N°. 5779. A0. 1878. Maandag 16 December. Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Tweede Blad. LEIDSCH DAGBLAD. PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per 8 maanden1.10. Franco per post1.40. Afzonderlijke Nommers0.05. PRIJS DER ADVERTENTIEN Van 1—6 regels1.05. Iedere regel meerr..v.rv.a 0.17-J. Grootere letters naar plaatsruimte. Gemengd Nieuws. Een bediende der Parijsche Gas maatschappij, belast met het inkasseeren van re keningen, bevond zich op zekeren dag in een omnibus, die naar het Trocadéro reed, toen een dame, die tegenover hem was gezeten, hem vroeg of hij haar een bankbiljet van 500 franken kon wisselen. Om aan dat verzoek te voldoen, stelde de man haar een rolletje goudgeld ter hand, doch niet gering was zijn schrik, toen hij later be merkte, dat hij 1000 franken had gegeven in plaats van 500. De bediende is des te meer te beklagen, daar hij huisvader is en slechts een ma tig inkomen geniet. Een der onbeschaamdste soorten van oplichterij mag wel de volgende heeten, waarvan een groot aantal hotelhouders en winkeliers te Parijs het slachtoffer zijn geworden. Een net ge kleed heer met een air van voornaamheid, het Legioen van Eer in het knoopsgat, komt even vóór het diner aan een of ander hotel met een rijtuig, waarop een paar zware koffers en een va lies zijn geladen. Hij begeeft zich naar het bu reau en zegt, terwijl hij een portefeuille met bank papier opent: „Zoo aanstonds komt er een kist voor mij, waarvoor 100 franken of daaromtrent moet worden voldaan. Wees zoo goed die voor mij te betalen, want ik heb niets dan bankbil jetten van 1000 franken bij me." Vervolgens be stelt hij een flink logies voor zich, den graaf De M., en een dame, en gaat uit om eerst laat terug te keeren. De kist is inmiddels gekomen en de vracht voorloopig uitgeschoten. Des anderen mor gens komt er weder een kist tegen rembours van ongeveer 300 franken. Ook deze som wordt be taald, want.mijnheer de graaf slaapt nog. In den loop van denzelfden ochtend komen er een aantal bestellingen voor den graaf en zijn ver wachte dame. Na een copieus déjeuner laat de „graaf" een rijtuig komen en gaat uit, na bet diner te hebben besteld voor zich en zijne dame. Doch.mijnheer de graaf vergeet terug te ko men en bij onderzoek blijkt het, dat hij welwil lend genoeg is geweest al de hem ter bezichti ging gezonden goederen, meestal juweelen en an dere kostbaarheden, mee te nemen. Zijn koffers bevatten louter steenen, met hooi ingepakt. Op die wijze werden de beste hotels van de faubourg en de rue Saint-Honoré opgelicht, om van de bedrogen juweliers en dergelijken niet te spreken. Edison heeft te Washington twee pa tenten aangevraagd en zal nog negen andere aan vragen. Hij heeft bekend gemaakt dat hij geen koolspitsen gebruikt, maar spitsen van platina en iridium vervaardigd. De geleiddraad heeft niet den gewonen spiraalvorm, en door een bijzondere wij ziging daarvan kan hij van één cel eener Daniël- batterij een licht krijgen, helder genoeg om er bij te lezen. De hoeveelheid electriciteit voor elke lamp kan door een toestel worden geregeld. Op enkele uitzonderingen na bevat de „Almanach de Gotha" juiste opgaven betreffende Nederland. De minister van waterstaat heet Toh van Poortolies. Een der huizen van de rue de Com merce te Grenelle, bewoond door gehuwde lieden, was reeds eenigen tijd achtereen gesloten gebleven, terwijl de buren op hun geklop niet het minste antwoord bekwamen. Yan dat ongewone verschijn sel gaf men eindelijk kennis aan de politie, en toen deze de deur had doen openen, vond men de beide echtgenooten levenloos op hun bed uitgestrekt; door verstikking hadden zij zich het leven benomen. Op de tafel vond men een brief, waarin de onge- lukkigen, die elkander niet hadden willen overleven, de reden van hun wanhopige daad opgaven en af scheid namen van hun familie. Drie Italiaansche matrozen, die te Marseille lagen met hun schip, waren onderling overeengekomen een hunner makkers, omdat hij denzelfden naam droeg als de booswicht die een aan slag deed op het leven des Konings van Italië, nl. Passauanti, om hals te brengen. Met dat zonderlinge doel hadden zij in den donker post gevat voor een huis, waaruit zij verwachtten, dat de door hen gezochte man te voorschijn zou komen. Werkelijk vertoonde zich spoedig een persoon op den drempel, de drie matrozen grepen naar hun messen en vielen aan, toen een hunner ontdekte, dat men den ver keerde voorhad. Doch het was reeds te laat. De ongelukkige, een Grieksch matroos, had een diepe wonde aan den schouder bekomen, die men echter hoopt dat geen levensgevaar zal opleveren. Een rentenier, een gewezen landbou- wer, had zijn spaarpenningen, de vrucht van den arbeid van zijn geheele leven, toevertrouwd aan een nicht, die een tabakshandel dreef te Toulon, in welks omtrek de man woonde. Daar verneemt hij op eens onrustbarende geruchten omtreut de soliditeit dier vrouw. Onmiddellijk spoedt hij zich naar de stad en vraagt zijn nicht de haar ter hand gestelde som terug. Hij ontvangt echter een weigerend antwoord, dat hem in zoo hevigen toorn doet ontsteken, dat hij een revolver uit den zak haalt en op de vrouw afschiet. Deze ontvlucht naar buiten, doch ook daar vervolgde haar de woedende man en lost nog twee schoten, die beide de winkelierster treffen, gelukkig echter slechts in de armen. De man werd echter spoedig gearresteerd. Te Dornazan (Lot-et-Garonne) had het volgende ongewone voorval plaatsDe echt genooten Magot, bejaarde lieden, hadden zich des avonds nauwelijks te bed begeven, of in hun slaap kamer vernamen zij een zwaar zuchten of snorken. „Ge hebt zeker den hond in de kamer opgesloten," sprak de vrouw en opende de bedgordijnenmaar wie beschrijft haar schrik, toen zij in de duisternis twee vurige oogen haar zag tegenblinken. Op haar angstkreten kwam hun zoon, die in een aangren zend vertrek sliep, spoedig binnen met een inder haast ontstoken lamp, en nu zag men tusschen een kast en een lessenaar een ontzettend grooten wolf zitten met gapenden muil. Alvorens echter het dier, door het licht verschrikt, zich te weer had kunnen stellen, stiet de oude Magot hem een hooivork in den bek en drukte hem zoo lang tegen den wand aan, dat zijn zoon en de inmiddels toegesnelde knecht den tijd hadden het monster af te maken. De katten maken het den Par ij zenaars tegenwoordig vrij lastig. Een van die dieren, waar schijnlijk door een aanval van dolheid getroffen, viel in de keuken van een woning in de rue Puget een negentienjarig meisje aan en bracht haar eenige beten toe. Een politiebeambte, die op het hulp geroep van het meisje kwam toeschieten en het woedende dier met zijn sabel aanviel, werd aan het voorhoofd verwond. Nadat hij het met de hand van zich had afgeworpen, wist hij het tusschen een deur te klemmen, waar het werd afgemaakt. Beide personen deden terstond de bekomen wonden uitbranden, daar men ernstig beducht was voor de gevolgen. In de rue du Temple aldaar ontdekte men dat een andere kat, waarschijnlijk door honger daartoe gedreven, een gedeelte van het gezicht en een der armen van zijne 74-jarige meesteres had verslonden, die ten gevolge van een aderbreuk was overleden en in wier vertrek het arme dier was opgesloten, zoodat het geen voedsel kon bekomen. Te Antwerpen hadden twee zusters van hare moeder vergunning gekregen om een bal bij te wonen. De afspraak was gemaakt om, wijl de moeder dan te bed kon blijven, de deur op een kier te zetten. Toen de twee zusters te vier uren in den ochtend te huis kwamen en de deur ge sloten vonden, haastten zij zich die door een smid te laten openen. Men verbeelde zich hare ontstel tenis, toen zij, binnentredende, in het portaal het nog warme lijk harer moeder vonden. Waarschijn lijk herinnerde zich de oude vrouw des nachts, dat zij de deur evenwel gesloten had en zal toen, de deur op een kier willende zetten, door de dui sternis misleid van de trappen gevallen zijn. Zekere Shishkin, lid van den gemeen teraad te Ekaterinoslav, in Rusland, heeft een oorveeg toegediend die hem duur te staan is ge komen. In eene zitting van den gemeenteraad had hij eene sigaar opgestoken en werd door den voorzitter tot de orde geroepen, daar het rooken gedurende de zitting in strijd was met het ge bruik. Hij antwoordde verachtelijk dat de geur van uien en zwart brood, die van sommige leden uitging, hem, zoo hij niet rookte, onverdraaglijk wasin sommige parlementen mocht men wel roo ken, waarom zou hij het dan in den gemeenteraad niet doen? Daar hij zijne weigering volhield en zijne woorden niet wilde intrekken, werd er na een groot tumult voorgesteld dat hij veertien dagen geschorst zou worden. Hij had, toen hier over gestemd zou worden, de kamer verlaten, maar stoof die een oogenblik later weder binnen en diende den voorzitter een duchtigen oorveeg toe. Een gevecht volgde en de „naar uien riekende" raadsleden leverden hun kieskeurig medelid aan de politie over. Drie weken geleden stond hij in dezelfde kamer voor de rechtbank, die hem ver oordeelde tot twee jaren gevangenisstraf en 15.000 roebels (24,000 gulden) boete en het verlies van eenige persoonlijke rechten. Daar hij verklaarde de boete niet te kunnen betalen, werd hij veroor deeld om als gewoon gevangene behandeld te worden en dwangarbeid te verrichten. Yele bla den hebben hunne verbazing te kennen gegeven over dit harde vonnis, dat zij toeschrijven aan het feit, dat Shishkin als een ultra-radicaal be kend stond. Onlangs hadteQuimper, inBretagne, op het perron van het spoorwegstation een stie rengevecht van eigenaardigen aard plaats. Een stier, die vervoerd zou worden, brak los, deed een aanval op een aantal daar aanwezige reizigers, wondde er eenige en had het perron spoedig schoongeveegd. In het gevoel zijner zegepraal liep hij heen en weer en niemand waagde zich op het perron. Eenige spoorwegbeambten leverden den ge vreesden vijand slag. Maar de geweerschoten die zij, hier en daar achter koffers en pilaren ver scholen, op hem losten, hadden, daar hunne ge weren slechts met hagel geladen waren, geene an dere uitwerking dan dat zij hem nog woedender maakten. Eindelijk verscheen de stationschef met een geladen geweer en een gendarme met eene sabel. Het gelukte toen den chef weer meester van zijn terrein te worden, door het woedende dier doodelijk te treffen, waarop de gendarme als een echte matador hem met de sabel den genade slag toebracht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1878 | | pagina 1