Huileiilandsch Nieuws.
bleek zij echter te klein om het talrijk publiek te ontvangen.
De vauxhall op het Valkhof, waarmede die dag besloten
werd leverde met de schitterende verlichting een prachtig
gezigt op.
In de Zondag middag ten 12 ure gehouden vergadering
van feestgedeputeerden iu de groote zaal der sociëteit Con
cordia bij het kasteel Bat-Ouwe-Zate, i3 o. a. besloten dat het
VlIIste Nederlandsch nationaal zangersfeest in 1867 zal wor
den gehouden te Dordrechtwaartoe tot feestdircoteuren zijn
benoemd de heeren F. Böhme uit Dordrecht en P. J. van
Paesschen uit 's Hertogenboschverder dat tot bestrijding
der enorme kosten elk lid van iedere liedertafel per jaar zal
betalen 5 0 cents, en eindelijk is aan het nieuw benoemd
technisch comité toegevoegd een hoofdbestuurbestaande uit
5 leden. Tot leden van den zangersbond zijn weder 4 lie-
devtafels aangenomen.
De matinee musicale van de Crefeldsche kapel was nog
drukker bezocht en hare uitvoering overtrof die van den
vorigen dag. 's Avonds hadden de voordragten der afzon
derlijke liedertafels plaats. Het talrijk publiek heeft zich daarna
verlustigd op het bal en in de vauxhallwaarmede bet
feest van den genotvollen avond werd besloten.
Te Gouda wil men een broodfabriek en te Wierden
in Twentlie een stoomkatoenweverij oprigten.
Verleden Woensdag was er in het Veergat, tegenover
den Bierdijk van de Oostwateriug te Middelburg een gewel
dige beweging in het zeewater zigtbaar; groote bressen uit
de zandbank van den Noord-Bevelandschen wal zag men
nederstorten en wel in zoodanige massa, dat in twee uren
tijds ever ruim 200 el lengte en 70 el breedte, een hoe
veelheid vau 70,000 kubieke el zand, tot op 8 a 10 el
diepte is verplaatst.
In de Kerkelijke Courant lee3t uren het volgende:
r/Vele Engelsche predikanten geen vrede meer hebbende
met de Liturgie der Staatskerk, hebben gewetenshalve, deze
kerk verlaten. Vóór eenige maanden hield de bekende volks-
leeraar Spurgeon een leerrede, die nieuw leven aan de vraag
naar revisie der Staats-Liturgie heet't bijgezet. Na onder
anderen gezegd te hebben <1 at de apostelen getrouw bleven
aan den hun opgedragen last en dien nooit plooiden naar
de neigingen en vooroordeelcn der meuschenvervolgt hij:
Maar men zal mij tegenwerpen dat er in de Anglikaansche
kerk eene menigte van leeraars is, welke niet aan zeker leer
stuk gelooven. Hierop is mijn antwoord gereed: waarom
blijven zij dan in een kerk die dat leerbegrip uitdrukkelijk
onderwijst? Zegt gij dat zij tegen het leerbegrip hunner kerk
prediken! - Ja, dat weet ik en ik vei blij d mij over hun
geloof, maar ik twijfel, ik twijfel zeer aan hunne zedelijk
heid Een eed (belofte) afteleggen van gehechtheid aan een
leer, die ik niet geloof, is, dunkt mij, een soort van
meineed zoo niet een wate meineed. Wat mij betreft, geld
aantenemen om te verdedigen wal ik niet geloof, een trac-
tement te ontvangen van een kerk, waarvan ik vervolgens
in mijne leerrede de duidelijke lecibegrippen aantast, - ik
herhaal het, wat mij betreft; ja, voor elk eerlijk man is
dit een zoo verregaande afschuwelijkheiddat ik mij daar
door alle oprechtheid, van de meest gewone eerlijkheid, van
de meest dagelijksche zedelijkheid als vervallen zoude ba-
schouwen. Ik weet niets, dat meer geschikt is om de open
bare zedelijkheid te vernietigen dan het gebrek aan eerlijk
heid bij de kelkelijken."
Maandag avond vierde de verecnigiug het Metalen
Kruis 2de sectie hare gewone maandelijksehe vergadering,
waarop zij niet weinig verrast werd dooreen geschenk, bestaande
in de Buste (zeer keurig bewerkt) van onzen onvergetelijken
Willem II van een onbekende met het volgende bijschrift
De Held van "Waterloo, Hasselt, Leuven en nog meer,
dat strekte hem tot eer.
De Thermometer van Fahrenheit toekende alhier Maan
dag des namiddags te 5 uur 7 2°, des avonds te 8 uur 6 4°,
te 10 uur 60°. Diugsdag morgen te 5 uur 59', te 8 uur
63c, 's middags te 1 2 uur 70', 's namiddags tc 4 uur 65°.
Te Breslau is in het begin van dit jaar een in-rigting
geopendten einde onderrigt te geven in het boekhouden
aan vrouwen en meisjes. Er wordt zooveel gebruik van ge
maakt, dat op het voetspoor van Breslau een dergelijke in-
rigting te Görlitz is geopend.
Het gerechtshof te Memel heeft een aanzienlijk reeder,
een algemeen geacht man veroordeeld tot acht jaar tucht
huisstraf en 2000 thaler boete, omdat hij in overleg met
den kapitein en den stuurman van een zijner schepen last
gegeven had dit schip te doen zinken. De kapitein is tot
vijf jaren tuchthuis en 1000 thaler en den stunrman tot
drie jaren en 500 thaler boete veroordeeld, met bepaling
dat hun straftijd verlengd zal worden wanneer de boete
niet op den behoorlijken tijd betaald is. De timmerman
tegen wien vroeger een vervolging is ingesteld, was vrijge
sproken.
Een vreeselijke bijzonderheid is thans met betrekking
tot het verongelukken der vier alpenbeklimmers op den Mat-
terhorn aan het licht gekomen. Alfred Meissner deelt haar mede
wMen was, zoo schrijft Meissner, 80 ellen beneden den
top, toen de gids Crozdie aan den jongen Douglas steeds
de plaatsen gewezen had waar deze zijn voet moest zetten
een gesmoorden kreet hoorde. De jeugdige lord was uitge
gleden en had door den hevigen ruk aan het touw Haddow
en Hudson omgetrokken.
De gansche rij stortte en rolde met ontzaggelijke snelheid
voorwaarts, maar de drie achtersten, TaugwaldYYhymper
en de zoon van Taugwald, hadden zich nog op de been
gehoudenen trachtten met hunne alpenstokken een vaste
positie te bekomen. De oude Taugwald had zijn tegenwoor
digheid van geest niet verloren met de knieën zich klem
mende aan een uitstekende rotspunt, gelukte het hem, het
koord tweemaal om zijn rechter pols tc slaan. YYhymper en
de jonge Taugwald hielden eveneens tegen zooveel zij kon
den. Inlusschen slingerden de vier voorsten in de ledige
ruimte en trachtten vruchteloos met handen of voeten een
steunpunt te vinden.
Zij stortten verder en dieper en waren weldra achter een
uitstekenden rotskant voor de oogen der drie laatsten ver
dwenen. Zoo ging er misschien een minuut voorbijge
durende welke ook de drie als langs een steil toremlak naar
een afgrond werden gesleurd. Inlusschen sneed het touw de
pols van den oudsten Taugwald door, daar de gansche last
van de vier hangende en wild om zich heen grijpende per
sonen er aan hing; de huid werd hem van de hand gestroopt
als een haudschoeu die men omkeert. Eu nog altijd stort
ten zij dieper en gelukte het hun niet een steunpunt te vin
den. De kracht ontzonk Taugwald; de smart die zijn half
verbrijzelde arm hem veroorzaakte, maakte hem bijna zinne
loos en hij moet toen geroepen hebben: de voorsten slepen
ons allen met zich mede - wij zijn verloren
Op dat oogenblik brak bet touw of heeft het me3 dat
achter Taugwalds rug werd uilgetrokken, liet doorsneden
De vier aan het touw hangende voor dat oogenblik onzigt-
bare personen stortten in de diepte. Slechts twee werden er
zigtbaar. Zij vielen bij herhaling op uitstekende punten
gleden er weder af en stortten verder. Eindelijk bleven zij
liggen op een sneeuwveld, vier duizend voet beneden de
plek, waar dat vreesselijk tooneel had plaats gegrepen.
De drie waren gered. Zij zetten de reis voort door het
stuk touw, dat hun gebleven was, aan dc rotspunten te
bevestigen en zich op die wijze naar beneden te laten. Des
avonds konden zij op een sneeuwveld uitrusten. -
YYhymper had gedurende al dien tijd geen woord ge
sproken.
Het verwondert mij niet dat de Engelschman zijn spraak
Verloren had na hetgeen hij doorleefd en aanschouwd had.
Het moge waar zijn dat de hulpdie hij op dat schrikke
lijk oogenblik zich zelvcn verleend had, een regt was, en
de snede in het touw slechts een amputatie, die alleen af
sneed wat reeds den dood was toegewijd en voor dezen prijs
redde wat nog te redden was; toch blijft die daad een vree
selijke en de verantwoordelijkheid voor het geweten moet een
mensch het verstand bijna doen verliezen.
Toen Whyrcper te Interlaken kwam was hij bijna onken
baar voor hendie vroeger met hem omgingen.
De Zwitserschc bladen zullen het ontkennen, dat het touw
is doorgesneden en blijven volhouden dat het gebroken is.
Toch ligt dit treurspel, dat aan den rand des afgronds te
midden van de eeuwige sneeuw en ijs gespeeld werd verre
buiten het bereik van den menschelijken rechter."
