N°. 2457. Donderdag A0. 1868.\Eg 13 Februari. LEIDSCH DAGBLAD. PRIJS DEZER COURANT. Voor Leiden, per 3 maandenf 3.00. Franco per post3.85. Afzonderlijke Nommersn 0.10. Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen, uitgegeven. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 1-6 regels0.75; iedere regel meer0.42® Geboorte-, huwelijks- en doodberichten van 1-4 regels 0.90; iedere regel meer0.15. Dat het ministerie voor de rechtbank der kie zers, bij welke hij de liberale meerderheid der volksvertegenwoordiging had aangeklaagd, zijn proces verloren heeft, is een onloochenbaar feit, dat dan ook door niemand betwist wordt. Maar er wordt getwist over de kracht der verschillende staatspartijen, zooals die bij de ver kiezingen gebleken is. Heeft de natie getoond dat zij over het algemeen liberaal is en naar liberale staatsbeginselen geregeerd wil worden, of heeft zij het tegendeel bewezen De Arnhem- sche Courant, die zich van de meeste barer zusteren onderscheidt door het uitnemende ta lent waarmee haar hoofdartikelen geschreven worden, maar die zich bovendien tracht te on derscheiden door nu en dan de zaken anders voor te stellen dan zij zich aan het oog van gewone stervelingen voordoen de Arnhem- sche Courant heeft niet ingestemd met het vreugdebetoon der overige liberale bladen, maar juist bij gelegenheid van deze waarlijk niet on gunstig uitgevallen verkiezingen zich beklaagd, dat onze landgenooten niet meer algemeen en niet meer van harte liberaal zijn. Zulk een klacht is op zich zelf niet ongegrondook wij erken nen wel te wenschen dat het Nederlandsche volk met meer vuur voor de liberale beginselen partij trok. Maar men moet zich ook bij bet wenschen wachten voor overdrijvingmen moet zich de rechtmatige vreugde over hetgeen men gewonnen heeft niet bederven door te hunkeren naar nog meer. Het beste oogenblik om zijn onvoldaanheid te luchten is zeker niet dat waarop men meer ontvangt dan men recht had te ho pen. Door toe te geven aan haar neiging om iets anders te zeggen dan iedereen, heeft de Arnhemsche Courant eerst aan de reactionaire bladen aanleiding gegeven om de overwinning der liberalen uit te krijten voor een nederlaag, en vervolgens, toen zij haar meening duidelijker en minder paradox uiteen ging zetten, tot eene niet onaardige spotternij met haar gulle doch zoo spoedig teruggenomen bekentenis van on macht. "Waar komt ten slotte de klacht der Arn hemsche Courant op neer? Van de kiezers heeft een derde gestemd voor liberale candidaten, een derde voor de illiberale, een derde is thuis ge bleven. De Tijd, hiermee nog niet tevreden, cij fert verder eenige liberale kiezers weg, en be sluit dat de liberalen blijkbaar in de minderheid zijn, en dat zij derhalve geen recht hebben om het land te regeeren. Opmerkelijke bewering van de TijdSlechts de numerieke meerderheid geeft recht om te regeerenWij hadden gedacht dat het staatsrecht van de Tijd, evenzeer als dat der liberalen, aan een bloote meerderheid van stemmen zooveel waarde niet hechtte. De Tijd redeneert verderals er geene kiesdistricten waren, maar het geheele volk zijn 75 afgevaar digden onmiddellijk koos, zou er derhalve geen enkel liberaal in het geheele land gekozen zijn. Misschien. Maar kan de Tijd ons zeggen, hoe veel ultramontanen er in dat geval, hoeveel katholieken er gekozen zouden zijn? Zooals de zaken nu staan, hebben zich onge veer evenveel kiezers voor als tegen de liberale candidaten verklaard wie zich niet verklaard hebben kunnen natuurlijk niet in aanmerking komen. Is deze uitkomst bemoedigend of ont moedigend voor ons Zij zou ontmoedigend zijn, indien het land in slechts twee partijen verdeeld was, zoodat gelijke krachten elkander opwogen. Maar tegenover de éene liberale partij, die over de helft der stemmen beschikt, staan niet min der dan drie of vier heterogene partijen over de conservatieve, de ultramontaansche, de ultra- protestantsche, en zoo men wil de conciliantie. Die alle komen slechts in éen opzicht overeen dat zij iliiberaal zijn. Overigens verschillen zij van elkander als de dag van den nacht. Slechts uiterst zelden gebeurt, wat thans het geval is, dat zij zich alle naast elkander tegenover de liberalen scharen. Tot nog toe hadden de ultra montanen steeds bij de liberalen bescherming gezocht, en met hen gestemd. Zij hebben zich thans, wij hopen voor goed, van hen afgeschei den, omdat zij niet konden bedingen wat zij in strijd met de liberale staatsbegrippen begeeren. Hunne afscheiding zal ons op den langen weg ten voordeel verstrekken. Hunne medewerking maakte de liberalen bij velen in den lande verdacht; hun overgang tot de conservatieven brengt voortaan dezen in verdenking. Eerlang zal een goed ge tal kiezers, dat uit afkeer van de ultramontanen tegen de liberalen placht te stemmen, zich bij de liberale tegenstanders der ultramontanen voe gen. Maar, hoeveel wij voor de toekomst hopen mogen, voor het oogenblik was het overloopen der ultramontanen, wij erkennen het gaarne, een gevoelig verlies. Er kwam nog bij, dat vele ka tholieke liberalen, die zeer goed weten wat de ul tramontanen hier en overal elders achter de mouw hebben en die hun zegepraal waarlijk niet bedoe len, bij deze gelegenheid echter te gelijk met hen zich van de liberale partij hadden afgescheiden.Zij hadden zich geërgerd aan de wijze waarop eenige liberale bladen zich over de Italiaansche quaestie hebben uitgelaten. Zij achtten zich daardoor in hun religieus gevoel beleedigd. Zij onderscheidden niet tusschen het hoofd der katholieke kerk, van wien door de liberalen steeds gesproken wordt met den eerbied die hem ook om zijne persoon lijke deugden toekomt, en den vorst van een kleinen staat, die volgens verouderde en met de onze strijdige beginselen geregeerd, en slecht geregeerd wordt. Maar gesteld zelfs dat eenige liberale bladen in hunne beschouwingen over Italië soms uitdrukkingen hadden gebruikt, waarover katholieken reden hebben misnoegd te zijn, is dat reden genoeg om eigen be ginselen te verloochenen en de tegenpartij te versterken, op wie de gelijkheid van rechten zonder onderscheid van godsdienstige belij denis veroverd is moeten worden. Wij verheu gen er ons hartelijk over, dat de Roomsch- katholieke geestelijkheid zich onthouden heeft, van in deze zaak partij te trekken en aan de gemeente raad te geven. Wij zien in haar onzij digheid een goed voorteeken. Wij verwachten dat de afdwaling onzer katholieke geestverwan ten slechts tijdelijk zal zijn, en dat zij spoedig terug zullen keeren tot hun beproefde vrienden en bondgenooten van 1853. Zoo gaarne als wij de ultramontanen, wier staatkundige beginselen met de onze in onverzoenlijken strijd zijn, naar de antirevolutionairen zien heentrekken, even ongaarne zien wij wegens een misverstand ka tholieken zich afscheiden van protestanten, met wie zij ten opzichte der politiek volkomen over eenstemmen. Evenmin als wij protestantsche liberalen ons indertijd tot deelneming aan de April-beweging en tot krenking van de rechten der Roomscke kerk door de ultraprotestanten en antirevolutionairen hebben laten opzetten, evenmin zullen onze katholieke geestverwanten zich tegen ons door de ultramontaansche Tijd in het harnas laten jagen. En keeren zij tot ons terug, dan hebben wij weer aanstonds een beslissende meerderheid, en bij gevolg volgens de Tijd het recht om te regeeren. Vooralsnog mogen wij tevreden zijn, dat wij alleen tegen over drie het veld hebben behouden. De oude Romein in de beroemde tragedie verlangde niet meer dan dat zijn zoon, alleen tegen drie, met glorie sneuvelde. Zullen wij dan klagen nu wij, alleen tegen drie, den strijd moedig volhouden, totdat de versterking opdaagt, die ons weldra de overwinning verzekert? BINNENLAND. LEIDEN, 12 Februari. Het koninklijk besluit, bepalende de sterkte, samenstelling en indeeling der schutterijen, zoo dienstdoende als rustende, in de provincie Zuid- Holland, bevat o. a. de volgende bepalingen In elke der na te melden gemeenten van de provincie Zuid-Holland zal eene dienstdoende schutterij bestaan, als: te Rotterdam, 's-Gra- venhage, Leiden, Dordrecht, Delft, Schiedam, Gouda, Gorkum, Vlaai-dingen, Katwijk, Helle- voetsluis, Brielle, Woerden, Delfshaven, Oud- Beierland, Maassluis, Middelhamis en Schoon hoven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1868 | | pagina 1