ScCcicbchcSou^cmt
500 jaar Minderbroeders in Leiden
Tijd van overheersching is voorbij
Terroristen zetten hun aanvallen voort
Memorie van toelichting aan de Kamer
WOENSDAG 4 DEC. 1946
Bureaux: Papengracht 32 Leiden
Giro 103003
Telefoon voor Advertenties en
Abonnementen 20326.
Redactie en Directie 20015.
Handelsdrukkerij 20935.
Abonnementsprijs 0.26 per
v/eek, 1.10 p- mnd. 3.25 p.
kwartaal Franco p. post 4.00.
waarin opgenomen „DE BURCHT"
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR HLEIDEN EN OMSTREKEN
37e JAARGANG No. 10954
Hoofdredacteur: TH. WILMER.
Directeur:
C. M. v. HAMERSVELD
Uitgave van N.V. ,,De Leidsche
Courant" en Stichting „De
Burcht".
Advertenties 15 cent per m.m.
Bij contract belangrijke korting.
Rondom
de Indische kwestie
INZAKE de Indische kwestie moet van
onze Nederlandsche politici zoo schre
ven wij gisteren minstens worden ge-
ëischt. dat zij „zich weten vrij te houden
van alle partij-politiek!" Onder partij-poli
tiek kan men verstaan een politiek, waar
bij het partij-belang domineert, over-
heerscht, vooropstaat. Zulk een partij-poli
tiek is in zich en dus onder alle omstandig
heden verwerpelijk. Onder partij-politiek
kan men ook verstaan een politiek, waar
bij het partij-belang mede van invloed is
op de beslissing, zonder dat daardoor het
algemeen landsbelang wordt achteruit ge
schoven. In een zoo belangrijk vaderland-
sche zaak als de Indische kwestie mag ech
ter ook het partij-belang ip den laatstbe-
doelden zin niet meespreken. De beslissing
moet worden genomen, los van alle partij
politiek.
Wij willen dat nog eens herhalen, ook óm
er iets anders aan toe te voegen. En wel dit:
Het Nederlandsche volk moet er ernstig
naar streven, om de Indische kwestie te be
zien en. zoo mogelijk, te beoordeelen, los
van alle hartstochtelijkheid. Verschil van
meening, scherp verschil van meening moet
kunnen bestaan zonder dat de een den an
der „verkettert."!
Daar zijn er, die voor die „verkettering"
alle aanleiding geven door de manier, waar
op zij hun oordeel formuleeren en uitspre
ken, ook in felle radio-redevoeringen tot
het Nederlandsche volk, waarvan en dat
strekt geenzins tot schande! een zeer
groot deel niet in staat is, om, nadat het het
gesprokene heeft aanhoord, een eigen oor
deel te vormen.
Dit alles wil niet zeggen, dat er ook niet
nu reeds, vóórdat de kaarten vóór ons ge
heel open liggen, enkele feiten zijn aan te
wijzen, welke onomwonden moeten worden
veroordeeld.
Zoo is de houding, die onze regeering
heeft aangenomen ten opzichte van Soekar-
no, een staatsman onwaardig. In het pas
verschenen nummer van het Katholiek
Cudtureel Tijdschrift lezen we de opmer
king:
Was Soekarno een jaar geleden nog
een „colllaborateur", waarmee een fat
soenlijke -egeering zich niet kon afge
ven, thans zegt de regeering, dat men
om een persoonlijke rancune de politie
ke realiteit niet uit het Oog mag ver
liezen èn onze Commissie-generaal ont
biedt niet .'.en anti-Nederlandschen lei
der bij zich, doch aanvaardt de reis
naar Cheribon „teneinde", zoo luidt de
officieele mededeeling, „in verbinding
te treden met Dresident Soekarno en
vice-presidjnt Hatta".
Deze verandering in houding past niet in
een vooruitziend beleid, dat een staatsman
rnoet voeren.
Zoo is ook te veroordeelen de publicatie
van het ontwerp-verdrag, vóórdat het door
régeering en volksvertegenwoordiging is
behandeld. Een zoo ontijdige publicatie
móet op den verderen gang van zaken sto
rend werken, tenzijvaststond, dat het
concept onveranderd zou worden aanvaard.
Maar dat stond o.i. niet vast bij de publica
tie ervan.
Wij herhalen ten slotte wat wij gisteren
schreven: het Nederlandsche volk heeft
recht op een objectieve uiteenzetting door
de Regeering van de feiten, waarop het een
oordeèl kan vormen. Waar door het ook
er toe gebracht zal kunnen worden, om,
in zoover het niet zélf zal kunnen beoor
deelen, aan zijn-politieke leiders vertrou
wen te schenken.
Moeilijke voorlichting
Hoe moeilijk de voorlichting is inzake de
Indische kwestie, en hoe véTwarrend ook,
moge blijken, als we de volgende citaten
naast elkaar plaatsen.
„De Tijd" van Maandagavond plaatste op
de eerste kolom van de eerste pagina een
artikel van dr. J. van Angeren, dat besloot:
„In dit licht gezien is het ontwerp
veeleer een stel voorwaarden, door den
overwinnaar aan den verslagene op
gelegd, dan een overeenkomst tus-
schen partijen, die rustig en onbevan
gen tezamen naar de beste oplossing
zoeken voor de hun toevertrouwde be
langen".
De „Tijd" van Dinsdagavond plaatste op
dezelfde plaats een niet-onderteekend ar
tikel, van de redactie-zelf dus, dat besloot:
„Daargelaten of misschien wijziging
van een of meer punten van het ont
werp wenschelijk en mogelijk is, hopen
en venvachten wij, dat onze Regee
ring en ons Parlement het accoord zul
len aanvaarden."
NED. KARTHTTÏZFRKLOOSTER IN
ITALIë.
In Certosa de Calci bij Pisa in Italië is
een Nederlandsche communiteit van Kar-
thuizers gesticht. Deze communiteit zal uit
sluitend uit Nederlanders en Vlamingen
bestaan. Voorloopig zijn een rector en een
vicaris benoemd. Op het generaal kapittel
van het volgende jaar wordt een prior be
noemd.
Er zijn in de laatste jaren vele Nederlan
ders tot de Karthuizers toegetreden. Zij be
zitten nog geen eigen huis in Nederland.
DISTRIBUTIENIEUWS
NIEUWE BONKAARTEN VOOR
LEVENSMIDDELEN.
De uitreiking van de nieuwe bonkaarten
voor levensmiddelen K., L., O. en P. 701
geschiedt, overeenkomstig den leeftijd van
degene, voor wie de kaart bestemd is.
Kaart KA, LA, OA, of PA aan personen,
geboren in 1926 of vroeger; KB. LB. OB ot
PB aan personen, geboren van 1927 t.m.
1932; KC, LC. OC of PC aan personen ge
boren van 1933 t.m. 1942; KD. LD. OD of
PD aan personen geboren van 1943 t.m.
1945; ;KE. LE. OE. of PE aan personen, ge
boren in 1946 of later. De bonkaarten L. O.
en P. zijn bestemd voor zelf verzorgers melk
en vleesch, resp. vleesch, resp. melk.
Prof. R. KRANENBURG:
De klok beiert voor een nieuwe geboorte
IN EEN RADIO-TOESPRAAK heeft prof. R. Kranenburg, voorzitter van de Eerste
Kamer en hoogleeraar te Leiden, gisterenavond o.m. het volgende verklaard:
„Men spreekt van schending van onze grondwet, als de grondlijnen van dit accoord
worden aanvaard, maar, luisteraars, meent men dan. dat een nieuwe verhouding met
onze overzeesche gebiedsdee'en, zooals die si» de bekende radio-rede van H. M. de
Koningin wordt aangekondigd, zonder, wijziging in de grondwet, zondqr grond
wetsherziening tot stand zou kunnen worden gebracht? Dat zal toch geen redelijk
oordeelend mensch kunnen meenen. Prof. Romme heeft het bij de begrootingsdebat-
ten in he$ parlement zeer duidelijk uiteengezet, dat dit onmogelijk is. De vraag is
alleen; welke wijzigingen in onze grondwet zullen moeten worden aangebracht in
verband met de nieuwe verhoudingen. Van grondwetschennis of grondwetsminach-
ting is geen sprake.
Men miskent ten eenenmale het karakter
van het ontwerp-accoord. Het is een schets,
een zeer globale, ruwe schets, waarin wordt
aangegeven, hoe de ontwerpers na on
derling overleg, zich in zeer grove trekken
de beginselen van de verhouding denken.
Dat die grove schets tal van vragen op
werpt, die bij de nadere vaststelling van de
verhouding in een te houden conferentie
moeten worden opgelost, spreekt van zelf
Maar bepaalde groote beginselen houdt
het ontwerp zeker in. Dc gedachtengang is
in het algemeen duidelijk. De oude verhou
ding de koloniale verhouding wordt ge
liquideerd, finaal. Er is geen overheersching
meer van Nederland over Indonesië vol
gens het ontwerp. Er is wel een samengaan
van staatkundige formaties, maar dit is
een samengaan van deze formaties a's ge
lijk in staatsrechtelijke status. De eene is
:n geenerlei opzicht onderworpen aan de
andere. Er blijft een band. maar het is een
band als leden van een gemeenschap van
vrije volken, ojj democratischen grondslag,
een unie, waarin zij zijn vereenigd.
Maar dat was in de woorden van de
koninklijke rede toegezegd. De Koningin
za'. aan het hoofd der unie staan, volgens
art. 8 van het accoord. De besluiten ter
behartiging van „de gemeenschappelijke
be'angen" (met zooveel woorden wordt het
gezegd, dat er gemeenschappelijke be'an
gen zijn) zullen door de „organen der unie"
(weer organen van een gemeenschap dus)
worden genomen „in naam der Koningin".
Volgens art. IC van het accoord zal het
te maken statuut van de unie onder meer
bepalingen moeten bevatten over de verze
kering van de fundamenteele en mensche
lijke rechten en vrijheden, de zoogen grond
rechten of vrijheidsrechten. Hoe die beoa-
lingen zullen luiden staat nog niet in het
accoord, dat zal weer in de nadere uitwer
king van de al«err>eene lijnen moeten wor
den vastgeste'd. Thans is a'leen het be
ginsel uitgesoroken: geen totalitaire staat,
een democratische rechtsstaat.
Men stelt nu andere constructies daarte
genover. Van sommige is bij de uitwerking
misschien wel het een en ander te gebrui
ken. Maar in het algemeen z,eg ik: dit is
alles onvruchtbaar. Het zou heel aardig zijn,
als men het maar voor het zeggen had.
Maar men heeft het niet voor het zeggen.
De tijd van eenzijdige zeggenschap, de tijd
vrfn overheersching gaat niet alleen voorbij,
maar is voorbij. Er is nu een ontwerp in
gemeen overleg, na moeilijk overleg, tot
stand gebracht. Daar iets anders eenzijdig
tegenover te plaatsen is steriel. Het heeft
geen zin alles weer om te gooien en op
nieuw te beginnen. Er is geen tijd, er is
haast, groote haast.
Luisteraars, ik moet eindigen Laat mij
alleen dit nog zeggen: geen doodgravers
zijn allen, die meewerken aan het tot stand
brengen van het accoord. maar bouwers.
Wij maken thans geschiedenis.
„Sterft af, gij oude vormen en gedachten
wat begraven wordt, is een oude, overleef
de staatsvorm, het koloniaal bestel, een
nieuwe gemeenschapsvorm zal ontstaan,
een unie van gelijkgerechtigde staatsr.
eenheden. Niet de doodsklok wordt geluid,
maar de klok beiert voor een nieuwe ge
boorte".
Regeeringsverklaring
Donderdag of Vrijdag
Wij meenen redenen te hebben, aldus de
N. Rott. Crt." cm aan te nemen, dat het
kabinet van oordeel is, dat het ontwerp-
accoord van Linggadjati aanvaard dient
<e worden. Te verwachten valt, dat de re-
geering, eventueel als bijlage bij de memo
rie van antwoord op het voorloopig verslag
over de begrooting van het ministerie van
overzeesche gebiedsdeelen o.m. den offi-
cieelen tekst van de basis-overeenkomst
van Linggadjati aan de Kamer toezendt. In
Gemengde commissie
naar Sumatra
Zondagnacht en Maandag hebben, aldus
het Nederlandsche legerbericht van heden,
te Medan acties van leden van het „Volks
leger" en de organisatie „De Zwarte Buf
fel" plaats gehad. Zij hebben hun aanvallen
op de Nederlandsche posities en het vlieg
veld met geweren, mortieren en mitrail
leurs voortgezet. Verscheid ene Indonesische
leiders pogen de terroristen er toe te bewe
gen hun activiteit te staken, doch tot op he
den zonder succes Ook in Bandoeng wor
den aanvallen op -Nederlai dsche troepen
ondernomen. Een concentratie terroristen
moest met artillerie-vuur worden verspreid.
In Soerabaja wordt de bevolking door ge
wapende Indonesiërs geterroriseei-d, terwijl
binnen de Nederlandsche zone in een aan
tal kampongs huizen in brand zijn gestoken
In de Noordelijke sector ontmoeten Neder
landsche patrouilles zware tegenstand van
terroristen, die met artillerie-vuur zijn ver
spreid. In het Nederlandsche communiqué
wordt er op gewezen, dat Indonesische au
toriteiten met de Nederlanders samenwer
ken in een poging de aanvallers ^ot rede te
brengen.
Naar A.P. verneemt zal een gemengde
Nederlandsche-Indonesische deputatie zich
Woensdag per vliegtuig naar Sumatra be
geven om gezamenlijk te trachten aan de
voortdurende r lilitaire botsingen een eind
te maken. De militaire bevelhebber- aan
beide zijden hebben erkend, dat de gevech
ten veroorzaakt worden doordat de plaat
selijke militaire leiders niet tot overeen
stemming kunnen komen in zake de de
marcatielijnen.
TTOEN LEIDEN in een toestand verkeerde^ zooals zij
sinds de belegering van 1574 niet meer had gekend,
was het 50 jaar geleden, dat de eerste Minderbroeders naar
Leiden zijn gekomen: dat was op 15 Maart 1945. Op dienzelf
den dag van het jaar 1445 was het contract met de gemeen
te afgesloten, dat-zij zich zouden mogen vestigen tusschen
Hoogewoerdspoort en Zijlpoort en in de Waard1, waar een
verlaten klooster de eerste verblijfplaats was. Wie op deze
gegevens even wil oplossen, waar het klooster dus gelegen
heeft, komt tamelijk bedrogen uit, omdat hij zich niet oriën
teert in de ligging van de gemeente toenmaals. Een langdu
rige studie met vergelijking van allerlei ffègevens, kaarten en
plattegronden heeft ons pas precies geleerd, waar gebouwen en
terreinen zich moeten hebben bevonden.
Als apostelen van het Rijnland
hielden zij de zielzorg in stand
in stad en omgeving
De Hoogewoerdspoort b.v.
lag toen op het einde van de
tegenwoordige Kraaierstraat en
de Zijlpoort op het einde van
de Haarlemmerstraat. Onze
conclusie is geweest, dat het
klooster moet gelegen hebben
in de buurt van einde Ziilsin-
gel en begin Rijnkade. De ter
reinen hebben gelegen onge
veer tusschen Nieuwe Rijn
Noordzijde, Oraniegracht, Oos.
terkerkstraat en Ziilsingel. Uit
gebreidere bewijzen hiervoor
vindt men in het aangekondig
de boek.
De eerste Gardiaan van de
stichting is geweest Pater Hen-
ricus Barninc. die in 1492 in
geur van heiligheid stierf. On
der ziin leiding en die van zijn
opvolger hebben de Minder
broeders op alle mogelijke wij
zen te Leiden en in verre om
geving gearbeid. Zij genoten de
aanhankelijkheid van de bevol
king, de steun van de Stadsbe
stuurderen en de sympathie van
de geestelijkheid. Zii leefden
mede met het vele lief en leed,
dat de stad in dien tiid mee
maakte. Zij ook waren het, die
met woord en pen het krach
tigste optraden tegen de opko
mende hervorming. In gebed
en zielzorg hebben zii zich ver
dienstelijk gemaakt, totdat, na
een eerste beeldenstorm in
1566, zij in 1572 voor goed hun
klooster hebben moeten verla
ten.
Van dat klooster zijn ternau
wernood een paar stèènen over
gebleven. Zóó grondig is de
verwoesting geweest. Met ze
kere pathos wordt ons door di
verse schrijvers verhaald, dat
de haat tegen de „mannen des
bloeds" meer niet zoo
groot geweest is, dat men zelfs
elk spoor van hun verblijf
heeft willen vernietigen. In het
verschijnend boek kan men le
zen, dat wij deze tragiek zoo
maar niet aanvaarden. Wij
meenen n.l., dat de verwoes
ting van klooster en kerk voor
al om strategische redenen is
geschied! Men deed toen al niet
anders, dan de Duitschers de
den met gebouwen, die vol
gens hun meening een goede
verdediging in den weg ston
den.
Bij de verwoesting hebben
de Minderbroeders stad en om
geving niet verlaten. Maar zij
werden de Apostelen van heel
Rijnland, waar zij met groot
levensgevaar denken wij
maar aan Martelaren van Gor-
cum en Alkmaar tot troost
en steun van de verlaten ka
tholieken zijn geweest. Door
hen is de katholieke zielzore in
Leiden mede en in bijna heel
Rijnland alleen geconti
nueerd. En een studie van het
huidig katholicisme in Leiden
en verre omgeving kan "inte
ressant vergelijkingsmateriaal
leveren, wat hun arbeid daar
voor de Kerk heeft beteekend.
Uiteraard hadden de kloeke
Missionarissen van toen wel
wat anders te doen. dan archie,
ven bii te houden. Daardoor
komt het wel, dat wij uit het
tijdperk 15721609 zoo wei
nig gegevens bezitten. Vanaf
1609 tot heden zijn ons echter
de namen van de in Leiden ar
beidende missionarissen be
kend gebleven en we treffen
bii hen aan mannen van. bijzon
der formaatè Hun levensschets
met hun arbeid hebben wii in
het komend boek geschetst.
Waar in 1609 zich de Paters
Jacobus Nesseus en Franciscus
de Groot gevestigd hebben is
onbekend. Zii waren toen nog
wel ambulante priesters voor
Leiden en omgeving. Maar toen
ook de omgeving langzamer
hand van priesters werd voor-
zien. hebben de Minderbroe
ders hun arbeid geconcen
treerd in beiden zelf en dit zal
onder leiding van genoemden
Pater Jacobus Nesseus in 1621
geschied ziin. In 1622 woonde
hij bij Dirck van Santen. On
derzoek heeft uitgemaakt, dat
deze ziin woning had op de
Nieuwe Riin. het tweede huis
vóór de Middelste Gracht. Daar
nu een pakhuis hebben
de Minderbroeders dus na de
Hervorming voor het eerst een
min of meer vaste woonplaats
gehad en hebben zii ook
soms nogal vrij brutaal ge
kerkt. Een kleine 20 iaar later
bevinden zich de Minderbroe
ders op 2 -plaatsen in de stad en
haddien er dus een dubbele
Statie. De een was geleden op
het Steenschuur. Om te vin
den waar de wonine aldaar ge
leden heeft, was weder een uit
gebreid onderzoek noodig.
Waarvoor al weer moest ge
weten worden' dat ook een
deel van het Raoenbure vroe
ger Steenschuur heette. Tot de
wel vaststaande conclusie kwa
men wii. dat het gebouw moet
gestaan hebben daar waar zich
nu een deel van V-et Snronck-
hofie bevindt Het bebouw
werd bii de ramp van 1807 ver
nield. De andere Fater vestig
de zich op de Ha^rlemmer-
straa+ tegenover de Ghecrnon-
de Olifant. Om deze zetel te
achterhalen, was het van be
lang te weten, waar die Ghe-
cróonde Olifant zich bevond.
Eigenaardi" was het te ontdek
ken. dat dit pand moet gele
gen hebban ter plaatse van de
huidige Fartebrugspastorie. De
woonplaats is wel zeker ge
weekt het pand. waar thans pen
drogisterij Vriienhoek zich be
vindt.
Maar dat apart wonen vond
men blükbaar niet zon gezel
lig en als men tegen 1670 pan
den kan koooen in de Kuiper-
steeg. dan gaan weldra de
Wee missionaressen weder bii
elkaar huizen, al behield elk
ziin eigen statie. Welke echter
later versmolten. Vele bn'zon-
derheden over het pand Kui
perstee?hoek Haarlemmer
straat kan men in ons boek
vinden. Fi°r is het' geweest,
dat de Minderbroeders ruim
160 iaar hebben gearbeid. Tot
dat men in 1935 op vermake
lijke wiize de terreinen te mak
ken kreeg waarop nu de Har-
tebru°skerk staat Maar daar
over hebben we breed genoeg
geschreven in Honderd Jaar
Hartebrupskerk.
De spoorbrug bij Ravenstein, gelegen in het baanvak Nijmegen's-Hertogenbosch, is
Mandag weer in gebruik gesteld Men man en macht is er aangepakt, om het werk
tijdig gereed te hebben. De laatste werkzaamheden.
verband daarmede schijnt het voornemen
te bestaan, bedoeld stuk vergezeld te doen
gaan van een uitvoerige memorie van toe
lichting, waardoor ten aanzien van allerlei
in den lande gerezen en geopperde vragen
de noodige ophelderingen verstrekt zullen
worden, die ook met het oog op de parle
mentaire gedachtenwisseling naar aanlei
ding van de waarschijnlijk Vrijdag af te
leggen regeerinsverklaring van nut kun
nen zijn. Die memorie van toelichting zal
dan naar alle waarschijnlijkheid mede de
vrucht zijn van een overleg tusschen den
ministerraad en de commissie-generaal,
welke laatste immers in staat is van voor
lichting te dienen omtrent achtergrond,
wordingsgeschiedenis en beteekenis van de
door haar geparafeerde overeenkomst.
REGEERINGSVERKLARING.
Verwacht wordt, aldus de „Volkskrant"
dat de regeering Donderdag of Vrijdag haar
verklaring zal afleggen over de Indonesi
sche kwestie. Daar de T^weede Kamer heeft
besloten Donderdagavond niet te vergade
ren en ook op Vrijdag als regel des avonds
niet bijeenkomt, is het hoopstwaarschijnlijk,
da': het debat over Indonesië pas begin vol
gende week zal nlarts hebben
In welingelichte kringen in Den Haag
verneemt het A.N.P., dat in tegenstelling
tot loopende gerucl ten de ontwerpover
eenkomst van Linggadjati geen geheime
clausules bevat en geen geheime concessies
behelst.
Wel wijst men er in deze kringen op, dat
in het regeeringscommuniqué* van Zaterdag
jl. is aangegeven, dat de bindende notulen
voor het ontwerp interpretatieve beteeke
nis hebben. Men acht het vanzelfsprekend,
dat ook deze notulen aan de Kamer zullen
worden voorgelegd.
OOK KUNSTENAARS GETfrSN HUN
OORDEEL.
Een vijftiental kunst-beoefenaars heeft
een schrijven gericht aan den minister-pre
sident, waarin zij verklaren, dat de oplos
sing van de Commissie-Generaal inzake de
Indonesische kwestie h.i. de eenig mogelijke
is en „waarschuwen tegen de talrijke uitin
gen van een zienswijze die de toekomst niet
verstaat en haar tot onherstelbare schade
aan de zoozeer gewenschte en mogelijke,
vruchtbare samenwerking en aan het aan
zien van Nederland in de wereld in de
waagschaal stelt."
De onderteekenaars zijn: Prof. dr. N. A.
Donkersloot, D. A. M. Binnendijk, A De-
fresne, Anton van Duinkerken (prof. dr.
W. Asselbergs), J. W. Havermans, Hans. van
Meerten, Hildo Krop, Mevr. dr. A. Romein-
Verschoor, L. H. Sondaar, Jhr. J W. H. W.
Sandberg, Victor E. V. Vriesland, Jelle
Troelstra, Prof. dr. J. B. Tielrooy, D. Wol-
bers, H. Zagwijn.
DE „MERDEKA" OVER HET VERTREK
VAN DE BRITTEN.
Aan de „Nieuwsgier" ontlenen wij het
eigende artikel uit de „Eepublikeinsche
Merdeka":
„De Britten heboen ons, zonder het ove-
r'pens zelf te wille.i en zonder begrip van
ce feitelijke toescaiiden, gooi geholpen.
Christison's feitcujk-e erkenning van de re
publiek, heeft net zclf-ertreMwin van de
bevolking in beL».-«rijke mate verVogd.
Ook op een heel andere manier hielpen
dt Britten de volksbeweging: toen het in
Scerebaja mis liep dachten da Britten, dat
zo in 2 maal 24 uur de Indonesiërs zouden
hebben bedwongen Hrt heeft 3 we
ken geduurd. De Jsparners hadden een
week noodig voor heel Java. In Socralaja
hebben wij onze gevechtswaarden bewe
zen.
De Britten kwani' n hier zoogenaamd cm
een geallieerde opdracht uit te voeren. In
wezen echter was hun missie b:er er een,
die past in de nieuwe blauwdruk van het
Britsch imperialisme. Oo.< het totstand-
brengen van de o/cret-nkomsc russchen Ne.
derland en Indonesië moet men bezien in
het licb+ van de E'.itsche politiek, die spo
ren achterlaat in den vorm van troebel
water, waarin hrt goed visscnei is.
KATH. ARTSEN PLEITEN VOOR
MEDISCHE FAFCULTEIT.
Na inleidingen van prof. mr. W. Duyn-
stee C.ss R. en dr. F. Schmidt is de R.K.
Artsenvereeniging, die te Nijmegen in bui
tengewone algemeene vergadering bijeen
kwam, eenstemmig tot het besluit geko
men, dat spoedige oprichting van een me
dische faculteit aan de R.K. Universiteit
dient te worden bevorderd.
°g WEERSVERWACHTING oooo|>
In den nacht en ochtend aan de kustg
g nog een enkel buitje; in het binnen-o
o land helder met lichte vorst. Overdag o
o aanvankelijk zonnig weer met snelle
2 stijging van temperatuur. Later weer 2
toenemende bewolking. Weinig wind. g
looooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
Toen wij dezer dagen in
„£)e Leidsche Courant" eeni-
ge woorden lazen over het
eeuwfeest van de Minder
broeders te Leiien en de re
dactie aankondigde, dat men
nog op dit feest zou terug
komen, heeft ondergete
kende zijn hart vast gehou
den met de gedachte: aan
stonds een telefoontje uit
Leiden met Pater dit en dat.
Zóó kwam het uit: De re-'
dactie belde op en binnen
drie minuten zat de schrij
ver van een Gedenkboek
vast aan nog een meter co
py voor „De Leidsche Cou
rant".
Uiteraard zullen wij ons
in dit artikel beperken en
als reden geven wij heusch
niet aan de schaarschte van
het papier. Maar wie doet
er zichzelf concurrentie, aan?
Want de lezers hebben het
reeds vernomen: zeer bin
nenkort hopenlijk nog
dit jaar komt een groot,
uitgebreid en geillustreerd
boek uit, waarin de arbeid
van de Minderbroeders ge
durende ruim 5 eeuwen te
Leiden gedocumenteerd
wordt beschreven. Tegen
een veel te lagen prijs
wordt dit in den handel
gebracht en het is zoo on
geveer de bedoeling van den
uitgever, dat elke Leidenaar
een of meer exemplaren zal
koopen. Daarom mogen wij
hier niet te veel vertellen!
De uitgave van deze ge
schiedenis was eigenlijk
slechts een klein onderdeel
van alla. plannen, die de
vereeni^ng Katholiek Lei
den had ter viering en her
denking van dit eeuwfeest.
Grootsch was de opzet, om
naar aanleiding van het 500-
jarig verblijf der Minder
broeders in onze stad, op
verschillende manieren te
gaan toonen, wat 500 iaar
Katholicisme in het alge
meen voor deze gemeente
heeft beteekend. We kun
nen alleen hoicen, dat het
idee geen idee blijft, maar
vroeg of laat verwezenlijkt
kan worden.
In verband met de lengte van
het geheele artikel hebben wij
het in twee gedeelten geplaatst.
We bevelen onzen lezers dan
ook gaarne het artikel op pag.
2 aan. REDACTIE.