LEIDSCÏÏ DAGBLAD. Woensdag &7 December. N°. 7013. A0. 1882. Derde Blad. PBUS DEZER COURANT: Yoor Ltideo per 8 maa&dcn.......1.10. Franc© por post.1.40. Aboeéerlgk* Nommers... s 0.05. Deze Oonrant wordt dagelijks, mei uitzondering Tan Zon- en Feestdagen, aitgegeven. f B1JS DEK ADTEKTESTlERt Vu 1—6 regel. 1.06. Were «{el meer 0.17Ï tSronere let (er. mir plmlsraimie. Voor het ioossoe* rei hoile. d. sud wordt 0.10 berekend. Gemengd Nieuws. ïn den circus C*Tré, dat thans teBrussel voorstellingen geeft, deed een paardrijder bij een •der uitvoeringen eon zoo geweldigen val, dat hij op de zitplaateen te land kwam. Toen hij onmid dellijk zijn halsbrekende toeren poogde te vervolgen, dwong het pubKek hem daarvan af te zien, toen het bemerkte dat do maa een hevig bloedende •wonde had bekomen. Kleine cerzakcR hebben soms groote gevelgen. Mevrouw B. te Parijs bad er haar aan- nen «op gezet de opvoering van Vector Hugo's „Le roi e^amuae" bij te wosou. Had haar echtgenoot wellicht niet alle mogelijke moeite gedaan om zïch. vac plaatsen to voorzien Zooveel is zeker, dat hij, icort vóór den aanvang dor voorstelling zich ge dwongen zag tot de verklaring dat hij zijn vrouw geen toegang kon verschaffen. De dame had zich. voor die gelegenheid bijzonder getoilotteerd. Men 'begrijpt do teleurstellingzij werd boos en haar •man zoo driftig, dat hij haar een handtastelijke' terechtwijzing toediende. Mevrouw heelt dientenge volge haar intrek genomen bjj haar vader, Lid der Kamer, en een eisch tot echtscheiding ingesteld. "Wat Victor Hugo al niet op zijn geweten heeft! Bij een compagnie van het militaire 'Strafdepot <fn do Algierache provincie Const&ntine schoot een fuselier op zijn bataljonscommandant, toen dozo kem ondervroeg, waarom hij het gelid verloten had en wascchtorgeblevea. De bodreigdeeom- mandant sloeg deu aanvaller met zjjne revolver de hersenpan icr zooda^ deze levenloos nederzonk. Een handelsbediende wandelde gearmd met 'Zijne verloofde, met -wie hij eerstdaags in het •huwoljjk zon treden, door de «ue de la Verierio te Parijs, toen hun de weg eensklaps werd versperd door een netgekleed jjongmensch mot een karwats, die hij /too geweldig en bij herhaling op het gelaat van den toekomstigen bruidegom liet nederkomen, dat .zelfs een gedeelte van de bovenlip werd afge reten. iHet jongsnensch was spoedig in hechtenis genomen *an naar een politiebureel overgebracht, waar bij crerklaarde getn man te rijn, maar de vroegere minnares van den verwonde, die haar be drogen en verlaten had. Daar hij tegen haar op zijn hoedo was, had zij zich vao de door haar gekozen vermomming bediend om zieh op hem te wreken. Uit hot dagb-&ok van een reiziger. - In Mindostan houdt de priester bij de geboorte van een kind ongeveer de volgende toespraak tot den nieuwen wereldburger: Weenend komt gij ter we reld, terwijl zij, die u omringen, u tegenlachen. Traekt zoo te leveD, dat gij eenmaal met een lach op de lippen kunt sterven, terwjjl zij, die u omringen, tranen storten. Een actrice, die in den schouwburg van Gratz optrad in de rol van koniDgin Elisabeth in de „Graaf van Essex", had het ongeluk met haar sluier te dicht bij een der lichten te komen, zoodat de dunne stof vlam vatte. Onmiddellijk wierp de tooneelepeelster zich op den grond, om hnlp roe pende. De toegesnelde pompiers wisten nog bijtijds de vlammen te dooven, waarna de actrice opstond eenige geruststellende woorden tot het publiek richtte en haar spel vervolgde, alsof er niets ware gebeurd. Het dnel zit den Franschen in het bloed. Twee voddenraapsters, lieftallige schoonen van 22 en 18 jaar, hadden genegenheid opgevat voor een en denzolfden persoon. Daar een minnaar nu moeilijk in tweeën kan worden gedeeld, besloten zij om zijn bezit te vechten. Op het bepaalde tijdstip begaven zij zich naar een onbebouwd terrein buiten Parijs, elk gewapend met oen soort van hooivork, gelijk voddenraapsters die bezigen bij het uitoefenen van haar bedrijf. De strijd beloofde hevig te sullen worden, en reeds had do oudste der beide kamp- ▼echtsters een wonde bekomen, toen de politie op het terrein verscheen on aan het schandaal een einde maakte door de beido strijdlustige furiën in te rekeneD. Te GraDdenz zQn dozer dageu onthoofd de gobr. Frenzki, uit Terespol, in Praisisch Polen, waar sij in het begin deccs ja&rs een moord haddeu gepleegd onder do volgende omst&ndigbedeu. Zij vieles «1, een grondeigenaar aas, Rnkowski genaamd, met het dool hem te borooven, doch toen zij hom tot hun teleurstelling in het bezrt van slechts zes mRrk vonden, verwijderden zij zich. Rnkowski, door aandoening overstelpt, zonk op do knieën, den hemel dankende voor zijn redding, waarop de beide 'booswichten, welko die woorden vernamen, terug teerden en den ongelukkige den hals afsneden, nadat xij hem hadden toegevoögd: „Aan ons zijfc .gij het leven verschuldigd en ons bedankt gij niet!" Een grondeigenaar te Croissy kon we gens den hoogen waterstand zijn woning slechts mot een boot bereiken. Zijn gehe9le tuin stond daar door onder water met uitzondering van een soort vaei heuveltje, waarheen letterlijk al de ratten nit den omtrek do wijk hadden genomen. Op zekeren morgen moest dan ook do eigenaar zijn tuinman, een oud-gediende, ie hnlp komen, terwijl deze zich met een artiüerie-sabcl nit alle macht verweerde tegen een heirloger van ratten, dat, door den honger gedreven, reeds een greoten kater had overmeesterd. Moer dan een jaar geleden loste te Et.-Gilles, bij Brussel, zekere Adolf Van Bavel, door minnennijd gedreven, een revolverschot op Jeanne Degreep, evenals hij achttien jaar oud en met wio hij zoo goed als verloofd was. Hij bracht haar eene ernstige wonde toe en richtte toen met gelijken uitslag het wapen togen zich zei ven. Beiden genazen en niet alleen schonk het meisje haren al te hartstochtelijker! minnaar vergiffenis, maar riep, toen hij wegens den moordaanslag terechtstond, het medelijden der gezworenen voor hem in. Adolf werd tot eone betrekkelijk lichte straf veroordeeld, do koning oefende na eenige maanden zijn recht van gratie nit en verleden Zaterdag zijn de jongelieden getrouwd. Naar aanleiding van het overlijden van Lonis Blanc wordt het volgende verhaald. Louis Blanc had van een zijner vrienden, den Eogel- schen kapitein Tastwick, met wien hij dikwijls schaakte, een prachtig schaakspel ten geschenke ontvangen. Tijdons de Commune ging dat met vele andere goederen in de vlammen verloren. Eonigen tijd later bezocht kapitein Tastwick te Parijs ge komen, zijn ouden vriend, die hem over al zijn verliezen sprak, ook over het schaakspel. „Wat uw schaakspel!" roept de kapitein uit, „en ik heb het daar in uw salon op tafel zien staan!" Dit zeggende, opent hij een deur, en waarlijk, daar 3taan de prachtige stukken opgezet op het fraaie bord Men begrijpt dat Tastwick, van het verlies onder richt, zijn vriend op de innemendste wijze een tweede dergelijk geschenk had gedaan. In den trein van Rome naar Napels stapten te Casal-Nuovo twee goedgekleede personen in een waggon lste klasse. Toen de trein weer in beweging was, haalden zij dolken uit hnn zakken en dwoügen zij de reizigers in den waggon hnn hor loges, kettingen,- ringen en het gold dat zij bij zich hadden (1250 fr.) af te geven. Toen de trein dicht bij Napels kwam en langzamer reed, sprongen zij uit den waggon en verdwenen. De politie is hun nog niet op het spoor. Rosa Bonlieur heeft hare laatste schilderij, voorstellende eene prachtige groep wilde leeuwen, nog voer zij voltooid is, verkocht aan een kunstliefhebber te Nizza voor de kolossaio boïü van f 140,000. Dit is zeker eene groote som, maas onkosten die voorafgingen, waren ook niet gering» De leeuwen, die als model dienden, kostten haflF f 11,000 en bovendien gedurende een vol jam nog f 20 daags aan oppassing en voeding. Hoe iemand gezondheid en leven op hef- spel zet door een speld te gebruiken, die gedurende eenigen tijd in een groen zijden kleediDgstuk heeft geeeten, is dezer dagen bewezen. Een jonge dame bezigde een speld dien zij uit een groen zijden lint had geDoraen bij wijze van tandenstoker. Vei Dioa-" delijk kwetste zij daardoor het tandvleesch en bin nen weinig tijds waren mond en hals sterk ge? wol len. Het. bleek dat er bloedvergiftiging had plaats gehad en met moeite word de patient gered. Te Pradersdorf bij Kismarton i d IIon- garije, heeft des nachts een 'zondorlinge di stal plaats gehad; do kerkklok ter zwaarte van 300 pond is ontvreemd. Zoodra het feit ter ooren van de plaatselijke autoriteit kwam, zijn onvermoeid pogingen aangowend om de daders te achtor' len, maar men heeft zelfs geen spoor van hen kunnen ontdekken. Sedert 1691 hing de klok, schijnbare wel bewaard, in den toren! Twee Marseillanon, bekend om hun snoeverij, wandelen door de stad. „Wat rookt gij daar?" vraagt de een. - „Een Londrès." - „En hoeveel kost die?" - „Zes sous. - „Hoelang rookt gij a'?"- „Sinds dertig jaar." - „Dan zoudt ge van rvl dat geld wel een huis op de Cannebièro hebben kunnen koopen." - Onder hot praten is intusschen het vee tal op do CaDnebièro zelf gekomen en nu v iagt de ander op zijn beurt :„Rookt gij nooit?"Neen."- „Nu, wijs me dan hier uw huis eens." INGEZONDEN. JLeidache Paardentram. X. ziet ef groot gevaar in dat twee tramrijtingen onmiddellijk achter elkaar rijdeD, hetgeen zeer dik wijls gebeurt. 'coral is ditgevaar groot des avonds, voor voetgangers, v."Ue uit zijstraten komen. Wh rom niet gezorgd voor een* behoorlijke ruimte tus -hen de elkander volgende rjjÉ^igW 3Sóó moeten vroeg of last engel uk ken gebeuren. Mijnheer4 de ÈedacitllT; Ter aanvulling en verduidelijking vJ*nket be.icht omtrent den afloop der op 15 December fho?-~ den Algemcooe Vergadering van aandoolbou.K do Rijnlandsche Stoomtramweg-maatschappij, ver-" meen ik, ter voorkoming van scheeve oordeelvelling to moeten opmerken, dat in mijne brochure „Een woord aan aandeelhouders en belang stellenden" door mij aan aandeelhouders gevraagd is onderzoek door deskundigen, buiten de partijen staande, m. a. w. eenecommiesie van enquête. Hetzelfde is bjj monde van een der aanwezige aandeelhouders in den vorm van motie voorgesteld waarop door het collogo van commissarissen zoo beslist mogoljjk is verklaard, dat het zich aan het onderzoek eener commissie van enqnête niet zon onderwerpen en dat, mocht zoodanige motie worden aangenomen, commissarissen alsdan onmiddelljjk hnn ontslag zouden nemen. Eindeljjk dient geweten dat, toon ik, in deze voor afdoende verdodiging ongeschikte positie antwoordend op de aanvallen van mr. Ameshoffe. s. mjj beklaagde over hét niet ontzien van mjjn goeden naam, meer dan een der commissarissen verklaarde dat de grieven tegen mjjne Directie geheel vreemd waren aan do mijnen persoon toekomende achting, bovenal aan eenigon blaam van mijne eer- Ijjkheid. 's-Hagï, Hoogachtend, 20 Dec. 1881. p# Crajïs.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1882 | | pagina 1