A°. 1872. SCHETSEN UIT ENGELAND. -N°. "3671. Zaterdag 27 Januari. ■Feuilleton van het „Leidsch Dagblad". LEIDSCH ITBO) »1 nooi- en is DAGBLAD. PBIJ8 DEZER COURANT. Voor Leiden per 3 meenden3.00. ioneili Franco per post.3.85 Afionderlyke Nommers0.05. Deze Courant wordt dagelijk», met uitzondering van Zen- en Feestdagen, uitgegeven. PRIJH DER ADVERTENTIKN. Voor iederen regelƒ0.15. Grootere letten naar de plaatsruimte die *ij beslaan. i dfc ischs STADS-BERICHT EN. URGEMEESTEB IN WETHOUDERS van oeniIi.DEN jdoen te weten, dat ingevolge art. 2 der hardening, regelende de invordering der plaatselijke nz. sting op de honden, ieder eigenaar of bezitter een of meer honden, die aan de belasting onder is Ttg I zijn,' verpligt is daarvan jaarlijks vóór den 1 en January bij den Gemeente-ontvanger aangifte ndejoen door inlevering van een behoorlijk ingevuld „.„door den aangever onderteekend billet; dat be lde invullingsbilletten voor bet dienstjaar 1872 Aldj heden af kosteloos ten kantore van den ontvan- verkrijgbaar zijn. Burgemeester en Wethouders voornoemd, 'n" v. d. BRANDELER, Burgemeester. v. PUTTKAMMEE, Secretaris. 3®*' Leiden, 18 December 1871. Lelden, 26 Januari. 500 personen alhier hebben van de gelegen- d gebruik gemaakt ter bezichtiging der nieuwe ,ds Gehoorzaal. Het muziekkorps der schutterij irde gedurende dien tijd (van 7 tot 9 uren) g iige muziekstukken uit. Die gelegenheid zal, (4 ir wij vernemen, ook voor militairen wor- t aangeboden. 5 Ter vervulling der vacature van leeraar in de leikunde en de natuurlijke geschiedenis aan instellingen van middelbaar onderwijs te itfen, zijn door Burg. en Weth. aldaar aan den meenteraad voorgedragen de heeren A. J. C. lijders en H. P. M. van der Horn van den Bos, bei- ncandidaatindenatuurl. wijsbegeerte te Leiden; als onderdirecteur der boogere burgerschool der burgeravondschool, tnede ter opvolging >n den heer P. Brouwer Rz., Mr. B. H. Pekel- iring leeraar aan beide inrichtingen. gj Naar wij vernemen heeft de Académie Nati- ale te Parijs de gouden medaille 1ste klasse schonken aan de heeren J. H. Nieuwenhuys Co., te Amsterdam gevestigd, voor hnnne I .stekende verduurzaamde levensmiddelen. Aan J. H. van der Lichte te Nieuwer-Amstel behalve de zilveren medaille, hem vaDwege bestuurders der Maatschappij tot Nut van 't Igemeen geschonken, voor zijn vijftigjarigen .enst bij den heer Gastman, door den burge- ieester een prachtige roemer met gouden randen ereerd. Aan den marinier eerste klasse, H. BosmaD, s den Helder in garnizoen, is de gouden medaille itgereikt, door Z. M. bestemd voor S6jarigen nafgebroken trouwen militairen dienst. Naar wij vernemen is de heer Dr. Joh. G. lezger door Z. M. den Koning van Zweden en (oorwegen benoemd tot Ridder der Orde van e Poolster. De raad van administratie van de Hollandscbe Jzeren Spoorweg-Maatschappij heeft besloten, om rijdom van vervoer toe te staan voor alle goe- leren, bestemd voor de commissie tot oprichting an een geslicht te Egmond-aan-Zee, voor ouden van dagen aldaar, mits deze voorzien zijn van bet adresLoterij ten voordeele der oprichting van een gesticht voor ouden van dagen" te Egmond aan Zee, en ter verzending zijn bezorgd aan een der sta tions van voornoemde Maatschappij. Dinsdag jl. is mejufvr. Betsy Perk door H. M. de Koningin ten hove ontvangen, om baar in de gelegenheid te stellen een vroeger geuiten wensch te vervullen, namelijk H. M. in persoon een harer jongste geschriften te overhandigen, een histori sche schets van Elizabeth van Frankrijk. Aan de hoogeschool te Utrecht is bevorderd tot doctor in de godgeleerdheid de heer W. S. C. Deijll, geboren te Vlissingen, na openbare verde diging van een academisch proefschrift: „Het Chiliasmo ten tijde der Hervorming." Als een zeldzaamheid deelt men mede, dat in de gemeente Ooststellingwerf nu reeds een paar eksters druk bezig zijn, om een nest te bouwen. In Oostergo wordt de volgende beoordeeling gegeven over het Schoolbladwekelijksehe courant voor lager, middelbaar en gymnasiaal onderwijs: Wij meenen met nadruk de aandacht onzer lezer9 op dit orgaan te moeten vestigen. Men heeft bij de annonce van het plan tot de uitgave van dit blad geklaagd, dat de krachten zoo ver snipperd werden, omdat er reeds meer dan eene coarant is, aan de belangen van het onderwijs gewijd. Wij deelen die klacht niet. Wanneer men zich een bepaald pad beeft afgebakend, kan men niet langs den weg wandelen, dien anderen heb ben aangewezen, en, in plaats van tot versnip pering van krachten aanleiding te geven, behoedt een dergelijke uitgave eerder voor het gevaar van eenzijdigheid. Daarbij komt nog iets, wat we bier niet verzwijgen willen. We hebben't meermalen beueurd, dat over zaken, bet onderwijs betref fende, gesprokenen geschreven werd door mannen, die, ondanks de beste bedoelingen ter wereld, waarlijk niet geschikt waren over dergelijke onderwerpen te schrijven. Daartoe behoort meer dan alleeD aan het onderwijs verbonden te zijn, daartoe behoort allereerst die algemeene „Bildung", die helaas slechts/t deel van enkelen is. Wij willen dit blad met belangstelling volgen, want 't komt ons voor dat de redacteur en medewerkers voor hun taak, uit dit oogpunt beschouwd, volkomen berekend zijn. Dat sluit niet in, dat we, met 'tgeen we lazen, onverdeeld instemmen. Maar verschil van gevoelen sluit waardeering niet uit. Onder de vaste medewerkers missen we eenige mannen, die we gaarne daar gevonden hadden. We vermeten ons de vraag te doenheeft de red. ook wat al te exclusief alleen onder vakgenooten rondgezocht? Daar zijn, ook buiten de schoolwe reld, mannen wier stem verdient gehoord te worden, waar onderwijsquaestiên ter sprake ko men. Als er waarheid is in 't spreekwoord, dat de beste stuurlui aan wal staan, laat die menschen dan ook nu en dan eens iets zeggen. Waarlijk, dat kan geen kwaad! Wij zullen waar we ou- denvijsquaestiën ter sprake brengen, onze lezers in kennis stellen met 't geen het Schoolblad besireekt. Vij geven van een stuk van den heer Stein- mez in de Zw. Cl. het volgend overzicht; Ie heer S. beaamt den wensch, dat het feest te Brielle nationaal moge zijn, dat het worde erkend in zijne ware beteekenis, als de herden- kin» van een historisch feit. Naar die beteekenis zal het geen nationaal feest kunnen zijn, dan voo1 zoo ver de natie de vrijheid des gewetens lief heeft. De inneming van den Briel, zoo ver volgt hij, hoewel door ruwe soldaten volbracht, was het sein tot ontwapening der Spaansche dwingelandij, vooral drukkend otn de geloofs vervolging. Te dien tijde ware kerk en staat gedrochtelijk verbonden; de Spaansche koning wilde met zijn macht hier een absoluut gezag gronden, en, als zoon der kerk, een absolute gehoorzaamheid aan die kerk tot stand brengen De uitkomst was echter de stichting eener vrije op 't Evangelie steunende kerk, die met een ge heel ander doel en op geheel andere wijze dan de Roomsche, aan de staat verbonden was. Die vereeniging van kerk en staat kon, zoolang reeds bestaan hebbende, niet op eens worden afgebro ken. Toen dit door de staatk. beginselen van 1789 bon geschieden, was het niet om de kerk, maar om den staat, terwijl, wat in de 16de eeuw plaats had, geschiedde om de kerk. Nederland werd eën vrije staat door een krijg tegen ge loofsvervolging.'t Vrije Nederland, bet vrije evan gelie werden in de 16de eeuw aan elkaar ver bonden. Te loochenen is 't niet, dat Nederland nog weinig eendracht kent, al ware het slechts doordien de vrijheid der Protestanten een doorn in het oog is van de R.jK., die onderwerping be- geeren van den staat aan de kerk, de kerk van Rome. Doch velen zijn er onder de R. K., die geen godsdienstige onverdraagzaamheid voor plicht houden, die menschlievendheid willen en vrede, doch zij moeten gehoorzaam zijn aan de kerk, en met hunne verdraagzaamheid vallen onder de bepaling van 't concilie van 1870, dat, met zijn kracht voor de toekomst en 't verleden, in dat verleden pausen onfeilbaar doet heeten als Paulus IV, die stervende de inquisitie aanbeval, als Gre- gorius VIII, die juichte om de gebeurtenissen van den Bartholomeusnacht, als Pius V, die een de gen aan Alva schonk, den man, die hier 't beu lenwerk kwam verrichten. Van de heerschappij van zulke mannen verloste ons 1572; 't is om 't goede daarvan, dat we willen feestvieren, zon der te juichen over 't smartelijke, dat er zich voor de Katholieken aan hechtte. De heer S. wenscht dat de feesten van April geen Aprilbewegingen mogen zijn, maar voegt er bij, dat de onrust die er uit kan ontstaan als een levens- teeken mag gelden. Wat beteekent de roep van vrede als er geen vrede is, wat helpt een paaien met rust als er geen rust kan gevonden worden, dan alleen daar gindsbij de dooden. Hier, onder de levenden, waar meeningen steeds met elkaar in strijd blijven, blijven ook leven en be weging. We houden van die beweging en wen- scben ze ook te zien in April in den Briel onder welgezinde feestgeoooten, die vroolijk juichen onder den vrijen hemel en daaraan later steeds mogen herinnerd worden door een blijvend ge- denkteeken." De heer S. geeft de voorkeur aan een „Sailors Home" dat tegelijk een gedenktee- ken zou zijn voor den edelen grondlegger der vrijheid, en voor Treslong en de Rijk, de aan voerders der Watergeuzen, niet voor een Lurnei, die zijn handen doopte in priesterbloed, dat had moeten en kunnen gespaard zijn. De heer J. H. van Lennep te Zeist verklaart in het Utr. Dagbl. het volgende; Tot mijn spijt ervaren hebbende, dat er lijsten in de wandeling zijn „tot oprichting van een Geu- lengesticht voor verwonde zeelieden," acht ik mij ver plicht te verklaren, dat ik niets gemeens heb met deze moedwillige verkrachting van mijn „nationale" plan,(een invalidenhuis voor zeelieden). Waar de vijanden eener goede zaak niets dege lijks daartegen kunnen aanvoeren, trachten zy die te bederven, in dit geval door er een partij- stempel aan te geven. Zich het denkbeeld van een ander toe te eigenen en het dan, al is bet maar door zijne aanraking, venijnig te maken, is een streek, hen waardig, die geacht moeten worden in onze gereformeerde kerk het jezuïti sche elemeut te vertegenwoordigen. „Verdeel en heersch" is ook hun motto, en, waar men, aan den éenen kant, der ultramontaanscbe onbe schaamdheid niets moet toegeven, moetmen zich, aan den anderen kant, wel wachten voor het geven van aanstoot, door zich te scharen onder de bloedvaan der „wilde" Geuzen. Wij herden ken geen moorddaden, maar de verlossingen Gods. Door het Prov. Gerechtshof in Groningen is, ter voorziening in de vacature van procureur, ont staan door het overlijden van Mr. A. Modderman, de volgende nominatie opgemaaktMr. E. C. J. G. Hecker, Jhr. Mr. W. H. de Savornin Lobman, Mr. G. W. Wijckerheld Bisdom en Jhr. Mr. F. van Panhuijs. Het Handelsblad deelt mede, dat Z. M. de Keizer van Brazilië, tijdens zijn bezoek te Parijs, het atelier van onzen verdienstelijken landgenoot, den kunstschilder Pierre Tétar van Elven, met een bezoek heeft vereerd en zijn bijzondere belang stelling heeft betuigd. Tot aanvulling van ons bericht, betreffende de veroordeeling van den magnetiseur J. J. Wete- ling, van Amsterdam, door de arrondissements rechtbank te 's-Gravenhage, tot een geldboete van ƒ100, dient dat dit vonnis is gewezen bij verstek. De beklaagde is afwezig gebleven en zulks vol gens het advies zijner raadslieden, die van oor deel waren, dat het de voorkeur verdiende den uilslag van de te Amsterdam reeds vroeger aaD- '3 naar het ïransch van Z'f, M- T H I K E. i Win 'i';l feu II. Typen. si - 1 ;s,r (Vervolg.) ju John raadpleegt zijnen vader, die een eenvou dig werkman i9 gebleven met bekrompen be grippen, en de associatie weigert. John volhardt, studeert naarstig, leert wat hij van de werktuig kunde te weten noodig heeft, oefent zich lang, ontvangt het kapitaal en richt de fabriek op. Ver leden jaar had hij reed9 eene netto opbrengst van ;?P,000 pond sterling. Nu is hij, reeds op zijn achtentwintigste jaar, een rijk man en brengt .lijnen, dag op de volgende wijze door's morgens pgaat bij naar de fabriek out toezicht te houden en de werkzaamheden te regelen, neemt de vijl 1 W1JS' een onhandig werkman boe hij doen moet, komt zwart en vuil te huis, wascht zich en ontbijt. Eveneens des namiddags. Hij dineert. 's Avonds gaat hij naar een klein koffiehuis in de buurt, drinkt er voor six pence bier, rookt er zijne pijp en gaat eindelijk om tien uur naar bed. Sedert drie of vier jaren heeft hij een meisje met het bepaalde plan haar te trouwen, maar hoewel zij vierentwintig jaren lelt, komt het er niet toe, omdat hy sluggish, voor het tegen woordige tevreden is traagheid, niets dan zede lijke traagheid. Het meisje van baren kant wacht geduldig, zij is zachtaardig en meegaande, 's Za terdags avonds neemt hij haar mede op pleizier- reisjes en bezoekt met haar zijne vrienden, zij slapen in een logement en komen Maandags sa men terug. Alles wel te verstaan in eer en deugd; die vrijheden zyn daar geoorloofd en geven geen stof tot praatjes. Wat zijn verstand betreft, tim mert hij niet hooghij kan ternauwernood schrij ven, leest niet, bekommert zich alleen om zijn werk, heeft een versleten werkjasje en een best voor Zondag, gaat niet buiten den omtrek van zijnen cirkel, bij beeft zijn huisje, evenals eene slak. Op aanraden van zijn associé, den gentleman, heeft hij onlangs een mooi huis voor zich laten bouwen, maar voelt er zich niet op zijn gemak. Elliot heeft in zijne romans die trage, bekrompen, in Engeland zoo vaak voorkomende geaardheid meesterlijk beschreven. Zij wijken niet van hunne gewoonten, handelingen of plaats af, houden aan de overleveringen vastnu en dan slechts heeft er eene uitzondering plaats en dan nog maar in éene richting. Ten overvloede nog de uitmun tende caricutuur van Dickens in Barnaby Rudge, de herbergier John Willet. Deze persoon is half os, half stier; in die dikke massa vleesoh is de geest a's gestold, zelden rijzen er gedachten in op en voor nieuwe indrukken is hij niet vatbaar. Aan den verstandigen, beschaafden gentleman daarentegen geeft het phlegmatische temperament een edel voorkomen. Eene bleeke gelaatskleur, lichtblauwe oogen, regelmatige trekken doen hem tot een der schoonste typen van het menschelijk geslacht behooren.Niet dat ridderlijke, schitterende, galante, dat den Franschen edelman kenmerk.: maar een geest, die zichzelf volkomen meester is, dien niets kan doen duizelen. Zy verheffen dien karaktertrek tot eene deugd, volgens hen is de hoofdverdienste van den mensch koel en helder (clear and cool) van hoofd te zijn. Zij hebben daarin gelijk; niets is beter in ongeluk of gevaar; die inderdaad nationale eigenschap doet hen in vele dingen slagen. Een Fransch officier, die den Krim-oorlog heeft meegemaakt vertelde mij, hoe in den slag van Inkermann een bataillon Engel- sche jagers twee Russische regimenten vernietigde; de Russen gaven gedurig vuur eu wekengeenen slap achteruit, maar zij wareu klaarblijkelijk ge jaagd eu uukten slecht; de Engelsche jagers daarentegen bleveu kalm, legden aan en misten bijna geen enkel schot. De mensch is tienmaal sterker, wanneer zijne pols kalin blijft eu bij zijne tegenwoordigheid van geest behoudt. De graden en schakeeriugeu van een type zijn talloos. Gaat meu van het beginsel uit, dat, bij deu phlegmalieke, gebareu, beweging, uitdrukking oubeduidend, zeldzaam of uiueiehjk zijn, dan kan men zich de volgende personen verklaren, die naar het leven gesclietsi zijn; De swell, ot dandy van deu tweeden rang. Uit een modeplaatje geknipt. Nieuwe kleeren en keurig linnengoed; knevel, bakkebaard eu haar door den kapper opgemaakt't lijkt wel een pop uit deu kapperswinkel; de lichte gelaatskleuren glazen oogen vau eeu wassen beeld; eene onbe weeglijke houding, algemeten gebaren, geen kreu- keltje in zijn das. Eene grooie mate van bewe gelijkheid ea levendigheid, een bevallig, vroolijk, innemend gelaat, 't eeuige wat dit soort van lie den ten miuste duldbaar maakt, ontbreekt hem geheel en al, 't is nieis dan oen malle stroopop De stijve, die loopt alsof hij een stok had door geslikt. Komt veel voor bij de clergymen. De groote slecht gesmeerde machine, waarvan

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1872 | | pagina 1