De heer Lalleman uit Moordrecht beantwoordde jen heer De Vrieze wel, maar hij beschouwde je woorden van dien heer als een aanval tegen je openbare school. Dit speet mij van den anders ,oo rechtvaardigen en degelijken Lalleman. Ik ge- oof dat indien het openbaar onderwijs als heilig en oaantastbaar beschouwd moet worden, het er ogelukkig uitziet, Ik geloot dat het zaak is de pen bare school op alle mogelijke wijze te toetsen m einde zoo spoedig mogelijk de vraag te be- ntwoorden: Is de openbare school dat wat men ch in 1857 beloofde? Wordt er bevonden dat e school aan haar doel beantwoordt, waartoe m de aanvallen gevreesd? Beantwoordt de school an haar doel niet dan moet zij anders worden gericht, bestaan er gebreken dan moeten die icrbeterd worden, maar in allen gevalle behooren e gebreken die, werkelijk of denkbeeldig bestaan, pengelegd, beschouwd en beoordeeld te worden ao men genezing verlangt. De onderwijzers vooral noeten die beschouwing en beoordeeling bevor- eren. Zij zullen niet aangetast worden. De Ne- lerlandsche onderwijzers zijn voor hun ambt bijna illen ten volle berekend, men vindt uitmuntende nanoen onder hen en de heer Lalleman behoort at de laatsten. Mijnheer de redacteur ik kom denkelijk spoedig ip dit onderwerp terug; ik vrees dat mijn brief e lang zou worden. Colas. BÜITENLAND. Frankrijk. Een staats-lichaam kan even als dat van len mensch veel verdragen. Gapende wonden, ievige en aanhoudende koorts-aanvallen, de meest ;erslindendc ziekten zijn dikwijls niet in staat, het ijoe menschelijke organismus te vernielen. De na- luur herneemt hare rechten, de verslapte ledenma- en en spieren winnen langzamerhand weder in tracht, en binnen korten tijd staat het uitgemergeld if opnieuw daar als een gezond, krachtvol man. Frankrijk heeft sedert tal van jaren aan hevige aanvallen van vele vreeselijke ziekten blootgestaan. Verschillende burger- en andere oorlogen hebben liet diepe wonden geslagenrevolutionaire waan- tin spookte herhaaldelijk het arme land door het hoofd, om na eenigen tijd plaats te maken voor de niet minder gevaarlijke aanvallen van réactcio- naire koorts. Slechte doctoren eindelijk schreven den patient allerlei nuttelooze palliatieven voor of verer gerden de ziekte door geheel verkeerde geneesmid delen. En toch zou er voor Frankrijk, dat nu als ket uitgemergeld rif nederligt, even goed kans estaan om weder gezond en krachtig te worden Is voor den zieken man, indien zich bij de licha melijke uitputting niet een groote moreele over spanning voegde. Waar Diet alleen het vleesch rwak is (en wel in de dubbele beteekenis van het woord) maar ook de geest zich onwillig be toont, waar bij physieke krachteloosheid zich moreele verbastering voegt, daar moet aan de genezing bijna gewanhoopt worden. Ziet daar den grootsten vijand, die Frankrijk op het pogenblik bestrijdt, ziet daar het vergif, dat door zijne aderen kruipt en alle herstel dreigt onmogelijk te maken. Wij hebben reeds herhaaldelijk uitvoerig ge noeg de intrigues der verschillende partijen nagegaan om daarop nu weder in bijzonderheden lirug te komen. Men kent de pogingen der Or- 'eanisten om Changarnier tot het werktuig te maken voor de verheffing van een prins uit het huis van Orleans; de listen der Bonapartisten om door middel vaD Mac-Mahon, van omkooperij der dagbladen, van vleierij der commune enz. hun doel te bereiken; de aanspraken en beloften van den graaf de Cham bord, neergelegd in zijn domperi- gen, afkeer vervvekkenden brief; eindelijk de trouwe bemoeiingen der linkerzijde om het gou- lernement van Thiers staande te houden, wij wil len alleen nog op drie feiten wijzen, die een min of meer gewichtigen invloed op de omstandigheden uitoefenen. Ten eerste is nu definitief door de rechterzijde terklaard dat de fusie tusschen Bourbons en Orle- misten is tot stand gekomen. Wat dit beteeken t «duidelijk: De prinsen van Orleans doen afstand van buune aanspraken op den troon en de mo- «srchistische partij op enkele Bonapartisten M vereenigt zich geheel om den graaf Van Cham- 'ord. Dreigend wordt daardoor het gevaar dat deze clericale legitimist den troon van Frankrijk be stijgen zal, dat, binnen korter of langer tijdsverloop, een oorlog tegen Italië en de tegenwoordige dy nastie in Spanje nieuwe rampen over het land zal gaan uitstorten. Met die verzekering der rechter- hjde stemt geheel overeen een brief dien de prins 'aa Joinville en de hertog van Aumale aan ver scheidene leden hunner partij en, zoo men zegt, nok aan Thisrs hebben geschreven. Daarin toch verklaren zij, tevreden te zijn, wanneer slechts de wetten op hunne verbanning uit den lande worden opgeheven, terwijl zij dan bereid zijn van hunne verkiezing in de vergadering (die daar door geldig wordt) geen gebruik te maken en door hunne tegenwoordigheid de verschillende Partijen niet te komen aanhitsen. Ook om de "erbannings wetten van 1832 en 1848 tegen de Bourbons op te heffen is een voorstel in de natio nale vergadering gedaan. De combinntie van deze twee zaken in woorden overgebracht luidt: De prinsen van Orleans trekken zich terug, Cham- bord komt in Frankrijk en moet koning worden. Ten tweede maken wij opmerkzaam op de onvermoeide pogingen der rechterzijde (die ken nelijk als voorspel van het groote tooneelstuk moeten dienen) om de republikeinsche ministers, die nog zitting hebben van hunnen zetel te stoo- ten. De aftreding van Picard en Le Flö is reeds zoo goed als zeker; doch ook Favre en Jules Simon moeten van het tooneel verdwijnen. In vele dagbladen en in de couloirs wordt hierop direct, in de vergadering voortdurend zijdelings aangedrongen. Thiers schijnt te wijfelen of hij aan dit onophondelijk drijven zal toegeven. Van zijn conciliant standpunt is het misschien niet ver- werpelijk, door dergelijke concessies de rechter zijde van hoogere eischen af te brengen. Maar zonder twijfel moet hij daardoor veel van den steun verliezen, dien de linker-zijde hem tot nu toe zoo trouw verleend heeft. Deze partij nu is op het punt een voorstel in te dienen om hein het bestuur voor twee jaren op te dragen, en wij hopen en verwachten dus dat Thiers niet zal toege ven aan de eischen om Favre en Simon te ver van door de Broglie en Barthelemij-Saint-Hilaire. Wat eindelijk het, derde punt betreft dat wij wenschen aan te roeren, dit is niet zoozeer om dat wij vrezen dat het grooten invloed op de omstandigheden zal uitoefenen, maar omdat het een nieuw blijk geeft van de onbeschaamheid van zekere partij, die haar aangezicht schaamte vol voor Frankrijk moest verbergen. Jérome Na poleon vraagt in een brief aan Favre, op wiens schouders hij met een bewonderenswaardige behendigheid de verantwoordelijkheid van al de misstappen van het keizerrijk doet afglijden, vraagt, zeggen wij, een plebiscit. Wij laten nog daar de ver achtelijke schijnheiligheid waarmede hier weder een Bonaparte onder voorwendsel van den volke te geven wat des volks is, aandringt op de afgezaagde, in discrediet geraakte kwakzalverij van een plesbis- cit. Maar inderdaad bespottelijk is het om te zien, dat de gewezen priDS van zulk eene volksstem ming vrij duidelijk zijne eigene verheffing op den troon van Frankrijk verwacht. Als aanbeveling daartoe zinspeelt hij op den Krim-oorlog op den krijg in Italië, doch verzwijgt dat hij bij die gelegenheden eene alles behalve eervolle rol heeft gespeeld. Neen waarlijk, wij zouden voor Frank rijk niet vrezen indien het door geen grooter gevaar werd bedreigd dan door de pretensies van een geslacht, waarvan men, zooals door een bui- tenlandsch blad terecht wordt aangemerkt, niet kan zeggen hetgeen eens van het huis Orleans getuigd is: „Dat al zijne mannen dapper en al zijne vrouwen kuisch zijn geweest." Terwijl wij dit schrijven wordt waarschijnlijk in de nationale vergadering te Versailles de ver kiezing van de prinsen van Orleans en een voorstel om aan Thiers voor 2 jaren het bewind toe te ver trouwen behandeld. Het eerste onderwerp heeft door de fusie der twee takken van het konings huis veel van zijn gewicht verloren. Maar van het tweede zien wij den uitslag met angstige belangstelling tegemoet. En wij aarzelen niet, de hoop uit te drukken dat het voorstel met groote meerderheid worde aangenomen. Velen ook bij ons te lande, overstelpen Thiers met verwijtingen over fouten die hij zou bedreven hebben en ook inderdaad bedreven heeft. Weinigen bedenken daarbij dat in zulke ontzachelijk moeielijke om standigheden geen staatsman zonder fouten zou zijn gebleven, en dat, zoo ergens, dan thaos in Frankrijk die politiek noodig is, die geheel door Thiers gevolgd werd, namelijk een concilanle politiek. Wij zeggen geheel door Thiers gevolgd, want het is naar ons inzien buiten allen twijfel, dat de verbitterde wraaknemingen op de insurgen- ten niet alleen niet op zijn bevel geschieden, maar dat hij ze zelfs grootendeels niet heeft kunnen voorkomen. Het woord „conciliante politiek" is in de ooren van velen en dikwijls terecht, een wanklank. Maar het is dunkt ons eeD onweder- legbare waarheid, dat zij op het oogenblik in Frankrijk noodig is. Tegen reactie moet evenzeer als tegen overdreven republikeinsche beginselen gewaakt worden. Het koningschap der Bourbons brengt Frankrijk over eenige jaren een nieuwe omwenteling, de losgelateu republikein komt in Frankrijk tot allerlei onzinninnige communisti sche denkbeelden. Deze twee uitersten te weren en eene gematigde republiek te vestigen, die zich van lieverlede hechter op hare grondslagen zou vestigen, daartoe gelooven wij dat Thiers de man zou kunnen zijn. Duïtsclxla.nd. De Rijksdag heeft in zijne zitting van 8 Juni het ontwerp over den Elzas en Lotharingen ver der behandeld. Tegen de eerste paragraaf, de toe voeging van de nieuwe provinciën aan het rijk stemden alleen de democraten Ewald en Soune- mann, omdat de wil van het volk hierin niet was gehoordBebel was niet tegenwoordig. De zwarigheden die ontstaan waren over paragraaf 2 zijn door de transactie van Bismarck uit den weg geruimd. Nadat de rijkskanselier een soort van excuus had gemaakt over zijne geraaktheid en heftigheid in de vorige zitting werd het arti kel aldus aangenomen, dat de dictatuur zal du ren lot 1 Jan. 1873, en voor leeningen en borg- tocaten in Elzas-Lotharingen, die ten laste van het rijk zouden kunnen komen, de toestemming van den Rijksdag wordt vereischt. Paragraaf 3 over den rijkskanselier, die zijne majesteit als verantwoordelijk minister zal ter zijde staan werd insgelijks goedgekeurd en eindelijk de geheele wet mei eene groote meerderheid aangenomen. De crisis die een oogenblik tusschen de regee ring en de meerderheid in den Rijksdag dreigde te ontstaan, kan dus weder als uit den weg ge ruimd beschouwd worden. Enkele bladen rede neeren nog wel hoogst bedenkelijk over de be staande verhouding, maar het is aan den eenen kant even weinig denbbaar, dat b. v. Lasker en Bamberger den rijkskanselier door een ander zouden willen doen vervangen, als dat Bismarck plan zou hebben, het lichaam wegens eenige opge wonden debatten naar liuis te zenden. Eerder nog dan het laatste mogen wij aannemen dat uit de kleine schermutseling niet de rijksdag maar de rijkskanselier met eenig verlies is te voorschijn getreden. Eneeland. Hoe de meening, dat Duitschland den afstand van Helgoland verlangt, in Engeland een meer bepaalden vorm aanneemt blijkt uit de woorden van de Standard: "Er is grond om te verwachten, dat deze aangelegenheid door onze regeering in overweging zal worden genomen. Het is zelfs wel mogelijk, dat de afstand reeds een uitgemaakte zaak is en de regeering het eiland verkocht, ver handeld of weggeschonken heeft." Wij mogen echter gelooven, dat het couservatieve blad met deze beschouwing vooral ten doel heeft het gou vernement verdacht te makende Daily New toch, die onder de eerste verspreiders van het bericht behoorde, doet nu een sóórt van herroeping, waarbij zij verklaart, dat de Berlijnsche regeering zich tot nog toe even weinig met die zaak heeft ingelaten als de Engelsche. De geheele zaak is waarschijnlijk slechts een phautasie, aan het brein van eenige Bremer kooplieden ontvloeid. De ongesteldheid van Gladstone, waardoor na het einde van het Pinkster-reees belangrijke za ken in het lagerhuis werden uitgesteld, bestaat naar uien verneemt in een aanval van Cholerine; heden of morgen zou hij echter waarschijnlijk weer in de stad kunnen terugkeeren. De Globe deelt mede dat graaf Moltke in Sep tember naar Engeland zal komen om een groote militaire manoeuvre bij te wouen. Het blad drukt daarbij, naar aanleiding van de weinige betee kenis der schijngevechten, die tot nu toe door het Engelsche leger werden uitgeroerd, de hoop uit, dat de manoeuvre dezen keer iets meer zul zijn dan een soort van militaire Pic-nic. TELEGRAMMEN. Versailles, 3 Juni. De Nationale Vergadering heeft heden met eenparige stemmen een crediet van 1,1)53,000 fr. goedgekeurd voor den weder opbouw van het hotel des heeren Thiers. De commissie der Kamer, belast met het onder zoek van het voorstel betreffende de opheffing der verbanningswetteD, is bijna eenparig ten gunste van het voorstel gestemd. Pesth, 1 Juni. De gewezen Vorst Karageorgei- vich en de beide mede-aangeklaagden Trifkovich en Stankovich zijn door het Hooge Gerechtshof, wegens gebrek aan bewijzen vrijgesproken van den moordaanslag op Vorst Michael op 10 Juni 1868. Florence, 4 Juni. De Kamer heeft hare goed keuring gehecht aan het voorstel om de rechten op den invoer van granen en meel te verhoogen. In den Senaat werd de Regeering geinterpel- leerd over den toestand der marine. Nadat de Minister ophelderingen had gegeven, hechtte de Senaat zijne goedkeuring aan eene motie, dat het hoog noodig is om de marine met den meesten spoed te reorganiseeren. Versailles, 4 Juni Paschal Grousset is gisteren te Parijs gearresteerd. Naar Félix Pyat, die zich vermoedelijk ook te Parijs bevindt, wordt gezocht. Het wordt bevestigd, dat het voorstel tot ver lenging der volmacht van den heer Thiers op morgen aan de Nationale Vergadering zal wor den voorgelegd. Het Journal Fran(ait, sprekende over de hangende parlementaire quaestiën, zegt, dat het niet te ver wonderen zal zijn, wanneer al die quaestiën strek ken zullen om op nieuw de gedragslijn, in het programma der Vergadering te Bordeaux aauge nomen, te handhaven. Dit zou een natuurlijk middel zijn, om te beletten dat iemand zich ver giste omtrent de motieven, die geleid hebben om de verkiezing der Orleansche prinsen geldig te verklaren en de verbanningswetten op te heffen. Parijs, 4 Juni. Volgens een gerucht zou niemand, zonder nader order, Parijs mogen verlaten na negen uren 's avonds. Patrouilles cavalerie doorkruisen 's nachts Pa rijs en de omstreken. De Maarshalk Bazaine wordt eerstdaags te Versailles verwacht. De commissie voor de reorganisatie van het leger heeft het beginsel van dienstplicht voor alle weerbare mannen aangenomen, in weerwil dat de heer Thiers zich tegen dit beginsel heeft verklaard en de wet van 1832 wil hersteld zien De Figaro zegt, dat er nog 50,000 opstandelingen zijn overgebleven, die aan de militaire rechtspraak zullen ontsnappen. Die lieden zijn nog altijd een gevaar voor de maatschappijzij wachten slechts op een gunstig oogenblik, om nieuwe onlusten teweeg te brengen. Het blad geeft den raad om hen allen naar een der Fransche overzeesche koloniën le brengen. Parjjs, 4 Juni. Men meldt de aankomst van den Hertog van Aumale te St.-Germain. De teraardebestelling van het stoffelijk over schot van Mgr. Darboy zal op 7 dezer in Onze Lieve Vrouwekerk plaats hebben. Te Versailles heeft een groot aantal executiën plaats gehad. Al de dagbladen van Parijs behandelen het onderwerp der valideering van de verkiezing der prinsen van Orleans. De meesten zij van meeniug dat het decreet van verbanning en onbevoegd heid niet kan gehandhaafd worden. Verscheidene bladen doen een beroep op het gevoel van vader landsliefde der prinsen om hun ontslag te geven. De heer de Girardiu verklaart zich in een ar tikel, opgenomen in de Liberie, voor de republiek, maar noeh voor die van 1792, noch voor die van 1848 en 1870, maar voor de republiek zooals zij in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika en in Zwitserland bestaat. De Liberie wenscht een liberale, nimmer een revolutionaire republiek. Londen, 5 Juni. Aan de Daily Telegr. wordt uit Parijs bericht, dat Lambrecht tot Minister van Biunenlandsche en De Broglie tot Minister van Buiteulandsche Zaken is benoemd. Promotiën. Leiden, 5 Juni. Bevorderd tot doctor in de rechten de heer J. A. Th. Van Riemsdijk, ge boren te Almelo, met Stellingen. Marktberichten. Amsterdam, 5 Juni. Tarwe onveranderdPools. 406, 395 op tijd. Rogge onveranderd, Petersburg 206, 208, 210, 212, 213; Odessa 214; Bes- sarabie 225 c. z./k. Levering onveranderd; Aug. 208, 207; Oct. 213, 214. Raapolie, vliegend 46ft; najaar 44, 43%. Lijnolie, vliegend 33% Juli 33% najaar 34. Koolzaad niets. GEVEILDE PERCEELEN, Gehouden verkoopiug op 3 Juni 1871 ten over staan van den notaris J. A. F. Coebergb. N'. 1. Een winkelhuis en erf, aan de noord zijde van het Levendaal, om den hoek van de Barbarasteeg, Wijk III, N». 673 en öTArood, sectie D, N°. 894. Kooper P. H. Maandag voor ƒ2800. N°. 2. Een huis en erf, aan de zuidzijde van het Levendaal, op den hoek van de Zijdgracht, Wijk II, N». 293, sectie E, N». 382. Kooper C. Spaanderman voor ƒ1260. N". 3. Een huis en erf, aan den hoek van de Hooglandschekerk Choorsteeg en het Sint-Pancras kerkhor, VVijk VII, N». 878, 879 en 880. Kooper H. G. Sonders voor ƒ1050. N°. 48. Vijf huizen en erven, in de Papagaai poort, uitkomende aan de zuidzijde van de Hoo- gewoerd, tusschen de Kraaierstraat en Wielma- kersteeg, Wijk III, N». 471, 472, 473, 376 eu 477, sectie D, N°. 303, 302, 300, 299 eu 298 en een onverdeeld gedeelte van sectie D, N°. 925, gecom bineerd. Kooper M. H. Fontein voor ƒ1610. N°. 9. Een huis en erf, aan de westzijde van de Barbarasteeg, omtrent het levendaal, Wijk III, N°. 686a, sectie D, N». 537. Kooper S. Van Leeu wen voor ƒ670. N°. 10, 11 en 12. Drie huizen en erven, in zekere poort, aan de oostzijde van de Barbara steeg, Wijk III, N°. 673d, 673e en 673 sectie D, N°. 968, 890 en 893, gecombineerd. Kooper J. J. Planjer q. q. voor ƒ740. N°. 13. De eerste grosse eener schuldvordering met hypothecair verband groot per resto ƒ600 a 5 pCt. aflosbaar in termijnen. Kooper A. J. Ver- Meij voor ƒ405. N°. 14. Eene onderhaudsche schuldvordering groot ƒ1000 a 5 pCt. aflosbaar in termijnen. Koo per L. A. Vreeburg te Schipluiden bij Delft voor 570. LAATSTJE liKKK H'I f lN. 's-Gravenhage, 5 Juni. Blijkens telegram van den Gouverneur-Generaal van Ned.-Indië dd. 1 Juni, heerschte aldaar algeineene goede orde. De gouvernements-commissaris van de Preanger- Regentschappen had bericht gezonden dat tegen de invoering der reorganisatie op 1 Juni zich geene moeilijkheden hadden voorgedaanoveral had hij medewerking ondervonden; geen spoor van tegenstand of ontevredenheid was voorgeko men; op sommige plaatsen is de eerste koffie plechtig met muziek ingeleverd. HUWELIJKEN, GEBOORTEN EN STERFGEVALLEN. Eerste Huwelijks-Afkondiging te Leiden van den 4den Juni. T. H. Straathof jra. 27 j. cd C. H. M. Baaten jd. 21 j. H. Vinkesteijn wedr. 43 j. en J. Cbrispijn jd 44 j. L. G. Le Poole jm. 22 j. en C D. M. De Vriese jd. 23 j. J. Van Leeuwen jm. 29 j. en S. Van Evert jd. 29 j. H. Van Dou- kelaar jm. 23 j. en D. Borst jd. 22 j J. C. A Pabat jm. 26 j. en D. J. Teeling jd. 26 j. THERMOMETER VAN FAHRENHEIT. more. more. uam. nam. nam. avond avond 5 <1. S ii 12 n. 4 n. 5 li. 8 n. 10 u. Zaterd. 51° 46» 44" Zondag 44° 47 59 58 56» 54» 52" Maand. 50° 55° 63° 61° Wind: Zaterdag middag 5 uren N.W. Zondag-morgen 5 uren N O.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1871 | | pagina 3