LEIDSCH
DAGBLAD.
N°. 4870.
Maandag
A0. 1874.
II Mei.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden1.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke exempt van dit Feestnummer 0.15.
Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en Feestdagen, uitgegeven-
PRIJS DER ADVERTENTIE!*:
Van 16 regels 1.05.
Iedere regel meer0.17£.
Grootere letters naar plaatsruimte.
12 Mei 1849.
ISTeêrlands zilveren "Vreugdedag'.
12 Mei 1871.
Het is dan eindelijk aangebroken, het lang verbeide tijd
stip. Dagen, neen maanden achtereen waren ze in de weer,
de handen en hoofden van al wie roem draagt op den naam
van Nederlander, om bet heuglijk feest van heden voor te
bereiden. En thans, na die hoofden en die handen is de beurt
gekomen aan de harten, en het overkropt gevoel barst los in
een vreugdegalm, die weerklinkt van Noord tot Zuid,
van Oost tot West. Nederland viert feest met zijn
Koning, met zijn Vader, die liet vierde eener
eeuw lief en leed met zijne kinderen deelde,
gelijk zij inct Hem. Neen, de dag van heden
is ons te kort om al de blijde feiten uit dat
vijfentwintigtal van jaren ons te herin
neren. Het beeld hier voor ons wij
gevoelen het we dragen het in
ons binnenste. Ja, dat zijn wel
de trekken van den Vorst,
die, toen de ontketende ba
ren zijne kinderen dreig
den te verslinden, toe
snelde om hen te red
den en te troosten, te
kleeden en te spijzen
dat is wel het gelaat
van den Koning, die
een nederige woning
binnentrad om te
deelcn in de droef
heid van den grij
zen krijgsman, die
den dood beweende
van zijn roemrijk
op liet slagveld
gevallen zoon.
Op die afbrokke
lende ijsschots,
in die afgelegen
woning waart
Gij groot, Ko
ning Willem III,
groot in de oogen
van Uw volk.
Dat weten, neen
gevoelen wij Ne
derlanders, al
len, en daarom
juichen wij en
vieren wij feest
als geen andere
natie voor ons.
Herdacht ook
Oostenrijks mo
narch voor wei
nige maanden zijn
25-jarige regee
ring, mocht op
een later tijdstip
ook in Italiëns ste
den en dorpen de ju
belzang Yan het zil
veren kroningsfeest
herklinken, in beide
landen voorzeker wa
rende tonen der vreugde
vermengd met kreten'der
smart. De bodem van beide
rijken was in dat tijdsver
loop gedrenkt met het bloed
der landskinderen, en de
vreugde van bet feest moclit
er niet rein en onverdeeld
heeten. Heil, NederlandUw
laatste vijf en twintig jaren zijn
jaren geweest van vrede, jaren van
ongekenden voorspoed en vooruit
gang op menig gebied.
De Koning is dood, leve de Koning
zoo klonk het nu ruim vijf en twintig jaren
geleden, en onder den nieuwen Vorst ging
gansch Nederland de toekomst met blijde hoop
te gemoet; en thans zien wij met blijde dank
baarheid terug op bet verledeue. Het was ons wel,
het vierde eener eeuw te doorleven onder den derden Willem
uit het stamhuis van Oranje, en wij zijn er trotsch op, aan
gansch Europa te toonen hoe die dankbaarheid ons den boe
zem doorgloeit, het te toonen dat Nederland één is met
zijn Vorstenhuis en dat ook de telgen van Oranje onaf
scheidelijk zijn verbonden aan ons, volk van vrijheid bij
uitnemendheid.
En naast dien geliefden Koning zetelt op den troon een
beminde Vorstin, van wier menschenliefde zij allen weten
te spreken, die er getuigen van waren als zij in de ver
blijven der zieken aan de sponde van zoo menig lijder ver
scheen of in de gestichten voor ouderloozen van haar
liefderijke belangstelling (leed blijken.
Zie, op dat Vorstelijk echtpaar zijn wij fier, en daarom
juichen en jubelen wij op den dag van heden, want dit feest,
wij beseffen het allen, zal den band, die Vorst en Volk,
die Oranje en Nederland omstrengelt, zoo mogelijk nog nau
wer toelialcu.
Die gedachten zullen ons bezielen, als wij het kanon hoo-
ren bulderen, niet om menschenlevens weg te maaien of over
winningen te verkondigen, maar om een vredefeest te vieren
zooals wellicht wij, bewoners van het laud, uit wier en dras
geweld, dat alleen kunnen. Daaraan zullen wij denken, als
wij de schooljeugd door onze straten zien trekken, liaar die
ons tevens zal te binnen brengen, hoeveel er in het afgeloo-
pen tijdperk ook voor het onderwijs werd tot stand gebracht.
Dat zal ons voor den geest zweven, als wij de volksspeleu
zullen aanschouwen, die het ons zullen verkondigen dat zij
die er aan deelnemen, dat ook de lagere rangen der maat
schappij in dat 25-jarig tijdvak een vrijheid hebben geno
ten als wellicht in geen enkel ander land van Europa.
Die indrukken zullen bij ons worden verlevendigd, als
allerwegen de nationale driekleur onze oogen, als de op
wekkende tonen der feestmuziek onze ooren zullen stree-
lcn. Die gevoelens zullen ons bezielen bij het flikkeren der
tallooze vreugdelichten, zoovele zinnebeelden van de
beschaving en verlichting, waartoe gansch het land,
waartoe vooral de stad onzer inwoning zooveel
heeft bijgedragen.
Want, vergeten wij het nimmer, vooral Lei
den heeft veel te danken aan het stam
huis van Oranje, dat ons de hoogeschool
schonk ter belooning voor den een
maal zoo moedig volgehouden
kamp. Die wederkeerige ge
hechtheid van Yorst en Aca
demiestad is onverminderd
in stand gebleven. Heette
het vóór driehonderd
jarenLeiden voor den
Prins en de Prins voor
Leiden", ook later,
onder bet Koninklijk
bestuur, ook gedu
rende bet laatste vie
rendeel eener eeuw
is die leuze van
kracht gebleven. Of
zette (1e tegenwoor
digheid der telgen
uit ons Vorsten
huis binnen onze
veste geen luister
bij aau onze be
roemde hooge
school? Eu wa
ren wij er niet
trotsch op hen
in ons midden tc
mogen ontvau-
gen? Zeker, zoo
één stad in Ne
derland, dan is
het Leiden (lat
uit volle borst
meejuiebt op bet
Zilveren Kro
ningsfeest. De
grondslagen van
bet gebouw, dat
eerlang zal ver
rijzen om een
nieuwe zetel der
wetenschap te wor
den, zijn daar om
te getuigen, dat
onder Koning Wil
lem III bet Ncder-
landsch Athene niet
wordt vergeten, al
waren de pas vol
brachte studiën vauden
jongsten der Prinsen
binnen onze wallen niet
genoeg om er ons aan
te herinneren.
Maar neen, 't is thans
niet de tijd om ons te be
roemen op die voorkeur,
al stellen wij haar op prijs.
Gansch Nederland viert leest
en Leiden viert bet mede. Op
den dag van heden geen ver
heffing boven anderenWij allen,
die ons daar noemen met den naam
van Nederlander, wij zijn kinderen van
écu en hetzelfde gezin, en aan het hoofd
van dat gezin stond vijf en twintig jaar de
zelfde Vader, dezelfde Vorst, onze geliefde Wil
lem III. Daarom juichen wij in het Heden en zien
wij met dankbaarheid terug op het Verleden, maar ook
op de Toekomst richten wij den blik vol hoop en vertrou
wen en stamelen de bede:
Moge nog vele jaren na deze onze geliefde Koning
voor ons gespaard blijven. Mogen onder Zijne verdere
regeering deze gewesten steeds in bloei en welvaart toe
nemen en bevrijd blijven van botsingen met andere staten,
welke zulke heillooze gevolgen na zich sleepen en die
onder Zijn bewind zoo gelukkig zijn vermeden. Het Oranje
en Rood en Wit en Blauw hebben nooit zoo schoon naast
elkander gewapperd als onder Zijn bestuur, als op dezen
dag, cn nooit klonk uit voller borst de oude leuze:
ORANJE BOVEN!
