Reizen in Rijnland
spreekt tot zijn onderwijzers
Op pensionaat in
Voorschoten
RECHTZAKEN
Wat er voor de Jamboree gebouwd moet worden
ZATERDAG 12 APRIL 1947
DE LEIDSCHE COURANT
PAGINA 3
p ENER AAL DE GAULLE, de Fran-
sche- held van het verzet, die na
het einde van den wereldoorlog het
lot van FrSnkrijk in handen scheen
te zullen nemen, maar zich na kor
ten tijd teleurgesteld terugtrok, be
gint zich opnieuw te roeren.
Onlangs sprak hij te Bruneval en
hekelde daar Je politieke verdeeld
heid der Franschen; hij kondigde aan,
dat eens dag zou aanbreken, waarop
het Fransche volk moe van al dat
partygetwist, zich eendrachtig aan
een zou sluiten om het Fransche na
tionale N belang te stellen boven de
partij-■belangen.
Dat was voor de communisten ge
noeg om alarm te blazen en den ge
neraal den oorlog te verklaren. Zij
voelden nattigheid en begrepen, dat
de aanval voornamelijk tegen hèh
gericht was, ofschoon de Gaulle zich
ook richtte tegen de andere partijen.
Op Tweeden Paaschdag heeft de
Gaulle opnieuw een redevoering ge
houden, ditmaal te Straatsburg; en
ook daar leverde hij critiek op het
huidige regiem der politieke partijen,
de noodgedwongen „samenwerking"
tusschen de M.R.P. (katholieken),' de
socialisten en de communisten, en
op de Grondwet. Van deze Grondwet
zeide hij, dat zij aanvaard was door
9 millioen kiezers, verworpen door 8
millioen en genegeerd door even
eens 8 millioen.
Dat zijn redevoeringen zooveel dei
ning veroorzaken in den politieken
vijver vindt ongetwijfeld niet alleen
zijn oorzaak in de' persoonlijkheid
van den spreker, maar voor een
groot deel eveneens in het feit, dat de
generaal den vinger heeft gelegd op
de wonde, waaraan Frankrijk dreigt
te verbloeden.
Hij heeft inderdaad groot gelijk: de
betreurenswaardige verdeeldheid der
Franschen belet een krachtige weder
opstanding na den oorlog, belet een
krachtig herstel en een krachtigen
wederopbouw.
Er zijn nu drie partijen aan het
roer, waarvan er twee elkaar niet
kunnen luchten of zien; de katholie
ken en communisten. Zij moeten wel
samengaan met de socialisten op de
wip in het midden, omdat zij afzon
derlijk niet over een meerderheid
beschikken, maar een homogene sa
menwerking is het allerminst. Een
machtelooze en krachtelooze regee-"
ring staat aan het hoofd van Frank
rijk, innerlijk in zichzelf verdeeld,
en de opzienbarende schandalenreeks
is slechts een uiting van den chaos,
waarin deze regeering het volk doel
loos rond leidt.
UOE KOMT FRANKRIJK uit dat
"moeras? De Gaulle heeft gelijk,
als hij het middel aanwijst: meer
eenheid, meer eendracht. Maar dat
weet iedereen, die niet ziende blind
is- De vraag is maar: hoe komt het
Fransche volk tot die zoozeer ge-
wenschte eendracht? En dat is juist,
wat De Gaulle niet aangeeft; men
tast in het duister omtrent zijn plan
nen tot het bereiken vah de door hem
gepredikte eenheid.
Hij laakt de politiek der partijen;
wil hij de partijen opruimen? Hoe
wil hij dat dan bereiken? Door een
nieuwe partij op te richten in de
hoop, dat het grootste deel van het
Fransche volk zich in die partij zal
vereenigen? De partij, die het dicht
ste bij De Gaulle staat, de M.R.P.,
ziet er geen heil in; hoogstens kan
men verwachten, dat er dan in plaats
van één groote M.R.P. twee kleine
partijen tegenover de communisten
zullen komen te staan.
Of wil De Gaulle een soort „bewe
ging" vormen, een meer vage volks-
groepeering zonder gedetailleerd pro
gram, welke „beweging" dan een
doorbraak van de partijen zal moe
ten bewerkstelligen? Wij hebben
zulke doorbraakpogingen van nabij
leeren kennen, waar zij aanvankelijk
eenig succes beloofden, zoolang er
een hausse van eenheidsverlangens
bestond, opgeroepen door een jaren
lange druk van buiten af. Zoodra de
nawerking van dien druk had opge
houden, was het met de eenheids
drang eveneens gedaan. Zou het in
Frankrijk anders gaan? Wij kunnen
het nauwelijks gelooven.
Of wil de generaal een staatsgreep?
De communisten schijnen daar wer
kelijk bang voor te zijn. Want zoo
zeggen ze waarom begint de ge
neraal thans met zijn actie, nu er nog
geen kijk op is, dat er binnenkort
verkiezingen in 't zicht komen. Als
er geen Kamerontbinding komt en
er is op het oogenblik geen reden te
zien, dat zooiets op til is dan zul
len pas in 1951 normale verkiezin
gen worden gehouden. Waarom be
gint hij dan nu reeds met» verkie
zingsredevoeringen? Misschien stuurt
hij op een plebisciet aan, om te doen
uitmaken, op hoeveel aanhangers hij
rekenen kan. Maar wie zal dat ple
bisciet dan uitschrijven? De regee
ring van het huidige Frankrijk zeker
niet. De generaal zal dan dwang moe
ten uitoefenen en dat is een staats
greep.
Alle totalitaire stelsel zijn op de
zelfde manier begonnen, zeggen de
communisten; zij willen allemaal de
andere partijen opruimen, om zelf
den baas te spelen.
Zij kunnen het weten, die commu
nisten, want zij hebben slechts te kij
ken naar Rusland, om hun stelling
bevestigd te zien. Maar de Gaulle is
geen Hitier en geen Mussolini, hij is
zelfs niet eens een Lenin of Trotsky,
om van Staling niet eens te spreken.
Hij is slechts een man, wien het
lot van Frankrijk ter harte gaat en
die het wijst op zijn fouten.
T^OT DIE FOUTEN behoort de te
groote. bereidheid van een groot
deel der, Franschen om hun steun te
geven aan de comm. leuze. En daar
om schreeuwen de communisten
reeds bij voorbaat moord en brand.
„Overigens merkt „De Tijd" te
recht op moet men toegeven, dat
het zwakke punt in de jongste rede
van De Gaulle gevormd wordt door
de vaagheid, waarmee hij het door
.hem' gewenétehte „rassemblement"
van het Fransche volk heeft gefor
muleerd. Daaraar bemerkt men, dat
hij, die als militair toch zeer goed
Nederlandsche smokke
laar in Engeland
veroordeeld
De Nederlander Jean B. P. Lelaux
ie te Londen tot een boete van 2500
pond sterling en twee jaar gevange
nisstraf veroordeeld wegens het
smokkelen van bijna elf millioen
bloembollen. De bloembollen waren
uit Nederland afkomstig en Lelaux
kocht voor de opbrengst in Engeland
autobanden, sigaretten en andere ar
tikelen, die hfj dan weer naar Neder
land smokkelde. Twee jachten, waar
mede het vervoer geschiedde, zijn in
beslag genomen.
De verdediger van Lelaux voerde
aan dat deze gedurende den oorlog
aan Engeland diensten heeft bewezen
als -mdergrondsch agent in Neder-
1?"
kan de boete niet betalen.
weet, dat de middelen zich moeten
aanpassen aan het doel, dat men er
mee hoopt te bereiken,, als politicus
den te volgen weg ook zelf niet
scherp ziet. Deze leemte in zijn ziens
wijze doet zich tes te ernstiger voe
len, omdat heel De Gaulle's staat
kundig denken berust op de gedachte
van het rassemblement. Naast het
binnenlandsche rassemblement im
mers stelt hij dat van de leden der
Fransche Unie en dat van de West-
Europeesche staten. Het tragische is
echter de geschiedenis der laatste
tien jaren bewijst' het dat derge
lijke rassen.blements slechts verwe
zenlijkt worden onder zeer zwaren
druk ysn buiten af en dat zij uit
eenvallen zoodra die druk opgehe
ven wordt."
Zoo is het. Maar toch hopen wij.
dat de Gaulle's stem niet zal zijn als
die vap één die roept in den woestijn
en geen antwoord krijgt. Moge het
Fransche volk begrijpen, wat het tot
heil en vrede strekt en dat verwe
zenlijken, zonder dat staatsgrepen én
gewelddadige doorbraken noodig zijn.
Het ware te wenschen, dat de Fran
sche eendracht een begin maakte bij
de Katholieken en de leiders van de
M.R.P. en De Gaülle elkaar vonden.
Gebeurt dat niet, dan vreezen wij
van de Gauule's actie eerder toene
mende tweedracht dan eendracht.'
Jong leven in den Amsterdamschen dieretuin. Mama kameel met haar
jong genieten tezamen van het koesterend voorjaarszonnetje.
DE BISSCHOP VAN HAARLEM
DE R.K DIOCESANE onderwijzersver. „St.Augustinus" kwam in jaarver
gadering bijeen. Na een H. Mis werd om half elf de 51ste algemeene
vergadering geopend door voorzitter H. G. de Boer, die een uitvoerige
rede hield waarin hij vele belangwek'^nde onderwerpen behandelde. Hoe.
wel de vurig gewenschte eenheid der onderwijzers in katholiek verband
nog altijd niet is bereikt, constateerde spr. dat men in de goede richting
gaat. Ook wat de salarispositie der onderwijzers betreft, kan het lang
verbeide K. B. thans spoedig verwacht worden.
door £3
De bevolking van Voorschoten be
staat tegenwoordig voor een groot
gedeelte uit geüniformeerden, uit
matrozen met bloote halzen, Capu-
cijner-paters met bloote voeten en
in wit-zwart habijt gewikkelde Do-
minicanssen. De marin heeft er een
opleidings-centrum, de Capucijnen
eveneens en zoo ook de Zusters Do
minicanessen. De marine heeft er een
men er soms in bonte mengeling door
elkaar wandelen en geven aan het
anders nogal stijve, op het hooge
zand uitgestrekte dorp een gemari
neerd en tegelijkertijd gereguleerd
karakter cosmopolitiseh als de
wijde zee en als de wijze Wereld
kerk.
De Dominicanessen hebben er de
oudste rechten, en zijn er zoo inge
burgerd, dat zij er niet anders be
kend staan dan als „de Zusters van
Bijdorp" wat veel gemakkelijker
en veel huiselijker op de tong ligt
dan de officieele benaming van Zus
ters Dominicanessen van de Congre
gatie van O. L. Vrouw van Senen te
Voorschoten".
Zij wonen, met als naaste buren
het kamp van de Jantjes, in de bui
tenplaats „Bijdorp".
Uit kloosterlijk-strategische over
wegingen was dit bosch geknipt om
er het moederhuis te vestigen van
een orde. die tot stelregel heeft:
„contemplata aliis tradere de
vrucht van still overweging aan an
deren mee te deelen". En ook Blink
in zijn „Van Eems tot Schelde" was
bij het zien van het achter een groei
gordijn verscholen Bijdorp van oor
deel: „dat de Katholieken een scherp
oog hebben voor de schoone plekjes,
om daar hun kerken, kloosters er
:cholen te bouwen".
Uit militair-strategische overwe
gingen vonden de Duitsche indrir-
gers het bosch ook geknipt maa
om het ontzettend toe te takelen mr-
bunkers, die er nu kris en kras ei
overal, als verlaten hermitages van
Oostersche monnikkenl verspreid lig
gen. Er staan in het bosch bijna méér
bunkers dan boomen, hardnekkige
bulten, die men bezig is met man
en macht uit te ioeien, om er jong
plantsoen voor inde plaats te stel
den.
De onderwijsvernieuwing komt
thans serieus aan de orde.
Dan richtte de voorzitter het woord
tot den oud-adviseur pastoor Heskes.
die deze functie 18 jaar bekleedde en
huldigde hem in een dankwoord.
Tegen haif een beVad de bisschop
van Haarlem, Z. H. Exc. Mgr. J. P.
Huibers, in gezelschap van zijn secr.
de stampvollê zaal. Voorz. de Boer
begroette Mgr.
Daarop nam Mgr. Huibers het
woord. Het is met groote liefde, dat
Mgr. zich in dezen kring bevindt, aan
wie de opvoeding van het katholieke
kind zoo veilig is toevertrouwd
Mgr.. herdacht den moeilijken tijd
voor de onderwijzers en de groote of
fers,'die gebracht moesten worden.
Een samengaan met andere onder
wijzersorganisaties achtte de Bisschop
vanzelfsprekend, voor zoover het de
uitwisseling van ervaringen betreft,
maar de wenschelijkheid van een fu
sie kan het Episcopaat niet inzien.
„Wat ons tezamen bindt is het ideolo
gische, het principieel katholieke be
ginsel. Er is geen onderwijs zonder
onderwijzer, geen onderwijzer zonder
ziel, geen ziel zonder levensbeschou
wing".
„Ge waart altijd trouw aan uw Ka
tholieken Bond", aldus de bisschop.
„Blijft dat en spant daarin al uw
krachten samen!
Dan kwam Mgr. te spreken over
het godsdienstonderwijs. Vernieuwing
daarvan is zeer moeilijk en reeds ja
ren wordt daaraan gewerkt. De wijze.
waarop' de les gegeven wordt, blijft
de taak van den onderwijzer! Het on
derwijs immers hangt niet zoozeer
van het boek af, als van de wijze,
waarop de onderwijzer het boek ge-,
bruïkt.
„Moge God u allen bezielen met
den H. Geest", aldus besloot Mgr,
„om het vak als een hooge roeping-en
een bezielend apostolaat te blijden
beschouwen, en het heilig vuur in u,
allen te bewaren".
Tenslotte gaf Mgr. den bisschoppe-
lijken zegen ,en werd de vergadering
geschorst.
Na de 'pauze werd tot secretaris ge
kozen',/ de heer J. Poncin te Bever
wijk. De aftredende secretaris, de
heer W. Speller, werd door den voor
zitter gehuldigd voor zijn-actief werk
sedert 1903. Den heer Speller werd
een cadeau aangeboden evenals den
heer v. d. Krogt wegens hun uitzon*
derlyke verdiensten.
De hoogst verdienstelijke voorzit
ter, de heer de Boer, werd door be
stuur en leden groote waa-rieering
betuigd voor de eminente wijze, waar
op hij het voorzitterschap heeft vej
vuld, om zijn groote verdiensten voor
het Katholiek' onderwijs en de Ka
tholieke onderwijzers jaren lang
Hem werd als blijk van oprechte
waardeering een geschenk geoffreerd
Besloten werd, de volgende jaar
vergadering te Leiden te houden.
Een voorstel, waarbij de actie tot
afschaffing van de classificatie no. 1
blijft, werd aangenomen. Evenzoo
een voorstel van de afd. Hillegom, er
op aan te dringen, dat de leerplicht
wet vooral bij het V. G. L. O. ten
strengste worden behandhaafd.
Door de Duitsche bemoeiingen is
in het groene gordijn, dat het kloos
ter van de buiten-wereld afsloot,
verschrikkelijk de mot gekomen,
zoodat bij het monumentale, uit het
jaar 1700 stammende inrijhek, men
de torentjes var* het gebouw reeds
kan begiuren. Wie van puzzelen
houdt, kan trachten de door een-ge
strengelde letters van het hek te ont
warren, en, na flink zijn best te heb
ben gedaan, de oplossing vinden in
„De Monumenten van Geschiedenis
en Kunst", dl. VII, van dr. E. H. ter
Kuile, op bladzijde 210.
Wij. die niet sterk rijn in zulke
raadsels, hebben gemakzuchtig met
een c>p bladzijde 210 gekeken; maar
dat is geen sport.
Wij waren trouwens veel
nieuwsgierig om op Bijdorp aan te
landen, een klooster, dat we al her
haaldelijk hadden bezien, maar nog
nooit door een toeristen bril. Door
zoo'n bril zie je de dingen anders
dan anders.
Zoo was het ons bij vorige bezoe
ken nog nooit opgevallenMaar
nu moeten we eerst vertellen, dat
dit klooster, behalve het moederhuis
ook een wijd en zijd vermaard in
ternaat en externaat met middel
bare meisjes-opleiding herbergt, dat
getituleerd en getuteleerd was „Nó-
tre Dame de Lourdes", welke chique
Fransche benaming de laatste jaren
vloeiend vertaald is in „O. L. Vrouw
van Lourdes", zonder dat deze over
zetting aan de chic van de onderwijs
inrichting afbreuk heeft gedaan.
Of nu dat Fransche Notre Dame
ons door het hoofd speelde.
maar toen we, op de brug over de
vijver, de kapel aanschouwden, met
haar torentjes ^n pinakels (een
pronkstuk van neo-gothiek) zagen
we plotseling voor ons niet de Notre
Dame van Voorschoten, maar de
Notre Dame van Parijs. De ranke
midden-toren lijkt ons een trouwe
nabootsing toe van de dalpniiter op de
Parijsche Kathedraal, met dit onder
scheid, dat de dakruiter hier
hoofd-toren is opgevoerd, waarbij de
kleine rij-torentjes op de tweede
rang komen.
Een beeld in de kapel-muur van
St. Thomas met een opengeslagen
„Summa" en een tuinbeeld van St.
Dominicus, brachten ons in Domini-
caansche sfeer. Op de paden van den
tuin wandelden Dominicaansche
zusters allen burgeressen van deze,
in onderscheid van een andere, god
vruchtige Dominicaansche Repu
bliek.
Het hoofdgebouw, van 1887, is
-jpelfs met het houten klokke torentje
erop, pretentie-loos en draagt het
opschrift: „Daminus qui incoepit,
ipse perficiat De Heer, die het
begint, zal het ook voltooien" een
vertrouwen, dat bfeloond is in het
verleden en ongeschokt gebleven
voor de toekomst, ook «nu de moder
ne schoolaanbouw, eeenige jaren ge
leden door brand verwoest, nog
steeds in puin ligt.
In deze voorgevel troont een mooi
Madonna-beeld, met de opdracht
„Reginae Rosarii Aan de Konin
gin van de Rozenkrans" een toe
wijding, die verschilt van de latere,
doch er volkomen evenwijdig mee
loopt en slechts een andere liefko
zende benaming is van dezelfde .hoo
ge Beschermvrouwe.
Als cicerone bij de bezichtiging
van de kunstschatten der kapel ge
leidde ons" niemand minder dan mgr.
Th. M. Bekkers zelve. Het is nu wel
duidelijk, waarom voor dezen keer
Engeline en Eduard van het tooneel
verdwijnen! Laten we veronderstel
len, dat Engeline een bezoek brengt
aan de belendende Jantjes en Edu
ard zich amuseert in ,JDe Opgaande
Zon" of in „Het Metalen Kruis",
beide estaminets in de Voorstraat.
De kapel van 1895 is een
kleine kruiskerk met voor een kapel
groote afmetingen. Het middenschip
wordt ingenomen door het fraai-ge-
sneden koorgestoelte van de Domi
nicanessen.
Tijdens het rectoraat van mgr. Bek
kers is het interieur, dat uitvoerig en
dik-op gepolychroneerd was, tot kal
mer tinten terugge-ebd. Wat loover-
arabesken aan het gewelf, een lichte
kleur-aanzet van de fantastisch-go-
tische kapiteelen beklemtoonen er
de mediteerende blankheid. Mgr.
vond in een ongetwijfeld begenadigd
kunstenaar als Wim Nijs den man,
die zijn plannen tot rijke verwezen
lijking voerde. Daarbij is niet in
een neo-iconocl^sme (beeldstorme
rij) de neo-gothiek uitgemoord, "maar
met behoud van wat er goed en mooi
was o.a. de prachtig-gesneden
biechtstoelen en de onderbouw der
zij-altaren 1 zijn de moderne kunst
werken er harmonieerend in opge
nomen.
Het hoog-altaar, van 1933, is een
bezienswaardigheid van den eersten
rang. Het is een vijfluik (op .een ko
lossale, gepolijst-hardsteeoen tombe)
waarvan de luiken, in dezen Paasch-
tijd, feestelijk openstonden en de
wat donkere kleurenpracht van Nijs'
compositie in volle glorie uitwaaier
den. Allesbeheerschend is de op het
kruis zegepralende witte figuur van
den koninklijk gekreonden Christus
tegen de opstrevende transen en
tinnen van het hemelsch Jeruzalem,
en omgeven door de sterk-gestyleer
de zinnebeelden, die altijd beschouwd
worden als symbolen van de vier
Evangelisten, doch die ook geïnter
preteerd kunnen worden als de em
blemen der levende schepping.
Op de zij-luiken staan links de
patronen van de Orde en de patro
nen van het bestuur der congregatie
ten tijde van de stichting van het al
taar rechts de patrones der Orde.
Catharina van Siena met de heili
gen, die bij haar mystieke inkleeding
(in een beschreven visioen) een taak
vervulden en de beschermheiligen
van het toenmalig bestuur van het
huis, waarvan de aanwezigheid van
den martelaar van Gorcum en rec
tor van een zusters-klooster St.
Theodorus v. d. Eem geen nadere
verklaring behoeft.
Een bizonderheid, die misschien
wel eenig ter wereld is, toont het ta
bernakel, een kostbaar gedreven en
met half-edelsteenen gekroond rust
huis, door Brom. Op de deur is het
Lam Gods geschilderd - tegen 'het
Boek met de Zeven Zegels. Een klas
sieke voorstelling op een tabernakel
deur zal men zeggen! Maar er is
toch iets bizonders. Wij hadden nooit
de noop durven koesteren, het reeds
in dit leven te aanschouwen! Anders
ziet men een gewoon lam afgebeeld,
meest mèt een vaantje (waarom?)
bij zich. Maar op deze tabernakel
deur is, op verlangen van den rec
tor, de tekst van de Apocalyps let
terlijk gevolgd:
„En ik zag midden tusschen den.
troon met de vier Dieren en tus
schen de Oudsten, een Lam
staan als geslacht, met zeven ho
rens en zeven oogen".
Dit Lam is op de Voorschotensche
tabernakel-deur bovennatuurgetrouw
afgebeeld, en, hoe vreemd de lezing
ook klinkt, om te zien is er niets
vreemds aan.
En dan nog een zin-rijke bizonder-
heid. Het Boek ligt opengeslagen bij
het vijfde zegel, bij dat tijdstip van
betrekkelijke rust uit het Boek der
Openbaring, waarin de vernietiging
van het heidendom afgesloten wordt
geacht en de ondergang der wereld
nog niet is ingezet.
En opnieuw een bizonderheid: er
is geen communiebank, maar een
laag koorhek, ontwerp van Karei
Krol. De communicanten knielen aan
met de handen onder een dwaal. In
het priesterkoor schemeren gebrand
schilderde ramen van Joep Nicolas,
uitbeeldend in Nieuw-Testamenti-
sche gebeurtenissen, de voornaamste
liefdewerken der congregatie: on
derwijs, verzorging van ouden van
dagen en ziekenverpleging.
Voorgelicht door een zoo begees-
terenden cicerone als mgr. Bekkers
zouden wij op nog veel meer kunnen
wijzen: op de in houten schilden uit
gesneden beeltenissen van het H.
Hart en Maria, die ons wel minder
bekoorden, maar in hun geheel ze
ker goed uitkomen; op de in gele ge
waden gehulde engelen, die in he-
melsche verrukking rond het altaar
dartelen: op de reliek-schrijnen,
waarmede op feestdagen de altaar
tafel is gesierd; op de merkwaardige
en zeer mooie schildering van O. L.
Vrouw van Fatima van Pieter Ge-
raedts en op de kostbare collectie
paramenten, waaronder,er zijn in
opvatting en uitvoering kunstzinnig
en ook dieozinnig een expositie
van kerkeliike kunst, die aantoont,
dat, al twijfelen we, en terecht,
wel eens aan den inhoud van het
woord cultuur in hedendaagsche be-
teekenis, er toch dingen worden ge
wrocht, welke, zoo lang er menschen
zyn die schoonheid kunnen proeven
en sir._ken, altijd weer zullen ont
roeren.
Het is natuurlijk ondoenlijk voor
iedereen want wij zijn als krant
iedereen niet! de kasten overhoop
te halen, zooals de vriendelijke
kloosterzuster deed, maar wij den
ken toch, dat iedere groep van kunst-
lievenden op „Bijdorp" vrijmoedig
mag aankloppen, om er dit tuighuis
van kerkelijke kunst te bewonderen.
iniiiiniiiiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiinnii
PROF. ROMME
GÖUVER.-GENERAAL
Benoeming zeer binnenkort te
verwachten.
Naar de „Maasbode" uit poli
tieke kringen verneemt, moet
thans wel als vaststaand wor
den aangenomen, dat prof. Rom-
me zeer binnenkort benoemd
zal worden tot Gouverneur-Ge
neraal ter vervanging van den
Luitenant-Gouverneur-Generaal
Van Mook,» wiens spoedig af
treden thans wel schijnt vast te
staan. Men verzekerde ons n.l.
dat de wensch van dr. Van
Mook, van zijn post te worden
•ontheven, nu op het punt staat
te worden ingewilligd.
liiiiiiiiiiiiiiniiiniiiiiuiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiniiiniiiD
^Morisson wordt een wereldstad"^
In Frankrijk zyn thans
de hoofden van tientallen
deskundigen op allerlei ge
bied gebogen over de werk-
teekeningen, de tabellen,
de schema's en de cijfers perrons. 7 K.M. zijsporen,
waaruit in Augustus een wissels, enz. De Eiffelbrug,
stad met 30.000 inwoners cie de rechter-aftakking
uit alle deelen der wereld van de lijn Parijs-Le Ha-
zal zijn geboren. Wanneer vre bediende, werd in 1944
de contingenten verken- opgeblazen. Het herstel zou
oorspronkelijk in 1948 be
ëindigd zijn, maar het werk
wordt nu versneld uitge
voerd opdat het nog voor
de Jamboree gereed zal
komen.
Internationale boulevard.
- - Er komt een boulevard
aanlegsteiger in de Seine, waarlangs men b.v. demon-
Plet vliegveld van Mantes stratiestands zal vihden,
wordt verbeterd, een ter- waar men in verkenners-
rein voor luchttaxi's inge- vaardigheid allerlei acti-
richt. Een nieuwe weg van viteiten beoefent als las-
4 K.M. wordt aangelegd, so-werpen. touwwerk, pot-
De spoorwegen openen een tenbakkerij. maanden vlech-
speciaal station: Rosny— terij, tumbling etc.
Jamboree met twee groote Ronde de marktpleinen
ners in Morisson arrivee-
ren, zullen ze er alles vin
den. waaraan hun jongens
stad behoefte heeft vóór
het zoover is, moeten tal-
looze problemen worden
opgelost. Het vervoer is
er een van. Pontonniers
van de genie bouwen een
Oost-West-Zuid-Noord en
Centrum komen talrijke
winkels op allerlei gebied:
restaurants, reisbureaux,
een bank, tavern es met
specialiteiten uit verschil
lende landen, winkels voor
boeken, foto-artikelen,
schrij fbenoodigdheden,
schoenmakers kapperssa-
ions, kruideniers, bakkers.
Tien bakkersconvooien van
het leger, ieder bestaande
uit 9 rijdende ovens en een
rijdende bakkerij zullen in
de weer zijn en er zullen
bijv. 88.000 potten jam wor
den geconsumeerd, alsme- ,lo„ uc x„vv
de 2000 schapen, 2000 var- eenigde Staten evengoed als
oplage vai- 50 a 60.000, een
hospitaal. E.H.B.O. posten,
een arena met tribunes
voor 19.000 toeschouwers,
een geweldige circustent
voor 5000 personen, zes
groote theaterbioscopen en
een speciale schouwburg,
waar allerlei verkenners-
werk te zien zal zijn: zang,
dans, tooneel,. films. Kamp
vuren worden o. m. gehou
den in de groote amphi
theaters waar 30 000 toe
schouwers een plaats kun
nen vinden.
Over geheel de wereld
bereiden duizenden zich
thans op deze Jamboree
voor. In China en in Haiti,
op IJsland en de Philippij-
nen, de 1500 man uit de Ver
kens, 2000 runderen. Er
komen pompstations, die
ieder per dag 3000 M3. wa
ter verwerken, een dag
blad met een dagelijksche
de 500 Polen, de 2000 Bel
gen, de 200 Oostenrijkers,
de 1000 Nederlanders: ver
kenners uit 44 landen zul
len samenstroomen.
HAAGSCHE POLITIERECHTER.
H. H. te Leiden, thans gedetineerd,
had zich in den zwarten handel met
distributiebonnen begeven, waar
voor de Officier tegen hem vijf maan.
den gevangenisstraf vroeg. De Poli
tierechter veroordeelde tot twee
maanden gevangenisstraf, benevens
drie maanden naar Veenhuizen.
J. G. E. te Leiden had schapen-
vleesch in voorraad dat van een
clandestiene slachterij afkomstig
bleek te zijn, zoodat vermoed werd,
dat verdachte daar wel méér van af-
vist. De Officier vorderde tegen hem
zes weken gevangenisstraf. De Politie
rechter veroordeelde tot drie weken
gevangenisstraf.
Zonder de geldige bonnen, had
T. E. W. te Leiden een hoeveelheid
gesmolten vet afgeleverd, en ver
moed werd dat het van een clandes
tiene slachting afkomstig was. De
Officier wilde volstaan met f 100.—
boete of ?5 dagen hechtenis, en dan
verbeurd verklaring van het vet. De
rechter legde die straf op.
De zaak tegen C. H. te Rijns
burg had reeds eerder de aandacht
van den rechter gehad, doch werd om
verschillende redenen aangehouden;
Verdachte had zich aan clandestiene
riachting, schuldig gemaakt, waar
voor de Officier tegen hem vier we
ken gevangenisstraf vorderde. De
Politierechter veroordeelde tot f 75
boete of 25 dagen hechtenis en dan
voorwaardelijk twee maanden ge
vangenisstraf met drie jaar proef-
ly'd.
HAAGSCHE RECHTBANK.
Wegens heling Van wol, welke uit
een fabriek te Leiden was gestolen,
heeft terecht gestaan de koopman H.
P. uit Leiden, tegen wien acht
maanden gevangenisstraf werd ge-
eischt. De rechtbank heeft verdachte
veroordeeld tot zes maanden gevan
genisstraf, waarvan vier maanden
voorwaardelijk met drie jaar proef
tijd.
DE WERELD-VOEDSELPOSITIE
BLIJFT ZORGELIJK.
Sir John Boyd Orr, directeur-ge
neraal van de organisatie voor voed
selvoorziening en landbouw (F.A.O.)
der V. N-, heeft le Washington ver
klaard, dat in Zuid-Sowjet-Rusland,
«dat verleden jaar de ergste droogte
sinds 50 jaar heeft meegemaakt, de
voedselpositie zorgwekkend is gewor
den.
Hoewel in Engeland de voedsel
voorziening, vooral wat aardappels
betreft, door overstrooming, vorst en
brandstofgebrek ernstig geschaad
wordt, is het aantal per peftoon be
schikbaar gestelde calorieën volgens
Orr weinig veranderd.
Hij voorspelde voor het komende
jaar voortduring van het voedselte
kort in Europa en Azië. De hoeveel
heid graan, welke geëxporteerd zal
kunnen worden, overtreft echter de
aanvankelijke verwachtingen. Volgens
Orr heerscht in de Westelijke zones
van Duitschland bijna hongersnood
met als noodzakelijke gevolgen hon
geroedeem en andere ernstige symp
tomen van ondervoeding. Aan voed.
selgebrek schreef Orr de teruggang in
de pjroductle van steenkool grooten-
deels toe.
In Zuid-Oost-Azië is het voedsel-
vraagstuk urgent geworden in gebie
den, waar rijst tot de stapelproduo
ten behoort en and.ir voedsel in ge
ringe hoeveelheid wordt verstrekt,
tengevolge van de stakingen in Birma
en de onlusten in Frnnsch-Indo-China.
„ELSE LAMPEKAP"
In het proces tegen de 31 bewakers
en functionarissen van bet vroegere
concentratiekamp Buchenwald, is
een der beklaagden Frau Ilse Koch,
bekend onder den naam „Ilse lampe-
kap", daar rij de gewoonte zou heb
ben gehad, lampekappen- en zakboek
jes gemaakt van getatoeerde stukken
hiuid van voormalige ge in terneerden
van Buchenwald, te verzamelen. Frau
Koch is de weduwe van den voor-
maligen kampcommandant.
