N°. 8444.
A0. 1887.
CONSTANCE CHORLEY.
I>iixsclag>" SO _A.no;xxstii«.
LEI DS OHMS DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Leiden per 8 maanden1.10.
Franoe per poet1.46.
JL&onderLgke Nommerem 0.05.
Femlleton.
9)
Eon oogenblik dacht de heer Chorley na. Zij had
beloofd niet te ontdekken wat zy wist. Dat was
al veel; hy wist dat zy hare beloften houden zou.
Zij had in het bijzonder Duke genoemd. De vader
beefde by de gedachte dat zijn zoon de misdaad
zou weten en dat toonen zou, wollicht door hem
te vorlaten zooals Constance gedaan had. Zij zou
het Duke niet zeggen. Hoe kon zij dat ook, als zij
nu toifitond en voor altijd was heengegaan? Ha!
was zji voornemens neen, noen, dat kon, dat
durfde zij niet! Maar hij zou in den morgen naar
de school gaan en zijne voorzorgen nemen. En hy
begon te overleggen wat hij zeggen zou, en daarbij
zag hy in dat liy onaangename dingen zou moeten
zeggen over de eigenzinnigheid en ondankbaarheid
van Constance, om eenige reden te hebben voor
haar verdwijnen; en dit hinderde hem zeer. Maar
nu herleefde gelukkig de berinnering aan het ge-
notone in de feestzaal, aan al de eer en lof, welke
hem daar by volle teugen waren geschonken, en als
de heerlijkste zomerwarmte koesterde en streelde
hem dat alles, en deed hem weldra verzinken in
een rustigen slaap, welke hem scheen toe te fluis
teren „Kom, kom, alles wel bezien zyt gij aoo
kwaad niet. Er zjjn vry wat slechter menschen
dan gy in de wereld." En die woorden verbeterde
hij voor zichzelven, zooals dat meestal geschiedt,
alsof zjj beteekenden„Gij zyt een goede kerel,
Daniël Chorley; in uw hart misschien wel een van
do besten, die er bestaan." En zoo sliep hy in vrede.
V.
Twee kinderen stapten mot vermoeide schreden
voort op den grooten weg. De zon was zooeven
doorgebroken en de lichte, vlokkige wolkjes maakten
plaats voor een hemel van het heerlijkste, zachtste
blauw. Het gras langs den weg was nog verstijfd
onder half bevrozen dauwdruppels en het zachte
kooltje van den lentomorgon streek verfrisscher.d
langs de gezwollen oogleden der kleine voetgan
gers, terwijl zy daar hand aan hand voorttraden
feze fiourant wordt dagelijks, met uitzondering
van gon- en feestdagen, uitgegeven.
en rondstaarden in de nieuwe wereld, welke zich
voor hen opdeed.
„Constance, mogen wij rusten als wij aan gind-
sclien steen komen?"
„Ja, lieveling, en dan laten wjj den vink
vliegen."
Zy wandelden voort en spraken geen woord
meer vóór zjj den steen bereikten. Daar namen
zy den vogel uit het mandje en streelden en kusten
hem met bevende lippen.
tZal my benieuwen welken weg hy neemt",
zeide de knaap, terwijl hij op den steen stond en
het beestje op den vinger omhoog hield.
Eerst schudde het alleen de veertjes als om die
te vullen met do frissche lucht, en bleef rustig
zitten, vroolyk rondziende over de groene velden.
De knaap schudde do hand; de vogel vloog even
een paar keeren rond. streek toen weer neder op
den uitgestrekten vinger, koek de kinderen vragend
aan, als wilde hy zeggen: „Meont gij het dan
heusch dat ik gaan moet?" en hief toen een heerlijk
gezang aan.
De twee kindoren zagen eerst elkander, toen
den vogel aan, barstten uit in tranen en zetten zich
zwijgend neder op don steen.
„Constance, wat moeten wy met hem doen?"
vroeg eindelijk de knaap met gebroken stem.
„Laat hem by ons blijven tot hy lust heeft weg
te gaan", antwoordde Constance, opstaande en hare
hand uitstekende.
„Kom, Duke, wij moeten verder gaan, of wy
zullen de groote plaats niet bereiken, waar wy, zoo
als ik u zeide, vanavond moeten rusten."
Zjj waren opgestaan en hadden nauwelijks eenige
schreden gedaan, toen zy eene heesche stem achter
zich hoorden roepen, en beiden stonden stil, bevend
en aan elkander vastgeklemd.
Het meisje keek rond: zy zag iemand juist de
kromming van den weg bereiken en hare knieën
kniktenmaar op vasten toon toch zeide zy
„Duke, hot is vader, schrei niet wees een
man 1 Herinner u al wat ik gezegd heb."
Nog een oogenblik en de heer Chorley stond vóór
hen. Hot zweet druppelde neder langs zyn gelaat,
zijn fijne laken3che rok was met stof overdekt en
een oogenblik was hy sprakeloos van vermoeidheid
on drift. Nu barstte hy Utt
„Constance wat beteek ent dit?"
PRIJS DER ADVBRTENTTEN:
Tan 16 regels 1.05. Iedore regel meer f 0.171.
Grootere lettere naar plaatsruimte. Voor het inoaa-
aceren buiten de etad wordt 0.10 berekend.
„Ik zeide u dat in den brief, vader!"
„Maar Duke
„Moet ook gaan, vader."
„"Waarom
„Moet ik u dat zeggen, vader, in zyne tegen
woordigheid?
„Goede God!" zeide de verbaasde man, „is dat.
myne dochter?"
Maar hy werd te toornig dan dat hy had kunnen
toegeven aan eenig nadenken.
Zy had klaarblykeiyk besloten den knaap met
zich te nemen; den knaap, dien hy zoo liefhad en
verafgoodde den lieveling, voor wien hy zooveel
had gewaagd zyn oogappel 1 Bah 1 het was be-
lachelyk! maar niettemin was het maar al te waar.
Daar stond zy, niet langer tarugbevende voor hem
of voor hare eigene gedachten, maar als bescherm
ster van haren broeder zooals eene moeder hem zou
beschermd hebben tegen oen gevaarlyk dier. Ja
hy zag de uitdrukking van haar gelaat, van haar
oog en hy sidderde en zou haar gevloekt hebben,
had hy er den moed toe gehad. Maar zy was ge
wapend met een gevaarlyk, doodelyk wapen. Wat
moest hy doen? Geheel verslagen, buiten staat een
woord uit te brengen, begon do ongelukkige te
woenen, en ach 1 ook de kinderen schreiden. Droevig
drietal!
„Kom, Constance, ik zal u als eene vrouw be
handelen. Gy zult uw zin hebbenik wil u niet
volgen of lastig vallen. Maar laat my Duke; ik
word oud en kan niet beroofd zyn van beide myne
kinderen. Ik kan hem niet missen."
„Gij moet, vador!"
„Waarom, in 'sHemels naam?"
„Omdat het Gods wil is. Gy zult hem slecht
maken, vader! Dood myi dood my, als gy dat wilt,
maar ik moet het uitspreken, en God zal u straffen
als gy zoo doet! O vader! was het niet God, die
u eene waarschuwing zond in het uiterste oogen
blik? die belette dat Duke omkwam in de
„Constance", fluisterde op smeekenden toon de
schuldige man, terwyl een doodelyk bleek zyn ge
laat overtoog.
„Ja, vader, ik begrijp. Kunnen wy dan ongestoord
verder gaan?"
„Hebt gy vast besloten om - om -
„Ja, vader!"
(Wordt vervolgd.)
Gemengd Nieuws.
De 23jarige dienstbode Johanna D.,
die den 26sken Juni jl. ton huize van haren meester,
den heer D. te Nymegen, eene 19-jarige jenge
dame, aldaar gelogeerd, heeft trachten te vergiftigen
door in het glas molk, hetwelk zy geregeld des
ochtends aan die logée moest voorzetten, phospho
rus van luciferskoppen te mengen, zal den 3den
September deswege voor de rechtbank te Arnhem
terechtstaan.
De hoeveelheid phosphorus in de melk gemengd,
bedroeg ruim 110 fnilligaam, alzoo meer dan genoeg
om den dood te veroorzaken, indien de dame het
glas melk had leeggedronken. Minnennyd dreef de
beschuldigde tot deze misdaad. Eén der huisgenooten
namelijk, die vroeger een vertrouwelyken omgang
mot haar had, bejegende haar, volgens hare meening,
na de komst van de logée, met koelheid.
In Catania verwekte het volgende
geval hevige verbittering: Een dokter had, om zich
moeite te besparen, voor een choleralyder, die
oogenschijnlyk stervende was, het bewijs van over
ly Jen reeds afgegeven. De aangegeven doode werd
afgehaald en bpacht den nacht in de lykenkamer
tusschen tal van aan de cholera overledenen door.
Den voleenden morgen werd hy met vreeselyk ver
wrongen gelaat naast de doodkist gevonden, nu
werkelyk dood. Hy was, zooals werd geconstateerd
niet aan de cholera, maar ten gevolge van den
doorgestaner. angst en opwinding gestorven. De
dokter werd geschctrst en zal strafrechtelyk ver
volgd worden.
In de provincie Catania zyn, in het etmaal van
Woensdag op Donderdag, 10 choleralyders getorven.
Gedurende hetzelfde tijdperk te Palermo24 aan
getast en 10 overleden; op Malta: 7 aangetast en
7 overleden.
De cholerti blyft op Sicilië afnemen. Tot nog toe
zyn er 679 personen gestorven.
Volgens bericht uit Napels van Vrydag-avond,
waren aldaar in de laatste 48 uren 29 personen
door cholera aangetast, waarvan er 17 zyn over
leden. In do naburige gemeenten Besina en Portici
begon de ziekte te verdwynen, terwyl alleen de be
richten uit Palermo ongunstig blevenaldaar waren
Donderdag 30 nieuwe gevallen van cholera ont
staan en 19 personen overleden. In eene kleine
gemeente naby Controne, in Calabrië. was de ziekte
opnieuw uitgebroken; er waren toen 24 personen
aangetast, waarvan 14 overleden. Volgens officieele
opgave bedroeg het aantal overleden choleralyders
in Catanië tot 24 dezer 679.
Den 25sten dezer zyn er op Malta 7 personen
door cholera aangetast en 3 er aan overleden.
De passagiers van de afgedwaalde,
maar toch eindoiyk door een schip aangetroffen
boot van de verbrande „City of Montreal" haddon
vier dagen rondgezwalkt en vooral door dorst veel
geleden. Bovendien was het brandend heet. Een
maal waren zy zeer teleurgesteld doordat een schip,
dat niet veraf was en waarop men, naar zy duide-
lyk bespeurd hadden, hunne gebrekkige noodseinen
wel gezien had, eensklaps rechtrvan hen af stoomde.
Na twee dagen te hebben gezworven, kwam de
boot toevallig weer by het schip, dat zy verlaten
had en dat nog altyd bezig was te branden. Zij
bloven in den omtrek daarvan nog anderhalven dag
en werden toen gelukkig door het Duitsche schip
„Mathilde" gevonden.
Te Valencia zyn zes personen by
een brand omgekomen.
Te Munch en heeft de dochter van
een der grootste kooplieden van de stad zich laten
schaken door een kostschoolleerling. Zy is twintig
en hy veertien jaar oud. Vermoedelyk heeft dus zy
in deze ontvoering wel de hoofdrol vervuld, terwyl
ze in der haast 13,000 mark uit de kas van haren
vader heeft genomen.
By de militaire manoeuvres te Rome,
viel generaal Fontana van het paard en onmid-
dellyk was hy dood.
