BILIARTKAMPIOENSCHAP 7I|2
Rehen m R##«land
Noordwijk aan de zee
Sprookje
ZATERDAG 8 MAART 1947
DE LEIDSCHE COURANT
PAGINA 2
IN PELZEN en bontmantels gestoken en
diep gedoken in hun kragen zijn gede
legeerden van de „Groote Vier" naar Mos
kou onderweg. Of eigenlijk zijn het er
maar, „Drie", want de vierde delegatie is er
al. Bevin is over Duinkerken gegaan en
verder per extra-trein, Marshall en zijn ge
zelschap vliegt via Berlijn, Bidault reist
over Praag. Drie Wijzen uit het Westen
op weg naar het Morgenland. Waardoor
worden zij geleid en wat hopen zij in Mos
kou te vinden? Zij hopen ongetwijfeld in
Moskou het morgenrood te aanschouwen
van een nieuwen vrede. Maar zij zullen er
Stalin vinden en een hoop sneeuw.
En de wereld wendt haar oogen naar de
stad aan de Newa, waar Napoleon zijn
noodlot ontmoette en Hitier tandenknar
send moest omkeeren. Wat mag zij ver
wachten van deze conferentie, die Maan
dag a.s. daar een aanvang neemt?
..Verwacht niet teveel, zeide Bevin bij
zijn vertrek, verwacht in elk geval niet de
opstelling van een vredestractaat. -Hoog
stens kan men hopen, dat een nieuwe pha
se in de ontwikkeling" wordt bereikt." Zoo
Ongeveer sprak Bevin en hij was de minst
optimistische van zijn collega's, wier ver
klaringen trouwens alle in een diplomatie
ke mist gehuld zijn.
Aanvankelijk had men de verwachting
gekoesterd, v dat de Groote Vier te Mos
kou weinig anders te doen zouden héb
ben, dan hun sanctie te hechten aan het
voqrbereidende werk der „kleine vier" te
Londen. Deze hebben echter alleen wat
bereikt t.o.v. het vredesverdrag met Oos
tenrijk, maar inzake Duitschland hebben
zij alles blauw-blauw gelaten; ze konden 't
niet eens worden.
De agenda van de Moskousche conferen
tie vermeldt dan ook niet de opstelling van
een vredesverdrag met Duitschland, maar
slpchts algemeene politieke problemen. Zij
bevat de volgende punten:
1. De' politieke en economische proble
men van Duitschland.
2. De toekomstige status van Duitsch
land.
3. Plannen voor de uiteindelijke uitvoe
ring dervredesverdragen.
4. Amerikaansche voorstellen voor een
viermogendhedenverdrag.
5. Het Ruhr gebied en zijn steenkool.
6. Het onafhankelijkheidsverdrag voer
Oostenrijk.
Hieraan zal mogelijk nog worden toege
voegd het probleem van de toekomstige
controle op de Dardanelles
Wat de inleidende besprekingen betreft
is het belangrijkste vraagstuk: welke iol
de kleinere mogendheden moeten spelen
bij het opstellen van het vredesverdrag met
Duitschland.
Speciaal Frankrijk heeft zich opgewor
pen als d/e kampioen voor de kleine mo
gendheden te Moskou, minder uit liefde
vcor de kleintjes dan wel omdat het van
de kleine mogendheden steun verwacht
vóór zijn eigen wenschen.
Wij zullen niet teveel vooruitloopen op
de Moskousche besprekingen, want op de
eerste plaats is de Russische politiek onbe
rekenbaar en uiterst opportunistisch, en
op de tweede plaats is het'niet uitgeslo
ten, dat er te Moskou heel wat meer wordt
afgesproken dan ooit gepubliceerd zal wor
den.
DE VIN heeft zooals gezegd zijn weg
0 genomen via Duinkerken. Hij heeft
daar in een eenvoudige en sober gemeu
bileerde kamer het Britsch-Fransche bond
genootschapspact onderteekend. In de on
middellijke nabijheid van het strand .waar
op in 1940 de Britsche legers zich inscheep
ten en het verslagen Frankrijk verlieten.
Toen ontstond er een verwijdering tus-
schen de bondgenooten, welke zoo groot
werd. dat het zelfs weinig gescheeld heeft,
of Frankrijk had onder invloed van de
Duitsche bezetting aan Engeland den oor
log verklaard.
De nevels zijn evenwel opgetrokken en
op dezelfde plaats waar eens onder den
druk van de harde oorlogsnoodzaak de ver
binding werd verbroken is thans het
bondgenootschap en de vriendschap her
steld en plechtig bezegeld.
Het pact is op de eerste pleats gericht
op beveiliging tegen een eventueele her
nieuwde Duitsche agressie, een strekking,
welke het mogelijk maakt, dat ook andere
landen zich erbij aansluiten, zooals bijv.
Nederland en België, welke landen Bevin
naar zijn zeggen er gaarne bij wenscht te
betrekken.
Engeland en Frankrijk komen nu als
twee kersverschce bondgenooten in Mos
kou aan en men vraagt zich natuurlijk af,
wat de uitwerking van dit pact op de con
ferentie zal zijn. Zal dit pact van Duinker
ken er toe bijdragen om de sfeer in Mos
kou milder te maken? Frankrijk is immers
reeds door* een verdrag met Rusland ver
bonden en het is mogelijk, dat nu ook een
nauwere aansluiting tusschen Engeland
en Rusland gemakkelijker tot stand zal
komen. Het is evenwel niet uitgesloten,
dat Moskou door dit pact versterkt wordt
in zijn vrees voor een Westersch bloc en
de Moskousche temperatuur ook in de
conferentie-zalen tot onder nul zal dalen
Wij tasten in dit opzicht nog in het duis
ter. Voor on* land is het van groot be
lang, de uitwerking van dit pact af te
wachten, want daarvan zal waarschijnlijk
onze beslissing afhangen, of wij ons er al
dan niet bij zullen aansluiten.
Engeland zweeft de gedachte voor oogen
van een „Westersche alliantie", welke als
verbindingsschakel of stootblok kan die
nen tusschen de twee groote kolossen,
Amerika en de Sovjet-Unie. Maar ons is
het niet onverschillig of dit blok dienst zal
doen als schakel dan wel als stootblok,
m.a.w. of het een instrument zal zijn van
tóenadering of van strijd.
Daarom is de conferentie van Moskou
voor ons niet alleen van belang als een
mijlpaal op den weg naar een Europee-
schen vrede, naar een oplossing van het tce-
kömstprobleem van Duitschland (waarbij
ons land ten nauwste betrokken Is), maar
ook als een graadmeter voor de bereidwil
ligheid tot samenwerking in wereld-ver
band. Waarbij wij niet slechts geir.teres'eer-
de toeschouwers willen zyn, maar voortaan
liefst soo actief mogelijk mede-spelers.
T\E EERSTE DAG VAN HET TOURNOOI om het kampioenschap van Nederland
heeft reeds een scheiding gemaakt tusschen de meerdere en. de mindere goden,
waarbij de behaalde resultaten over het algemeen ook volkomejiharmonieerden met
de wijze, waarop ze werden verkregen. Inde bovenste helft vindën wij v. d. Pol, v.
Vliet, de Leeuw en Sweering en alhoewel profeteeren altijd hachelijk is, gelooven we
toch wel, dat de aanstaande kampioen gezocht moet worden onder déze vier, en, om
het vrijblijvend, nader te preciseeren, onder de eerste drie, die potentieel den sterk
een indruk maken. Deze vier spelers hebben elk twee partijen gewonnen.
den elkaar een verwoeden strijd, die aan
vankelijk zoo zeer gqlyk opging, dat het
scoringsbord na tien beurten voor ieder 79
aanwees. Na 24 beurten had Kobus 267 pun
ten tegen Sweering 285, maar toen maak
te Sweering er met een zwierige serie van
35 een eind aan.
Fraaie prestatievanDeLeeuw
In de onderste helft, ieder met twee ne
derlagen, bevinden zich Kobus, Lubach,
Teegelaar en Jacobs.
Gistermiddag werd het tournooi voort
gezet met de partijen van VlietLubach en
v. d. PolTeegelaar. Nelis van Vliet had
vier beurten noodig om eenigszins op gang
te komen, maar toen ging hij met grof ge
schut werken, figuurlijk gesproken dan,
want zijn spel was even fijn en gevoelig als
ooit.
Van Vliet 300 21 78 14.28
Lubach 280 21 48 13.33
Aan de tweede tafel hield Tegelaar van
den Pol aanvankelijk vrij goed bij en na
zeven beurten was de stand 9156. Maar
toen ging het klasseverschil spreken en
werd de partij een college, waarin prof.
van der Pol in zijn bekenden efficiënten
stijl, haarscherp en toch gedurfd spelend,
demonstreerde wat met drie ballen en een
keu mogelijk is als men, er mee weet om
te gaan.Verder spelend met een gemiddel
de van boven de 50 noteerde hij achtereen
volgens 8998139, aldus de 300 vol
makend in elf beurten. Teegelaar was er
niet meer aan te pas gekomen en bleef
achter op 76.
Van de Pol 300i 11 98 27.27
Tegelaar 76 11 33 6.90
Op het tweede gedeelte van het middag
program stonden de partijen KobusSwee
ring en de LeeuwJacobs De massieve
Kobus met zijn forsche coupe de queue en
de kleine Sweering, die met driftige pasjes
om het biljart pleegt heen te beenen, lever-
P1ET DE LEEUW
vestigt nieuw Nederl. record
•Piet de Leeuw heeft in zijn partij
tegen Kobus het Nederlandsch re
cord voor de hoogste serie, dat op
naam stond van van Vliet met 165
sinds Maart 1941, verbeterd door
een serie van 196 te scoren.
SCHAKEN
Competitie Kon. NedL Schaakbond.
In de groep West-Zuid, waarin meespelen
L.S.G. I, Disc. Disc. I (Haag), H. Chr. Schv.
I en Spangen I, Centrum I, Kralingen I en
de N. Rott. Schv. I, allen te Rotterdam is
de stand momenteel de volgende:
gesp.gew.gel-verl. v.t. p.
29/420 14 8
Spangen I
Kralingen I
N. Rott. Schv. I
Disc. Disc. I
Centrum I
L.S.G. I
II. Chr. Schv. I
5 2 12
4 2 1 1
4 2—2
-24 -26
2054191^
24 —16
23 —27
l3 —31
21 —19
2
2
1
Zoowel L.S G. als het Centrum verloren
de 3 eerste wedstrijden en waren.dus op
de onderste plaatsen beland. L.S.G. won
daarna van het Centrum, doch dit zegevier
de weer over de H. Chr. Schv. Vervolgens
won L.S.G. van D.D. I, doch het Centrum
deedi het nog beter en versloeg de kam-
pioenscandidaat Spangen, zelfs met flink
verschil. De H. Chr. Schv. staat nu op de
onderste plaats.
Leidsche Schaakbond. Thans laten wij
de stands volgen van de 4 overige groepen
der competitie:
3de Klasse A.
Bodegraven n 5 4 1 31 19 8
Alphen H 5 4 1 30)4—19)4 8
Vriendschaar II 5 3 2 28H2114 6
V.T.L. II 5 2 3 23 —27 4
Zoeterwoude H 5 2 3 20 30 4
Leiderdorp II 5 1 1 3 23)426 H 3
Ons Genoegen 14 1 3 14 26 1
Op de le en 2e plaats staan Bodegraven
en Alphen met slechts 1 bordpunt verschil.
Bodegraven moet nog spelen tegen Vrien
denschaar en heeft het dus iets moeilijker
dan Alphen, dat nog uitkomen moet tegen
No. laatst: Ons Genoegen.
3de klasse B.
Katwijk II staat No. 1. doch het moet nog
spelen tegen No. 2 Noordwijk II. Deze wed
strijd zal wel beslissen over het kam
pioenschap.
P.T-T. en S. Prof.wijk hebben er tot dus
ver nog weinig van terecht gebracht.
Hieronder volgt het overzicht.
Katwijk II
Noordwijk II
Caïssa II
Zw. pion II
N.Z.Holl. II
F.T.T. I
S. Profw. I
427 —13
3 1 - 26 —14
3 11 31)4—18)4
18)4—31)4
12)4—27 y3
8 —22
5 1—4
44
33
4e klasse A.
5 5371i12)4 10
5 5 35)4—14)4 10
5 536 —14 10
6 3 3 27 —33 6
4 1—3 14 —26 2
4—13 15)4—24)4 1
17)4—32)4 1
Boskoop III
L.S.G. IV
Phil. IV 5 5
Alph. IV 6 3
Leithen II 4 1
Politie I 4
Leiderdorp IH 5
't Leidse Ancker I
55 13 —37 0
In deze groep is een merkwaardige stand
de 3 eersten allen 5 gew. p. en dus elk 10
p., doch ze moeten nog tegen elkaar uit
komen en hiervan valt moeilijk iets te
voorspellen. Het Leidse Ancker is pp de on
derste plaats gebleven.
4e klasse E.
Katwijk in
Noordwijk Hl
S. Profw. n
Oegstgeest n
Schaakgen. n
Lisse n
OnsGenoegen II
Zw. pion in
5 3 2
5 2 2 1
4 2 11
4 2 11
32 —18
2814—21)4
2814—2114
2514—1414
20 —20
1814—2114
1314—2614
1314—3614
4 2
4 1
5
Deze en de voorgaande groep zijn eenigs-
zins achter geraakt. Katwijk III heeft de
beste kansen op het kampioenschap en de
Zw. pion in zal wel op de onderste plaats
eindigen.
Sweering 30(h 25 43 12.
Kobus 267 25 52 10,68
Aan de tweede tafel had de Leeuw aan
vankelijk de grootste moeite om Jacobs bij
te blijven. Hy kampte even vastberaden en
geconcentreerd als altijd maar de vorm
wilde niet komen en bovendien zat het hem
niet mee. In 9 beurten had hij 93 punten;
daarna noteerde hij achtereenvolgens 5
230004. Jacobs - won deze partij
met 10 car. voorsprong.
Jacobs 300: 28 49 10,71
de Leeuw 290 28 57 10,35
Gisteravond werden de wedstrijden
voortgezet met de partijen Lubachv. d.
Pol en de LeeuwKóbus/ Piet de Leeuw,
die op den eersten dag van dit tournooi
door Lubach in ernstige moeilijkheden was
gebracht, en die nauwelijks een uur tevo
ren met een voor hem potsierlijk gemiddel
de van Jacobs had verloren, nadat hij een
paar uur lang vergeefsch.. naar zijn vorm
had, gezocht, bewees, in/zijn paitij tegen
Kobus andermaal de man van de onbegrens
de mogelijkheden in onze biljartwereld te
zijn door het Nederlandschp serie-record
van van Vliet, op 165 staande sinds Maart
1941, met niet minder dan 31 punten te ver
pulveren. Hij begon met drie punten in
zijn eerste beurt, en ieder dacht: De Leeuw
is zijn inzinking nog niet te boven. Maar
dit ijleek niet anders dan een klein aan
loopje te zijn geweest, een soort van vin
geroefening om de spieren los te krijgen.
In de tweede beurt trok Piet van leer. Hij
schreed met zijn ietwat tragen stap op
ouderwetsche manier om dé tafel, een siga
ret tusschen de lippen, uitermate rustig en
uiterlijk onverstoorbaar, maar voor honderd
procent geconcentreerd, en ondertusschen
stroomden de caramboles uit zyn keu. Het
werden er vijftig, honderd, honderdvijftig,
en ze werden bijeengeaaid, en forsch bij-
eengestooten, en met kittige poezestootjes
bijeengetikt en bijéén „gefluisterd" zooals
de vakterm luidt, en nog was Piet niet te
vreden. Het werden er tenslotte 196, nadat
zoo ongeveer alle mogelijke moeilijkheden
in groot en klein spel, in piqueeren en mas-
seeren en wat niet al, op Piet's eigen rus
tige, zekere en in 't geheel niet buitenge
woon spectaculaire wijze meesterlijk over
wonnen waren. Het was spel zonder ophef,
vastberaden, degelijk echt Hollandsch spel
zooals dat kenmerkend is voor Piet de
Leeuw als hij -zijn dag heeft. De reus strand
de tenslotte op een niet zeeT lastigen een-
bandsstoot, omdat de spanning en de ver
moeidheid tenslotte ook op zijn vermogens
invloed gingen uitoefenen. De 0, de 8 en de
6 in zijn volgende drie beurten getuigden
eveneens van een reactie na deze grandio
ze krachtsontplooiing. Zoo kwam het om
dezelfde reden in deze partij niet tot een
tweede record verbetering, dat van het hoog
ste particuliere gemiddelde, pas Donder
dag met 37,50 door van Vliet gevestigd,
maar wel slaagde Piet erin het te evena
ren,
De Leeuw 300 8 196 37,50
Kobus 50 8 18 6,25
Het gebeuren aa de tweede tafel over
schaduwde geheel den strijd tusschen van
de Pol en Lubach. De Rotterdammer was
thans aanvankelijk even ver uit vorm als
de Leeuw in zijn middagpartij. Hij had na
twaalf beurten pas 62 punten tegen Lubach
110. In de dertiende beurt kwam de omme
keer en met rappe series van 6524-^-18
3472 bracht van de Pol zijn totaal op
275 tegen 152 voor Lubach,
Voor de resteerende 25 punten had v. d.
Pol nog twee beurten noodig.
Van de Pol 300 19 72 15,78
Lubach 177 19 42 9,31
Aan het einde van den avond versloeg
Teegelaar den matador v. Vliet.
Teegelaar 300 23 37 13.04
v. Vliét 285 23 59 12-39
Het klassement op het oogenbük is:
1. v. d. Pol 4 gew. part. 2. Sweering 4 gew.
part., 3. de Leeuw 3 gew. part., 4. v. Vliet
3 g?w. part, 5. en 6 Jacobs en Teegelaar
1 gew. part., 7. en 8. Lubach en Kobus 0
KATHOLIEKE SPORTBOND,
AFD. LEIDEN.
A.s. Dinsdagavond 11 Maart zal de afd.
Leiden van dezen bond een zeer belang
rijke vergadering houden in „In den Ver
gulden Turk" te Leiden 's avonds te 7.30
uur. Hiervoor zijn uitgenoodigd: alle R.K.
Voetbalvereenigingen in de afd. Leiden,
alsmede een gedeelte van de afd. Gouda en
wel :Nieuwveen, Noorden, Bodegraven en
Woerden. Een korte agenda, welke alle
vereenigingen is toegezonden zal worden
afgewerkt, waarna als sprekers zullen op
treden Rector Vester, Geestelijk Adv., en
de heer F. v. Veen uit Amsterdam, Hoofd
bestuurslid van den N. K. Sportbond. Wij
rekenen op de volle medewt-rking van alle
R.K. Voetbalvereenigingen om met hun
volledige bestuur op tijd aanwezig te wil
len zijn.
MOTORRENNEN.
Wedstrijden Vennemeer afgelast. De
aangekondigde national- motorwedstrijden
op het Vennemeer welke heden gehouden
zouden worden, konden tengevolge van d§
weersomstandigheden geen doorgang vin
den.
WIELRENNEN.
Swift-Combinatie. De laatste wedstrijd
op Home-trainers bracht den volgenden
uitslag: 1 Jan Schuller tijd 5 K.m. 2 min. 49
sec.; 2. R. Riethoven 2.56 3/3; 3. Joop Riet
hoven 3 min. 8 1/5; 4. T. Holst 3.13 4/5.
Dit was de laatste competitiewedstrijd van
deze 5-weeksche. Jan Schuller is winnaar
geworden over het geheel. Hij heeft in de
laatste weken P. Riethoven van de leiding
afgedrongen. Goede derde werd Joop Riet
hoven, terwijl Holst met zijn 4de plaats
iedereen verraste. De tijd van J. Schuller
bedroeg over alle afstanden (dit was 18
K.m.) 10 min 27 3/5, R. Riethoven 10.41 3/5,
Joop Riethoven 11.5 4/5, Holst 11.25 3/5,
5. W. Rijsbergen en 6. R. Segaar, 7 J.Riet
hoven Sz., 8. J. Riethoven Az., 9. J.. Laven,
10. W. Hólst, 11 Zoons, 12. Vermeulen.'A.s.
Zondag wordt er gefietst over 1 K.m. re
cord. Aanvang 9 uur.
Onze Leidsche renner Jan Schuller gaat
een koppel vormen met den bekenden Rot
terdammer F. Buisse. Zy sloten reeds con
tracten voor diverse banen af en gezien hun
staat van dienst kunnen wij nog veel goeds
verwachten van deze ploeg.
ER WAS reeds lang besloten, dat we on
ze wieken eens wijder uit zouden
slaan. Altijd maar trips te maken naar de
Alpen, de Apennijnen en de Andes begon
ons danig de keel uit- te hangen, terwijl
ook de kosten op de duur eenig bezwaar
opleverden. Engeline had toen het idee
geopperd voor de krant op reis te gaan
Engeline heeft soms heel goede ideeën
en wij kregen opdracht de omstreken van
Leiden te gaan beschrijven, voor zoover
deze reeds in kaart gebracht, en te ver
kennen, voor zoover dit nog niet mocht
zijn geschied.
Zoo hobbelden wij gedrieën Enge
line, Eduard en Egbert in de tram naar
Noordwijk-aan-Zee op de middag van de
7e Maart van de gedenkwaardige winter
1947 de koudste en de langste winter
ooit in de annalen van het herrezen Ko
ninkrijk geregistreerd.
Het materiaal, dat de N.Z.H. op deze
lijn naar Neerlands chicste badplaats laat
rijden, stamt uit de dagen, toen St. Jeroen
aldaar pastoreerde. De motorwagen, waar
in wij waren geklauterd,- hoste en botste,
schudde en zwaaide omhoog en omlaag,
kop óp, kop néér als een schoener in de
branding.
„Dit begint me ook al de keel uit te
hangen", zeide Engeline,-en mét dat ze dit
zeide, vluchtten we gedrieën naar de ver
schansing op het middendek om in eenige
welgeslaagde oprispingèïTons van een por
tie gemarineerde haringen (het was Vrij
dag) te ontdoen.
Het kwam prachtig -nit, dat we juist
Journalisten over den
toestand in de republiek
In een gemeenschappelijke verklaring,
onderteekend door een zévental Nederland-
sche journalisten van verschillende politie
ke richting, die de bijeenkomst van het K.
N-I.P.-te Malang hebben bijgewoond, wordt
geconstateerd, dat de nationale revolut-e
niet uitsluitend een zaak van een dunne
bovenlaag is, maar dat het verlangen naar
vrijheid, belichaamd in -dé republiek, alge
meen is in breede lagèh der bevolking.
Voornamelijk onder de jóngeren is een tref
fend zelfbewustzijn géconstateerd, zich
uitend in groote activiteit en dorst naar
kennis. Over het algemeen gaat deze vrij
heidszin niet gepaard jfiet haat tegen de
blanken of vijandschapT'jegens de Neder
landers. Waar de^ journalisten kwamen,
werd geen honger geleden, wel was er te
kort aan textiel.
door Rijnsourg schokten. In Rijnsburg
heeft men de welriekende gewoonte de
kool met rotte visch grom geheeten
te bemesten. Onze milde bijdrage werd
door de tuinbouwende bevolking dan ook
met beide handen aanvaard.
„Komt dit meer voor?" informeerde
Eduard bij de kapitein van den schoener,
ten onrechte conducteur genoemd.
„We komen dweilen tekort, meneer" =-
verzekerde ons deze functionaris „voor
al 's Zaterdagsavonds met de laatste
dienst".
„Dat mag je wel notuleeren, Egbert"
zei Engelientje tot dengene," die tot secre
taris van het gezelschap was aangesteld.
Het landschap, dat we doorstevenden,
deed veel aan de steppen van Siberië den
ken. Het was bedolven onder een glazuur
van sneeuw. De takken der schaarsche
boomen en struiken waren omsponnen met
Boheemsch glas, dat in de zon schitterde
als zilveren filigraan. De tram baande zich
een weg tusschen meter-hooge sneeuw-
muren.
„Ginds zijn ze ook zeker aan 't sneeuw
ruimen geweest" merkte Engeline op,
toen wij de buitenwijken van Rijnsburg
achter ons hadden gelaten.
„Dat zijn de duinen" zeiden we te
leurgesteld. Engeline kan soms zoo mal
uit de hoek komen.
Toen we Noordwijk-Binnen naderden,
knepen we onze oogen stijf toe. Noord-
Binnen stond voor een andere dag op 't
programma en moest een verrassing blij
ven. We keken niet eer op, dan toen de
tram in een nieuwe berg-engte tusschen
tw villa's de keten der duinen binnen
drong.
Er is, evenals te Linggadjati, een eerste
en een tweede Noordwijk. Het hangt er
heelemaal van af, hoe je de gemeente be
kijkt, uit de hoogte of uit de diepte. Elk
van de tweeling-dorpen beschouwt zich
als het eenige, echte Noordwijk, met het
andere in een los rijks-verband vereenigd
onder de hamer van den burgemeest'r.
De opvattingen, die in beide gewesten over
de taak van de Kroon en het Huis van
Oranje worden gekoesterd, schijnen ook
al uiteen te loopen. „Zee" heeft een eigen
Oranje-vereeniging gesticht, omdat het
zich bij de libertijnsche opvattingen van
„Binnen" ter zake van draaimolens niet
wenschte neer te leggen.
Van deze 'politieke woelingen hadden
we ons te voren bij den conducteur op de
hoogte gesteld, zoodat we vreedzame
toeristen als we toch waren gezworen
hadden ons door geenerlei propaganda te
laten beïnvloeden en onmiddellijk na aan
komst rechtstreeks naar zee te wandelen.
Hetgeen we ook getrouw deden.
Men zal zich misschien afvragen, of het
gekozen tijdstip wel het, meest aangewe
zene was om naar een badplaats te gaan.
Er was eens een arme loodgieter,
die in een klein huisje aan de rand
van het bosch woonde en den ge-
heelen dag ijverig be/ig was met
loodgieten, waarbij hij opgewekt
een vroolijk wysje zong.
Op een goeden dag de dooi was
juist ingevallen ging de telefoon
en een welluidende stem vroeg, of
de loodgieter even naar het paleis
wilde komen, want het lekte er zoo.
Het was de koning zelf.
„Hoera, zei de loodgieter, de
koning is mijn klant; de klant is ko
ning", en hij spoedde zich op weg.
De koning had gehoord, dat de
arme loodgieter een bekwaam vak
man was, die altijd alle lekken, in de
waterleiding kon vinden en ze zoo
goed repareerde, dat de buizen
nooit meer lekten. Zelfs wist hij de
looden büizen zóó te leggen, dat ze
niet doorbogen, zoodat het water
niet in de „zakken" bleef staan als
men de leiding liet leegloopen. Een
voorzorgsmaatregel, welke eigen
lijk bij zijn werk overbodig was,
want hij bracht zijn buizen niet in
buitenmuren' aan noch buiten de
huizen, zoodat ze nooit bevroren. Ja,
deze loodgieter was inderdaad een
bekwaam vakman.
De koning deed zelf open en zei:
Prettig, dat je zoo gauw gekomen
bent. Heb je al je gereedschap bij
je?"
„Zeker, sire", zei ons loodgieter-
tje mét een eerbiedigen maar toch
opgewekten klank in zijn stem en
hij veegde netjes zijn voeten op de
mat.
„Ga maar eens kijken, zei de ko-4
ning, ik geloof, dat er ergens een
lek moet zitten. En toch heb ik gis
teravond secuur de leiding afgeslo
ten".
En de loodgieter keek in de gan
gen en in de zalen, op de zolders en
in de kelders van het paleis. O, wat
zag dat prachtige paleis er uit!
Overal droop het water, de pla
fonds waren pap, tapijten zwommen
rond als eendjes, de gebeeldhouw
de stoelen trokken bibberend hun
pooten om beurten uit het koude
water en de leeuwenkoppen aan de
leuningen niesden.
Alleen het prinsesje had er schik
in om in de plassen rond te loopen
en zij klapte verrukt in haar^ han
den bij het zien van het leuke^lood-
gietertje.
Deze toog aan het werk en in een
ommezien was alles weer in orde.
De koning klopte *hem op de
schouder en gaf hem zijn dochter
tot vrouw.
Er was een schitterende bruiloft,
met uitgelezen spijzen, zonder bon
nen en zonder inlevering, en het
jonge paar kreeg van het evacuatie
bureau direct een aardig leeg staand
huisje.
„Dank zy .den.loodgieter, hadden _zj
nooit, meer last. van bevroren lei
dingen, zoodat zij lang en gelukkig
leefden.
In de ijstijd en die beleefden we weer
volop waren badplaatsey ook weinig in
trek, indien we aan de overlevering ge
loof kunnen hechten. Reeds het noemen
van de naam badplaats deed ons aanvan
kelijk huiveren. Doch de overweging, dat
nu strand en duinen in een kuisch kleed
van smettelooze sneeuw waren wegge
moffeld wij gevrijwaard zouden blijven
van zelfs alle onvrijwillige overtredingen
van het 6e en 9e gebod cn Van alle dwa
lingen en zedenbederf, hielp ons over deze
hufterigheid henen. Engeline had zich bo
vendien ter eere van deze kille zee-reis
als een eskimo-vrouw in een omvangrijke
pelsmantel met dito muts gestoken, waar
onder twee Russische beenen uitstaken.
Zij en wij hadden dus niets te vree
zen.
De zee Noordwijks voornaamste be
zienswaardigheid, en in Baedeker met
als zoodanig „hervorgehoben" zag er
tusschen al dat hemelsei-blauw van de
lucht en het stralende wit van duin en
strand goor uit.
Ze was onstuimig bezig de laatste res
ten van de ijs-dijk af te breken, die haar
boezem beknelde en blijkbaar haar wre
vel gaancre maakte.
„Ze krygt hem vanmiddag niet klein"
verklaarde vol bewondering een oude zee
rob, met wien wij, op een vermetel-uit-
stekende ijsklip staande, de wilde schuim-
woeling van de golven aandachtig gade
sloegen. „Maar met het nacht-tij zal het
wel lukken".
„Pas op, de melk kookt over" kreet
Engeline, maar haar waarschuwing kwam
te laat. .De wit-schuimende baren, die tel
kens als een hongerige ijsbeer langs de
klip schoven en dan weer onderdoken,
hieven een klauw van spritsend water op,
die ons van onder tot boven zegende.
Het was gevaarlijk langer te toeven op
de klip, die ais een uitgeholde zieke kies
naar buiten stak en bij iedere mond-spoe
ling verder afknaagde.
„Een walgelijk schouwspel" vond
Engeline, die de tramreis nog niet geheel
te boven was gekomen en op het zien van
al die brekende en brakende golven het
wéér te pakken dreigde te krijgen.
Maar Eduard genoot. Het deed hem aan
een reuze bier-fuif uit zijn studenten-tijd
denken.
Galmend bootste hij Bellamy na:
„Dan werpen de verschrikte golven
Haar lillend schuim omhoog!"
Toen we het „spel van golven" tot af-
mattings toe gespeeld hadden, trokken we
ons terug met een gezamenlijke buiging
naar de eindelooze deining .van de ge
klotste zee, het dichterlijke -symbool van
de eeuwigheid en het nederig zinnebeeld
van de ziel van Willem Kloos.
Onwillekeurig waren we in een plechti
ger stemming geraakt. Als je lang naar de
zee tuurt, komt zoo iets van-zelf.
„Kleine menschjes in Gods almacht"
peinsde Egbert hard-op.
Een kerk-gang leek ons in deze omstan
digheden het meest passend. Daar „Zee"
nog steeds verstoken is van een katholieke
bij-kerk (de vervulling van des dekens
wensch is door den oorlog helaas uitge
steld) togen wij met vroom gemoed naar
de tempel van de Hervormde gemeente.
