- H Te Zwammerdam is het volgende twaalftal pre dikanten opgemaaktDs. Adriani te Bahr en Lothum, Blanken te Zwartewaal, Van Doesburg te Zuidzijpe, Van Gijtenbeek te Scherpenisse, Hüefer te Blaricum, Knuttel te Langerak, Laber- veld te Helmond, Meyboom te Scherpenzeel in Groningen, Muller te Etersheim, Mijsberg te Zwaag, Reede te Benschop en Remy te Rens- woude. Zestal: Ds. Doesburg, Höefer, Reede, Mijs berg, Muller en Remy. Drietal: Doesburg, Reede en Höefer. Toezegging van beroep is gedaan aan Ds. Doesburg. Z. M. heeft benoemd tot lid der commissie van administratie over het burgerlijk en militair huis vau verzekering te Arnhem J. G. J. Moll, nota ris aldaar. Z. M. heeft benoemd tot lid van het college van regenten over het huis van arrest te Deven ter L. Hulscher, wethouder van Deventer en lid der Provinciale Staten van Overijsel; en voorts het vice-praesidium van voornoemd college opge dragen aan het oudste lid, Mr. H. W. Van Marle. Z. M. heeft goedgevonden in zijnen rang over te plaatsen bij het regiment grenadiers en jagers den kapitein H. Menso, van het 7de regiment infanterie. Amsterdam, 12 Juli. De inschrijving van f 500,000 ten behoeve der fabriek van stoomwerktuigen der heeren Paul Van Vlissingen Dudok Van Heel is volteekend. Het provinciaal gerechtshof alhier, heeft bij arrest van heden Jan Groot, oud 22 jaar, timmer mansknecht, en zijne huisvrouw Maartje Slot, oud 23 jaar, beiden wonende te Haarlemmermeer, schuldig verklaard aan moedwillige brandstich ting waarbij te voorzien was dat menschenlevens in gevaar konden worden gebracht, en hen des wege veroordeeld tot de doodstraf. Wij vernemeu dat aan den heer Dr. H. C. Van Hall, hoogleeraar in de wis- en natuurkun dige faculteit aan de Groninger hoogeschool, bij het einde van den academischen cursus 1870/71, een eervol emeritaat zal worden verleend. De hoogleeraar heeft den leeftijd van 70 jaar bereikt. \Hbl.) 's-Hagb, 12 Juli. Belangrijk in vele opzichten waren de beraadslagingen in den Gemeenteraad alhier op heden gevoerd over de vraag, of, naar aanleiding van de bij herhaling ingekomen adres sen vao onderscheidene ingezetenen, aan de Hooge RegeeriDg een adres zou worden ingediend tot afbreking vau de Gevangenpoort. Hoezeer uit een historisch oogpunt en wegens de herinneringen, aan die poort verbonden, daartoe niet geneigd, kwamen echter zoowel de commissie van fabri cage als Burg. en Weth. tot het resultaat, dat de openbare veiligheid bij het toenemend verkeer over het Buitenhof, vooral met rijtuigen, de op ruiming der Gevangenpoort raadzaam is te ach ten, en strekte dan ook het praeadvies daartoe. Daarover ontstond een wetenswaardige strijd van gevoelens in beider zin. Van den eenen kant werd gewezen op de belangrijke historische herinne ringen, die aan de Gevangenpoort verknocht zijn, en het overdrevene van de voorgestelde gevaren, terwijl van den anderen kant die gevaren nader in het licht worden gesteld bij de toenemende drukte en beweging van de rijtuigen' komende van de Veenestraat en zoo terug. Voorts deed men uitkomen, dat het behoud der Gevangenpoort niet te verdedigen was uit het oogpunt van sierlijk heid noch uit dat van architectonische waarde. Ten slotte verklaarden zich 15 leden vóór en 15 tegen het praeadvies, weshalve de stemmen staakten en het nemen van een besluit is uit gesteld tot eene volgende vergadering. Niet minder belangrijk waren de discussiën over het voorstel van Burg. en Weth. tot oprich- Even ontroerd nam hij zijne vorige plaats we der in, het hoold lusschen de handen verbergende, als iemand die bidt en zijne aandoeningen liefst voor toeschouwers verborgen houdt. Hij bad in derdaad het verlossingsuur zijner geliefde echt- genoote was daar, en elk oogenblik verwachtte hij met gespannen aandacht eene blijde bood schap. Niets werd echter van naderende voetstappen vernomen: alleen deed de wind zich nu en dan brommend in den wijden schoorsteen hooren: een gehuil, dat den inwendig geroerde met hoo- gere aandoening moest vervullen. Ook dit verminderde zijne onrust nietintegen deel, het werkte samen om het gehuil van den baudhond op het voorpleio nog onaangenamer te doen klinken. Het was hem onmogelijk in dezen toestand langer alleen te blijven: de bijgeloovigheid der eeuw, waarin hij leefde, had ook zijn hart aan gerand. Driftig stond hij op en ijlde naar de deur, om naar de kamer zijner vrouw te gaan, doch dat vermocht hij niet: wat stond hem daar te wachten! Droeve tijdingen zou hij daar vernemen. Alles scheen bij hem samen te werken, om on- heilverwekkende voorboden bij menigte te doen optreden als zoovele spoken! Hij herneemt weder zijne oude plaats onder den ting eener openbare school voor meer uitgebreid lager onderwijs voor meisjes, een voorstel, dat door een paar leden ernstig bestreden werd op grond van, naar het hun voorkwam, nutteloos heid en ook onnoodigheid, en waarbij zij vooral wezen op het ondoelmatige eener inrichting, die alleen kon strekken tot het openen eener con currentie met de bestaande bijzondere meisjes scholen, die in alle opzichten, meenden zij, aan de behoefte voldoen. Daarentegen werd het voorstel sterk verdedigd door den burgemeester, die zich beriep op het eenstemmig oordeel van de drie school-autoriteiten, plaatselijke school commissie, districts-schoolopziener en inspecteur van het lager onderwijs, welke allen de behoefte aan de bedoelde school hadden erkend, terwijl hij er bijvoegde, dat er geen vrees voor concur rentie behoefde te bestaan, daar geen plan be stond een lager schoolgeld te betalen, terwijl ook, naar het gevoelen van de genoemde autori teiten, die openbare school geplaatst zijnde naast de bijzondere scholen, de laatsten zich onmis kenbaar zouden verbeteren. Het voorstel werd niettemin verworpen met de aanzienlijke meerderheid van 25 tegen 5 stemmen. Gouda, 13 Juli. Een jongen van 15 jaren stond gisteren aan 't roer van een zoogenaamde bag- gerbok, terwijl de schipper het vaartuigje door middel eener lijn voorttrok. De jongen, om het zich gemakkelijker te maken, had een stoel me degenomen, maar sloeg daarvan af en verdronk jammerlijk. Utrecht, 12 Juli. Bij het centraal comité van den Ned. Weerbaarheidsbond is ontvangen als prijs voor den 3den nationalen wedstrijd een aerenoïde barometer van den heer J. R. Kemper op den huize Staverden bij Nunspeet. Vlissingen, 9 Juli. Het gepantserd fregat der Vereenigde Staten Franklin, gisteren hier ter reede gekomen, wordt niet gekommandeerd door admiraal Farragut, maar door schout-bij-nacht W. Radford. Eerstgenoemde is niet meer in dienst en zal eerstdaags door een anderen admiraal vervangen worden. De schout-bij-nacht Radford moet hier met de Franklin den nieuwen kom- mandant afwachten. Meer schepen komen hier niet. Het fregat was voor Antwerpen bestemd; omstandigheden van maritiemen aard hebben het van bestemming doen veranderen. Er wordt te vens een geheel nieuw état-majur op de Franklin verwacht. Van het bezoek naar 's-Hage is dus geen sprake meer. Het uitstekend schoone ge pantserde stoom-fregat, met 700 man equipage, lokt vele nieuwsgierigen herwaarts en brengt in onze bijna in doodslaap verkeerende stad eene ougewone levendigheid teweeg. (Amst. Cl.) Tilburg, 13 Juli. Gisteren werd de 25ste alge- meene vergadering van de Maatschappij tot be vordering van Nijverheid alhier geopend. Te 9 uren verzamelden directeuren en afgevaardigden zich op het raadhuis. De tegenwoordige direc teuren waren de heeren Van der Boon Mesch, Van Oordt, Pas, Von Baumhauer, Mulder, Van Hall, Van Iterson, Cramer en Delprat. Nadat de algemeene secretaris, de heer Vau Eeden, de ver tegenwoordigde departementen had opgeroepen, hield de voorzitter, prof. v. d. Boon Mesch, de openingsrede, waarin als naar gewoonte een blik werd geslagen op den toestand der Maatschappij. Daaromtrent zeide de voorzitter o. a., dat het aantal donateurs is toegenomen, dat eene com missie uit directeuren er in geslaagd was eene aanmerkelijke bezuiniging in te voeren op de kosten voor door de Maatschappij te verspreiden geschriften. Het Koloniaal Museum in het pavil joen te Haarlem gaat met snelheid in waarde en omvang vooruit, zoo ook de kas der maat schappij 1 In stede van het tekort dat over 1808 bleek te bestaan, was er in 1869 zelfs een klein voordeelig saldo. Volgens de stemlijst bleken op de vergadering wijden schoorsteen zijn hoofd verborgen, zuch tende, snikkende, smeekende: „God! God! help! help!" Plotseling stoorde een zacht, verwijderd geraas hem in zijne mijmeringen; het naderde en, drif tig werd de deur zijner kamer geopend. Stuip achtige vrees overmande hein, hij durfde niets vragen, hij kon niet spreken. Hij waagde het niet, naar den binnentredende om te zien, en zuchtte„dood 1 dood 1" „NeeD, heer schepeD," antwoordde eene vrou wenstem op een toon alsof er eene overwin ning was behaald„neen, een lieve zoon I" Als een schim verdwenen vrees en angst uit des schepens geprangd hart, hij ademde nu vrij, doch nog niet geheel overtuigd, dat zijne zwarte voorgevoelens door eene blijde uitkomst gelogen straft waren: hij wist nog niet het lot zijner gade. Als een bliksem Vliegt hij naar hare kamer, en zijne vreugde kent geene perkenhij kan geene woorden vinden, om zijne blijdschap, zijne dankbaarheid uit te drukken. Hij omarmt zijne vrouw en noëmt haar in zijne vervoering: „ge lukkigste der moeders 1" De heer van Ittersum was ten tweeden male vader geworden. Hij Wist bij ondervinding, welke krachten door de natuur dikwijls moeten aange wend, welke wonderen volbracht worden, om 21 departementen en een donateur aanwezig te zijn, te zamen uitbrengende 261 stemmen. Het departement, dat het grootste aantal stemmen uit brengt, is Amsterdam met 25 stemmen; daarop volgt in stemmental het dep. Rotterdam met 24, Arnhem met 23 en Leiden met 21 stemmen. De secretaris brengt vervolgens rapport uit van de verrichtingen van directeuren in het laatste jaar. De heer O. Verhagen, afgev. van Goes, wenschte de denkbeelden van directeuren te vernemen om trent de verdeeling van het ter bevordering der kunstmatige oesterteelt verleende krediet. De directeur, de heer Van Oordt, lid der com missie voor de kunstmatige oesterteelt, toont aan dat deze verdeeling heeft plaats gevonden volgens het besluit van de algemeene vergadering van 1869. Over de opvatting van dit besluit ont staat discussie, waarop de directeur Von Baum hauer voorstelt, dat de vergadering beslisse of het besluit door directeuren al dan niet juist is opge vat en uitgevoerd. De vergadering maakte uit dat directeuren gehandeld hebben in den geest der vergadering. De afdeelingen Goes en Gronin gen stemden tegen en 3 departementen hielden zich buiten stemming. Vervolgens werd overgegaan tot het samen stellen der afdeelingen voor het Congres. Gr e me ngde Berichten. Van de Meern meldt men omtrent het inslaan van den bliksem bij G. Oostrum aldaar: Zeer opmerkelijk is de uitwerking van den bliksem in de onderscheidene vertrekken, en de merk waardige bewaring van menschen en vee, welke in of bij die vertrekken waren. Toen de bliksem insloeg, was reeds, zoo men meende, de bui afgedreven; en de baas, welke met zijn knecht aan het hek stond, bemerkte, doordien onder een hevig krakenden slag de stuk ken puin van de dakvorsten om hen heen vie len, dat de bliksem het dak had getroffen. Kort daarna zagen zij den brand, welke spoedig ge- bluscht werd; en toen bemerkte men, bij later onderzoek, dat de bliksem op onderscheiden plaat sen in den stal, in de voorkamer, in het voorhuis en in den schoorsteen gaten had geslagen. In den stal waren eenige paarden en een paar knechts, welke niet werden getroffen, maar van drie katten werden er twee dood gevonden, en de derde het haar een weinig geschroeid en ver der ongekwetst. In het voorhuis genaamd de Geest, bij de boerin, waar de meid was, werd het glas van een schil derij letterlijk verbrijzeld, zonder dat men iets kon zien aan de plaat of lijst, en boven die schil derij vond men een gat in den muur. De meid, ofschoon hevig verschrikt, bleef ongèkwetst. Nog merkwaardiger was de uitwerking van den bliksem in de woonkamer of, zooals dit vertrek bij de boeren genoemd wordt, het voorheen. Bij en om de schoorsteen heeft de bliksem verscheidene gaatjes in of door den muur geslagen; ook juist boven een aldaar staande glimmende koperen plaat, zonder dat men daaraan iets zien kon. Eene in dit vertrek haDgeude schilderij bleef heel, maar van de lijst was het verguld op éene plaats ge schonden, en verder die lijst even zwart alsof zij boven een walmende lamp had gehangen. Aan een bedstede bemerkte men, dat het hout was getroffen en gescheurd, terwijl de neteldoek- sche gordijnen niet in brand geraakten. In de vertrekken, welke op deze kamer met deuren uitkomen, waren drie personen aanwezig, welke ook met den schrik vrij kwamen. En ten laatste bevond men, dat het water van de pomp ondrinkbaar was. Waar de bliksem ingekomen of uitgegaan is, blijft een raadselwel is men bij het inslaan te genwoordig geweest, doch de bekende snelheid aud den bliksem en de schrik der ooggetuigen een kind den dag te doen aanschouwen, de moe der niet in de kaken des onverbiddelijken doods te zien blijven. Het groote, het grootsche werk was door de natuur volbracht: weg waren zijne vrees, bekommering, gejaagdheid, droevige voor teekenen. Met dezen goeden afloop scheen het geheele kasteel te ontwaken uit de stomme vrees en angst, die zich van aller harten had meester gemaakt. Ieder besefte dat het hier gold het leven of den dood. Nauwelijks was deze eerste verrukking;;door den duur van eenige oogenblikken getemperd, of eene tweede tijding, ook van het hoogste gewicht, deed de vreugde der blijde ouders ten toppunt rijzen. De vroedvrouw had die verschijnselen bij het wicht waargenomen, waaraan men den naam van helm geeft. O, drievoudige vreugdedemoe der in leven behouden, een zoon ter wereld ge bracht, een zoon met een helm 1 Daarbij een rood kruis op de borst! Als een vuur verspreidde zich dit bericht, te gelijk met de blijdschap der ouders, door het .'ge heele kasteelal wat er gesproken werd, was over den helm van den jonggeborene; Wij hebben reeds gezien, welk een invloed de geboorte van een kind met een helm had uitge oefend op de Horcuk>ëra Harmen, Nol en Henna. rr^ maken het begrijpelijk, dat geen het rechte kat vertellen. Eergisterennacht te ruim 12 uren sprong eet man in den Goudschen Singel te Rotterdam. Eenit personen, aldaar tegenwoordig, dachten aanvat kelijk aan een poging tot zelfmoord, maar kwamt v' van die gedachte terug toen de drenkeling lui t0 keels om hulp begon te roepen en tegen het vvr2 ter te spartelen. Het frissche bad, anders bij c V' heerschende drukkende warmte nog zoo oriaang. j naam niet, scheen den man minder te bevallen. Me: riep van den kant hem toe: „zwemmen maar zwemmen maar!" en op eenmaal scheen zich nu te herinneren dat hij de zwemkunst ver stond. Hij zwom naar den kant en werd doo- ni de omstanders, onder luid gejuich, op den wa getrokken. Het water had hem nog niet gehee in normalen toestand gebracht, want waggelend op de beenen ging hij zijns weegs. ,j Nadat men gisteren bezig was geweest met he: lossen van het clipper-fregatschip Voorlichter, groeik< 1075 lasten, liggende aan de Willemskade tr^' Rotterdam, is het schip gisterenavond tegen half acht naar den kant der kade omgevallen. Te be D< jammeren is het, dat de eerste stuurman, naar \vi 'e althans vernemen, zich bij dit ongeval erg heelcli bezeerd. Voor zoover men 's avonds kon naa' gaan, had het schip geene averij bekomen. Daar el entegen was het met de kruisra's tegen het al daar op de kade geplaatste ambtenaars-bureai gevallen, ten gevolge waarvan dit beschadigd8 werd. In den laten avond was de lading er na P1 genoeg uit; althans er was naar berekening no; D slechts een voorraad van ongeveer 200 schuitje tin aan boord. Het schip lag toen met de vei schaDsing onder water, terwijl men, ter voorko ming van verder onheil, de masten door midde van sparren op den wal heeft geschoord. 4 Aan het einde van de Elisabethstraat bij hei H Vreeburg te Utrecht, had eergisteren, even vijf uren E: een treurig ongeluk kunnen plaats hebben. Sj Een jongentje van omstreeks 8 jaar was, dooi zich op eene vigilante te plaatsen, tusschen hel wiel en de veer vastgeklemd; door het forsch aan- R roepen van den conducteur bij Van GeDd en Loos, P. Boere, die toevallig daar voorbijging, hield de koetsier stil en mocht het hem met vee! moeite gelukken, het knaapje van de ijzeren pen O nen los te krijgen. De knaap werd bij de heeren Heiligers en Va» It Olst ingedragen en kwam met den schrik en lichte T kneuzingen vrij. Ej A Dezer dagen deelden wij mede, dat de heer W. R. Hauff, te Kampen, uitgever der Niem Kamper Ct.ea tevens stads-klokkenist, verleden Maan gj dag op den toren komende om het carillon te bespe len, aldaar door een persoon was opgewacht, dit hem deerlijk mishandelde. Genoemde couran. j,{ deelt thans daaromtrent mede, dat Zaterdag-och tend de instructie in deze zaak begonnen is, er verschillende getuigen waren gedagvaard. Z: voegt er bij, dat de persoon, die de mishandeliD: pleegde, de uniform van de stedelijke politie t Kampen droeg, en dat acht dagen te voren, Maat w dag 27 Juni, toen de stads-horlogemaker en di w opwinder van het uurwerk 's morgens omstreek. halfnegen zeer onverwacht op den toren kwamet 01 zich toen daar twee personen bevonden, die blijk baar verschrikt waren toen ze betrapt werdei 18 op die hun niet passende plaats, welke beid personen door den horlogemaker en opwindt gezien zijn ook in de uniform van de stedelijk politie te Kampen. de Uit Keulen wordt medegedeeld dat aldaar voo js eenigen tijd een Engelschman met twee dame st; in een roeibootje zijn aangekomen, die de geheel: jyj reis van Rotterdam tot Keulen in hun schuit/ hadden volbracht. jj, -ni Hoeveel grooter moet de blijdschap niet zijn gewet- van de ouders, die in hunne kinderen de vreugc nj huns levens, den steun huns ouderdoms zagei n( voor de ouders, die, volgens de denkbeeldeu va: jj, dien tijd, in zulk een kind hun grootste gelul ,jE eene gunstige onderscheiding en belooning dc ve Voorzienigheid zagen. ai En geen wonder, dat het in die onrustige t{ jK den, toen de eene] oorlog plaats maakte vooree: |1( veel bloediger strijd, als een onbeschrijfelijk voo: j/e recht werd aangezien, met een helm geboren t zijn, om alle toekomstige dingen te kunnen voo: zieneen voorrecht te kunnen voorzeggen, welt der steeds vijandige partijen, Karei V of Kar' van Gelder, de overhand zou bekomen, om aar stonds de zijde van den overwinnaar te lciezt en een groot en invloedrijk persoon in de were» te worden. L Geen wonder, wij herbalen het, dat een hel» als eene zaak van het hoogste gewicht beschouw- werd. V8 Wordt vervolgdJjj „i in IO n S Ml

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1870 | | pagina 2