Feest in de „Hartebrug" te Leiden
Eerste steenlegging „Ons Belang"
Ondernemende jongen sloeg zich er door
Washington f000™"!
Square ooooooö
MAANDAG 14 APRIL 1947
DE LEIDSCHE COURANT
PAGINA 2
TWAALF EN HALF JAAR PASTORAAT
„Juicht God toe, die onze helper is,
jubelt ter eere van den God van Ja
cob". Op den Zondag, die dezen ju
belzang in zijn Introitus heeft, vier
de de geheele Hartebrug-parochie
feest ,het feest van haar pastoor, die
12}/2 jaar lang in hun midden had
gestaan. En zij deed het geheel in den
geest van dezen Introitus-zang: in
kinderlijk-blij geloof, „quasi modo
geniti infantes", als kinderen in hun
prille jeugd. De 'kerk was
de bloemen gezet witte wol
ken van seringen en witte aza
lea's, fleurig afstekend tegen het
gloeiende rood der draperieën en het
rustige groen der waaierende palmen
en in het uitbundige licht van zon
en helle lampen zag zij er uit als een
stralende bruid. Het beste zilver op
het altaar blonk in Paasch-glanzen.
Met al den luister, waarover de Li
turgie beschikt op een feestelijken
Zondag als die van Beloken Paschen,
droeg de jubileerende pastoor om
10.15 uur de plechtige Hoogmis op.
geassisteerd door zijn medebroeders
en medewerkers in de parochie,
pater M. A. P. Booms O.F.M., als pres
byter assistens, pater A. Vermeulen
O.F.M. als diaken, pater P. B. Dijk
stra O.F.M. als subdiaken en pater G.
Hogenelst O.F.M. als ceremoniarius.
Gekleed in de gouden paramenten
van hooge feestdagen, schreed
stoet van priesters en rood-getoogde
acolythen, voorafgegaan door een
veertiental witte bruidjes met serin-
gentakken, door de kerk naar het al
taar,, waar pastoor Smitz de Hoogmis
opdroeg als dank voor den zegen, in
zijn pastoraat verkregen voor hem en
zijn parochianen.
Op het priesterkoor hadden plaats
genomen deken A. H. M. J. Homulle.
pastoor Th. M. Beukers en aalmoeze
nier pater A. Gasman, O.F.M.
Het kerkkoor voerde onder leiding
van den heer A. v. d. Spek de „Missa
in honorem Sanctissimae Trinitatis"
uit, besloten door het bekende jui
chende „Jubilate" van Aiblinger, op
het orgel begeleid door den heer S,
Theelen.
LOF EN DANK.
Om 6 uur celebreerde pastoor
Smitz O.F.M. met assistentie van pa
ter A. J. A. M. Duynstee O.F.M., aal
moezenier bij het Franciscus-Liefde-
werk. als diaken en pater A. Gasman
O.F.M., aalmoezenier bij het leger, als
subdiaken een plechtig Danklof tot
besluit van den feestdag.
Onder dit Lof richtte hij zich tot
zijn parochianen met een kort per
soonlijk woord van hart tot hart. Spr.
noemde het een voorrecht, twaalf
een half jaar lang pastoor te zijn, aan
het hoofd te staan van zulk een pa
rochie als de Hartebrug. Op de eerste
plaats om de kerk. De Hartebrugskerk
is de oudste parochiekerk van de stad,
de eenige, die het in den Protestant-
schen tijd heeft kunnen volhouden.
Gelegen op een strategisch belangrijk
punt, aan de samenvloeiing van den
Ouden en den Nieuwen Rijn met de
Mare, is deze "kerk, vólgens den
schrijver, van „Dit is Leiden" uiterlijk
een strijdende, van binnen echter een
biddende kerk. Elke dag is in deze
kerk een feestdag. Maar er is meer;
KAN ER OP GRONDBEWERKING
BEZUINIGD WORDEN?
In het jongste nummer van het
Landbouwkundig Tijdschrift geeft ir.
G. J. Vervelde een overzicht van de
ervaringen van verschillende onder
zoekers op het gebied van grondbe
werking. Vrijv/el alle zijn het er over
eens, dat er veel arbeid nutteloos aan
de grondbewerking wordt besteed.
De vaak verkondigde meening, dat
hakvruchten niet genoeg gehakt kun
nen worden, bleek onhoudbaar: meer
hakken dan voor de onkruidbestrij-
ding strikt noodzakelijk is, gaf zelfs
een duidelijke opbrengst verminde
ring. Eén keer stoppelen en één keer
voor het zaaien, ploegen of fraisen,
aangevuld met hakken tijdens den
groei is voldoende voor een goede
onkruidvernietiging. Het zal van be
lang zijn, dat dergelijke onderzoekin
gen ook voor ons land worden ver
richt. Als wij een keer ploegen of eg
gen kunnen uitsparen of wanneer on
ze grondbewerkingswerktuigen ver
anderd moeten worden om precies
datgene te verrichten wat voor den
groei nodzakelijk is, zal een belang
rijke besparing aan grondbewerkings-
kosten worden verkregen. Juist nu
men zoo sterk op rationalisatie en
mechanisati aandringt, is dit een van
de punten, die in de eerste plaats de
aandacht verdienen.
de Hartebrug is een heerlijke paro
chie, met heerlijke menschen, met een
heerlijke traditie en met een glorieus
verleden, dank zij den arbeid van
pastoors voorgangers. Reeds bij zijn
installatie als pastoor heeft hij dat
voorvoeld en zijn verwachtingen zijn
niet teleurgesteld. Als herder dezer
parochie brengt hij dank aan al zijn
parochianen voor hetgeen zij voor
hem geweest ^ijn. Voor hun gebeden
en hun medeleven. Hij dankt de jeugd een avond geboden werd dooor een
DE EERSTE KAJOTTERS
IN LEIDEN GEÏNSTALLEERD.
Het is geen gewoonte voor de pers
verslagen te schrijven van installatie
plechtigheden in onze Jeugd- of Jon
gerenbeweging. Doch ditmaal kon er
een uitzondering gemaakt worden,
daar het hier een installatie-plech
tigheid betrof, welke voor het eerst
in Leiden heeft plaats gevonden.
Dat deze primeur door de Kajotters
uit de Dekenale Parochie voro hun
rekening was genomen, behoeft niet
nader onderstreept te worden.
Zaterdag-avond waren vele Kajot
ters, ouders en genoodigden bijeen in
uit de Dekenale Parochie voor hun
der Kajotter-ploegen „De Stuwers",
waarin de installatie natuurlijk het
hoogtepunt vormde.
Men heeft steeds beweerd, dat er
in de Jongerenbeweging zoo weinig te
beginnen is met de leden van 1718
jaar. Steeds zouden het de ouderen
moeten zijn, die alles voor hun reke
ning namen. Deze avond heeft echter
het tegendeel bewezen. De Stuwers
hebben n.l. hun naam eer aangedaan
dooi4 onder de stuwende leiding van
hun ploegleider hun eigen installatie
uitstekend en buiten verwachting te
omlijsten.
De installatie zelf werd door een
korte inleiding van dén aalmoezenier,
kap. Joh. J. Kooy, voorafgegaan,
waarin deze de installandi hun taak
als Kajqtter-Stuwer nog eens nader
omschreef. Een voor een kwamen de
jongens naar voren, en in alle eep-
vond een receptie voud, doch op een welgekoze.. ma-
met hun leiders en leidsters, de man
nen en vrouwen van de Katholieke
Actie, de Vincentianen, de Zusters
Garmelïtessen, die in de parochie zoo
succesvol werkzaam zijn, het kerkbe
stuur, het college van collectanten, het
zangkoor, kortom al zijn medewer
kers.
Niemand bouwt het huis alleen en
daarom doet de pastoor een beroep
op allen, hun medewerking te blij
ven geven. Blijft trouw aan onze kerk.
God zegene U en al uw dierbaren.
Na dit dankwoord werd een jui
chend Te Deum aangeheven.Het zang
koor voelde tijdens dit Lof de volgen
de gezangen uit: „Salutis humanae
sator" van J. Plag, „Magnificat" van
Jos Beltjens, het „Te Deum" van Alb.
Franssen en het „Tantum Ergo" van
S. Theelen.
Des middags
plaats, waarvan een over-talrijke nier, werd zij officiéél geïnstalleerd,
schare particulieren en afgev. van waarna de aalmoezenier een kort fe-
corporaties gebruik maakten om pas- 'A-i; --J
toor Smitz met dit jubileum te felici-
teeren en hem te verzekeren, hoezeer
zij hem als pastoor waardeeren. Aller
aardigst was de muzikale hulde, den
jubilaris gebracht door de Padvinders
van de parochie, welke hulde de pas
toor aan den ingang der pastorie in
ontvangst nam.
licitatie-woord sprak,
Een aardig blijspelletje besloot de
ze geslaagden avond, waarmee wij de
K.A.J. in de Dekenale Parochit kun
nen feliciteerèn, niet op de eerste?
plaats voor het gebodene, maar voor
al voor de inderdaad stuwende
kracht, die zich in hun beweging
blijkt te hebben ontplooid. H.
Arbeiderswoningbouw Ie Leiden herbegonnen
IJET WAS ZATERDAG voor de woningbouwvereeniging „Ons Be-
lang" en voor de huisvesting te Leiden in het algemeen een zeer
bijzondere dag. Immers, na zooveel jaren van stilstand in den woning
bouw kon dezen middag de eerste steenlegging plaats hebben van het
complex van 82 arbeiderswoningen, waarvan de eigenlijke plannen al
meer dan tien jaar oud zijn. Daarmee zijn we nog lang niet aan bewoning
van deze huizen zelf gekomen", zal men allicht zeggen, doch een eerste
steenlegging is in den regel nu niet bepaald het leggen van den aller-
eersten steen en wie dan ook een kijkje neemt bij het bouwterrein aan
den Zoeterwoudschen weg achter de Tomatenstraat, zal zien, dat er al
een behoorlijk steentje gemetseld ligt.
Woningen met douchcel
Niettemin, de eerste steenlegging
trok tal van belangstellenden, juist
omdat het hier het herbegin betee-
keïide van het mooie sociale werk
der woningbouwverenigingen. Aan
wezig waren o.m. de burgemeester,
jhr. F. H. van Kinschot en zijn echt-
genoote, de wethouders v. d. Kwaak
en Menken, de directeur van ge
meentewerken, ir. D. Boogerd, de di
recteur-hoofdinspecteur van de
Volkshuisvesting voor Zuid-Holland,
de heer G. F. E. Kiers, de directeur
der L.D.M., de heer ir. P. C. Linden-
bergh en voorts tal van afgevaardig
den van zusterverenigingen van
binnen en buiten Leiden benevens
tal van gemeentelijke ambtenaren,
die met het vraagstuk van den wo
ningbouw te maken hebben.
De% voorzitter van „Ons Belang"
sprak. voor de halve woning, waar
de eerste steenlegging zou plaats
vinden tot allen een welkomstwoord
en drukte er zijn spijt over uit, dat
-de "wethouder van fabricage, de heer
A.- J. Jon geleen, niet aanwezig kon
stede, nu weer een begin met den
bouw kon worden gemaakt na zoo
lange jaren stilstand en voor „Ons
Belang" is dit in het bijzonder het
geval nu het zesde bouwplan in be
gin van uitvoering is. Hij wees ver
volgens op het moeilijke werk van
den aannemer, den heer Stada en
memoreerde, dat een woning, die
voor den oorlog iets meer dan f 2000
kostte, waarop dan nog beknibbeld
werd, nu f 11.000 kost. Daarna dankte
spr. den architect, den heer C. Pon
sen voor zijn medewerking bij het
doorvoeren der plannen en hij hield
zich overtuigd, 'dat het gemeentebe
stuur erkentelijk is voor het mooie
sociale werk, door zoovele bestuur -
deren van woningbouwvereenigingen
in hun vrijen tijd besteed aan het
vraagstuk der volkshuisvesting. Ver
volgens dankte spr. voor de mede
werking van zoovele zijden onder
vonden, waarbij hij o.m. wees op het
feit, dat de dienst der gemeente-
nlantsoenen, die in volle medewer
king met het bestuur voor een pas
senden aanolant zal zorgen wanneer
de tijd daar is.
Tenslotte richtte spr. zich tot den
^Sn, terwijl hij hem hartelijk dank burgemeester, die als zoodanig kon
-bracht voor hetgeen door hem op weten dat er een tyd geweest
-het gebied van den woningbouw was
-gedaan.
Spr. noemde het een bijzondere
dag voor den woningbouw hier ter
dat metselaars tot burgemeester wer
den gebombardeerd. In tegenstelling
daarmede wilde spr. den burgemees
ter thans tot metselaar promoveeren
HENRY FORD, DE AUTO KONING
ÏJENRY FORD, de dezer dagen overleden automobielkoning, was een
bekende figuur over de geheele wereld. Overal liepen en loopen
nogde wagens, die zijn naam dragen, de lichte, handige blikjes en de
zwaardere; zij hebbefi hem geen windeieren gelegd, want hij gold voor den
rijksten man ter wereld. Zooals meer van die oude, schatrijke Amerika
nen, was Ford een jongen van eenvoudige kom-af, die zichzelf door het le
ven heeft geslagen.
-tvaó Europeesch fabrikaat, met min
De snelheid waarmede deze ban
den voortbewogen konden worden
werd bestudeerd en toegepast. Het re
sultaat was, dat meer wagens dage
lijks de loopende band op eigen
kracht konden verlaten.
Gedurende den eersten Wereldoor-
Hij prutste reeds
als jongen
Horloges of motoren?
-LI IdUl ilYdd U, IXICt ililll
(af meer succes getruikt werden, doch g produceerde de Ford Motor Com
ber werden nog geen auto's voor den Pany teger-roertuigen, Liberty mo-
3'haftdel gebouwd toren voor vliegtuigen, caissons, luis-
T it-.onc j i y-, ter-apparaten, stalen helmen en
:i jjL ree-f ein<telijk ?ijn Eagle booten vqor de Regeering.
eerste auto uit het schuurtje op het 0 31 December m8 le«de Ford
^aclftererf, na eerst nog een gat in het presidentschaD der firma neer
Pdergapiur gemaakt te hebben om den ,en van zijn z00n Edsbk jn
"wagen-door te kunnen laten. De 4 het v00rjaar van 1919 kocht h« alle
-f'feÏWeSCy !n er m°'.0r f66d h6t aandeelen op. die niet reeds aan zijn
Ford had plannen beraamd om hor- 1'-. chassia gemonteerd op vier famiije toebehoorden, zoodat de maat-
loges te maken tegen een verkoops- fl^wi€kn schaden Een fietsbel schappy met een kapitaal mn
prijs van één dollar, doch hij liet de- ®.as ingebracht op de benzinetank, j ioo.000.000 familie-bezit werd. In
In 1863 werd Ford, als zoon van ze ideëen varen toen zijn vadej- er op Aia €f11 .1.n*?°"d ad van 11-36 lllei; hetzelfde jaar werd de fabriek in Ri-
een welgestelden landbouwer, gebo- aandrong, dat hij thuis kwam om ^-at mJ. netzadel vervangen nad ver R0Ug€ gebouwd,
ten op een boerderij in de nabijheid hem met het.werk op de boerderij te door een biik, legde ordeemgevra- Gedurende de zestien jaar wan
■du j ivT^Tiirror, helpen. Terwijl hy hiermede bezig Ke" .ater ae .neoe.n "aar 1908 tot 1924 produceerde Ford
van Bearborn in de staat. Michigan. be20cbt gedurende den win- Wderlyke. woningin Dearborn af, j.o.ooo.000 .T-Fords, Bijna elk jaar
Hij bezocht een kleine dorpsschool ter van 1884 de handelsschool, expe-
en hielp tegelijkertijd zijn vader met rimehieerde metmachinerieën in 3
het gewone werk op de boerderij, zijn goed uitgeruste werkplaats en
maakte Clara Bryant, de dochter van
Reeds als jongen had hij er den slag een burman, het hof.
vergezeld van zijn vrouw en zijn \Verclen de prijzen verlaagd, zóodat-in
zopn Edsei 1926 de tour-Sedan verkocht wérd
Ford werkte nu aks hoofd-mgcnieur v00r $298 en de Roadster v00r
bu de Detroit Edison Maat§chapoy. j 2660
Toen hij die eerste wagen voor 200 In 1928 veranderde Ford zijn T.mo.
v», u... „y ^rpWTOr tataSZ vS tw^ del in -een mooi nieuw model A'
en gebruikte hij grove gereedschap- juffrouw Bryant, die hij „The Belie- aJj0P ae TOU ^an 1Jn lweeae welke vier jaar later opgevolgd werd
pen om aan onderdeelen van machi- ver" ging noemen, aangezien zy zelfs door de V-8.
nes te prutsen. Toen hij 12 jaar oud toen zijn beste vrienden aan hem Inmiddels had hy de aandacht ge- Zooals gedurende den eersten We-
was, gebeurden er twee dingen die gingen twijfelen, baar vaste geloof in JJ-M*?11 yan, ^fQrsTVn nn n€ zal5e"lui' reldöorlog was Ford tegen meedoen
zijn leven beslissend beinvloedden: zijn kunde behield. aanboden, d'er V.S. aan den twesden Wereld
hij kreeg een horloge en zag voor Tn het huis dat hii voor ziin vrouw bedr?.g genoeg was voor den oorlog. Na de Japansche sluip-aan-
het eerst een voertuig zonder paard gebouwd had maak J hij S'n «rste ;,H« XeI},et val op de marinebasis Pearl Harbour,
TT-- - ,ro_ Ho 'friet lang óf Ford en zijn financiers dienst van de oorlogsinspanning. De
tor. Hij was er van overtuigd, dat de ^eiden en de gereorganiseerde fir-
geruischlooze benzine-motor en niet
ving van dorschmachines. Hij bestu
deerde het mechaniek van zijn horlo
ge en na verloop van een jaar was stoommachine, de krachtbron voor t^dinr^rJir ró'mnanv
hij in staat elk willekeurig horloge de toekomst zou worden. Spoedig- Var <-omPany-
in elkaar te zetten. De locomobiel had kwam hy echter tot de ontdekking, Iachte Ford ,.pht. ook,
een geweldigen indruk op hem ge- dat hij zijn machine niet op een boerr
maakt en na een paar jaar kuntselde derij 20u kunnen bouwen. Hij had de ~ïïa verschilende wedervaardighe-
had hij een werkmodel gebouwd. mechanische uitrusting noodig die den .met geldschieters en na allerlei
men. slechts in een stad als Detroit tyfjen auto's geprobeerd te hebben,
Op zijn zeventiende jaar verliet hij kon vinden, zoodat het jonge paar in b£gpn Ford in 1908 aan een nieuwe
de ouderlijke woning en de school, 1891 naar Detroit verhuisde, waar type dat zijn bekendste auto zou wor- logsproductie nam Ford weer de lei-
wandelde de 14 k.m. naar Detroit om een baantje als machinist vond den. Het was het T-model, rumoerig ding op zich, die hij 25 jaar tevoren
zijn eemte betrekking te aanvaarden .een twaalfürige werkdag voor ongemakkelijk, leelijk maar zeer neergelegd had De plotselinge dood
bij de Michigan Car Works^waar hij 45 per maand. In een klein schuur- poëtisch. Nadat binnen vijf jaar van zijn zoon Edsel in 1943 was hier-
reparaties uitvoerde voor 1.10 per tje achter het huis werkte hij in zijn 50ö".000 exemplaren op de wegen van de oorzaak. In September 1945
dag. Reeds na een week verliet hij vrjjen tij'd verder aan den benzine- vêrschenen waren, werd het het mik- trok Ford zich weer terug waarbij
zijn eerste betrekking en gmg naar motor. punt van grappen en spotprenten, hij de leiding overdroeg aan zijn
een gieterij en Vverkplaats waar hy wftlke Ford als een goede reclame kleinzoon, Henry Ford de tweede,
$2.50 per week verdiende. Om wat Zijn eerste motor liep! voor zijn product beschouwde. Het die op 21 September 1945, 28 jaar
aandeelen-kapitaal van zijn maat- oud, de leiding op zich nam
geweldige fabriek in Willow Run
maü werd omgedoopt in de Cadillac werd gebouwd door de Ford Mij. om
B-24 Liberators te bouwen. De fa
brieken van Ford bouwden ook
tanks, vliegtuigmotoren, pantserwa
gens, jeeps en motoren voor robot-
bommen.
Henry Ford II.
In het midden van de grootste oor
extra-geld te verdienen repareerde
hij 's avonds horloges. Na een week voltooide hij den mo- ^happj,- wepd
tor en probeerde hem voor het eerst 2.000 000.
Een collega leende hem een exem- in December 1893, in de keuken der v
plaar van het Engelsche tijdschrift Fords, waar bevestigd aan de goot- Aan de ioopende band.
„World of Science" waar een be- steen, de bougie verbonden was aan
verhoogde tot Behalve fabrieken, bezitten Ford
en zijn familie een spoorweg, sche
pen, staalovens, smederij ijzer- en
kolenmijnen, bosschen en rubber- en
schrijving in stond van de kort tevo- de lichtfitting, terwijl zijn vrouw de
Üte 4.000 arbeiders in de nieuwe soja"toonen aanplantingen.
en uitgevonden explosiemotor van olietoevoer regelde. De motor liep! Highland Park Fabriek produceer- Ford's levensopvatting is niet ver-
Otto. Het artikel maakte zijn belang- Hetwas nu zijn ambitie de motor deii in 1911 34.528 auto's. De groote anderd sinds hij nog maar een kleine
stelling voor machines gaanife en hij te gebruiker als krachtbron voor een vraag leidde naar verhoogde produc- jongen was. Hij was altijd een voor
ging in dienst bij de Dry Doek En- vierwielige wagen. Dit was echter tie-snelheid, welke bereikt werd toen stander van het landleven, hard
gine Company. Na twee jaar werd niet zijn idee, daar reeds verschillen- Ford in 1923 begon te experimehtee- werken, practische opvoeding, een
hij machinist. de motor-voertuigen, hoofdzakelijk ren met de loopende band. sober leven, eenvoudig genoegens.
en hij verzocht hem den eersten
steen te willen leggen.
De burgemeester voldeed hieraan
en na deze plechtigheid richtte hij
zich tot de toeschouwers, allereerst
den wensch uitend, dat hij zijn proef
voor de promotie goed zou afgelegd
hebben. Spr. ging vervolgens den
gang van" zaken bij dit woningbouw
na en wees erop, dat het bestuur al
lerminst bij de pakken is gaan neer
zitten. toen de toestand na den oor
log nog niet al te best was. Van Juli
af zullen de woningen langzamer
hand betrokken kunnen worden en
het verheugt spr., dat ook voor de
groenvoorziening rondom speciale
maatregelen zullen getroffen wor
den. Leiden heeft een goeden naam
wat betreft den woningbouw en spr.
is getroffen door het uiterlijk van de
woningen der diverse vereenigingen,
waardoor zij een sieraad voor de
stad zijn. Spr. hoopt, dat de bestuur-
deren in de toekomst persoonlijk
zullen medewerken om de huismoe
ders de huizen goed te doen bewo
nen.
Na deze toespraak begaf men zich
naar het bestuurshuis van „Tuin-
stadwijk", welwillend door deze ver-
eeniging ter beschikking gesteld tot
het gebruiken van een kopje thee.
Toen dit gebruikt was, kwam er zelfs
een glaasje wijn en na den eersten
dronk op het welzijn van ,Ons Be
lang" en een voorspoedigen bouw
kwamen gelukwenschen van Federa
tie en zustervereenigingen los. Niet
minder dan zeven personen, w.o. ook
de aannemer en de architect, voerden
het woord, waarbij naast de felici
taties ook -verschillende actueële
kwesties ter sprake werden gebracht.
De heer Stada wees o.a. op de moei
lijkheden voor de aannemers, die al
les slechts „Jantje contantje" kunnen
krijgen en vroeg daarvoor de spe
ciale aandacht dergenen, die daar
mede te maken hebben. De heer
Ponsen deelde een en ander mede
over de woningen zelf. Het type zelf
is veel verbeterd, dank zij de mede
werking van de heeren Libót en
Kiers. De huizen hebben een. voor
kamer van 16 M2, daarachter een
kleinere kamer, die zoo noodig als
ziekenkamer gebruikt kan worden,
waardoor veel meer contact tusschen
gezin en patiënt blijft bestaan. Bo
ven bevinden zich de slaapkamers,
terwijl iedere woning een douchecel
heeft. Er zal toezicht worden uitge
oefend, dat deze ook inderdaad daar
voor en niet als aardappelenops^g-
plaats gebruikt zal worden. Een
nieuwigheid is, dat bij de voordeur
een betonnen staaf is aangebracht,
waardoor de kinderen, die niet bij de
bel kunnen, niet tegen de deur be
hoeven op te klauteren. Er zijn voor-
en achtertuinen, een schuur en ko
lenhok en een brandgang.
Tenslotte reikte de heer Ponsen
aan den heer v. Leeuwen, die met
de houtaankoop voor den bouw is
belast een houtvergunning uit, waar-
od binnen drie maanden alle benoo-
dipede hout zal kunnen worden aan
gekocht, zoodatalle woningen voor
den winter bewoond kunnen zijn!
Wij geven tenslotte hier nog en
kele cijfers, die den lezer Izullen in
teresseeren, Voor den bouw zijn be-
noodigd 600 M3 hout, millioen ge-
velsteenen, millioen binnenstee
nen, 30.000 K.G. ijzer vanwege het
vele beton, dat verwerkt wordt..
De woningen krijgen stalen ramen,
de benedenkamers hebben naadlooze
vloeren, zg. asbest magnesitvloeren.
Boven zijn er houten vloeren, de
zolder en het .'ak worden van beto~\
vervaardigd, en er worden Bruyn-
zeel keuken inrichtingen aangebracht
met heetwatergeyser voor keuken
en douchecel.
Na de toespraken sprak de voor
zitter een woord van dank voor de
vele geuite wenschen en zeide ver
heugd te zijn over de goede samen
werking met de zustervereenigin
gen en hij deelde mede, dat het plan
Noord Maresingel voor de Goede
Woning, de Eendracht en Ons Belang
waarschijnlijk ook dit jaar nog ver
wezenlijkt zal worden. Tenslotte
deed hij een beroep op den wethouder
van financiën, den heer v. d. Kwaak
en zijn staf van medewerkers om te
komen tot een zoo vlot mogelijke be
taling, in den geest als door den. heer
Stada was bedoeld.
Weer een Amsterdammer in den
val. Gisteren heeft de Leidsche
politie weer de hand gelegd op 'n Am-
sterdamschen inbreker, die zoo on
schuldig deed als 'n pasgeboren kind.
Op den Zijlsingel had hij geprobeerd
met een valschen sleutel binnen te
dringen in het huis van een brigadier
van politie. Er was natuurlijk nie
mand thuis en vermoedelijk heeft de
inbreker dat geweten. De buren za
gen evenwel hoe hij, met den rug
naar de deur staande, deze met een
sleutel trachtte te openen. Zij alar
meerden de politie, die hem inreken
de.en nog 23 sleutels met 'n leege
koffer op hem bevond.
Humoristische Avonturen-roman.
door:
LEROY SCOTT.
19)
„Willem, Maithilde zal je van een
paar veranderingen in mijn plannen
op de hoogte brengen. Ik heb daar
nog aan toe te voegen, dat zij in myn
afwezigheid heel alleen in dit huis
blijft, dat jij je moet beperken tot
je kwartier boven den stal en niet
hier moogt komen, en verder, dat je
alle maaltijden op mijn kosten bui
tenshuis neemt".
Voor eenig antwoord maakte Wil
lem een lichte buiging als wilde hij
zeggen: Begrepen mevrouw.
„En om de paarden niet te lui te
maken en Mathilde wat afleiding te
bezorgen, moet jij haar alle avonden
wat laten toeren".
Weer boog Willem op dezelfde
manier: Begrepen mevrouw.
Dus je weet nu, wat je te doen
hebt?"
„Volkomen, mevrouw De Peyster".
„Goed dan", en mevrouw De Pey
ster wuifde met haar hand ten teeken
dat hij kon gaan. 'tHad er veel van
of een minister, die een onderhoud
met zijn vorstin had gehad, de kamer
verliet.
„U zult toch zeker niet van plan
zijn", begon Mathilde, die haar ver
bazing harct niet kon verwerken.
„Ja, dat ben ik wel van plan; ik
ga iederen avond uit rijden in jouw
costuium", gaf haar meesteres ten
antwoord.
„Maar maar", bracht Mathilde
in 't midden.
„Maak je maar geen zorgen. Ik doe
natuurlijk een dikke voile voor en
Willem is een van de meest welopge
voede, minst nieuwsgiei^ge van alle
bedienden".
Mevrouw De Peyster stond daar in
haar volle majesteit, wachtend op den
bijval van haar toehoorders, een bij
val, dien zij ten volle verdiend meen
de te hebben voor het in haar oogen
buitengewoon verzonnen plan.
„Komaan, Mathilde, zeg mij miu eens
hoe vindt je het plan?" vroeg zij om
haar ondergeschikte de gelegenheid
te geven haar bewondering uit te
spreken.
„Daar het van u uitgaat, mevrouw,
zal het wel goed zijn", stamelde de
huishoudster.
„En jij, Olivetta, wat denk jij er
van?"
„Ik?" riep Olivetta, die de laatste
minuten slechts met de uiterste
moeite haar geestdrift had bedwon
gen, Parijs! het Louvre! het Luxen-
bourg! Versailles!" En zij sloeg haar
armen om den hals van haar nicht.
„Caroline toch! Caroline toch! O!
het is eenvoudig verrukkelijk!"
ACHTER DE SCHERMEN.
Den volgenden dag.
Olivetta had in haast eenige regels
geschreven aan haar kennissen en
als oorzaak van haar plotseling ver
dwijnen opgegeven dat zij tot her
stel van gezondheid eenigen tijd in
een afgelegen plaats van Maine zou
doorb brengen. Jack De Peyster was
weg de groote huisdeur en de ra-
doorbrengen. Jack De Peyster was
zijn gewone voorkomen van zomer-
deld alsof zij een beleg te doorstaan
zouden hebben het heele huis had
sche afzondering en boven in haar
zitkamer, waar dank zij de afsluiting
sledhts flauwe lichtstraaltjes door
drongen, zat mevrouw De Peyster
rusig de krant te lezen. Vooreerst
vertelde deze haar dat mevrouw De
Peystet dezen morgen op de Pluto-
nia was scheóp gegaan en eerst
's avonds laat aan boord was ge
komen. Ook stond er dat mevouw
De Peyster later dan gewoonlijk zou
terugkeeren, want dat zij van plan
was een grooten autotocht te maken
in streken, die gewoonlijk niet door
den grooten stroom van touristen be
zocht werden, misschien wel de Bal
kan-Staten zou bezoeken.
Mevrouw De Peyster was heel te
vreden met ziohzelf toen zij daar zoo
behaaglijk zat te rusten in haar luien
stoel. Ja, het is niet te veel gezegd,
als ik de de opmerking maak, dat zij
wezenlijk heel trotsch was, en geen
wonder, haar plan was werkeijk een
gelukkig plan en daarbij een plan,
dat 'in weinig hoofden zou zijn opge-
komenn. Tot nu toe waren de resul
taten heel gunstig geweest en er
bestond alle kans dat dit tot het eind
zoo zou blijven. En al was Olivetta
wel eens wat zorgeloos en onacht
zaam, dezen keer behoefde men daar
niet; bang voor te zijn, want zij was
van zulke uitstekende instructies
voorzien en met zooveel goede raad
gevingen afgereisd, dat van dien kant
geen gevaar dreigde.
Er bestond dan ook alle reden voor
mevrouw De Peyster's gevoel van
zelfvoldaanheid. Zij had niets dan de
waarheid gezegd toen zij verteld had,
dat Europa al niets nieuws meer voor
haar was en dat zij de reis enkel en
alleen deed ter wille van haar maat
schappelijke positie. Zij was wezen
lijk blij dat ze eens van die vermoei
ende verplichting af was. Het laatste
seizoen vooral was buitengewoon af
mattend geweest met diien onaange-
namen hertog De Crecy-affaire, neen,
zij verlangde niets dan rust. Zooals
alles nu geregeld was, en het scheen
haar soms toe dat een hoogeTe macht
hierin de hand had gehad, was haar
prestige gered, haar financieele zor
gen waren voorloopi'g van de baan
en zijzelf kon naar hartelust genieten
van eenige maandjes van ongestoorde
rust. Verder had zij haar boeken en
het gezelschap van Mathilde (wamt
in al die jaren van trou wen dienst was
deze voor haar meesteres meer een
vertrouwde geworden, iemand met
wie zij nog eens een praatje kon hou
den) en niemand die beter dan Mat
hilde voor den goeden loop der huis
houding kon zorgen. Overdag stond
daarenboven heel het huis tot haar
beschikking als zij zich eens wilde
vertreden, en iederen avond wachtte
haar het genot van een heerlijk toer
tje door de druikke straten achter den
onfeilbaren Willem. Hoe meer zij er
over nadacht, hoe meer de vacantie
haar toelachte.
Wat Jaok betreft, over deze maakte
zij zioh geen zorgen. Strengheid was
nu eenmaal noodig tegenover hem.
Een klein beetje ontbering zou -hem
niet schaden, integendeel hij zou wel
spoedig zijn dwaasheid inzien en weer
vatbaar worden voor gezonde, ver
standige red'eneering. Wanneer zij'
elkaar weer onder de oogen zouden
komen, dan, zij twijfelde er niet aan,
zou ze niet veel moeite hebban om
hem over te halen zijn plaats van
vroeger weer in te nemen. Over Ett-
hel Quinisard zou ze het hem niet las
tig maken; er waren nog genoeg meis
jes van goede familie.
Toen ging ze in gedachten de on-
eenigheid met rechter Harvey nog
eens na. Eindelijk dacht zij er rnu al
een beetj anders over. De vernede
ring. die zij eerst zoo deep had: ge
voeld, kwaftr haar nu niet meer zoo
verschrikkelijk voor; eigenlijk stond
ze toch boven zoo'n critiek. Zeker,
hij had haar gruwelijk beleedigd;
nooit nog had iemand zoo tegen haar
durven spreken, maar het bittere ge
voel van toorn had van 'ieverlede
voor een mildere stemming plaats
gemaakt en het slot van haar over
peinzingen was dat, daar zij hem nu
eenmaal van tijd tot tijd moest ont
vangen, zij beleefd tegen hem zou
zijn, maar zij zou hem toch altijd be
hoorlijk op een afstand houden. Nooit
zou zij zioh buigen, nooit hem ver
geven.
(Wordt vervolgd).
