Reizen in Rijnland £3 „Ouders kunnen volkomen gerust zijn over hun jongens in Indië Oplossing van Paaschpuzzle RADIO Washington g Square ooooooo [ZATERDAG 26 APRIL 1947 DE LEIDSCHE COURANT PAGINA 4 Paardengetrappel in Voorschoten door Volgens de regels, tevoren opge steld als leiddraad, handleiding eri leidend motief bij deze diepgaande toeristieke navorschingen, welke in doordachtheid en wijde wiekslag slechts door die van den heer Sa muel Pickwick en zijn paaltje/ we ■willen niet zeggen overtroffen, doch misschien wel geëvenaard worden, zou het onze plicht geweest zijn bij ons eerste contact met Voorschoten een bezoek te brengen aan de Herv. Kerk. Voorschoten is namelijk in meerderheid nïet-katholiek, maar hel zou onjuist zijn daaruit de gevolg trekking te maken, dat het in meer derheid Hervormd is. Er zijn even veel Katholieken als Hervormden. In een van onze vorige reisverha len hebben we reeds terloops en ais het ware vagelijk aangeduid, dat uit sluiting zwaarwichtige redenen ons cr toe brachten van onze stelregel af te Wijken en inbreuk te maken op onze striktelijk in acht genomen neu traliteit. „Egbert" kwam Engeline hier te cnpas tusschenbeide „zit niet zoo te leuteren". „Dat moet wel" antwoordde de aangesprokene „want de vergaarde stof is schaarsch, en we zullen de grootste moeite hebben een verhaal in elkaar te flansen." „Dij maar flink uit" hitste Eduard op. „Het komt er niets op aan, want niemand leest het." Welnu die zwaarwichtige rede den waren geen andere, dan deze, dat wij voor het bezoek aan de kerk een sleutel behoefden, welke wij maar niet machtig konden worden. Telken male belden wij bij den kos ter aan, doch wij kregen geen ge hoor. In spanning en afwachting ston den we ook nu weer vóór de deur op het kerkplein uit te waaien, scherp luisterende of voetstappen achter de deur hoorbaar werden. Ons geduld werd op de proef gesteld tot de deur openging en des kosters echtgenoote, mevrouw Zuyderduyn door haar vriendelijkheid al onze voorafgaande teleurstellingen deed vergeten. In ruil daarvoor ontvingen we een andere teleurstelling. Het interieur van de kerk is ijskoud en, de groen- geschilderde, ijzeren, gofchiekerige preekstoel weggedacht, zou het even goed een vierkante vergaderzaal kunnen zijn. „De Synode kan er onmogelijk be zwaar tegen maken" oordeelde Eduard „dit gebouw voor een doo- den-herdenking vrij te geven". Op de toren na is de kerk in 1868 totaal, en totaal smakeloos, ver nieuwd, dank zij de geldelijke hulp van mejuffrouw M. I. H. Kuys, zoo als een steen met het kuysche wa pen vermeldt. De preekstoel hebben we reeds weggedacht, maar dat be hoeft niet te geschieden voor het fraaie orgel uit 1720, in welks om hoog-strevende bouw een gevleugel de engelenkop triest naar buiten kijkt en dat bekroond wordt door de alliantiewapens van de families Was senaar en Bentinck. Er hangt ook een tekêtbord, waarop de Twaalf Arti kelen des Geloofs en het Onze Vader zijn uitgeschreven, iedere nieuwe re gel met kunstig in elkaar-gevlochten hoofdletters beginnend. Dit tekst- bord uit 1636, verdeeld door vergul de kolommetjes en in een kleurige omlijsting van wapenschilden, heeft een moderner even-knie in de Lijst van Predikanten, door jhr. H. A. Steengracht bij de vernieuwing van de kerk aangeboden. Zelfs in deze weinig-opmerkelijke tempel vonden we toch nog iets op merkelijks: een bisschoppelijke troon voor drie bisschoppen tegelijk. Een bank, tegen de zijmuur wordt over huifd door een hemeltje van purper fluweel met purperen franjes en af gesloten door dito gordijnen- De bank is met purper-fluweel gekussend en de ligplaats voor de Bijbels met pur per fluweel overtrokken. In deze episcopale luister zetelt de ambachts heer. Het wapen in een der ramen, drie maantjes met als helm-teeken een zwarte hoed met molen-wieken, en onderschreven „Duivenvoorde" her innert er aan, dat de ambachtshee- ren sinds overoude tijden op dat be roemde kasteel een paar kilometer buiten het dorp wonen. „Je wordt hier maanziek" klaag de Engeline, toen we, na de kosteres- se bedankt te hebben, de van om streeks 1480 dateerende toren beke ken. Op de toren is een windvaan met halve maantjes gespietst, terwijl ook op de vier hoek-torentjes naast de spits ruggelings liggende Turk- sche manen geprikt zijn. Drie zwarte wassende manen op een gouden veld, drie „wassenaren", vormen het wa pen van Voorschoten, dat men over al tegenkomt, ook op de vuilnis auto. We werden er bijna door onderste boven gereden, terwijl we de Voor straat in-koersten. In de Voorstraat is anders ruimte genoeg. Het is meer een lang-gerekt, aan beide uiteinden zich vernauwend plein, waar men wandelt onder een doorluchtig ver- wuift van lindeboomen, een van de allerprachtigste dorpsstraten van ge heel ons land. De Voorstraat is de loem van Voorschoten. In zomerschen blader-dos een groene licht-door- speelde tempel, waarvan de boom- stainmen de pilaren en het tot één groot prieel samengestr en gelde loo- ver het gewelf uitmaken. De Voor straat heeft een acoustiek, welke niets opvangt van het razen en jach ten van het moderne verkeer. Ze ligt in klooster-stilte zich te zonnen. Ieder jaar, op 28 Juli, wordt ook deze rustieke tempel „gemaakt lot een roovershol". Dan wordt er, en dat sinds onheugelijke tijden, de ver maarde paardenmarkt gehouden. Dan hangt het witte kruis uit, ten teelten van „marktvrede", dan draven er de paarden, dan klappen de handen in elkaar, dan staan er kramen en ten ten en stikken de café's van tabaks dampen- Dan is het kermis. Wie nooit de Voorschotënsche paarden markt bezocht, moet dat evenement beslist eens meemaken. De drukte in deze entourage is een oud-Holland- sche gravure in 't volle leven terug geroepen. Het is er soms levensge vaarlijk ook de paarden voelen de kermis in hun beenen maar het loopt altijd zonder ongelukken af. Bij die feestelijke gelegenheid staat de koopwaar aan weerszijden van de straat met de koppen naar el kaar toe. Dat is de verklaring van de lange rijen riool-dekseltjes, die men in het plaveisel van de Voor straat aantreft. Ze dekken de gaten af, waar gedurende de paarden markt de palen staan, waaraan de dié ren worden vastgebonden. De Voorstraat dankt zijn roem aan de allee van linden. De huizen dra gen er niet veel toe bij, als ze maar niet storend zijn. Het ambachtshuis, met zijn hooge trapgevel, en enkele andere patriciërshuizen, zijn siera den voor de straat." De aardige café's, met ongewone namen als „De Op gaande Zon" en „Het metalen kruis 18301831" (met uithangbord; een van de vroegere kasteleins nam deel aan de Tiendaagsche Veldtocht) ma ken er de sfeer van oud-Hollandsche ersengymnastiek Wie weet 't? 1. Weet u, hoe groot ons weke- lijksch broodrantsoen is voor volwassenen? 2. Wie is JanSmeterlin? 3. Weet u ongeveer hoe de ge middelde temperatuur in Fe bruari van dit jaar geweest is? 4. Wat is het verschil tusschen een Kerkvader en een Kerk leeraar? 5. Kunt u 5 boeken noemen van Arthur van Schendel? 6. Van wie is operette „Die lus tige Witwe"? 7. Met welke zinnebeelden worden -de 4 Evangelisten vaak uitgebeeld? 8. Wat is het verschil tusschen een kathedraal en een basi liek? 9. Wie schreef het tooneelstuk „De ingebeelde zieke"? 10. De film „Gaslicht" is dat een Amerikaansche of een En- gelsche film? Wie is de- re gisseur ervan? Voor antwoorden zie elders in dit blad gedegen genoeglijkheid i nog echter, evenals de „travalje" van een hoef smid bij de uitmonding van de straat, een merkwaardigheid, die in eere moge worden gehouden. De smid, die niettemin met zijn tijd mee gaat, heeft op de travalje laten schil deren: „Autogeen en electrisch las sen" een combinatie van oud en jcng, die aanbeveling verdient. De traditie bewaren, met open oog voor het nieuwe dat is ook de tactiek, die Voorschotens gemeentebestuur ten opzichte van de Voorstraat volgt. Daarvoor alle hulde. Voüte in gesprek met zijn verdediger mr A. W. Kymmel. Ex-burgemeester VoCte staat terecht Heden is het proces begonnen te gen den 57-j. E. 3. Voute uit Bergen (N.-H.), die tijdens de bezetting door den Rijkscommissaris Seyss-Inquart tot .burgemeester .van Amsterdam werd benoemd. De heer Voute, die na de bevrijding geruimen tijd in een interneeringskamp heeft doorge bracht, werd enkele maanden geleden in afwachting van zijn berechting in vrijheid gesteld en woont thans te Amstelveen. Het Aimsterdamsch. bijzonder Ge rechtshof werd gepresideerd door prof. mr. J. A. van Haimel. Mr. N. J. G, Sikkel, procureur-fiscaal, verte genwoordigde het O.M. Raadsman van den ex-burgemeester is mr. A. W. Kymmel steld uit. Voute's „aangename relaties", zoo als prof. v. Hamel het uitgedrukt, met tal van vooraanstaande N.S.B.- ers, als prof. Westra, Woudenberg, Feldmeyer worden in het licht ge steld met behulp van brieven, kran tenknipsels en andere documenten. Uit de stukken blijkt, dat Voute samen met Rauter een bataljon troe pen heeft geinspecteerd, zegt prof. v. Hamel: „U wist toclh dat de handen van Rauter dropen van het bloed1 van jonge Amsterdammers!" Verschil van meening ontstaat dan tusschen den procureur-fiscaal mr. Sikkel en den verdediger Kymmel over een rapport, dat eerstgenoemde heeft laten vervaardigen en dat be staat uit persuittreksels en kranten foto's en waarvan de laatste de juri dische waarde ontkent. Toen bleek dat Voute deelgenomen had aan een feestmaaltijd in de Eu- terpestraat, zei prof. v. Hamel dat deze plaats voor de Amsterdammers weinig meer afweek van de hel. Na uitvoering getuigenverhoor hield de procureur-fiscaal, mr. Sikkel zijn requisitoir. Daarbij verklaarde 'hij eerst, dat hij na veel aandrang in 1945 ver- daolite's vrijlating heeft bevorderd, omdat dit, gezien in het geheele be leid ten aanzien der gedetineerden en de onzekerheid over de vraag, hoe verd.'s optreden als burgemeester zou worden gewaardeerd, moeilijk anders kon, waarbij ook verd.'s ge zondheid een factor was. Mocht het Hof echter thans mee- nen,' dat verd'.'s onmiddellijke ge vangenneming geboden is, dan zal de proc.-fiscaal daaraan zeker vol doen. Mr. Sikkel schetste verd. als een aparten verrader van groot formaat, die reeds door zijn figuur en de po sitie, die hij in Amsterdam bekleed de, door zijn dingen naar en aan vaarden van het burgemeesterschap den vijand hulp heeft verleend in diens streven om het burgerlijk be stuur te nazificeeren en het verzet te belemmeren. Daartoe had de vijand hem welgzinde personen noodig, die vertrouwen konden wekken, waar voor de Duitschers zelf veel te grof waren. Of verd. als zulk een werktuig voor de Duitschers vruchtbaar is ge weest, achtte de proc.-fiscaal van minder belang. Verd was voorstan der der Groot-Europeesche gedachte en zag ver vooruit de mogelijkheid HOOFDAALMOEZENIER VAN STRALEN: Hoofdaalmoezenier kolonel H. J. J. M. van Straelen, die midden Febru ari naar Indonesië was vertrokken, is dezer dagen per vliegtuig op Schip hol teruggekeerd. Met hetzelfde vliegtuig arriveerden ook de Aarts bisschop van Calcuttta op doorreis naar Brussel, en de hoofdveldpredi- diker in algemeenen dienst kolonel ds. de Kluys. Ter verwelkoming van Kolonel van Straelen waren aanwe zig de aalmoezeniers Schoonebeek, Goossens en Determeyer en hoofd- vlootaalmoezenier kolonel J. F. de Sain. Onmiddellijk na zijn aankomst in zijn woning had de „Msbd" 'n onder houd met kolonel Van Straelen, die hoewel zichtbaar vermagerd ten ge volge van twee maanden onafgebro ken reizen door den Archipel er niet temin gezond en sterk uitzag. Gevraagd naar de indrukken van zijn reis, verklaarde kolonel Van Straelen buitengewoon tevreden te zijp, zoowel over de houding der sol daten als over de medewerking van de legerautoriteiten. Per vliegtuig heeft hij practisch den geheelen Ar chipel bereisd. Om slechts enkele der grootere plaatsen te noemen: hij be zocht de troepen en de fronten te Ba tavia, Bandoeng, Semarang, Soeraba- ja, Makassar (Groote Oost), op Su matra, Palembang, Padang en Médan. Behalve de Apostolische Vicafissen en Prefecten en andere Kerkelijke' autoriteiten heeft de hoofdaalmoe zenier zoo goed als alle aalmoeze niers met uitzondering van die van Oost-Borneo en Biak bezocht. De af stand, dien kolonel Van Straelen per vliegtuig aflegde, staat ongeveer ge lijk met den omtrek van de aarde. Wat vooral den ouders in Neder land bijzonder zdï interesseeren is het godsdienstig en moreele leven van hun jongens in Indië. Hierover had de hoofdaalmoezenier niets dan lof. „De ouders, wij kunnen het niet duidelijk genoeg zeggen, kunnen volkomen gerust zijn. Gezien het feit, dat de jongens de beschermen de factoren missen van het eigen huis en dus niet zoo sterk gecon troleerd worden en bovendien le ven in een omgeving met veelal heidensche opvattingen, verdient de godsdienstige en moreele hou ding van de jongens allen lof". Indrukwekkend vooral was de Paaschviering in Batavia. Met hon derden auto's kwamen daar de jon gens van alle zijden aan. Ruim 2000 soldaten waren daar bijeen bij de plechtige H. Mis op Paaschzondag, terwijl meer dan 1500 onder deze H. Mis communiceerden. Ook op de an dere plaatsen werden de Paaschvie- ringen druk bezocht. Volgens de ge gevens der aalmoezzniers gingen ze ker 90 procent der Katholieke solda ten ter H. Tafel evenals met Kerstmis. De aalmoezeniers verrichten prach tig werk vooral dank zij het feit, dat ieder onderdeel zijn eigen aalmoeze nier heeft. Bijzonder erkentelijk wa ren de soldaten ook voor het werk van Katholiek Thuisfront. HORIZONTAAL: '2. Dacosta. 6. Cos. 7. Ulm. 9. Conferentie. 11. As. 12. LS. j 14. Lycië. 16. Acuut. 19, Latijn. 23. Dut. 24. Hit. 26. Cis. 28. CD. 29. Manoeuvre. 30. Po. 33, Aria. 36. Stone.l 38. Eist l 40. Re. 41. Bles.j 43. Idem;, °rk r~ tone.' 45. Ge. 46 Denkbeeld. 48. Calais. 50. Oor. 51. Fecamp. 54. OK. 55. MS. 56. Korea. 58. Na. J 59. Ee. 60. Oefa. 62. Onlangs. 63. Riet. 65. Nerf. 66. Ober. 67 Zij. 68. Mgr. J 70. Enz. 72. Or. 74. Charade. 77. Delict. 1 79. Asfalt. 81 .82. Ir. AD. 83. Satisfactie. 88. Cairo. VERTICAAL: 1. Correctie. 2. Don. 3. Asfalt. 4. Tunnel, i 5. Alt. 6'. Costuum. 8. Militie. 9. Ca. 10. Es. 13. Ja. 115, In. 17. CD. 18. Utah. 20. Acre. 21. IJs. 22. Scharlaken. i24. Houtskool. 25, Tuinieren. 27. Zoetermêer. '31. Ei. 32. El. 34. Re. $OjL' 35. Abdis, vm 36. Sen. 37. Ede. :T.- 38. Emden. 39. SG. 42. Les. 44. Elf i 47. Borax. 48. Coo. 49. Amaryllis. 52. Carbonade. 53. Pet. 56. Knight. 57. Agenda.' 61. Fez 64. Ier. 68. MCC. 69. Ra. 70. E.a. 71. Zes. 73. CD. 75. Raffia. 76. Ut. 78. Iran. 80. Fair. 84. I.e. 85. S.A. 86. Ar. 87. Co Prijswinnaars zijn: G. J. Bosch, Johan de Wittstraat 3, Leiden. Th. Goedemans, Engelplein 11, Lis se. G. Pieterse, A. 20, Langeraar. De prijswinnaars kunnen ons mei den, welk boek 10 gld.) zij vei>"~ langen. van zulk een onder Diuitsohe leiding staande gemeenschap, waarin Neder land, hetzij geannexeerd of als va zalstaat, een plaats kon krijgen. En dan vooral Amsterdam, als de groot ste Rijnhaven. En misschien heeft zijn liefde voor zijn stad hierbij een rol gespeeld. Zijn „goede werken" waren dan ook geen goede werken! Als de proc.-fiscaal verd. alleen als een verrader van groot formaat beschouwde, zou hij zeggen: schiet hem dood. Doch rekening houdende met de omstandigheid, dat verd. tijdens de bezetting niet zooveel kwaad gedaan heeft en met de over weging van het geheele beleid ten aanzien van de politieke delinquenten op het oogenblik en de aan anderen opgelegde straffen, eisohte de proc.- fiscaal tegen verd. vijf jaren gevange nisstraf en ontzetting uit het recht om een ambt te bekleeden en uit de beide kiesrechten voor het leven. HAAGSCHE GERECHTSHOF. Wegens veroorzaken van lichame lijk letsel door schuld heeft zich voor de rechtbank te verantwoorden gehad de kolenrijder L. K. te Leiden, die met een door hem bestuurde auto iemand had aangereden. De rechtbank heeft verdachte veroor- deqjd tot f 50,of 25 dagen hech tenis. HAAGSCHE RECHTBANK. De (besteller Ibij de P.T.T. te Lei den H. B. heeft zich te verantwoor den gehad omdat hij gepoogd zou hebben zich een postpakket toe te eigenen, hetgeen verdachte ontkende. De Officier vorderde tegen hem acht maanden gevangenisstraf. De recht bank heeft veroordeeld tot zes maan den gevangenisstraf, waarvan vier maanden voorwaardelijk met drie jaar proeftijd. - Wegens heling heeft zich voor de rechtbank te verantwoorden ge had de schilder P. C. C. te Leiden, tegen wien acht maanden gevange nisstraf, waarvan vier voorwaarde lijk, en voorts ter beschikking stel len van de regeering was geëischt. De rechtbank heeft verdachte veroor deeld tot acht maanden gevangenis straf voorwaardelijk. HAAGSCHE POLITIERECHTER. Wegens het vervoeren van vleeseh zonder er vergunning voor te bezit ten stond P. A. uit Leidschendam terecht. De Officier vorderde tegen verdachte vier maanden gevangenis straf met aftrek van preventief. Het vonnis werd twee maanden gevan genisstraf met aftrek van preventief. P, M. v. L, te Leiden had zich te verantwoorden in verband met het verhandelen van textielpunten, die hij op onrechtmatige wijze in zijn bezit had gekregen. De Officier vorderde drie weken gevangenis straf met bevel tot onmiddellijk ge vangen nemen. De rechter veroor deelde conform den eisch. M. R. uit Leidschendam was wel op de hoogte dat het vleeseh, hetwelk door hem werd vervoerd, van een clandestiene slachting afkomstig was. En daarom vorderde de Officier tegen hem zes weken gevangenisstraf. De rechter veroordeelde tot twee maan den gevangenisstraf met aftrek van preventief. De boete, die aan R. v. R. te Ha- zerswoude werd opgelegd* beteekende niet zoo heel erg veel, doch de ver beurd verklaring kwam harder aan. Want verdachte had een varken ge houden, waarvoor hij geen vergun ning bezat. De Officier vorderde nu 10 boete of 5 dagen hechtenis, doch met verbeurd verklaring van het var ken. De rechter veroordeelde con form dien eisch. ZONDAG. HILVERSUM I, 301 m. 8.00 Nieuws; 8.30 Voor het platte land; 8.45 En semble; 9.30 Gram.platen; 10.00 Zon dagshalfuur; 10.30 Kerkdienst uit de oude kerk te Amsterdam; 11.45 Le zing; 12.00 Concert; 12.30 De Zon dagclub; 13.00 Nieuws; 13.15 Pierre Palla, orgel; 13.50 De spoorwegen spreken; 14.30 Orkest; 15.45 Film praatje; 17.00 „Bijbelverzen"; 17.30 Oome Keesje; 18.00 Nieuws; 18.30 Strijdkrachten; 19.00 Radiolympus; 20.00 Nieuws; 20.45 „De Markies", hoorspel; 21.15 Opera; 22.30 Muziek- mozaiek; 23.00 Nieuws; 23.15 Gram. platen. HILVERSUM II 4.15 M. 8.00 Nieuws; 9.45 Inleiding Hoog mis; 10.00 Hoogmis in het Minder broedersklooster te Venray; 11.30 Viool en piano; 12.00 Angelus; 12.45 „In 't Boeckhuys"; 12.30 Lunchcon cert; 13.00 Nieuws; 13.45 Apologie door prof. dr. J. B. Kors; 14.05 Ned. Kamerkoor; 14.45 Lezing over de atoomkracht; 15.00 Prono-'duo; 15.30 Zang; 15.45 „Terug op de schoolban ken"; 16.20 Lezing over Brazilië; 16.30 17.00 Ziekenlof uit de Kerk te Bloe- mendaal; toespraak van rector Hen- ning; 18.30 Zang en orgel; 19.30 Nieuws; 20.00 De gewone man; 21.15 Luisterspel; 22.15 Katholiek nieuws; 22.20 Avondgebed; 22.40 Septet; 23.15 Orkest. MAANDAG. HILVERSUM I, 301 m. 7.00 Nieuws; 7.30 Gram.muziek; 8.00 Nieuws; 8.15 Gram.platen; 9.15 Mor genwijding; 9.45 „Arbeidsvitaminen"; 10.35 Fluit; 11.00 „Op de uitkijk"; 12.00 Gram.platen; 12.35 Gram.mu ziek; 13.00 Nieuws; 13.15 Septet; 14.40 Liederen; 15.00 „Bonbonnière"; 16.30 Grepen uit de opera; 17.00 Orkest; 18.00 Nieuws; 18.15 Gram.platen; 18.30 Strijdkrachten; 19.30 Inleiding tot muziekbegrip: 19.45 Voor den land bouw; 20.00 Nieuws; 20.05 Radio- scoop; 22.15 Piano; 22.45 Lezing; 23.00 Nieuws; 23.45 Gram.platen. HILVERSUM II, 415 m. 7.00 Nieuws; 7.30 Orgel; 8.00 Nieuws; 8.30 Morgenconcert; 9.50 Gram.platen; 10.30 Morgendienst; 11.00 Orgel; 11.15 Van oude en nieuwe schrijvers; 11.35 Piano; 12.00 Muziekcorps; 13.00 Nieuws; 13.15 Sextet; 14.00 Voor jon ge moeders; 14.40 Non-stop; 15.00 Strijkkwartet; 16.00 Bijbellezing; 16.45 Orkest; 17.45 Kinderkoor; 18.00 Sport; 18.30 Sport; 19.00 Nieuws; 19.40 Piano; 20.00 Nieuws; 20.15 Or gelconcert; 21.10 De nieuwe spelling; 21.35 Harmoniemuziek; 22.00 Nieuws; 22.30 Gram.platen; ,22.45 Avondover denking; 23.00 Werken van Mozart. Is Uw Radio defect? B«l. 24244 DE RADIOTECHNISCHE DIENST I.E.M.C.0. N.V., Nieuwe Rijn 32 Repareert vlug, betrouwbaar en vakkundig T - - oooooooo Humoristische Avonturen-roman. door: LEROY SCOTT 28) Zwijgend gingen zij verder, steeds be zield door den éénen wensch: Een zoo groot mogelij'ken afstand af te leggen alvorens verdere plannen te maken. Bij de Fourteenth Street kwamen zij een politie-agent voorbij. Zij voel den zijn oogen op hen branden en schoven haastig langs hem. Trouwens het was geen verbeelding; de man een Ier, keek hen scherp aan. Maar dit lag meer in de omstandigheid, dat hij met zijn aangeboren zin van hu mor onmiddellijk het komische van het tweetal daar voor hem doorzag. Het was toch juist alsof een dame met haar zelve uit wandelen ging. Het bleef echter bij kijken; de man zei geen stom woord. Een eind verder, bij Union Square, waagde zij zich aan een juist pas- seerende taxi. Nu zij eenmaal buiten bereik van Jack en Mary waren, drong zich de groote noodzakelijk heid aan hen op een schuilplaats te zoeken. Op de vraag van den chauf feur: „Waarheen, dames?" antwoord de mevrouw De Peyster zonder dra len: „Hotel Dauphin". Hier was de echte mevrouw De Peyster onbewust aan het woord; de Dauphin toch was een van de voornaamste hotels van New York. Nog geen zes maanden geleden had zij in dien Dauphin een bal gegeven ter eere van den hertog de Crecy. Het was anders geen ge woonte van haar buitenshuis te ont vangen. Zij zond nooit meer uitnoodi- gingen rond dan er plaats was in haar eigen huis. En aan dit gebruik hield zij zich stipt. Maar voor dezen éénen keer had zij gemeend een uit zondering te moeten maken en zij had er geen spijt van gehad. Haar verwachtingen waren niet hoog ge spannen geweest; want zij had ge meend, dat bij een feestelijkheid op zoo'n groote schaal de goede vormen en dé bediening wel eens in het ge drang konden komen, 't Was echter meegevallen; zij, die zoo stip was, waar het haar stand gold en zoo bui tengewoon veeleisehend, had niet de minste reden tot beklag gehad. De partij was tot aller genoegen schit terend verloopen en nog lang daarna overal met ingenomenheid bespro ken. Het hotel was in haar herin nering een huis van verfijnden smaak dat allerlei comfort bood en zijn gas ten een uitgelezen ontvangst wist te bereiden. Zij was van plan eenigen tii'd hier in afzondering te leven; dan wilde zij eerst eens tot kalmte komen en daarna zien, wat haar te doen stond. De taxi draaide nu de Fifth op haar tweede rit op dezen veelbewo gen avond door de bekende avenue en achterover leunend in de zachte kussens, begon ze een weinig te be komen van al den angst en de hevige verschrikkingen, waaraan ze dezen avond was blootgesteld geweest. En nu trokken van lieverlede al de ver schillende momenten haar geest voor bij. Vooreerst die huiverige scène met Willem, den koetsier. Liefst zou zij daar nooit, nooit meer aan denken. Maar dat ging heusch niet. Al te goed herinnerde zij zich den koude, trot- schen blik waarmee hij enkele mi nuten geleden Mathilde had aange zien. Wat zou er nog volgen? Als hij eens ontdekte, wie hij dien avond voor Mathilde had aangezien! Neen, dit mooht niet. „Mathilde", begon zij na even te hebben nagedacht, „ik heb je iets te zeggen". „Ja, mevrouw?" „Ik verbied je ten strengste ooit aan iemand, en zeker niet aan Wil lem, te zeggen, dat ik het was, die hij dien avond reed". „U kunt op mij rekenen, mevrouw" „Beloof je het mij, Mathilde?" „Ik beloof het mevrouw". „Goed dan, ik vertrouw je".. En van dezen last ontslagen, leunde zij opnieuw achterover en durfde zich zelfs een weinig rust te gunnen. De taxi hield nu voor den Dauphin stil. Een lakei wiens jas bedolven was onder een menigte gouden tres sen en rijen glimmende knoopen, hielp hen uitstappen. „Betaal even, Mathilde", comman deerde mevrouw De Peyster! Het was haar gewoonte, wanneer ze met de huishoudster boodschappen deed, dat ze deze een en ander liet betalen. Dit gebeurde altijd uit een groote vierkante zwarte leëren tasch, die Mathilde op straat altijd; bij zich had en als het ware met haar persoon vergroeid scheen. De dames gingen nu den Dauphin binnen langs andere lakeien, even deftig *als hij, die hen uit de taxi ge holpen. Zij wandelen door een prach tige marmeren hal, waar rijke Ooster- sche kleeden alle geluid dempten. De hal liep uit op een groote zaal, deftig en smaakvol gemeubileerd, waar het licht der electrische lampen zoo bui tengewoon getemperd was, dat het scheen, als gloeiden overal fijne pare len. Het vertrek was als geschapen voor rust. Mevrouw De Peyster, met Mathilde in de achterhoede, ginig op een loket af. waarin een lieer in avcndcostuuan zat, ^met het air van een eerste sec retaris aan de een of andere ambas sade. „Een suite", zei mevrouw De Pey ster zoo gewoon mogelijk, „één zit- twee slaapkamers en badkamer". „Te uwer beschikking", zei de def tige mijnheer. „Ik heb een heel mooie suite op de vijftiende verdieping met uitzicht over het park". „Dat is dus in orde". „En nu, den naam?" En de man had al een /pen. „Mevrouw David Harrison", be dacht mevrouw De Peyster. „Waneer wensohen uw meesters de kamers te betrekken?" klonk weer de afgemeten stem van den secretaris. „Onze meesters?" herhaalde me vrouw De Peyster. En toen met heel begrijpelijken trots: „De kamers zijn voor ons zeiven. Wij wensohen ze meteen in gebruik te nemen". De oogen van den maii namen eerst haar van top tot teen op en richten zich toen op Mathilde. Het was ge makkelijk te zien dat deze een onder geschikte betrekking bekleedde, en daar de twee vrouwen gelijk gekleed' waren, moet haar gezellin ook iemand; van denzelfden stand zijn. „Het spijt mij maar de suite is niiet beschikbaar", zei d'e heer op hof- felijken toon. „Niet beschikbaar?" „Ik wensch hier niets meer aan toe te voegen". „Maar daar ben ik niet tevreden mee; ik sta er op, de reden te kennen" „Als u dan beslist meer wilt weten de Dauphin is niet gewend bedien den te ontvangen, al zijn die bedien den dan ook de hoogste in rang". De man sprak met honingzoete stem. Voorzichtigheid toch kon niet scha den. Hij moest deze dames niet voor het hoofd stooten. Men kon nooit weten, tot welke aanzienlijke fami lies deze twee in betrekking stonden. „Wij ontvangen bedienden slechts dan, wanneer zij hun meesters ver gezellen en brengen hen dan naar 't kwartier dat voor personeel is be stemd. U zelf moet todh inzien, dat dat heel billijk is", voegde hij er haastig aan toe, toen hij zag, dat de dame maar steeds het hoofd schudde, „ter wille van den toon in ons hotel „Het kwartier voor het personeel bestemd!" bracht mevrouw De Pey ster er met waren afschuw uit. „U wilt zeggen, (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1947 | | pagina 4