N°. 5779.
A0. 1878.
Maandag
16 December.
Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
Tweede Blad.
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 8 maanden1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 1—6 regels1.05.
Iedere regel meerr..v.rv.a 0.17-J.
Grootere letters naar plaatsruimte.
Gemengd Nieuws.
Een bediende der Parijsche Gas
maatschappij, belast met het inkasseeren van re
keningen, bevond zich op zekeren dag in een
omnibus, die naar het Trocadéro reed, toen een
dame, die tegenover hem was gezeten, hem vroeg
of hij haar een bankbiljet van 500 franken kon
wisselen. Om aan dat verzoek te voldoen, stelde
de man haar een rolletje goudgeld ter hand, doch
niet gering was zijn schrik, toen hij later be
merkte, dat hij 1000 franken had gegeven in
plaats van 500. De bediende is des te meer te
beklagen, daar hij huisvader is en slechts een ma
tig inkomen geniet.
Een der onbeschaamdste soorten van
oplichterij mag wel de volgende heeten, waarvan
een groot aantal hotelhouders en winkeliers te
Parijs het slachtoffer zijn geworden. Een net ge
kleed heer met een air van voornaamheid, het
Legioen van Eer in het knoopsgat, komt even
vóór het diner aan een of ander hotel met een
rijtuig, waarop een paar zware koffers en een va
lies zijn geladen. Hij begeeft zich naar het bu
reau en zegt, terwijl hij een portefeuille met bank
papier opent: „Zoo aanstonds komt er een kist
voor mij, waarvoor 100 franken of daaromtrent
moet worden voldaan. Wees zoo goed die voor
mij te betalen, want ik heb niets dan bankbil
jetten van 1000 franken bij me." Vervolgens be
stelt hij een flink logies voor zich, den graaf De
M., en een dame, en gaat uit om eerst laat terug
te keeren. De kist is inmiddels gekomen en de
vracht voorloopig uitgeschoten. Des anderen mor
gens komt er weder een kist tegen rembours van
ongeveer 300 franken. Ook deze som wordt be
taald, want.mijnheer de graaf slaapt nog. In
den loop van denzelfden ochtend komen er een
aantal bestellingen voor den graaf en zijn ver
wachte dame. Na een copieus déjeuner laat de
„graaf" een rijtuig komen en gaat uit, na bet
diner te hebben besteld voor zich en zijne dame.
Doch.mijnheer de graaf vergeet terug te ko
men en bij onderzoek blijkt het, dat hij welwil
lend genoeg is geweest al de hem ter bezichti
ging gezonden goederen, meestal juweelen en an
dere kostbaarheden, mee te nemen. Zijn koffers
bevatten louter steenen, met hooi ingepakt. Op
die wijze werden de beste hotels van de faubourg
en de rue Saint-Honoré opgelicht, om van de
bedrogen juweliers en dergelijken niet te spreken.
Edison heeft te Washington twee pa
tenten aangevraagd en zal nog negen andere aan
vragen. Hij heeft bekend gemaakt dat hij geen
koolspitsen gebruikt, maar spitsen van platina en
iridium vervaardigd. De geleiddraad heeft niet den
gewonen spiraalvorm, en door een bijzondere wij
ziging daarvan kan hij van één cel eener Daniël-
batterij een licht krijgen, helder genoeg om er
bij te lezen. De hoeveelheid electriciteit voor elke
lamp kan door een toestel worden geregeld.
Op enkele uitzonderingen na bevat
de „Almanach de Gotha" juiste opgaven betreffende
Nederland. De minister van waterstaat heet Toh
van Poortolies.
Een der huizen van de rue de Com
merce te Grenelle, bewoond door gehuwde lieden,
was reeds eenigen tijd achtereen gesloten gebleven,
terwijl de buren op hun geklop niet het minste
antwoord bekwamen. Yan dat ongewone verschijn
sel gaf men eindelijk kennis aan de politie, en toen
deze de deur had doen openen, vond men de
beide echtgenooten levenloos op hun bed uitgestrekt;
door verstikking hadden zij zich het leven benomen.
Op de tafel vond men een brief, waarin de onge-
lukkigen, die elkander niet hadden willen overleven,
de reden van hun wanhopige daad opgaven en af
scheid namen van hun familie.
Drie Italiaansche matrozen, die te
Marseille lagen met hun schip, waren onderling
overeengekomen een hunner makkers, omdat hij
denzelfden naam droeg als de booswicht die een aan
slag deed op het leven des Konings van Italië, nl.
Passauanti, om hals te brengen. Met dat zonderlinge
doel hadden zij in den donker post gevat voor
een huis, waaruit zij verwachtten, dat de door hen
gezochte man te voorschijn zou komen. Werkelijk
vertoonde zich spoedig een persoon op den drempel,
de drie matrozen grepen naar hun messen en vielen
aan, toen een hunner ontdekte, dat men den ver
keerde voorhad. Doch het was reeds te laat. De
ongelukkige, een Grieksch matroos, had een diepe
wonde aan den schouder bekomen, die men echter
hoopt dat geen levensgevaar zal opleveren.
Een rentenier, een gewezen landbou-
wer, had zijn spaarpenningen, de vrucht van den
arbeid van zijn geheele leven, toevertrouwd aan een
nicht, die een tabakshandel dreef te Toulon, in
welks omtrek de man woonde. Daar verneemt hij
op eens onrustbarende geruchten omtreut de soliditeit
dier vrouw. Onmiddellijk spoedt hij zich naar de stad
en vraagt zijn nicht de haar ter hand gestelde som
terug. Hij ontvangt echter een weigerend antwoord,
dat hem in zoo hevigen toorn doet ontsteken, dat
hij een revolver uit den zak haalt en op de vrouw
afschiet. Deze ontvlucht naar buiten, doch ook daar
vervolgde haar de woedende man en lost nog twee
schoten, die beide de winkelierster treffen, gelukkig
echter slechts in de armen. De man werd echter
spoedig gearresteerd.
Te Dornazan (Lot-et-Garonne) had
het volgende ongewone voorval plaatsDe echt
genooten Magot, bejaarde lieden, hadden zich des
avonds nauwelijks te bed begeven, of in hun slaap
kamer vernamen zij een zwaar zuchten of snorken.
„Ge hebt zeker den hond in de kamer opgesloten,"
sprak de vrouw en opende de bedgordijnenmaar
wie beschrijft haar schrik, toen zij in de duisternis
twee vurige oogen haar zag tegenblinken. Op haar
angstkreten kwam hun zoon, die in een aangren
zend vertrek sliep, spoedig binnen met een inder
haast ontstoken lamp, en nu zag men tusschen
een kast en een lessenaar een ontzettend grooten
wolf zitten met gapenden muil. Alvorens echter
het dier, door het licht verschrikt, zich te weer
had kunnen stellen, stiet de oude Magot hem een
hooivork in den bek en drukte hem zoo lang tegen
den wand aan, dat zijn zoon en de inmiddels
toegesnelde knecht den tijd hadden het monster
af te maken.
De katten maken het den Par ij zenaars
tegenwoordig vrij lastig. Een van die dieren, waar
schijnlijk door een aanval van dolheid getroffen,
viel in de keuken van een woning in de rue Puget
een negentienjarig meisje aan en bracht haar eenige
beten toe. Een politiebeambte, die op het hulp
geroep van het meisje kwam toeschieten en het
woedende dier met zijn sabel aanviel, werd aan
het voorhoofd verwond. Nadat hij het met de
hand van zich had afgeworpen, wist hij het tusschen
een deur te klemmen, waar het werd afgemaakt.
Beide personen deden terstond de bekomen wonden
uitbranden, daar men ernstig beducht was voor
de gevolgen. In de rue du Temple aldaar ontdekte
men dat een andere kat, waarschijnlijk door honger
daartoe gedreven, een gedeelte van het gezicht en
een der armen van zijne 74-jarige meesteres had
verslonden, die ten gevolge van een aderbreuk was
overleden en in wier vertrek het arme dier was
opgesloten, zoodat het geen voedsel kon bekomen.
Te Antwerpen hadden twee zusters
van hare moeder vergunning gekregen om een bal
bij te wonen. De afspraak was gemaakt om, wijl
de moeder dan te bed kon blijven, de deur op een
kier te zetten. Toen de twee zusters te vier uren
in den ochtend te huis kwamen en de deur ge
sloten vonden, haastten zij zich die door een smid
te laten openen. Men verbeelde zich hare ontstel
tenis, toen zij, binnentredende, in het portaal het
nog warme lijk harer moeder vonden. Waarschijn
lijk herinnerde zich de oude vrouw des nachts,
dat zij de deur evenwel gesloten had en zal toen,
de deur op een kier willende zetten, door de dui
sternis misleid van de trappen gevallen zijn.
Zekere Shishkin, lid van den gemeen
teraad te Ekaterinoslav, in Rusland, heeft een
oorveeg toegediend die hem duur te staan is ge
komen. In eene zitting van den gemeenteraad had
hij eene sigaar opgestoken en werd door den
voorzitter tot de orde geroepen, daar het rooken
gedurende de zitting in strijd was met het ge
bruik. Hij antwoordde verachtelijk dat de geur
van uien en zwart brood, die van sommige leden
uitging, hem, zoo hij niet rookte, onverdraaglijk
wasin sommige parlementen mocht men wel roo
ken, waarom zou hij het dan in den gemeenteraad
niet doen? Daar hij zijne weigering volhield en
zijne woorden niet wilde intrekken, werd er na
een groot tumult voorgesteld dat hij veertien
dagen geschorst zou worden. Hij had, toen hier
over gestemd zou worden, de kamer verlaten, maar
stoof die een oogenblik later weder binnen en
diende den voorzitter een duchtigen oorveeg toe.
Een gevecht volgde en de „naar uien riekende"
raadsleden leverden hun kieskeurig medelid aan
de politie over. Drie weken geleden stond hij in
dezelfde kamer voor de rechtbank, die hem ver
oordeelde tot twee jaren gevangenisstraf en 15.000
roebels (24,000 gulden) boete en het verlies van
eenige persoonlijke rechten. Daar hij verklaarde
de boete niet te kunnen betalen, werd hij veroor
deeld om als gewoon gevangene behandeld te
worden en dwangarbeid te verrichten. Yele bla
den hebben hunne verbazing te kennen gegeven
over dit harde vonnis, dat zij toeschrijven aan
het feit, dat Shishkin als een ultra-radicaal be
kend stond.
Onlangs hadteQuimper, inBretagne,
op het perron van het spoorwegstation een stie
rengevecht van eigenaardigen aard plaats. Een
stier, die vervoerd zou worden, brak los, deed een
aanval op een aantal daar aanwezige reizigers,
wondde er eenige en had het perron spoedig
schoongeveegd. In het gevoel zijner zegepraal liep
hij heen en weer en niemand waagde zich op het
perron. Eenige spoorwegbeambten leverden den
ge vreesden vijand slag. Maar de geweerschoten
die zij, hier en daar achter koffers en pilaren ver
scholen, op hem losten, hadden, daar hunne ge
weren slechts met hagel geladen waren, geene an
dere uitwerking dan dat zij hem nog woedender
maakten. Eindelijk verscheen de stationschef met
een geladen geweer en een gendarme met eene
sabel. Het gelukte toen den chef weer meester
van zijn terrein te worden, door het woedende
dier doodelijk te treffen, waarop de gendarme als
een echte matador hem met de sabel den genade
slag toebracht.