N°. 8481. Woensdag; 13 October. A0. 1887. Feuilleton. CONSTANCE CIORLEY. Leiden, 11 October. LEIDSCH DAGBLAD. PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per 3 maandanl.W. Franco per poet1.40. Afzonderlijke Nommera0.05. §ue Goaiani irotdi dageltjks, out uitzondering ran gen- en feestdagen, attgegeren. PRUS DER AD VERTEN TIEN Van 1—6 regels 1.05. Iedere regel meer/0.17$. Grootere lettere naar plaatsruimte. Voor het in oas eeeren buiten do stad wordt 0.10 berekend. 28) „Ik zeg," sprak juffrouw Standish, met de armen over elkander geslagen Kris vol bewondering aan ziende, „dat het nooit zoo moeieljjk is geweest om voor een jongen oen beroep te kiezenen waarom? Wel, omdat hij alle handwerken op zjjn duimpje kent. Waar hjj die kennis vandaan gehaald heeft, dat weet ik niet. Eens zag ik hem aan het maken van Leontjes kleine tafeltje en ik zei togen Standish die jongen is met zijn gehoele hart een schrijn werker; geene minuut later keer ik mij om en wat zie ik nu? Daar is hij zoo waar bezig aan de oude klok die jaren lang stil had gestaan en opeens bo- gint zij te loopen en te tikken. Maarhet is mot alles zoo, en zooals ik zeg: hoe komt hij er aan? Hoe heeft lijj van alles vorstand, van deLa- tjjnsche warboel in zijne spraakkunst tot het boven werk eener klok toe? Het gaat hem alles even zeker en gemakkelijk af, en hij kijkt naar de dingen alsof hij zeggen wil: „ik begrijp je allemaal, begint maar geene kuren met mij" en ja, gelooven moet ge het, maar ik verbeeld mij dikwijls dat, als ik hom beneden wacht, de klok boter loopt, en do deuron niet kraken, precies alsof hjj er de schrik ouder heeft." „Nu ja, dat is 'al te maal goed en wol," zeide de landheer; „maar een Jantje van Alles moet hjj mot wordon; twaalf ambachten worden dikwjjls ge volgd door dei tien ongolukken 011 geven goen eerlijk bestaan, dat is zeker." „Welnu, Standish, wat is dan uw gevoelon?" vroeg oom Vallon. „Dat hjj in zijns vadors zaak ga, en om al die andere dwaasheden niet meer denke." Allen koken Kris en zijn vader aan om den indruk waar te nomen, dien deze raad op hen maakte. De zoon bewoog zich niet; do oogon bleven dof, zelfs de welgemeonde wartaal van zijne tante kon geen lachje op zjjn gelaat te voorschijn roepon. De vader leunde met den elleboog op tafel, en de heldere, zwarte oogen blikton onderzoekend en ern stig in de onvasto grijze van den zwager. „Wat meent gij, Humphrey Standish?" hernam hij zacht verwijtend. „Waarom noemt gij do talon ten, welke God mjjn jongen geschonken hoeft, dwaasheden „Omdat het schijnt dat zij hom terughouden om zich op een eerlijk beroep toe te leggen", bromde Standish. „Zacht wat, Standishik geloof dat go u vergist", zeide oom Vallon oenigszins opgewonden. „Als jongen dacht ik altijd, en dit denkbeeld is met mij oud geworden, dat, om een beroep goed in den grond te kennen, men eenig vorstand van allerlei vakken hebben moet. En toch stom ik toe dat het heel moeilijk is voor hem te kiezenik ben ook jaren lang bozig gsweeet om daarmede klaar te komen." „En misschien zjjt ge dan al tot oen bosluit gekomen! vroeg de landheer kortaf. „Nu, dan deedt ge beter het ons te zeggen dan ons om een raad te vragen, wolken ge zeker oven gauw weer verwerpt." „Ja, Humphrey, ik ben beslist", dus klonk hot even kalme als vaste antwoord. Jakob Vallon had een besluit genomen in zulk eeno gewichtige zaak voordat er een familie-diner had plaats gehad Vader, zuster, zwager, zelfs zjjno eigon vrouw en Kris, allen waren verstomd en in gespannen ver wachting van hotgeen volgen zou. Zgodra hjj zich eeriigszins hersteld had, vroeg Standish „En wolke keus is door u gedaan?" Ieder, behalve Kris, zag vragend naar oom Vallon. De wagenmaker hoostte en kuchte alsof hem iets in de koel zat dat er niet best door wilde, 011 dat gedeolto van zjjn gelaat, dat niet in do stjjvo staande boord verborgen was, word beurtelings wit en rood. Kris bemerkte te midden zjjner spanning zeer goed dat Deentje in haar vuistje lachte om de dwaze houding, die zijn vader juist nu aannam, de handen krampachtig in elkaar gesloten en de narcis trillende in hot knoops gat. Voor het laatst had hjj zich voor zjjn vader geschaamd. Maar toen aller oogen op hem gevestigd waren alsof zjj onderzooken wilden of hjj zjjn vor stand verloren had, wierp Vallon opeens dat zenuw achtig weifelende van zich, legde de handen ge vouwen op tafel, zag zjjn zoon met vochtige, doch te gelijk trotsche en teedere oogen aan, en sprak met oeno luide 011 duidelijke, hoowol van aandooning bevende stern „Ja, ik heb bepaald wat ik van rnjjn zoon maken wil. Geen timmorman, ofschoon ik vast geloof dat hjj zjjn geljjko niet vinden zou, zoo ik dit deed ook goen wagenmaker, hoewel al werd hjj dit, hjj zjjn vader riiet zou beschaamd maken. Hjj weet veel, doch om to wordon wat ik wensch, moet hjj oneindig meer weten, veel harder werken en zich meer inspannen dan hjj tot dusver heeft behoeven te doen. Het is goen ambacht dat ik hem wil laten leoren, maar ik zal hem opleiden tot eene andere betrekking." „Eene andere betrekking?" riep men van alle kanten. „Ja, ik wil hem in de gelegenheid stollen om zich, trots den besten, daartoe te bokwamoD. Ik heb het geld er voor, gold in het zweet mjjns aanschjjns voor hem gewonnen, "en nu zal ik het ook gebruikon. Ja, Humphrey Standish, met Gods hulp wil ik mjjn zoon een ingenieur laton worden en eon fatsoenljjk man van hem maken." Kris zat onbewegelijk op zjjn bord te kjjken, niets bemerkende van do verbazing, don schrik, dien de woorden van zjjn vader hadden teweeggebracht zjjne gehoele ziel was óéne vreugde, een vogel uit do kooi ontsnapt kon zich niet gelukkiger gevoelen in het volle besef zjjner vrijheid dan Kris, nu hjj door do uitspraak van zjjn vader aan het stille ver langen zijns harten zag voldaan. Do gastheer stond op, van hot hoofd tot do voeten bevende van verontwaardiging en mot schorre stem riep hjj uit: „Jakob Vallon, ge zijt een gek!" (Wordt vervolgd.) Tweede Kamer. Do Regeering heeft nog eene nota van antwoord ingezondon op het sectie- verslag over de Grondwetsherziening. Ook zjj erkent, dat, wil do herziening gelukken, eonige inschikke lijkheid moet worden betoond omtrent enkele ver anderingen, die sommigen min wenscheljjk vinden, ter wille der vele verbeteringen. Verwerping van het hoofdstuk Defensie ware ten hoogste te betreuren. Ongegrond acht zij de bewering, dat de meerderheid der bovolking togen die wijziging gekant is, welke strekt om don wetgever meer dan thans de gele genheid te geven, de landsverdediging op behoor lijke wjjze te regelen zonder groote jaarljjksche contingenten te vorderen. Do herziening van het hoofdstuk over do Troon opvolging wordt juist noodzakelijk na de bezwaren der juristen tegen do uitlegging der bestaando artikelen. Do Rogeering blijft oen voor haar onbreekbaar verband leggen tusschen liet hoofdstuk van hot Kiesrecht en de additionoole artikelen. Het ingekomen wotsontwerp tot bekrachtiging I der dading over do voormaligo kloostergoederen j van St.-Agatha gaat uit van het standpunt, dat die j goederen rechtens staatsdomoin zjjn, doch dat het j billjjk en in het landsbelang is, den kruisheeren zooveel over te dragen, dat hun het voortbestaan hunner inrichting niet onmogelijk worde gemaakt. Bjj de Tweede Kamer der Staten Generaal is opnieuw ingekomon hot wetsontwerp tot regeling van hot auteursrecht op werken van beeldende kunst, hetwelk in de vorige zitting onafgedaan is gebleven. Tot rapporteurs voor hot hoofdstuk Waterstaat en de Spoorweg'oegrooting zjjn benoemd de Iieeron Roekers, Hartogh, Van dor Sleyden, Van der Goes en Van Alphen. De Staatscourant van heden bevat het vorslag der commissie, belast met hot afnomen van het examen, bedoeld bjj art. 1 van het koninklijk be sluit van 29 Aug. 1883 No. 25 (Indisch Staatsblad No. 249). Aangemeld hadden zich 14 candiiaten, van wie 1 in het Maleisch, Javaansch en Soenda- neesch, 10 in het Maleisch en Javaansch on 3 in het Maleisch wenschton geöxaminoord te worden. Eén der candidaten borichtte don dag, waarop hot examen begon, dat hjj zjjn verzoek om daaraan deel te nomen, als ongedaan wonschte beschouwd to hebben, terwjjl een ander dienzelfdon dag gedurende het schriftelijk examen kennis gaf, dat hij zich wenschte terug te trekken. Aan de overigen werd het schriftolijk examen afgenomen op 23, 24 en 25 Mei, terwijl hot mondo- ling gedeelte plaats had op 26, 28, 30 en 31 Mei en 1 en 2 Juni, zoodanig dat het geheele examen voor iedoren candidaat in vier dagen was afgo- loopen. Op den dag, waarop het mondeling examen voor hen was vastgesteld, trokken zich nog vijf der candidaten terug. De 7 geëxamineerdon zjjn allon toegelaten, 4 hunnor overeenkomstig art. 10, alinea 1, van het reglement en 3 naar stemming. HXGEZONDEN. Weled. HU. Redacteuren Mag ik voor onderstaande regelen eene kleine plaatsruimte in uw blad verzoeken? Op Maandag 17 dezer zal in de Doopsgezinde kerk te Leiden, Pieterskerkstraat 1, des namiddags te twee uren, de heer Virgilio Placidi, violoncellist uit Milaan, optrodon en door den heer C. B. Duyster Jr. op de fluit, alsmede door den organist dier kerk, den hoer V. E. Van Thionon, wordon geassisteerd. Men leze het programma na en vervoege zich daartoe bjj den heer Blankenberg, boekhandelaar op de Mare, en bjj den koster der Doopsgezinde kerk, on zeker zal men tot een bezoek worden aangemoedigd, vooral wanneer men weet, hoe ik den heor Placidi te Rotterdam hoorde en hoe deze door zeer krachtigen toon en warme voordracht uitmunt naast goede technische ontwikkeling. Wan- noor men in den loop dezer week voor bedoeld concert mocht vernemen, dat do heer Piacidi blind is, zoo mogo dit geen kwaden invloed op het be zoek aan het concert uitoefenen. Mochten tot nu toe do blinden over het gehoel nog weinig hebben gepresteerd, dit sluite niet de oogen voor de groote schreden voorwaarts, door het blindenonderwijs, vooral in hot buitenland gedaan. Veel heeft de heer Placidi door het pijnigende vooroordeel der menschen geleden. Moge hjj Leiden niet voorbijgaan als een schjjnsol, welks licht door wolken van vooroordeel en dwaling wordt gestremd. In tegendeel, moge hjj zich op zjjne uitvoering in een talrjjk bezoek verblijden. U dankzeggende voor do verleende plaatsruimte, hoogaohtond Uw dw. Dienaar, Delft, W. Van Thienen, 9 Oct. 18S7. Organist dei' Oude Kerk te Delft

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1887 | | pagina 5