buitenlaifdsch'e zaken administreert. Alleen blijft
Von Bismarck nog Minister van buitenlandsclie
zaken in Pruisen voor alles wat tusschen Pruisen
en de Staten van den Noord-Duitschen Bond moet
behandeld worden; als zoodanig heeft hij ook in
liet Afgevaardigdenhuis een wetsontwerp betrek
kelijk den afstand van een klein stukje land aan
Bremen ingediend.
Zoo is weder de Noord-Duitsche Bond eene
schrede nader tot zijn doel gekomen, want ook
is den lsle" Januari de rechtbank van Koophan
del voor den Noord-Duitschen Bond in het leven
getreden. In Pruisen hebben de afgevaardigden
de discussiën over de nieuwe wet op de Iireise
voortgezet, terwijl eene belangrijke werkstaking
in Walden burg de aandacht op de sociale quaes-
ties vau den dag weder met verdubbelde belang
stelling vestigt.
De opvoering van de Fidelio, door het Hoog-
duitsch opera-gezelschap uit Rotterdam, had gis
terenavond voor een niet minder talrijk publiek
plaats, dan die van Figaro's llochzeit in de vo
rige week. Het publiek bewees tot ons genoegen
opnieuw, dat het de ijverige pogingen der directie
in dezen op prijs stelt. Over de opvoering zelve,
die grooten bijval bij de toeschouwers vond, willen
wij alleen vernielden, hoe zoowel Mw. Saar,
als friiulein Slevogt veel tot het succes bijbrachten,
terwijl de lieer Schneider, die in de plaats van
den heer Garso optrad allen lof verdientvooral
de prachtige ouverture Leonore II hoorden wij
met veel genoegen.
Bij deze gelegenheid hebben wij weder de
jaarlijks terugkomende klachten over de moei
lijkheid om plaatsen te krijgen van verschillende
kanten gehoord, en het is niet tegen te spreken,
dat alles niet geschiedt, gelijk het behoort. Bij
voorstellingen zooals deze, waar de aanvraag om
biljetten zoo groot is, dat slechts ten deele
daaraan kan voldaan worden, hangt het van
liet bon plaisir van een of twee personen af, wie
al of niet de gelukkige zal zijn, en plaatsen zal
krijgen.
Deze toestand is nog miuder te verdedigen, om
dat de schouwburg een jaarlijksch subsidie van
gemeentewege .ontvangt. Wil het publiek meer
geld betalen voor zijn plaatsen, dan de directie
eischt, zoo behoorde, ouzes inziens, deze te wa
ken dat het voordeel daarvan ook in hare kas
vloeide.
Verschillende middelen worden er nu voor
gesteld: sommigen willen, dat er bepaald wtirdt,
dat niemand meer dan een zeker aantal plaatsen
zal kunnen krijgen, en dit middel komt ons ook
voor een der beste te zijn, al moge liet nog niet
geheel alle misbruiken tegengaan. Doch dit zal
ook wel nimmer bereikt worden. Wat wij vragen
is dit: dat de directie, die het geenszins aan
goeden wil ontbreekt, dat weten wij althans
eens dit middel of een ander beproeve. Een groot
deel van het publiek zal haar daarvoor dankbaar
zijn.
In de maand September zijn aan het postkan
toor alhier bezorgd de volgende brieven naar het
buitenland, die wegens onbekendheid der adres
santen niet bezorgd zijn kunnen worden:
P. Rolff te New-York; Mej. G. Westendorp te
Brussel; Leenaerts te Verviers; Nolding te Carls-
ruh; P. v. d. Schans te EltenDe Vree te Emmerik;
J. 'frittering te Parijs.
Een grief, die men wellicht somtijds niet
zoo geheel ten onrechte tegeu onze natie te
berde brengt, betreft het koele en onverschillige
dat een schaduwzijde uitmaakt van hel karakter
des Nederlanders. Toch gelooven wij niet, dat
dit gebrek aan politiek leven, aan public spirit,
zooals de Britten zeggen, een onuitwischbare vlek
mag heeten in ons nationaal bestaan. In dit op
zicht zullen musea, volksbibliotheken en vooral
debatling-cocietie's ontzaglijk nuttig werken. Voor
de verstandelijke ontwikkeling van den jonge
ling, voor zijnen maatschappelijken omgang, kan
veel meer worden bijgedragen door de voortdu
rende wrijving van gedachten in een dispuut
college, een wrijving die nuttig is, omdat ze nut
tig maakt. Jammer slechts dat er hier te lande
maar al te weinig van die dispuutcollegies on-!
der de burger-jongelieden zijn. Behalve bij de
studenten vindt men ze haast niet. Gansch an
ders b. v. in Engeland, waar het land letterlijk
van debating-societies wemelt, en waar geen jong
mensch van eenige beschaafdheid in gebreke blijf)
lid te worden van deze of gene dier inrichtingen'
Maar waar ook vindt men zooveel leven bi,
het volk, zooveel belangstelling in alles wal
het volk en zijn belangen raakt, dan dkar aai
de overzijde des Kanaals? Iedere poging, hier ti
lande beproefd om ons uit den ouden sleur wak
ker te schudden, moet dan ook door elk ontwikkelt
Nederlander als een teeken van verbetering, als ee)
hoop op de toekomst worden begroet en gesteund.
Het is daarom, dat wij gaarne de aandacht vea
tigen op een instelling, die in 1868 opgericht
onder de leus vooruitgang, reeds aan menigea
Amsterdamscheu burger een aangenamen avona
heeft verschaft. Het reglement is zoo vrijzinn g
saamgesteld, dat niemand, van welk politiek n(
ander geloof ook hij zij, eenigen grond kan hebben
het lidmaatschap te weigeren. Zijn wij wel onder
richt, dan is ook elke ouderdom, elke overtuiging
reeds in de jonge instelling vertegenwoordigd,
en in het afgeloopen jaar werden beurtelings de
meest uitéenloopende meeningen op staatkundig
en godsdienstig gebied verdedigd, zonder datooil
éen wanklank de kalmte der vergaderingen kwam
storen. Een Debating-Society werkt zoodoende niet
enkel der beschaving, maar ook der verdraag
zaamheid in de hand. (Handbl.)
Men meldt aan het Oir. DblNaar wij verne
men, zal de spoorweglijn Gouda's-Hage met 1
Mei voor het publiek verkeer geopend worden;
voor de reizigers tusschen 's-Hage en Utrecht zal
dit eene besparing van tijd en geld zijnde reis
van Utrecht naar 's-Hage, die thans over Rotter
dam 3de kl. ƒ1.95 is, zou langs den te openen
weg slechts ƒ1.50 kosten, zegt men. Algemeen
roemt men de keurige inrichting van het station
aan den Bezuiden-houtschen weg te 's-Hage,
waarvan de weerga niet in ons vaderland aan
getroffen wordt.
De Minister van Marine heeft ter kennis van
belanghebbenden gebracht, dat in liet jaar 1870
een vergelijkend examen zal worden gehouden
voor drie plaatsen van adspirant-ingenieur bij
de Marine.
Z. M. heeft benoemd tot rechter-plaatsverv. in
de arr.-rechtbank te Deventer Mr. C. Duymaer
van Twist, proc. bij die rechtbank en plaatsverv.
kantonrechter aldaar.
's-Hage, 17 Jan. De netto-opbrengst der door
de Rederijkers-Vereeniging Entre-Nous ten voor-
deele der nagelaten betrekkingen van verongelukte
visschers teKatwijk en Noordwijk gegeven tooneel-
voorstelling op 9 Januari 11., bedraagt ƒ206.20.
Verschillende zaken werden heden voor de
arrond.-rechtbank alhier behandeld. Wij bepalen
ons met slechts twee daarvan mede te deelen.
In de maand November van het vorige jaar
vermeldden verschillende dagbladen het bericht
dat een jongen door zijn meester van Scheveuin-
gen naar 's-Hage uitgezonden was, om voor de
zen eenige boodschappen te doen waarvoor aan
hem geld was medegegeven. De jongen bij zijn
meester teruggekomen verhaalde hem dat hij op
de hoogte van de begraafplaatsen op den Sche-
veningschen weg door een manspersoon zou zijn
aangehouden, die hem het geld zou hebben ont
nomen Dit verhaal werd echter door den com
missaris van politie niet geloofd en werd de jon
gen eenige dagen in bewaring gehouden. Einde
lijk kwam het kwaad voor den dag en sprak
hij zijn verhaal weder geheel tegen onder voor
geven dat men het geld bij zijn ouders thuis zou
kunnen vinden. Werkelijk werd het dan ook in
de hanebalken gevonden. Voor dit misdrijf stond
deze knaap heden terecht. De subst.-officier van
justitie, Mr. De Jonge, requireerde tot schuldig
verklaring aan misbruik van vertrouwen en ver
oordeeling tot gevangenisstraf van 14- dagen, daar
hij, hoewel beneden de zestien jaren oud, toch
met oordeel des onderscheids had gehandeld.
De andere zaak betreft de twee vrienden B.
en L., schoorsteenvegers van beroep, die zich voor
namelijk hadden toegelegd om de ingezetenen
voor den minst mogelijken prijs een schoonen
schoorsteen te bezorgen, maar later bleek dat zij
niet zonder doel beneden den gewonen prijs
hun beroep uitoefenden. Iu het laatst van het
vorige jaar werd ten minste op drie verschillende
plaatsen lood van daken gemist, waar zij juist
waren werkzaam geweest. Deze twee vrienden
stonden ook heden voor deze rechtbank terecht.
De lst0 besch. B. die éen diefstal is ten laste
gelegd ontkende alle schuld en de 2d8 besch. L.,
aan wie twee diefstallen van lood worden toege
rekend, bekende alles volmondig, maar verklaarde
tevens dat hij de geheele zaak met zijn vriend
heeft uitgevoerd. De HH. Mrs. Hinlopen en Van
Gigch hebben hen verdedigd en het daarop doen
nederkomen dat hier geen voldoend wettig bewijs
aanwezig is. Het Openbaar Ministerie requireerde
tot hunne schuldigverklaring en veroordeeling tot
éen jaar gevangenisstraf.
In beide zaken zal de rechtbank den 2Pte" dezer
uitspraak doen.
Aan het locaal van het Provinciaal bestuur
in Zuid-Holland, is heden aanbesteed: het drie
jarig onderhoud van den zeedijk genaamd de
contre-escarpe, bij Hellevoetsluis, met den daar
sluitenden Zeebeksmuur, en van de Dijk- en oever-
werken gelegen om 's Rijks quarantaine plaats
op het eiland de Tieu Gemeten, in de provincie
Zuid-Hollaud, ingaande den ls,8n Jan. 1870 en
eindigende 31 Dec. 1872, in twee perceelen. Minste
inschrijvers waren: perc. 1 de heer A. De Geus
te Hardinxveld, voor 3192; perc. 2 de heer C.
Roskam te Sliedrecht, voor 3970.
Burg. en Weth. hebben heden ten raadhuize
alhier aanbesteed het onderhoud gedurende 1870
van: 1°. Schoolgebouwen c, a.; 2". eenige wonin
gen en wachthuizen; en 3°. de openbare pompen.
Miuste inschrijver in massa was de heer M. J.
Van Zanten alhier voor 13270.
Een tuinier, die eergisterenmorgen den
Raamweg overging, bemerkte dat er iets in de
daarnevens liggende sloot viel. Toen hij zich daar
heen begaf, zag hij dat het een man was, dien
hij terstond redde en iu een naastbijgelegen woning
deed opnemen en verplegen. Het was een werk
man, die, zoo men verzekert, uit Amersfoort her
waarts gekomen was, en die, uitgeput door ver
moeidheid, op den kant der sloot in slaap gevallen
was. Zoo de tuinier daar niet ware voorbijgeko
men, zou de werkman in de sloot zijn gestikt.
Utrecht, 17 Jan. Gisteren werd alhier eene
vergadering gehouden in Klein Tivoli, van alhier
werkzaam zijnde meubelmakers, die daarloe door
de vereenigiug van meubelmakers te Amsterdam
waren opgeroepen en welke vergadering door
den lstl!l1 secretaris van de intern, arbeidersver-
eeniging werd gepresideerd. Een groot aantal
personen waren opgekomen; en deze poging,
om ook alhier onder dien tak van nijverheid
eene vereenigiug te stichten, werd met een gun-
stigen uitslag bekroond, daar onmiddellijk 60
leden zich lieten inschrijven. Over een paar maan
den zal alhier eene algemeene bijeenkomst door
de internationale arbeidersvereeniging worden
uitgeschreven, ten einde eene algemeene <f:
neming van de werkende klasse uit te lokk^erolI
de beide meubelmakersvereenigingen maken hit. s'
van een onderdeel uit.
Zwolle, 17 Jan. Naar men verneemt, circuUgjggJ
hier ter stede een lijst, met het doel orn bij
"de heereu prof. Raunstekei
noegzame deelneming
hoff, Ds. Van Gorkom en Ds. Maronier of
P'jeven
Kuenen uit te noodigen tot het houden van ,,g
drietal lezingen in de concertzaal van liet Odcierm^
op nader te bepalen tijd. Op de lijst moeten re- v00
een vijftigtal handteekeningen voorkomen.
Weststelli.ngweiie, 16 Januari. Door hee:
gmg
Trgest
ipensi
is, naar men verneemt, een request ingediAgj^
aan Z. E. den Minister van Binnenlandsche -j ,jei
ken, ten doel hebbende, om in het ontwerp ee
wijziging der armenwet ook te doen oprier,],
eene bepaling, gelijk van doel en strekking gec
de 4de alinea van art. 28 der gemelde en th0f q
vigeerende wet. I j
Over
néral
lgend
t we
enste
aar 1
in
t do;
litiel
stude
s va
ïh e'
ugen
Sneek, 15 Januari. De uitslag der putbo:
volgens het Nortons-systeem was ongunstig. Se
groote 14 dagen was men er mede bezig 0|
binnenplaats van het huis van arrest; nadat eeij
malen de staven waren gebroken en de de
nog betrekkelijk gering was, werd het v.
gestaakt, zoodat ongeveer 400 te vergeefs
uitgegevende gemeente zal nu, naar ik vernej
eenige gewone welputten doen graven. Een
kundige verklaarde reeds vóór den aanvang
opgemelde proeven, dat in onze streken
effect zoude verkregen worden. In hoever
oordeel juist is en of het terrein, waar de prot^^
genomen zijn, minder geschikt is dan ant^^
wellicht beter gelegen punten, laat ik aan t>
oordeel dan het mijne over.
illeije
Veghel, 14 Jan. Dezer dagen werden ti°0lolitie
arbeiders van den landbouwer Laarakkers te E- B
bij het uitgraven van hooge zandheuvelen itt'BMj
zijner akkers, in de nabijheid zijner laudh(e m
gelegen langs den in aanleg zijnden provincu jj-.
weg van Haps naar Oeffeit, potjes gevonden sulltel
gebrande asch en beenderen (Urnen) duii.' ,ertje
aanwezig waren. Aanvankelijk sloeg meni;tatig|
acht op deze voorwerpen en zij kwamen ;rect(
verbrijzeld te voorschijndoch een ter inte
grootte van p. m. 14 liter bevindt zich in handenormj
den burgemeester aldaar, dat slechts zeer wt-n
beschadigd is en waarin de asch en beendert jn
ruime mate aanwezig ziju. De burgemeestei jje
ze gaarne belangstellenden wil vertoonen, 0|k
er prijs op, om dat wat nog opgedolven
zoo mogelijk ongeschonden in bewaring te neceer
Iu het belang der oudheid- en historiekunde^^
melden wij bovenstaand in uw veel
blad, opdat de aandacht van liefhebbers k- j
valle- ,ok e
Maastricht, 14 Januari. In verband met: jje(
bekende zienswijze in zake de wederinvoeMj-
der schutterijwet hier ter stede, is onze Ge«\vach
net S
De
'volgc
Gr e me ngde
verstand had plaats gehad. Zij werd bleek en
giug naar het venster, van waar men het gezicht
op de berkenlaan had, en staarde met flikkerende
oogen en trillende lippen in de diepte van het
groene gewelf. „Hij moet van dezen kant ko
men het is de naaste weg van Klarenveen,"
zeide zij na eenige minuten sprakeloos getuurd
te hebben. „Lena, ga eens vragen wat oom en
tante vinden dat wij doen moeten. Ik geloof dat
ik maar vast naar de kerk zal rijdenhij zaj
daar misschien al zijn."
„Wacht een oogenblik," smeekte ik, „de bode
die het is gaan onderzoeken zal spoedig terug
zijn." En toen, om haar verzoek niet te weder
streven, ging ik naar beneden, hoe veel het mij
ook kostte Emma alleen te laten. Ik vond mijn
heer en mevrouw Hagenaar alleen in eene ka
mer. Zij hadden zich van de gasten afgezonderd,
die reeds, volgens de gedane uitnoodiging, ver
zameld waren.
„Ik kan dien toenemenden twijfel niet meer aan
zien," zeide mevrouw Hagenaar, die zich dwong
om kalm te blijven. „Ik kan niet naar het arme
kind toegaan, en met haar spreken. Willem, wat
kunnen wij doen?"
„Niets," zeide de heer Hagenaar op strengeu
toon: „wij kunnen nog een oogenblik wachten
jnaar niet lang."
„Zoudt gij ook eens op Klarenveen laten vra
gen?" zeide zij nog eens na eenige minuten van 1
pijnlijk stilzwijgen.
„Dat nooit 1" antwoordde hij, en toen ging ik,
diep bedroefd, naar Emma's kamer terug.
Zij was hoe langer hoe onrustiger geworden.
Het was nu twintig minuten over twaalven. Ik
kon haar niets geen troost geven. „Wordt er
eene boodschap naar Klarenveen gezonden?"
vroeg zij ongeduldig, terwijl zij zich bij mijne
nadering snel omwendde.
„Neen," zeide ik aarzelende, „uw oom vond
beter van niet."
„Dus deukt oom Willem o hemel wat
denkt hij, Lena?" riep zij uit. En terwijl zij
sprak rolden de tranen langs hare wagen en
vielen in groote droppels op de fijne kant en het
glanzig satijn.
„Mijn hart zal breken als het nog langer moet
duren. Ik kan niet meer. Ik heb al zooveel om
hem geleden. Dit had hij mij moeten bespareu."
Zij barstte in hartstochtelijk snikken uit toen zij
dat gezegd had en wierp zich op de canapé, ter
wijl door die beweging sluier en krans geheel
verkreukt werden. En terwijl zij daar in dien
vreeselijken strijd van liefde en twijfel, van
vrees en schande, die haar op eens overviel, inéén
kromp, kou ik niets doen om haar tot bedaren
te brengen. Het eenige wat ik deed was mijne
koude hand op hare gloeiende te leggen en die
zacht te drukken.
Op eens kwam zij overeind. „Lena," begon zij,
„ik heb u veel van Gerard verteld maar niet
alles. Hij heeft mij nog eeDS bedrogen en ik
vergaf het hem. Dat wist gij nog met."
Ik vond niet noodzakelijk hare vernedering te
vermeerderen door haar te zeggen dat ik het wel
wist, en zweeg dus. „Maar ieder ander weet
het," vervolgde zij met hijgenden boezem, terwijl
hare stem bijna in gillen overging; „toen heb ik
niet willen buigen en al dien tijd hebben oom
en tante zich verweten dat zij mijne wenschen
toegaven, en nu zal ik er onder bezwijken." De
klok sloeg éen. „Ga om Gods wil naar beneden,"
riep zij uit terwijl zij opsprong. „Houd iedereen
hier van daan, blijf zelve weg totdat gij mij zeg
gen kunt dat hij gekomen is. Ik zal krankzinnig
worden als ik niet alleen blijf."
Voor de tweede maal verliet ik haar om die
hopelooze zending te volbrengen. Enkele meu-
schen hielden mij tegen voor ik de deur bereikte
van de kamer waar de Hagenaars nog alléén
waren. „Jufvrouw Booger," zeide eene dame die
ik kende, „mij dunkt dat het onder deze om
standigheden beter is dat wij onze rijtuigen laten
voorkomen en stil weggaan."
teraad bij Z. M. den Koning in hooger b<^,
gekomen tegen een besluit van Gedep. o
van Limburg, waarbij deze, ambtshalve, a3.cile
gemeentebegrooting hebben doen toevoegen,eer
nieuw artikel, wegens kosten van wederop: pe
ting der dienstdoende schutterij, en zulks tojan
bedrag van ƒ7400.
Overwegende, dat de termijn van derti;
gen, voor het hooger beroep gesteld, dooi
gemeenteraad niet is nagekomen, heeft Z.
besluit van 6 Januari 11., den raad met-ona
kelijk verklaard in zijne, onder dagteekeniiï.ye°s
28 Oct. 11., ingestelde voorziening. p
Mess
BerichtenTari
eilan
De vijfde zitting van het internationale coigloop
voor anthropologic en archaeologie zal 1 l tuige
1870 te Bologna geopend worden. Bezoekuren
de Terramares in de Provincie Modena, a men
'kelij
„Nu reeds?" vroeg ik met bitterheid. onze
Zij haalde de schouders op. „Waarlijk, i'ArcI
loof dat het beter is; wij wenschen natu pen
allen het beste, maar de toestand is zoo pijl.
Mijnheer en mevrouw Hagenaar zijn diepiondi
klagen en de arme Emma niet minder oostl
er zijn er die dit oorzien hebben." ling-
„Dan zal ik u groeten," zeide ik op l moo
toon. Toen ging ik naar binnen om met nier Bi
Hagenaar te spreken, die nu even bitter heei
weenen als de verlatene bruid. Wij berat sctn
duizend plannen, gaven ze als onmogelijk bela
op en maakten telkens nieuwe. Wij hoopt' de
vermoedden, wij trachtten verontschuldigd dinp
vinden. Alles te vergeefs. De uren kropen 1 len
Tweemaal was ik reeds weer aan Emma:
geweest die gesloten was, en zij had re! van
toegelaten. Mes
„Laat mij toch alleen," zeide zij, toen i- onls
laatsten keer aanklopte„ik heb geen nu< nad
nog iemand te zien, Lena! Gij weet niftlBj
het is; liet is erger dan de doodl"
mei
Wordt s«w|llet
me
der
Bat
hee
