Buitenlandsch INeiuws.
door onvoorzigtigheid van kinderen, die zich alleen te huis
bevondentwee arbeiderswoningen totaal afgebrand.
Vrijdag avond viel te Rotterdam een schipper in de
Leuvehaven. Hij werd met veel moeite door een collega en
diens beide knechts gered. Op den wal staande zeide hij hen
hartelijk dank voor de hem betoonde hulp, maar betuigde,
onmiddelijk daarop schreijende zijn leedwezen dat de hoed
die gedurende 9 jaren hem ten hoofddeksel gediend had, op
zoo'n ongelukkige wijze de groote reis naar de Maas had
aangenomen.
Men schrijft uit Ulrum:
Bij de sluis te Zoltkamp (prov. Groningen) zou dezer dagen
een schip rundvee inladen. Een vette os van den landbouwer
J. H., onder Kloosterburen, zou juist ingescheept worden,
toen, naar men zegt, door het getier van eenige jongens,
het dier wild werd, zijn geleiders ontkwam en het op een
loopen zette. Een paar mannen poogden het dier weder te
vangen. Een van hen werd door den osdie intusschen woe
dend was gewordenaangevallen en van den hoogen zeedijk
naar beneden geworpen. Naauwelijks weder op de beenen
staandewerd hij op nieuw door het dier achtervolgddat
hem bij een dijkschut bereikte, en hem met geweld er tegen
aanwierp. Gelukkig dat het schut brakwaardoor de man aan
de andere zijde terecht kwam en zich aan zijn vervolger kon
onttrekken. Met eenige kneuzingen, die hem echter het gaan
inoeijelijk makenschijnt hij er te zijn afgekomen. Daarop
nam de os zijn loop door de Zoltkamp, waar ieder zich in
huis begaf, naar den grindweg, en kwam zoo, na onder den
tolboom te zijn doorgekomen, te Niekerk, waar het eindelijk
na veel moeite gelukte hem in een schuur te vangen en te
bindenhoezeer hij ook daar nog blijken van zijn woede gaf
en met de horens door eene deur boorde. De eigenaar heeft
het beest dadelijk aan een slager verkocht.
Bedankt voor het beroep naar de Hervormde Gemeente
te Langezwaag door Ds. D. Beeckman te Joure.
Tot secretaris van den Militieraad te Leiden (3de dis
trict van Zuid-Holland) is benoemd Mr. J. C. du Pui, ad
vocaat aldaar.
- De beroemde violist Henri Vieuxtemps, die dezer dagen
te Amsterdam in Felix-Meritis optrad, zal zich Dingsdag
avond in het muziek gezelschap Sempre Crescendo te Leiden
doen hooren.
De Thermometer van Fahrenheit teekende alhier Zatur-
dag des namiddags te 5 uur 36°, des avonds te 8 uur 30°,
te 10 uur 30". Zondag nacht te 12 uur 30°, 's morgens
te 3 uur 30°, te 5 uur 30°, te 8 uur 31° te 12 uur 34°, 's na
middags te 2 uur 35° en te 5 uur 32°. te 8 uur 31°, te 10
uur 31°. Maandag nacht te 12 uur 32°, 's morgens te 3 uur
32", te 5 uur 32°, te 8 uur 33°, te 12 uur 40°, 's namiddags
te 2 uur 40 en te 4 uur 40°.
Wat Zondag morgen aan het ontbijt op de Tuileriën
te Parijs voorviel is reeds medegedeeld, maar daarmede was
de huisselijke twist tusschen den hoogstgeplaatsten man in
Frankrijk en zijn gemalin nog niet ten einde. Men bleef den
geheelen Zondag door pruilen van de eene, en humeur toonen
van de andere zijde en Maandag daarop hadden de gebeurte
nissen van den dag weder een nieuwe uitbarsting van manne
lijke drift en vrouwentranen ten gevolge.
Maandag voormiddag toch werd Prins Napoleon bij den
Keizer ontboden. Tijdens hun onderhoud wandelde de adju
dant des Prinsende kolonel Fraconnier, in de voorzaal op
en neder, waar zich met hem verschillende ordonnans-officie
ren bevonden. Fraconnier ontzag niet om ten stelligste te
verzekerendat de Prins geen woord sprak of schreef zonder
vooraf den Keizer geraadpleegd en diens toestemming tot de
publiek making gevraagd te hebben*ja" voegde hij er bij
if ik weet zeker dat zij thans zamen de punten van de rede
voering vaststellen, die eerstdaags weder door den Prins in
den senaat zal worden uitgesproken." Deze zoo stellige, als
met opzet en misschien wel op hoog bevel gegevene verzeke
ring, maakte eenige sensatie en gaf aanleiding tot een zeer
geanimeerd discours, waaraan ook de markies de Gallifet deel
namdie zoodra hij zich verwijderen konalles wat hij ver
nomen had aan Prins Joachim MuratPrins Napoleon's ergste
vijand, overbriefde. Deze liet er ook geen gras over groeijen
en ging onmiddelijk naar de Keizerin. H. M. werd woedend
zoodra zij vernam wat in de nabijheid van het kabinet van
haren echtgenoot verhandeld wasen ging zonder zich te be
denken, onmiddelijk daarheen, waar zij den Keizer nog met
Prins Napoleon aantrof. Dadelijk kwamen haar de hevigste
verwijtingen over de lippenzij verklaarde dat zij als echt-
genoote, als moeder en als katholieke, dag op dag werd ge
griefd en dat het dierbaarste wat zij ter wereld bezatdooi
den Prins telken dage ligtzinnig op het spel werd gezet. Ein
delijk kwam H. M. tot de conclusie dat de Keizer te kiezen
had tusschen zijn vrouw en zijn neef, en dat zij, vóór die
keuze beslist was, noch op't bal van den avond noch ergens
elders zou verschijnen.
Hierop werd de Keizer boos en Prins Napoleon hield zich
evenmin rustig. Eindelijk verwijderde zich de Keizerin. Aan
het diner ten hove bleven dien middag de plaatsen van den
Prins en zijn gemalin onbezet. Van die zijde had men zelfs
de beleefdheid niet om zich te laten excuseren.
Na het diner was de Keizerin ongesteld. Zij sloot zich in
haar vertrekken op en naar men bij geruchte vernamvolgde
het eene zenuwtoeval op het andere. Het nam niet weg dat
er af en toe briefjes gewisseld werden tusschen het keizerlijk
kabinet en de appartementen der Keizerin. Een dezer scheen
de werking van een caimans te hebben ten elf ure ten min
ste verscheen H. M. op het balzeer bleek en druk gebruik
makende van haar flacon. Graaf de Persigny en Walewski
spraken haar aan en trachtten haar in een meer opgeruimd
humeur te brengen. Omstreeks twee ure zag men den Keizer
haar den arm bieden en haar naar zijn kabinet geleiden. Tien
minuten later keerden zij van daar terug en Keizerin Eugenie
glimlachte en scheen zoo vrolijk, alsof zij nooit verdriet had
gekend.
Wat is in die tien minuten binnen de vier muren dier
kamer besprokenwat beloofdwat beslotenwat gewijzigd
wat gegeven in ruil voor de belofte van huisselijken vrede en
een vriendelijk vrouwengelaat? Niemand weet het. Maar....
't zou de eerste maal niet wezen dat Italie's lot in de weeg
schaal gelegd was tegen de grillen eener vrouw!
De presidenten der Vencentius Vereenigingen van Bel-
gie, Madrid, PruissenOostenrijk, Italië en Nederland zijn
te Parijs bijeengekomen.
Zaturdag avond te half acht ure is te Dresden aan de
typhus overleden Prinses Sidonia van Saksen in den ouder
dom van ongeveer 28 jaren.
Indien men lust mogt hebben om met de leden van
het Engelsche Huis der Gemeenten van aangezigt tot aange-
zigt kennis te makenzonder zich te verplaatsenzal daartoe
weldra gelegenheid zijn. De heeren Heath en Beau geven nl.
een photografisch album uit, waarin al deze celebriteiten zul
len worden opgenomen. Reeds meer dan 80 portretten zijn
verschenenen men erkent algemeendat zij keurig zijn uit
gevoerd. De heer Heath was vroeger een miniatuur-schilder
van eenigen naam, maar hij heeft zijn kunst gedeeltelijk al
thans verlaten voor een andere die den arbeid beter loont.
Zijn producten zijn er niet minder door.
Tijdens het bouwen en inrigten van het gebouw voor de
in 1862 te houden Wereldtentoonstelling te Londen, werden
er middelen aangewendom ten nutte der arbeiders werkzaam
te zijn. In de laatste jaren zijn pogingen aangewendom
vooral op de zedelijkheid en de godsdienst der mindere klassen
te werken. Partij trekkende van de ervaring, reeds lang door
ijverige missionarissen opgedaan, heeft men getracht op ruimer
schaal werkzaam te zijn, en godsdienstige toesprakengeheele
predikatiën zijn gehoudenwaar ook maar een schaar van
werklieden de gelegenheid daartoe aanbood en men maar op
belangstelling meende te mogen rekenen. Die predikatiën wer
den gehouden en aangehoord en dragen vrucht: een uit hon
derd, een uit duizend, wie zal 't zeggen; genoeg, zij dragen
vrucht, er is opwekking van godsdienstzin, ontwaking van
menig sluimerend geweten en invloed ten goede.
De voorstanders van die beweging hebben ook daartoe den
aanbouw van het tentoonstellinggebouw te baat genomen eu
