N°. 5665.
A0. 1878.
Maandag
5 Augustus.
Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
Tweede Blad.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 16 regels1.05.
Iedere regel meer0.17£.
Grootere letters naar plaatsruimte.
Gemengd. Nieuws.
In eene onlangs verschenen biogra-
phie van Garibaldi door generaal Bordone, wordt
de volgende anekdote medegedeeldOp een avond
in 1861 speelde Garibaldi op Caprera een partij
kegel met zijne vrienden, toen zijn schapenhoe
der met de schapen huiswaarts keerde. Garibaldi,
die al zijne schapen kende en hen namen gaf, zag
dat er een gejongd had, maar hij miste het lam. Op
zijne vraag antwoordde de schapenhoeder, dat het
lam verdwaald was geraakt. „Het arme diertje!"
zeide Garibaldi tot zijne vrienden„laat het ons
gaan zoeken." Het was donker en met lantarens
gewapend ging men op weg door de moeilijk be
gaanbare paden, maar tevergeefs bootste Garibaldi
het geblaat van een schaap na, hij kreeg geen
antwoord. Men keerde huiswaarts. Den anderen
morgen was een der vrienden van Garibaldi, die
gewoon was te vier uren in den morgen op diens
kamer te komen, niet weinig verwonderd den ge
neraal nog in diepen slaap te vinden. Na een half
uur kwam hij terug. Garibaldi lag nog in slaap,
hij, die altijd het eerst wakker wasl Nog een uur
wachtte hij, maar nog steeds sliep Garibaldi. Zijn
vriend maakte hem wakker. De eerste woorden
van Garibaldi waren: „Is men reeds op in huis
„Neen generaal, ik alleen," antwoordde zijn vriend.
„Welaan dan," antwoordde Garibaldi, den arm
onder de deken stekend en een klein lammetje te
voorschijn halend„breng dat dan naar zijne moe
der." Garibaldi had zijne vrienden naar bed laten
gaan, ging toen nog aan het zoeken en had het
lammetje half dood en verstijfd van de koude ge
vonden, het mee naar huis genomen, melk gegeven
en in zijn bed verwarmd.
De kas van het 14de regiment veld
artillerie te Carlsruhe is door den schrijver en den
oppasser van den officier, die de gelden beheerde,
voor 50,000 mark bestolen. De cassette, waarin
het geld lag en die onder het bed stond van den
officier, is door hen met breekijzers geopend. Eerst
den volgenden morgen werd de diefstal ontdekt.
Intusschen hadden de schuldigen zich uit de voe
ten gemaakt; men vond hunne uniformjassen nabij
de spoorbaan half onder het zand begraven. Daar
de betrokken officier persoonlijk verantwoordelijk
is voor de gelden, heeft men algemeen medelijden
met hem en doet de politie al wat mogelijk is om
de dieven op te sporen.
Als een bewijs hoe gering in het
binnenland van Perziê de eerbied voor de wet
is en hoezeer de voorwaarden tot eene regelmatige
handhaving van het recht ontbreken, diene het vol
gende: Eenige maanden geleden kwamen eenige
bewoners van San-Pablo in de provincie Hualgayoc
naar het naburige stadje San-Miguel, om er een
kind te doen doopen. Na de plechtigheid volgde
een feestgelag, er ontstond twist onder de drinke
broers, men raakte handgemeen en een persoon
kwam om het leven, anderen geraakten in de gevan
genis. Eenige dagen later kwam eene bende uit San-
Pablo opdagen, welke de gevangenis stormenderhand
innam, de gekerkerden bevrijdde en weder aftrok,
niet zonder de bedreiging van eerlang den verslagene
te komen wreken. In het begin van Juni deden
zij dan ook hun woord gestand. Een talrijke wel
gewapende hoop drong San-Miguel binnen en sloeg
aan het plunderen. Eindelijk vermanden zich de
ingezetenen, de stormklok luidde en een formeel
straatgevecht begon, waarbij vijftien menschen het
leven verloren. De mannen van San-Miguel dreven
ten slotte hunne bespringers de stad uit en maak
ten tien gevangenen, die den volgenden dag even
eens dood op het plein lagen.
Volgens de „Courrier du Pas-de-Ca-
lais" schonk de 44-jarige vrouw van zekeren Zé-
phirin, een landbouwer in de gemeente Mont-Ber-
nanchon, haar man dezer dagen een drieling, twee
meisjes en een jongenbovendien gaf diezelfde
vrouw [op den 20sten April 1876 en in Eebruari
1877 telkens het aanzijn aan een tweeling, hetgeen
in ruim twee jaar een aantal van zeven kinderen
geeft. Daar dat echtpaar zich vóór dien tijd reeds
tienmaal in de geboorte van een telg verheugde, die
allen in het leven bleven, bezitten zij thans niet
minder dan 17 kinderen.
Op de lijn der Fransche spoorweg-
maatschappij „Compagnie de 1'Ouest," tusschen Sot-
teville en Oissel, zijn dezer dagen proeven genomen
met een nieuwe inrichting om treinen plotseling
te doen stilstaan. De remtoestel nl. wordt in
werking gebracht door saamgeperste lucht, geleverd
door een op de locomotief bevestigde pomp en
naar de wielen van alle rijtuigen voortgeplant door
een buis, afgesloten door middel van een kraan,
welke de machinist opent zoodra hij gevaar ont
dekt. Door dien nieuwen toestel werd een trein,
uit zeven rijtuigen en een goederenwagen bestaande
en die zich voortbewoog met een snelheid van
niet minder dan 100 kilometer per uur, binnen
een afstand van ternauwernood 60 meter tot staan
gebracht. De „Compagnie de 1'Ouest" is voornemens
de nieuwe inrichting voorloopig op alle sneltreinen
toe te passen.
In eene hoeve nabij Nancagna in Chili
is een bloedig drama afgespeeld. Terwijl de eige
naar afwezig was, meldde zich eene vrouw aan om
hem te spreken. Men liet haar in een vertrek,
ten einde de terugkomst van den heer des huizes
af te wachten. Terwijl de vrouw daar met een der
kinderen speelde, bemerkte een der bedienden dat
zij rijlaarzen aan had, en meldde dit zijn meesteres
deze werd beaBgst en grendelde onverwijld de deur
van het vertrek, waarin zich de gewaande vrouw
bevond. De roover bemerkte dat hij ontdekt was,
en gelastte de deur te openen, onder bedreiging
dat hij anders het kind zou dooden. Men ver
wachtte echter niet, dat hij de daad aan het woord
zou paren, en hield hem gevangen. Toen de be
woner te huis kwam en met zijn revolver in de
hand de kamer binnentrad, lag zijn dochtertje
badende in haar bloed op den grond. Natuurlijk
schoot hij den moordenaar dood. Bij onderzoek
vond hij in diens zak een fluitje en toen hij op de
gedachte kwam daarop te blazen, slopen dadelijk twee
kerels naderbij. Ook hen schoot de eigenaar der
hoeve neder. Den volgenden morgen laadde hij
de drie lijken op een kar en reed er mede naar
Nancagna, waar hij zich ter beschikking stelde van
het gerecht.
In eene correspondentie uit Kiew
wordt de navolgende Russische geschiedenis mede
gedeeld Dezer dagen ging een professor met eenige
studenten wandelen in een park dat tot het klooster
Lawra Bijowska behoort. Daar zagen zij aan een
booni het lichaam van een jong meisje hangen;
het aangezicht was reeds geheel blauw, maar toch
scheen zij nog niet dood te zijn. De studenten
ijlden naar den boom en sneden haar af, doch op
hetzelfde oogenblik sprong een troep personen met
stokken gewapend uit een boschje en schreeuwden
dat deze zich niet met hunne zaken hadden te
bemoeien; het meisje moest sterven, omdat zij
door den duivel bezeten en door de geestelijkheid
ter dood veroordeeld was. Nu volgde tusschen de
studenten en de anderen een vechtpartij, die met
den aftocht der laatsten eindigde. Bij onderzoek
bleek dat de pope Wassily Smigastra verliefd
op het meisje was gewordenom haar in zijne
macht te krijgen verklaarde hij, dat zij van den
duivel was bezeten en de domme bijgeloovige
ouders hadden haar aan hem overgeleverd om den
duivel uit te drijven. Uit vrees dat het meisje
zijne handelingen zou verraden, was hij na eenigen
tijd met de anderen overeengekomen om haar van
den kansel voor ongeneeslijk te verklaren en ter
dood te veroordeelen. In de uitvoering van dit
vonnis werden zij nu verhinderd.
Als een staaltje van militaire gehard
heid en goedhartigheid wordt het volgende medege
deeld: Toen het Fransche 12de regiment artillerie,
dat een maand te Fontainebleau bad doorgebracht
om aan de schietoefeningen deel te nemen, van
daar naar Vincennes terugkeerde, legde kapitein D.
van de 7de batterij, om een goed voorbeeld te ge
ven aan zijne over vermoeienis klagende manschap
pen, den geheelen weg te voet af, terwijl hij zijn
paard, dat hem volgde, bij afwisseling ter beschik
king stelde aan de meest uitgeputte manschappen.
Barré en Lebiez bleven kalm, toen het
doodvonnis werd uitgesproken. Toen Barré in zijne
cel werd gebracht, slaakte hij een zucht en viel
op een stoel neer, terwijl hij mompelde: „Ik had
het wel gedacht!" daarna liet hij zich gewillig
het dwangbuis aantrekken. Lebiez verzocht zijn
bewaker hem een cigarette aan te steken. Beiden
lieten hun middagmaal onaangeroerd staan.
Dr. Luïs Hernandez meldt dat hij in
Columbië een wonderlijk man ontdekt heeft, nl.
zekeren Michel Solis, die, naar beweerd wordt,
meer dan 180 jaren oud is. De oudste inwoners
van Bogota gaven aan dr. Hernandez de stellige
verzekering, dat Solis reeds een grijsaard was,
toen zij nog kindereu waren. De man schrijft zijn
hoogen leeftijd toe aan zijne matige levenswijze.
Het aantal Russische dames, diebui
tenslands promoveeren, neemt steeds toe. Mevr.
Evreïnoff is de eerste, die te Bern den graad van
doctor in de rechten verworven heeft. Mevr. Fanny
Berlin, eene Israëlietische, is haar gevolgd. Zij is
de eerste van haar volk, die dit vak gekozen heeft.
Men verneemt dat d e we rk zaa mheden
tot het lichten der „Eurydice" zoo goed als afge-
loopen zijn. Het wrak behoeft nog slechts water
dicht gekalfaterd en vervolgens leeggepompt te wor
den. Er zijn nog twaalf lijken van het bovendek
gehaald. Wat er nu nog verder van verongelukte
schepelingen kan te vinden zijn, zal men tusschen-
deks moeten zoeken.
Te Brussel is een plan in bewerking
om aan de „Grande Place" haar vroeger uiterlijk
terug te geven. De arbeid zal worden aangevan
gen aan een huis naast het stadhuis gelegen.
Dezer dagen zag de machinist van
een sneltrein, op het oogenblik dat deze het station
van Saint-Dénis zou voorbijstoomen, op de rails
een waggon staan, waartegen de trein, welke met
eene snelheid van tachtig kilometer in het uur
liep, onvermijdelijk stooten moest. Onmiddellijk
liet de machinist den stoom in tegenoverge
stelde richting werken, en ofschoon de botsing
niet meer kon worden vermeden, kostte het onheil
althans geen menschenlevens. De waggon echter
werd verbrijzeld en op zijde geworpen en ook de
locomotief werd belangrijk beschadigd.
