Den geheelen dag en avond werd feest ge
vierd. Overal muziek, bal en tot besluit een
prachtig vuurwerk.
INGEZONDEN.
Werkmans "Vereeniging-
,ÜUT KiW UGWOKGE1'
Eenige dagen geleden, namen de teekenlessen
een einde; de buitengewone belangstelling bij de
bezichtiging der teekeningen ondervonden heeft
onze verwachting niet te leur gesteld, maar verre
overtroffen, te meer daar wij ons mochten ver
blijden, dat eenige bezoekers zich als Donateurs
wenschteu te verbinden, ten einde de goede zaak
te helpen ondersteunen door eene jaarlijksche
bijdrage alsook door eene gift ten voordeele van
de kas der Vereeniging en die van, het onder
steuningsfonds, door een der geachte bezoekers
ons geschonken.
De prijzen aan die leden uitgereikt, welke de
best gekeurde teekeningen hadden vervaardigd
werden ook door gelden, daartoe geschonken,
aangekocht.
De belangstelling welke een Vereeniging als
deze, die zich ten doel stelt, Nut en Genoegen
zooveel mogelijk onder de leden te bevorderen,
mag ondervinden, als ook de goedkeuring van
ver boven ons geplaatste en hoog geachte perso
nen, geeft lust en moed, om op het eenmaal in
geslagen pad voort te gaan.
Het bestuur, van dezen plicht doordrongen, heeft
op eene buitengewone vergadering, 26 April 11.,
een voorstel gedaan, om in de Vereeniging eene
spaarkas op te richten. Dit voorstel werd met
algemeeue stemmen aangenomen; wanneer de
leden die daaraan deelnemen met November
hunne bespaarde gelden terug ontvangen, beko
men zij niet alleen eenige rente, maar daaren
boven zijn ook premiën uitgeloofd aan hen, die
het getrouwste wekelijks hebben ingelegd, zoo
dat de kan9 bestaat, dat, bij deu kleinsten inleg,
de hoogste premiën worden behaald.
Ook hierin vertrouwen wij iets nuttigs te stich
ten, en mochten wij tegen November over ruimer
premiën kunnen beschikken, dan wij ons thans
hebben voorgesteld, dit zou zeker voor het be
stuur eene voldoening zijn, dat, ook weder de
moeite hieraan verbonden zoo belangeloos op zich
heeft genomen.
Wij beveleu alzoo Nut eu Genoegen met al
hare inrichtingen als: Bibliotheek, Teeken- en
andere lessen. Ziekenfonds eu Spaarkas in de
voortdurende belangstelling onzer geërde stadge-
nooten aan, en vertrouwen dat deze poging tot
verbetering van het lot van den werkman weder
de goedkeuring onzer geachte begunstigers moge
wegdragen.
Namens het Bestuur
J. GOEDELJEE, Pres.
J. N. VAN DER MARK, lste Secr.
Leiden, den 16 Mei 1871.
KOLOMEN.
WEST-IN DIË.
CuKAfAO, 22 April. Maaudag den 17, is de H.
E.G. Heer Mr. A. M. de Rouville, Oud-Gouver
neur der kolonie Curafao, met echtgenoot en
kinderen, aan boord van het stoompakketschip
Carique naar Martinique vertrokken met verdere
bestemming naar Europa- De H.E.G. Heer Gou
verneur der kolonie begaf zich, vergezeld van den
Kolonialen Raad aan boord van de Carique om
afscheid van den heer De Rouville te nemen bij
het vertrek uit de haven werd van het Water
fort een saluut gedaan.
Bij koninklijk besluit van den llden Maart
1871 n®. 16 zijn de aftredende leden van deD
Kolonialen Raad de heeren H. Evester en N.
Rojer herbenoemd tot leden van gemeld college.
Bij Gouvernements Besluit dd. 12 April
tl®. 176 zijn benoemd: a. Tot Lid plaatsvervanger
van het Hof vau Justitie de heer Mr. G. R. Palm,
aan wien in verband met die benoeming eervol
ontslag is verleend als Plaatsvervanger van den
kantonrechter alhier, h. Tot Plaatsvervanger van
den kantonrechter alhier de heer A. W. Abra-
hamsz Jr.
Den 5den werd in eene openbare zitting
van den Kolonialen Raad door den H.E.G. Heer
H. F. G. Wagner, bij Koninklijk besluit van 7
Maart 1.1. definitief benoemd tot Gouverneur der
kolonie Curafao, op de gebruikelijke wijze, de
eed, voorgeschreven bij art. 13 van het Reglement
op het Beleid der Regeering, afgelegd. Na het
afleggen van den eed richtte de Gouverneur het
woord tot de vergadering en zeide: „Het ver
nieuwd blijk van vertrouwen dat ik van Z. M.
onzen geëerbiedigden Koning ontvangen heb, het
behoeft geen betoog, wordt door mij op hoogen
prijs gesteld en gewaardeerd. Of ik aan de ver
wachting der hooge regeeriug zal beantwoorden
zal de tijd moeten leeren. Ik ben echter ten volle
bewust van het gewichtige der betrekking en het
moeielijke der mij opgedragen taak, maar ik
wil met ijverige plichtsbetrachting mijne beste
pogingen aanwenden om die taak zooveel moge
lijk Daar wensch te vervullen; scheukt gij M. H.
van Uwe zijde mij de medewerking en steun,
waarvoor ik U bij het aanvaarden van het
interimair bestuur verzocht heb, en ik hoop
dat dan onder Gods zegeD dit bestuur zal leiden
tot bevordering van het waar belang, het heil
en den bloei der kolonie. „Met deze woorden
verklaar ik liet bestuur van Curafao te aanvaar
den." Waarop de vergadering door den heer gou
verneur werd gesloten. Na de zitting begaven
zich de onder-voorzitter en de leden van den
Kolonialen Raad op het gouvernementshuis ten
einde den gouverneur geluk te wenschen met
zijne definitieve benoeming. Op eene toespraak
van den onder-voorzitter herhaalde de gouverneur
de verzekering, dal hij naar best vermogen zal
trachten de belangen der kolonie te bevorderen
eu riep daartoe de medewerking van den Kolo
nialen Raad in.
De Gouverneur van Curafao, heeft van
's Koningswege den last ontvangen tot afkondi
ging van onderstaand Koninklijk besluit: Wij
Willem III, op voordracht van onzen Minister
van Koloniën van den 23sten Februari 1871.
Overwegende: dat ongeacht de bepalingen, ver
vat in de publicatie van den Gouverneur van
Curafao en onderhoorigheden van 25 Juni 1858
(Publicatieblad N®. 6) steeds wordt voortgegaan
met vaD Curafao oorlogsbehoeften uit te voeren,
naar plaatsen die in opstand zijn tegen haar
wettig bestuur en dat zoodanige handelingen
waarbij de vriendschappelijke verhouding van
Nederland met de nabij Curafao gelegen staten
wordt in de waagschaal gesteld, niet langer mogen
worden geduldgelet op art. 8 der wet van 31 Mei
1865 Staatsblad N°. 56) en op de artt. 6, 7, 54 en
55 van het Wetboek van stiafrecht voor de ko
lonie Curafao. Den Raad van State gehoord
(advies van deu 25steD Februari 1871 geheim
letter A. I.); gezien het nader rapport van onzen
Minister van Koloniën van den 26sten Februari
1871, Lett. V. 3 Kabinet. Hebben goedgevonden
en verstaanArt. 1. De uitvoer uit de kolonie
Curafao vau buskruit, ammunitie, vuur-of blanke
wapenen en andere oorlogsbehoeften, is verboden.
Art. 2. Overtreding van het vorig artikel wordt,
onverminderd de toepassing van de artt. 64 en 55
van het Wetb. van Strafr. voor de kolonie Cu
rafao, zoo daartoe termen bestaan, gestraft met:
o. eene gevangenisstraf van éen tot zes maanden;
b. eene geldboete van vijfentwintig tot driehon
derd gulden, vereenigd of afzonderlijk; benevens
ingeval van aanhouding en inbeslagneming met
verbeurdverklaring van de verboden goederen.
De rechter kan naar omstandigheden, bovendien
de verbenrdverklaring gelasten van het vaartuig,
waarin die goedereD geladen waren. Art. 8. Ons
tegenwoordig besluit treedt in werking met den
dag van afkondiging in de kolonie en blijft van
kracht tot den lsten April 1872.
Onze Minister van Koloniën is belast met de
uitvoering vaD dit besluit, waarvan een afschrift
zal worden gezonden aan ODzen Minister van
BinDeDlandsche Zaken en den Raad van State.
's-Gravenhage den 27 Februari 1871. {get.) Wil
lem. De Minister van Koloniën {get.) Van Bosse.
Den 31sten Maart jl. werd op Bonaire een
uitgestrekte vlakte grasland door brand vernield.
Zevenentwintig woonhuizen (Stroohutten) van
de tuinen op die vlakte, al de boomen en veld
gewassen daarop werden een prooi der vlammen.
l)e eigenaars dier tuinen hebben daarbij aanmer
kelijke schade geleden. Naar het 6Chijnt is de
brand ontstaan door onvoorzichtigheid bij het
branden van houtskool. Niet lang geleden heeft
aldaar een brand plaats gehad ook door onvoor
zichtigheid van de kolenbranders.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Vele gebeurtenissen, die ons eenigszins onbe
grijpelijk voorkomen, wanneer wij ze afzonder
lijk beschouwen, helderen zich op, zoodra wij in
staat zijn, het verband na te gaan, dat hen onder
ling vereenigd. Dit geval doet zich voor bij de
houding van de rechterzijde in de vergadering
in den brief van den graaf De Cham bord. Afzon
derlijk beschouwd zijn zij beiden vrij vreemd
te noemen. Wat kou de rechterzijde zich toch
voorstellen met hare voortdurende terging en
lastering van Thiers, terwijl niemand in haar mid
den den post durfde op zich neuten, waarvan zij
den ijverigen grijsaard wilde verwijderen? Wat
beteekende aan den anderen kant dat schrij
ven van den graaf De Chambord, dat plotse
ling als uit de lucht kwaut vallen, om Frank
rijk te verwittigen, dat het de vertegenwoor
diger der Bourbons nog niet wanhoopte, om
het uit zijn bitteren nood te redden? Door zulk
een brief toch kon De Chambord niet wel hopen,
den troon zijner voorvaderen weer te bemachti
gen. Doch de verschillende gebeurtenissen waren
bestemd om elkander te ondersteunen, de grafelijke
brief moest de mijn doen springen, die door de
legitimisten in de vergadering langzamerhand met
kruit was opgevuld. De partij, die zich vroeger
de kleine opoffering getroostte om haar hoofd
zijn tegenwoordigen titet cn het kasteel waar
aan hij dien ontleent als een verjaars-geschenk
te vereeren, heeft er nu niet voor teruggedeinds
om hem haar plichtsgevoel, het belang van
haar vaderland ten offer te brengen. Als zooda
nig mag tot met recht eene handelw .jze beschouwd
worden, waardoor aan den opsiand een nieuw
en gegrond voorwendsel wordt gegeven om zijne
vernieling voort te zetteneene handeling, waar
door de man, die verkozen is en ijverig zijn best
doet om de rust en orde te herstellen, onophou
delijk in zijne pogingen wordt belemmerd. De
Commune en hare zendelingen krijgen alle recht
om te spreken van „de monarchisten te Versail
les," „hel royalistische leger van Versailles" en
de bewoners van hel platteland, zoowel als den
volkshoop in de grooie steden te verontrusten
door de verzekering.
De afgevaardigden, die gij benoemd hebt zon
der ze te kennen, willen Hendrik V op den
troon herstellen. Het uitschot des volks nu in
de groote steden, heeft zooveel niet eens noodig
om tot uitersten over te slaan; de bewoners van
het platteland, die zich door ue laatste siemmin-
geu giootendeels als gematigde republikeinen heb
ben doen keiineu, zijn ook meer dan ooit in een
toestand om ouder een geschikt voorwendsel
te toonen, dat zij het moede zijn, voortdurend
om den tuin te worden geleid. De bittere toon,
waarop Thiers de rechterzijde in de Nationale
Vergadering heelt toegespioken, laat zich door
dit alles zeer goed verklaren. Hij droeg reeds
kennis van deu brief van Chambord, toen Morti
mer Ternaux hem over zijne voorgewende belof
ten aaD de afgevaardigden ie Bordeaux kwam
interpelleerenhij begreep, dat het de legitimi
sten te doen was om, nadat hij dag en nacht
werkzaam was geweest, de vloekwaardige revo
lutie te onderdrukken, hem voor z.jne moeite te
bedanken eu er deu kleinzoon van Karei X de
vruchten van te laten plukken. Doch hij begreep
tevens nog beter dan de begerige intriguanten
zelve, dat huu tijd nog niet gekomen was, daar alle
moeilijkheden nog niet uit den weggeruimd waren,
en Parijs Dog niet ouderworpen was. En deze over
tuiging van huu onedelmoedig gedrag aan den
eenen, van hunne onhandigheid aan den anderen
kant, deed hem de verachtingsvolle en juiste
woorden spreken: „Wacht toch nog 8 dagen
dan zal er geen gevaar meer zijn, dan zal de
taak, die gij op u wilt nemen, niette zwaar voor
uwen moed en (zooals het Journal o/ficiel er bij
voegt, voor uwe bekwaamheid zijn. Wie zal hier
den heer Thiers durven verwijten, dat hij in den
dienst vau ziju vaderland, zijn eigen ik niet ge
heel kan vergeten; wie zal hem voor de voeten
werpen, dat hij niet edel genoeg is om alle kwel
lingen en beleedigitigen van laaghurtige tegen
standers te verduren en alleen de belangen van
Fraukrijk voor oogen te houden? Hij, die zich
hiertoe bereid verklaarde, zou plotseling het moei
lijke vraagstuk hebben opgelost, of het mogelijk
is, dat de mensch het idéaal van zedelijkheid be-
reike. In de geheele geschiedenis, zelfs onder de
grootste figuren in de Romeinsche en Grieksche
oudheid van mannen, die zich voor hun vader
land opofferden, is er geen enkele te vinden, die
die in dit opzicht op Thiers den eersten steen
zou mogen werpen. En nog afgescheiden van den
zedelijken kant der quaestie is het voor een
staatsmaD, vooral wanneer hij iD de moeilijke
positie van Thiers verkeert, onmogelijk om nut-
tig werkzaam te zijn, wanneer hij door klein
geestige partijhaat voortdurend in zijne hande
lingen belemmerd wordt.
Wij wijzen daarom zoo breedvoerig op de on
waardige houding der natiouale vergadering tegen
over het hoofd van het uitvoerend gezag, omdat
zij vooreerst licht verspreidt over den toestand
der verschillende partijen in Frankrijkmaar
ten tweede omdat wij onder de verkeerdheden
die eene revolutie medebrengt, niet de minst
treurige rekenen de ondankbare, onrechtvaardige
behandeling, waaraan zij die er van de eene of
andere zijde eene groote rol in spelen, blootstaan.
Het kan zijn dat Thiers door zijne handelingeu
als hoofd van het uitvoerend bewind heeft bewe
zen, geen volmaakt staatsman te zijn, hij moge
als zoodanig verkeerde maatregelen hebben ge
nomen; doch tijdgenoot en geschiedschrijver zul
len hem hierin recht laten geschieden, dat, ter
wijl in de hoofdstad zijn naam bespot, zijn huis
afgebroken, zijne heerlijke verzameling van kunst
voortbrengselen weggeroofd wordt, de zooge
naamde partij van orde te Versailles aan dit
alles de kroon op heeft gezet door zijne eerlijk
heid verdacht te uiaken en hem in zijne beste
bedoelingen te belemmeren.
De verwarring in Parijs, de tegenstand en
achterdocht tegen de Cotnmune nemen in groote
mate toe; er loopen zelfs geruchten van eene
groote samenzwering, die tegen dit lichaam ont
dekt zou zijn en waarin Rossel een hoofdrol zou
hebben vervuld. Het is zeer licht mogelijk, dat
dit slechts een verhaal is, door de Gom mune ver
spreid, om voor hare arbitraire arrestaties eene
verontschuldiging aan te voeren zeker is het dat
zij op het oogenblik talrijke vijanden telt. Het
comité de satut public eischt, zooals de Réveil du
ler-l
Peuple mededeelt, hare aftreding; het blad pl
Duchéne maakt haar uit voor een troep fieltend
bedriegers; een gedeelte der nationale garita|
mort over de behandeling, die Ptossel heeft ond™.
gaan. Dit zijn dunkt ons alle gelukkige verschiji
selen. Parijs toch zou bij een eendrachtig bestm
wellicht nog maanden lang de verdediging j,
nen volhoudenzooals de zaken nu staan aii'
het misschien over eenige dagen bezwijken.
Berichten uit Versailles melden, dat het fortV
vres door de troepen bezet is. Dergelijke tnededi
lingen werden dikwijls over het fort Issygeda,
zonder dat zij waarheid bevatten; wij kunnend,
ook deze verzekering niet onvoorwaardelijk
nemen, maar het feit dat de Parijsche bladi
zich over de krijgsverrichtingen weinig uitlati
dan om op de insurgenten-aauvoerders te schelde!
bewijst genoeg, dat de Versaillers goede vor<
ringen maken. Volgens de telegrafische berichtei
zouden zij reeds tot bij de enceinte zijn
drongen en een geweervuur met de verdedigd
daarvan onderhouden.
Ooatenrijk-Hoiig;. Monarchie.
De verhouding tusschen de verschillende pal
tijen is door eene verklaring van graaf Hohi
wart plotseling zeer veranderd geworden.
Terwijl de premier van het kruispunt waai
hij geplaatst was nu eens de éene richting
liep om terstond daarop terug te keeren en e
te zien, hoe de andere weg er uitzag, heeft
nu definitief den wandelstaf opgenomen en di
kant van het foederalisine ingeslagen.
Met andere woorden, hij heeft de verklariti
afgelegd, dat hij bereid is, aan de Czechen ii
Boheme en aau ieder ander kroonland, dezeltc
concessies te doen, als die in het ontwerp vi
Gallicië nedergelegd zijn. Wij zeiden, dat hii
door de houding der verschillende partijen zei
veranderd wordt en wij gelooven dat het eei
goede verandering zal zijn. Er moet nu tochvi
zelf een juist afgebakende positie van de vi
schillende opinies tegenover elkander ontstaan
Het ontwerp over de uitbreiding van de
voegdheid der landdagen was, een meDgelmi
van foederalisine en centralisatie; de constituli
neele partij moest er tegen zijn wegens de eerü
de verschillende kroonlanden wegens de twei
eigenschap. Het ontwerp voor den afzonderlijks
toestand van Gallicië stelde vooreerst de Poli
tegenover de andere kroonlanden, die naijveti
moesten zijn op de voorrechten aan Gallicië
gekend; ten tweede gaf het aanleiding tot allerli
knoeierige transactie tusschen de constitutional
partij eu de Polen, daar de eerste beloofde, vool
het Gallicische ontwerp te stemmen, indien d
laatsten mede wilden werken tot het inmrei
van directe verkiezingen. Beide moesten daatta
voor een gedeelte tegen hunne eigeDe wenschei
inwerken. Door de verklaring van Hohemvi
echter komt de verhouding geheel in het reii
indien Damelijk de minister zich aan het nieuiti
programma houdt en niet weder begint te trail
sigeeren of liever te modderen.
De regeering wordt nu de vertegenwoordigsl
van het foederalisme; de vertegenwoordigers va:
de kroonlanden, die consessies van haar verlat-
gen en nu hoop hebben om ze te krijgen,
ren zich met meer of minder ijver om haar hee:
Tegenover deze coalitie stelt zich de Duitscl
constitutioneele partij, die centralisatie verlai
en de verschillende ongeregelde benden, die
nu toe roDdkruisten om te rooven wat zij roots
konden, vormen zich op die manier tot tweea
organiseerde vijandelijke legers. De strijd, di
tusschen hen ontstaan zal, belooft ten mist
eene definitieve oplossing in een of anderen
in het leven te roepen. En de meeste kans vat
overwinning is dunkt ons aan het foederalis®
toe te kennen.
De Duitsche constitutioneele partij ontleesdsl
tot hiertoe voor een groot gedeelte hare macht
aan de verbrokkeling van hare tegenstanders.'
Indien Polen, Czechen, Tyrolers, kortom alls|
partijen, die grootere autonomie voor de verschil
lende kroonlanden vragen, zich nu om de regee
ring vereenigen, terwijl bovendien uit de stoutel
verklaring van Hoheuwart blijkt, dat hij ook op
de ondersteuning van de kroon kan rekenen
dan zal het vraagstuk wel in foederalistischeo
zin beslist worden. De toekomst van Oostenrijk
is dus waarschijnlijk de bondstaat, welke inrich
ting met de veelslachtige deelen waaruit het rijk
is samengesteld ook het meeste overeenkomt.
TKLEGRAMMEN.
Versailles, 15 Mei. lu den ringmuur is reed-'l
op ouderscheidene plaatsen bres geschoten, f'l
porte Anleuil is geheel vernield. Het bresschieie'l
wordt ijverig voorgezet.
Het congres met de gedelegeerden uit Lyon I
mislukt. Een veertigtal afgevaardigden zijn gul
teren wel aangekomen, maar terstond naar Lyo'l
teruggekeerd, omdat er geen kaus op welslager-I
bestoud.
Bucharest, 15 Mei. Bij de verkiezing van geae'L
puteerdeu vau het eerste kiescollegie hebben de
Regeering en de partij van orde de overhsnil|
gehouden.
Par(|s, 15 Mei, {des middags). De troepen vso I
Versailles zijn tot den ringmuur doorgedrongcl
van de porie de la Muette tot aan de poort vso j
Issy. De soldaten wisselen geweerschoten »e I
