BUITENLAND. Duitschla.nd. Volgens partionliere berichten lnidden gisteren de tg dingen omtrent den toestand des keizers iets minder gunstig. De voorgenomen rijtoer moeBt wor den afgezegd. Volgens de „National Zeitung" werd do beterschap vertraagd door eeoe nienwe verkoud heid, ten gevolge waarvan de keizer veel hoest, alsook aan heeschbeid lijdt en aanhoudend pijn in het onderlijf heeft. Volgens de „Qermania" moet thans ook de keizerin, die te Baden-Baden vertoeft, zieker zijn dan men meende. Ten einde hare pjjn te stillen, zjjn baar morphine injectiën voorge schreven. De regeering is gereed met het ontwerp voor een kanaal tusscfaen de Noord- en de Oostzee (KielGliicksbnrg). De kosten ter uitvoeringen worden begroot op 160 millioen mark, waarvan Pruisen 15 en het Rjjk 105 millioen zouden moeten bijdragen. Te Franfort a/M. werd den 30sten Mei het derde eeuwfeest van de vestiging der Nederland- sohe kerkgemeente aldaar plechtig gevierd. Rusland. De Russische minister van financiën heeft bij den Staatsraad een ontwerp ingediend tot opheffing van de Poolsche Bank, de eenigste onafhankelijke finantieele instelling van Polen. Zij zal worden vervangen door succursales van de Keizerlijke Rus sische Bank, te vestigen in Warschau en in de voornaamste steden der provincie. Met September zal aan alle officieren van het Russische leger de verplichting opgelegd worden, cursussen voor de studie der Oostersche talen bij te wonen. De czaar gaat met de keizerin een bezoek brengen aan de koninklijke familie te Kopenhagen. Canada. Opnieuw zijn berichten over den opstand in Canada ontvangen. Generaal Middleton meldt uit Ottowa, dd. 31 Mei, dat hij dien dag Battleford vorliet om zich naa^ Fort Pitt te begeven. De tocht geschiedt met stoombooten, aan boord waarvan zich drie regimenten infanterie, twee Gattling- kanonnen en een corps ruiterij bevindeD, om de troepen onder generaal Strange te versterken. Laatst genoemde had verleden Donderdag een gevecht met de Indianen, onder aanvoering van den „Grooten Beer", die eene sterkte op twaalf mijlen noordoost van Fort Pitt bezet heeft. Het gevecht duurde vier uren, en ofschoon het vuur der Indianen tot zwjjgen werd gebracht, bleef de strijd onbeslist en werd hot gevecht den volgenden dag hervatmet welken uitslag wordt niet gemeld. Het Canadasche Parlement heeft verleden Vrij dag 1 millioen dollars toegestaan voor onderdrukking van den opstand, in toevoeging van de vroeger verleende 700,000 dollars. De begrafenis van Victor Hugo. Victor Hugo werd Zaterdag-avond gekist in een looden kist, van binnen gevoerd met wit satijn. Het hoofd van den dichter rustte op een rood Huweolen kussen. De looden kist werd vervolgens in een van eiken hout geplaatst, omkleed door zwart fluweel met zil voren franje en bezaaid mot zilveren sterren. Op de gewone plaats is een zilveren plaat, waarop ge graveerd staat„Victor Hugo." In de kist zijn gelegd de photographieën der kinderen en kleinkinderen van Victor Hugo, een bouquet van rozen en eenige bronzen medaillons. Om kwartier over zevenen werd het lijk over gebracht naar de Are de Triomphe en daar op oeno stellage of praalbed gelegd, ontworpen door den bouwmeester der Opera, Charles Garnier, en ©ene lengte hebbende vao niet minder dan 22 moters. Het was met een medaillon, voorstellende do vrijheid, door den beeldhouwer Dalou, en voorts mot schilderstukken, standaarden en draperieën ver sierd. Het timmerwerk alleen kost 6000, het krip 15,000, alles te zamen 150,000 fr. Do decoratie van de Aro d© Triomphe was zeer sober, maar indrukwekkend. Aan lantaarns, die de plaats omringen, waren borden gehecht, waarop de werken van den doode prijkten. Ofschoon eene talrijke menigte den nacht op de straat bad doorgebracht en deels zeer luidruchtig was geworden, ontstond er toon het lijk het huis verliet eene diepe, plechtige stilte; zwijgend volgde de menigte den stoet naar den Triomfboog. Het stadhni8 was met zwart behangen en met omfloerste vlsggen versierd, evonals de meeste hnizen aan de Btraten, welke de stoet moest door- trekkeo. De eerewaoht bij het stoffelijk omhulsel be stond nit de Parjjsche garde te paard, twee eska drons kurassiers en de schoolbataljons. Van den vroegen morgen af defileerde het publiek twee aan twee in de grootste orde voorbjj de katafalk. Het schouwspel dat dit opleverde was eenig, nooit gezien en indrukwekkend grootscb. Er waren meer dan honderddnizend vreemdelingen in de stad. Schier geheel Parijs deed den pelgrimstocht naar den triomfboog. Tienduizenden trokken laDgs het lijk, om den „grooten Franschman" een laatsten groet te brengen. Een reusachtig aantal politie agenten was op de been, terwijl troepen in gereed heid waren. De orde werd echter niet gestoord. De portretten van den dichter werden bij dui zenden verkocht. Onophoudelijk kwamen deputatiën aan met ba nieren, om bloemen bij het praalbed neer te leggen. De bloemen werden opgestapeld en groeiden met het nur aan. De inwoners van het 16de arrondissement, waar Hugo woonde, hadden, op uitnoodiging van den maire Marmottan, eene inschrijving gehouden, en daarvoor werd een reuzenkrans gemaakt van gele immortellen, zoo zwaar, dat een man ze niet met zijne twee armen kon omspannen; de krans heeft niet minder dan twaalf meter in omtrek. Men had nergens plaats gevonden, om dit bloemenmoDSter onder te brengen. Do Boulevard Saint-Germain droeg geen rouw. Voor de vensters, waarlangs de stoet komen zou, waren reusachtige prijzen betaald. Eene kamer tegenover het Panthéon, met één raam, maar waar men alles zien en waarschijnlijk zelfs de redevoe ringen hooren kon, was voor 1250 franken ver haard. De bewoners der oade Boulevards waren woedend dat de regeering den kortsten weg had gokozeD, wegens het voordeel, dat hun ontging. Zondag-namiddag om vier uren reeds waren zes vrouwen en vijf kinderen in de drukte half gestikt naar het hospitaal gedragen. Het défilé duurde voort; bij menigte werden kransen nedergelegd. Eeoe kleine opschndding wekte het, dat men een Engelschman, die met bedekt hoofd voor het lijk bleef staan, den hoed van het hoofd sloeg. Men hield hem voor een Duitscher. De nacht van Zondag op Maandag was verschrik kelijk te Parijs. Steeds stroomde alles naar de Are de Triomphe, waar spoedig zoo'n gedrang ontstond dat doorkomen onmogelijk was. De Champs Elysées waren bedekt door eene zee van menschen en stof; alle rijtuigen waren bezet en op de Bou levards stond er geen enkel meer. Bjj de Are de Triomphe nam de geheele beweging meer het karakter van eene jaarmarkt aan. Zelfs drink- en andere waren kon men er koopen. Hoe verder de nacht voortschreed, des te sterker werd het gedrang; van eene godsdienstige stemming was geen sprake meer, zelfs nauwelijks in de onmiddellijke nabjjheid van de katafalk. In de naburige straten werd luid gezongen, dikwijls liedereu van twijfelachtigen inhoud, terwijl gedurende den geheelen nacht dronken troepen door de stad trokkeneene menigte lieden sliep des nachts op het gras en de banken der Elyseesche velden. De verlichting van het gedenkteeken werd door wei nigen gezien, daar de stof alles omhulde. De tuin van graaf Royer in de Elyseesche vel den werd gedurende den nacht door eene bende bestormd, die den aanleg vernield en de ruiten iogeslagen heeft. Graaf Royer had nl. den muur van zijn tuin met glasscherven doen bezetten, ten eiode het binnendringen der menigte tegen te houden; het volk riep: „A bas les calotins" en ging tot de ongeregeldheden over. Eerst toen de politie ter hulp was geroepen, gelnkte het de bende te verdrijven. De anarchisten besloten in verscheidene vergade ringen met roode en zwarte vaandels uit te trekken. De anarchisten op den linkeroever der Seine be sloten hunne bescherming te verleenen aan den krans, welke door hunne Duitsche confraters in den stoet gedragen zou worden. „L'Ami du Peuple" schreef: „Wanneer wij Maan dag onze heerlijke roode vlag ontplooien, moet er, het koste wat het wil, voor gezorgd worden dat de dienaren der regeering haar niet neer kunnen rokken." Op den dag der begrafenis, gistermorgen om zeven uren, werd begonnen met het defileeren voorbij do katafalk van Victor Hugo en werdon liet bengaalsch vnnr en de zwart, omfloerste lantaarns aangestoken. Dadelijk stelden zich 24 knrassiers met fakkels voor de katafalk op. De indruk hiervan was zeer machtig. Men zag slechts iets van het feest wan neer men dicht bij de Are de Triomphe stond. Reeds vroeg in den ochtend was Parijs zeer opgewonden; voortdurend trokken troepen de straten door; de afgevaardigden der Kamer liepen heen en wederalles ijlde naar de aangewezen plaatsen in den stoet, naar de gehimrde en naar de te ver overen plaatsen. Om 8 uren waren de volksmas sa's in de Champs Elysées en in den omtrek daar van onafzienbaar. Eene ontzaglijke menigte bewoog zich overigens overal op den geheelen weg, dien de lijkstoet zou volgen. Zes redevoeringen werden onder de Are de Triomphe uitgesproken. Het eerste sprak de heer Le Royer, president van den Senaathij zeide dat Victor Hngo voortdurend een hooger ideaal najaagde, dat van rechtvaardigheid en menschlie- vendheid, en dat hij een ontzaglijken invloed uit oefende op de zedelijkheid van Frankrjjk. De heer Floquet, president van de Kamer van Afgevaardigden, zeide dat het niet de begrafenis, maar eene vergoding van den grooten schrijver was. Hij begroette in Victor Hugo den on vergan kelijken apostel, wiens onsterfelijk dichterlijk vunr ons tot de volkomen overwinning van vrijheid, ge lijkheid en broederschap in deze wereld zal leiden. De heer Augier, lid van de Academie, zeide dat Frankrijk heden vorstelijke eer bewees aan de nagedachtenis van den meesterlijken dichter. De heer Goblet, minister van onderwijs, zeide dat Victor HHgo de hooge verpersoonlijking dezer eeuw zal blijven, waarvan hij het best de geschie denis, de tegenstrijdigheden, den twijfel en de neigingen samenvatte. Hjj wees op het verhevec menschelijke karakter van Victor Hugo, die onder ons den geest van verdraagzaamheid en vrede ver tegenwoordigde. Nadat de redevoeringen waren afgeloopen, begon de stoet zich tegen den middag (12 aren) in be weging te zetten. De staart van den optooht verliet den Triomf boog eerst tegen 4 uren in den namiddag, terwij! het hoofd van den stoet om halfdrie bet Panthéon bereikte Geen enkel incident viel er voor; overal heersehte de volmaaktste rust. Alleen eenige per soonlijke ongevallen werden door den grooten volks- aandrang veroorzaakt. Het defileeren voor het Panthéon was des namid dags om zes uren afgeloopen. De houding der bevolking heeft algemeene tevre denheid gewekt en alle vrees voor ongeregeldheden doen verdwjjnen. Daaraan moet ook de vastheid ter beurze worden toegeschreven. Aan de verschillende groepen, die aan den be grafenisstoet van Victor Hugo deelnamen, was officieel kennis gegeven, dat geen andere vlaggen dan de Fransche driekleur en bnitenlandsche vlag gen tot de plechtigheid zouden worden toegelaten. I Telegrammen. BRUSSEL, 1 Juni. (K. Z.) Gisteravond na dslr; overbrenging van het lijk van Rogier naar de met ronw-teekenen rijk voorziene lijkenkamer in hen Raadhuis, drong het publiek zoozeer, dat de politie wijken moest. Daarop kwam de menigte sohreeu- wende en joelende aandringen, zoodat om 2 urenflj 'snachts de deur gesloten werd. De begrafenis, d^ l heden plaats had, was indrukwekkend, ten minst daar waar het publiek er geen deel aan nam. PARIJS, 1 Juni. De „Agence Havas" meldt uil Cairo dat de minister van onderwijs Mahmud-pachfil geen ontslag gekregen heeft. Waarschijnlijk zal dB minister van openbare werken Ibrahim-pacha eveiB eens zijne portefeuille zelf nederleggen. PARIJS, 1 Juni. De vereenigingen en verschiB lende commissiën van afgevaardigden, die met huniB banieren ter begrafenis waren gekomen, brachtefl allen kransen mede, waarvan enkele eene middellill van drie meters hadden. De geheele menigte wB zeer vroolijk. De wegen waar zich de anarebisttfl verzameld hadden, waren bijzonder dicht bezefl ieder had zjjn ontbijt medegebracht, om toch nieB van het tooneel te verliezen. In de Rue Bruxel, waar de verzamelplaats dB anarchisten was, vertoonden zich ongeveer 20 )B den, die roode banieren en sjerpen droegen; fl was geen rood vaandel te zien. Grévy versoheen niet; hij zou de plechtigbB ia het Panthéon van een venster op de Place Panthéon aanschouwen. De plechtigheid begon tl het zingen van de Hymne aan Victor Hugo. ifN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1885 | | pagina 2