n°. 6232.
Maandag 14 Juni.
a°. mo.
Dom Ootuant wordt dagelyk*, mot altcondariof
ran Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
prijs der advertentie!:
Tweede Blad.
LEIDSCI
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
T«or Leiden per S raeudtü.LIO.
Fiasco per poet.1.40.
Abooderijjie nouumct0.05.
Ta 1-4 ref*
Mtn rafel ma
Giatata letten
LOfc
O
rrrrrmrrrmêi e
Gemengd Nieuws,
Van de zes te Kampen gearresteerde
dijkwerkers, waarvan wij in een vorig nnmmer
melding maakten, zijn, na een verhoor, er vijf
op vrije voeten gesteld.
Aan de Belgische grens hebben Lepel-
letier, redacteur van de „Mot d'Ordre", en Lejeune-
Villar, redacteur van de „Gaulois", samen geduel
leerd. Yillar kreeg twee wonden. De „Mot d'Ordre"
schrijft dat Rochefort aan de beterhand is.
Eenjeugdige misdadiger, die, wanneer
men hem ten minste zijne beste jaren niet in de
gevangenis doet doorbrengen, veel voor de toe
komst belooft, verscheen in het laatst der vorige
week voor het gerechtshof van de Seine te Parijs.
Zijn naam is Emile Barret; ouderdom 15 jaar.
Hij wordt beschuldigd van poging tot brand
stichting in het huis zijner moeder, eene weduwe.
Deze moeder woont op de avenue de Clichy. In
het laatst van de vorige maand brak in den kelder
harer woning brand uit, die spoedig gebluscht
werd. Eenige uren later verscheen de jeugdige
Barret voor den commissaris van politie en deelde
hem het volgende mede„Ik ben de persoon die
met een handvol spanen in onzen kelder een
vuurtje aanstak, om mij te wreken over de
slechte behandeling, die ik steeds van mijne
moeder heb te verduren gehad. Dat ik haar niet
gedood heb, komt alleen omdat ik er het laatste
oogenblik den moed niet toe had." Het jong-
mensch had steeds een wilde natuur aan den
dag gelegd. Verschillende malen werd hij wegens
landlooperij in hechtenis genomen. Ook bij zijne
grootouders op het land, die hem tot zich hadden
willen nemen, was hij niet te houden. Sedert den
dood van zijn vader in het vorige jaar kwamen
zijne booze neigingen nog meer voor den dag.
Hij beweert dat hem die „in het bloed zaten".
Aan den rechter van instructie, die hem ernstig
onderhield, gaf hij ten antwoord: „Daar ik zag
dat ik, wat ik er ook aan mocht willen doen,
niet voor een braaf mensch in de wieg gelegd
was, besloot ik, als schelm iets te beteekenen".
De geneesheeren verklaarden dat zijne geestver
mogens in goeden toestand verkeerden, waaraan
de beschuldigde nog de verklaring toevoegde, dat
hij heel goed wist wat hij deed. Met het oog op
zijn jeugdigen leeftijd veroordeelden de rechters
hem tot vijf jaren correctioneele gevangenisstraf.
Behalve de tooneelkij kers en waaiers
vond men nog in de woning van Manuel Rodriguez
verschillende overjassen en bonten pelisses, die hij
in verschillende schouwburgen had buitgemaakt.
Alleen uit de „Opéra-Comique" had hij nooit
iets meegenomen, verklaart hij. Het vermakelijkst
is, dat hij op den avond, toen hij gearresteerd
werd, de overjas trachtte te stelen van den inspec
teur van politie, die hem in hechtenis nam, en
dat was zijn verderf.
Dat de gidsen op den Vesuvius wei
nig ingenomen zijn met den spoorweg, ten ge
volge waarvan hunne diensten min of meer over
bodig worden, spreekt vanzelf. Een dier gidsen
verwachtte dat er spoedig eene groote uitbarsting
zou plaats hebben, die den geheelen spoorweg zou
vernielen; maar de berg bleef rustig en in zijne
teleurstelling wierp de man zich uit een raam van
eene derde verdieping; hij was terstond een lijk.
De man laat een vrouw en vijf kinderen onver
zorgd achter.
Kan men over het algemeen zeggen
dat het getal zelfmoorden op schrikbarende wijze
toeneemt, in het bijzonder is dit het geval met de
zelfmoorden door middel van zich onder de raderen
van een locometief te laten verpletteren. Misschien
dat in het spoedige en zekere van een dergelijke
wijze van executie het aantrekkelijke gelegen is.
Uit Parant in Prankrijk wordt weder een afgrij
selijk staaltje van dien aard medegedeeld. Een
jonge dochter van 14 jaren had een hevigen twist
met hare zuster, waarbij zij zich zóó geweldig boos
maakte dat zij de deur uitliep en zich vlak voor
den in volle vaart aankomenden sneltrein op de
spoorbaan wierp. Het lijk werd in vreeselijk ge-
havenden toestand teruggevonden. Het hoofd was
zóóver weggeslingerd dat men er geruimen tijd
naar moest zoeken, terwijl over den weg ter lengte
van 100 meter, stukken vleesch verspreid lagen.
Te Saint-Dizier sprong de hoogoven
van de groote ijzersmelterij van Desforges, die
dagelijks 80,000 kilo's gesmolten ijzer produceert.
De ontploffing was zoo geweldig dat door het gloei
end metaal op een schip op het Marne-kanaal
brand ontstond. De schade is zeer aanzienlijkver
schillende personen werden zwaar gewond; een
werkman verloor zijne beide beenen en men vreest
voor het leven van den jongen Desforges. Door
deze ramp zijn 3- a 400 werklieden zonder werk.
Philippart is bijna aan zijn eindege-
komen bij een uitstapje dicht bij Menadia (zuiden
van Hongarije)hij gleed uit van een rots en bracht
den nacht door in een zeer gevaarlijken toestand
7 Wallaks, die hem redden, kregen elk, naar men
zegt, 100 florijn.
Te Montreuil, waar een moordenaars
bende geruimen tijd grooten schrik verspreidde,
tot het onlangs aan de politie gelukte twee gevaar
lijke leden daarvan, Grille en Abadie, bekend door
hun moord op vrouw Bassengeaud, te vatten, bracht
de volgende ontdekking onder de bewoners niet
geringe ontsteltenis teweegNiet ver van de woning
van de vermoorde vond men een grooten bloedplas,
te midden waarvan een scheermes en een zakdoek,
en dicht in de bnnrt een met bloed bevlekt papier,
waarop deze woorden van onbeschaamde uittarting
aan het adres der justitie: „Gille en Abadie zijn
niet meer te Montreuil, maar hunne makkers wèl.
Zaterdag, 5 Juni, te drie uren in den morgen, is
een vrouw met een strik geworgd, haar hoofd met
een scheermes afgesneden, het lijk begraven.
Gedaan te Montreuil, in volle vergadering, in de
steengroeve bij het doornbosch." Men kan zich
den indruk voorstellen, door dit geschrift teweeg
gebracht. Het geheele dorp geraakte dadelijk in
rep en roer, de gendarmerie trok uit om een
onderzoekingstocht in de omstreken te doen, en
de commissaris telegrapheerde aan den prefect het
gebeurde en verzocht hem een gerechtelijk onder
zoek in te stellen. Dat onderzoek leidde tot de
arrestatie van Arthur Santerre, een 15-jarigen spek
slagersjongen, niet wegens misdaad, maar wegens het
uithalen van een zeer ongepaste en strafbare aardig
heid. Het bloed, op het gezicht waarvan zoovelen
gehuiverd hadden, was eenvoudig varkensbloed
geweest, dat de jonge deugniet uit de slachterij
van zijn meester gehaald en daar neergeworpen
had; het scheermes had hij op de straat gevonden.
Daarbij had hij nog het briefje geschreven, en
zich dol geamuseerd met den doodschrik, dien hij
zijn medeburgers door een en ander aangejaagd
had. Ongelukkig was het hem onmogelijk geweest
zijn pret alleen te genietenhij had een kameraad
in het geheim genomen, die de geheele geschie
denis verklapte. Het zal hem nu wel afgeleerd
worden nog eens zoo aardig te zijn.
Gedurende zijn verblijf bij de Sioux
woonde dr. Woobridge een „zonnedans" bij, welke
door de krijgers der Sioux aan de Poplar-River
(Montana) werd uitgevoerd. Hij geeft van dit
feest, dat ter eere van den geest en als offer ter
verkrijging van een goeden jachtbuit werd gege
ven, de volgende schildering. Er waren groote
voorbereidingen gemaakt. Op een vlakte, uitge
strekt genoeg om duizenden ruiters als exercitie
veld te dienen, verhief zich het „medicijnhuis",
bestaande uit populierenstammen, waartusschen
buffelhuiden waren uitgespannenbinnen de aldus
afgepaalde ruimte bevonden zich de maHnen, daar
buiten de vrouwen en kinderen. Gedurende de 24
uren, die aan den dans werden besteed, verteer
den de 5000 Sioux, die zich ter feestviering
hadden verzameld, een menigte geofferde honden,
bisonvleesch, wilde knollen en andere levensmid
delen, welke door hen in ketels werden gekookt.
Allen waren in feestgewaadde kleeren der pries
ters en enkele opperhoofden waren werkelijk praoh-
tig. Op het hoofd droegen zij kostbare vederen,
in de hand flniten uit adelaarsbeenderen vervaardigd,
waarmee zij krassende tonen voortbrachten. De
verachting van alle pijn, zoolang de dans duurde,
grenst aan het wonderbare. Verscheidene krijgers
sneden zich 50200 stukjes vleesch uit den rug
en de armenop den tweeden dag zag men eeni-
gen ronddansen, die in de in het vleesch van
hun lichaam gemaakte gaten, twee, drie, ja soms
vier bisonskoppen hadden opgehangen. Een was er,
die acht bisonskoppen voorttrok, welke aan een
strik waren bevestigd, welke door het vleesch van
zijn rug was gehaald. Velen vielen uitgeput neer,
terwijl de anderen des te verwoeder hun dans
voortzetten. Onderwijl smeekten de priesters den
grooten geest om een rijkelijken jachtbuit. De
dans werd besloten met een offer aan den grooten
geest, hoofdzakelijk bestaande uit wapens, die op
een plek, waarvan de zoden waren verwijderd,
werden neergelegd.
Aan de hoogeschool van Valencia
hebben wanordelijkheden plaats gehad, die later
tot een geregeld oproer onder de studenten over
sloegen. De aanleiding was de volgendeDe rector
had besloten de studenten te straffen voor de vele
vacanties, die zij zich telkens veroorloofden, en
maakte daarom op den dag, voordat de examen
commissies zich vormden, bekend dat voor de
philosophen het examen in de chemie, voor de
literatoren dat in de algemeene letterkunde, voor
de juristen dat in het Romeinsch recht en voor
de medici dat in de anatomie eerst in de maand
September zou plaats hebben. De studenten waren
hierover verbitterd, en riepenbf allen bf niemand.
Wat ook sommige professoren deden om de op
gewonden gemoederen tot bedaren te brengen, de
studenten volhardden ook den volgenden dag bij
hun verzet, en stelden zich zoo oproerig aan, dat
de andere examens onmogelijk werden gemaakt.
De meesten trokken zich wel is waar terug, maar
toen eenigen toch trachtten tot de zalen door te
dringen, kwam het tot een hevig gevecht. Den
geheelen dag duurde het oproer voort, en de
rector der hoogeschool werd, zoodra hij zich ver
toonde, uitgejouwd en uitgefloten.
De sultan van Turkije, Abdul-Hamid,
heeft van den koning van Spanje de insigniën
van het Gulden Vlies ontvangen. Hij is de
eerste Muzelman, aan wien die enderscheiding te
beurt valt.
