f—--^——SSSSÊSSSSSSBSSSSSSSSS*
"van beeldhouwwerk Toorzien on waarin men ecn
aantal voorwerpen van huishoudelgk gebruik heeft
gevonden. Naar aanleiding van die belangrijke ont
dekking zal aan de spoorweglijn op dat punt waar
schijnlijk een andere richting worden gegeven.
Tu88chen Duitsche fabrikanten en den
heer Benoit, voorzitter der Kamer van Koophandel
te Parijs, heeft te Straatsburg een bijeenkomst
plaats gebad ter bespreking van maatregelen tegen
het gebruik van schadelijke kleurstoffen bij het ver
vaardigen van kinderepeelgosderen. Zeker geen
overbodige voorzorg.
Bij een drijfj acht in Luxemburg h eoft
oen jager een reebok geschoten met drie horens,
twee op do gewone plaats en een daarachter.
Te Jachóre (dép. des Iiautes Al pes)
heeft men oen zoogenaamde tnsschenpoozende fon
tein ontdekt, die daar sinds kort is ontstaan; met
tusschcnruimten van vijf tot zeven minuten werpt
zij een hoeveelhoid van ODgeveer tien liters water
op. Een tweede bijzonderheid van dit zeldzame
natuurverschijnsel is deze dat de eene straal uit
"kleurloos lauw water bestaat, terwijl het water van
den anderen straal koud en wijnrood gekleurd ie.
Do hoofdarchitect der keizerlijke
paleizen te Konstantinopel, een gunsteling van don
sultan, zou in hechtenis zijn genomen, daar het go-
bleken was dat hij bij het bouwen dor paleizen
Fchezagan en Ortakïoi ongeveer anderhalf millioen
gulden had „verdonkeremaand." Dat is zelfs voor
het Turkscho hof dan ook wel wat veel.
Een waarzegger. - Rechter (spottend
tot iemand die van waarzeggerij aangeklaagd op
do bank der beschuldigden zit): „Nu, vertel mij
eens, daar gij do kunst van waarzeggen verstaat,
of ik u vrij zal spreken of veroordeelen?"
Beschuldigde: „Gij zult mij ongetwijfeld vrijspre
ken, mijuheer!"
President: „Hoe komt gij tot dit besluit?"
Beschuldigde: „Zeer eenvoudig. Ik heb zooveel
vortrouwon in de humaniteit van een hoog ambte
naar, van wien ik niet gelooven kan dat hij den
spot zal drijven mot een armen gevangene, als hij
niet reeds besloten had hem vrij te spreken."
INGEZONDEN.
Mijnheer dc Redacteur
Met do plaatsing van onderstaand stukje in uw
veelgelezen blad zoudt u zeker vele ingezetenen
dezer gemeente verplichten.
In de courant van G dezer las ik onder liet hoofd
„do Gemeentebegrooting in de Sectiën, uitgaven" dat
een lid bepaaldelijk had gewezen op de Van-der-
Werfstraat en do Langegracht wat do bestrating
betreft. Genoemdo straten eischtcn dringend verbo-
tering, en juist omdat op deze buurten minder de
aandacht van bet bestuur gevestigd was, werd thans
deze opmerking gemaakt. Wat nu het mGest mijne
bevreemding opwekte is, M. de li., do opmerking
dat de Bakkersteeg, die door eigen werklieden bo-
Btraat was, niet zoo goed en minder duurzaam was
dan de Janvossensteeg, die door vreemde werklieden
bestraat was, doch dat meu ovenwei niet uit het
oog moest verliezen dat do Bakkersteeg meer be
reden werd.
Toon ik dit gelezen had deelde ik do zaak mede
aan eenige deskundigen, omdat ik niet kon denken
dat onze eigem werklieden werk zouden leveren,
dat ver beneden dat van vreemde straatwerkers
stond. Het onderzoek had de gewen3chte gevolgeD.
Voor de Janvossensteeg had men nieuwe en voor
de Bakkersteeg oude, bijna afgekeurde keien ge
bruikt. Is het nu te verwonderen dat do Bakker
steeg, die 1°. met oude keieo bestraat is en 2°. meer
bereden wordt, niet zoo duurzaam is dan de Jan
vossensteeg, die, ondanks de nieuwe keien, toch al
menigmaal reparatie heeft ondergaan.
Ik hoop, M. de R., dat ik met mijn schrijven,
dat strekt om het vooroordeel tegen onze eigen
werklieden weg te nemen, mijn doel bereikt heb.
Met achting,
Leiden, Uw dienstw. Dienaar en Lezer,
October 1882. X.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Vóór eenige dagen is te Reims een Congres van
roomsch-katholieke rechtsgeleerden geopend, het
welk eene tweevoudige resolutie heeft aangenomen,
verklarende dat de wet van 28 Maart 11. tot in
voering van verplicht lager onderwijs een misbruik
vau gezag is, en dat do burgers dan ook het recht
hebben om te weigeren zich daaraan te onderwerpen.
Volgens de „Figaro" bezat do ex-keizerin
Eugénïe na het overlijden van Napoleon III drio
huizen in do rue de l'Elysée, geschat op 2,600,000 fr.,
waarvan 2,000,000 fr. geleend waren door het
„Crédit foncicr"; twee huizen in do rue d'Albe,
geschat op 900,000 fr., waarvan het „Crédit fon-
cier" 800,000 fr. had geleend; hot domein van La
Jonchère, waarde 1,500,000 fr., waarvan hot „Cre
dit foncier" 1 millioen geleend had; het domein
van Amost, waardo 120,000 fr.; dat van Biarritz,
waarde 1 millioen fr. Het onvoltooid paleis te Mar
seille had 1,658,000 fr. gekost; het hotel Yan de
ruo de Courcelles werd voor 1,300,000 fr. verkocht.
Verder had de ex-koizerin 75,000 fr. rente.
Groot-Britanniö.
Uit officiëole opgaven blijkt dat de Eugelsche
Nationalo Schuld, die in 1858 bedroeg 839 millioen
pd. st., thans gedaald is tot 763 millioen pd. st.
De „Times" doet uitkomen hoo sedert den Krim-
oorlog die reductie gostadig heeft plaats genad.
Uit Singapore werd reeds gemeld dat de
heer "Witti, die, voorheen officier in Oostenrijkscben
dienst, thans voor de North-Borneo-Company werk
zaam was, op eene rois in het binnenland van Borneo
door inlanders is vermoord. Hij was mot 15 a 20
personen op weg langs de rivier Sibooko. Met een
inlandschen etam in aanraking gekomen, was bij
schijnbaar zeer gastvrij ontvangen. Maar terwijl hij
bezig was mot eenige aanteekeningon te makoD,
werden hij en zijne metgezellen onverwacht door
driehonderd gewapende inlanders overvallen. Hij
trok zijne revolver, deed twee aanvallers valleD, maar
werd overmand en met lansen doorboord. Drio zijner
metgezellen kwamen om, do overigen ontkwamen;
zij zagen nog een der koppensnellers aan Witti het
hoofd afslaan. Eene afdeeling der politie yan de
North-Borneo-Company is naar die streek vertrok
ken, om den stam te tuchtigen.
Dezer dagen deelden wij iets aangaande de
verklaringen van Westgate mede, volgens zijne
eigen aangifte een der mourdeuaars van lord Caven
dish. Daar de Engelscho bladen reeds berhaaldeljjk
gemeld hobbon dat hij op het punt was van aau
boord van een stoomboot te Plymouth aan te komen,
werd de belangstelling in zijn verbaal in den laat-
sten tijd weer grooter. Thans meldt evenwel de
„Daily News" dat het schip, waarmodo hij ver
wacht werd, hom niet heeft medegebracht en dat
hij nog steeds to Jamaica iu hechtenis is.
De onderhandelingen, die Engeland met Turkije
afzonderlijk voert, werden zeer traag voortgezet,
indien men den Berlijnschen correspondent van de
„Daily Chronicle" gelooven mag, welke er echter
bijvoegt dat de kabinetten van Londen en Kon
stantinopel de oplossing niet willen verhaasten,
daar de tegenwoordige staat van zaken van Egypte
niet beschouwd wordt als gevaarlijk voorden vrede
van Europa of voor de rust van Egypte zelf.
Effypte.
Binnenkort wordt oeu besluit van den khedive
gewacht, waarin den internationalen rechtbanken
zal worden bevolen geen kenDis te nemen vau
eischen tot schadevergoeding, daar in overeenstem
ming met de mogendheden een speciale commissie
is benoemd om dergelijke eischen te onderzoeken.
De Egyptische „Gazette" meldt dat het effec
tief van het leger zal bestaan uit 11,000 man,
onder Engelsche en Egyptische officieren. De onder
officieren zullen Albaneezen, Turken en Bulgareu
zijn en uit den staf van het vorige leger gekozen
worden. De gendarmerie zal 1500 man sterk zijn.
De jaarlijksche kosten zullen de 400,000 pd. st.
üiet overschrijden.
Zeventien inboorlingen, die bij de gebeurte
nissen van 11 Juni betrokken waren on naar Daman-
hur waren ontkomen, zijn aldaar gevat.
Portugal.
De Portngeesche „Diario da Manlia" schrijft met
betrekking tot de aanstaande tentoonstelling te Am
sterdam:
„Holland is een klein land, sterk, geestkrachtig
en rijk. Portugal is een land, zwak, verslapt en
arra. Waarom? Omdat Holland een goed deel van
zijne koloniën verloor, maar het overschot weet te
beheeren. Wij verloren een goed deel van onze
koloniën, en bekommeren er ons niet om, die te be
sturen welke ons restten.
Van de schipbreuk van zijue grootheid redde
Holland wat voor zijn voorspoed genoeg is, - het
juiste oordeel.
Van onzen kant is het juist deze eerste zaak,
die wij overboord wierpen.
Holland, een koloniaal en koloniscerend land,
maakt toebereidselen voor een tentoonstelling, met
het doel om niet alleen zijne koloniale rijkdommen
te toonen, maar cm die, welke voor hem vreemd
zjjn, te bestudeeron. Wij loopen hot gevaar van daar
zelfs niet te verschijnen, omdat inderdaad do kolo
niale vraagpunten die zijn, welker studie ons het
minste belang inboezemt."
Het te Lissabon verschijnende blad do „Econo-
mista" deelt mede dat do Portugeesche regeering
protesteeren zal togen bet ter sprake gekomen in
bezit nemen van streken bij do Congo door de hoe
ren De Brazza en Stauley.
Rusland.
Uit St.-Petersburg wordt van den lOJen dezer het
volgende aan de „Köloischo Zeitung" ge?chreven
„Do czaar, die nog te Peterhof vertoeft, vertoont
zich daar sedert zijn terugkeer uit Moskou bijna
dagelijks aan het publiek. Het trekt do aandacht
dat Z. M. zich met voorliefde juist midden onder
de dichtste volksmenigte beweegt, zonder begelei
ding, ten minsto zonder dat men van begeleiders
iets bespoort. Gedurende de concerten van de mu
ziek der garde, die telkens in het park van Pefcer-
liof spelen moet, komt do czaar, die voel van mu
ziek houdt, iederen keer zeer geregeld, meestal
alleen in een tilbury, die hij oigenhandig bestuurt.
De paarden banen zicb, vooral op de feestdagen,
wanneer het in Peterhof zeer vol is, in stap
voorzichtig hun wog door de menigte. Velen her
kennen den czaar niet on bespeuren eerst aan het
eerbiedig groeten der omstanders, wien zij daar in
dat eenvoudige rijtuig voor zich hebben. De czaar
schijnt zich met opzet onder het volk te meDgen,
ten einde door het feit, dat hij zijn persoon bloot
stelt, alle geruchten te weorloggeü, die men wegens
zijue ternggetrokkenheid omtrent bem had verbreid.
Zui<l-A.niei*il£a.
To Rio Janeiro heeft mon don elfden verjaardag
van de afkondiging der wet tot geleidelijke af
schaffing der slavernij niet onopgemerkt laten voor
bijgaan en de verschillende berichten constateeren
dat de dagbladen eenstemmig den grooton en wel-
dadigen invloed der bedoelde wet op do stoffelijke
en zedelijke ontwikkeling des lands hebben in het
licht gesteld. Gelijk men wreet, verklaarde die wet,
don 28sten September 1871 in werking getreden,
alle slavenkinderen, welke voortaan in Brazilië zou
den geboren worden, vrijiedor vrijgemaakte be
kwaam om tot alle waardigheden op te klimmen,
ja een mandaat als Volksvertegenwoordiger te be-
kleeden. Meer dau 60,000 slaven nu zijn in de
laatste elf jaren vrijwillig en soms zonder schade
vergoeding door hunne meesters vrijgegeven en
11,000 hebben hunne vrijheid te danken gehad aan
den Staat, waarbjj nog komen 280,000 krachtens
do wet vrijgeboren slavenkinderen. De Staat heeft
voor do vrijmaking omstreeks 8130 coto's (19,300,000
fr.) uitgegeven, wat voor eén zoo jong rijk als
Brazilië eeno zeer aauzienlijko som wordt geacht.
Do staat, do provinciën, do particuliere verconigin-
gen wedijveren in hunne pogingen om den dag te
verhaasten, waarop iu hot uitgestrekte land geen
enkele slaaf meer zal gevonden worden.
Zuld-Afrika.
Blijkens rechtstreeksebe berichten uit Kaapstad
tot 19 September verminderde wel het aantal ge
rapporteerde pokkengovallon, doch dit bewijst niet
veel voor de afoeming der epidemie, daar tallooze
patiënten nooit onder dokters-handen komen.
Een hoogst buitengewoon verschijnsel is in Kaap
stad en omgeving waargenomen. Te 11 uren in den
voormiddag was een komeet duidelijk zichtbaar aan
den hemel, nabij de helderschijnende zon.
Te Cradock is het Zuid-Afrikaausch Nationaal
Congres ep 14 en 15 dozer gehouden, ter bespreking
van Zuid-Afrikaanscho belangen. Het slaagde goed.
Ton gunste der ineensmelting van het Afrikaander
Bond en de Boerenbescherraings-vereenigiDg sprak
de heer Hofmeyr. Besloten werd om gelijke rechten
te verzoeken voor de Engelsche en Hollandsche
taal. Een votum van vertrouwen in het ministerie
werd aangenomen en het Congres liet zich ten gunste
van het verlaten van Basutoland uit. Eveneons
werden besluiten genomen ten gunste van een hoof
delijke belasting, de ohderstenDiug van koloniale
banken, beschermende rechten en de benoeming van
meer personen uit de kolonie als magistraten. Groot
genoegen deod het feit dat do regeering naar aan
leiding van de wenscben van het congres tijdens
diens bijeenzijn do heeren Van Rensburg en Joubert
als leden van de commissie in Tombuland had
benoemd. (Hbl.)
