V. 3411. Donderdag A°. 1871. 23 Maart. Keuilleton van het „Leidseh Dagblad". DE FAMILIE-JUWEELEN. LEIDSCB DAGBLAD f»rijs dezer courant. Voor Leiden per 3 maandenƒ3.00. Franco per post3.85 Afzonderlijke Nommers0.05. Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van Zen- en Feestdagen, uitgegeven. PK1JS DER ADVBRTENTIEN. V.or iederen regelj o.lê. Grootere letter, naar de plaatsruimte die zij beslaan. Lelden, 33 Maart. Sedert de bekende interpellatie ran den beer an Houten en de sociale meeting te Amster- ani, werden in onderscheidene deelen des lands ijeeukomsten gehouden, hetzij door Vereenigin- eu of door arbeiders en patroons, om de quaestie an den stand der loonen te bespreken. Zoolang als een en ander vreedzaam toegaat, -olang men zich bepaalt om den toestand van I arbeidende klasse te bejammeren en zich bezig oudt inet het opsporen der middelen, om daarin apsgewijze verbetering te brengen, kan daar iats tegen gezegd worden. De vrije burger in den vrijen staat maakt als- an nog o. i. een prijzenswaardig gebruik van 'et recht ran vergadering, door de Grondwet eivaarborgd. Maar indien deze werkliedenbijeenkomsten ntaarden in brandpunten waar het bereiken van erseiuchimmige doeleinden langs den abnormalen eg gepredikt wordt, dan achten wij dit volkomen strijd met de vrijgevige beginselen onzer con- itutie eu de wet die daarvan het uitvloeisel is. Wij achten ons gelukkig te kunnen constateeren al de beraadslagingen der jongste meetingen, te msterdam en te Utrecht gehouden, nog Diet den empel droegen van hetgeen wij wel nu en dan id dergelijke Vereenigingen in het buitenland zen; maar aan de andere zijde kunnen wij onze leuritelling niet ontveinzen, dal langzamerhand 'ausluiting bij de Internationale als hoogste heil au den arbeider gepredikt wordt. Sedert het ilain loch der Internationalt is, wat men er ook ~en moge aanvoeren, onrust en geweld onder e arbeidende klasse sterk toegenomen. Frankrijk Jukt ran den invloed dezer breed vertakte Ver eniging reeds lang de wrange vruchten, en zou el Jiraas ziju de Internationale verantwoordelijk e stellen voor de tegen woordige woelingen, even uaas zou 't zijn te beweren, dat het wroeten an dezen internationalen bond er vreemd aan is. Let men bovendien op den man die de Inter- ilmale zoo warui aanbeveelt, nl. de arbeider- emagoog Gerhardt, dezelfde die in tegenwoor- igheid van mannen als De Bosch Kemper en aderen, op de „Vrede-Vereeniging" te Amster- »m oulangs de afschaffing van het eigendoms- echl en meer van die communistische dweepe- ïjen verdedigde, dan vinden wij in sen eu ander eden, om, waar dit noodig is, tot waakzaain- eid aau te sporen. Wij willen gaarne bekennen, dat het vooraf- geschreven is onder den indruk van een ericht.dat heden in het Handelsblad voorkomt eu an den volgenden inhoud is: »Te Hoorn verzamelden zich Maandag morgen 1 de schilderskneuhts op den Roodcn Steen eu eslolen tot werkstaking, bijaldien d# hazen niet vilden besluiten, urn b'"t dagloon, alsook het oou voor de uren die zij overwerken, te ver hoogen. Spoedig besloten de bazen aan die vraag te voldoen, en de werkstaking hield op tot beider tevredenheid." Hoe gelukkig nu dit geschil tusschen werklie den en patroona vereffend is, doet het ons in het alge meen totdergelijks middelen niet overhellen, omdat in de meeste gevallen uit werkstakingen botsingen voortkomen, niet alleen tusschen arbeiders en patroons, maar tusschen de werklieden ouderling. Willekeur beheersche noch deze noch g6ne zijde. De heer Groen van Prinsterer stelt in n°. 76 zijner Nederlandsche Gedachten de vraag: wat zal bij de verkiezingen van 1871 het shibboleth zijn? en iD antwoord op die vraag zegt hij het volgende «Hetzelfde. Zoo lang de kwaal voortduurt, laat men deu eisch van het geneesmiddel niet los. Sem per idem. Onder dat idem moeten wij, om het halstarrige der rechtsweigering, dunkt mij, de onmisbaarheid van censusverlaging in het oog hou den. Eenerlei strijd in Iweedcrlei vorm. Zoowel art. 191 der Grondwet als de financieele grenslijn van de kieswet zijn, Ier bestendiging van gewetensdwang, het kruidje-rocr-me-niet der wederpartij." De heer Groen deelt voorts in hetzelfde nummer mede, dat hij, iu antwoord op betuigingen van leedwezen, dat hij tot terugkeer in de Tweede Kamer ongezind is, te kennen heeft gegeven, dat hij voor dergelijke taak niet meer is opgewassen en dat hetgeen hij misschien nog op andere wijze doen kan aldus onmogelijk zon worden gemaakt. Hij verzoekt, daarbij in het oog te houden, dat, in zoo ver hij verdediger is der christelijk-histo- rische volksrechten, zijn al of niet zijn in de Kamer weinig afdoet. „Mijne positie is eenigszins exceptioneel (zegt hij). Ook de felste mijner tegenpartijders kan niet ontkennen, dat ik in een aanmerkelijk gedeelte der natie steun heb. Zelfs met de tegenwoordige kieswet behoef ik voor geen lid der Tweede Kamer, in de bevoegdheid om namens het volk te spreken, achter te staan." Daarenboven zijn, zoo als onlangs in de Java-Bode is opgemerkt en door den heer Groen wordt be aamd, vele zijner politieke geschriften, in vorm en bedoeling, aan parlementaire redevoeringen gelijk. En alleen aan het bewustzijn, dat hij, ook in de studeerkamer, zijne parlementaire taak voortzet, dat hij, namens het volk, ook daar tot de Volksvertegenwoordiging over de heiligste volksbelangen het woord roert, ontleent de heer Groen, zegt hij, opgewektheid voor een, in schijn althans, ondankbaren arbeid. mej. J. M. v. Buuren-Houbolt, P. J. Heijdenreijk, J. Tyan, H. en J. KoniDgen allen te Amsterdam H. Huigens, M. v. d. Valk beide te 's-Gravenhage; Smeets te Gulpen; mej. J. Roza te Haarlem; Meinderts te Joure; mej. R. C. H. v. Rijn te Leiderdorp; F. B. Rinses te NieuwendauiJ. Boduin te Nieuwediep; mej. v. Zaanen te Nieu- wersloot; Van Liempt (Briefkaart) te Oostend; Huisman te Oegstgeestmej. M. v. LieneD, mej. V^n Schaaik, C. Staal allen te Rotterdam; P. v. Ippren te Tilburg; E. J. VV. Simons te Utrecht; A-. Groenendijk te Zevenhuizen; Preide (niet vermeld). In de heden alhier gehouden vijfde gewone Algemeene Vergadering der vennootschap Leidsche Broodfabriek bracht de voorzitter een kort verslag uit over den gang der zaken gedurende het jaar 1870, waaruit bleek dat het debiet met ruim 160,000 kilogr. brood was vooruitgegaan en ge klommen tot het cijfer vau 1,283,225 kilogr. Het dividend is bepaald op 8.50 per aandeel. In de eerste helft der uiaand Februari zijn aan het postkantoor alhier bezorgd de volgende brieven die wegens onbekendheid der adressan ten niet bezorgd zijn kunnen worden: W. Ludovici, Geb. v. d. Pek, S. Bleekveld, H. K. H. prinses Hendrik heeft aan de dames directrices der naai- en breischool voor minver mogenden te Blokzyl, een geschenk gezonden als pr'ijs voor eene ten voordeele dier school te hon den loterij. Aan de Israëlitische militairen die zulks mochten verlangen zal van den 3deu tot en met den 17den April verlof verleend worden, tot viering van het in dat tijdvak invallende Paaschfeest. Werd gisteren uit Arnhem vermeld dat de arrondisseinents-rechtbank aldaar den Koning een adres had ingezonden, waarbij werd aangedron gen op verbetering van de bezoldiging der leden van de rechterlijke macht; onder dagteekeuing van gistereu wordt uit de hoofdstad rail Gelder land medegedeeld dat er in weerwil van den afgeloopen strengen wiDter, in de provincie Gel derland zoo weinige belangrijke misdrijven zijn voorgevallen, dat het Provinciaal Gerechtshof al daar bijna op zijne lauweren rust. Het Vaderland waarschuwt, na het lezen van het tweede nummer vau de Vrijheid, een dolzinnig blad onder redactie van den buiten lander Charles Rudenbach, ouze werklieden tegen personen uit het buitenland hierheen gekomeD, die walgelijke lectuur liuii tegen hoogen prijs in de handen trachten te stoppen. Het nieuwe blad schijnt, ook op verzekeringen vau andere bladen af te gaan, een korten levens duur te zullen hebben. A la bonne heure, de be grafenis van het pas geboren kind zal door niet veel weeklagenden gevolgd worden. In de Bordrechlsche Courant leest men het vol gende LI. Zaterdag is uit Rotterdaui naar de cellu laire gevangenis alhier getransporteerd een tot 5 maanden cellulaire gevangenis veroordeeelde. Wat deze op zichzelve weinig belangrijke zaak ge wichtig en misschien van schromelijke gevolgen maakt, is de bijkome-Dde omstandigheid, dat deze persoon, als aan pokziekte lijdende, in het zie kenhuis te Rotterdam behandeld werd en van daar in de periode van overgang, als wanneer die het besniettelijkste geoordeeld wordt, her waarts is gebracht. Zonder nu eene dergelijke han deling, op last van wieu ook te Rotterdam geschied, ie willen heuordeelen kunnen wij hier echter bijvoe gen, dat onmiddelijk op last van regenteD alhier, de strengste maatregelen tot afzondering genomen zijn, terwijl verder aan den minister van justitie zal gevraagd wordeu om, evenals zulks te Leeu warden gevraagd en verkregen is, van verdere toezending van gevangenen uit besmette plaatsen verschoond te blijven. MeD deelt aau het U. D. mede: Sedert Novem ber 1870 is te Londen het Hampstead Hospital voor de opneming van pokzieken ingericht; hej bestaat uit zeven pavilions, van hout en ijzer gebouwd, die door een langen gang verbonden zijn. De besmette kleedingstukken worden in eeD steenen gewelf èu aan eene hitte van 101 graden Celsius èu aan de dampen eener sterke oplossing van carbolzuur blootgesteld en daarna eenige dagen in een schuur te luchten gehangen. Bij het verdrogen der pokpuisten wordt de zieke driemalen per week in een bad met eene car- bolzuurhoudende zeep afgewreven. Van 1 Dec. 1870 tot 1 Febr. 1871 nam dit hospitaal 582 pok lijders op. Bij 123 ingeënten kwamen 29 (nog niet 7 percent) en bij 159 niet-ingeënten 68 (bijna 13 percent sterfgevallen voor. De gemiddelde verpleegduur der herstelde oningeënten was 31, die der ingeënten 23 dagen. De eerstvolgende vergadering der Vereeniging ter beoefening van de krijgswetenschap, zal te 's-Gravenhage gehouden worden op Donderdag den 30sten Maart e. k. Het onderwerp ter behan deling is: Vervolg van de beschouwingen over den vroegeren en hedendaagschen zeeoorlog: 1°. De vaste punteo der verdediging. 2". De strijdkrach ten ter zee van Pruisen en Nederland. Torpedo's en versperringen. De bemanning van ouze defen sie-schepen. 3°. Onze kustverdediging volgens de wet op de regeling en voltooiing van ons vesting stelsel. Discussie over het bovenstaande en de beschouwingen gegeven in de vergadering van 26 Maart 1870. Als correspondenten der Vereeuiging zijn op getreden de heeren: J. Keiser te Kampen, C. J. Vaillant te Zwolle, Jhr. H. O. Wichers te Wil lemsoord, J. Meijers (e 's Hertogenbosch, C. A. Jeekel te Hellevoetsluis, F. C. W- Juckema van Burmania baron Rengers te Zutphen, U. H. F. Salomon te Maastricht, K. Eland te Nijmegen en B. G. Koopman te Deventer. Naar aauleiding van de zich daaromtrent bij on der scheidene armvoogden iu de provincie voorga daan hebbende vraag, hebben Ged. Staten der pro vincie Friesland ter kennis van de gemeentebesturen gebracht dat het, naar hunne opvatting, aan geen twijfel kan onderhevig zijn, of de huur van woningen der armen, die tijdens de werking der wet van den 28sten Juni 1851 (Stbl. n°. 100) elders voor rekening van hun onderstandsdouu- cilie werden verpleegd, niet verder kan worden verhaald aan tot het iu werking treden der ge wijzigde armenwet op 15 Juli ji., tenzij daarom trent, met voorkennis of op machtiging der be- (Novelle naar het Hoogduitsoh). Vervolg.) Sedert dien dag, waarop Felix door het plot seling uitbreken van zijn gevoel voor haar al het bittere en vreemde had weggenomen, heerschte er tusschen hen beiden een innig vertrouwen Jat evenwel Victorine nog gelukkiger scheen te makendan Felix, wiens bleek en afgetobt gelaat 'an een strijd getuigde, die haar jeugdig hart lu ZIJII onschuld verre bleef. Al sidderde haar hart ook in zijne geheimste schuilhoeken bij de herinnering aan dien avond, 'oen zijn blik, zijn stem, die duistere eD onver staanbare woorden haar van zoet genot deden 'rillen, toch had zij nog niet doorgrond, wat hem eigentlijk zoo geheel en al had doen veranderen en vvat het was, dat uit die hartstochtelijk be wogen stem sprak. De liefde? O, neen, Victorine had daaraan niet gedacht, Rosalie was immers zijne bruid, zijne keuze, jong, schoon en gelukkig. Felix had zich nimmer uitgelaten over zijn geluk, of zijne liefde voor zijne bruid, hij vermeed het bijna Rosalies naam te noemen, maar dit deed Victorine echter niet aau de innigheid hunner verhouding twijfelen. De bekentenissen aangaande de liefde behooren niet onder het bereik der vriendschap die hij al hare getrouwheid toch eenige graden koeler en bezadigder is als gene; die lieflijke ruiling des harten is altijd het onbe streden voorrecht der ininnenden. Victorine hield Felix dus voor gelukkig, en had voor het gevoel, dat hij haar op dien avond betoond had, geen anderen naam kunnen vinden dan medelijden en welwillendheid. Zij had zich geheel verdiept in hare gedachteD aan zijne toekomst liet overige bedacht zij niet. üp zijn trouwdag, die op den geboortedag van Rosalie was vastgesteld, zouden zij weder terug zijn mevr. Rieger en Anna zouden op dien dag niet gemist willen worden en Victorine kon dus zijn geluk van nabij beschouwen. Zij beminde hem zoo belangeloos en toch vulden zich hare oogen met tranen, toen het beeld van Rosalie, als eene bruid versierd, van liefde en verrukking blozende, voor hare verbeelding verrees, zooals zij aan de borst van Felix rustte, die dan haar i eigendom werd. „God zegene hen," stamelde zij uit den grond van haar bevend hart, terwijl hare lippen stom bleven en hare fijne hand hare van tranen zware oogen be dekte, als wilde zij het beeld verdrijven, waarvan de glans en het geluk haar verblinde en smart ver oorzaakte. Daar trok op eens eene andere hand de hare zachtkens vau de oogen, en hare blikken ont moetten Felix teederen blik, die vragend op haar bleef rusten. Zijn gelaat was zóo bleek, dat zij verschrikt zou geweest zijn, als er te gelijker tijd geen verrukking in gelegen had. „Victorine, mijne Victorine," fluisterde hij, terwijl hij zich zichtbaar moeite gaf, om zijne mannelijke stem vastheid te geven, „o, ik ben vrij 1" Als door een electrieken schok sprong het jonge meisje op, dat slechts instinctmatig de beteekenis dier woorden gevoelde; zij kon de oorzaken en de uitwerking daarvan niet recht duidelijk over zien maar liet was haar toch als of er een onover komelijke scheidsmuur tusschen hen beiden was weggevallen, en zij liet het toe dat hij haar aan zijn hart trok, aan dat trotsche, stormachtig be wogen hart, dat hij zoo mannelijk bedwongen had, dat hij gloeiende kussen drukte op haar rein voorhoofd, op hare bloeiende lippen, zij vroeg niets; zij wist dat zij een recht had, nu aan zijn hart te rusten, als hij zelf haar daaraan trok, Felix konde slechts doen wat recht was, maar eindelijk vermande hij zich, en herinnerde zich dat hij het schoone, onschuldige schepsel dat zich zoo vertrouwend aan hem over gaf, eene verkla ring schuldig was. „O, mijne iunig geliefde" fluisterde hij ontroerd terwijl hij haar zoo teeder in de oogen zag, die geloovig op hem waren gericht, „nu zijt gij de mijne, het geluk vau dit oogeublik wordt door geen berouw gevolgd. Toen ik met Rosalie ver loofd werd, wilde ik de eer van den man, de naam van een meisje, dat zich vertrouwend aan mij overgaf met mijne liefde inlossen. God heeft dit offer niet aangenomen, hij wilde het geluk van een lang leven niet prijs geven ten koste van deu vluchtigen roes van een kort uur. Wat ik sedert weken heb verwacht is nu geschied, Rosalie zelve geeft mij haar woord terug, zouder smart of verwijt. Zij kan haar geloof niet verlaten, en vindt wel licht ook iu mij datgene met, wat zij behoeft en gehoopt had, slechts zij kon dien band losmaken en zij 13 wijs en sterk genoeg om het te doen Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1871 | | pagina 1