N*. 5653.
A°. 1878.
Maandag
22 Juli.
Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
Tweede Blad.
LEIDSCH
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIES
Van 16 regels1-05.
Iedere regel meer0.17£.
Grootere letters naar plaatsrnimte.
Gemengd Nieuws.
Een veertienjarige knaap sloop Don
derdag-avond te 's-Hage een winkel in de Hekke-
laan binnen en wist zich van den inhoud der
lade, ongeveer twee gulden, meester te maken.
Eene juffrouw, die dit opmerkte, waarschuwde den
winkelier, die den jongen onmiddellijk achtervolgde.
Deze wierp het geld weg en dacht daarmee vrij
te komendoch ziende dat men hem niettemin
nog achtervolgde, sprong hij uit angst in de vaart
aan den Zwarteweg. Met veel moeite haalde men
hem er uit en achtte hem toen zeker genoegzaam
gestraft, althans men zag van verdere vervolging af.
„Artis" te Amsterdam heeft aange
wonnen vijf antilopen. Daardoor is de verzameling
van deze dierenfatnilie vermeerderd met de in zoölo
gische tuinen zeldzaam voorkomende exemplaren
van de Antilope Bubalis, afkomstig uit Bulgarije.
Op de Leeuwarder kermis heeft een
treurig ongeluk plaats gehad. Een paar jonge
Italianen vertoonden een paar kleine apen, die
allerlei kunstjes uitvoerden; o. a. vuurden zij met
een miniatuur-geweer, dat echter slechts met een
percussie werd geladen. Er scheen een dopje in
het geweer te zijn blijven zitten, althans Donder
dag vloog er een overblijfsel in het oog van een
knaap, met dit gevolg dat hij waarschijnlijk voor
altijd het gebruik van dat oog zal moeten missen.
De geweertjes zijn door de politie in beslag genomen.
Eerst is te De Lier, daarna te Mon
ster de bevolking dezer dagen verontrust door de
tijding, dat een beer, die zeker uit een menage
rie losgebroken of aan een der vreemde geleiders,
die onze kermissen plegen te bezoeken, was ont
snapt, in den omtrek gezien was en hier en daar
reeds konijnen gestolen had. De angst was groot
en te Monster werd reeds een expeditie gevormd,
die, met geweren en revolvers gewapend, ter „be
renjacht" ging. Na een uur zwervens ontdekte
men, dat 't gevreesde wilde dier niets anders dan
een kettinghond was, die zijn weg naar 't hok in
middels weer gevonden had.
Op het kasteel van Grigny, nabij
Lyon, is plotseling de schilder Grosbon overleden
ten gevolge van een noodlottig toeval. Dat kas
teel, in eigendom toebehoorende aan de familie
Reval, werd bewoond door mevrouw Reval en
genoemden schilder, met wien die dame een
morganatisch huwelijk had aangegaan, benevens
door den dertigjarigen zoon dier dame, Al-
phonse Reval, die zich echter veelal te Lyon op
hield, waar hij op grooten voet en vrij excentriek
leefde. Op zekeren morgen maakten de bewoners
eene wandeling op het landgoed, vergezeld door
twee neven van mevrouw en gevolgd door Alphonse,
die een jachtgeweer droeg om onderweg vogels te
schieten. Eensklaps viel er een schot en de heer
Grosbon stortte doodelijk getroffen neder. Wel was
het geweer slechts met hagel geladen geweest,
maar de geheele lading had het slachtoffer getrof
fen. Bij de voorloopige instructie der zaak heeft Al
phonse Reval verklaard, dat hij, op vogels willende
schieten, door een onhandige beweging den schilder
heeft getroffen. De rechtbank zal thans hebben uit
te maken, of hier aan onvoorzichtigheid dan wel
aan moedwil valt te denken.
Op één dag werden te Parijs niet min
der dan zeven zelfmoorden gepleegd. Onder de
ongelukkigen, die de hand aan zich zelf sloegen,
behoorde ook een jongmensch van 15 jaar. Wat
deze tot die daad van wanhoop aandreef is onbekend.
Dezer dagen was de koetsier van een
omnibus, welke dienst doet tusschen de poort van
Versailles en het Louvre, onder het rijden op zijn
verheven zitplaats in slaap gevallen. De paarden,
die nu natuurlijk volstrekt niet meer werden ge
mend, liepen, in plaats van de rue des Saints-Pères
in te slaan, in hollende vaart den boulevard Saint-
Germain op. De passagiers, hevig verschrikt, zet
ten het op een schreeuwen en gillen, dat hooren
en zien vergaat, maarde koetsier blijft be
daard doorslapen. Gelukkig slaagden eindelijk een
paar politiebeambten er in, het hollende tweespan
op den hoek van de rue du Bac tot staan te bren
gen. Daar werd aan de ontstelde reizigers gele
genheid gegeven hun tocht met een ander rijtuig
voort te zetten, terwijl tegen den voerman en den
conducteur proces-verbaal werd opgemaakt wegens
dienstverzuim ten gevolge van misbruik van ster
ken drank.
Op de Parijsche tentoonstelling zijn
vijf Roodhuiden aangekomen. Zij wandelen er in
hun zij het ook wat heel luchtig nationaal
kostuum rond. Het hoofd is versierd met pluimen
van allerhande kleuren en hun aangezicht en borst
zijn getatoueerd.
Mej. Beckwith is Woensdag 11. van
Londen naar Richmond en terug gezwommen,
twintig Engelsche mijlen in 6 uren 25 minuten
afleggende. Zij deed het niet voor eene wedding
schap of eene geldelijke belooning, maar enkel
om andere vrouwen aan te moedigen ook zwemmen
te leeren.
De strike der bedienden vrouwe
lijke in de bouillon-inrichtingen van Duval
op het tentoonstellingsterrein werd in het leven
geroepen doordat men deze bedienden dagelijks
2 fr. in plaats van 1 fr. 50, zooals vroeger, liet
betalen voor gebroken serviesgoed. Deze vrouwen
krijgen geen loon, maar wel den kost; overigens
vinden zij de betaling harer diensten in de fooien
der bezoekers, wat ruimschoots voldoende geacht
wordt in gewone omstandigheden te Parijs. Daar
evenwel deze bouillons voornamelijk door vreem
delingen bezocht worden, die zich om het fooien
stelsel niet al te veel schijnen te bekommeren
naar de bescheiden meening der bedienden
oordeelden de vrouwen het onbillijk en ongepast,
dagelijks 50 centimes meer dan overeengekomen
was te moeten betalen. Het publiek, dat het mis
bruik der fooien gaarne zou zien verdwijnen, is
op de hand der bedienden. Men weet, dat in
vele café's en restaurants de bedienden zelfs slechts
een gedeelte der fooien krijgen, terwijl van het
overige de koks en het bijbehoorend personeel
betaald en ruim betaald wordt.
Eenigen tijd geleden werd in België
bij velen het hoofd op hol gebracht door het ver
haal van een fabelachtige erfenis, nagelaten door
een Belg Renard, in 1853 te Soerabaia overleden
zonder erfgenaam. De „Indépendance", die het
eerst het bericht had medegedeeld, vond spoedig
aanleiding om te klagen over het aantal personen,
die inlichting verlangde. Niet alleen lieden die
den naam van Renard voerden en er waren
vele Renards maar ook zij die Yos, De Vos
of Euchs heetten, wendden zich tot het blad, of
er voor hen geen kans was onder de rechtheb
benden te worden gerangschikt. Thans bevat de
„Moniteur" een tijding die al deze verwachtingen
den bodem inslaat. De Belgische consul te Soe
rabaia heeft in de registers van den burgerlijken
stand aldaar den naam Renard vruchteloos gezocht,
en zelfs de gissing, dat de zoo rijke erflater een
twaalftal jaren vroeger overleden is dan het eerste
bericht mededeelde, verliest veel van hare waar
schijnlijkheid, nu het blijkt dat zelfs de oudste
inwoners van Soerabaia zich niet herinneren, dat
iemand van den naam Renard daar ter plaatse
heeft gewoond.
Op een der Parijsche boulevards wan
delde Maandag jl. eene dame, blijkbaar eene bui-
tenlandsche, met een prachtig hondje. Zij ziet een
welgekleed heer aankomen, die haren lieveling de
grootste aandacht schenkt en reeds verheugt de
dame zich over die rechtmatige hulde, toen zij
het hondje eensklaps door den heer ziet oppak
ken, die er mede wegloopt. „Houd den dief!" roept
de dame met een sterk Engelsch accent, maar de
dief vliegt in eene fiacre en rent daarmede weg.
De Engelsche volgt zijn voorbeeld en volgt hem
in eene tweede fiacre, zoo snel deze kan voort
komen. Een politie-agent ziet wat er gebeurt en
werpt zich in eene derde fiacre, waarmede hij de
anderen achternajaagt. De dief wordt bijna inge
haald en reeds meent de dame haar hondje terug
te ontvangen, toen zij het plotseling door den dief
op straat ziet werpen, terwijl hij zelf uit het rijtuig
springt, om het op een loopen te zetten. Het
scheelde weinig of het hondje was onder de wie
len der rijtuigen verpletterd, maar de eigenares
kreeg het gelukkig ongedeerd in hare armen en
had intusschen de voldoening, den dief, die bij
zijnen sprong op straat gevallen was, door den
politie-agent gearresteerd te zien. Een groot aantal
belangstellenden juichte dezen afloop van den
merkwaardigen wedren toe.
Eergisteren kwam het proces voor
van den ex-keizerlijken prins tegen den uitgever
van de „Siècle", die een artikel van de „Times"
had overgenomen, waarin gezegd werd, dat de
civiele lijst van Napoleon III op 35 millioen was
gebracht door den verkoop van staatsdomeinen.
Het vonnis luidt 20,000 fr. schadevergoeding en op
neming van het vonnis in 20 Eransche bladen.
De sultan heeft aan Euad-pacha, den
tweede in commando na Osman-pacha, ter waarde
van 20,000 Turksche ponden aan geschenken
gegeven.
Te Llangibby, een klein dorp in Wa
les, niet ver van Newport, werd een gezin bestaande
uit vader, moeder en twee kinderen, Woensdag in
een huis dood gevonden. AlleD hadden wonden in
de borst. Het bed, waarop de kinderen lagen, was
in brand gestoken en hunne lijken waren half ver
teerd. De oudste dochter was een dag te voren
in een betrekking gegaan. Later vond men nog
een klein kind met afgesneden hals in het bed.
De woning was geheel geplunderd en overal lag
gebroken huisraad.
Een Engelsche dame te Berlijn heeft
uit Alexandrië een gerecht van „ingemaakte rozen
bladen" voor den keizer laten komen, dat volgens
de Volkszeitung" zeer versterkend moet zijn.
De groothertogin van Baden ontving genoemde
dame op audiëntie en beloofde het gerecht op de
tafel des keizers te zullen laten opdisscben.
Het r ij tuig, waarin de Rumeensche
president-minister Bratiano was gezeten, reed Woens
dag te Bucharest tegen een stoep en sloeg om.
Bratiano bezeerde zich vrij ernstig, maar voorloopig
is er geen gevaar.
Het wrak van de „Grosse Kurfürst"
is wederom door duikers onderzocht, maar het
blijkt meer en meer, dat het schip niet gelicht
zal kunnen worden. Men oppert het plan om het
uit elkander te laten springen, ten einde ten minste
de kanonnen en andere kostbare voorwerpen, tot
de uitrusting behoorende, te kunnen bergen.
