i Dec. 1886. DE FREMEEY, Weth. lo. Burg.
feze (Qotsrant wordt dagelijks, met uitzondering
van gen- en feestdagen, uitgegeven.
l^taaixclag; O Decexxxtoer. A°. 1886.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Lei.Ien per 3 maanden1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
Officieel® Kennisgovinjea.
De Burgemeester der gemeente Leiden brengt ter alge-
meene kennis dat aan den ontvanger der directe belastingen
alhier zijn ter hand gestold 2 suppletoire kohieren wegens
de personeele belasting en 1 suppletoir kohier wegons het
patentrecht, dienst 1886/87 en executoir verklaard den
lsten December 1886, en herinnert voorts de belanghebbenden
aan hunne verplichting om hunnen aanslag op den bij do
Wet bepaalden voet te voldoen.
Leiden, De Burgemeester voornoemd,
Het Leldsclie Stmtemtentooneel.
„Pot verteren", dit schijnt voor schrijvers en
tooneelspeldichters een buitengewoon aantrekkelijk
onderwerp te zijn. "Wij kennen eene schets van
onzen Justus Van Maurik, waarin ons deze den
tocht van eene bende Amsterdamsche achterbuur-
ters naar Watergraafsmeer schildert. Wjj kennen
van Jan C. De Vos „Onze buitenlui, een bezoek
brengende aan de een drietal jaren geleden in de
hoofdstad gehouden internationale tentoonstelling",
van Julie Bardow „Nach Berlin" en eindelijk nog
„La Cagnotte" van Labiche.
Hoe algemeen en hoe verschillend ook bewerkt,
toch schijnt dit onderwerp niet te kunnen voldoen,
toch schijnt het niet die levensvatbaarheid te be
zitten, welke de verschillende auteurs er aan meenen
te moeten toeschrijven, niet dien humor, dien geest
in het leven te kunnen roepen, welken het publiek
in een blijspel wenscht te zien.
Het laatst door ons genoemde stuk „La Cagnotte"
werd ons gisteravond onder den titel van „Het
Pleizierreisje" en met coupure van één bedrijf
door het Leidsch Studententooneel ten beste gege
ven. De inhoud is in volkomen harmonie met alle
andere tooneelproducten, welke ons eene reis van
potverteerders schetsen.
De notabelen van Ferté-sous-Jouarre, bestaande
uit een rentenier Champbourcy met zuster en dochter,
een apotheker Cardenbois en een rijken boer, Colladon
geheeten, bezoeken de hoofdstad, weigeren de vol
gens hunne plattelands-overtuiging veel te hooge
„addition" te betalen in eene der talrijke Parjjsche
restaurants, komen natuurlijk in aanraking met de
politie, ontsnappen echter weder, om eindelijk in han
den te vallen van een huwelijksmakelaar. De eene of
andere amourette moet natuurlijk het geheel op
luisteren en daarom werd de rijke mejuffrouw Champ
bourcy ten huwelijk gegeven aan een jong notaris,
Felix Renaudier, die eigenlijk niets anders te doen
heeft dan in de eerste acte door wenkjes en lonkjes
te kennen te geven dat hij haar liefheeft en in
de laatste acte te vertellen dat hjj haar zal trouwen.
Het stuk was dientengevolge niet van zekere ge
rektheid vry te pleiten; vooral de eerste acte, de
voorbereiding tot de reis, duurde vreeseljjk lang.
Het geheel herinnerde onwillekeurig „L'Affaire de
la rue Lourcine", eveneens van Labiche en even
eens hier door jeugdige Minerva-zonen, onder den
titel van „de twee misdadigers", ten tooneele gevoerd.
Dit laatste echter was oneindig veel geestiger en
werd ook beter gespeeld. Niettegenstaande de jonge
krachten, welke wij gisteren mochten bewonderen,
al het mogelijke in het werk stelden, waren zij
echter niet in staat met die corypheeën, welke toen
maals als pseudo-moordenaars voor het voetlicht
traden, gelijken tred te houden en toch kunnen
wij niet nalaten ook dezen debutanten onze oprechte
hulde te bewijzen en dan voorzeker in de eerste
plaats aan den apotheker Cardenbois. Deze had
blijkbaar zijn rol met zorg bestudeerd; geen enkel
oogenblik verloochende hjj dan ook den onverschil
ligen slordigen man, die nooit tevreden was, steeds
eigen denkbeelden, eigen gedachten boven die van
anderen stelde en steeds behagen schiep in het
tegenspreken van zijne reisgenooten; vooral in de
laatste acte was zijn spel zeer te roemen. Ook
Champbourcy leverde een zeer vermakelijk type
als de ster, als het genie van zijn dorp, als den
man, die als wethouder fungeerde en zijne gemeente
met eene brandspuit had vereerdde verschillende
gemoedsaandoeningen, schrik, trots, zelfvertrouwen
en blijdschap werden beurtelings op zeer voldoende
wijze weergegeven.
Minder beviel ons Colladon; door zjjn eouwigj
durend heen en weer loopen, door zjjn dansend
gaan, door zijne overdreven beweeglijkheid deed
zijne geheele verschijning ons meer denken aan
een jongen ijsbeer dan wel aan een vjjf-en-zestig-
jarigen boer. Sylvain was als cabinet-particulier-gast
niet kwaad; hjj had alleen iets vlugger kunnen
spreken. Benjamin was een modelknecht; zulk een
gargon te bezitten, moet volgens onze bescheiden
meening de droom, het ideaal zijn van eiken restau
ratiehouder. Deze rol kwam dan ook in zjjne handen
volkomen tot haar recht. De agent van politie sprak
onduidelijk, daarbij, als wij ons niet bedriegen, met
een Friesch accent, hetgeen vooral merkbaar was
door het te veel inslikken der woorden.
De dames deden al wat zjj bjj machte waren
te doen, maar stuitten op de groote moeielijkheid,
op het niet te overwinnen bezwaar datzij geen
dames waren. Baucautin en Cocarel waren oude be
kenden van ons en met dezelfde lofspraak als vroeger
kunnen wij ook thans wTeder van hun spel gewagen.
"Wij mogen dit verslag niet eindigen zonder een
bijzonder woord gewjjd te hebben aan aller grime.
Deze was bepaald uitstekend.
In de pauzes deden wederom onze jeugdige zee
studentjes hunne vaderlandsche zangen door het
gebouw weergalmen.
Geiueu gd Nieu w m.
Gedurende de afgeloopen week z jj n
hier ter stede drie gevallen van mazelen en drie
gevallen van diphtheritis aangegeven. Aan elk dier
ziekten overleed één persoon.
Luidens eene in dit nommer voor
komende advertentie zal het Nederlandsche tooneel
gezelschap van den heer Ch. De la Mar, van Am
sterdam, aanstaanden Donderdag in de Stadszaal
alhier eene buitengewone kinder- en familie-voor
stelling komen geven, waarbij, ofschoon de prijzen
reeds vrij laag gesteld zjjn, toch ieder, die een
entree genomen heeft, bovendien nog het recht
heeft gratis een kind mede te brengen.
Ten dienste van de vermeerderde
verzending bij gelegenheid van het St.-Nicolaasfeest,
zijn voor de posterijen te Leiden aangewezen een
korporaal en 12 man infanterie van het garnizoen.
Nauw heeft de winter werkelijk zijn
intocht gedaan, of zijne komst biedt reeds ver
scheidenheid. Vertoonden straten en pleinen gister
morgen door den 's nachts gevallen sneeuw overal
witte oppervlakten, hedenmorgen waren vele grach
ten met eene dunne ijskorst bedektzelfs de singels
waren grootendeels toegevroren.
De boeren en hunne profetieën zjjn, wat het
weer betreft, niet zoo geheel en al te miskennen
zjjn echter nog geen aanhoudende vorst, maar veeleer
eene groote hoeveelheid sneeuw wachtende.
Ze waren heden met hunne familiën buitengewoon
goed vertegenwoordigd op de Leidsche markt, welke
door de reeds bakkende poffertjes-, verkoopende
Sinterklaas- en andere kramen dan ook al aardig
op een halve kermis geleek.
Men schrijft ons uit Haarlemmer
meer: Een uwer stadgenooten had reeds lang het
voornemen er eens uit te breken, zijne werkzaam
heden voor een dag aan kant te zetten om hier
tc komen jagen. Hjj had daartoe 's morgens om
5 uren Leiden verlaten en was om 7 uren hier
afgestapt bjj den boer, waar hjj zijn hartstocht zou
bot vieren. Na zich met een warm kop koffie
PRIJS DER AD VERTENOTEN
Van 16 regels 1.05. Iedere regel meer/0.17|.
Grootere lettere naar plaaternimte. Voor het incas-
Beeren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
gerestaureerd te hebben, bemerkte hjj dat hij zjjn
geweerstilletjes te Leiden had achtergelaten
Gisternamiddag om halfzes is er in
oen pand aan den Goudschen weg te Rotterdam
een brand ontstaan, vermoedelijk door het in brand
geraken van een petroleum-toestel. De kamer is
gedeeltelijk uitgebrand en de daarin geplaatste
meubelen mede grootendeels vernield. De eigenaar
was tegen brandschade verzekerd.
Depeches uit Nieuw- York melden
dat sneeuwstormen in de noordelijke staten het
spoorwegverkeer belemmeren.
Te Big Springs (Texas) werden 50
Chineezen door gemaskerde mannen overvallen en
aan hunne staarten opgehangen, totdat zjj al het
geld, dat zjj bjj zich hadden, afgaven.
Een meisje van 18 jaren te Brussel
heeft zich met lucifers vergiftigd, omdat haar min
naar (een Hollander), die beloofd had haar te zul
len trouwen, haar had verlaten. Men vond haar
dood in haar bed.
Ten gevolge van do overstrooming
der Rhone is, naar men uit Nimes meldt, op de
wegen eene zoo groote hoeveelheid slib achterge
bleven, dat het verkeer er hier en daar gevaarlijk
door wordt. Zoo geraakte zeker koopman, Ramade
genaamd, in den nacht van 28 op 29 November
op den grooten weg tusschen Nimes en Avignon
in de modder vast, derwijze, dat zjjne twee paarden
grond verloren en in de slib gestikt zjjn.
In eene particuliere correspo nden-
tie aan de „Java-Bode," dd. Kotta-Radja, 17 Octo
ber, wordt het volgende geschrevenDen vorigen
keer schreef ik u reeds, dat het vonnis van den
deserteur Ransonnet 's anderen daags, den 12den
October, voltrokken zou worden. Hoewel het den
vorigen dag postsluiten was geweest, is de boot
pas dien morgen na afloop van de executie ver
trokken, zoodat het officieele bericht u wol reeds
zal bekend zjjn.
Het vonnis is met de meeste plechtigheid ten
uitvoer gelegd. Even vóór zevenen werd de ver
oordeelde met slaande trom op het terrein gebracht.
Hij liep er flink en kordaat, met opgeheven hoofd
bjj, terwijl hjj zich kalm onderhield met twee ka
meraden, die hem den laatsten vriendendienst be
wezen en hem tot het schavot vergezelden.
Daar waar hjj gedurende den marsch, officieren
of bekenden zag, groette hij op flinke militaire
wjjze of gaf hij een opgeruimd gezegde ten beste.
Bjj aankomst van den veroordeelde op de executie-
plaats begonnen de muziekcorpsen en alle tamboers,
hoornblazers en trompetters te spelen ofmarschen
te slaan en te blazen, hetgeen een oorverdoovend
geraas veroorzaakte.
Op een gegeven teeken van den militairen com
mandant, zweeg de muziek en werd het vonnis,
door den auditeur militair, geassisteerd door twee
officieren, leden van den krijgsraad, voorgelezen.
Onmiddellijk daarop ging Ransonnet met een vlug
gen tred naar het schavot en wuifde zjjne vroegere
kameraden met zijn zakdoek een laatst vaarwel
toe. De pastoor vergezelde hem tot aan het schavot,
maar hjj wilde van dezen in zjjne functie als gees
telijke niets weten. Klokke 7 uren viel het luik
onder zjjne voeten weg en onmiddellijk volgde de
dood. De troepen keerden vervolgens huiswaarts,
terwjjl ter bewaking eenige cavaleristen en politie
oppassers op het terrein achterbleven. Hot Ijjk
bleef tot 8 uren hangen en werd toen op de ge
bruikelijke wijze weggebracht.
Ransonnet had den dag vóór zjjn dood vergun
ning gekregen, eenige kennissen bjj zich te mogen
ontvangen, en zoo heeft hjj onder het drinken van
een glas wijn en het maken van een partijtje, den
avond tot 12 uren genoeglijk gepasseerd.
CE DAGBLAD.
