Woensdag A0. 1867. 28 October. io Prijs dezer Courant. Deze Courant wordt dagelijksmet uit zondering van Zon- en^Feestdagen uitgegeven. Prijs der Advertentiën. Spoortreinen van Leiden; naar 's-GravenhageDelft, Schiedam en Rotterdam: te 8 u. 10 m.; 10 u. 10 m.; 12 u. 42 m.; 3 u. 35 m.; Postbuslichtingen: (Lakenhal, Katoenfabriek en Nieuwstraat) 7 u. 45 ra., 10 u. 45 m.; 3 u. 35 m.; 7 u. 35 ra. en op Zondag 10 u. Rijkstelegraaf van 8 uren 'sra. tot 9 uren 'sav. Spoorwegtelegraaf van 8 u. 'sm. tot 10 u. 30 m. 'sav. Gemeentebestuur. Burgemeester en WethoudersMaandag en Donderdag te 11 uren. Commissie van Fabricage, Woensdag te 12. BurgemeesterDinsdag, Woensdag, Vrijdag en Zaterdag te 11. Presid. der Comm. van Fabricage Zaterdag van 111. Plaatselijke Secre tarie, van 10—4. Thesaurie, van 9—2; Zaterdag van 912. De Gemeente-architect is te spreken op het Raadhuis, van 121. Kantoor der In- en TJitg. Rechten en Accijnzen van 9—1 en van 36 uren; van's Rijks Dir. Belastingen, Maandag, Dinsdag, Woensdag en Donderdag van 9—2; van Zegel en Registratie van 84; van de Hypoth. en het Kadaster van 9 4. In een onlangs bij de Tweede Kamer ingekomen wets ontwerp betreffende de maten, gewichten en weegwerktuigen zijn o. a. ook maatregelen voorgesteld om het gebruik van het zoogenaamde //metrieke stelsel" onder de burgerij te bevorderen. Dit stelsel, nu vijftig jaren geleden (in 1816) hier te lande ingevoerd, heeft wer kelijk, in weerwil van zijne onbetwistbare innerlijke deug delijkheid, nog maar zeer weinig ingang in ons dagelijksch verkeer gevonden. De oude volksbegrippen en gewoonten zijn te sterk geweest. Elke plaats heeft in vele opzichten nog hare lokale maten behouden. De groenvrouw gaat voort u hare aardappelen, doperwten en snijboonen bij het spint te verkoopende melkboer rekent bij pint en maatjede hoer spreekt van morgengemeten en pondematen de tim merman meet met voet en duimenin de winkels is de el nog altijd de oude el, en onze dames vooral, die op dit stuk zeer conservatief zijn, protesteeren er tegen om hare berekeningen in die onhandelbare Neder 1 andsche ellen te maken. Dat de regeering bij gelegenheid eener nieuwe regeling van het gelieele onderwerp ook naar middelen omziet om het stelsel, dat nog altijd het nieuwe heet, in het dage lijksch gebruik te doen indringen, is prijselijk. Maar het mag nog altijd twijfelachtig heeten, of het haar gelukken zal de diepgewortelde volksgewoonten uit te roeien; en vooral is het te vreezen, dat het middel, dat zij daartoe voorstelt, ten eenemale ongeschikt zal blijken. Dit middel is om de vreemde kunsttermen, die de Fran- schen bij de invoering van het metrieke stelsel hebben uit gevonden, voortaan hier te lande verplichtend te maken in de plaats van de oud-Nederlandsche namen, die bij de invoering der wet van 1816 aan de nieuwe maten en ge wichten waren gegeven. Men zal voortaan niet meer mo gen spreken van een bunder, maar van een h e k t a r e een palm wordt een decimeter, een wisse een stere, een ons een hektogram, enz. Is dit niet wat men noemt de paarden achter den wagen spannen Is het wel menschkundig F Zoo het al mogelijk geweest is, het volk te winnen voor het gebruik der nieuwe matenzal het niet nog veel meer onmogelijk blijken (men vergeve ons deze onlogische uitdrukking) het volk aan nieuwe namen te gewennen F En dan nog, welke namen F Zulke, die met ons taaleigen in lijnrechten strijd zijn, die voor de menigte onverstaanbare klanken blijven, waaraan zij geen begrip weet te hechten, die, hoe fraai systematisch ook in hunne samenstellingen, veel te lang zijn om door het volk te worden overgenomen. Stel dat gij uwe dienst meid naar den winkelier zendt om anderhalf decigram koffie te halen, of haar last geeft, van den melkboer zeven deciliters melk te nemen. Goede hemel! als zij zich eens versprak en zeven decaliters vroeg! In waarheid, de //spraakmakende gemeente" heeft het beter geweten dan de geleerde heeren, welke die kunstige namen hebben uitgevonden. Het gezond verstand leerde dat zulke namen kort, krachtig en pittig moeten zijn, dat zij zich scherp van elkander moeten onderscheiden en dat zij een begrip van maat moeten uitdrukken. Al de onder het volk gebruikelijke namen hebben maar éen lettergreep pond, ons, lood, el, palm, duim, voet, kan, vat, kop, of zij schilderen met het woordeen vaam, een wichtje, een vin gerhoed, of zij hebben hun beteekenis in hun oorsprong. Nu moge het den wetgever gelukken, die natuurlijke uitdrukkingen door zijne kunstmatige uit de openbare akten te verdringen en, door bedreiging met boete en rechts weigering, de kooplieden te ,dwingen deze laatsten in hunn6 boeken en schrifturen tusschen twee haakjes achter de an deren te schrijven, geen dwang zal hier iets tegen het volksgebruik vermogen. En de verplichting om den vreem den naam te gebruiken zal nog zooveel meer afschrikken om de zaak, met dien vreemden naam bestempeld, zich eigen te maken. Eindelijk, al gelukte de toeleg, om aan die voor ons ge hoor barbaarsch klinkende namen ingang te verschaften, zou het wenschelijk zijn F Moet de wetgever zelf op die wijze de moedertaal met leelijke bastaardwoorden beder ven F Maar nog eens, het zal niet gelukken. Wel zal men kunnen bewerken, dat de kinderen op de school nog wat meer geplaagd worden met het van buiten leeren van die barbaarsche termen, waarin voor hen geenerlei gedachte ligt opgesloten; maar zoodra de knaap de school verlaat, zal hij die klanken vergeten en tot de huiselijke namen, die hij verstaat en begrijpt, terugkeeren. BINNENLAND. LEIDEN, 22 October. Gisterenavond heeft in het gebouw van de Maatsch. tot ?Nut van 't Algemeen de tweede volksvoorlezing plaats gehad. De heer Dr. W. N. du Eieu onderhield zijne aan dachtige hoorders over de tentoonstelling te Parijs. En wie kon hierover beter spreken dan hij, die eenige weken in de hoofdstad van Frankrijk had doorgebracht, en die, getuige het laatste nummer van de Gids", van de expositie eene bepaalde studie had gemaakt. Dr. Du Eieu had v< dezen avond juist dat gedeelte gekozen, wat zijne ■- ders wel het meest interesseeren moest. Hij leidde ze in de zalen en daarbuiten; gaf eene beschrijving v^n'cliq; kerk, die in zoo korten tijd was opgetrokken alleeft -omf LEIDSCH DAGBLAD Voor Leiden, per 3 maandenƒ1.95. Franco per post 2.80. Afzonderlijke Nommers0.05. Van 1-6 regels 0.75iedere regel meer ƒ0.125. Geboorte-, huwelijks- en doodberichten van 1-4 regels ƒ0.90; iedere regel meer 0.15. 6 u. 9 m.; 8 u, 35 ra.; 9 u. 27 m.; naar Haarlemeu Amsterdam: te8 u. 45 m.; 11 u. 45 ra.; 2 u. 41 m.; 4 u. 56 m.; 7 u. 35 m.; 9 u. 34 m. Stoomboot Volharding van Leiden (Haven) naar Amsterdam: Maandag ochtend te 4 u., overige dagen te 5 u.; van Amsterdam (Binnen- Amstel) naar Leiden: Maandag-nam. te 1 u., overige dagen 'snam. te 2 u. Zondags buiten dienst. Van Leiden naar Gouda: dagelijks voorm. 7 u. 15 m. Donderdag voorm. 6 u. 15 ra. Van Gouda naar Leiden: Dagelijks nam. te 3 u. Zondags buiten dienst. 35 m. en 3 u. 35 ra. O.-I. Landpost. 9, 16 en 25. W.-I. Mail 14 en voorlaatsten van elke maand.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1867 | | pagina 1