Een Pater van het verzet in het zilver Het bloembollen-teeltplan van de L.T.B. WASHINGTON i™! SQUARE Soooooob VRIJDAG 21 MAART 1947 DE LEIDSCHE COURANT PAGINA 2 H.M. de Koningin feliciteert „Oome Faan" Pater Nivardus Pas O.C.R., gastenpater van het Trappistenklooster „De Arhelsche Kluis", vierde gisteren zijn zilveren kioos- terfeest. Pater Nivardus behoorde tot de felste leiders en bezielers van het verzet tijdens de Duitsche overheersching. Hij vormde o.m. een centrum voor den geal lieerden informatiedienst, huisveste en ver zorgde soms tientallen onderuikers en pi loten. Pater Nivardus Pas luisterde gisteren naar de sympathieke woorden van den ver tegenwoordiger van H.M. de Koningin, maj.-almoezenier Monchen O.S.B., die ei van gewaagde hoe Hare Majesteit in Lon den vroeg: „Wie zijn toch die Trappisten, over wie de Engelandvaarders zoo dikwijls spreken?" ,,Ik geloof", zoo ongeveer ging de Landsvrouwe voort „dat deze monniken veel goed werk verrichten!" De Koningin nu had den majoor-aal moezenier opgebeld en verzocht haar feli citaties aan den jubileerenden pater Ni vardus te gaan brengen. De pater in- de illegaliteit bekend als „Oome Faan" aanvaardde deze felicitatie als een onder scheiding Later op den dag kreeg pater Nivardus nog een telegram van Prins Bernhard. RUYS DE BEERENBROUCK EN PALAR NAAR DE REPUBLIEK. Naar wij vernemen, zyn de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, Ruys de Beerenbrouck en Palar voornemens zeer binnenkort gezamenlijk een reis te ma ken door het gebied van de republiek. GEEN TOMATEN, KOMKOMMER ENZ. NAAR DUITSCHLAND? In de gisteren te Apeldoorn gehouden jaarvergadering van den Gelderschen Bond voor groothandelaren in groenten en fruit, deelde de voorzitter van de ondervakgroep binnenlandsche 'groothandel in groenten en fruit, de heer R. Mol, o.m- mede, dat er geen sprake van is, dat de prijzen van kool, wortelen, uien en bewaargroenten per 1 April a.s. v/orden vrijgegeven. Wel zal waarschijnlijk op dien datum de gewone, periodieke verhooging van 1. a 1.50 per kg. ingaan. Voorts vestigde spr. er de aandacht van de betrokkenen op, dat in het komende sei zoen geen export van sla, komkommer, to maten en bloemkool naar Duitschland mo gelijk zal zijn, zelfs niet van z.g. doorge draaide producten. De bezettingsautoriteiten stellen n.l. al leen geld beschikbaar op basis der calo rieën-waarde, welke voor de genoemde producten die wel rijk aan vitaminen zijn, uiterst gering is- RADIO ZATERDAG. HILVERSUM I (301 M.): 8.00 Nieuws; 8.15 Opgewekte melodiën bij de arbeid; 9.00 Vrouwenspiegel; 9.08 Ge varieerd ochtendconcert; 10.00 Werken van John Ireland en Arnold Bax; 11,00 Radio- ziekenbezoek, „De Zonnebloem"; 11.45 Fa milieberichten uit Indië; 12.00 Angelus; 12.00 Het Dansorkest o.l.v. Klaas van Beeck, 13.00 Prog. voor d Nederlandsche Strijd krachten; 13.30 Ensemble „Fantasia"; 14.15 Engelsche les voor gevorderden; 15.00 Ma- nus Willemsen, bariton; Ria Groot, piano; 16.00 Gram.muziek; 17.00 „De Wigwam"; 18.00 Bruce Lowe zingt; 18.30 Progr. voor de Nederlandsche Strijdkrachten; 19.00 Nieuws; 19.15 Muzikale Tombola, 20.00 Nieuws; 20.08 De gewone man zegt er 't zijne van; 20.15 Wie weet hoe deze plaat heet?; 20.30 Lichtbaken door Henri de Greeve; 21,00 „Negen heit de klok"; 20.00 Omroeporkest o.l.v. Marinus van het Woud; 22.30 Koperkwartet; 22.45 Avondge bed en liturgische kalender; 23.00 Nieuws; 23.15 Katholiek nieuws. HILVERSUM II (415 M.): 8.00 Nieuws; 8.15 Gram.muziek; 8.50 Lili Kraus, piano; 10.20 Radiofeuilleton in zes afleveringen. „Het Portret"; 10.35 Viool en piano; 12.00 Operette-programma: 12.35 Harry Dressel met Lenny Baker en zijn or kest; 13.00 Nieuws; 13.15 Vaudeville-orkest o.l.v. Cor van de Linden; 14.00 Beroemde zangers en zangeressen; 15.50 Miller-sextet; 17.05 Koorzang; 17.30 Om en nabij de twin tig; 18.00 Nieuws; 18.15 Dansorkest „The Ramblers"; 19.00 Viool en piano; 19 30 Uit zending voor de rijpere jeugd; 20.00 Nieuws 20.15 Dolf v. u. Linden en zijn Metropole orkest; 21.20 Klein Omroepmannenkoor; 21.30 Hoorspel „Doodenhuis"; 22.OU Geva rieerd progr.; 23.00 Nieuws. EERSTE KAMER Buitenlandsche Zaken De minister van Buitenlandsche Zaken sprak bij de beantwoording der verschil lend^ sprekers gisteren de hoop uit, dat een der resultaten van de conferentie in Mos kou zal zijn, dat Nederland wordt ingescha keld bij de behandeling der kwesties, die betrekking hebben op Duitschland Gezien de redelijkheid van onze econbmische eischen aan Duitschland, is de minister er van overtuigd, dat deze zullen wórden in gewilligd, zoodat Nederland niet het stel len van annexatie-eischen zal behoeven te overwegen. Ook de minister heeft bezwa ren tegen blokvorming, maar iets anders is een verdrag tusschen de aan Duitschland grenzende stalen ter bevordering van de permanente ontwapening van Duitschland. Binnenkort zal Nederland zich hebben uit te spreken over enkele internationale ver dragen, waarbij echter eerst de conferentie in Moskou dient te worden afgewacht. De minister vond, dat het een verkeerde indruk zou hebben gemaakt, als Nederland zich inzake Spanje afzijdig zou hebben ge houden, al is het principieel onjuist om in kritieke oogenblikken den hoogsten verte genwoordiger van een land bij een andere natie terug te loepen. Over de gebeurtenis sen met onze schepen in Australië over weegt de minister het gevpn van een schrif telijke uiteenzetting. Het onderzoek in Ber lijn is in volle gang. TWEEDE KAMER De bijzondere rechtspleging Minister Van Maarseveen heeft zich ten doel gesteld, de bijzondere rechtspleging snel af te wikkelen. De eerste maatregel daartoe was de rege ling van de voorwaardelijke buiten vervol gingstelling, wa:. door het aantal delin quenten in korten tijd daalde tot minder dan 30.000. Het vervolg werd gevormu door het wetsontwerp, waarvan- de behandeling gisteren door de Tweede Kamer werd be gonnen. Het hoofddoel van dit ontwerp is de ver snelling van de bijzondere rechtspleging, die verkregen wordt ten deele door. een ver eenvoudiging van den procesgang, ten deele door het vrijmaken van personen, die dan het O. M. zullen kunnen assisteeren. Naast de controle op de detentie is o.m. gekomen de uitbreiding van de mogelijk heid van cassatie en een bevredigender re geling van de positie van den raadsman van verdachte. De discussie over dit wets ontwerp gisteren heeft geen nieuwe ge zichtspunten geopend. De minister vond vrijwel algemeen sympathie en steun voor zijn denkbeelden. Mgr. N. VERHOEVEN BENOEMD TOT VICARIS VAN MENADO. Als opvolger van Z. H; Exc. Mgr. W. Pa- nis is tot Vicaris van het Apostolisch Vica riaat van Menado benoemd pater Nic. Ver hoeven. De nieuw benoemde Apostolisch Vicaris werd 2 Juni 1896 te Oisterwijk geboren en i 13 Aug. 1922 te Utrecht priester gewijd. In October 1923 vertrok hij naar de missie van Ned. Nieuw-Guinea, waar hij tot Mei 1935 werkzaam was. Bij zijn terugkeer in Neder land werd hij gekozen tot Provinciaal der Ned. provincie der missionarissen van het H. Hart. OP 6 MEI WEER POSTPAKETTEN. Het ligt in de bedoeling met ingang van 6 Mei het postpakkettenverkeer te doen hervatten. Sneeuwklokjes, onmiskeiibare teekenen van de lente, steken hier en daar reeds de kopjes boven den grond. OPKOMST DIENSTPLICHTIGEN. De dienstplichtigen, bestemd voor het 3e regiment infanterie te Bergen op Zoom, die op 3 Maart j.l. hadden moeten opkomen en wier opkomst was uitgesteld, moeten nu op Woensdag 2 April opkomen. Zij moeten dien dag per eerste reisgelegenneid na 7.00 uur naar Bergen' op Zoom vertrekken. De dienstplichtigen, bestemd voor het le verkenningsregiment te Amersfoort, die op 27 Februari j.l. hadden moeten opkomen en wier opkomst was uitgesteld, moeten nu op Dinsdag 25 Maart opkomen. Zij moeten dien dag per eerste reisgelegenheid na 7.00 uur naar Amersfoort .vertrekken. LICHTING '44 VULT LICHTING '47 AAN. Wanneer de Generale Staf de tekorten van de lichting '47 zal hebben vastgesteld, zal worden overgegaan tot het onder de wapenen roepen van ongeveer 10.000 man van de lichting '44. Verwacht wordt, dat dit omstreeks Juni of Juli zal geschieden. BLOEMBOLLEN-SURPLUSF(TTDS. Definitieve heffingsbedragen 1946 vastgesteld. In een Uitvoerend Besluit No. 2 der Verordening Areaalheffing Bloembolien- surplusfonds 1946, gepubliceerd in het Voedselvoorzieningsblad No. 18 van 18 Maart 1947, heeft het Bedrijfschap voor Sierteeltproducten de definitieve hef- fingsbedragèn vastgesteld, welke noodig zijn voor de financiering van het surplus van bloembollen, tulpen en narcissen oogst 1946. De bedragen zijn als volgt: A. voor vroege tulpen 86.per are. B. voor late tulpen ƒ54.per are. C. voor narcissen: ƒ24 50 per are Voor hyacinthen is een heffing vastge steld van ƒ21.per are. Deze heffing dient om tot aflossing van het destijds door het Rijk aan het Bloembollensurplusfonds ver leende voorschot te komen. De bloembol lentelers zullen een heffingsnota ontvan gen, waarbij de reeds betaalde voorloopige heffingsliedragen in mindering zullen wor den gebracht. ZULLEN .^R WEER MEERDERE ARTIKELEN OP DE BON KOMEN? Verscheidene artikelen zouden weer op de bon komen. Er zou overwogen worden, om artikelen van een meer luxueus karak ter zooals koffie en thee in verband met onze deviezenpositie niet meer uit het bui tenland te betrekken, hetgeen dos tot het weder in distributie brengen van surrogaten zou leiden, aldus „Hqt Parool". Ook moet betwijfeld worden of men in staat zal zijn dc textieldistributie op het peil van thans te handhaven. Slechts een belangrijke op voering van onze productie zou dergelijke maatregelen kunnen voorkomen. Ook wordt iii regeeringskringen overwogen grutters waren wederom te distribueer en. Onze import bedroeg in het afgeloopen jaar ruim één milliard meer dan onze ex port. Indien Amerika niet op zeer korte ter mijn besluit ons op ruimer schaal crediet te verleenen komt ons consumptieplan in gevaar. Weinig vertrouwen in de regeering De belooning van kweeker en arbeider Op de vergadering van de Kring „Bollen streek" van den L.T.B. (vervolg van giste ren) belichtte een der andere afgevaar digden de politiek der regeering. Het is niet te wijten aan een samenloop van omstandighedendat op dit oogen- blik, nu het Bloerpbollenyak uiting gaat geven aan zijn ontevredenheid, ook uit an dere takken van het agrarisch bedrijfsleven eenzelfde geluid wordt gehoord. Men kan in deze dagen geen krant meer openslaan of men neemt kennis van het een of ander protest tegen het agrarisch beleid van de Regeering. Nu eens zijn het de zuivelboe- ren, dan weer de tuinders, de teeltboeren, de suikerbierenbouwers, de bloemisterij of de pluimveehouders, welke uiting geven aan hun verontwaardiging. Deze protesten, vaak in min of meer krasse bewoordingen gesteld, wijzen er op, dat er iets mankeert aan de agrarische politiek. Een naderë ken nismaking met den aard van de protesten leert ons dat zij zich in hoofdzaak richt te gen de vaststelling van de prijzen, en de aanleiding is voornamelijk gelegen in het feit, dat de Regeering zich niet stoort aan de verlangens en de wenschen van het agra risch bedrijfsleven, maar haar eigen weg gaat. Die houding van de Regeering leidt aldus deze spreker tot de conclusie dat' zij de kosten van hei levensmiddelenpakket met geweld omlaag wil brengen zonder daarbij rekening te houden me; de kosten, die de producent maak'. Diezelfde Regee ring echter heeft het bedrijfsleven door haar belastingpolitiek beroofd van haar re serves en belemmert door tal van onnoo- dige en/of verkeerde maatregelen dat be drijfsleven in haar ontplooiing Bovendien houdt zij geen rekening met de steeds zwaarder wordende Jasten, welke de sociale politiek op het bedrijfsleven legt. De so ciale lasten zijn gestegen tot circa 25 pet. van het loon, welke bijna uitsluitend door he bedrijfsleven moeten worden opge bracht. En hoewel er niemand is die be weren zal dat sociale voorzieningen onjuist zijn, wordt het terzelfder tijd oedenkelijk, dat het bedrijfsleven, dat, zooals reeds ge zegd, in zijn ontplooiing onnooaig geremd wordt, deze lasten maar moet zien op te brengen. In veel gevallen is "n ons bedrijf deze situatie ontstaan, dat de arbeider het groot ste inkomen trekt uit het bedrijf, terwijl datzelfde bedrijf nog voor zijn sociale voor zieningen moet zorgen. Op deze manier heeft zich in ons land de bekende stelling uit het Handvest van de Atlantische Oceaan: de vrijwaring voor gebrek ontwikkeld. De heele sociale politiek is er op gericht de voordeelen van die politiek uitsluitend aan één groep van de bevolking n.l. die van de loon- en salaristrekkenden toe te kennen. Terwijl dus het bedrijfskapitaal aan de onderneming wordt onttrokken door de be lastingdruk en de loonen en kosten door. de sociale voorzieningen stijgen, dwingt de Minister van Landbouw de prijzen met ge- GEWEZËft LID VAN DE MILITAIRE MISSIE GEARRESTEERD. Gisteren is op last van de Kon. Ned. Marechaussee een lid van de Nederland sche militaire missie te Berlijn, dat- in middels ontslag had gekregen, gearres teerd en in het Huis van Bewaring te Amsterdam opgesloten. De gearresteerde zou worden verdacht van fraude met auto's, die tot de militaire missie behoor den. Het onderzoek in deze zaak is nog in vollen gang. TIM TUIMEL KNAPT HET WEL OP 2. De Directeur der Maatschappi' legde hen de zaak uitvoerig voor en stelde een geweldige beloning in het vooruitzicht voor degene die aan de geschiedenis een eind zou weten te maken. De detectives wa ren het er met elkaar roerend over eens, dat het hele geval een zaakje van niets was. Dat varkentje zouden ze samen wel eens eventjes wassen. En de gewoonte ge trouw, werd even later de huid alweer ver deeld voor de beer was geschoten, waarbij de heren echter lang niet zo eendrachtig waren als even te voren. Zo omstreeks de zelfde tijd als deze dingen gebeuren, stond Tim Tuimel in de deur van zijn huisje, en was zich er natuurlijk geen zier van be wust, dat hij zo'n belangrijke rol in deze geschiedenis zou gaan spelen. Integendeel, hij stond daar eigenlijk maar zo'n beetje met zijn ziel onder zijn arm en besloot uit louter verveling z'n tuintje maar eens een beetje op te knappen. weid beneden het kostprijsniveau. Om wel ke redenen dit gebeurd is niet geheel dui delijk of het moest zijn om de industrie kans te geven op de buitenlandsche mark ten te concurreeren. In dit geval is dit po litiek op lange termijn, want terwijl we nog niet veel hebben om uit te voeren, laat men de land- en tuinbouw er alvast maar voor bloeden. Maar is ons eigen product dan geen be langrijk artikel en heeft de uitvoer daar van, zonder noemenswaardige import, geen 56 mill, aan vreemde deviezen opgeleverd? Het is en blijft een raadsel waarom de Regeering zoo handelt. Of worden de de viezen, welke door de uitvoer van land- en tuinbouwproducten worden gewonnen soms belegd in grondstoffen en machines voor diezelfde industrie, waarvoor de land- en tuinbouw in verband met het voedselpak ket en de internationale concurrentie maar met verlies moet gaan werken? U merkt wel, dat het beeld gaandeweg raadselachtiger wordt. Merkwaardiger nog wordt de situatie als men ziet, dat de drie genoemde Ministers tot de P. v. d. A. behooren. Van Min. Lief- tinck hebben we niet veel te venvachten, dat weten we. Van Min. Drees evenmin, want die zorgt alleen voor zijn eigen men- schen. En is Min. Mansholt niet degene, die gezegd heeft: als je het niet houden kan, dan schei je er maar mee uit. Het kleine land- en tuinbouwbedrijf ontmoet van hem maar matige sympathie. Het wordt hoog tijd, dat we onze positie scherp onder de oogen zien. Het is nood zakelijk door het organiseeren van mas sale protestvergaderingen de Regeering te wijzen op het verkeerde in haar beleid. De land- en tuinbouw vertegenwoordigen nog steeds een belangrijk deel van ons volk. Van alle deelen moeten krachtige protesten worden uitgebracht. In het oog van de Regeering, die zich zoo druk bezig schijnt te houden met de toekomstige indusctria'isatie. hebben wij blijkbaar afge daan. In ieder geval worden wij door deze politiek teruggedrukt in de onmogelijke toestand, waarin de geheele land- en tuin bouw en in het bijzonder ons vak zich v.lak voor het uitbreken bevond. Daar moeten we ons tegen verzetten. Ten koste van al les. Dat is ons goed recht- Behandeling nieuw teeltplan. Zeer lange en uitvoerige discussies vorm de het plan voor vestiging en groei van kleine bedrijven in het bloembollenvak. De voorzitter gaf hieromtrent een uit eenzetting en deelde mede, dat dit plan een groote verbetering voor de toekomst inhoudt en dat dit algemeen reeds een gun stig onthaal heeft. De heer Borset, uit Voorhout, adviseer de om dit plan nog eenige maanden uit te stellen ter behandeling. Vele sprekers voerden hieromtrent het woord waarbij de heer Oosterveer verzocht om met kracht tegen- een nieuwe areaal- heffing te protesteeren. Heftige discussies volgden over het sa menvoegen van het teeltrecht. De heer G. Meyer, Sassenheim, pleitte voor samenvoe ging, waar hij wees dat de gezamenlijke lasten het geheele vak moet dragen, en dat men sociaal verplicht is, dat een ieder kweeker ook Hyacinthen kan telen. Scherp protesteerde spr. tegen een eenzijdige maatregel. De heer v. Leeuwen achtte het van groot belang, dat het nieuwe bewijs in dit plan opgekomen zou worden. Na nog eenige uitvoerige besprekingen, werd ten slotte het nieuwe teeltplan met algemeene stemmen (negen tegen) aange nomen, echter met een amendement, dat samenvoeging van teeltbewijzen hierin zal worden opgenomen. Deze oplossing kon al gemeene bevrediging schenken. Vervolgens werden nog eenige voor stellen behandeld. In de rondvraag verzocht de heer N. Mens een uniforme prijs vast te stellen voor tulpen pellen, hetgeen nog niet vast gesteld is, terwijl de heer Braun verzocht bij de regeering aan te dringen, om ver goeding voor de vele zwart geteelde bloem bollen aan de bonafide bloembollenkwee kers. Voorts werd gevraagd naar de veevoe- derprijs van de gemalen tulpen, waarop de voorzitter mededeelde, dat geen zuiver beeld hiervan te krijgen is. Een aanvraag van de afd. Noordwijk om contributiever laging werd van de hand gewezen, daar zulks niet mogelijk was gezien de groote kesten aan de verschillende acties verbon den. Het was reeds ruim zes uur. toen de voor zitter deze zeer druk bezochte bijeenkomst sloot. Humoristische Avonturen-roman. door: LERÖY SCOTT. I DE GROOTE MEVROUW DE PEYSTER. 't Was een gure, buiige dag van Mei, een dag, veel te koud om het zonder vuur te doen en niet koud genoeg voor de cen trale verwarming. Op zulk een dag brand de in de gezellige huiskamer van mevrouw De Peyster een heerlijk houtvuurtje. Het knapperde rustig en kalm; het zou zich trouwens nooit zoo ver te buiten zijn ge gaan om veel drukte te maken, want het wist wat het aan de waardigheid van zijn meesteres verschuldigd was. Naast een kleine brandkast, die in zulk een mooi be werkt omhulsel was besloten, dat men er nooit zulk een nuttig meubel in vermoed zou hebben, en waardoor zij volkomen by de overige sierlijke meubels paste, zat me vrouw De Peyster zij was een geboren De Peyster druk bezig de juweelen cn sieraden uit de laadjes van de brandkast in een leeren tasch te bergen. Haar uiterlijk beantwoordde volkomen aan de voorstel ling, die men zich van een mevrouw De Peyster zou maken. Zij spreidde een waar digheid ten toon om welke een zestigjarigë douairière van den hoogsten adel haar kon benijden, en bezat daarbij een voorkomen, zóó jeugdig, dat men haar niet meer zou geven dan vijf en dertig, terwijl zij in wer kelijkheid de veertig lang gepasseerd was. Voor het koesterend vuurtje zat een da me, die al lang de tranen had vergeten, waarmee zy de dertig had vaarwel gezegd. Zij was een klein beetje spichtig en ma ger, en al was ze ook in zeker opzicht be paald goed gekleed, er was iets aan haar kleeren, alsof deze zelf genoegen namen met de ietwat slordige manier, waarop zij gedragen werden. Een jaar of tien geleden, in het vijfde van haar weduwstaat, had mevrouw De Peys ter de goedheid gehad een nicht van den tweeden graad (want deze behoorde tot een zijtak) aan de wereld te presenteeren en zij had gehoopt haar ook al door haar in vloed aan een deftigen echtgenoot te hel pen. Maar al haar pogingen waren ver- geefsch geweest, en al moet men nu erken nen, dat mevrouw De Peyster niet geslaagd was, het was nu ook juist geen compliment voor de arme Olivetta Harmon. Trouwens, waarop kon zij zich beroemen? Vooreerst ontbrak het haar geheel aan kapitaal en telde zij dus volstrekt niet bij den soliden geldbelegger, die graag ziet, dat de vrouw, die hij voor het geheele leven belooft te onderhouden, ook wat meebrengt. Boven dien had zij voor den man, die zonder na denken op een aardig gezichtje verliefd wordt, niet de minste aantrekkelijkheid, want knap was zij heelemaal niet. En de man, die zich op de huwelijkszee waagt met een vrouw van verstand, zocht haar ook al niet, want haar geestelijke vermo gens waren niet van dien aard, dat deze gewicht in de schaal legden. Toen de zo mer dan ook ten einde was geloopen, bleef er voor haar niets anders over dan zich bescheiden terug te trekken naar die afge zonderde regionen, waar gewoonlijk de arme bloedverwanten van de „upper ten" vertoeven. Zij was er nog altijd in geslaagd op een belachelijk klein inkomen als dame te leven (want haar verwantschap met mevrouw De Peyster noodzaakte haar al tijd als dame voor den dag te komen). Als eenige afleiding in haar eentonig bestaan verscheen van tijd tot tijd en uitnoodiging van mevrouw De Peyster. Olivetta toch was altijd goed genoeg om een open plaats in te nemen bij haar diners van den twee dien rang. Zij was nu nog maar enkele minuten bij haar nicht om deze goede reis te wen schen en haar vaarwel te zeggen, want mevrouw De Peyster was op het punt op reis naar Europa te gaan. Intusschen keek Olivetta met een bewon dering, vreemd van alle afgunst, naar de kostbare juweelen, die mevrouw De Peys ter aan de verschillende reisnécessaires toevertrouwde, en deze had er geen flauw vermoeden van dat achter het rustige voor komen van haar nicht ook wel eens onbevre digde verlangens konden opkomen. In de meeste huishoudens zou met het oog op een zóó groote reis, op dit tijdstip de grootste wanorde hebber geheerscht en de meeste dames hadden zeker neiging ver toond 'tot den een of anderen zenuwaan val. Doch dit was niet het geval in dit huis houden, niet bij mevrouw De Peyster. Want eeuwen reeds waren de De Peysters gewoon hun zin te krijgen, en daardoor had zich van lieverlede het idee bij hen gevormd, dat de dingen zich zouden schikken naar de wenschen der De Peysters. Hèt zat den De Peysters heelemaal niet in het bloed toe te geven. En toch, al is het mogelijk dat een eeuwenoude gewoonte om alles te beheerschen, veel last uit de onmiddellijke omgeving kan verdrijven, ze kan daarom niet de zorgen en verdrietelijkheden, die aan 'smenschen binnenste knagen wegne men. Mevrouw De Peyster keek tersluiks naar de open deur van haar slaapkamer, aar zelde even en riep toen: „Juffrouw Gardner". Onmiddellijk verscheen een knap, elegant gekleed meisje. „Ja, mevrouw De Peyster?" „Wil je het kantoor van rechter Har vey nog eens opbellen en vragen, of zij al iets van mijn zoon hebben gehoord- Vraag dan meteen wanneer de rechter hier komt." Juffrouw Gardner liep .naar mevrouw's bureau en nam den hoorn op. „Maar nicht Caroline, heeft Jack wees op de telefoon „tot juffrouw wees op de tetlefoon „tot juffrouw Gardner klaar is". Even was het stil tot de hoorn weer op zijn plaats hing. Mevrouw De Peyster deed moeite zoo gewoon 'mogelijk te praten. ,,Wel, juffrouw Gardner, hebben zij al iets van mijn zoon gehoord?" „Zoo goed als niets, mevrouw". „En en, wanneer komt rechter Har vey?" 1 „Zij zeiden, dat hij naar een vergade ring was van de directeuren van de New York en New England Railroad, en dat hij van plan was onmiddellijk na afloop hier te komen". „Dank je, juffrouw Gardner. Je kunt nu voortgaan met het inpakken. Ik ben zoo met de juweelen klaar en Mathilde zal u komen helpen, zoodra zij met het personeel heeft afgerekend." „Maar, nicht Caroline, wat is er toch met Jack?" riep Olivetta zenuwachtig uit, toen juffrouw Gardner weer in de slaapkamer was verdwenen. ,,Ik hoor er nu voor het eerst over. Er is toch niet iets met 'm?" (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1947 | | pagina 2