worden verzonden, mits gedrukt op open kaarten von ongeveer 11 bij 15 cM. en op minstenB even stevig papier als dat dor gewone briefkaart- formulieren. Het ingang van 1 April a. s. zullen twee deurwaarders der directe belastingen worden aan gesteld bij het kantoor dier middelen in de eerste afdeeling te Rotterdam. Hun belooning kan worden geraamd op f 1100 'sjaars. Uit Maasland, waar geene plakzegels voor. handen waren, werd aan den minister van financiën geseind: .Plakzegels niet voorhanden. Is gebruik postzegels 5 cents strafbaar? Zoo ja, hoe te hande len?" Onmiddellijk volgde hierop ten antwoord: „Wel strafbaar, maar onder deze omstandigheid voor kwijtschelding vatbaar." Aan het Rott. Nbl. wordt meegedeeld: Gelijk men weet is indertjd zeer geijverd voor 't verkrijgen van een leerstoel in de aardrijkskunde aan de Amsterdamsche hoogeschool. Het blijkt thans dat de colleges in dit vak minder gewaardeerd wor den, dan men had verwacht. Zeker is het, dat de almanak van 't Amsterdamsche studentencorps voor 1883 de ontmoedigende mededeeling ten beste geeft, als hij over de lessen van den hoogleeraar in de Aardrijkskunde spreekt: Prof. C. M. Kan, aardrijkskunde. Deze colleges werden door geer var ons gevolgd. Alzoogeen der Btudenten van 't Amsterdamsche corps volgt de colleges in de aardrijkskunde, en prof. C. M. Kan spreekt voor ledige banken? Gelukkig, dat bedoelde hoogleeraar sedert eenige jaren een cursus geeft voor candidaten, die zich voor 't akte examen Middelbaar Onderwijs bekwa men, van welken cursus bij de examens der laatste jaren 'tmeerendeel slaagde. Maar of dit de bedoe ling is geweest bij do aprichting van den leerstoel, iB eene andere vraag. Wie weet er meer van? Het Btoomschip „Sumatra", van Amsterdam naar Batavia, vertrok Zaterdag van Suez; de „Leer dam", van Rotterdam naar Nieuw-York, passeerde Zaterdag-nacht Dover. Z. M. heeft aan den heer G. A. Hoogenstraa- ten, laatstelijk hoofdingenieur, chef der afdeeliog stoomwezen bij het departement der burgerlijke openbare werken in Ned.-Indië, thans in Europa aanwezig, op verzoek, eervol ontslag verleend uit 's lands dienst, met toekenning van pensioen- den 2den luit. A. Njenhnis, van het wapen der inf. van het leger in Ned.-Indië, voor 2 jaren ge- detaoheerd bij het wapen der infanterie van het leger hier te lande, en wel bij het 6de regiment;- den lsten luit. op non-activiteit C. A. Cikot, van het wapen der genie, op aanvrage een eervol ont slag uit den militairen dienst verleend; - aan mr. A. J. Yan Emden, president van het hof van jus titie in de kolonie Suriname, laatstelijk met verlof hier te lande, op verzoek, eervol ontslag verleend uit 's lands dienst, behoudens aanspraak op pen sioen; - A. A. Van Neukirchen, genaamd Njjven- heim, te Oisterwijk, met zijne wettige zoo manne lijke als vrouwelijke afstammelingen, erkend als te bohooren tot den Nederlandschen adel en als ge rechtigd tot het voeren van den titel van baron en van barones. Gemengd Nieuws. Men schrijft ons uit Katwijk aan Zee dat door 53 bomschuiten, welke in het afgeloopen jaar de haringvisscherj uitoefenden, gedurende dien tijd zijn aangevoerd: 3,535,400 stuks steurharing, geschonden en aan braafjes 290,500, gesohonden aan de telders 100,000 en 20,805 kantjes of 14,563,500 stuks pekelharing, te zamen 18,489,400 stuks. Na aftrek der loopende kosten werd besomd f 271,061. De gemiddelde prijs was 5152, de hoogste f 7734 en de laagste ƒ2800. Hedenmorgen vertrokken verscheidene schuiten om de schrob- visscherij uit te oefenen. Gisteravond kwamen te Voorhout u 's-Gravenhage vijf schippers met hunne schuiten aan, het voornemen hebbende om den volgenden ochtend vroegtijdig hunne reis naar Haarlem voort te zetten. Toen hedenochtend een van hen, Adria- nus Sonius, door een zijner kameraden zou gewekt worden, bespeurde deze in het vooronder, waar hij sliep, een geweldige stiklucht, veroorzaakt door het springen van een petroleumlampje, en vond hij genoemd en Hon iuB dientengevolge gestikt. De ongelukkige laat eene vrouw met twee jeug dige kinderen aohter. Even voor zijn val bezocht Napoleon I ans vaderland en kwam in Zuid-Holland aan sen kleine boerenplaats, die nogal wat afgezonderd lag. Hij had twee adjudanten by zich, waarvan er een tegen den eigenaar zeide: „Daar is keizer Na poleon!" De boer die met zijn pet op 't hoofd op een bank zat, zeide: „Wat gaat my dat aan?" Napoleon kwam juist binneD. De boer nam zijn pet Af. Toen de keizer zeide: „Bonjour, lieve man, ik ben de keizer 1" antwoordde de boer: „Zoo jij - „Ja ikl" - „Nou, dat doet me pleizierl" - „Goede man, ik wil u gelukkig maken", sprak de keizer, en de boer zeide: „ik heb niets noodig." - „Hoe veel dochters heb je?" - Twee, maar wat kan jou dat schelen - „Ik wil ze uithuwelijken." - „Dank je, meneer, dat zal ik zelf wel doen." De overwinnaar van Europa was overmand; by draaide den boor den rug toe en ging weg. Men meldt uit Botterdam aan deHaarl. Crt.Terwijl de millioenenjuffrouw zelve, de Amster dammer Con8enheim en Jools zich nog in het huis van arrest alhier bevindeu, zijn de andere gevan genen, in deze zaak betrokken, in de cellulaire ge vangenis opgesloten. Jannetje Struik zat tot vóór 14 dagen op eigen kosten op pistole, doch het echjjnt dat haar geld opraakte, zoodat zij zich die luxe niet langer kon veroorloven. Ook Consenheim, die eerst op pistole zat, is sedert hij eene poging tot zelf moord deed, dit voorrecht ontnomen en hy is nu in een gemeenschappelijk vertrek opgesloten, waar hij het gewone gevangenpakje aanheeft en den kost met do andere gevangenen doelt. Omtrent zijne poging tot zelfmoord wordt gezegd dat hy trachtte, zich tusschen eene bank de nekspier te breken. De bewaarder, die hem verraste, verijdelde zijn pogen. Later werd nog een briefje gevonden, waarin hy ver zocht te Muiden begraven te worden. De gearres teerde Van Zulphen - by wion detnillioenenjuffrouw inwoonde en waar ook de diamanten in de bottine gevonden zijn - heeft, volgens hot zeggen, ook al geen schoon verleden achter zich. Jannetje Struik zou hem reeds gekend hebben toen zy te Vuren nog op hare klompen liep. Hij was destijds aldaar veldwachter en moet toen van besmettelijke zieken kleederen, welke hem ter vernietiging waren ter hand gesteld, ten oigen bate hebben aangewend, ten gevolge waarvan hy eenige jaren tuchthuisstraf kreeg. Vader- en kunstenaarsplichten t e- gelijkertijd goed te vervullen, is zeker geen gemak kelijke taak, en toch is de populaire komiek Daubray van het „Palais Koyal" te Parijs daarin geslaagd. Gerokt on wit gedast en met een gelaat dat de kennelijke sporen van groote opgewondenheid droeg, verscheen Daubray dezer dagen in de garderobe van het Palais Royal. Daar men by ondervinding wist dat hij toch niet losliet als hy het zelf niet wilde, vroeg men niet naar de reden van het feestge waad. Niet zonder verbazing bemerkte men echter, dat zoodra Daubray het laatste woord in het een of ander tooneel gesproken had, hy ijlings het theater verliet, om juist bijtijds, soms zelfs een oogonblik te laat, wedor op de planken te verschijnen. Zyn opgewondenheid, die in den aanvang reeds zeer groot was, grensde weldra aan dronkenschap en slechts met moeite gelukte het hem aan zijn gang een schijntje van vastheid te geven. Ook zyn ge laat werd na elke verdwijning een tintje rooder, zoodat het zyn kameraden na afloop der voorstel ling niet veel moeite meer kostte den komiek, die den mouw van zyn rok maar niet kon vinden, aan 7fc praten te krijgen. En wat nu was de oorzaak van den ongewonen toestand? Daubrays eenige dochter was dien dag getrouwd, en te harer eere had hy in een nabij- zijnd restaurant een feest gegeven. Daar hy echter als tooneelspeler plichten had, die niet mochten worden verwaarloosd, speelde hij dien avond mede en gebruikte elk vrij oogenblik om op het jonge paar en zijn gasten te drinken. Te Alexandrië zijn ernstige ongere geldheden tusschen Turksche en Europeesche poli tiedienaren voorgevallen. De eerstgenoemden waren beschonken. Er zijn eenige dooden en gewonden gevallen. Laatstleden zomer is gewag gemaakt van een schaap, dat tegen een spoortrein om het hardst geloopen had (van Klepschen naar Qua- ritz op de Hansdorf-Glogauer baan) en de over winning behaalde. De Silezische bladen hebben daarvan toen velerlei medegedeeld. Onlangs heeft nu eeu hamel nog grooter kunststuk uitgehaald. Dit dier liep tegen een van Gogelin (Opper-Silezië) vertrokken trein tot Gorasdze, zonder achter te blijven en maakte bij aankomst, na ruim een halve mijl afgelegd te hebben, rechtsomkeert om met een voorbij vliegenden goederentrein weder 'iaar Gogelin terng te loopen, waar schaap en trein tegelijk aankwamen. Deze wedloop van twee halve, dns een geheele mijl, heeft het dier geen kwaad gedaan. Wie weet, of nu een wedstrijd tnsachen een schaap en een looomotief niet zal gaan behoo- ren tot de sport dor toekomst. INGEZONDEN. Mijnheer de Redacteur, Naar aanleiding van het heen en weer praten over de nienwe zegelwet en de weifelende houding der winkeliers te dezer stede, wenschte ik gaarne ook oen plaats in nw veelgelezen blad te mogen innemen. Ik kan mij zeer goed vereenigen met het schrj ven van „een vriend van recht en billgkheid", want waarl jk, wat beteekent die zegelwet voor een ieder toeh weinig, wanneer ze in den geest van den wetgever wordt uitgevoerd, maar waoneer een ieder zich beijvert het juk vau zijne schouders te gooien en op die van zjn medeburger te laden, dan komt er nooit iets goeds tot stand. Ik heb vaak de opmerking geboord van anderen: „Kom, kóm, 't is maar een stuiver, dat kan wel ljden!" Wel zeker, Mjnhoer de Redacteur, het is ook maar een stuiver, maar voor iemand die veel - rekeningen uitgeeft worden het honderden, ja dui zenden stuivers en zoodoende een drukkende be lasting. Wordt de neringdoende nog niet hoog ge- noeg belast? Gaat hj niet gebakt onder deschan- deljko, onze natie onteeronde patontwet, die maar vaak willekeurig wordt toegepast en zich maar al te dikwijls met onbehoorljke draaier j bezig houdt, waar z j in haren medeburger, die met een draaiend werktuig zjn brood verdient, een molenaar ziet zonder bestoven jas of kiel. Als het zoo voortgaat krjgt do huisvrouw die haar eigen koffieboones maalt ook eon patent als molenaar(ster) thuis. Waarom behoeft een boer geen patent? Zou hij anders niet genoeg voor den landheer kunnen op brengen? Ik heb wel eens hooren beweren, doet ik weet niet of het waar is, dat znlks komt omdat jf9L die wet gemaakt is door grondbezitters. Zou het mogeljk zjn? Doch ik kan haast niet denken dat" er zulke egoïsten zjn- neen, Mjnheer de Redacteur, f. ik geloof het niet. Doch ik bemerk dat ik aan het dwalen ben ge raakt en toch, het behoorde er zoo bj. Laten de> winkeliers maar niet twijfelachtig zjn: eendracht maakt macht. Ook in Utrecht hebben p.m. 400 neringdoenden, fabrikanten enz. besloten tot het in rekening bren gen van het zegel aan den kooper. Een zekere mjnheer Van Eeden aldaar (waarschjnljk lid vat den Raad) gaf de vergadering een middel aan de hand om dien stuiver te ontduikeD, zonder dat hel geweten van prodneent en consument behoefde be zwaard te worden. Hij gaf den raad geen quitantie af te geven, maar enkel eene verklaring, waarop staat dat men niets meer te vorderen heeft tol zeker tijdstip, bjv.Ik verklaar niets meer te vor deren te hebben van den heertot nltimo Dee 1883, of zoo iets van dien aard. Hiermede kon iedet volstaan en was men volkomen gedekt. Over dit punt ontstond een disenssie, waarop de vergadering besloot den eerljken weg op te gaas en het zegel in rekening te brengen. Direct merkte een der aanwezigen op dat, als deze wet ontdoken werd en niet genoeg opbracht, de minister wel we der een ander wetje zon bedenken (misschien weder een patentwetje), en dat, Mjnheer de Redacteur, zon ik zeer goed vinden, als het dan maar wa: eene patentwet voor den rentenier of boer, die er nu niets aan betaalt. Ook vond ik nog in de Rotterdammer eene ver klaring van een twintigtal voorname kruideniers in Rotterdam, die de toepassing der zegelwet in alle billjkheid zullen brengen ten bate hnnner afnemer- Sluit u duB bj elkaar aan, Leidsche nering doenden, en handelt als een eerljk man in dei geest der wet, en gjj medeburgers van Leiden maakt n niet schuldig aan kleingeestigheid en help: de bedoeling van den wetgever uitvoeren naar all: recht en billijkheid. Met de plaatsing dezer regelen, Mjnheer d: Redacteur, zult gj zeer verplichten, Uw onderdanigen Dienaar Pietje Rechtoit. buitenland. Frankrijk. Aangaande de plechtige -teraardebestelling vafl i Gambetta's stoffeljk overschot wordt nog gem1 j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1883 | | pagina 2