Kosten van levensonderhoud verdubbelen
STERREN-WEDSTRIJD TE ROTTERDAM
Washington r l
Square L„yJ
WOENSDAG 7 MEI 1947
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 2
Het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek heeft nieuwe indexcijfers sa
mengesteld over de kosten van het
levensonderhoud in vergelijking met
voor de oorlog. Daarbij werd als ba
sis genomen de prijsbeweging van
een goederen en dienstenpakket, zo
als dit werd aangeschaft resp. geno
ten door gezinnen met een vooroor
logs inkomen beneden 1800.
Op basis 1938-'39 100 komt het
Centraal Bureau tot een indexcijfer
van 198 voor Februari 1947 tegen 173
in Sept. 1945. Hieruit blijkt dus, dat
de kosten van het levensonderhoud
zijn verdubbeld vergeleken met voor
de oorlog-
Voor de afzonderlijke categorieën
worden de volgende indexcijfers ge
geven:
Voeding 205 (Sept. '45 166)
Kleding 308 325)
Schoeisel 327 296)
Reiniging309 234)
Huisraad en wo-
ninginr 314 323)
Huur, gas, elec-
tra, etc160 144)
Verbruik gewijzigd.
In bovenstaande cijfers is er geen
rekening mee gehouden, dat door de
oorlog de vérbruiksge woon ten ge wij-
KORDATE TUINDERVROUW
ONDER HAAR AUTO
VERONGELUKT.
Dinsdagmiddag reed de 44-jarige
weduwe E. StolkKlok met haar
vrachtauto, welke met brandstoffen
was geladen, op de Oudelandsche
weg. Op een gegeven ogenblik kon zij,
bij het rijden door een kuil in de weg,
het stuur niet meer houden, tengevol
ge waarvan de wagen in de langs de
weg lopende watering reed. De naast
haar zittende knecht wist nog uit de
cabine te springen, doch de bestuur
ster geraakte klem onder de auto.
Eerst na 20 minuten werken gelukte
het haar te bevrijden, de levensgees
ten waren echter reeds geweken.
De overledene leidde zelf haar tuin-
dersbedrijf, nadat haar man op 8 Mei
1945, due enige dagen na,de bevrij
ding, bij een treffen tussen de B.S.
en een groep Duitsers was gedood en
vervoerde zelf de tuindersproducten
per vrachtauto, naar de veiling. Zij
laat twee jeugdige zoons na.
TWEE GEWONDEN BIJ
AUTO-BOTSING.
Gisteravond is op de Provinciale
weg te Haastrecht een bestelauto uit
Gouda tegen een vrachtauto uit Lan
ge Ruige Weide opgereden- De be
stelauto werd vrijwel in elkaar ge
drukt. De bestuurder, de heer A. de
Jong, kreeg een hoofdwond, een wond
aan de linkerknie en een lichte her
senschudding. De naast hem zittende
reizigers M. van Eijk, werd bewuste
loos uit de auto gehaald. Hij is in
ernstige toestand naar het Iterson-
ziekenhuis te Gouda vervoerd, waar
ook de heer De Jong is opgenomen.
RADIO
VOOR DONDERDAG.
HILVERSUM I (301 M.)
7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnas
tiek. 8.00 Nieuws. 8.45 Gram.muziek.
9.45 Arbeidsvitaminen. 10.30 Spaan
se volksmuziek. 11.45 Fam.berich-
ten uit overzeese gebiedsdelen. 12.30
Operette-concert (gr.pl.). 13.00
Nieuws. 13.15 Metropole-orkest o.l.v.
Dolf v. d. Linden. 17.30 The Skymas
ters. 18.00 Nieuws. 18.15 Sportpraat-
je door Aai. v. Leeuwen. 18.30 Prögr.
Ned. Strijdkrachten. 20.00 Nieuws in
't kort. 20.15 Radio Philharmonisch
Orkest. 21.15 Zo ziet de oorlog er
uit (hoorspel). 12.00 Nieuws. 23.15
Operette-concert.
HILVERSUM II (415 M.)
7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnas
tiek. 7.30 Morgengebed. 8.00 Nieuws.
8.15 Pluk de dag. 9.00 Ochtendcon
eert. 11.00 Radio ziekenbezoek. 11.10
Voordracht Wim Quint. 11.45 André
Kostelanetz en zijn orkest. 12-00 An
gelus. 12.03 Piano-concert. 12.30
Lunchconcert. 12.55 Zonnewijzer.
13.00- Nieuws. 13.15 Kath. Nieuws.
13.20 Vaudeville Orkest c.l.v. Cor
v d>. Linden. 15.00 Vrolijke klart-
ken. 17.25 Gram.-muziek. 17.50 Het
rijk overzee. 19.00 Nieuws. 22.30
Nieuws. 23.00 Nieuwe Ned. mu
ziek. 23.30 Tegen middernacht (gr.-
pL).
zigd zijn. Niemand gebruikt thans
het goederen- en dienstenpakket van
vóór den oorlog, en omgekeerd ge
bruikte niemand vóór de oorlog het
goederen- en dienstenpakket van
thans. Daarom heeft het Centraal Bu
reau ook uitgerekend hoeveel het
huidige na- oorlogse „pakket" in
waarde gestegen is sinds 1938-'39.
Stelt men nu het indexcijfer 1938-
'39 voor dit pakkt op 100, dan komt
het C. B. voor gezinnen met inko
mens van ƒ30 tot ƒ40 per week op
een algemene index van 176 voor
Febr. 1947 tegen eveneens 176 in
Sept. 1946. Voor gezinnen met een
weekinkomen van 40 a 50 be
draagt deze index 180 (180) en voor
weekinkomens, die nog 10 hoger
liggen op 184 (183). Uit deze cijfers
valt dus af te leiden, dat sinds Sept.
1946 de kosten van het levensonder
houd niet meer zijn gestegen.
Voor de categorie met de laagste
inkomens was de voedingsindex in
Februari 200, die van kleding 269,
schoeisel 314, reiniging 241, huisraad
etc. 300 en de overige posten (huur
etc.) 142.
Het verschil tussen de volgens bei
de methodes berekende totale index
cijfers is toe te schrijven aan de om
standigheid, dat in het huidige pak
ket de artikelen die het sterkst in
prijs gestegen zijn, naar verhouding
in geringere mate zijn vertegenwoor
digd dan in het voor de oorlog aan
geschafte pakket.
TECHNISCHE WIJZIGING IN DE
TEXTIEL-INDUSTRIE.
Naar „Trouw" uit de kring van de
Twentse textielfabrikanten verneemt,
is te verwachten, dat het Rijksbureau
voor Textiel binnenkort het besluit
zal nemen, bij de distributie van tex
tiel de punten geheel door te laten
lopen, zodat* evenels dit bij de schoe
nendistributie het geval is, de fabri
kanten de punten, die zij ontvangen
van den detailhandel en den groot
handel, zullen moeten verantwoor
den bij de distributietddenst. Tot dus
ver hechtten de textielfabrikanten de
ingenomen punten aan de uitge
schreven facturen, doch de controle
hierop kon slechts zeer gebrekkig ge
schieden. Vooral bij de confectie-in
dustrie waren er in dit opzicht moei
lijkheden gerezen.
Bij de nieuwe regeling zuilen de
fabrikanten niet eerder grondstoffen
kunnen ontvangen, of de aanvragen
moeten voorzien zyn van een bewijs
van den distributiedienst, waarbij
aangetoond wordt, dat een corres
ponderend aantal textielpunten werd
ingeleverd-
Deze wijziging in het puntensys
teem zal, naar verwacht wordt, o.m.
een einde maken aan het geschil dat
gerezen is tussen de maatkledingbe-
drijven en de confectie-industrie.
Voor de oorlog gingen de kleding
stoffen voor 35 pet. naar de handel
en voor 65 pet. naar de confectiefa
brieken. De maatkleermakers betrok
ken hun stoffen van de handel. Na
de oorlog werd dit percentage vast
gesteld op 25 pet. voor de handel en
75 pet. voor de textielindustrie, wel
ke maatregel de ontevredenheid van
de maatkleermakers opwekte. Nu de
textielpunten geheel gaan doorlo
pen, zal de vraag van het publiek be
palen, welke hoeveelheden grond
stoffen elk van deze categorieën zul
len ontvangen. In een vergadering
die vorige week te Enschede door de
directeur van het Rijksbureau met de
textielfabrikanten gehouden werd,
konden laatstgmoemden zich met
de voorgenomea wijziging vereni
gen.
De verwachtiig is, dat men door
het instellen vai dit nieuwe punten
systeem, de lnoeierijen, welke de
laatste tijd veelvuldig aan het licht
kwamen, belangrijk kan voorkomen.
Gisteren hield de vakgroep kwe
kers van de Kath. Land- en Tuin-
bouwbond, onder voorzitterschap van
de heer J. W. A. Ie Feber, te Haarlem
haar jaarvergadering. De voorzitter
wees op de gjote moeilijkheden in dit
bedrijf. Het jrote surplus maakt het
bedrijf van 'iele kwekers afhankelijk
van de, van regeringswege toegezeg
de, maar noi niet uitbetaalde credie-
ten. Bij mhisteriële beschikking is
thans, tegen het advies van de L.T.B.
in. 100 pet. van het areaal vrij gege
ven. De L.l.B. adviseerde de nu vrij
gegeven 25 pet. (75 pet. was tot nu
toe vrijgegeven) aan jonge kwekers
en beginneide bedrijven te geven. Bij
de hoge pioductiekosten en de dage
lijks toeiemende cqntingentering,
wordt de iwekers practisch gedwon
gen dusdanige hoge prijzen te vragen,
waardoor het surplus vermeerdert.
De L.T.B. adviseert thans de kwekers
hun bedrijf vrijwillig in te krimpen
en kleinire oppervlakten te beplan
ten, waardoor overproductie vorko
men en de productilekosten gedrukt
worden. De voorzitter protesteerde
voorts tegen de noodtoestand in het
kwekersoedrijf. De bedrijfsmaatrege-
len, die zwaar drukken, werden door
een deel der leden als noodzakelijk
en onvermijdelijk erkend, anderen
protesteerden tegen de manier waarop
deze ten uitvoer werden gelegd.
De heer J. Elders, burgemeester
van Bovenkarspel, werd tot voorzit
ter gekozen. Het bestuur werd uitge
breid met de heer Suykerbuyk (Den
Haag) als vertegenwoordiger van de
hoveniers.
ONGETWIJFELD heeft Dinsdagav ond de in het Feijnoordstadion gehou
den oefenwedstrijd der spelers, die in aanmerking komen voor een
plaats in het elftal van de „Rest van Europa", welke ploeg Zaterdag a.s.
te Glasgow tegen Groot Britar.nië in het veld treedt, aan de gestelde ver
wachtingen voldaan. Bij deze ontmoe ting, waarin het bondselftal, versterkt
met enkele „mogelijken" als tegenpartij fungeerde, ging het om twee
punten.
Wilkes en Bergman de enige doe'puntenmakers
In de eerste plaats kon de keuze
commissie van de F.I.F.A., bestaande
uit de heren Lotsy (Ned.), Valoucek
(Tsjechosl.), Frederiksen (Den.), en
Seeldraijers (België) met eigen ogen
constateren of de vorm der 16 spelers
inderdaad zo bijzonder goed was als
door hun respectievelijke voetbalbon
den was verklaard. En dan was er
verder de bijzondere moeilijkheid om
van deze individuele sterren van het
vqetbalveld 'n ploeg te maken. Im
mers zij speelden voor de eerste maal
tezamen. Wat de vorm der spelers be
treft, bij sommigen viel deze mee,
maar bij anderen ook wel tegen. Dat
doelverdediger Darui over schitte
rende capaciteiten beschikt, niemand
zal daar meer aan twijfelen als men
zich zijn spel van deze avond herin
nert. Dat Parola een artist van extra
klasse, die niet alleen technisch een
knap voetballer is wat trapte hij
gemakkelijk en zuiver maar ook
tactisch het moderne spel volkomen
beheerst hebben de tienduizenden op
deze prachtige voorjaarsavond kun
nen aanschouwen. En ook over den
Zweed Gren, die helaas maar een-
benig is, zou men niet uitgepraat
kunnen raken, want deze rechtsbin
nen demonstreerde een balcontrole,
welke aan het ongelooflijke grensde,
terwijl hij telkens aalvlug door de
verdediging schoot en natuurlijk met
zijn buurman, midvoor Nordahl, den
midvoor van het Zweedse elftal, uit
nemend kon opschieten. Ook over
Wilkes mogen de leden van de keuze
commissie meer dan tevreden zijn,
zijn twee doelpunten waren van schit
terend gehalte en werden gescoord
na fraai individueel werk. Tenslotte
zal iedereen het er over eens zijn, dat
de kanthalfs Carey (Eire), die als
aanvoerder fungeerde, en de Tsjech
Ludl een klassieke partij voetbal heb
ben gespeeld, waarbij ons het spel
van den laatste het meest imponeerde,
terwijl wij niet aan de indruk kon
den ontkomen, dat Carey het wat
kalmpjes aan deed, hetgeen wel te
verklaren is uit het feit, dat hij Za
terdag voor Manchester United heeft
gespeeld, Zondag in Dublin voor de
Iersche Vrijstaat tegen Portugal,
Maandag is komen vliegen naar Am
sterdam en gisteravond al weer in
het veld stond. Al deze spelers zijn
ons inziens zeker van hun plaats in
de ploeg, welke Zaterdag te Glasgow
zal spelen, al moeten wij altijd een
voorbehoud maken, aangezien de
keuzecommissie eerst 24 uur van te
voren een beslissing wil nemen. M^ar
wat de overige plaatsen betreft, daar
over zal nog wel „gepeinsd" moeten
worden. Want dat de Zwitser Gijger
als linksback beter zou zijn, althans
op het ogenblik dan de Zweed Nils-
son, kunnen wij moeilijk aannemen.
En dan viel het spel van de buiten
spelers bepaald tegen. Lemberechts
toonde het ons bekende typisch Bel
gische spel, In het veld schitterend
snel. handig en vol trucjes, maar een
maal voor doel, in hoge mate onpro
ductief. Trouwens, hij kon het met
zijn buurman Gren niet al te best
vinden. De Belg, die eerst gisteren te
Rotterdam was aangekoirfen, had last
van een dijspier, waardoor hij in de
tweede helft zelfs enkele minuten het
veld verliet om zich te laten verzor
gen. En Prest, de snelle en schotvaar-
dige Deense linksbuiten, maakte een
belangrijke fout: hij kon het leder
maar niet goed voor het doel krijgen,
nadat Wilkes of zelfs Steffen in de
tweede helft, hem de bal hadden toe
gespeeld. Maar voor Prest is geen an
dere speler ter beschikking en aange
zien de Oostenrijker Melchier ,die
trouwens Zondag j.l. tegen Hongarije
geen daverende dingen heeft gedaan,
bedankt heeft, zal ook Lemberechts
wel worden gekozen.
Wat de andere spelers betreft, Pe
tersen, Deense linksback was beslist
minder dan Steffen en doelverdedi
ger Jansen maakte een niet geheel
feilloze indruk. Dan was er nog de
Fransman Prouff, die intelligent voet
bal liet zien, doch een wat stijve par
tij ten beste gaf. En Hansen (Dene
marken) kan de vergelijking met
Gren niet doorstaan, al speelt Hansen
even goed links als rechts. Dat hij,
die een wat logge indruk maakte, in
plaats van Wilkes zou word geko
zen, kunnen wij moeilijk aannemen.
Nu wij alle spelers de revue hebben
laten passeren resteert nog de vraag
of het mogelijk zal zijn om van deze
sterren een ploeg te maken Want
het was in menige phase van deze
oefennwedstrijd duidelijk te zien, dat
men elkaar niet begreep, waardoor
onverwachte situaties ontstonden
waarvan de Nederlandse ~pelers da
nig hebben geprofiteerd. De taak van
de algemeeij leider Lotsy en van de
trainer Rappan zal nu zijn in de res
terende tijd voor Glasgow een team
geest te kweken, waardoor de moge
lijkheid voor een goede prestatie te
gen de Britten geschapen wordt. Laat
rnen, niet vergeten, dat het Britse elf
tal uitsluitend bestaat uit spelers die
in de Engelsche League uitkomen, al
zijn er dan Engelse, Schotten en ver
telen woordigers van Wales en Ier
land gekozen. Bovendien heeft men,
nu de ploegt tien dagen voor de ont
moeting werd samengesteld, die spe
lers kunnen nemen, welke momen
teel het best in vorm zijn, hetgeen
natuurlijk in schrille tegenstelling is
met de „Rest van Europa", waarbij
men bijna twee maanden van te vo
ren „mogelijken" heeft moeten aan
wijzen. Bovendien zijn er dan nog al
tijd de taalmoeilijkheden, want Ludl
spreekt uitsluitend Tsjechisch en Pa
rola alleen Italiaans en ook de Zwe
den kennen maar enkele woorden
van. een vreemde taal.
Het is een goede gedachte geweest
om zowel aan de buitenlanders als
aan onze landgenoten de opdracht te
geven er een werkelijke wedstrijd
van te maken, maar dat risico's in
verband met eventuele verwondingen
niet mochten worden gelopen. Dat
het aan de andere kant een werke
lijke oefenwedstrijd was moge ook
blijken uit het feit, dat de achter
trio's na de rust werden verwisseld
ten einde een zo volledig mogelijk
overzicht te verkrijgen van de kracht
der achterhoeden en van de aanvals-
linies.
Ook dë keuzecommissie van de
K.N.Y.B. maakte gebruik van deze
oefengelegenheid en probeerde in de
tweede helft van Onselen op de mid-
voorplaats, terwijl Roozen van de tri
bune af het spel mocht volgen. Beide
midvoors. hadden tegen stopperspil
Parola weinig of niets in te brengen.
Dan had Nordahl het aan de andere
zijde gemakkelijker, al speelde Schij-
venaar niet onverdienstelijk. Eén Ne
derlander kwam in het „bondselftal"
boven fcijn gewone vorm uit: Rijvers.
Welk ten verschil met Antwerpen.
Toen -was hij vermoeid en pas terug
gekeerd van de Italiaanse reis van
zijn va-enigingf waarbij het onbe
grijpeli;k mag heten, dat het bestuur
van de kond voor een dergelijke tour-
De Franse doelman Darui plukt,
hoog opspringend, de bal uit de lucht.
Een moment uit de Dinsdagavond te
Rotterdam gespeelde voetbalwed
strijd BondselftalRest van Europa.
nee midden in de competitie en an
dere belangrjjke wedstrijden toestem
ming gaf. De wijze, waarop hij den
professional Carey enkele malen vol
komen overtroefde, was meesterlijk.
Bovendien gaf hij het leder op tijd
af, waardoor zijn spel in kracht won.
Het is jammer, dat zijn schutters-
capaciteiten te wensen over laten. En
Bergman was de maker van het derde
doelpunt in deze ontmoeting, waarbij
het wel heel opmerkelijk is geweest,
dat alle goals door Nederlandse spe
lers zijn gescoord en datDarui
drie maal de bal uit zijn doel heeft
moeten halen en Jensen geen enkele
keer.
Over de wedstrijd zelf nog het
volgende:
Prachtig op tijd kwamen de 22
spelers het veld op. Het Bondselftal
in wit shirt en zwarte broek, de rest
in blauw shirt met witte broek. Na
dat scheidsrechter van der Meer met
beide aanvoerders heeft getosst, stel
len de volgende elftallen zich op:
Bondselftal:
Doel: Darui (Fr.).
Achter: Gyger en Steffen (beide
Zwits.).
Midden: Stroker, de Vroet en
Prouff (Frankrijk).
Voor: Drager, Hansen (Den.), Roo
zen, Rijvers en Bergman.
De „Rest van Europa":
Doel: Jensen (Den.).
Achter: Nilsson (Zweden) en Pe
tersen (Den.).
Midden: Carey (Eire), Parola
(Italië) en Ludl (Tsj.-Slow.).
Voor: Lemberechts (België), Gren
(Zweden), Nordahl (Zweden), Wil
kes (Ned.) en Prest (Denemarken).
De Vroet verving Schijvenaar, die
op weg naar het stadion was opge
houden. Deze vreugde zou voor de
Feijenoorder slechts van korte duur
zijn, zoals later bleek.
De aftrap
Om vier minuten over zes trapt
Nordahl af. Toch is de eerste aanval
voor het Bondselftal, waarin Roozen
dadelijk aan het werk wordt gezet
door Rijvers. De Haarlemmer kan er
echter niet bij, doch even later is de
Nederlandse voorhoede weer voor het
doel van Jensep, die slechts ten kos
te van een corner kan redden. Aan
de andere kant zien we enkele snel
le aanvallen over rechts, die niets
opleveren. Dan komt Schijvenaar zijn
plaats bezetten en verdwijnt de Vroet
naar het reserve-bankje. De „Rest"
blijft in de aanval en het binnen trio
Gren, Nordahl en Wilkes stellen Da
rui zwaar op de proef. De Fransman
toont zich echter van zijn beste zijde
en weet alles met veel elan te ver
werken, hetgeen maar gelukkig is,
want enkele mistrappen van Schij
venaar scheppen gevaarlijke situa
ties voor het ,Bonds-doel". Herhaal
delijk worden de buitenspelers
Prest en Lemberechts aan het werk
gezet en vooral Prest blijkt een
vleugelman te zijn, die zijn bewakers
handen vol werk geeft. Lemberechts
daarentegen kan zijn vorm niet te
pakken krijgen en strandt voortdu
rend op de Zwitser Steffen, die een
uitstekende back-partij vertolkt. In
de voorhoede van het bondselftal is
de kleine Rijvers de „grote" man. Hij
weet met handige schijnbewegingen
vaak de gehele verdediging van de
blauwhemden uit het evenwicht te
brengen en de Ier Carey moet alle
zeilen bijzetten om erger te voorko
men. Er is nog geen kwartier ge
speeld wanneer het Bondselftal de
derde corner krijgt te nemen, hetgeen
wel een bewijs is, dat de Nederlan
ders zich niet onbetuigd laten on
danks een duidelijke veldmeerder
heid van de Rest van Europa.
Wilkes, die in de aanvang even
moeite had om zich aan zijn mede
spelers aan te passen, komt er hoe
langer hoe beter in en hij heeft dan
ook in iedere aanval een werkzaam
aandeel. Opvallend is het verschil
tussen de aanvallen van de Rest en
die van het Bondselftal. De aanvallen
van de Rest van Europa worden
steeds met zorg opgebouwd en zijn
daardoor misschien wat doorzichti
ger dan de plotselinge en verrassen
de aanvallen van het Bonds-team.
Vooral Rijvers, die onvermoeid over
het gehele veld zwerft, weet telkens
met fraaie dribbels het publiek in
vervoering te brengen.
Na 28 minuten spelen gaan Nor
dahl en Wilkes er tussen uit, Nor
dahl krijgt een kans doch mist, weet
echter toch nog de bal in zijn bezit
te houden, geeft dan over naar Wil
kes, die met twee spelers op zijn
huid een schoj lost dat onhoudbaar
voor Darui in de rechter bovenhoek
verdwijnt en hiermep de Rest van
Europa de leiding geeft (01). Een
fraai en verdiend doelpunt. Even
hierna heeft het Bondselftal pech,
als Hansen hard over schiet.
De blauwe voorhoede, prachtig ge
leid door Nordahl, wordt steeds ge
vaarlijker en Darui moet al zijn kat
achtig lenigheid mobiliseren om er
ger te voorkomen. Dan, na 42 minu
ten vangt Wilkes een lange pass van1
Carey op, werkt zich met een korte
dribbel vrij en schiet hard in (02).
Weer in dezelfde hoek en volkomen
onhoudbaar. Na een corner, de vier
de voor het Bonds-elftal, door Berg
man genomen, fluit de scheidsrechter
voor rust.
Na de rust zijn beide achter-trio's
van elftal verwisseld, terwijl in de
Bonds-ploeg Roozen is vervangen
door de V.S.V.'er van Onselen. Dade
lijk is het weer „de Rest" die het spel
in handen neemt, doch fraai voor
bereidend werk van Nordahl wordt
door Lemberechts, die er volkomen
„uit" is, verknoeid. Dan gooit de
Zweedse middenvoor het spel over
de linkervleugel waar het veel be
ter gaat. Nu is het Jensen, de Deen
se doelman die aan de tand wordt
gevoeld en hoewel hij niet diezelfde
betrouwbare indruk maakt als Darui,
gaat het hem goed af. De spelers van
de Rest raken steeds beter op elkaar
ingespeeld en er is nu van veel mooi
voetbal te genieten.
Toch zijn de, nu zeldzamer gewor
den, aanvallen van het Bonds-team
nog- steeds gevaarlijk, Rijvers werkt
als een paard, doch vele mooie passes
van zijn voet gaan door treuzelen
van linksbuiten Bergman verloren.
Wilkes laat in de andere voorhoe
de eveneens fraaie staaltjes voetbal
zien, zoals bij een prachtige» solo
hij twee man achter zich
laat en het geheel besluit met een
harde schuiver, die echter even hard
terugkomt van de staander. Rijvers
aan de andere kant probeert hem
dit na te doen, het lukt hem zelfs uit
stekend, doch zijn schot vindt Darui
op zijn plaats. Dadelijk daarna krijgt
Bergman door een fout van Parola,
die een kunststukje probeerde uit te
halen, de bal en lost een goed gericht
hoog schot, dat over het hoofd van
de kleine Darui in het net verdwijnt
(1—2).
Onder grote spanning verloopt het
laatste kwartier. Aan beide zijden
volgen nog enkele goede aanvallen,
doch gescoord wordt er niet meer en
zo komt het einde met een kleine,
doch zeker verdiende 21 overwin
ning voor de „Rest van Europa".
WIELRENNEN
W. Rijsbergen wint de Bevrijdings-
prijs van Den Haag. Ongeveer 50
renners, waaronder vijf Leidenaren
t.w. R. Riethoven, Jan Schüller, N.
Romijn, J. Riethoven Az„ en W. Rijs
bergen, betwistten elkaar in Den
Haag de eer der overwinning. Het is
een harde wedstrijd geworden en tal
rijke uitlooppogingen werden onder
nomen, o.a. door Ravenstein, den
Haag en J. Schüller, Leiden, terwijl
Rijsbergen en R. Riethoven steeds
zorgden, dat er niemand weg kwam.
Romijn, die heel kalm van voren zat,
zag zijn kans teniet gaan door een
lekke band. Ongeveer 20 man maak
ten een eindsprint, welke gewonnen
werd door W. Rijsbergen. Hartelijk
door duizenden toegejuicht reed de
gelukkige Leidenaar zijn ere-ronde.
R. Riethoven werd 6e geklasseerd en
J. Schüller 8e, hetgeen voor de Lei-
denaars in het geheel een prachfc-
prestatie is.
Donderdag 7 uur start voor de
Swift-Combinatie aan de Zijl.
Humoristische Avonturen-roman.
door:
LEROY SCOTT.
37)
In afwachting dat Willem zou ver
schijnen, gingen zij het zich gemak
kelijk maken. Zij nestelden zich in de
luie stoelen en uit de regenjassen der
twee agenten sijpelde het water over
het kostbare tapijt van Mevrouw De
Peyster. Maar zij zag het eens. Zij gaf
Mathilda een wenk van misnoegen,
trok zich in de donkersten hoek terug
en zecte haar stoel zo neer, dat ze met
haar rug gekeerd zat naar de deur,
waardoor het nieuwe onheil in de ge
daante van Willem, de koetsier, zou
binnenkomen. Zodra ze 't ongemerkt
kon doen, sloeg zij haar voüe omlaag.
Het wachten duurde eindeloos lang.
Willem was natuurlijk naar bed en
moest eerst toilet makken. Eindelijk
verscheen hij. Ontsteld staarde hij de
groep aan; toen hij Mathilde' zag,
kwam er een harde trek in zijn ogen.
Mevrouw De Peyster ging hoe langer
hoe meer in elkaar zitten, zij had wel
onder de stoel willen kruipen.
„Vriend, begon de chef, „hier is een
dame, die zegt, dat zij Mathilde
Simpson is, Mcvtouw De Peyster's
huishoudster. Is dat zo?"
„Ja", zei Willem koel.
„Drommels!" zei de chef binnens
monds en zacht tot zijn collega: „Ge
lukkig, hé Tom, dat we maar naar
haar geluisterd hebben!" En daarop
tot Willem: „Juffrouw Simpson zegt,
dat de andere dame haar zuster uit
Syracuse is, die een poosje bij haar
komt logeren. Kent u haar ook?"
Geen spier vertrok in Willems ge
laat.
„Juffrouw Simpson heeft een zus-
ser, die in Syracuse woont, maar ik
heb ze nooit gezien; ik kan er dus
niets van zeggen".
„Zo", mompelde de chef.
„Heeft u nog meer te vragen?"
vroeg Willem.
„Neen, dat is alles. Dank voor de
inlichtingen".
Nog een laatste, vernietigde blik
op Mathilde en Willem trok af.
„Ziezo, dames", zei de chef met
buitengewone vriendelijkheid, ,,'t doet
mij genoegen, dat alles zo goed is te
recht gekomen. En nu, juffrouw
Simpson, nog een enkel verzoek; als
mevrouw De Peyster van haar reis
terug komt, en u vertelt haar dit
voorval, dan wilt u er zeker wel de
nadruk op leggen, dat alleen dienst
ijver ons aanspoorde zo te handelen.
U begrijpt me zeker wel? De hogere
beambten by ons zijn buitengewoon
gevoelig voor aanmerkingen van de
rijke lui, en wordt er een flater be
gaan, dan zijn wij natuurlijk altijd
goed voor de standjes, 't Zou heel
vriendelijk van u zijn, als u het zo
zou willen voorstellen. En nu, goeden
nacht dames, dames. Doet u maar
geen moeite, wij komen er wel uit".
Nauwelijks waren de twee fnannen
weg, of mevrouw De Peyster en Mat
hilde lagen al in eikaars armen, zij
waren eerst veel zenuwachtig dan
dat zij iets anders riepen dan ach! en
Maar toen zij de schrik wat te bo
ven waren, was mewrouw De Pey
ster's eerste ontboezeming: „Mijn he
mel! Mathilde! wat heeft het er om
gespannen!" En naarmate de schre
den van de politie-mannen al verder
weg klonken, kwam de oude zelfbe
heersing, waarop zij altijd zo trots
was geweest, weer een beetje terug
en al klopte haar hart ook nog on
stuimig, ze was toch weer in staat na
te denken. Ja, het had er wel dege
lijk erg om gespannen! 'Maar daar
moest ze nu maar niet meer aan den
ken, dit gevaar althans was weer be
zworen!
Nu moest ze het nog zien klaar te
spelen, veilig in haar eigen eigen ka
mer te komen. Daar zou ze maar mee
wachten tot Jack en Mary in de rust
waren. En het oude oude vertrouwen,
de moed van de eerste dagen kwam
weer.
Maar ineens, als was zij door de
bliksem getroffen zat ze recht over
eind en luisterde.Want van be
neden kbnken opnieuw voetstappen
zware voetstappen; blijkbaar kwa
men er ein paar mannen naar boven
en het ktynk juist, als warm er nog
meer dan twee. Als verlamd staarde
zij naar dt deur. Maar lang behoefde
haar spaming niet te duren, want
met een snak vloog de deur open en
de twee pditie-agenten stonden voor
haar, op <ie voet gevolgd door een
heer met «en hoed op en een geel
bruine dend aan, die tot de kin was
dichtgeknoopt. En die heer was nie
mand andes dan de eerwaarde heer
Pyecroft in zijn eerste gedaante als
vriendelijke minzame dominéé met
het voorkorten van een bejaard man.
„Ik kwam hem juist op de stoep
tegen", zei üe chef, „en hij vroeg
•ons...." i
Maar verder kwam hij niet, want
de heer Pyeiroft liep al op Mathilde
toe, één en a minzaamheid en vrien
delijkheid.
„Ach, mij^ beste Mathilde!" riep
hij aangedaai en met het podige pat
hos en gaf hhr een broederlijke kus
op de wang. log geen half uur gele
den ben ik inNew-York aangekomen
en mijn hart rok toch zo naar je. Ik
moest je zdeniHoe gaat het toch lie
ve zus?"
„W-a-wat?"pracht Mathilde er met
heel veel moete uit.
Nu kreeg mevrouw De Peyster
een beurt. Zonder ook maar één
ogenblik uit het veld te zijn geslagen
door de koele ontvangst van juffrouw
Mathilde, ging hij met veel gesties
op mevrouw De. Peyster af sloeg een
arm om haar schouders en kuste
haar voile op de hoogte van haar
voorhoofd. „En jij, zus hoe is het met
jou?"
Ook hier niet veel warmer ont
vangst. Als verstijfd staarde zij de
zogenaamde broeder aan.
,De twee dames schijnen niet erg
blij te zijn, dat ze hun broer weer
zien", zei de chef nu, die verbaasd
het toneeltje aanschouwde. „Toen ik
hem vertelde, dat de huishoudster en
haar zuster alleen in huis waren,
zeide hij mij, dat hij uw broer was.
Is dat zo?"
Maar natuurlijk is dat zo", zei de
heer Pyecroft in hun plaats. „Zij had
den er heelemaal niet op gerekend,
dftt ik zo gauw vóór hen zou staan,
vandaar hun verbazing. Maar straks,
als zij over de eerste verrassing heen
zijn, zullen zij hun broer wel harte
lijker verwelkomen. Is het niet zo?
Ben ik niet je broer?" En, hij begreep
met veel vertoon van hartelijkheid
mevrouw De Peyster's arm en gaf
haar een waarschuwend kneepje.
Mevrouw De Peyster knikte flauw
met het hoofd.
Mathilde", dus wendde hij zich
tot haar met de openhartigheid van
een broer, „nu kon je wel eens aan
die twee heren daar vertellen, dat
ik niet slechts je broer ben, maar de
enige broer, dien je hebt.
Zo is het toch zus?"
„Ja", gaf Mathilde met tegenzin
toe.
„Wel", zei de chef, „nu alles in or
de is, zullen wij maar gaan. De fami
lie schijnt de verrassing nog altijd
niet te boven".
Toen zij weg waren, ontdeed de
heer Pyecroft zich van jas en hoed
en stond, daar voor hen, ontbloot van
zijn geestelijke waardigneid, weer
geheel en al de brutale jonge man
van een uurtje geleden. Met angst en
ontzetting staarde mevrouw De Pey
ster hem aan. Wat zou er nu weer
gaan volgen? Zij dacht niet anders of
hij zou nu zeker haar ware identiteit
kennen.
Hij begon met de dames geruststel
lend toe te lachen.
„Wel zo", zeide hij toen, „je wou
me daar stilletjes ontglippen. Ik dacht
toch, dat het beter was, dat iemand
voor belangen opkwam en je veilig
bewaakte. Vandaar dat ik je gevolgd
ben. En, toen ik de agenten alleen
naar buiten zag komen, dacht ik bij
me zelf: „Die twee hebben het weer
eens klaar gespeeld hen om den tuin
te leiden!"
(Wordt vervolgd).
