Rapport Regeeringsvoorlichtingsdienst
Het afscheid van Pastoor De Leeuw
Vergadering der R.K. Onderwijzers
ÜXe
du(&elgang.e%
WERSCHENEN IS HET RAPPORT der adviescommissie overheidsbeleid inzake
voorlichting, welke is ingesteld op 6 Maart 1946. De in Januari van dit jaar gehou
den debatten in de Tweede Kamer der Staten-Generaal naar aanleiding van de nota
over enkele punten van regeeringsbeleid gaven aanleiding tot een critische bespre
king van de van de overheid uitgaande voorlichting, waarbij het beleid van den Regee
ringsvoorlichtingsdienst aan scherpe aanvallen blootstond, De toenmalige minister-
prescident, prof. ir, W. Schermerhorn, vond in dit debat aanleiding tot de instelling
eener ministerieele commissie, belast met het uitbrengen van advies over het beleid
der overheid inzake de voorlichting.
Zuinigheid géén wijsheid
bij voorlichting in het
buitenland
In haar algemeene beschouwingen zet de
commissie o.m. uiteen, dat aan voorlichting
van overheidswege -in normale omstandig
heden een zeer veel geringer behoefte be
staat dan onder abnormale en dat onder
zulke normale omstandigheden het „propa
gandistisch" element der voorlichting ach
terwege kan en moet blijven.
Wat de voorlichting in het buitenland aan
gaat, merkt de commissie nog op: indien
niet overwegingen van noodzakelijke zui
nigheid tot een andere conclusie dwongen,
zou voorlichting in het buitenland door ons
land gezien moeten worden als een belang,
zoo primair, dat bij de behartiging daarvan
niet in de eerste plaats op de eraan verbon
den kosten zou moeten worden gelet. He
laas, de toestand van 's lands financiën
noopt tot omzichtigheid ook op dit terrein.
Niettemin wil de commissie met klem op
komen tegen zuinigheid die de wijsheid be
driegt en als haar meening te kennen ge
ven, dat het thans voor voorlichting in het
buitenland beschikbare bedrag rond twee
HOCKEY.
LeidenHOC 11. In de eerste helft
werd niet gedoelpunt. We noteerden in
die periode een heel mooie safe van James.
Het werd een vrij gelijk opgaande strijd
met aan HOC-zijde den spil, bij Leiden
dc-n linksback als uitblinker. Na rust was
Leiden meer agressief. De thuisclub kreeg
een sti;afcorner te nemen, welke een straf-
bully opleverde, 'waaruit Goekoop Leiden
de leiding gaf.(l0). Er was toen nog een
kwartier te spelen. De gasten zetten intus-
schen alles op den aanval en uit een straf-
corner kwam de gelijkmaker (11),
De overige uilslagen van Leiden, zijn:
ZuidwijckLeiden II 02, LSVLeiden III
1—2, Leiden IV—TOGO V 12—0; dames:
MRHC—Leiden 2—2; Leiden II—BDHC
III 3—1; Victoria III—Leiden III 1—2.
Siseo-nieuws. Voor Siseo ris het gis
teren een succesdag. Niet alleen het eerste
elftal der dames bevocht haar derde over
winning in successie, maar ook het twee
de elftal wist een kostbaar puntje te ver
overen tegen BDHC III. De heeren ver
rasten vriend en vijand met een daveren
de 50 overwinning. Zij hebben nu een
wedstrijd verloren (21) en haar tweede
wedstrijd gewonnen (de wedstrijd tegen
HHYC VII, die destijds met 90 verloren
werd, is geannuleerd). Over de wedstrij
den het volgende:
Excelsior IVSiseo I (0—2) dames In
een van Sispo-zijde zeer goed gespeelde
wedstrijd heeft de Schiedamsche club met
2—0 de vlag moeten strijken. Voor de rust
weet Miep de Haas geheel alleen de heele
verdediging te passeeren en de score te
openen. Steeds zijn de Leidsche dames in
den aanval. Als Excelsior eens ten aanval
tijgt komt ze niet verder dan de Siseo-
backs. Na de rust weet Hanny Boogers
spoedig de score te verhoogen (02). Si
seo blijft in de meerderheid en 't is slechts
verwonderlijk dat er niet meer gedoelpunt
wordt.
Siseo II—DDHC III 0—0. DDHC dat
volledig is heeft tegen een met invalsters
spelend Siseo meer gekregen dan haar toe
kwam. Bijna steeds is de thuisclub in de
meerderheid. Bij een Delftsche aanval
kruipt Siseo door het oog van de bekende
naald als de bal juist voorlangs naast ge
slagen wordt. Spoedig daarop brengt Hen-
ny Rooyakkers wat dit betreft de partijen
weer op gelijken voet want op wonder
baarlijke wijze ontkomt het doel der gas
ten aan een doorboring. Na de rust is het
vooral Siseo dat aanvalt. Een enkele maal
komt DDHC nog eens gevaarlijk opzetten
maar Jo Hoogeveen weet steeds de zaak
to klaren. Einde met 0—0.
HDM VIISiseo I 05. In een wed
strijd, waarin de gastheeren bijna steeds
in de minderheid waren, weet Siseo de lei
ding te nemen door M de Bolster (01),
met welke stand gedraaid wordt. Na de
hervatting is het steeds óiseo dat den
toon aangeeft, hetgeen v. Lith, Boogers en
Alink ieder met één doelpunt uitdrukken,
Tenslotte sluit de Bolster de score met een
vijfde doelpunt,
Zuidwijck. De uitslagen van gisteren
zijn: Dames: Te Werve IZuidwijck 30;
Zuidwijck II—SOS III 18—0; PTT III—
Zuidwijck III 2.2; Heeren: Zuidwijck I
Leiden II 04; PTT IIZuidwijck II 07;
HLC IIZuidwijck III 3—2.
Zuidwijck-dames. De dames van Zuid-,
wijck hebben voor het eerst sinds langen
tijd haar meerdere gevonden in Te Werve.
Deze nederlaag was volkomen verdiend,
daar de gastvrouwen in elk opzicht beter
varen. Het betere plaatsen, het sneller
doorgeven en de juiste opstelling, dat
alles bracht den bal geregeld voor het
doel van Zuidwijck en het is aan het pri
ma spel van kecpster en backs te danken,
dat het bij drie doelpunten gebleven is.
ZuidwijckLeiden n. Zooals verwacht
werd is deze wedstrijd door Zuidwijck ver
loren, maar dat de nederlaag zoo groot
zou worden had niemand verwacht en zij
gaf ook niet de juiste verhouding weer.
Al na een kwartier spelen was de stand
03 en deze bleef zoo tot vijf min. voor
het einde, toen het vierde doelpunt ge
maakt werd. In dien tusschentijd was Zuid
wijck weliswaar geregeld in den aanval,
maar deze was veel minder productief
dan van de gasten. Vooral het snelle spel
van den rechtsbuiten van Leiden heeft alle
vier de doelpunten mogelijk gemaakt.
RECHTZAKEN
HAAGSCHE POLITIERECHTER.
De bewaker C. K. te Alphen aan den Rijn
had aan diefstal zich schuldig gemaakt voor
welk feit hij zich voor den Haagschen Po
litierechter te verantwoorden had. De of
ficier vorderde tegen verdachte drie maan
den gevangenisstraf; de politierechter ver
oordeelde tot twee maanden gevangenis
straf.
millioen beneden de maat van het mini
maal noodzakelijke ligt.
Wat de overheidsvoorlichting in het bin
nenland betreft, geeft de commissie een
overzicht van de verschillende voorlich
tingsdiensten, die zij heeft aangetroffen,
en waarbij zij tot de conclusie is gekoinen,
dat er een teveel is.
Naast het orgaan van één voorlichtings
dienst concludeert de commissie tot een
contactorgaan met den R.V.D. bij elk de
partement.
Dit contactorgaan mag, daargelaten de
persconferenties, zelf alleen op aanvraag
van individueèle journalisten rechtstreeks
voorlichting geven.
De commissie is er van overtuigd, dat
deze vereenvoudiging dringend noodzake
lijk is. Niet allereerst uit bezuinigingsoog
punt, maar bovenal omdat het gevaar reeds
zichtbaar aanwezig is, dat eer te veel aan
overheidsvoorlichting tegenzin opwekt bij
het publiek.
Als bijlage is o.m. aan het rapport toege
voegd een kostenberekening voor voorlich
tingsdoeleinden, waarbij een eindcijfer van
9 millioen gulden is gecalculeerd De com
missie meent, dat dit bedrag nog bij de
werkelijkheid ten achter blijft.
Een verdere bijlage is een ontwerp-Ko-
ninklijk Besluit, houdende ,de organisatie
van de van de regeering uitgaande voorlich
ting. Daarin is bepaald, dat aan het hoofd
van een centralen voorlichtingsdienst zal
staan een regeeringsadviseur voor de voor
lichting. Deze heeft tot taak:
a. den raad van ministers en zijn afzon
derlijke leden van bericht en raad te die
nen met betrekking tot voorlichtingsaange
legenheden;
b. de samenwerking tusschen de onder
scheidene ambtenaren, belast met de voor
lichting in het binnenland, alsmede met de
directie voorlichting buitenland en het di
rectoraat voor de economische voorlichting,
te bevorderen;
c. de leiding te geven aan den centralén
voorlichtingsdienst.
De regeeringsadviseur voor de' voorlich
ting wordt door de Kroon benoemd en ont
slagen.
OMGEVING
SASSENHEIM
DOODELIJK ONGELUK.
Hedenmorgen is de stucadoor Nas. wo
nende aan het Levendaal te Leiden, nabij
de Warmonderdam bij het oversteken van
denweg door de tram gegrepen en over
reden. De ongelukkige overleed eenige
oogenblikken daarna.
„St. Caecilia". Na het zeer succesvolle
optreden met het verzetstuk „De Stormbal
hangt uit" zal a.s. Zondag 27, Maandag 28
en Dinsdag 29 Oct., worden opgevoerd het
blijspel in 3 bedr. „Welkom Binnen". Het
is nu geen avond van ernst maar van een
gulle lach. Wat „St. Caecilia" doet, doet ze
goed!
WASSENAAR
Fietsendief ingerekend. Op Woensdag
16 Oct. j.l. deed mevr. v. d H. alhier bij de
politie aangifte, dat den vorige avond van
af het erf van haar woning haar rijwiel was
ontvreemd. Met het rijwiel waren 3 distri
butie-stamkaarten, die zich in de fietstasch
van dat rijwiel bevonden,4 gestolen. Aange
zien juist dezer dagen nieuwe levensmidde
lenkaarten zouden worden uitgereikt, was
het niet onmogelijk dat de dader zou trach
ten op deze stamkaarten bonnen te krijgen.
De politie hield hiermede rekening en
lichtte diverse distributiekantoren in. La
ter op den dag bemerkte men op het hulp
kantoor aan het Kerkhout alhier, dat des-
morgens, voordat aangifte bij de politie
was gedaan, inderdaad iemand op de stam
kaarten bonnen had afgehaald. In verband
hiermede werd door de politie aangehou
den een zekere A alhier, in wiens woning
het ontvreemde rijwiel te voorschijn kwam.
De levensmiddelenkaarten had hij reeds op
de zwarte markt te 's-Gravenhage verkocht.
Hij is ingesloten en zal ter beschikking van
de justitie worden gesteld.
GLASACTIE ^RUITEN TROEF".
Zaterdagmiddag was het op de Kaas
markt een geweldige drukte. De glasslag
m Leiden zou een aanhang nemen; 24 par
ticuliere en militaire auto's waaronder
van zeer groot formaat stonden in gelid
opgesteld. Een imposant gezicht! Het ge
heel werd gecompleteerd door het mu
ziekkorps „Wermans Wilskracht" en de
vorkennersgroe? (Stumpel). Circa 3 uur
werd gestart. Vol spanning werden de re
sultaten afgewacht. Zooals vreemde vol
ken ons uitgehongerd volk voedsel brach
ten, zoo kwamen de auto's van allen kant
binnen met glas voor eigen volk. De op
brengt heeft aller verwachting overtroffen.
De groote garage van de Firma v. d. Meer
werd vol gepropt met glas, zoodat nog
naar andere ruimte moest worden omge
zien en nog steeds wórdt 'het telefoonnum
mer 20963 opgebeld om glas af te halen.
Deze week zullen nog heel wat adressen
moeten worden bezocht. De buit is nog niet
te overzien: Duizenden meters glas! Men
kan gerust zeggen, dat Leiden momenteel
aan de spits staat van geheel Nederland.
Industrieën, die massa's glas aanbrachten,
prachtruiten yan^ zeer groote afmeting,
kleine en groote wandspiegels met mooie
lijsten, familieportretten met glas. En er-
waren straten waar de buren het glas on
derling- hadden verzameld en stonden te
wachten op auto's Bij dit alles schoot het
gemoed vol. Ja waarlijk, er woont in Lei
den een goed volk! En dan die heerlijke
jeugd. Als ratten klommen ze op die reuze
wagens.
Zoo is dan deze actie in Leiden een
enorm succes geworden en wij zijn er ze
ker van overtuigd, dat menig Leidenaar
een dezer dagen een enveloppe, met inhoud
met vermelding „glasactie" zal deponeeren
m de brievenbus H. Sips, Kort Rapenburg
11, ter verlichting van onze finantieele
zorg. Aan allen, die op welke wijze dan
ook aan deze glasactie hebben medege
werkt, hartelijk dank.
Indien iemand v/eet of er nog geheele
straten niet bewerkt zijn, gelieve men dit,
op te geven aan het Bureau Glasactie Kort
Rapenburg 11.
Een gezellige parochie
feestavond
Zonder dat hem een huldiging ten deel
viel heeft de Haagweg-parochie officieel
van pastoor De Leeuw afscheid genomen
op een vroolijken avond. Met al die huldi
gingen, al die vleiénde woorden over de
goeie pastoor, die beste pastoor, die brave
pastoor al of niet gemeend berok
kent men, hoe goed bedoeld, een priester
het grootste nadeel, want wie zulke loftui
tingen aanvaard en bijna niemand is
daartegen bestand verliest zijn verdere
aanspraken. „Voorwaar", zegt dan O.L.
Heer „hij heeft zijn loon reeds ontvan
gen."
Pastoor De Leeuw heeft den wijsten weg
gekozen en ook wij zullen in de krant
hem daar op volgen.
Al zijn er dan niet veel woorden geval
len, de parochianen hebben goede paro
chianen als het zijn van den Haagweg
hun herder een prachtig cadeau megege-
ven, een draagbare schrijfmachine (met
een opdracht plus photo van de kerk in de
kap) en een enveloppe met geld om een
fiets te koopen.
En ten slotte: zei pater Dolle, die als
moderator van „O.K.O." dat geschenk aan
bood dunkt het ons, dat we onzen pas
toor, als hij in zijn nieuwe parochie gaat,
niet mogen laten loopen.
Pastoor De Leeuw zeide in zijn dank
woord, dat een van zijn idealen: eenheid
van gebed en eenheid van vermaak, op de
zen buitengewoon enthousiasten avond was
bereikt. Hij dankte voor de schitterende
cadeaux. „Ik dan'k u heel hartelijk voor uw
goedheid en uw gulheid en ik hoop, dat u
nog menige prachtige, geestdriftige paro
chie-avond moogt vieren."
Deze afscheids-scène, die een „open doek"
kreeg met daverend applaus, speelde zich
af tusschen de bedrijven van het blijspel
„Alles voor Adriaan", waarmede „O.K.O."
(Ontspanning, Kunst, Ontwikkeling) het
Zaterdag vergaderden de R.K. onderwij
zers van Leiden en omgeving in „De Doe
len". Na eenige organisatorische kwesties
behandeld te hebben, gaf de voorzitter het
woord aan den heer J. Keuss voor het hou
den van zijn lezing: „Onderwijsvernieu
wing streeft naar verbeterde verstands- en
karaktervorming".
Spreker betoogde, dat in de oude school
nog steeds de onderwijzer „voordenkt" in
de hoop, dat de leerlingen hem zuilen „na
denken". Het resultaat is dan helaas, dat
't kind niet denkt, doch geheel tracht af
te gaan op z'n geheugen. Hierdoor heeft bij
velen de meening post gevat, dat het
schoolkind nog niet kan denken. Deze mee.
ning is nog ondersteund door enkele we
tenschappelijke onderzoekers, zooals bijv.
Schüssler en Roloff. Hun conclusies waren
echter onjuist, doordat hun proeven niet
waren afgestemd op 't kind.
Prof. Kohnstamm c.s. toonden echter aan,
dat het kind wel kan denken. Bovendien
kan 'n ieder deze conclusie al trekken, als
men let op de vele kindervragen, waaruit
wel degelijk blijkt, dat 't kind oorzaak en
gevolg onderscheid en 'n logisch verband
ziet en zoekt.
De school nu moet dat kinderlijk den
ken ontwikkelen; niet door alleen maar
„voor te denken", doch door 't kind zelf te
laten doen. Leg zoo weinig mogelijk uit,
laat de leerling zelf ontdekken. Dit ver-
eischt zelfwerkzaamheid van het kind.
Systemen zooals bijv. van Dalton zijn ge
heel op die zelfwerkzaamheid gefundeerd.
Behalve dat zelfwerkzaamheid 't zelf
standig denken ontwikkelt, komt 't ook 't
verantwoordelijkheidsgevoel ten goede.
De leerlingen zijn dan immers zelf verant
woordelijk voor de uitwerking van hun taak
en kunnen niet via hun geheugen parasitee
ren op 't verstand van hun leeraar of via
de gehoorzaamheid op zijn wil. Eigen ver
stand en eigen wil moeten 't resultaat bren
gen.
Verantwoordelijkheidsgevoel noemde spr.
allerbelangrijkst. In verband hiermede haal-
de spr. -woorden aan van Foerster: „De we
reld zal bankroet gaan, niet door gebrek
aan kennis, doch door gemis aan karakter".
Het doel van 't onderwijs zal dus moeten
zijn: 't doen verwerven van praktische
kennis, georiënteerd op de behoeften van
het dagelijksch leven, en ten tweede: 't vor.
Maandag-S Dinsdag- en
Woensdagavond wordt in
het Sint Antonius-clubhuis
aan de Mare door het Too-
neelgezelschap „De Gastspe-
lers" opgevoerd het stuk:
„De Duvel','. Om twee re
denen vestigen wij er heel
graag en nadrukkelijk de
aandacht van onze lezers op
deze avonden. Ten eerste:
omdat de menschen, die het
stuk spelen, waard zijn dat
men van hun spel geniet en
zij zóó u een welbesteede
avond bezorgen. Maar ver
volgens omdat het doel
waarvoor „De Gastspelers"
hier in Leiden, maar ook in
den omtrek avond aan. avond
hun vrijen tijd beschikbaar
stellen, aller steun en sym-,
pathie verdient. Het batig
saldo van de opvoeringen
stad Leiden kent vanaf de
bevrijding de
Gezinscolonne,
haar vast adres heeft aan de
Morschsingel No. 8, ep van
waaruit' de gezinshelpsters
^„DE DUVEL,
eiken morgen om 8 uur naar
alle kanten van de stad uit
zwermen om hulp te bren
gen in gezinnen en moeders
te helpen uit den nood. Zij
komen overal en zij helpen
eenieder. Ook als het niet
betaald kan worden. En
daar ligt nu juist de moei-
van „De Gastspelers" komt lijkheid. Geld is er nu een-
n.l. ten goede aqn de: „Ka-, maal voor dit werk noodig
tholieke Gezinszorg". Onze en dat geld moet ergens
vandaan komen. We kunnen
Katholieke bedelen en wij kunnen do
thans nateurs vragen, maar het is
nog veel meer waard wan
neer spontaan die hulp
wordt aangeboden zooals
„De Gastspelers" dit doen.
Zorgt gij dan, lezers van de
„Leidsche Courant", dat het
Antonius-Clubhuis die drie
avonden tot de nok gevuld
wordt. Gij bezorgt uzelf een
goeden avond, de Gastspe
lers een verdiende beloo
ning voor hun onbaatzuch
tigheid en de witgekapte ge.
zinsverzorgsters geld in het
huishoudlaadje. En één ding
is zeker: niemand heeft dan
den duvel meer in.
Denkt er dus aan: Maan
dag-, Dinsdag- en Woens
dagavond.
Kaarten verkrjjbaar aan
de zaal.
men van persoonlijkheden.
Rijkelijk illustreerde spreker deze prin-
cipiëele uiteenzetting met talrijke gevallen
uit de praktijk.
Na tenslotte verteld te hebben, hoe spr.
deze ideeën op z'n eigen school in praktijk
brengt, eindigde hij z'n betoog met de woor
den: ,,Het elven is dynamisch, de school
moet niet bij 't leven achterblijven, en dus
vernieuwen".
Hierna werden nog talrijke vragen beant
woord, tot de voorzitter tenslotte met groo-
ten dank aan den spreker deze zeer goed
bijeenkomst sloot.
HEROPENING VAN DE LEIDSCHE
BUITENSCHOOL.
Een heerlijk zonnige middag, een groot
gezelschap, een schitterend mooi terrein mej
fraaie omgeving en vergezichten, dat is een
korte omschrijving van de officieele her
opening van „De Leidsche Buitenschool",
staande tusschen Katwijk a. d. Rijn en Zee.
Daar waren o.m. aanwezig prof. Gorter, de
stichter van de L.B.S., Burgemeester v.
Kinschot en echtgenoote, Burgemeester
Woldringh v. d. Hoop en echtgenoote, Wet
houder v. Schaik uit Leiden, Dr. Keizer
wrn. Dir. Geneesk. Dienst te Leiden. De
voorzitter heette inzonder welkom Dr. Gor
ter .Spr. kan zich niet goed voorstellen de
Buitenschool zonder Dr. Gorter. Volgend
jaar, zegt spr., hopen wij bij het 25-jarig be
staan, een en ander meer te ontvouwen.
Spr. ging dan terug naar 1942 toen de Bui
tenschool verlaten moest worden. Wij
moeten er in, werd op zekeren dag gezegd.
Wie die „wij" waren, behoeven we niet
meer te zeggen. Na korten tijd moest ook
het Kleuterhuis ontruimd worden. We zijn
toen ondergebracht in Katwijk a. d. Rijn.
Maar uiteindelijk moesten we het werk op
geven. Toen naar Wethouder Verweij. We
werden ondergebracht in het Volksgebouw
aan de Heerengracht. Later kregen we er
zelfs nog sportterreinen bij. Met het Kleu
terbuis kwamen we zelfs in het Gooi te
recht. Later in Renkum. Onder een regen
van granaten zijn we ook daar moeten
vluchten. Begrijpelijk dat we direct na 5
'Mei 1945 aan Katwijk dachten. Doch de
gebouwen waren in zoo deplorabelen toe-
stand, dat er geen denken aan was deze te
gaan bewonen. Er moest dus gewerkt wor
den. En er is gewerkt. Door de bijzondere
activiteit van meerdere bestuursleden was
er al spoedig een vrij groot bedrag bijeen
gebracht. De oudereommissie is zeer actief
geweest en met succes. Maar de onkosten
voor herstgl van gebouwen en terreinen be
dragen 50.000 a 60.000 gulden en op heden
is er ongeveer 36.000.bij elkaar. Spr.
wil ook hier de Ver. in uw bijzondere be
langstelling aanbevelen.
Dan begaven allen zich onder leiding van
den voorzitter naar de nieuwe lighal. een
geschenk van het Roode Kruis. De heer
Gaillard, voorzitter van de afd. Rijnland
van het Roode Kruis droeg mede nampns
het Hoofdbestuur deze mooie lighal over aan
de Ver. De L.B.Sch.
De voorzitter sprak zijn dank uit voor
dit prachtig geschenk. Onder leiding van
den voorzitter werden nu terreinen en lo
kalen bezichtigd (open terrein, dit noemen
we hier lokalen, zegt de voorz.). Vervol
gens het schoolgebouw, een gebouw wat
eigenlijk een noodzakelijk kwaad is, want
liefst verkeert men altijd buiten. Vervol
gens werd de Kleuterschool bezichtigd,
waarmede deze plechtigheid was beëindigd.
TOBIAS IS DAPPER
21. Enkele- momenten stonden de twee
partijen roerloos tegenover elkaar, dan
stormden de vijf mannen met getrokken
revolvers op de twee vrienden af, juister
gezegd, alleen op Tobias. Deze was van
zijn schrik bijgekomen en kogels of geen
kogels, hij zou ze in elk geval een warme
ontvangst bereiden. Al zijn opgekropte
emoties van de vorige avond uitte hij in
de eerste slag dien hij-de voorste aanvaller
toediende, waardoor1 deze voor de verdere
loop vap het gevecht een zwijgende toe
schouwer werd. Tobias sloeg, zwaaide met
zijn armen schopte met zijn benen, beuk
te met zijn hoofd, hij raakte neuzen, wan
gen, armen en benen. Elke slag was raak!
winterseizoen instormde. Er is braaf ge
lachen, en dat was ook de bedoeling. Soms
was er wel eens aarzeling, of er gelachen
of gehuild moest worden, doch aan de op
komende huilbuien maakte de veekoopman
Kloppers altijd zelf een einde. Merkwaar
dig, zooals de schrijver van het stuk, Piet
Mossinkhof, het publiek weet te bespelen
en van andante's in scherzo's, *in scherzo's
in fortisimo's laten rollen, kris kras
door elkaar. De tekst van het stuk was ove
rigens tamelijk banaal, al was de strek
king er van: dat vaders hun volwassen kin
deren niet als baibies moeten behandelen,
wel goed. De regisseur, de heer F. J. v. d.
Meyden, heeft zijn pupillen goed onder
den duim gehad, want zij kenden hun rol
len uitstekend. Er is ook over 't algemeen
vlot gespeeld, en als het een ibeetje houte
rig toeging, knipte iedereen onmiddellijk
een oogje toe. Wij ook. Maar wij moeten
toch eenige complimentjes meken, op de
eerste plaats aan Herman Kloppers, de rijk
geworden veekoopman (Simon van Eg-
mond), die werkelijk natuurgetrouw was,
robuust en toch goedig. Zijn drukte-schop-
pende tegenspeler, de rentenierende sla
ger De Ronde (Bert van Leeuwen), was een
prachtige creatie, maar hij kon overal op
lijken, behalve op een slager. Daar was hij
het type niet voor. Overigens iemand, die
met groot gemak en veel talent speelt De
moeilijkste rollen waren toebedeeld aan
Adriaan en diens verloofde (Ab Pellekoor-
ne en Nel Reizevoort), die een zekere stijf
heid niet te boven wisten te komen, maar
toch, vooral Adriaan, wel voldeden. In de
lichtere rollen blonken vooral uit de col
porteur Hogedoorn (Jan Wamsteker), die
ten slotte met zijn heele kroost ten toonee-
le verscheen, de nijdige mijnheer Van Res
teren (Nico Reizevoort Jr.) en de snibbige
mévrouw Kloppers (Tonny Brouwers). En
dan waren er nog de huishoudster (Vroni
Altena) met haar lijzige stem en goede
hart, 'n vertegemvoo|fcliger, die niet zoo
heel veel had aen te bieden. (Jan Burg-
houwt) en last and least Dolf, de in eeuwi
ge geldverlegenheid verkeerende neef
(Louis Groen in 't Wout). Ziezoo nu
staat het geheele gezelschap in de krant,
wat zij ook verdiend hebben. Zij hebben te
zamen aan de Haagveg-parochianen een
genoeglijken avond bezorgd. Iedereen heeft
zich opperbest geamuseerd- Aan de dames
werden bloemen aangeboden en ook de re
gisseur werd uit zijn hokje gesleept om
aan de algemeene hulde zijn rechtmatig
deel te hebben.
Toen pastoor De Leeuw, de overige gees
telijkheid en de meer bedaagden vertrok
ken waren, werd er nog wat nagefuifd met
een dansje. Een prettige parochie, daar aan
den Haagweg, waar allen zoo jolig met el
kander feestvieren.
UITVAART ALMA MISKOTTE.
Wel zelden zal zoo diepe tragiek den ach
tergrond vormen \an een uitvaart, als die
welke Zaterdagmiddag op de begraaf
plaats Rhijnhof betoond werd bij ce be
grafenis van het stoffelijk overschot van
Alma Gerda Miskotte, het eerste slacht
offer van het ontzettend tragische vergif-
tigingsgeval te Amsterdam. Overstelpend
groot was de deelnemende belangstelling,
welke van verscheiden zijden werd ge
toond. Daar waren in de eerste plaats tal
rijke familieleden, collega's van prof. K. H.
Miskotte, waaronder de rector-magnificus,-
prof. Cleveringa, voorts het bestuur van V.
V.S.L., talrijke dames., ep heerenstuden
ten en verdere belangstellenden
Toen de kist met het s«>ffelijk overschot
in de groeve was neergelaten, sprak de
praeses der V.V.S.L., mej. Nauta, haitelijke
woorden van afscheid tot Alma, die slechts
korten tijd nog lid was, doch niettemin
reeds blijk gaf van een ernst en beslist
heid, die haar en haar toekomst kenmerkte.
Zij wilde medicijnen studx'eren, psychiater
worden. Zij had zich tot ideaal gesteld de
menschheid te dienen. I.n ernstige gesprek
ken heeft zij ouderen wel eens beschaamd.
Zij wist zich geheel in te stellen op de
menschen, die haar omgaven, daarbij haar
aandacht richtend op het heel goede in den
mensch en dat aanvullend waar zu>ks bij
de een of ander te kort schoot. Mc-n be
wonderde voorts haar humor. Het was won
derlijk, dat zij in zoo korten tijd zulk een
groote plaats wist te veroveren, of eigen
lijk was het niets verwonderlijk, want er
ging zoo groote rust van haar uit. Spr. gaf
ten slotte de verzekering, dat men de her
innering als een kostbaar bezit zal blijven
bewaren.
Ds. H. C. Touw, oom van de overledene,
sprak vervolgens naar aanleiding van het
„Zalig zijn de reincn van harte, want zij
zullen God zien". Midden in den bloei der
jaren is Alma ons ontnomen, aldus spr. Wij
hebben haar te weinig lief gehad, omdat
zij ons zoo onuitsprekelijk lief had. Wij
danken God, dat wij haar in ons midden
mochten hebben. Spr. kon niet anders dan
deze troostwoorden spreken: haar over te
geven in de hoede van Hem, die weet wat
Hij doet, die haar zal gelijk maken aan
Zijn verheerlijkt lichaam. Hier past slechts
een daad: een acte van geloof. Daarom ci
teerde spr. de Twaalf artikelen en besloot
tenslotte met gebed.
Dan sprak prof. Miskotte zelf. Met be
wondering moesten allen hem aanhooren,
toen hij zeide, dat deze geslagen vader en
echtgenoot nogal eens iets beweerd heeft
in zpn leven over het verdriet of over Job.
Maar het is waarachtig iets anders over Job
te schrijven dan Job te zijn. Wat zou het
geloof zijn, indien wij met de kleine maat
onzer ervaring zouden willen uitmaken: ja
of neen. En nu is het een nog niet gebeurd
of het andere volgt. Spr. kon niet zeggen,
hoe vreeselijk het voor hem was te weten,
dat zijn ljeve vrouw hier niet aanwezig kon
zijn, ja dat zij spoedig haar eenzamen weg
hierheen zal moeten afleggen. Spr. deelde
dan een en ander mede over den toestand
zijner overige kinderen en zeide zielsdank-
baar te zullen zijn, indien tenminste één
hem zal mojfn behouden blijven. Spr.
aanvaardde echter alles tot uitboeting zij
ner zonden en dat het hem zou strekken
tot heiliging. Maar vond tevens aanleiding
tot zijn studenten, tot alle studenten ook
van andere faculteiten, ja tot alle jonge
(menschen te zeggen: bekeert u, want wij
spelen met het leven; bekeert u, aleer het
te laat is en berouw te laat zal wezen. Het
m.'derne leven is te oppervlakkig, be
schouwd sulb specie aeternitatis, niet een
of andere philosophische eeuwigheid, maar
de werkelijke eeuwigheid, waarna hij be
sloot met het „Eere zij den Vader, den
Zoon en den H. Geest".
Diep onder den Indruk verlieten allen
daarna den doodenakker.
