Gemengd Nieuwe.
Gedurende de beide vorige avonden
zijn in de Stadszaal twee der drie aangekondigde
buitengewone soirees gegeven. Buitengewoon zijn
ze zeker, want bet werkend personeel verschilt
veel van dat wat men op de ervaring van vroe
ger van den heer Sluyter verwachten mocht. De
vocale voordrachten hebben over 't algemeen niet
veel te beteekenen. Het meest trokken de aandacht
de gymnastische uitvoeringen der heeren Cham-
baty en Couture. De dislocations van mile. Cham-
baty mogen al heel kunstvaardig zijn, in de Stads
zaal, waar vooral gisteravond in den aanvang een
fatsoenlijk publiek met dames aanwezig was, zijn
ze in 't geheel niet op hunne plaats. De pachter
van het gebouw, de heer Duyser, had het orkest
door den bloemist Meyer en de behangers De
Graafl' en Van Bemmel, die op dit gebied gunstig
bekend zijn, netjes doen versieren: Ook in een
ander opzicht was de soirée gisteren buitengewoon.
Niet alleen dat eenige opgewonden muzenzonen
zich in den beginne het twijfelachtige genot ver
oorloofden de leden van het gezelschap in hunne
werkzaamheden op verschillende wijze hinderlijk
te zijn en de buitensporigheden zoo ver dreven, dat
eenige families zich gedrongen gevoelden de zaal te
verlaten, - zij namen ten laatste zelf? het orkest in
bezit en spreidden daar hunne kunstveïrjcbtin-
-»n ten topn. Toen de ruimte hun daar blijkbaar
te klein voorkwam, zetten zij hunne evolutiën
voort in de zaal zelve, waar ten slotte bijna geen
"stoel of tafel op de plaats bleef en aan de ver
nielzucht hoe langer hoe meer werd botgevierd.
Van verdere uitvoering van het programma was
natuurlijk geen sprake meer. Zoodoende zouden
velen, wanneer zij weten dat ook jongelui er toe
gang hebben, er een afschrik van krijgen aan
volgende soirées een bezoek te brengen, hetgeen
voor den heer Duyser zeker te betreuren zou zijn,
die nu wel is waar niet bijzonder gelukkig is ge
weest, doch in ieder geval getoond heeft den wil
en den moed te bezitten zijn stadgenooten de ge
legenheid tot uitspanning te bezorgen. Wenschelijk
is 't daarom voor 't algemeen, dat, indien er
maatregelen te nemen zijn, die dan ook genomen
worden.
Een bej aarde vrouw kreeg gisteravond
in de Lange Baamsteeg op straat een toeval van
ernstigen aard, zoodat zij door bewoners aldaar
werd verpleegd. Naar hare woning in een hofje op
de Zijdgrachtovergebracht, gaf zij nog denzelfden
avond den geest.
Hedenmiddag te halftwee werdalhier
uit de Bloemmarkt door den heer De Bink, die
zich op weg naar het hypotheekkantoor bevond, met
levensgevaar een drenkeling van een anders wissen
dood gered.
Hedenavond te zeven uren zal aan
de Weipoort eene serenade met fakkellicht ge
bracht worden aan den burgemeester van Zoe-
terwoude voor de door zijne bemoeiingen aldaar
tot stand gebrachte halt langs de lijn Leiden
Woerden.
De kermis te Warmond, zoo schrijft
men ons van daar, is ook dit jaar van hare aloude
privilegiën niet afgeweken, en begunstigd door
„mooi weer en maneschijn" werden de dagen
(Donderdag, Zondag en de laatste Maandag) voor
de kermisvreugde bijzonder uitgekozen, door tal
rijke bezoekers geanimeerd. „Laatste Maandag!"
Sedert onheuglijke jaren werd de Warmonder kermis,
terwijl die van andere dorpen slechts octavo dagen
bevatten, met één dag vermeerderd. Hoe jammer
dat de heer Cremer, die zoo meesterlijk weet
partij te trekken van landaard en volk, niet met
Warmonds traditiën bekend isik houd mij over
tuigd dat reeds lang minstens eene novelle „De
laatste Maandag!" het licht zou hebben gezien.
Nu ik toch over schrijvers aan den gang ben
De dichter van Warmond, die sinds eenige jaren
in den tempel der Muzen zijne gave aan het
publiek ronddeelde, heeft in maatlooze rijmen de
kermisvreugde bezongen en de herberg „De Zon"
vooral aanbevolen, 't Schijnt dat de dichter en
degeen die meermalen op een „aangename vois"
het vers presenteerde, in den toestand verkeerden
waarvan de schooljongen zei„Geen school, de
meester is verkouwe"althans het werd dit jaar
niet voorgedragen, maar onder den invloed van
Grentzius' muziekcorps dadelijk prijs gegeven. Ik
zou een eenzijdige verslaggever wezen, als ik
zwijgend de gekostumeerde spelen, tonnetje
steken en ringrijden voorbijzag; het eerste som
tijds geéclipseerd door een stortvloed, het tweede
opgefleurd door de „Harmonie" van Warmond.
Met genoegen zag de man, die de volksfeesten
alhier animeert en dirigeert, die zoo gaarne her
schept, en daarvoor kosten noch moeite niettegen
staande zijne drukke bezigheden ontziet, op de
boerenknapen, door zijne zorg gemetamorphoseerd.
En als dan de adel en de beau monde van de
plaats zich verlustigt uw huis uit en in te loopen
om uw scheppingswerk te bewonderen, wiens hart
kan dan ongevoelig blijven? „Hier is lust,
pret en vree, wilt gij die vinden!" vindt men in
het kermisbedje 1878. Nu de kramen worden
weggebroken, kan ik gerust zeggen: de politie
heeft het gemakkelijk gehad. Geschillen zijn ont
staan, woorden werden gewisseld,maar daden
volgden niet. „De knoopen, die er in liggen," zei
de matroos die een touw moest ontwarren, „zijn
de ergste."
In Den Haag bracht een beschonken
huzaar eergisteravond 't Plein in rep en roer. In
een herberg, op den hoek van de Heerenstraat,
toonde hij zijn dapperheid, door alles wat onder
zijn bereik viel, tafels, stoelen, flesschen en gla
zen, kort en klein te slaan. Hij posteerde zich
bovendien nabij de voordeur om den aanwezigen
den doorgang té beletten, téti einde nuip te roe
pen. Intusschen had de rustverstoorder „buiten
den waard" gerekend; deze toch wist langs een
achter-uitgang te ontkomen en een patrouille te
halen, die weldra kwam opdagen, en toen de huzaar
dit bemerkte, zette hij 't op een loopen. Tot in
den nacht is hij tevergeefs gezocht.
Op een adres van de Nederlandsche
vereenigiug tot afschaffing van sterken drank om
de kermis te Haarlem af te schaffen, heeft de
gemeenteraad aldaar besloten haar te berichten, dat
de raad geene voldoende termen heeft gevonden
om tot afschaffing van de kermis te besluiten.
De nieuwe remtoestel van Westing-
house, die Dinsdag op trein 15 van Amsterdam
naar Emmerik op den Rijnspoorweg voor het eerst
hier te lande in gebruik gekomen is, voldoet uit
stekend, voor zoover men na het kortstondig ge
bruik er vau daarover mag oordeelen. Zoowel
Dinsdag als gisteren waren op het perron van hel
station te Utrecht tal van belangstellenden aan
wezig, om van de aankomst van den met dezen
remtoestel voorzienen trein getuige te zijn, en
het was inderdaad zeer belangwekkend te zien,
hoe de trein, die in volle vaart het station bin
nenreed, op het eerste signaal als het ware plot
seling stopte. Dat de reizigers daarbij een klei
nen schok gevoelden, is natuurlijk onvermijdelijk,
maar dit kleine ongerief, dat trouwens alleen voor
komt bij een al te plotseling remmen van den
trein, wordt ruimschoots veffgoed door het bewust
zijn van eene veiligheid, die ook bij de meeste
opmerkzaamheid der beambten op andere wijze niet
te verkrijgen is.
Men meldt uit Amsterdam: De inder-
daad voorbeeldige wijze, waarop onze straatjeugd
zich tegenover de nieuw aangelegde plantsoenen
gedraagt, schijnt het gemeentebestuur aan te moe
digen om op den ingeslagen weg ten opzichte van
deze versiering der stad voort te gaan. Althans het
vooruitzicht bestaat, dat het Jonas Daniel Meyer-
plein, evenals de voormalige Botermarkt, in plant
soen herschapen zal worden.
Te Zwijndrecht heeft gisternamiddag
eene vrouw, lijdende aan ijlende koorts, haar kind
voorbedachtelijk om een boodschap uitzendende,
van dat oogenblik gebruik gemaakt om zich met
een mes den hals af te snijden.
Het bekende paard „Prinses", van
den heer P. Smit te Slikkerveer, is niet altijd
zoo hoog in aanzien geweest. Er zijn onder zijne
vakgenooten, die zich nog herinneren dat het voor
de diligence liep en „Mie" heette, 't Was dan
ook alleen door een toeval dat de gaven van „Mie"
aan het licht kwamen en het dier, na eerst voor
f 300 te zijn verkocht, voor een som van f 1000
in handen van den heer Smit kwam, die „Mie"
tot „Prinses" verhief. Na de Parijsche overwin
ningen bood Rothschild 20,000 fr. voor den ex-
diligence-knol; de heer Smit eischte echter 30,000 fr.
en die som niet kunnende krijgen, nam hij zijn
„Prinses" naar Slikkerveer mee terug.
Te Weenen is uit Venetië het bericht
ontvangen, dat graaf Von Bismarck, een neef van
den Duitschen rijkskanselier, zich aldaar dooreen
pistoolschot van het leven heeft beroofd.
Acht en dertig lijken van personen,
die bij het zinken van de „Princess Alice" zijn
omgekomen, zijn nog niet teruggevonden. Het getal
der slachtoffers van deze ramp is thans gebleken
610 te zijn geweest.
R echtzaken.
Voor het gerechtshof te 's-Gravenhage stond
heden terecht zekere A. B., een Leidsch sigaren
maker, die wegens verregaand misbruik van ster
ken drank en overigens slechten levenswandel in
de academiestad niet hoog stond aangeschreven.
Sedert geruimen tijd had zijne vrouw hem moe
ten verlaten en had hij zijn intrek genomen in
een huis, in welks benedenverdieping eene tante
zijner vrouw woonde. Den éden Augustus jl.
kwam hij in zeer beschonken toestand deze om
tien gulden te leen vragen. Toen tante weigerde gaf
neef hierover zijn ongenoegen te kennen door met
een bijl twee vensterruiten stuk te slaan en, nadat
de vrouw was op de vlucht gegaan, verbrak hij
ook de sluiting eener latafel en nam hij daaruit
een doosje, waarin zich een gouden medaillon met
dito ketting bevond. Voor twee gulden beleende
hij deze twee voorwerpen bij een kastelein en ging
daarna zijns weegs, totdat men hem arresteerde.
Nadat hij zijne roes had uitgeslapen, legde hij
voor den commissaris yaij politie eene volledige
bekentenis af. Doch later bij den rechter-commis-
saris verklaarde hij ten gevolge van dronkenschap
zich van al het voorgevallene niets te herinneren.
Ditzelfde beweerde hij ook ter terechtzitting van
het hof, niettegenstaande de voorzitter hem de
zeer uitvoerige bekentenis voorlas, die hij voor
den commissaris van politie had afgelegd.
De advocaat-generaal mr. Van der Hoeven achtte
het verbreken der glasruiten niet wettig bewezen,
daar de tante niet onder eede mocht gehoord
worden. Het bewijs van den diefstal achtte hij echter
voldoende aanwezig, vooral ook daar besch. later
nooit had ontkend in het bezit der gestolen voor
werpen te zijn geweest en die te hebben beleend.
Op deze gronden werd eene gevangenisstraf voor
den tijd van één jaar geëischt.
De verdediger mr. J. Schouten meende, dat
met het oog op de intieme verhouding tusschen
tante en neef, de arglist niet bewezen was. In
enkele laden der opengebroken ladetafel was de
beschuldigde gewoon zijn eigen goed te bergen.
Subsidiair wees pleiter nog op eenige verzachtende
omstandigheden.
De uitspraak van het hof luidde: 4 maanden
cellulaire gevangenisstraf.
Men schrijft ons uit Koudekerk dat heden
voor het kantongerecht de zaak zou behandeld
worden in zake den hoofdelijken omslag der kerk.
Volgens zeggen van eeuigen zou de zaak echter
niet doorgaan, aangezien de beide advocaten het
maar eens hadden uitgesteld. De heer Bergsma,
pleiter voor de gedaagden, zag echter vreemd op,
toen men zelfs bij het kantongerecht die meeu-mg
was toegedaan, daar toch hij er niets hoegenaamd
van wist. De heer Bergsma wilde dus dat de zaak
zou behandeld worden en beriep zich op zijn eerste
pleidooi. De uitspraak werd toen bepaald op heden
over veertien dagen.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Het is thans officieel bekend gemaakt, dat de
tentoonstelling den lOden November gesloten zal
worden. Zij die geëxposeerd hebben, kunnen ech
ter hunne voortbrengselen, hetzij al dan niet ver
kocht, den lsten November laten terughalen.
Mgr. Dupanloup heeft bij uiterste wilsbe
schikking bepaald, dat er geene lijkrede bij zijn
graf mag gehouden worden. Hij heeft 40,000 fr.
nagelaten, die hij vermaakt heeft aan zijn pete
kind, den zoon van den heer Du Boys, advocaat-
generaal te Grenoble.
De commissie van de tentoonstellingsloterij
heeft bepaald, dat van de opbrengst 1,800,000 fr.
zal worden afgezonderd, ten einde werklieden de
tentoonstelling te laten bezoekenonder de prijzen
zal er een van 125,000 fr. zijn.
