rijs en dun kommandant der nationonale
Ij' Voor Minister van Binnenlandsche Zaken
onder anderen ook Gambetta genoemd. Er is
|rl„ens nog over geen te nemen maatregel be-
en in spanning verwachten wij hetgeen de
Lering noodig zal oordeelen te doen.
[jeeutie vau de generaals Clément
Thomas en Leoomte.
Freiheit und Gleichheit! hört man schallen,
Der ruh'ge Bürger greift tur wehr,
Die »tra«zen fiillen sich, die Hallen,
Und Wiirgerbanden ziehn umher.
Welke de beweegreden van de laffe moorde-
jars voor hunnen haat tegen de beide generaals
[geweest, is ons niet duidelijk. Het comité der
luonale garde schijnt er intusschen geen schuld
te hebbeu, daar het zijne onmacht betuigd
left de moordenaars in hunne daad te verhin-
de
■eu.
Ilément Thomas, oud-kommandant van
ionale garde werd in burgerkleeding in de
,at Marie-Antoinette, Le Comte 's morgens op
I hoogten van Monmartre gevangen genomen,
ar een huis in de rue des Hosiers gebracht
rdeu zij gevonnisd door de rechters wier be-
■eodheid wel niemand zal tegenspreken (I) en
Ier uitvoering van dat vonnis aan elkander ge-
Judeu.
fcóo, tegen een muur aangezet of neergelegd
ouringen zij, niettegenstaande het protest van
een officier der Garribaldiauen, een volle laag
uil 10 geweren, waardoor generaal Le Comte
tlstond gedood werd. Een tweede uitbarsting
■f den man, aan het lijk van zijn lotgenoot
figehonden, zouder hem te dooden en ontlokte
n slechts den natuurlijken uitroep van „Laf-
ds.'' Eindelijk werd door de derde ontploffing
aan het moordtooneel een einde gemaakt en lagen
lar twee verminkte lichamen neer als de eerste
stomme getuigen van den beklagenswaardigen
I «statui, waarin zich Frankrijks hoofstad bevindt.
Daltschlaud.
f Terwijl zich boven Parijs de donkere wolken
I ■nenpakten, waaruit zich bliksemstralen van
haul en nijd en stroomen van burgerbloed dreigen
te ontlasten, weergalmde de lucht, boven Pruisens
ifdstad vari jubelende, zegevierende kreten.
overwinnende keizer, die den 31steu Juli
70 zijDe residentie had verlaten in het ver-
uiven „dat de Heer der Heirscharen zijue wa-
ftnen zou zegenen" keerde den 17deu Maart 1871
volle met dien zegen overladen iu de hoofdstad
[rug. De opgewondenheid, die gedurende zijne
irugreis m iedere stad was toegenomen bereikte
Ihier haar toppunt. Behalve de keizerlijke familie,
ministers, de generale staf met den grijzen
i«ldniaarschalk Wrangel aan het hoofd, de bur
gmeester van Berlijn en andere autoriteiten
[•wachtte eene onafzienbare menigte den overwin
naar op. Het oogeublik dat de keizerlijke familie
hei met vlaggen, festoenen, keizerlijke bustes en
meer dergelijke schoonheden versierde station
uiitrad was het sein tot een gejubel, zoo oorver-
fcoveud dat de keizerlijke oorvliezen er wellicht
eer van te leiden hebben gehad dan van het
bulder der kanonnen. De geheele stroom bege-
idde den schitterenden stoet naar het keizerlijk
leis, waar de vorst zich dadelijk naar boven
oedde om herhaalde malen op het balcon zijn
Amk te komen betuigen.
Des avonds was Berlijn gehuld in een zee van
c.ht, niettegenstaande de publieke gebouwen
olgens den wil des keizers aan de illuminatie
Dltrokkeu waren. Dat ook dit kunstmatige licht
p vele plaatsen diende oui borstbeelden van
Vilhelm met lauwerkransen in toepasselijke op-
chriften te beschrijven spreekt van zelve.
Zoo eindigde de vorst dien beuglijken dag
oor van vele verhevene punten in stilte op de
em omringende vuurgloed neer te zien, als het
are om hem te herinneren aan de menigte
uurzuilen die uit steden en dorpen moesten op
lijgen om dezen dag der dagen voor te berei-
eD.
In een artikel over de aanstaande zitting van
en Duitsclien Rijksdag zegt de Kulnische Zeitung
a. het volgende
Vóór de verkiezingen heeft de Nationaal-liberale
partij van den Noord-Duitschen Bond zich drie
hoofddoeleinden gesteld voor de aanstaande par
lementaire werkzaam lieden 1°. Aan de Rijkscen
trale macht die sterkte te geven, waardoor zij in
staat zij een werkzaam en goed geordend slaats-
bestuur uit te oefenen; 2°. de onafgebrokene ont
wikkeling van de vrijheid op den nu bevestigden
e'i vruchtbaren bodem van den üuitschen Staat;
de verheffing van het recht en de voorschriften
her wetten tot den on veranderlijken maatstaf der
burgerlijke plichten.
Met dit programma zullen in het algemeen de
Zuid-Duitsche partij-verwanten wel onvoorwaar
delijk instemmen. Maar de bijzonderheden, die
den inhoud van dit programma nog ontbre
ken kunnen dan eerst vastgesteld worden, wanneer
de verschillende regeeringeu,in den bondsraad ver-
eemgd, hunne voordrachten gemaakt hebben, ivan-
ueer ook over de bijzondere plannen der tegenover
elkaar staande partijen meer licht zal verspreid
zijn, en wanneer vervolgens de Noord- en Zuid-
Duitsche nationaalgezinde afgevaardigden dit alles
vertrouwelijker met elkaar zullen besproken heb
ben. Eerst uit het levendig verkeer van de natio
naalgezinde. vertegenwoordigers der verschillende
Dnitsche stammen kan die gelijkmatige oorspon-
kelijke geest van de natie geboren worden, aan
welke de leiding van het nationale werk toekomt.
Spauj e.
Van den uitslag der verkiezingen voor de Cor-
tès, hoewel nog niet definitief vastgesteld, kan
men het volgende met zekerheid zeggen: Er zijn
gekozen 68 republiekeinen, die door de dubbele
verkiezing van 4 leden (Castelar, Figueras, Orense
en Sanchez Ruano) tot 64 worden gebracht.
De carlisten bereikleu het getal van 50 of 60
en voegt men daarbij de aanhangers van Mont-
pensier, de gematigden en eemge progressisten,
die zich niet met de nieuwe dynastie hebben
vereenigd, dan is het getal der oppositieleden,
dat, zooals wij vroeger meldden éen derde be
droeg, hooger dan men zich had voorgesteld.
Montpensier is gekozen voor San-Fernando, een
stad in Andalusie; tegenover hem stond Topete,
die weigerde om zich terug te trekken en niet
tegenstaande de pogingen der regeering om
Montpensier's verkiezing tegen te werken, met
meer dan tweeduizend stemmen minderheid uit
het strijkperk is geworpen. Dat de Koniug hier
over niet bijzonder gesticht is laat zich begrijpen.
TKLE(TRAM31EN.
Florence, 19 Maart. De Kamer heeft de dis-
cussiën over de wet betreffende de aan den Paus
te verleenen waarborgen ten einde gebracht. Zij
heeft goedgekeurd de motie van orde, voorgesteld
door den afge.v. Mancini, waarmede zich het mi
nisterie had vereenigd, en waarbij werd bepaald
dat het Gouvernement zich zou onthouden van
inmenging in geloofsaangelegenheden. Eene le
vendige discussie volgde naar aanleiding van de
motie van orde voorgesteld door Mordini, waarbij
verklaard werd dat de bepalingen, vervat in de
wet omtrent de te verleenen waarborgen aan
den Paus, geen onderwerp zouden uitmaken voor
internationale overeenkomsten. Het Ministerie
heeft zich tegen deze motie verklaard.
De senaat zet het debat voort over het wets
ontwerp betreffende de legerorganisatie.
Pcsth, 20 Maart. In de zitting van het Huis
vau afgevaardigden is liet debat geopend over
een voorstel strekkende om een af keurend votum
tegen de regeering uit te brengen, omdat zij, bij
het sluiten van den vrede tusschen Frankrijk
en Duitscliland, niet langs wettigen weg haren
invloed ten gunste van Frankrijk heeft uitge
oefend. Graaf Andrassy heeft in dit debat de
onzijdigheids-politiek der regeering verdedigd.
Het was niet om Rusland, ook niet uit vrees of
zwakheid, dat de regeering zich er buiten heeft
gehouden. Zij heeft dit alleen gedaan op grond
barer onzijdigheid en in liet belang des Rijks.
Aan Ruslands wensch, dat de sterkte der Oosten-
rijksche armee op voet van vrede niet zou uitge
breid worden, wordt niet voldaan. De Oosten-
rijksch-Hongaarsclie Monarchie wil alleen oorlog
voeren in het belang van haar bestaan, maar
als dit noodig was, zou zij ook een kracht ont
wikkelen, die men misschien bij haar niet ver
wacht zou hebben.
Brussel, 20 Maart. Volgens de Avenir de Lu
xembourg, heeft de Gazelle zich aan overdrijving
schuldig gemaakt, toen zij berichtte, dat de be
trekkingen tusschen Luxemburg en Frankrijk
zoo zeer gespannen zijn. De Fransche Consul,
aan wien het exequatur was ontnomen, moet
zelf verklaard hebben, dat de Luxemburgsche
Regeering iu haar recht was. Van het uitzetten
van 6000 Luxemburgers uil Parijs is nooit sprake
geweest; daarentegen verneemt men, dat zij zei
ven aanzoek hebben gedaan, om naar hun vader
land te mogen terugkeereu.
Parijs, 20 Maart. De toestand is nog dezelfde.
De nationale gardes, gehoorzamende aan het cen-
Lraal-comité, houden verschillende posten bezet.
Zij hebben daarbij volstrekt geen tegenstand ont
moet Geen enkele botsing had hierbij plaats.
Er schijnt overal kalmte te heerschen.
Het Journal des Uebals protesteert nadrukkelijk
tegen den ouwettigen toestand, waarin Parijs
thans geplaatst is. Het zegt: Wij kennen slechts
éen gezag, het is dal der Nationale Vergadering
of van het Gouvernement, dat door die Vergade
ring is benoemd. Het blad bezweert de afgevaar
digden en de maires van Parijs, om de wetschen-
ders tot reden te brengen.
Geen enkel dagblad beschouwt de tegenwoor
dige beweging als ernstig of van duurzaam gevolg.
Volgens een gerucht willen de nationale gardes
naar Versailles oprukken. Naar luid van een ander
gerucht zou de Nationale Vergaderiug verplaatst
worden naar Orleans en de generaal Faidherbe
worden benoemd tot opperbevelhebber van de
land- en zeemacht.
Dover, 20 Maart. De ex-Keizer Napoleon is
hedennamiddag alhier gearriveerd. Een ontelbare
volksmenigte was op de been, toen hij aan wal
stapte.
Parijs, 20 Maart (des middags). Het centrale
comité heeft een Journal O/ficiel uitgegeven, ten
titel voerende„Fédération, république de la
garde nationale." Het heeft een manifest uitge
vaardigd, waarin het verzekert, dat het is voort
gesproten uit den vrij verkondigden wil van 215
bataljons der nationale garde. Het werpt de be
schuldiging van de aanstokers der wanordelijk
heden te zijn, verre van zich; het beschuldigt
het gouvernement, Parijs belasterd, de departe
menten tegen Parijs opgehitst, en aan de natio
nale garde een hoofdbevelhebber te hebben willen
opdringen; voorts dat liet getracht heeft door nach
telijke pogingen de nationale garde teontwapenen
en dat het aan Parijs zijne kroon als hoofdtstad wil
ontnemen. In het manifest wordt verder gezegd,
dat het comité de gematigdheid heeft gepredikt
en steeds den raad heeft gegeven om uiet aan-
vallenderwijs te werk te gaan, maar eerst in de
uiterste noodzakelijkheid het geweld met geweld
fe keeren. De verkiezingen van den gemeenteraad
van Parijs zijn op 22 Maart vastgesteld. Het co
mité verklaart, dat het 't vaste besluit heeft ge
nomen, om het verdrag betreffende de vredespre-
liminairen te doen eerbiedigen. Het richt voorts
het woord tot de departementen en doet een be
roep op de eensgezindheid van de provincie en
de hoofdstadhet noodigt de provincie uit om
zich in gemeenschap met het comité te stellen
door middel van gedelegeerden.
In een aan de drukpers gericht adres verklaart
het comité de vrijheid der drukpers te willen
eerbiedigen. Het hoopt, dat de dagbladen zullen
begrijpen, dat de eerste plicht is, eerbied voor de
republiek. Een amnestie is voorts uitgevaardigd
voor alle staatkundige misdrijven en delicten.
De krijgsraden en het staande leger worden
afgeschaft.
in een adres aan de bevolking van Parijs zegt 1
het couiité het volgende: De 18de Maart zal ge
noemd worden: de dag van het volksrecht. Slechts
twee mannen, die zich door onbillijke handelin
gen impopulair haddeu gemaakt, werden in een
oogenblik van volksverontwaardiging getroffen.
Het comité verklaart vreemd te zijn aan de executie
vau deze mannen.
De bureaux van de Gaulois en de Figaro zijn
door nationale gardes bezet en verzegeld. Een
I sergeant-de-ville, die op een nationale heeft ge-
i schoten, is na een kort verhoor gefusilleerd. Ver-
I scheidene voormalige sergeants-de-ville zijn gear-
resteerd.
Men gaat voort met het opwerpen van barri
cades. Die, welke op de strategische punten zijn op
gericht, zijn bijzonder sterk, met schietgaten voor
1 de kanonnen. De nationale gardes hebben al het
buskruit in de zevende afdeelihg, alsmede 5000
cliassepots in de kazerne prince Eugène in be
slag genomen en zijn thans volkomen meester
van Parijs.
(1 uren). Een adres is aangeplakt, onder
teekend door onderscheidene afgevaardigden van
Parijs en anderen, zeggende, dat zij Parijs en de
republiek willende redden, de oorzaken van bot
sing willen uit den weg ruimen door de wet
tige begeerten der bevolking te bevredigen. Zij
hebben dus besloten aan de Nationale Vergade
ring een decreet voor te stelleu, dat de nationale
garde recht geeft zijne officieren te kiezen en
een gemeenteraad instelt, gekozen door de burgerij.
('s avonds). De toestand blijft onveranderd
en rustig. Eenige omnibussen hebben den dienst
hervat. De forten Issy en Bicêtre zijn door de
nationale garde bezet. Verscheidenecommissarissen
van politie zijn gevangen genomen. Men verzekert
dat generaal Chanzy zoo mishandeld is, dat hij
naar het hospitaal de la Pitié moest worden ver
voerd, eu dat het comité het bevel heeft onder-
teekend waarbij Chanzy en 'i'urquet worden ont
slagen. Men verzekert verder, dat het manifest
der Parijzer afgevaardigden is aangeplakt tenge
volge van een stap, bij het centrale comité ge
daan door de onderteekenaars, en dat het comité
zich heeft aangesloten bij de maatregelen daarin
aangewezen, zoodat er hoop bestaat dat alles or
delijk zal afloopen indien de Nationale Verga
dering het voorstel der 12 Parijzer afgevaardigden
aanneemt.
Een gerucht wil dat de Pruisen hun terug
tocht voor het oogenblik geslaakt en zich te
St.-Déuis verzameld zouden hebben, en maatre
gelen hebben genomen om den toevoer van levens
middelen naar Parijs tegen te houden.
Alle avondbladen verklaren, dat zij geen andere
regeering erkennen, dan die der Nationale Ver
gadering. Generaal Cremer wordt als candidaat
genoemd voor het opperbevel der garde nationale
van Parijs. De opstandelingen hebben zich meester
gemaakt van de kassen in het stadhuis en ver
scheidene maires. De brug van Sèvres wordt be
waakt door cavalerie en kanonnen, als voorzorgs
maatregel voor liet geval de garde nationaal naar
Versailles mocht trekken. Alle buitenl. gezanten
hebben zich naar Versailles begeven. De postdienst
blijft zijne werkzaamheden voortzetten. Verschei
den vergaderingen van officieren der nationale
garde hebben plaats gehad, om te protesteren tegen
de beslissing van het comité, dat geweigerd heeft
hen te erkennen.
Madrid, 19 Maart. De Koning en de Koningin
zijn heden hier aangekomen en door de bevol
king met geestdrift ontvangen.
Brussel, 20 Maart. Het hier ontvangen jongste
nummer van de Correspondance Havas meldt, dat
het Fransche gouvernement den admiraal Saisset
tot bevelhebber der nationale garde van het de
partement der Seine heeft benoemd. Gisteren werd
de admiraal Saisset op straat herkend en leven
dig toegejuicht door de menigte, die hem het
be\ elhebberschap over de nationale garde aanbood.
Florence, 20 Maart. De Italia bevat een dépê
che uit Tunis, gedagteekend 20 dezer, meldende,
dat het conflict, tusschen de regeering en de Bey
gerezen, uit den weg is geruimd; de Bey heeft
de gevorderde overeenkomst onderteekend.
Dieppe, 20 Maart. Te Rouaan heerscht groote
opgewondenheid, ten gevolge van de gebeurte
nissen te Parijs, maar publieke manefestatiën
hebben niet plaats gehad. Aan de mobielen is
bevel gegeven, om onder geen voorwendsel hoege
naamd naar den rechteroever der rivier over te
steken, waar de Pruisen staan. Bovendien hou
den gewapende mauschappen aan den oever der
rivier en op de bruggen de wacht, ten einde elke
botsing te voorkomen. Het gerucht is in omloop,
dat indien de gebeurtenissen een ernstiger wending
nemen de Pruisen naar al de vroeger in de nabij
heid en in het departement bezette punten zul
len terugkeeren.
STATEN-GENERAAL.
TWEEDE KAMER.
In de memorie van beantwoording op liet eind
verslag nopens liet ontwerp tot regeling van de
bevordering, het ontslag eu het op pensioen stellen
der militaire officieren bij de zeemacht, wordt ge
zegd, dat sedert het jaar 1856 gemiddeld uit het
korps zijn gegaan 4 en 5 luitenants ter zee der
2de klasse eu adelborsten der 1ste klasse; in de
vier laatsie jaren bedroeg dit getal achtereen
volgens 6, 5, 5 eu 4, waaronder in 1870 drie
adelborsten. Uit die statistiek is nog niet de ge
volgtrekking af te leiden dat zoovele der jongere
zeeofficieren hun ontslag verzoeken om daarop
thans met nadruk te wijzen. Het getal is eerder
gering dan groot. Steeds zullen er zeeofficieren
zijn, die, hetzij wegens ondervonden teleurstel
lingen aan den aard hunner betrekking eigen,
hetzij ter voldoening aan particuliere belangen,
die zoolang zij iu dienst blijven niet kunnen
bevredigd worden, eene andere loopbaan zullen
wenschen in te treden; zelfs is het denkbaar,
zoo niet waarschijlijk, dat sommige jongelingen
slechts de zeedienst kiezen om voor weinig kos
ten eene wetenschappelijke opleiding te genieten
met liet voornemen om zoodra de gelegenheid
zich daartoe aanbiedt in eene andere dienst over
te gaan. Onder welke organisatie en met welke
vooruitzichten ook, die neiging zal wel immer
blijven bestaan.
De Minister mag dus niet verwachten, dat zij
bij aanneming van dit wets-outwerp zal vermin
deren of zij zal toenemen, men zal het hem
uiet ten kwade duiden, wauneer hij gelooft die
vraag ontkennend le moeten beantwoorden.
De Minister kan niet inzien, dat hij, hoewel
voorstander van eeue bevordering bij keuze, bij
behoud van dat beginsel, de uitvoering zoodanig
wijzigende dat zij aan de schier algemeen geop
perde bedenkingen kan tegemoet komen, in te
genstrijd met dat beginsel zou handelen. Het is
niet te ontkennen dat de gekozen getallen vijf
entwintig eD twaalf eenigermate willekeurig zijn,
maar zij hebben die eigenschap gemeen met na
genoeg al de getallen en verhoudingen die in de
wet voorkomen. Daarentegen is het zeer te be
twijfelen of het gunstbetoon of misbruik indien
eenige Minister zich daartoe liet verleiden
onder de bestaande wet, welke de bevoegdheid
geeft om b. v. 'A der luitenants ter zee der 1ste
klasse behoorende onder de 80 oudsten, bij keuze,
te bevorderen, niet grooter moet geacht worden
dan het gunstbetoon, dat door eene bevordering
bij keuze uit de 25 oudsten zou kunnen ontstaan.
De meening, dat bij aldien de jongste der 25
oudste luitenants ter zee der 1ste klasse werd
bevorderd, de 24 anderen, eenmaal ongeschikt
geacht, bij elke promotie zouden moeteu wordeu
voorbijgegaan, is niet in bet ontwerp te lezen.
Dit schrijft bepaaldelijk voor dat de keuze moet
plaats hebbeu onder de 25 oudsteu in rang eu
veroordeelt lieu die eenmaal voorbij zijn gegaan
volstrekt niet tot ongeschiktheid. Werd de be-
bevorderiug in den aangeduiden zin opgevat, dan
zou in het gestelde geval de wet slechts uitvoer
baar zijn, indien de invallende 25ste luitenant
ter zee der lsle klasse toevallig de geschikste
werd geoordeeld.
De Minister blijft de bezwaren die aan eene
bevordering bij keuze verbonden zijn, tegenover
liet gemakkelijkst mogelijke stelsel van ancienne-
teil, niet ligt tellen. Maar waarom dan eene
bevordering aanbevolen, welke, wat de keuze
betreft, die bezwaren doet toenemen? En indien
de voorwaarden van geschiktheid der bestaande
wet zoo afdoende zijn, vanwaar dan de klachten
van verschillende zijden tegen menige bevordering
aangeheven
Niet zonder eenige bevreemding verneemt de
de Minister den wensch dat aan dit wets-ontwerp
eene herziening van de pensioenwet had behooren
