Buiteniandsch Nieuws.
- Bij de opening der stembriefjes voor de gewone ver
kiezing van acht leden van den Gemeenteraadom aftetre-
deu in 1871, is gebleken, dat van de 730 ingekomen bil-
letten 10 van onwaarde waren en van de geldig uitgebragte
stemmen zijn verkregen door de HH. Mr. C. W. Hubrecht
603 Mr. H. C. J. Hoog 564 H. C. Hartevelt 558 Mr. P.
du Rieu 542, P. J. de Fremery54l, J. B. de Moen49l,
Dr. C. W. H. van Kaathoven 394 P. L. Tickler 3 55 YV. C.
Baert 264 N. H. de Graaf 180, J. J. van YYensen 137 en
H. Zaalberg 61 stemmen.
De zeven eerstgenoemde, aftredende leden zijn op nieuw
verkozen, terwijl eene herstemming moet plaats vinden over
de heeren P. L. Tichler en W. C. Baert.
Voor de buitengewone verkiezing in plaats van Mr. H.
Cock, die in 1867 moest aftreden, zijn van de 731 inge
komen stembriefjes 11 van onwaarde verklaard en hebben de
uitgebragte geldige stemmen zich aldus verdeeldals op de
HH. J. J. van YVensen 3 90 en Mr. M. H. A. Lisman
279 stemmen, zoodat eerstgenoemde verkozen is.
De Thermometer van Fahrenheit teekendc alhier Diugs-
dag des namiddags te 5 uur 70°, des avonds te 8 uur 6 5°,
te 10 uur 63°. Woensdag morgen te 5 uur 6 2°, te 8 uur
QS°, 's middags te 12 uur 79°, 's namiddags te 4 uur 69°.
Een stokoude bedelaarster zat jaren lang aan den in
gang der kerk St. André te Antwerpeneen aalmoes vra-
gende aan ieder die voorbijging of ter kerke kwam. Onder
hen, die haar een penningske toereikten, behoorde ook de
jeugdige Marie Bdie zelve niet vermogendtoch
nimmer daar passeerde, zonder een kleinigheid aan de oude
vrouw te geven. Maar ziet, op een goeden morgen ging zij
haars weegs zonder de bedelaarster hare gewone gift te over
handigen. Deze, daarover verwonderd, kon, toen zij Marie,
na het eindigen der dienstmet natbekreten oogen den tem
pel verlaten zag, zich niet weerhouden aan een paar vrou
wen die zij over Marie hoorde sprekennaar de reden
harer droefheid te vragen waarop zij vernamdat Marie's
broederde eenige steun eener bejaarde moeder en van een
nog zeer jong broeder, een dienstpligtig nommer getrokken
had en nu eerstdaags moest opkomenwaardoor de familie
in de diepste ellende werd gedompeld. //Hoeveel zou een
remplaQant wel kosten? vraagde de bedelares aan de vrouwen,
die haar antwoordden: //O! zeer veel geld, wel 7 00 francs!"
en daarop verder gingen. //700 Jraucs: 700 francs!"
mompelde het oudje herhaalde malen en strompelde naar
huis.
De avond vóór het vertrek van Marie's broeder was daar.
In sprakelooze- droefheid verzonken, zat het gezin bijeen.
Daar wordt aan de deur geklopt, de besteller reikt een brief
over. Met bevende hand breekt Marie den omslag los, en
een bankbiljet van 700 francs valt op de tafel, met een
strookje papier, waarop deze woorden: Wie den armen geeft,
leent den Heere
Des anderen daags reikte Marie als naar gewoonte haar
penningske aan de arme vrouw, die het glimlagchend aan
nam. Wat zal er in het hart der ledelares zijn omgegaan?
Dezer dagen is zij overleden en bij testament is Marie B.
tot haar erfgenaam benoemd; zij laat haar een som van 1000
francs na.
Te Antwerpen zou de oppasser de apen in den die
rentuin naar hunne hokken drijven. Allen gingen, door de
zweep gedreven. Een was weerspannig en bleef achternog
maals met de zweep geraakt, wierp hij zich op den oppas
ser de tucht was toen verbrokenen alle apengroot en
klein, vielen den oppasser te lijf, die weldra, met 23 won
den bedekt, op den grond lag, en op zijn hulpgeschrei door
de verdere oppassers werd gered.
- In de Praterstrasse te Weenen is een tentoonstelling
geopend van vlooijenen wel van gedresseerde vlooijen. Men
ziet daar vlooijen, in- en voor rijtuigen, vlooijen voor- en
achter ploegen, vlooijen in allerlei kostumenvlooijen te
paard (te vlooi) als huzaren en lansiers gekleedvlooijen
die als artilleristen gekleed zijn en een kanon bedienen
vlooijen die duelleren vlooijen die in een vierduim langen
spoortrein rijden, vlooijen die draaiorgels bespelen, vlooijen
die in groot toilet dansen op de muziek van een vlooijen-
orkesteen vlooi als boerin gekleed, die water uit een put
schept, enz. De vlooijen-dresseur is een 60jarig man, die
niet alleen zijn troep afrigt, maar ook zelf alle mikroskopi-
sche rijtuigjes, instrumenten en toiletjes voor hen maakt, en
wel met het bloote oogterwijl de toeschouwers een mi-
kroskoop noodig hebben om ze te zien. Zijn élèves nuttigen
niets dan menschenbloed en leven gemeenlijk twee jaren. Hij
voedt ze zelf uit zijn arm twee malen per dag; zij zijn 6 5
in getal men kan dus begrijpen hoe die arm er uitziet.
Omtrent het spoorwegongeluk tusschen Lyon en Mar
seille verneemt men nog de volgende bijzonderhedenEen
ooggetuige verklaart, dat het een en ander vreeselijk was
en verwondert zichdat niet alles te gronde is gegaan. Het
aantal dooden bedroeg 11 a 12, dat der gekwetsten 74.
Sommigen moeten jammerlijk verminkt zijn. Een vrouw in
gevorderden staat van zwangerschap zijn de beide beenen
gebroken. De plaatswaar het ongeluk gebeurd isgeleek
een slagveldwaar het aantal gekwetsten hulpeloos nederlag.
Anderhalf uur bleven de ongeiukkigeu hulpeloos. Het was
bij dat alles echter opmerkelijkdat men geen jammertoonen
of klagten vernam. Geduldig leed menen de minder ge
kwetste 3tond den verminkten broeder met de meeste liefde
en bereidvaardigheid bij.
De draaijers en stoelenmakers van Lyon hebben den
arbeid gestaakt. De kappersbedienden van Parijs zouden Maan
dag avond een bijeenkomst houdenten einde over hunne
belangen te beraadslagen. Het meest zonderlinge feit van dien
aard is echter een vergadering van 120 huishoudsters, die
dezer dagen met hetzelfde doel te Porren truy op de Fransch-
Zwitsersche grenzen plaats had.
Uit Schaffhausen schrijft men van den 12den dat de
geestdrift voor het schuttersfeest buitengemeen groot was.
Het aantal schutters nam steeds toe en het aantal schijven
bedroeg 15 0. Het feest zou dien dag eindigen met de uit-
deeling der prijzen. Een der belangwekkendste episoden van
het feest was de bekrooning van mevrouw Meijereen jonge
vrouwschoon als een madonna van Raphaël. Zij werd in
een optogt met muziek naar het paviljoen gebragt waar de
geschenken voor de overwinnaars zich bevondenen ontving
daar, behalve de door haar gewonnen kelk, een lauwer
krans, waarna zij in triomf naar de groote zaal gebragt
werdwaar de raad van haar kanton haar met een toespraak
ontving.
Drie honderd personen te Dublin hebben een akte
onderteekend, die gedeponeerd is bij de directie van het
anatomisch museum aldaar, eu waarbij zij verklaren, dat
zij na hunnen dood niet willen begraven worden, maar in
tegendeel bevelen, dat hunne lijken zullen worden overge-
bragt naar de ontleedkamer. De beweegreden van hun be
sluit is om, zooveel zij vermogen, bevorderlijk te zijn aan
deze zoo belangrijke wetenschap, zonder welke een grondige
beoefening der geneeskunst onmogelijk is. Gelijktijdig wil
len zij ook hiermede het vooroordeel doen verdwijnen dat
in Groot-Brittanje nog heerscht tegen het ontleden der lijken.
Aangaande de ongeregeldhedenbij gelegenheid dei-
verkiezingen in Engeland gepleegd meldt men deze koddige
bijzonderhedendat in Carlisle de candidaat Lawson door
zijne tegenstanders met roet werd besmeerd, totdat hij er
als een neger uitzag. In Wiltshire wierp men elkander met
doode konijnenminder gevaarlijk voor het leven der strij
denden dan voor hun reukzenuwen. In Kings Lynn ging
het ernstiger toe: de conservatieve candidaat, majoor Wal-
polewerd met een knuppel tegen den grond geslagen. In
Chettenham werd een jong ambachtsmandie op de gezond
heid dronk van den conservatieven kolonel Berkeley, door
een ander met een pistoolschot gedood.
Gepasseerden Zondag veranderde het kerkgebouw te
Terwispel op eens in een huis van opsluiting. Toen de ge
meente na het eindigen der godsdienstoefening de kerk zoude
verlaten vond zij tot niet geringe verbazing de deuren zoo
danig gesloten, dat alle aangewende pogingen om haar open
te krijgen, vruchteloos bleven. Een der kerkgangers nl.,
die voor het eindigen der preek de kerk had verlatenmoet
de deur zoo sterk hebben toegehaalddat zij van binnen
met kon worden opengedaan. Na vele aangewende middelen
besloten de gevangenen de klokwaar zij bij konden ko
men te luiden. Dit middeldat eerst schrik in de ge-
