HH. Drukkers!
Eene jonge Dame
V eldzicht.
Geldleening. Lisse.
N°. 8229.
"Woensda»' 15 1 >ecemX>er.
A0. 1886.
MIJNE DOCHTER CAROLINE.
<§eze (Qourant wordt dagelijksmet uitzondering
ran fon- en feestdagen, aitgegeren.
F. YON BULOW.
Vervolg der Advertentiën.
OPNIEUW VERKRIJGBAAR
M. SJPJRUYT,
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 8 maandenMO.
Franco per poet1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 18 regels 1.05. Iedere regel meer 0.17J.
Grootere letters naar plaatsrnimte. Voor het inoas-
eeeren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
28)
van
Het vrooljjk zweepgeklap, het geluid der bellen
van de vertrekkende sleden, de schoone, heldere
winterdag wekten in mij den lust om wat anders
te zien dan mijne vier naakte muren. Ik zette alle
muizenissen uit het hoofd en gaf bevel om in te
spannen. Met zekeren trots nam ik mij voor mjj
zeiven te vermaken. De anderen na te rijden, daar
toe zóu ik veel te trotsch geweest zijnik ver
traagde daarom mjjn vertrek zoolang tot ik zeker
was alleen meester van den straatweg te zjjn.
De kleine slede vloog langs de sneeuw en sneller
dan ik gedacht had, was ik de houtvesterswoning
voorbij, zonder dat men mjj had opgemerkt, daar,
blijkens do tonen der muziek, die ik hoorde, de
dans in vollen gang was. Ik reed nog verder het
bosch in. Op den terugtocht, die mjj weder voorbij
den houtvester voerde, zag ik tot mijne ergernis, dat
het gezelschap juist gereed stond om op te breken.
Allerlei sleden, zooals een klein stadje die bezit,
stonden achter elkaar geschaard. Officieren en hunne
dames in pelzen en doeken gehuld, bewogen zich
daartusschen. Men scheen zeer opgewekt. Het lag
niet in mijne bedoeling om aan de woning van den
houtvester stil to houden. Ik wilde zelfs zoo sierlijk
mogelijk voorbij rijden en dan langs een anderen
weg naar de stad terugkeeren. Toen ik echter ter
hoogte van het huis kwam, werd ik door een luid
„halt!" tegengehouden.
Adjudant Von Edelskroon, ook hier de „maitre de
plaisir," trad mij tegemoet met de woorden
„Gij komt als geroepen, vrijwilliger; daar is de
opperhoutvesterin met hare dochter ons komen ver
rassen; zij wil mee naar de stad, waar haar man
haar komt afhalen. Wij hebben reeds eene schik
king gemaakt, maar als gij de eene of andere dame
van 't gezelschap zoudt willen opnemen, dan zou
ons dat toch wel lief zjjn.
Ik verklaarde mij aangezien ik moeielijk anders
handelen kon bereid, doch met de opmerking,
dat ik slechts voor ééne dame plaats had en ook
verzoeken moest mijne paarden eerst eene kleine
rust te gunnen. Terwijl ik mijne dieren uitspande
kon ik nu ook kalmer het gezelschap opnemen.
De anders zoo onbewegelijk vervelende gezichten
schenen door de zeldzaamheid van het genot wel
wat meer leven gekregen te hebben. De oudere
officieren hadden geen deel genomen aan de partij;
daarentegen waren de moeders, tantes en verdere
deugdbewaarsters verschenen. Ook juffrouw Neveling
met de drie gratiën ontbraken met; alle drie hadden
door de koude of van het dansen zoo frissche rozen
op de bleeke konen, dat zij er wezenlijk jong en
aardig uitzagen en eene van haar mij zelfs deed
denken aan Caroline, die ik tevergeefs zocht.
De oudere dames spoorden nadrukkelijk aan om
op te breken. Edelskroon liet daarom zijne piepe
rige stem zoo luid mogelijk hooren en vroeg wie
van de dames eene plaats in mjjne slede wilde
innemen. Een oogenblik van stilte volgde. Ik zag
verscheidene neusjes nuffig optrekken, de heeren
officieren glimlachten oud noch jong meldde
zich aan.
Eene dergelijke onhandigheid doet als zij in
't openbaar plaats heeft - dubbel pijn. Zjj kon mij
echter, na al wat mjj in Grafenwalde reeds over
komen was, niet meer verwonderen. Toch kwam
mijn trots er tegen in opstand en reeds had ik de
zweep in de hand, nog ééne seconde en ik was
weggereden.
Daar hoorde ik plotseling achter mjj de woorden
„Mijnheer Yon Edelskroon ik zal in de slede
van mijnheer Raaf plaats nemen!"
Die woorden gingen mjj door merg en been. Met
zooveel beslistheid kon slechts Caroline spreken. Ik
keerde mij snel om. Caroline moest zooeven uit
het huis gekomen zijn, want zjj stond nog op
den drempel.
Als op commando hadden aller oogen zich op
haar gevestigd. Het scheen haar echter weinig
te deren. Als eene koningin liet zjj rustig haren
blik over de menigte gaan en er lag zulk een
ernst in hare trekken, als wilde zjj zeggen„Als
gij niet weet hoe het behoort, dan zal ik het u,
ondanks alle praatjes, die er van moeten komen,
wel leeren."
Zjj scheen bleeker geworden, maar in haar don
ker oog meende ik nog steeds de vroegere onwan
kelbare standvastigheid te lezen. Onmiddellijk daarop
verdween zjj weder in het huis. Ik zag dat juffrouw
Neveling haar nasnelde, maar even spoedig geheel
terneergeslagen weer terugkeerde.
Deze gebeurtenis was natuurljjk weer eene aan
leiding voor allen om de hoofden bjjeen te steken.
Ik zag dat ik het onderwerp van aller gesprek
was. Maar zjj konden doen en zeggen wat zjj
wilden, alles liet mij koud. Ik dacht slechts aan
Caroline. Ik dankte het dikwijls zoo wonderljjke
toeval, dat mjj bljjkbaar den weg wilde banen. "Wat
had ik haar al niet te zeggen! Deze gelegenheid
mocht ik niet laten voorbijgaan, de hemel was
bljjkbaar met mjj.
Intusschen waren alle sleden weer tot den aftocht
gereed en zetten zich in beweging; de een volgde
de andere tot ook de laatste slede verdwenen was.
Juffrouw Neveling keek nog eenmaal angstig om,
maar van Caroline was niets te zien.
Ik stond gereed en leunde tegen mijne slede,
wachtende als een ridder op zjjne jonkvrouw, terwjjl
ik zacht het liedje neuriede:
„Trek maar voort, ik mag niet vragen,
Waar de tocht ten einde spoedt."
Het laatste woord was nog niet weggestorven,
toen ik zacht mjjn naam hoorde noemen. Verschrikt
sprong ik op en het hart klopte mij hoorbaar in
de borst, toen ik haar zoo dicht naast mjj zag.
Wij wisselden zwijgend een groet. Het was mij
niet mogelijk, een woord over de lippen te brengen.
Ik hielp haar in de slede; de houtvester, die
haar begeleidde, nam eerbiedig zjjne muts af;
de paarden trokken aan en wjj reden in de steeds
toenemende duisternis voort.
Spookachtig schenen de in dichte sneeuwmantels
gehulde donneboomen op ons neer te zien. De lange
ijskegels aan hunne takken druppelden niet meer
en schenen in fantastische beelden veranderd. De
omtrekken werden voortdurend vager en de tinten
donkerder. Aan den wolkenloozen hemel verscheen
de eene ster na de andere en af en toe wierp de
wind eene lichte sneeuwlaag van de boomen op ons
neer om ons heerschte een diep en somber zwjjgen.
Nog altjjd hadden wij geen woord gewisseld. Tot
mjjne schande moet ik bekennen, dat de moed er
mjj toe ontbrak. Hoe verder wij gingen hoe wel
dadiger mjj dat zwjjgen werd. Mijn hart zeide mjj,
dat wij elkaar in dat zwijgen verstonden, dat er
geen woorden noodig waren om uit te spreken
wat beiden van elkander dachten.
Wij zouden echter niet langer alleen bljjven.
Steeds helderder scheen de maan tusschen de met
sneeuw bedekte stammen door en teekende in
zuiver zilver de omtrekken hunner toppen. De op
den breoden weg geworpen schaduwen werden
voortdurend korter.
Eindelijk had haar licht den straatweg bereikt
en de slede zwom als in eene zee van zilver.
(Wordt vervolgd.)
De moderne wetenschap kent slechts een middel
tegen de verkoudheid, de brochites en de tering,
d. z. de Capsulen Guyot. Het gesuikerde teer dat
deze Capsulen bevatten is overdekt met wit gom
waarop de heer Guyot zjjne handteekening gezet
heeft. De dosis is van twee tot drie Capsulen voor
eiken maaitjjd, en de prjjs fl. 1.25 per flacon van
zestig stuks, zoodat men dagelijks slechts 5 of
7 '/a cents behoeft te verteren om voor verkoud
heden en bronchites te zorgen.
parfume et assouplit la peau, sans la
graisser, lui donne un velouté naturel,
borlier et fait disparaitre Crevasses, Ger-
fures, Hale et Irritations.
Leiden: MEIJSING, 13 Breestraat.
Ieder, die iets te vorderen
heeft van Mr. M. K. «F. TER
KUILE, wordt verzocht zjjne
rekening vóór Zaterdag 18 December te zenden
aan het adres van den Heer S. HEEG, Haarl.straat 24,
Prjjsopgaaf gevraagd van het Drukken van
een Wekelijkse!» Advertentieblad van 400
tot 750 Exempl., groot ongeveer 50 X 35 Centim.,
enkel Blad, a contant, zonder bijlevering van Papier.
Brieven franco onder letter II aan het Bureel
van dit Blad.
van goeden huize, op een Conservatoire in het
Buitenland geweest zjjnde, wenscht Pianolessen
te geven tegen billijken prjjs. Adres met franco
brieven onder letter G aan het Bureel van dit Blad.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS dier ge
meente, ter uitvoering van een Raadsbesluit van
den 9den November 1886, goedgekeurd den 7den
December d. a. v., brengen ter kennis van belang
hebbenden
dat op den lsten Januari 1887 zal worden af
gelost het restant, groot 11,500.— van de 4'/a pCt.
Geldleening, in 1876 ten laste der Gemeente aan
gegaan
dat op dien datum het rentegenot van de aan-
deelen in die leening ophoudt;
dat de aandeelen, met alle onverschenen Coupons,
van af 31 December e. k., ter aflossing pari,
kunnen worden aangeboden ten kantore van den
Gemeente-Ontvanger alhier.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
SCHUIJT VAN CASTRICUM, Burg.
Dr. A. C. VAN EWIJK, L.-S.
Lisse, 11 Dec. 1886.
Roombotera 1.50 per kG.
lste qualiteit Zoete Raas 0.70
2de 0.50
Eens geroomde Melk a 4 Cents de liter.
Trekvaart bjj de Marepoort,
