'YJ _J
Reizen in Rijnland
De Sterren-wedstrijd te Glasgow
ZATERDAG 10 MEI 1947
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 3
ER IS EEN keerpunt gekomen in
de politieke geschiedenis van
Frankrijk; Ramadier, de socialisti
sche premier, heeft de communisti
sche ministers uit zijn kabinet ge
smeten en heeft besloten om zonder
de communisten verder te regeren.
En wat meer zegt: de socialistische
partijraad heeft zijn besluit in meer
derheid ondersteund. Dat is heel wat
geweest voor de Franse 'socialisten,
die tot nu toe altijd gemeend hebben,
aat zij het zonld'er de communisten
niet af konden. Maar nu was de si
tuatie iets anders geworden dan
vroeger: de figuur van generaal De
Gaulle was op de achtergrond opge
doemd en met zijn boven de partijen
staande „beweging" beheerst hij de
situatie.
Dat het vandaag of morgen tot een
breuk in de Franse regering moest
komen, was van te voren te voorzien.
Wanneer mannen met tegenstrijdige
inzichten en tegenstrijdige belangen
in één ministerie zitting nemen, moet
op de een of andere dag deze tegen
strijdigheid leiden tot een conflict.
België heeft dat trouwens ook bewe
zen; ook daar is het onmogelijk ge
bleken tezamen met de communisten
te regeren. In Frankrijk is het nu
eveneens spaak gelopen.
Nadat de communisten even tevo
ren partij gekozen hadden voor de
opstandelingen op Madagascar tegen
de Franse regering, stelden zij zich
vorige week achter de stakingsbewe
ging in de Renaultfabrieken, die ge
licht is tegen de loon- en prijspolitiek
van het kabinet-Rama'dder. Wanneer
de Franse regering zou toegeven aan
de eisen van de arbeiders in. die fa
brieken, zou het hek van de dam zijn
en de hele moeizaam op de been ge
houden loon- en prijspolitiek zou be
zwijken. Het was derhalve geen on
dergeschikte kwestie, maar een prin
cipieel onderdeel van het regerings
beleid stond op het spel en toen Ra
madier in de nachtzitting van het
Franse parlement de kwestie van
vertrouwen stelde en Zondagmorgen
daarop een vertrouwensvotum ver
kreeg, trok hij de onvermijdelijke
consequentie en stootte de communis
ten, die tegengestemd haldden, er uit.
DE GROTE VRAAG ws toen: wat
zal de socialistische partij doen?
Zal zij zich scharen achter Rama
dier of getrouw blijven aan haar
vroeger standpunt, dat tot elke prijs
èen breuk met de communisten
moet worden voorkomen- Dinsdag j.l.
is het pleit beslecht. Er was heel
wat oppositie, maar het aantal van
hen, die Ramadier wilden steunen,
bleek toch het grootste te zijn, dank
zij waarschijnlijk het invloedrijke
woord van Léon Blum, die Ramadiers
handelwijze ten volle goedkeurde.
Het grote argument voor de breuk
met de communisten is wel geweest,
dat men tot elke prijs wilde voorko
men, dat het land in twee delen wendi
gesplitst: één partij vóór De Gauile
en één pro-communistische partij.
Zo beheerste de figuur van Frank-
rijks grote verzetsman de politieke
situatie. Zijn R.P.F.-beweging, zijn
„Franse volksvereniging" heeft in
korte tijd een millioen aanhangers
geworven, uit alle kringen, welke
rechts van het socialisme staan; naar
men zegt zelfs op de rechtervleugel
van de socialisten. En de ervaring in
vele landen heeft voldoende geleerd,
dat dergelijke anti-communistische
stromingen een geweldige aantrek
kingskracht uitoefenen.
Vandaar, dat de Franse socialisten
liever geen koren op de molen van De
Gaulle brachten en berustten in de
onvermijdelijkheid van de breuk.
Was aanvankelijk de vrees gewet
tigd, dat de communisten op hun uit
stoting zouden reageren met een to
meloze agitatie en dat zij door het
uitroepen van stakingen via de door
hen beheerste vakbeweging een eco
nomische chaos in het land zouden
stichten die vrees is, voorlopig al
thans, niet bewaarheid. De Franse
communisten schijnen begrepen te
hebben, dat zij -t verprutst hebben en
diat zij de winidi tegen gekregen heb
ben. Een algemene staking zou tot
een complete burgeroorlog hebben
kunnen leiden. Wel zijn er hier en
daar stakingen uitgebroken (zoals
bijv. van de douane-ambtenaren)
als uiting van ontevredenheid over
de economische politiek der regering,
maar tot een massaal verzet schijnt
men van communistische zijde toch
niet te willen overgaan.
De vraag is nu: Zal de Franse po
litiek thans in gezonder banen wor
den geleid? Zoals het tot nu toe was,
was de democratie in Frankrijk een
farce. Men moet niet zó democratisch
willen zijn, dat men zelfs degenen
binnen laat, die de democratie willen
vermoorden.
INDIVIDUELE OPROEPING VAN
DIENSTPLICHTIGEN.
De Hoge Raad heeft heden uit
spraak gedaan in de zaak van de
korporaals, die als vaklieden opge
roepen waren in werkelijke dienst.
Zij meenden, dat de Kroon 't recht
mist individuele oproepingen te
doen. Nadat in vorige instanties hun
eis tot_ nietigverklaring van deze
oproeping in werkelijke dienst was
verworpen, heeft de Hoge Raad
heden verworpen het door hen in
gestelde cassatieberoep.
De Hoge Raad heeft hierbij over
wogen, dat de bepaling in art. 32
van de Dienstplichtwet, volgens
welke in bepaalde omstandigheden
dienstplichtigen in werkelijke dienst
kunnen worden opgeroepen, aan
het oordeel van de Kroon overlaat,
hoeveel en welke dienstplichtigen
zij meent te moeten oproepen en
mitsdien mogelijk maakt de oproe
ping van dienstplichtigen individu
eel, ongeacht de lichting, waartoe
zij behoren.
mm Jgk.
Nu wordt het zomer. Over eenige weken zal het zeebad te Schevenin-
gen worden geopend. De eerste bad koetsjes zijn reeds op het strand ge
plaatst.
Drukte en stilte
aan het
Haagse Schouw
door 3
Eerst even hersen-gymnastiek.
1. Over welk water is de brug aan
het Haagse Schouw geslagen?
2. In welke gemeente ligt de be
graafplaats Rhijnhof?
3. Aan welke beroemde rivier ligt
Voorschoten?
Engeline zal de tijd opnemen en
van Eduard verwachten we snuggere
antwoorden. Daar gaat-ie. Eduard
behoeft niet zoo zwaar te piekeren;
het zijn kinderachtige vragen, goed
voor de lagere school.
„Maar dat is al zo'n eeuwigse tijd
geleden" zuchtte deze. „No. 1 weet
ik niet. No. 2 dacht ik Leiden, maar
dat is natuurlijk fout, want het zal
wel een strikvraag zijn. No. 3 van
zelfsprekend ook; Voorschoten ligt
aan geen rivier".
„Het is met je algemene ontwikke
ling, en in 't bizonder je aardrijks
kundige kennis diep-treurig gesteld,
Eduard" vermaande Egbert. „De
enig juiste oplossing is: 1. de Rijn.
2." Oegstgeest. 3. de Rijn. En om je
met de gemaakte stommiteiten te con
fronteren, zullen we ons te bestem
der plaatse vervoegen".
Het „Haagse Schouw" is voor de
genen. die graag hun hart vast hou
den, een uitgelezen oord. Het kost
veel moeite en overleg om op de
spits-uren tot de van-ouds vermaar
de uitspanning door te glippen, maar,
levend bereikt, biedt deze landelijke
herberg een even boeiend zitje als
een café op een druk punt van de
Parijse boulevard.
„Een gokspel met hoge inzet"
zei Eduard.
„Dat heeft die chauffeur 'm keurig
gelapt" bewonderde Engeline, toen
een wagen, van Leiden komend, zich
met een vermetele zwaai in de brom
mende en snorrende dubbele ketting
van auto's had geworpen, en onmid
dellijk in de voortrazende lopende
band werd opgenomen.
„Waarom zouden al die mensen
toch zo'n ontzettende haast hebben?"
peinsde Egbert wijsgerig.
Het was het mooiste weer van de
wereld. Een hemels-blauwe lucht.
Zoete lentegeuren van ontspruitend
groen. Tierelierende leeuwerikken
hoog boven de aarde. Maar er was
niemand, die daar op kon letten. In
een lange slinger kwamen de blikke
torren van Endegeest aan-brommen,
zwiepten voorbij en verdwenen als
flonkerende insecten in de zonne
schijn van de Maaldrift.
„We moeten de waarheid onder de
ogen durven zien, jongelui" zei
Eduard moedeloos „we leven in
een land, dat totaal verarmd is
„En uitgeplunderd" Engeline.
„En zonder deviezen" Egbert.
Het aardrijkskundig probleem, té
welker oplossing we ons naar het
Haagse Schouw hadden begeven, lie
ten we echter niet meesleuren. Eg-
bert deed vermoeiende pogingen de
beide anderen aan het verstand te
brengen, dat we zonder enige twijfel
aan een overbrugging van de Rijn
gezeten waren, een overbrugging,
welke vóór 1806 een veer-dienst was.
Vandaar de naam Haagse Schouw, of
ook wel Schouw van Duivenvoorde,
omdat het veer aan die heerlijkheid
toebehoorde. Egbert kon zich nog
herinneren, dat er een tol op de brug
was.
„Je bent ook al zo oud" gaapte
Engeline, allerminst engelachtig.
„Dat was in 1915, maar toen huisde
jij nog in de boeren-kool".
Hadden de sukkels een kaart bij
zich gehad, dan zou duidelijk zijn
aangetoond, dat de Rijn bij het ver
laten van de stad Leiden in een wis
pelturige bui van vreugde, omdat
het einde van de lange reis in zicht
is, zich gewoonweg verkneukelt en
verkronkelt en dan onverwacht mid
den-in de pret dreigt te stikken, in
derdaad ook gestikt is en immer
door zou stikken ,als de techniek niet
met een kanaal te hulp was gescho
ten.
De Duitsers, die de Rijn altijd als
hun persoonlijk eigendom beschou
wen en gevolgelijk geweldig opheme
len (zonder te willen bedenken, dat
de Zwitsers de staart en de Hollan-
En „Schultze en Müller", die even
treurige ervaringen van hun reis
naar Holland hebben opgedaan als
de in stramme massa optrekkende
nakomelingen, dichtten in Kladdera-
datsch-humor:
Zeer droevig en levensmoe sleept
de Rijn zich voort.
Hij verheugt zich niet in het proza
van dit land
Het noodlot van de edele rivier is
hard
Niets bleef hem, dan alleen nog
Leiden, bespaard
Daar overmant hem de zwaar
moedigheid al te erg
En vol vertwijfeling stort hij zich
in de zee.
Maar dr. Dethmar uit Anholt, die
ook al geen verantwoording draagt
voor de oorlog, omdat hij toen reeds
dood en begraven was, heeft op de
brug van het Haagse Schouw mis
schien de begraafplaats aan de over
kant gezien en houdt een sympathie
ke lijkrede: „Mocht ons leven ook op
de Rijn-stroom gelijken en niet eerder
op aarde ophouden, dan nadat wij
ons door veel goeds gedaan te hebben
een blijvende nagedachtenis hadden
verzekerd".
Had deze Duitse doctor ooit kunnen
vermoeden, toen hij deze meditatie
neerschreef, dat. eens.' zijn woorden
zouden worden toegepast op een mo
nument, gesticht voor hen, die door
zijn uit de lucht gevallen landgenoten
van het leven zouden worden ge
roofd? We staan voor het gedenk
teken, dat is opgericht voor de Ne
derlandse soldaten, die hier en op de
vliegvelden Valkenburg en Ocken-
burg in Mei 1940 zijn gesneuveld.
„Zij streden velen jong en nog
recruut moedig voor hun land".
Deze lof voor de jonge mannen, die
„door veel goeds gedaan te hebben
zich een blijvende nagedachtenis"
hebben verzekerd, staat gegrift in de
bakstenen pergola met een gehelmd
soldaten-hoofd, die de heugenis van
de ongelijke strijd vers houdt. We le
zen met eerbied en dankbaarheid de
namen. Er liggen verflenste bloem
ruikers. Er dansen witte vlinders) als
kinder-zieltjes om de beplanting met
rode tulpen. En achter onze rug raast
het verkeer van de mensen, die zo'n
barre haast hebben. Waarom haasten
zij zich zo? vraagt het stenen sol-
daten-hoofd. Waarom haasten zij zich
zo? vragen de doden op het kerk
hof, die de wijsheid achterhaald heb
ben, de eeuwige en zelden doorgron
de wijsheid, dat menselijk te leven
niet in lawaai maar in stilte bestaat.
„Rhijnhof" is de doden-akker van
Leiden. „Gods akker" zou men in de
middeleeuwen zeggen. De gehele stad
Leiden, zoals zij zich daar met haar
torens, daken en schoorstenen onbe
zorgd in de lentezon ligt te koesteren,
is ter dood veroordeeld. Of we nu
hoog of laag springen: die stad met
haar gehele bevolking is ten dode ge
doemd. Je vraagt je verwonderd af,
hoe die negentig-duizend lijken alle
op Rhijnhof en naast de Zijlpoort be
graven kunnen worden.
„Dat komt wel in orde" verze
kert ons een doodgraver luchtig en
geeft een technische uiteenzetting
van zijn vak. Men moet bij zulk een
explicatie niet sentimenteel zijn.
Het leven is een schone schijn, een
ziekenhuis, waar je doorheen-wan-
delt en niets dan bloemen en blozen
de verpleegstertjes ziet. Tot het ein
de toe wordt het blijspel dapper vol
gehouden. Als bij de laatste snik het
doek gaat vallen, komen de grappige
hoge zij en en de bloemenhulde voor
de dag. Een schone schijn is „Rhijn
hof", betoverend, opgevrolijkt door
vogelzang uit de bosjes en het par
fum van „Mille fleurs". dat ademt
rond de graven. Er is een romantische
holle weg, waarvan de hellingen vol-
gestapeld zijn met lijk-kisten onder
een mollig groen grastapijt verbor
gen. Er zijn bespiegelende, diep tus
sen de lijken-hoogvlakten verzonken
vijvers. „Rijnhof" is een lusthof, een
tegenhanger van het Eden, het para
dijs van de dood. De Ned. Herv. Ge
meente heeft in 1910 de buitenplaats
aangekocht; een hoekje ervan is ge
huurd door de burgelijke gemeente.
Een laan met tot candelabers ge
snoeide olmen voert van het oude
landhuis in rechte lijn naar de ro
tonde, waar de rijke lijken liggen.
Het huis, van 1775, is met zijn neer
gelaten jaloezieën, in bestendige
rouw. De beelden van Flora en Apollo
boven de deur stammen nog uit de
tijd, toen het er hier vrolijk aan toe
ging. Nu doet alleen de dood er haar
intrede. Het is een druk-bezocht huis
gebleven.
„In de honger-winter werden 10 a
15 lijken per dag begraven; op één
dag zelfs 22" vertelde ons een der
employé's.
De witte tuinkamer van het statige
buitenhuis is aula geworden. Met ver
gulde bloemen-guirlandes, lauwer
krans j es en zegepalmen wordt de
schone schijn gehandhaafd. Er zijn
plannen een grotere aula te maken.
Als deze ovale tuinkamer in Empire-
stijl dan maar ongeschonden wordt
gelaten! „Rhijnhof"is een buitenplaats
voor de doden gebleven; in overeen
stemming daarmee staan de lijken op
gebaard in de tuin-kamer.
Behalve wat stuc-werk in de hal is
IlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllllllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiliiillillliiilllllilllillliililillllUlllllli^
MOEDERWEELDE
Van klaren dag is heel de kamer vol
En van schettermuziek der kanarierol.
De jonge moeder draagt haar kleinen schat,
Dat rijker geen prinsje in zijn weelde zat.
En 't lijfje rekt en 't armpje zwaait
En 't schaterend keeltje kraait
Om 't kindje en de vrouwe, die allebei
Hem aankijken uit hun schilderij.
Zoo mooi is Maria in blauw en goud,
Dat moeders liefje zijn handjes vouwt
En doen gaat 'lijk moeder doet, wen ze bidt
En met stil gevouwene handen zit.
De vinge xtjes sluiten averechts ineen.
De woordklanken strubbelen warrend dooreen.
Zijn moeder mag wel met Maria alleen
Een woord van zijn zoenmoi dje hebben verstaan;
Hij heeft zijn gebedje toch mooi gedaan.
Schatrijke moeder met dat bezit,
Een kindje, waarin uw blijdschap bidt.
E. VAN KROONENBURG O.F.M.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
er in het lege huis verder niets op
merkelijks.
Eigenlijk waren we met ons bezoek
aan „Rhijnhof" buiten ons boekje ge
gaan. De begraafplaats ligt op grond
gebied van Oegstgeest. De „Haagse
Schouw" is Voorschotens, evenals de
Rijndijk. De buurtschap heeft een
eigen parochiekerk gekregen, een
houten noodkerk, gecamoufleerd in
de groene kleur van de omringende
weiden. De paters Montfortanen oefe
nen er de zielzorg uit. Iedere vereni
ging van kloosterlingen heeft een
eigen karakter-trek; die van de Mont
fortanen is de Maria-verering. In de
gevel van „Huize Montfort" staat een
beeld van de H. Maagd. In de nood
kerk boven het hoogaltaar een won-
der-mooie Madonna-schilderij, in
zwaarmoedige tinten, niettemin van
hemelse gracie. Het werd ontworpen
door pater Friedrichs.
Bij een andere wijd en zijd beken
de uitspanning, de Vink, ligt het bui
ten-goed Ter Wadding. De naam is
zeker duizend jaar oud en komt reeds
voor op de Blaffaart van de dom te
Utrecht; toch heeft het voorheen ook
Keubei geheten. Het huis, met zijn
zwierige grijs-geverfde rococo-opzet,
dateert van 1770.
De buitenplaats is een verademing
in het snoer van huizen-rijen, dat
weer hardnekkig doorloopt tot het ge
boomte van „Berbice". Vroeger was
het „Allemansgeest", welke naam nu
is overgegaan op een ook al weer
wijd-en-zijd bekende uitspanning aan
de Vliet, voorheen de boerderij. „Ber
bice" is van 1720,
1) Vertaald verliest de woordspe
ling veel van zijn gevatheid. In het
Nederlands wordt „lijden" geschre
ven, in het Duits „leiden".
I"\ONKERE WOLKEN pakten zich gistermiddag over Glasgow en omge-
*^ving samen na een dag van vrolijke zonnigheid, de eerste na meer
dan dertig dagen onafgebroken regen en de weersprofeten voorspellen
regenbuien voor Zaterdagmiddag, het geen een bijzonder goed bericht is
voor deze strijd, waar het uren en uren achter elkaar kan plenzen.
De wedstrijd van
de eeuw
Hoewel er twee gedeeltelijk over
dekte tribunes zijn op Hampden park,
waar Groot Brittannië tegen de Rest
van Europa zal spelen, staat het over
grote deel van het publiek onover
dekt. Bouwt men in Nederland sta
dions met zoveel mogelijk zitplaatsen,
hier gaat het erom een maximum
aantal toeschouwers te bergen en dus
geeft men de voorkeur aan staantri-
bunes. Er kunnen 150.000 toeschou
wers in het stadion Queens park F.C.,
een vereniging, welke binnenkort zijn
8'0-jarig bestaan zal herdenken, maar
van deze anderhalve ton aan men
sen zijn er slechts 10 procent gere
serveerd voor zitplaatsen.
Er bestaan plannen om de capaci
teit tot 200.000 toeschouwers uit te
breiden, een capaciteit dus van ruim
driemaal het Feyenoord-stadion. Er
zullen Zaterdagmiddag echter
„slechts" 135.000 voetballiefhebbers,
van heinde en verre toegestroomd,
een plaats kunnen krijgen, in verband
met veiligheidsmaatregelen door de
stedelijke politie getroffen.
Het veld is door de zware vorst
van de afgelopen winter in een mati
ge conditie, er staat weinig gras op
en het is zwaar te bespelen. Dan
zag het veld van Ayr United in het
Somerset park, waar de spelers van
„de Rest" gisteren nog getraind heb
ben, er heel wat beter uit. Lotsy en
Ruppan hadden de leiding van deze
training, welke een uur duurdè en
voornamelijk bestond uit conditie
oefeningen, welke de spelers in eigen
land gewend zijn te maken en ver
der was er training voor balcontrole.
Allen bleken fit te zijn en vol goede
hoop op een behoorlijk resultaat.
Maar de aanvoerder van de Britten,
Hardwick, heeft verklaard dat de
donker blauwen (Groot-Brittannië
speelt in donkerblauw shirt en witte
broek en „de Rest" speelt in licht
blauw shirt en zwarte broek) een
aan duidelijkheid niets te wensen
ders de kop vast in handen heb- overlatende overwinning zouden be-
ben) komen nooit uit-gejeremieerd,
als zij het roemloos einde van de ri
vier aanschouwen.
Gutzkow heeft lang geleden, te
lang om nijdig op hem te kunnen
zijn, ervan geschreven: tot hij
zich bij Leiden (een betekenis-vol
woord voor een invalide) in de zee
verliest". 1)
halen, een uitspraak welke wel van
zelfvertrouwen in eigen kracht sprak
en ook waarschijnlijk de tegenstander
onderschat.
In de middaguren is nog een be
stuursvergadering van de F.I.F.A. ge
houden onder leiding van Jules Ri-
met, welke door onze landgenoot
zien hij het beter achtte als leider
van de ploeg niet van de zijde der
spelers te wijken, Als belangrijkste
besluiten van de bestuursvergade
ring noemen wij het toelaten van Ca
nada, Korea, de Soedan, Guernsey,
Australië, Nieuw Zeeland en Iran
als leden van de F.I.F.A. Het regle
ment van de wereldkampioenschap
pen welke in 1949 te Rio de Janeiro
worden gehouden werd vastgesteld,
waarbij werd bepaald, dat er weer in
zones zal worden gespeeld. Men be
treurde het ten zeerste, dat van Rus
sische zijde nog steeds geen vice-pre
sident van de F.I.F.A. is opgegeven.
Ook het voetbaltournooi der Oympi-
sche Spelen kwam ter sprake.
Welkom van Bevin.
In een welkomsboodschap voor het
Britse elftal en het „Rest van Eui*o-
pa"-team zeide Ernest Bevin gisteren:
„Na de verschikkelijke oorlogs
jaren zijn wij verheugd, dat dit con
tact weer plaats vindt. Ik ben ervan
overtuigd, dat hec voetbalveld, waar
ter wereld, ook, van zeer groot belang
kan zijn voor de bevordering van het
contact en het juiste begrip tussen de
volken, hetgeen in deze tijd wel het
meest belangrijke is. Ik weet, dat
dit een grote wedstrijd zal worden en
ik hoop, dat het de eerste is van vele
andere. Graag zou ik de teams van
alle landen naar Engeland zien ko
men en ons elftal naar andere landen
zien gaan".
BONDSELFTAL GEWIJZIGD.
In het Bonldslftal dat morgen in
het Goffertstadion te Nijmegen het
Engelse amateur-elftal ontmoet, zijn
enkele wijzigingen gekomen. Zo
wordt doelman Kraak vervangen
door van der Vliet (ODS), voor En
gelsman zal op de rechtsbinnenplaats
Schaap van Donar spelen, terwijl
ook Abe Lenstra niet van de partij
zal zijn. Wie deze vacature zal bezet
ten is echter nog niet bekend.
Docos. Docos I speelt Zondag op
haar eigen terrein tegen Alph. Boys
1. Volgens de stand staat Alph. Boys
nog niet veilig. Zij zullen zeker alles
proberen om nog een paar puntjes
rijker te worden. Denkt daar aan
spelers van Docvos 1, gaat op de in
geslagen weg voort en zorgt, dat de
punten in Leiden blijven, aanvang 2
uur. De opstelling is als vorige maal.
Docos H speelt thuis tegen U.V.S. 5
Lotsy niet werd bijgewoond, aange- en zal hard moeten werken om een
behoorlijk resultaat te verkrijgen.
Aanvang 12 uur.
Docos IV speelt in NoordWijker-
hout tegen ,WSB 4. Vertrek per bus
10.30 vanaf remise.
Docos A-jun. spelen uit tegen DOSR
A-jun. Om een goed resutlaat te be
halen zal er zeer hard gewerkt moe
ten worden en niet zoals tegen VVS
B; vertrek per bus 11.45 uur vanaf
die Beestenmarkt.
Docos b-jun. spelen om 4 uur thuis
tegen Alph. Boys c en kunnen, in
dien er voor gewerkt wordt, win
nen.
Docos adsp.-A spelen heden in
Voorhout tegen Foreholte adsp. Om
kampioen te worden moet deze strijd
gewonen wonden. Vertrek per bus
2.15 uur vanaf remise.
Nic. Boys. Nic. Boys 1 ontvangt
Lekkerkerk 3. Dit zal voor de Boys
een zware strijd worden daar zij
met vier invallers moeten aantre
den. Wegens ziekte van een viertal
spelers kan het tweede elftal, dat
op bezoek moet bij ESto, niet uit
komen. De Junioren hebben geen
wedstrijd.
D.O.S.R. Het hoogtepunt in de
competitie van de betreffende afd.
wordt morgen bereikt met de grote
en beslissende wedstrijd waarschijn
lijk: Bodegraven—DOSR. Onze jon
gens hebben daarbij het nadeel van
een uitwedstrijd. Normaal zou het
al heel mooi zijn, wanneer een ge
lijk spel werd behaald. Morgen zal
echter de overwinning mee naar
huis gebracht moeten worden. Het
bewustzijn, dat grote dingen op het
spel staan, zal zeker een aansporing
zijn tot grote prestaties. Beide ploe
gen zijn aan elkaar gewaagd. De
wedstrijd vangt aan om 2.30 uur.
Vertrek 12.45 uur.
DOSR II speelt thuis om 2 uur
tegen Rodenburg Hl. Ook hier heb
ben de Veenders mooie kampioens
kansen te verdedigen.
DOSR Jun. ADocos Jun. A thuis
om 12.30 uur. DOSR Jun. B ver
trekken om 11.00 uur naar Teylin-
gen Jun, B: aanvang 12.30 uur.
Altior. Altior I staat Zondag
voor een zware opgaaf en moet naar
WLV. Deze strijd is nog niet ge
wonnen doch de spelers zullen zeker
trachten Altior's naam hoog te hou
den.
Altior II ontvangt thuis Foreholte
n, een strijld', welke het aanzien ten
volle waard is. Aanvang 2.30 uur.
Altior in krijgt bezoek van VTL II,
gezien het resultaat van de laatste
wedstrijd geven wij de thuisclub een
kans.
De A-jun. gaan naar Meerburg A
Onderschat de tegenstander niet
hoor. Van begin tot het einde aan
pakken.
De Altior b-jun. gaan naar WLV.
i Nu weer eens een goed resultaat!
UDO. Voor morgen slechts een
zeer beperkt programma; enkel het
tweede elftal komt in 't veld en gaat
op bezoek bij S.J.Z. 4 in Zoeterwou-
de. Daar wacht hen een zware wed
strijd, maar nu het elftal volledig uit
kan komen, hebben we wel verwach
tingen op een goed resultaat. Aan
vang 12 uur; vertrek 11 uur per fiets
vanaf de kerk.
De junioren spelen een onderlinge
wedstrijd op het eigen veld, des mid
dags om 4 uur.
LAWNTENNIS
DE A.S. DAVISCUPWEDSTRIJD
TEGEN ZUID-AFRIKA.
Hoe staan de Nederlandse kansen
in de Daviscupwedstrijd, die Don
derdag 15 Mei (Hemclv.dag), Vry-
dag 16 en Zaterdag 17 Mei a.s. in
het D.D.V.-stadion te Amsterdam
zal worden gespeeld? Kansloos zijn
de Nederlandse spelers zeker niet,
maar toch ligt een nederlaag meer
voor de hand dan een overwinning.
Zuid-Afrika heeft twee spelers af
gevaardigd. die een gerenommeerde
naam in de internationale tennis
wereld hebben: Erich Sturgess en
Eustace Fannin. Sturgess is driemaal
kampioen van Zuid-Afrika geweest
en verloor dit jaar bij verrassing
van Fannin, die hem nog nimmer
had geslagen, met 86 in de derde
set. Sturgess, die geroemd wordt om
zijn grote vastheid en zijn veelzijdig
spel, is kortgeleden drievoudig kam
pioen geworden bij de Engelse kam
pioenschappen te Bournemouth en
sloeg daarbij o.a. Engelands sterkste
speler Mottram. Met Fannin won hij
het dubbelspel en met de kam
pioene van Zuid-Afrika het gemengd
dubbelspel. Hij moet dan ook zon
der twijfel te sterk worden geacht
voor ieder van onze spelers en wij
moeten er dus rekening mee houden
dat de twee enkelspelen tegen hem
verloren gaan. Voor een Nederland
se zege zouden onze spelers de drie
andere partijen moeten winnen.
Daartoe zullen de onzen de twee
enkelspelen tegen Fannin en het
dubbelspel tegen Sturgess en Fan
nin moeten winnen. Ingewijden ach
ten dit onaannemelijk, maar niet
onmogelijk. Voor de Nederlandse
ploeg zijn aangewezen: A. C. van
Swol, mr. H. Wilton, I. Rinkel en L.
Krijt. Het ligt in de bedoeling eerst
tegen Hemelvaartsdag de twee spe
lers aan te wijzen, die de strijd te
gen de Zuid-Afrikanen zullen moe
ten opnemen. Uiteraard zal Van
Swol voor enkel- en dubbelspel in
aanmerking komen. De keuze tussen
Wilton en Rinkel is echter zeer
moeilijk, omdat deze beiden elkaar
weinig ontlopen.
Mochten onze spelers er in slagen,
een zege te behalen, dan komen zij
in de derde ronde (in de eerste
hebben zij vrijgeloot) uit tegen het
team, dat de wedstrijd PolenEn
geland wint.
TAFELTENNIS.
L.T.V.V. „De Sleutels". Maan
dag extra trainingsavond, speciaal
bestemd voor die Sleutelspelers, die
op 15 Mei a.s. deelnemen aan de
kampioenschappen voor Leiden en
omgeving in de Stadsgehoorzaal.
Voor- de bakvis is dit gestreepte
blousje op een effen wijde rok een
leuke dracht. De rok is met een bies
van de blousestof gegarneerd.
