LEIDSCH DAGBLAD. BP. 7405. Maandag 7 A-ptil A0. 1884. Tweede Blad, PRIJS DEZER COURANT: foor Leiden per 8 maanden1.10. Franco per post1.40. Afzonderlijke Nommers0.05. Deze Conrant wordt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen, uitgegeven. PRIJS DER ADVERTENTIES: Van 16 regels 1.06. Iedore regel meer 0.17A. Grootere letters naar plaatsruimte. Voor het incassee- ren buiten de stad wordt ƒ0.10 berekend. Woord en Daad. Zoo een der leden van do Transvaalsche depu- tat:e, heoren secretarissen daaronder begrepen, na erugkomst in de Zuid^Afrikaansche Republiek er toe mocht overgaan de pen op te nemen om, zij het in het eigenaardige Transvaalsche dialect, de indrukken weer te geven, tijdens hun bezoek aan ons vaderland door hen opgezameld, dan mag men nderdaad een curieus boekske verwachten. Hoedanig de inhoud van zulk eon werkje ook mocht zijn, dit is vrij zekerde grondtoon zou steeds wezen de hartelijke ontvaDgsf, die aan onzo stamgenooten allerwoge ten deel viel. Of gevoelde president Kruger op een oogenblik dat bij en do zijnen met daverend gejuich worden bogroet, zich niet gedrongen tot den uitrosp„Vriendenge moGt ons nie verafgode nie! Het is dan ook geen wonder, dat de Transvaal sche hecren, door een zoo onafgebroken reeks van ovaties en recepties, diners en déjeuners, muziek uitvoeringen en avondpartijen overstelpt, alles afge wisseld door een onophoudelijk heen en weer schud don in spoorwaggons, in rijtuigen of op stoombooten, om talloos tal van stedeü, personen of inrichtingen te bezoeken, voor enkele uitnoodigiDgen voorloopig beleefdelijk moesten bedanken, wilden zij geen gevaar loopen hun gezondheid, hoe sterk ook, in de waag schaal te stellen. Ook hier mag het hectenmen kan ook van bet eosdo te veel krijgen, vooral wauneer die harte lijkheid ontaardt in een zeker soort van vertrou welijke uitingen, waarmee men zijne gasten in grooto verlegenheid brengt. Het gaat hun dan als een huisvriend, die, ter kwader ure tot getuige ge maakt van een huiselijkcn twist, waarin hij zich geen partij kan of wil stollen, onrustig op zijn stoel heen en weer schuift, het oogenblik zegenende, waarop hij met goed fatsoen van de al te intieme vrienden afscheid kan nemen. Iets dergelijks nu had plaats bij een veelbespro ken receptie der Transvaalsche heeren in een bij zonderen kring in de hoofdstad. Het ware maarte wenschen geweest, dat de daar gesproken woorden, althans een deel daarvan, binnenskamers waren ge- bl6veD, met inachtneming van het aloude spreek woord, dat het wenschelijk is „lavor son liüge sale cn familie." Hu dat niet het geval was, nu de pers die woorden in kleuren en geuren heeft verbreid, mocht een woord van protest niet uitblijven, en het doet ons dan ook genoegen, dat zulk een woord van bevoegde zijde uitgesproken en in Engeland verbreid is. Wij kennen gaarne ieder het recht toe zijne meening onverholen uit te sproken en laten ons allerminst in met het eeuwigdurend twistgeschrijf en de eindelooze partijtwisten, die, ondanks al het vredegeroep der leiders slechts strekken om ver bittering te zaaien. Maar waar woorden worden gesproken, beleedi- gend voor de geheele natie, woorden, waarvan de zin in het kort hierop neerkomt, dat het Neder- landeche volk, om een bekende uitdrukking te ge bruiken, eene „nation éteinte" is, niet waardig den Transvaalschen stamgenooten de schoenzolen op te binden, daar kan ieder, die aanspraak maakt op don naam van Nederlander, een gevoel van ver ontwaardiging niet onderdrukken. De Transvaalsche driemannen moeten zelf ver baasd zijn geweest, ja het was voor hen lang niet leiend, dat zij de gasten waren van een zoo flauw hartig en ontzenuwd volk. Gelukkig dat de har telijke ontvangst, hun overal ten deel gevallen, hun het bewijs leverde dot ditzelfde Nederlandsche volk nog vatbaar was voor geestdrift, d:e, zoo het ooit te pas mocht kouien, nog kan leiden tot een kloekmoedige verdediging van den vaderland?chen grond, al zal men verstandig handelen op niot al te veol heldenmoed te rekenen van de zijde van hen, cie reeds nu komen verklaren, dat zij er zich op voorbereiden om in de ure des gevaars met pak en zak uit te wijken naar de Zaid-Afrikaansche Republiek. Do in bedoelde bijeenkomst te Amsterdam ge sproken wo rden waren buitendien zoo onkiesch mogelijk tegenover president Kiüszer en do zijnen, nadat eerstgenoemde uitdrukkelijk en bij herhaling had verklaard, dat hij tot geen bepaalde partij kwam, maar tot het geheole Nederlandsche volk. Die woorden, waarin natuurlijk mot de noodige verwatenheid van don trotschen Brit werd gewaagd, waren daarenboven ondoordacht en getuigden van onvoorzichtigheid. Het gevolg is niet uitgebleven: de Engelsche pers, met de „Times1' aan het hoofd, he-fft zo met niet weinig overdrijving gretig over genomen. Daar kon men lezen, dat de redenaar zou hebben gezegd, dat de Nederlanders het uur zullen zogenon, waarop de laatste Brit uit Zuid- Afrika zal zijn verjaagd Nu zal wel niemand beweren, dat het in het belang is van ons land, do tweede koloniale mogend heid, dat het volk van Engeland, de eerste koloniale mogendheid, dergelijke den Britschen trots kwet sende uitdrukkingen - zij mogen dan al wat over dreven zijn - onder do oogen krijgt; in het belang evenmin van de Zuid-Afrikaansche Republiek zelve, wier roeping het is zich te ontwikkelen naast en in wedstrijd mot de Engelschen, niet tegenover en in strijd met hen. Moge daarom de tegenspraak van prof. Harting aan de overzijde van het Kanaal dea ongunstigon indruk uitwisschen, teweeggebracht door de te Amsterdam gesproken woorden; zy zal althans meer baton dan de vergoelijkende uitleg ging, daaraan later door den redenaar zelf gegeven, en die voor ons niets anders beteekent dan de be kentenis: peccavi. Voorzeker, men had beter gedaan, in overeenstem ming met den verstandigen raad, door dr. Jorissen vóór zijn vertrek naar Zuid-Afrika gegeven, bij do talrijke ovaties in verschillende plaatsen niet zoo sterk Mojuhabcrg cn Spitskop op den voorgrond te plaatsen, maar zich veeleer te bepalen tot het uitbrengen van welgemeende wenschen voor do ontwikkeling en den bloei der herboren Zuid- Afrikaansche Republiek, tevens met het vaste voor nemen haar zooveel mogelijk den steun te verleeneD, dien haar afgevaardigden hier komen zoeken, den fiaantiëelen steun vooral, dien zij zoo dringend noodig heeft. Iodien ons volk daarin tekort schoot na de opgewonden juiohkreten, waarmee de Transvalere allerwege werden bogroet, zou het al een zeer povere figuur maken. "Wij willen heter hopen, al moest dan desnoods tot het reeds geopperde denkbeeld van een alge- meeue inschrijving do toevlucht worden genomen. Na het woord de daad, na de juichkreten de spaarpenningen - zoo betaamt het een volk, dat het bewijs wil leveren dat het nog niet ontzenuwd ie, een volk, dat nog genoeg nationale eigenwaarde bezit, om niet zonder protest zich te laten schelden voor laf en flauwhartig, maar tevens ook genoeg gezond versland om eeuer bevriende en tienmaal machtiger natie niet noodeloos aanstoot te geven. 5 April. Heden is aan de universiteit alhier de heer C. Nolen, arts, geb. te Rotterdam, bevorderd tot doctor in de geneeskunde, met academisch proef schrift, get.: „Haematocele interraginalis." jfev Op verzoek van en in overleg met de com- mïssiën tot oprichting en onthulling van hetgedenk- teeken vau Leideus ontzet hebben al de hoofden der openbare en die der bijzondere scholen, de laatste met uitzondering van de katholieke, eeno vereem'gdo vergadering gehouden, ter bespreking van de mogelijkheid om bij gelegenheid der onfc-, hulling van het Monument - welke, gelijk men weet, thans op 3 October bepaald is - een kindercantate te doen uitvoeren. Die vergadering had tot resul taat dat het plan in beginsel werd vastgesteldover do wijze waarop ze tot werkelijkheid zal kemeo, moet nog nader van gedachten worden gewisseld. Op voordracht van den dirocteur van 's Lands Plantentuin te Buitenzorg is do betrekking vau onder-kortulanus aldaar aangebodon aan W. G. Lovink, tainkuocht in 's Rijks Academloluin te Leiden, die daartoe ter beschikking zal gesteld worden van deu gouverneur-generaal van Ned.-Indiö. De voordracht van den heer D. Van dor Horst, op aanstaanden Dinsdag in de Stadszaal te houder, belooft zeer interessant te zijn. Wjj ont vingen daaromtrent eenige inlichtingen en kunnen dientengevolge den leden van de Maatschappij ter Bevordering van Nijverheid zeer zeker aanraden van hun recht tot tcegang gebruik te maken. Da. J. A. De Vlieger, predikant te Katwijk aan Zee, heeft, tot innig leed der gemeente, hot beroep naar Wolsrüp en Bajum aangenomen. In de flink gevulde zaal van „het Hof van Holland" te Ncordwijk-Bionen, werd dezer dagen de vierde openbare les gehouden der Zangschool van Noordwijk-Binnen en Katwijk aan Zee, onder directie van den heer II. Mens te Noord wijk. Ieder die de derde openbare les in het vorige jaar bijwoonde, zal - zegt onze berichtgever - vooruit gang opgemerkt hebben. Do keus der stukjes was gelukkig; zoo wij ons een kleine opmerking mogen veroorloven, dan zij het slechts deze: laan onze klein9 Hollandsche jongens en meisjes toch alléén in hunno moedertaal zingen: uit armoede behoeven we toch waarlijk niet bij onzo Duitscho buren te gaan Ieenen! Zooals gezegd, 't i9 geen aanmerking: sleehts een wenschmaar door velen gedeeld. Overigens: zoowel den jeagdigen zangers a's hun directeur een hartelijk en welgemeend woord van hulde; vooral don directeur die zich zooveel moeite geeft eu met zoo uitstekend succes bekroond wordt. 't Is niet alleen op het gebied van den zang dat der kunst alhier - zoo schrijfc onze correspon dent verder - wordt geofferd: ook in bethantoeren der teekenstift vindt men gelegenheid tot goed onderwijs. De beer N. Vegt nl. heeft sedert oenigen tijd een cursus voor haudtoekenen geopend, welko door vele jongens gevolgd wordt. Dezer dagen waren we in de gelegenheid de rosaitaten van dat onder wijs te bezichtigen: ze govon ons aanleiding om onze gemeente geluk te wenschen met hot bozit van do inrichting van den hoer Vegt, od, voor zoo ver dit noodïg mocht zijn, sporen wo onze mede- ingezetenen gaarne en uit volle overtuiging aan om hunne kinderen aan de leiding van den heer Vegt toe te vertrouwen: ze zullen er geen berouw over gevoelen. Aan de ambtenaren van het Openbaar Miois- terie bij de gerechtshoven, die der arrondissements rechtbanken, de hoofd- en verdere officieren der marechaussee en ccmaiissarissoo van politie is bij circulaire van den minister van justitie dd. 22 Maat 11.j kennis gegeven dat het voorschrift tot geheimhou ding van het bestaan van een register van ont slagen gevangenen met bijbehoorende pkotographi- sche portretten, sedert 18S2 ingevoerd, is opge-' heven, eenerzijds omdat dit voorschrift onnoodig wordt geacht, anderzijds omdat van bedoeld register of van de portretten door de politie of justitie niet' ten allen tijde voldoende gebruik gemaakt werd.^ •J

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1884 | | pagina 1