dien tijd over de verkiezingen in Posen en West-
Pruisen berichten meegedeeld waaruit blijkt dat
de eer om naar den rijksdag afgevaardigd te wor
den geheel afhing van de goedgunstigheid der
heeren geestelijken, en dat mannen van erkende
verdiensten en liefde voor de Poolsche nationali
teit hunne candidatuur moesten intrekken of
geheel zien mislukken omdat zij voor hunne
plannen ten aanzien der ondersteuning van's Pau
sen wereldlijke macht geen voldoende verklaring
wilden geven. Indien nu dergelijke overwegingen
bij het Poolsche volk zwaarder wegen dan het
verlangen naar zelfstandigheid, dan moet men
haast wel de gevolgtrekking maken, dat dit ver-
la ngen op het oogenblik bij het met Pruisen
vereenigde gedeelte van die natie niet zoo heel
sterk geprononceerd is.
De rede van den rijkskanselier was overigens
uitgesproken met al de meedoogenlooze hardheid
van iemand, die er zeker van is dat hij de macht
in handen heeft. „Ik betwist den heeren voorstel
lers het recht om zich hier op de woorden van
de troonrede te beroepen. Daar wordt alleen ge
sproken van andere volken en staten, waarvan
wij de zelfstandigheid zullen eerbiedigen. De hee
ren behooren volstrekt niet tot een anderen staat
of tot een ander volk dan tot dat van Pruisen,
waartoe ik ook mij zelven reken, an zij mogen
Polen of West-Pruisen, langdurige bestanddeelen
van de Pruisische monarchie, niet tot die andere
volken en staten rekenen, die in de troonrede
bedoeld zijn." Zooals men begrijpen zal sloegen
ook deze woorden weder op het beginsel, in de
troonrede uitgedrukt, van niet-inmenging in de
binnenlandsche aangelegenheden van een ander
volk, en wilde Bismarck maar dadelijk verhinde
ren, dat de Polen van die zinsnede ten hunnen
mordeele gebruik maakten. Voor het overige
verdiepte de rijkskanselier zich in historische be
schouwingen over de wijze, waarop de Polen
vroeger de Ruthenen, Russen en Duit6chers be
handeld hadden, die toen onder huune heer
schappij stonden en voegde de afgevaardigden
toe dat zij in vergelijking hiermede van geluk
mochten spreken over de zegeningen, die hun
door het Pruisische bestuur deelachtig werden.
Doch ten slotte vond de vorstelijke spreker het
noodig, zijnen verpletterden vijand een weinig
op te beuren en gerust te stellen: „Vreest niet,
mijne heeren" zoo eindigde hij, „dat wij aan
deze historische herinneringen, waartoe gij mij
tegen mijn wil noopt, een voorbeeld zullen nemen.
De verbonden regeeringen, en in 't bijzonder
uwe landsregeering, de koninklijk Pruisische, zul
len voortgaan in hunne pogingen om de zege
ningen van bescherming door het recht en be
schaving onder de dankbaren en ondankbaren te
verspreiden, en gelukkigerwijze maken de dank
baren bij u de meerderheid uit!"
De rede van Von Bismarck werd met een luid
„bravo!" van bijna alle leden begroet. Het was
de bijvals-ontboezeming, die maar al te velen in
de wereld gereed zijn ten beste te geven aan
hem, die de macht aan zijne zijde heeft en van
wien voor de toekomst nog iets te verwachten
is. Zooals wij reeds zeiden was de aanspraak
van Bismarck, hoewel onmeedoogend, tegenove.1
de Poolsche vertegenwoordigers vrij wel ge
rechtvaardigd door de stem van hun volk.
Bovendien zou ons een dergelijke handeling van
den man, die volgens hetzelfde ijzeren systeem
sedert jaren bezig is Duitschlands éenheid en
Pruisens grootheid te bevorderen, niet kunnen
verwonderen, al sprak de geheele Poolsche natie
als éen man het verlangen uit om hare autonomie
te herkrijgen. Maar een indruk van afkeer maakt
op ons de manier waarop nog eenige afgevaar
digden het noodig vonden, de ter neer geslagene
Polen eenige laatste schimpscheuten achter na te
zenden. Vooral de heer v. Hennig beproefde op
een toon, die duidelijk den lust verraadde om de
ironische manier van spreken van den Rijkskan.
selier na te bootsen (al was het alleen maar door
het menigvuldig gebruik van het woord „de
heeren") nog een krachtigen aanval op den ver
slagen vijand, leder die wel eens een sterken
dog een anderen op de vlucht zag jagen en
daarna een heirleger kleine hondjes het beest
met groot geweld achterna zetten, zal zich van
den aftocht der Polen eene voorstelling kunnen
maken. En een aftocht was het inderdaad, want,
toen het amendement van Zoltowski met groote
meerderheid werd afgestemd, verlieten de Pool
sche afgevaardigden gezamenlijk het lokaal.
Lelden, 23 April.
Naar wij vernemen heeft de Commissie, uit
makende het voorloopig bestuur der Vereeniging
„Musis Sacrum" alhier, in hare eergisterenavond
gehouden vergadering besloten, dat het gebouw
op het Plantsoen nabij de Hoogewoerdspoort door
de leden voor het eerst in gebruik zal kunnen
worden genomen op Zondag den 14den Mei e. k.
Gedurende de drie daaraan voorafgaande dagen
(Donderdag, Vrijdag en Zaterdag 11,12 en 13 Mei)
zal het door de aandeelhouders kunnen worden
bezichtigd.
Voorloopig is bepaald, dat de gewone weke-
lijksche concerten door het muziekkorps der dd.
schutterij alhier zullen worden gehouden, des
Donderdags-avonds van halfacht tot 10 uren; het
eerste concert zal, uithoofde van den Hemel
vaartsdag, waarschijnlijk plaats hebben op Woens
dag den 17den Mei.
Met genoegen vermelden wij tevens, dat aan
de jeugdige Vereeniging eene waarlijk zeldzame
sympathie te beurt valt, zoodat zij zich reeds in
het bezit van bijna een seven honderdtal leden
mag verheugen.
Gisteren, namiddag omstreeks vier uren is het
paard, gespannen voor een wagen van de heeren
H. Zn., komende van de Langegracht, op den
hoek van de Mare door een schrik gevallen op
het ijzeren hek van den heer B. Juist liep daar
een stokoud vrouwtje, dat niet spoedig kunnende
uitwijken onder het paard geraakte, waardoor
zij twee belangrijke kwetsuren bekwam. Nadat
de eerste hulp was verleend door den heer Dr.
Andreson, is zij per vigelante naar haar woning
vervoerd. Betreurenswaardig is het te vernemen
dat zij later aan de gevolgen is overleden.
Gedurende deze week zijn dagelijks in het
werkhuis alhier opgenomen van 120 tot 138 vol
wassen personen en van 36 tot 48 kinderen.
Men leest in de Heraut:
De redactiën van de Bazuin (Eindredacteur), de
Heraut, de Hoop dei \aderlandi, het Kerkelijk Week
blad, de Wekitem en de Volksbode ziju overeengeko
men, ter bevordering van eenheid en ter beves
tiging van de zedelijken band, die kiezers en
gekozenen bindt, onderstaand program bij de
stembus in Juni e. k. aan het vertiezingswerk
ten grondslag te leggen:
a. Handhaving in en buiten de Kamer, van de
zelfstandigheid der Christelijk historische richting,
gelijk die geëischt wordt door de erkenning van
Gods Woord ook als beginsel van staatkunde, en
van Gods leiding in onze volksgeschiedenis als
regel YOOr ons volksleven;
o. Handhaving van gewetensvrijheid bij het
volksonderwijs, door den eisch, dat, iu aauslui-
tiug van het program van 1869, de Vrije School
regel, de Staatsschool aanvulling worde;
c. Handhaving van het recht der minderheden
bij de stembus, door den eisch dat een beter kies
stelsel ingevoerd, en in afwachting daarvan de
census verlaagd worde.
Ten dringendste verzoeken zij een iegelijk,
die met deze zienswijze overeenstemt, onmiddel
lijk per briefkaart aan een der genoemde redac
tiën te willen berichten: wie voorzitter of secre
taris is van de in hun kiesdistrict bestaande anti
revolutionaire kiesvereeniging.
H. De Koek, J. H. Donncr, 1. Esser, A. Kuyper,
J. G. Verhoeff, G. J. Vos, Az.
De heer Groen van Prinsterer zegt Hieromtrent
in een naschrift van n\ 84 zijner Nederlandtche
Gedachten, dat dit program, hetwelk zijne gedach
ten met beknopte juistheid weergeeft, hem dubbel
welkom is, omdat het buiten zijne medewerking
geformuleerd is.
Z. M. de Koning zal zich den 27sten dezer,
per Rijnspoorweg naar het Loo begeven.
Bij de herstemming in het hoofdkiesdistrict
Onderdeudam voor een lid der Provinciale Sta
ten van Groningen tusschen de heeren S. Knol
Welt en C. Reinders, is eerstgenoemde gekozen
met 394 van de 575 geldige stemmen.
Hef ontwerp-adres van het Hoofdbestuur der
1 Nederhindsche Maatschappij tot bevordering van
Nijverheid aan de Tweede Kamer, totondersteu-
I ning van het voorstel 's Jacob c. s. betreffende
de stoomvaart op Amerika, is door de Departe
menten met 111 tegen 86 stemmen goedgekeurd.
De gemeentebesturen van Oostzaan, Nieuwen-
dam en Buiksloot zijn volstrekt niet ingenomen
met het plan der gemeente Amsterdam, om een
deel hunner gemeentegronden te annexeeren.
Zij hebben dit op de meest ondubbelzinnige wijze
den Gedeputeerden Staten van Noord-Holland
meegedeeld.
De zaak van het bedienen van het Buiksloter
veer zal daardoor bemoeielijkt worden, indien
althans de Regeering of de Kamers de bezwaren
der gemeenten gegrond achten.
Men verneemt dat het plan bestaat een spoot-
weg aan te leggen van Akkrum over Sneek,
Bolsward en Workum naar Hinlopen, vandaa-
eene stoomboot te doen varen op Medemblil,
j waar een spoorweg over Hoorn en Purmerend
naar Zaandam zal gelegd worden. De concessfe
voor een en ander is op dit oogenblik waarschiji-
lijk reeds aangevraagd.
Zr. Ms. schroefstoomschip Citadel van Antwerpei,
onder bevel van den kapitein-luitenant ter ze
J. A. H Hugenholtz, met bestemming naar d>
Kust van Guinea, is, volgens een bij het Depav
teineut van Marine ontvangen bericht, den 2dei
dezer te St. Vincent (K»ap-Verdische Eilander)
1 aangekomen, en zou den 5deo daaraanvolgends
i zijn reis vervolgen.
I
I Zr. Ms schroefstoomschip Schouwen, onder bevt
van den kapitein-luitenant ter zee C. T. Hackslrot
laatstelijk gestationeerd geweest in Suriname, i
den 21sten dezer te reede van Texel aangekomei
Bij beschikking van 20 April 1871, n'. 142,12d
afd., is de vergunning voor een Stpomsleepdiens
j in de provinciën Noord-Brabant, Gelderbant
Zuid-Holland, Noord Holland, Zeeland, Hfrecb
i Overijssel en Limburg, vroeger verleend aan I
1 Kalis Kz., te Sliedrecht, de erven P. Langevel
i Pz. en J. Blokland Jz., te Hardinxveld, overge
schreven ten name van de firtna L. Kalis Kz.
Cie., te Sliedrecht.
j
i Z. M. heeft aan den officier van gez. der 3d
kl. bij de dienstdoende schut,'erij te Doesburg Di
B. V. De Witt Hamer, verleend deu personeelei
I rang van offic. van gez, der 2de kl.
i En zijn voorts bij de dienstdoende schutterijei
1 benoemd bij die te Zevenbergen, tot offic. vat
gez. der 3de kl. Dr. J. M. Van Loon; bij die U
's-Gravenhage, tot 2de luit. L. Th. J. M.Meylinl
en Mr. H. B. Van Tets, beiden thans schutter.
BINNENLAND,
Koudekerk, 21 April. Sints eenige weken zieu
wij ynn hier langs den §,traat\yeg telegraafpaler
staan, een bewijs van vooruitgang zou men denken
voor de Rijnstreek, doch slechts \i einige gemeenten
zullen zoo gelukkig zijn er van te pruliteeren.
Ingezetenen dezer gemeente welke zoo ongelukkig
zijn van enkel door de boerenstand bestuurd te
worden, zullen er geen gebruik van kunnen maken
daar er in de Gemeenteraad besloteu is, met het
gemeentebestuur van Hazerswoude de handen
volstrekt niet in een te slaan ten einde een hulp
kantoor nabij de brug die beide gemeenten ver
bindt op te richten. Wel is het voor vele parti
culieren en fabriekanten alhier van groot belang,
doch daar dit niet is of wordt ingezien, zullen
wij ons met het zien der paleD en draden moeten
tevreden stellen en tiaar Leiden of Alphen moeten
gaan om een bericht tc verzenden en ons bij hi t
ODtvangen van telegrammen het bodeloon van
ruim een gulden moeten getroosten. Het is te
wenschen dat bij de a. s. verkiezingen voor den Ge
meenteraad getracht zal worden een paar parti
culieren of handelaars in den Raad te brengen.
Of het mogelijk zal zijn??
's-Gravenhage, 21 April. Alhier is aangekomen
de schout-bij-nacht J. Andrea, laatstelijk komman-
dant der zeemacht in Oost-Indië en oud lid der
Tweede Kamer.
Schiedam, 21 April. In de vergadering van den
Gemeenteraad van lieden is, op voorstel van
Burgemeester en Wethouders, gedaan Daar aanlei
ding van een adres der Kamer van Koophandel,
besloten tot het overdekken der koopmansbeurs,
mits het daarvoor benoodigde kapitaal aan de
gemeente zal worden verstrekt tegen eeD rente
van hoogstens drie percent 'sjaars en een jaar-
lijksche aflossing van (500.
Meppkl, 19 April. Naar aanleiding van de vele
branden, die hier in den laatsten tijd hebben
plaats gehad, heeft de brandwaarborgmaatschappij
van de Boer Co., te Zwolle, zich tot den Raad
alhier gewend met verzoek, om een nauwkeurig
toezicht te houden op de vcrwaarborgde panden
en goederen, en taxateurs te benoemen om van
tijd tot tijd die te doen opnemen. De Raad, oor-
deelende, dat zulks niet tot zijne attributen be
hoort, heeft, ten einde het goede doel, dat de hee
ren assuradeurs beoogdeD, zooveel mogelijk te
bevorderen, het adres aan het hoofd der politie
gerenvoyeerd.
's-Hektogenboscu, 20 April. De Gemeenteraad
heeft in zijne vergadering van gisterenavond beslo
ten, de afdeeling voor meisjes, behoorende thans vol
gens de verordening tot de openbare gemeente
scholen voor gewoon- en meer uitgebreid lager
onderwijs, van die der jongens, die thaDS onder
éen hoofdonderwijzer staan, te scheiden en alzoo
voor meisjes afzonderlijke openbare scholen op
te richten.
INGEZONDEN.
Mijnheer de Redacteur!
De Heer A. Provó Kluit, die in Jun van het
vorige jaar geheel voor eigen rekening naar
Amerika vertrok, om vreemde vogels te schieten,
is voornemens zijne vrij aanzienlijke collectie in
den loop van dezen zomer in haar geheel naar
Europa over te zenden; terwijl het geheel en al
onwaar is, dat die Heer een gedeelte van die ver
zameling in Amerika zon hebben verkocht.
Het is om alle andere valtche geruchten en latter
tegen te spreken, dat ik u, Mijnheer de Redacteur,
beleefd verzoek bovenstaande in uw veelgelezen
blad te willen plaatseo.
Leïden, Een vriend van den Heer
22 April 1871. A. Pkovó Kluit.
BUITENLAND.
JETraulti-jJU.
Bij alle gewichtige gebeurtenissen, die het pu
bliek in spanning houden, worden gewoonlijk
verhalen en vertelseltjes bij menigte in omloop
gebracht, die later blijken geheel bezijden de
waarheid te zijn. Vooral i» dit het geval, wan
neer, zooals in de tegenwoordige Parijsche om
standigheden, de ontknooping van een outzettend
drama door iedereen met ongeduld verbeid wordt,
doch maar steeds op zich laat wachten. Dit ver
schijnsel is vrij natuurlijk; de meuschen vinden
nu eenmaal de omstandigheid zoo gewichtig, dat
er over gesproken moet worden, en indien de ge
beurtenissen hen nu in den steek laten, indien
nagenoeg iedere dag hetzelfde treurige nieuws
van vernielde stadswijken, beschotene poorten,
bestormde en verdedigde forten, hevige fusillades
en verpletterende kanonnades aanbrengt, dan
nemen velen hunne toevlucht tot hunne eigene
Verbeelding, waarin de gebeurtenissen gewoon
lijk nog veel akeliger worden afgespiegeld dan
zij in wezenlijkheid zijn. Vandaar de overdreven
verhalen van executiën der krijgsgevangenen van
de gouvernernents-troepeu; vandaar het schrik
beeld der guillotine, dat het ijzende publiek zijde
lings voorgehouden werd; vandaar de doodsbe
richten van verschillende personen, die den vol- 1
genden dag weer met eene of andere speciale
opdracht der Commune werden belast; vandaar
eindelijk de ineedeeiing, dat Engeland zijn in- I
vloed zou gebruiken, om het Pruisische leger
tusschen beiden te doeD komen. Zooals wij gis
teren vermeldden, is alle twijfel over het plan
der Duilschers te dezen opzichte door officieele
Berlijnsche bladeu opgeheven.
Het blijkt nu, dat die Pruisische tusschenkomst
steeds als het zwaard van Damocles boven de
hoofden van het gouvernement en de commune
werd hangende gehouden door eene menigte
personen, die Parijs verialeu hebben of er uit
zijn gedreven en natuurlijk zeer verlangen, er
veilig weer terug te keeren. Doch genoemd be
richt, nu officieel tegengesproken, vindt geen vol
doend geloof meer en daarom wordt nu een ander
plan verteld, dat waarschijnlijk later ook wel zal
blijken, onwaar te zijn geweest. De Pruisen zou-
dep namelijk den eersten termijn der oorlogs-
iudemniteit ontvangen eu dien ten gevolge de
forten ten noorden en oosten van Parijs onlrui-
men. Deze zouden dan door de troepen vpp Ver
sailles bezet worden en volgens een reeds ge
maakt plan van maarschalk Mac-MahOD, de slap
van vier zijden tegelijk worden aangevallen. Aan
dit bericht, dat wij tot bespoediging van het
einde van dezen eerloozeu strijd gaarne als juist
zonden >vi|len aannemen, komt ons voor geen
geloof te verdienenvooreerst omdat wij piet be
grijpen waar het gouvernement op het oogenblik
het benoodigde geld van daan zal halen om deti
eersten termijn te betalen. Deze toch bedraagt
500 millioen, terwijl de Eransche regeering ook
nog achterstallig is in het betalen vpn de onder-
houds-kosten der Duitsche troepen; ten tweede
O/pdat, hoewel er dagelijks versterkingen aanko
men, het leger te Versailles bij lange na nog
niet stork genoeg is en niet voldoende georaan'
seerd om de forten te bezel ten en Paiijs met
kerheid van goeden uitslag van alle ziidpn
te vallen. J aa"
Twee manifesten zijn in Parijs publiek gemaakt
beide tot strekking hebbende, de révolutionai
beweging zooveel mogelijk over geheel Frank
te verbreiden. Het eerste manifest gaat uit van
de commune en voert tot opschrift„Déclaratin!
au peuple Franpais." Het document begint zeer
terecht met de verklaring, dat het Fransche volt
alle aanspraak heeft om eens definitief te hoorej
waarvoor toch eigenlijk zijne vrouwen en zont»
en huisvaders en zijne bezittingen aan vertuin
king cn vernietiging worden prijs gegeven. Oude
de betuiging, dut Paiijs zich hier weder voor
heel Frankrijk opoffert wordt daarop uiteengeie
dat de opstand ten doel heeft, aan geheel Frank
rijk de autonomie der commune te verzekeren
in dier voege dat iedere gemeente afzonderlijk
de voorrechten dier autonomie zal genieten en
door de associatie van allen te zamen de éenheid
van Frankrijk zal bevestigd worden. Maar vva
sluit nu toch wel dat vage woord autonomie
der commune in?
IV Het finantieele bestier, (vaststelling van het
budget, der belastingen, administratie der gemeen
lelijke goederen enz.); directie over plaatselijke
werken, organi atic van de politie, en van ka
onderwijs.
2'. Recht van benoeming (én derhalve ook ran
ontslag en controle) van alle magistraten of be
ambten der gemeente. Deze ei6ch is dus geheel
iu strijd met de door de nationale vergadering
aangenomen wet, waarbij de maires en adjuncten
van gemeenten boven 20,001) zielen door het go»,
verneinent benoemd worden.
3°. Waarborgen van de individueele en gewei
leusvrijheid en die van den arbeid.
4t. Het recht om geheel onafhankelijk bepa
lingen te maken over het recht van vereeni-
ging en de publiciteit.
6'. De organisatie van de verdediging der stad
en van de nationale garde, die zijne eigene
hoofden kiest.
Er komen verder in het document gene bepa
lingen voor over de gemeenschappelijke contri-
butieu in de schatkist en contingenten in geval iu
oorlog. Het waarschijnlijkste is, dat de mannen
die het manifest opstelden deze kleinigheid ver
geten hebben, ten minste in een vroeger dergelijke
geloofsbelijdenis kwam eene bepaling over de
gemeenschappelijke bijdragen voor, en de com
mune zal toch ook niet wenschen, dat b. v. is
geval van oorlog, iedere stad zich zelf zoo god
mogelijk verdedigt en het platteland aan de hoede
zijner hooivorken, spadenen schoffels worde ora-
gelateD.
Het is overigens duidelijk, dat al werden et
bepalingen gemaakt over de aangelegen heden die
gemeenschappelijke samenwerking vereischen,
toch zulk een ontwerp alleen kan opkomen ir
het brein van menschen, die te veel willen va-
krijgen, omdat zij altijd te weinig gehad hebben,
Om van de middeleeuwen niet te spreken zon
alleen reeds de geschiedenis van onze republiek
met al zijne privilegiën aan de Verschillend!
steden, zijne autonomie der verschillende pis-
vinciën, de langzaamheid en verwarring, de
daaruit in het staatsbestuur voortvloeiden, sn
de mannen der commune eene nuttige les kunne
geven.
Het tweede manifest, waarvan wij sprekeiï
van de Ligue republicaine, die daarbij aan kl
Fransche volk meedeelt, dat Thiers in zijn ant
woord geen voldoende waarborgen heeft gegeta
voor het behoud der republiek en de gemeente
lijke vrijheden, en zich dientengevolge wenil
tot de grootste steden van Frankrijk om. let
behoeve van die vrijheden bij het gouverneriiec
tusschenbeide te komen. Het schijnt, dat vet-
scheidene steden, zooals Lyon, Macon en andere,
aan dit verzoek reeds gevolg hebben gegefet,
doch zonder suocès; hierdoor zou in die stede»
eene ontevredenheid veroorzaakt zijn, die wel
nog niet gevaarlijk is, maar waarop de regeerin;
toch een wakend oog dient te houden.
Over het oorlog6tooneel is niets nieuws te ver
melden. De Porte Maillot, Courbevoye, Neuilly,
Asnières beginnen langzamerhand in puinhopen te
veranderen door het voortdurende hevige kènod
vuur. Doch het inwendige van Parijs begint eei
verschrikkelijk aanzien te krijgen. Vooreerst
verwoestingen, die ook daar reeds aangerichtzijt
door de vijandelijke (horribile dictu!) kogels e
granaten; de wijken van les Batignolles, les Te
mes en Passy hobbeu daarvan het meeste t
lijden. Vervolgens een zorgvuldig gespounen ns
van barricades, die met iederen dag talrijker
sterker en met meer geschut bezet worden. Iet
derde een schrikbewind, dat den eigendom, dt
vrijheid ja zelfs het leven der burgers bedreigt-
En eindelijk een donkere wolk, die nog slechts
onduidelijk, hoog in de lucht gezien wordt, ma»'
met iederen dag in uitgebreidheid en wanstal
tigheid toeneemt en als een donker doodskleed
zachtjes over de muren der stad dreigt heenge-
worpen te worden om er al de inwoners onder
te bedekken. Het is de hongersnood, die inder
daad, zoo de berichten van enkelen, die er i«
slaagden de stad te ontvluchten geloof verdienen,
zich al dreigender doét gevoelen. Wellicht zullen
wij ons over eenige dagen Parijs in plaats vsn
als een lusthof met schoone paleizen, wemelende
Boulevards, heerlijke tuinen en eerbiedwekkend!
monumenten, moeten voorstellen als een doolbo
van barricades, waartusschen uitgehongerde schep
selen zich bewegen omom aan eenige
belhamels hun vollen zin te geven.
De inbreuk op de onzijdigheid, die gemaasl
was door den aanval op het gebouw der Belgischs
legatie zal geen verdere belangrijke gevolge11
hebben. De gedelegeerde voor buitenïandsche
zaken had dadelijk na beklag van de ambassade,
bevel gegeven otn al de bedrijvers van het feit
zonder onderscheid te fusilleeren doch dit vermis
werd niet ten uitvoer gelegd, na eene verklaring
der Belgische belanghebbenden, dat zij zulk een
strenge strafoefening niet eisphten uiaaj- allee?
verzochten, voor het vérvolg tegen dergelijke aan
vallen beveiligd te worden. Het geheele meiden-
was veroorzaakt, doordat zich het gerucht ver
spreid had als zou in het gebouw der Belgisch1
legatie bij gelegenheid eener vergadering vn"
vertegenwoordigers van vreemde mogendheden
om de belangen hunner landgenooten te Te*?e'
keren, een aantal nationale garden, die weigerden
dienst te doen, een schuilplaats gezocht hebben-
België.
Zooals wij vroeger nreedepldpu werd vpor het
Paasch-recès in de Kamer yau Atgp vaardigde)
besloten, om de beraadslagingen over de begrd"
«fe
