tot de krügsgevangenen
van Rusland.
Nog 5 doctoren vieren dit jaar aldaar het
zelfde feest, nl. de heeren Merkus Doornik,
Gildemeester, Muntendam, Rosen en Thyssen.
Maar er zyn 22 nog ouderen.
De Ned. Vereeniging t/b. van Zondags
rust hield gisternamiddag te Utrecht hare
7de algemeene vergadering.
In de plaats der periodiek aftredende en
niet herkiesbare hoofdbestuurders P. M. Keiler
van Hoorn en jhr. J. D. Six werden benoemd
de heeren J. Boissevain, te Amsterdam, en
jhr. O. Repelaer Van Driel, Ingenieur te
Nymegen.
Het voorstel van Leiden, om het ontwor
pen van eene concept-Zondagswet aan eene
commissie op te dragen bywyze van proef
voor den industriëelen arbeid en hot vervoer
wezen werd aangenomen, evenals voorstel
len van andere afdoelingen.
De groothertog en de groothertogin van
Saksen vertrokken hedenochtend met gevolg
per Hollandsche spoor van 10.43 van Den
Haag naar Amsterdam. De salon wagen, waar
mede zy reisden, bracht hen langs de lyn
Anna-Paulownastraat Holl. Spoor naar het
station, en werd tot daar begeleid door den
chef van de stoomtram Holl. Spoor Scheve-
ningen, den heer Van Beusichem.
HH. KK. HH. keeren hedenavond uit de
hoofdstad in de residentie terug.
De benoeming door den Koning van het
Kamerlid jhr. mr. G. J. Th. Beelaerts Van
Blokland tot voorzitter van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal, is heden bekend geworden.
De Regeering heeft reeds het ontwerp
tot verlenging van het octrooi der Neder
landsche Bank by de Tweede Kamer inge
diend. De minister van financiën, ofschoon
erkennende het recht der Wetgevende Macht
om oppermachtig de voorwaarden eener ver
lenging vast te stellen, achtte het toch be-
denkeiyk in het ontwerp, waarmede het Bank-
bestuur zich vereonigd heeft, wyzigingen te
brengen, zonder dat daarover met dat be
stuur nader onderhandeld is. De vorige
minister heeft dergeiyke onderhandelingen
naar aanleiding van het Kamer-verslag niet
aangevangen en deze minister meent, by de
aanmerkeiyk veranderde samenstelling der
Kamer, de uitkomsten van het nader onder
zoek door de afdeelingen der nieuwe Kamer
te moeten afwachten, alvorens nadere onder
handelingen met het Bankbestuur overeven-
tueele wyzigingen in het ontwerp op te
vatten. Bovendien beeft de minister voldoen
den grond om aan te nemen dat ook de
directeur der Bank weinig genegen zou be
vonden worden om op dit oogenbük opnieuw
in onderhandeling te treden.
Daar de minister zich over het algemeen
met de strekkin© van het ontwerp wel kan
vereenigen, heeft hy, ook om de afdoening
van dit belangryk ontwerp niet verder te
vertragen, zich van beantwoording van het
voorloopig verslag onthouden en het ontwerp
onveranderd ingediend.
By een ontwerp tot wyziging van hoofd
stuk V der Staatsbegrooting voor 1887 zyn
f 5000 meer aangevraagd voor bydragen in
de verpleging van behoeftige krankzinnigen,
f 5000 meer voor examen-commissiën met
het oog op de voortdurende toeneming van
het aantal examinandi, f 5000 meer voor het
academisch ziekenhuis en het onderwys in
de verloskunde en f 4550 voor de kosten
van examens van adspiranten voor lager
onderwys in vreemde talen.
Deze f 19,550 worden gedekt door minder
uitgaven op art. 134 (tydelyke subsidiën aan
gemeenten voor kosten van het lager onderwijs).
Den 16den dezer zal een extra-trein van
de Rijnspoorwegmaatschappy loopen naar hot
Loo, ten behoeve van het staldepartement des
Konings, tot het vervoeren van paarden en
materieel.
4) DOOR
Mr. CLOVIS.
Hy liet haar eenige schreden voortgaan om
laar vervolgens, eveneens sluipend en krui
pend, in te halen.
„Ook naar de kerk, moedertje?" vroeg hy
ïaai in het Limburgsch dialect.
Het oudje, daardoor overtuigd dat zy met
een barer landslieden sprak, gaf hierop een
toestemmend antwoord.
„Nu, je zult wel moede zyn als je daar
boven bent aangekomen", vervolgde steeds
fle ellendige huichelaar, alty d in het Limburgsch.
„Ach ja, jongen, het kost tegenwoordig
el wat moeite om je plichten te vervullen,
ia die akelige, goddelooze Franschen in het
'and zyn!"
„Daar heb je wel gelyk in, moedertje;
maar, kom hier, geef my je arm, dan zal ik
i wat helpen."
Dankbaar, verheugd, zelfs, legde het oudje
haren bevenden arm in dien van den vein
zaard, niet denkende dat zy op het oogen-
Hik haren here er en al hare geloofsge-
nooten in de macht brengt van een verrader.
Langzaam schreden beiden voort, zy eene
enkele maal een kuch, een hoest niet kunnende
onderdrukken en hy haar toch tot stilte aan
manend, omdat anders de een of andere spion
hen zou kunnen hooren.
Zoo bereikten zy eindeiyk de woning, waar
weldra een afschuweiyk schouwspel zou ge
speeld worden.
Plotseling wendde Dries zich om met de
woorden: „Moedertje, hoor je niets achter je?"
Het oudje luisterde aandachtig, maar ver
nam niet het minste geluid.
„Jawel, jawel, ik hoor het duidelyk," her
haalde hy„klop maar, dan blyf ik staan."
Het onschuldig, niets kwaads vermoedend
vrouwtje klopt volgens het alleen Valkenburgs
getrouwen bekende teeken en de deur wordt
dan ook na eenige oogenblikken voor haar
ontsloten.
Tegelyk met haar sloop nu ook Dries bin
nen; hy bevond zich in eene donkere gang;
dit echter was voor hem geen hinderpaal;
immers, hy had vroeger, by gelegenheid van
den verkoop van het huis, dit te goed onder
zocht om thans onkundig te zyn met don in-
wendigen toestand.
Zoo voorzichtig mogelyk, kruipend en tas
tend, bereikte hy een klein vertrekje, waar
hy zeker wist dat niemand zich bevond, schoof
de grendels van het venster weg, opende het
en liet een zacht gefluit hooren.
Een twintigtal donkere gedaanten verrezen
als het ware uit den grond om vervolgens
op hunne beurt door het venster het huis in
te klimmen.
Door Dries geleid, begaven zy zich, alle
gevaar vermydend, naar het grootste vertrek,
waar, volgens alle waarschynlykhoid, de ver-
bodene godsdienstplechtigheid werd gehouden
zy hoorden de stem van den pastoor, die
luide bad, en waren dus overtuigd ge
vonden te hebben wat zy zochtenzy wilden
dan ook nu de dikke eikenhouten deur, welke
toegang tot dit vertrek verleende, openen,
maar vonden deze tot hunne teleurstelling
gesloten.
De officier, die den troep begeleidde, riep
„In naam der Fransche Republiek, in naam
der vrybeid, gelykheid en broederschap, beveel
ik u te openen."
Een luidruchtig rumoer, een gestommel van
stoelen en een gebons van enkele lichamen,
welke zich aan de andere zyde tegen de
deur opstelden, was het eenig antwoord, dat
zy bekwamen.
De aanvoerder gaf daarop terstond last,
de deur met geweld te openen.
Met de bajonetten en kolven hunner ge
weren, met bylen hadden de soldaten weldra
eene opening weten te maken - en nog steeds
houdt dat gestommel aan, ofschoon het toch
reeds verminderde.
„Spoedt u, spoedt u 1" schreeuwt de officier,
„anders zyn alle vogels gevlogen.
Eén waagde zyne hand door de inmiddels
gemaakte opening te steken om de grendels
te verwyderen, doch zag zyn overmoed beloond
met een slag, welke hem den arm verbrijzelt.
Mot verdubbelde woede wordt thans ge
werkt om de deur te openen, het gat werd
inmiddels grooter en de verwoede vervolgers
konden reeds zien hoe enkelen der nog in
het ruime, straks nog zoo bezette lokaal,
overgeblevenen door het valluik naar de onder
wereld ontvluchten.
Nog eenige slagen en het hout zwichtte;
de deur was geopend. Pierre Lemmens en
Jeanc Magermans, beiden met een poot van
een stoer in de hand, stonden er voor om
hun vyanden den verderen doortocht te
beletten. Er waren reeds enkele geweren op
hen gericht, maar Dries echter weerhoudt zyne
kameraden; „niet schieten, niet dooden,"
schreeuwt hy, „wy kunnen hen gebruiken
als gidsen in de onderaardsche gangen."
(Wordt vervolgd.)