N°. 7748. Dinsdag 26 Mei. A". 1885. Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering ▼an Zon- en Feestdagen, uitgegeven. LEIDSCH dSft DAGBLAD. PRIJS DEZER COURANT» ▼•or Leiden per S maanden1.10. Franco per pest1.40. Afzonderlijke Nommers0.05. PRIJS DER ADVERTENTIE»! ▼an 18 regels 1.06. Iedere regel mm f 0l17|. Grootere letters naar plaatsruimte. Voor kul ia ren buiten de stad wordt f 0.10 berekend. Gemengd Nieuw* In de gisteren gehouden terecht- zitting van den Hoogon Raad werd o. a. in behan deling genomen de cassatievoorziening van P. H. O. te Sittard, ingesteld tegen een arrest van het gerechtshof te 's-Hertogenbosch, waarbij hij veroor deeld is tot 18 jaren tuchthuisstraf ter zake van mcedwilligen manslag gevolgd door diefstal. Deze reqnirant werd bij het hem veroordeelend arrest schnldig verklaard aan de misdaad van in den avond van 13 October 1884 zekeren H. E. te Sittard in een leemknil den hals en den nens te hebben afgesneden en hem daarna te hebben beroofd van een zwart ledoren portefeuille met papieren zonder waarde. Het beroep werd bij pleidooi toegelicht door den advocaat mr. C. J. Francois, die drie cassatiemid delen ontwikkelde. Hij concludeerde ten slotte tot vernietiging van het arrest en verwjjzing der zaak naar een ander Hof. Het Openb. Mio. zal den 26sten dezer conclusie nemen. Te Berlijn is dezer dagen een stede- lijk ambtenaar overleden, die 52 jaren in dienst was en het vertrouwen zijner superieuren in volle mate genoot. De man was altijd zoo {jverig, dat niemand zich verwonderde, toen hij twee jaren ge leden - bij zijn 50 jarig jubilé - aan het gemeente bestuur verzocht in dienst te mogen blijven, hoewel hem, als belooniDg voor zijn ijver en trouw, pensioen werd aangeboden tot het volle bedrag zijner jaar wedde. Thans is gebleken dat er een andere reden was voor zijn ijver om in dienst te blijven. Hij heeft de hem toevertrouwde kas voer meer dan 100,000 mark bestolen, en dat reeds jaren lang, telkens door valsche boeking zijne ontvreemdingen bedekkende. Naar aanleiding van dit voorval wordt er op aangedrongen, bij alle administraties den regel in te voeren, dat de ambtenaren eenigen tijd verlof ontvangen. Daardoor zou hun niet alleen ge legenheid tot ontspanning gegeven wordeD, maar menigeen zou wellicht ook van vervalsching der boeken worden afgehouden, indien hij wist dat binnen niet al te langen tijd, die boeken in handen van een zijner ambtgenooten moesten komen. Zekere Odium, onderwijzer in de zwemkunst te Nieuw-York, sprong van de Brook- lynbrug in de rivier, van eene hoogte van 140 voet. Op een afstand van 50 voet van het water was hij nog in verticale houding met het hoofd naar boven, maar van toen af niet meer, zoodat hij half met den rug tegen het water aankwam. Paul Boyton, die van het roekeloos waagstuk getuige was in eene boot op de rivier, sprong in het water en bracht den bewusteloozen Odium in de boot. Hoewel deze weer bijkwam en een paar woorden spreken kon, stierf hij kort daarop. Vijf ribben aan den linkerkant waren gebroken TeMülhausen gingen twee kinderen, een jongen van zes jaren en een jonger meisje, uit school komende, thuis op zolder speleD. Er lag daar een hoop stroo en het schijnt dat de kinderen dat met lucifers aanstaken. De moeder hoorde schreeuwen, maar dacht dat de kinderen met elkan der kibbelden en bekommerde er zich verder niet om. Maar voorbijgangers zagen rook opstijgen men giDg kjjken en vond de twee kinderen verbrand. De Weener Bodencredit-Anstalt is deze week aan eene kolossale oplichterij ontkomen. Omstreeks half April kwam daar een man, die zich de HoDgaarsehe grondeigenaar Michael Babies noemde en 120,000 gulden wilde opnemen op zijn bij Szegedin gelegen goed Kögely. Hij had de be wijzen van eigendom bij zich eu beloofde, de verdere stukken, die van hem verlangd werden, te zenden. Uit Szegedin kwamen dan ook weldra die stukken, alle behoorlijk van zegels en onderteekeniogen van verschillende autoriteiten voorzien. De Anstalt echter verzuimde niet, hare gewoonte te volgen, om ook aangaande den persoon van den geldopnemer inlichtingen in te winnen, en vernam toen dat te Szegedin en omstreken noch een landgoed Kögely, noch eet grondeigenaar Babies bekend was. Om den bedrieger in den val te laten loopen, werd hem geseind, dat hij het geld in ontvangst kon komen nemen; hij kwam en werd in hechtenis genomeD. Men vond bij hem de stempels, waarmede bij zijne stukken vervalscht had. De „Times" beweert dat onlangs in Marseille weder twee gevallen van cholera zijn voor gekomen. Het eerste offer zou eene 75-jarige wasch- vrouw geweest zijnze was naar het ziekeohnis gebracht, waar zij spoedig overleed. De Fransche bladen maken echter geen melding van dit bericht. Te Valencia neemt de cholera, of de ziekte die men daarvoor houdt, in hevigheid toe. Eenige dagen geleden, zegt het „Wie ner Tagebl.", kwam een vriend van ons blad ons bureel binnenstormen en riep, bleek van schrik: „Mijne hoeren, in het Prater heeft men een leven den krokodil gevonden!" Sommige redactie-leden namen onmiddellijk bet besluit niet meer in het Prater te gaan wandelen, terwijl een redacteur koelbloedig opmerkte: „lk geloof het niet; die krokodil kan Diets anders dan een eend zijn Een ingesteld onderzoek bewees echter dat het gerucht ditmaal niet gelogen had, en dat een heu- schelijke krokodil, gedurende eenige dagen in volle vrjjheid, ouder de groene boomen aan de oevers van den blauwen Donau had rondgekuierd. Een wandelaar vond het dier, dat anderhalven voet lang was en razenden eetlust scheen te hebbeD, nam het met de noodige voorzichtigheidsmaatregelen op en bracht het naar het politiebureel, waar de commissaris groote oogen over den zonderlingen gevangene opzette. Eerst na rijp beraad kwam men tot het besluit, wat men met den arrestant moest uitvoeren, en daarop werd een politiedienaar uitgezonden, die te weten moest trachten te komen op welke wijze de krokodil in vrijheid was geraakt Het onderzoek bracht aan het licht dat het dier. gestolen was; een dief was in den tuin van een bekend restaurant-houder in bet Prater geslopen, had den krokodil weggeoomen en had toen de plaat gepoetst. Hij ging met zijne vangst bij onderscheidene spellebazen in het Prater rond en bood het beest te koop aan, maar de verkooper zag er zoo verdacht uit dat niemand zaken met hem wilde doen. De dief wist er nu niets anders op, dan den krokodil maar zijne vrijheid te geven, waarvan het dier zoolang profiteerde, totdat het in banden der politie kwam en aan den wettigen eigenaar werd teruggegeven. Na men in eene Enropeesche hoofdstad kroko dillen gaat stelen, na iu eeoe andere stad brand kasten te hebben ontvreemd, mogen directeuren van zoölogische tuinen, zegt de „Amst.", wel op de olifanten gaan passen. Zekere Jean Trincard heeft te Ver- taizon zijne moeder vermoord. Hij had haar geld gevraagdde moeder weigerde het te geven. Jean deed alsof hij wilde heengaan en omhelsde zijne moeder, en bij die omhelzing worgde bij haar. De moordenaar werd gearresteerd en trachtte zich in de gevangenis van het leven te berooven. Een blinde stond onlangs te Chi- cago voor den rechter, beschuldigd van te hebben gebedeld. „Zijt ge blind, beschuldigde?" vroeg de rechter.- „Ja, Edelgestrengel" „Hoe kwam het dat ge blind zijt geworden?" - „Door eene beroerte I" „Door eene beroerte? Hoe komt het dan dat het achild, dat ge op de borst draagt, als oorzaak van uw onheil eene buskruit-ontploffing te zien geeft?" „Ja ziet u," antwoordde de blinde: „de schilders hebben het nog niet zoo ver gebracht, dat zij eene beroerte kannen afbeelden." Particuliere Correspondentie. Antwerpen, 22 Mei 1885. Waarde Heer Redacteur, Tot mijn grooten schrik heb ik op mijn laatste bezoek aan de wereldtentoonstelling bemerkt dat ik eene onjuistheid begaan heb met u te melden dat alle Leidsche inzenders besproken waren. De heeren Wijnstroom Co. ten uwent had ik, door ik weet niet welke nalatigheid, over het hoofd gezien. Eerlijk bekend, is hun etalage ook vrij laag, doch dit is zeker geen reden om haar onbemerkt voorbij te gaan en er geen gewach van te maken. Het schijnt dat genoemde heeren specialiteiten zijn in het maken van caramel-oplossingen, ten minste onder hunnen naam prijkt Carainel-fabriek en in hunne etalage in lange glazen buizen, zijn caramel- oplossingen in verschillende verhoudingen. Zeer eigenaardig is het, te bemerken de verschillende kleuren die deze caramellen aannemen, naarmate zij meer of minder opgelost zijn. In de Nederland- sche afdeeliog zijn geen dergelijke inzendingen meer te vinden. Voor ik nu overga tot andere afdeelingen gevoel ik mij verplicht een woord van openlijken dank te brengen aan den heer Leendert Hansma, vertegen woordiger van den Nederlandschen boekhandel op de wereldtentoonstelling, voor de bereidwilligheid, waarmede hij een ieder Ier zijde staat bij het maken van aanteekeningen. De commissie heeft bij het benoemen van dien heer, eene gelukkige keus ge daan, en ik betwijfel of zij geschikter, voorkomen der en beleefder persoon gevonden zou kunnen hebben. Ik ben overtuigd dat een ieder, die inlich tingen aangaande den Nederlandschen boekhandel Doodig heeft en zich tot den heer Hansma wendt, volkomen op de hoogte zal gebracht worden. Het in bijzonderheden treden omtrent de overige Nederlandsche uitgevers zal naar alle waarschijnlijk heid niet velen uwer lezers belang inboezemen, en daarom zal ik tot slot van dit schrijven, de inzen dingen nagaan der tabak- eu sigarenfabrieken. Tot mijn spijt moet ik bekennen, dat Nederland, waar de kinderen van hun geboorte af reeds rookeD, wat sigaren betreft niet schitterend vertegenwoor digd is. De koninklijke sigarenfabriek „Insulinde" van Gebr. Bleckmann te Arnhem is de eenige die Hollandsche sigaren verkoopt in het gebouw. Van de etalage is dus hoegenaamd niets gemaakt en, o schande! de sigaren worden verkocht door eene Belgische mamzei, die er echter vrij aardig uitziet. De heeren Handtke Straube Co. te Amsterdam etaleeren enkele kistjes sigaren en tabak voor do pijp. Smaakvolle inrichting valt hier niet tc roemen. De heer Hajenius van Amsterdam heeft daaren tegen eene zeer groote en nette vitrine, die echter al te Amsterdam op de tentoonstelling dieost ge daan heeft. De heeren Van Best frères (waarom niet Gebroeders Van Valkenswaard?) geven dezelfde kiosk geheel uit sigarenkistjes gemaakt, die ook te Amsterdam gestaan heeft. Hunne etalage is echter nog niet gereed. De netste etalage is zeker die der heeren Nase- man Co. vau Utrecht. Jammer dat deze een wein g in het donker staat. En dit zijn al de inzen ders op sigarengebied. Aan u om te beoordeelen of dit Nederland waardig is, (Mit.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1885 | | pagina 1