9e CcicLchcSoivtcMtt Gen. Kruis over het plegen van desertie Pseudo-diplomaat ontglipte aan politie Bunkerbouwer wegens illegale verdiensten vrijgelaten. KERKNIEUWS MAANDAG 23 SEPT. 1946 Bureaux: Papengracht 32. Leiden Giro 103003. Telefoon voor Advertenties en Abonnementen 20826. Redactie en Directie 20015. Handelsdrukkerij 20935. Abonnementsprijzen f 0.26 per week, ƒ1.10 p. mnd, ƒ3.25 p. kwartaal. Franco p. post 4.00. waarin opgenomen „DE BURCHT" KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN 36e JAARGANG No. 10892 Hoofdred.: Rector H. SONDAAL en TH. WILMER. Directie: G. G. VAN ELBURG. Uitgave, van N.V. „De Leidsche Courant" en Stichting JDe Burcht". Advertenties 15 cent p. m.m. Bij contract belangrijke korting. Politieke delinquenten „JOUDEN de meeloopers met de rood- roomsche coalitie nu nog niet zien, hoe weerzinwekkend de regeering van de revo lutie is?" aluds besluit de heer A. Kui per, leeraar aan de Chr. Kweekschool te Utrecht een artikel in het orgaan van den Ned. Bond van J.Y. op G.G., welk artikel is overgenomen in de „Nieuwe Leidsche Crt." van jl. Zaterdag onder het opschrift: „Scherp maar waar". Hoe komt de schrijver tot die conclusie, welke hij in vragenden vorm zijn lezers meente te mogen suggereeren?. Hij trekt die uit het feit, dat „40.000 va- derlandslooze schobbers" door de regee- fring „voorwaardelijk vrijgelaten worden". Nu mag men in ons vrije vaderland een bepaalden regeeringsmaatregel veroordee- len en dien ook bestrijden, scherp maar. waar. Scherp is de bestrijding van genoem den schrijver, maar waar kunnen wij haar niet noemen. Men moet beginnen met den inhoud van het bedoelde regeeringsbesluit helder voor te stellen. Op de eerste plaats het feit, dat, óók als die 40.000 politieke delinquenten zullen zijn vrijgelaten, er nog een zéér groot aantal ge detineerd blijft. Vervolgens, dat degenen, die worden vrijgelaten, niet alleen de vrij heid verkrijgen onder bepaalde voorwaar den, waaraan zij zich zullen moeten hou den, doch ook slechts voorloopig. En op de derde plaats, dat de vrijlating geenszins be- teekent eeh straffelooze in vrijheidstelling. Als men dat alles vóór zich ziet, kan men nog tegen het regeeringsbesluit bezwaren hebben en het er niet mee eens zijn. Maar mag men dan spreken van een „rood- roomsche coalitie" (cLw.z. een samengaan op een program van K.V.P. en P. v. d. A. in het huidige ministerie-Beel), die een „regeering van de revolutie" is? Als men revolutie en ongeloof op één lijn stelt, wat klaarblijkelijk, gezien zijn artikel, de schrij ver bedoelt, welk verband is er dan tus- schen bedoeld regeeringsbesluit en het be grip revolutie? Oók met „Ongeloof en Re volutie" van schrijvers grooten geestver want Groen vóór ons, kunnen wij zulk een verband met geen mogelijkheid ontdekken! Evenmin kunnen wij, ons stellend op het standpunt van den tegenstander, een recht vaardiging vinden voor scherpe -woorden als „weerzinwekkend" en „slijmerige barm hartigheid" e.d. Het is zoo gemakkelijk scherp te zijn in woorden en men heeft er maar al te gauw succes mee bij een deel van het publiek, dat de kostelijke gave van scherp-zinnig- heid niet weet te onderscheiden van het surrogaat van louter scherpe woorden, wat een fijnere proever onmiddellijk aan den bitteren smaak kent. Ook wij zouden scherpe woorden kun nen gebruiken. Wij zouden den schrijver b.v.s kunnen vragen, of hij misschien onbe wust eenigermate is aangetast door den geest van den twintigsten eeuw, waarin men vooral onder invloed van Nietzsche alle humaniteit, alle zachtere gezindheid en christelijke gevoelens is geen verachten, om die te vervangen door uitgesproken hard heid en zoogenaamde mannelijkheid, welke niet het voorrecht van het nazidom alléén waren. Wij doen dat echter niet. Het leven is geen voetbalveld, waarop de partij, die de bal het krachtigst weet te trappen en er het doeltreffendst mee weet te manoeuvreeren, het spel wint. Wij moeten elkaar trachten te begrijpen en vóóral rust die plicht op degenen, die zich willen stellen op de ge meenschappelijke basis van christelijke be ginselen. Wij begrijpen, dat het' regeeringsbesluit inzake vrijlating van politieke delinquen ten meerderen hard valt; wij kunnen ons levendig indenken in de mentaliteit van dengene, die nu weer zijn buurman naast zich ziet, die vijf jaar lang den bezetter met vriendelijkheid en voorkomendheid heeft bejegend en zich blijkbaar onder de bezetting op z'n gemak gevoelde, terwijl hij zélf onder druk en in angst heeft geleefd en misschien door denzelfden bezetter van het kostbaarste en liefste wat hij bezat is be roofd geworden. Maar dén zal de echte mannelijkheid moeten overwinnen en zul len moeten triomfeeren hoogere gevoelens van liefde, van vergevingsgezindheid, van barmhartigheid! Neen geen „slijmerige barmhartigheid"! Met nadruk willen wij verklaren, dat als bij een bepaalde invrij heidstelling de overheid zich klaarblijke^ lijk heeft vergist, als een bepaalde politieke delinquent blijkt geeft van zulk een men taliteit, dat hij inderdaad hinderlijk is voor de samenleving, men een klacht moet in dienen bij de bevoegde autoriteit, en wij zijn er van overtuigd, dat ondanks de „rood-roomsche coalitie"! daaraan ern stige aandacht zal worden geschonken. Na tuurlijk mag men in zulke gevallen niet zichzelf tot strafrechter promo veer en! Wij leven nu weer Godank inderdaad: God zij dank! in een staat, die iederen dag meer op een normalen, gezonden rechts staat gaat gelijken. Wij besluiten deze beschouwing over de vrijlating van politieke delinquenten met een verzoek en raad aan den heer A. Kui per en anderen, die over dit vraagstuk denken zooals hij: zij moeten zich eens rea- liseeren, goed realiseeren, hoe de toestand van ons vaderland zou zijn en zou worden, als de regeering nu eens niet tot die vrijla ting zou hebben besloten! Het vraagstuk va^ de politieke delinquenten is nu een maal door te groote voortvarendheid na den bezettingstijds eenerzijds en door een ze kere traagheid nadien anderzijds een zóó verward vraagstuk geworden, dat er' nog geen wijze is opgestaan, die het kan ont- knoopen zonder dat die verwarring haar sporen achterlaat. J^UITENANT-GENERAAL mir. H. J. Kruis, chef van den generalen staf heeft Zater dagavond via de radio het woord gericht tot de ouders, vrouwen, verloofden en naaste verwanten van de militiaren, die deze maand en de vólgende maand naar Indië zullen vertrekken. Voor een deel was zijn toespraak analoog aan die, uitgespro ken Woensdagavond j.L in het programma voor de Ned^rlandsche strijdkrachten en gericht tot hen, die deel uitfnaken van de 7 December-divisie en van de bewakings bataljons, die binnenkort naar Indië zullen vertrekken. En nu nog een goeden raad. Gij moet er niet alleen mee volstaan om onze jongens te overtuigen, dat zij in het algemeen, in hun eigen en in uw belang moeten gaan, gij moet he.i ook het afscheid gemakkelijk maken. Tracht uw eigen groote moeilijkhe den voor een oogenblik te vergeten en tracht bij dit onvermijdelijke afscheid een zoo groot mogelijke kalmte en opgewekt heid te bewaren. Heusch, er is geen reden vooi ongerustheid. Onze soldaten zullen het n:et gemakkelijk hebben, maar zij gaan, een prachtigen en leerrijken tijd tegemoet. Zij zien een mooi stuk van de wereld en doen ervaringen op, die van belang zijn voor hun geheele verdere leven. Maakt u zich niet ongerust over de verliezen. Deze zijn bijzonder gering. Gij hebt het de?er dagen in de kranten kunnen lezen en er is niet de minste reden om te verwachten, dat zij g*ooter zullen woeden. Ik ben mij volkomen bewus„, dat aan de verzorging onzer soldaten nog een hee- lebcel ontbreekt, maar ik geef u de eer lijke verzekering, dat regeering en leget- •leiding zoowel hier als in Indië er met alle middelen naar streven om de verzorging onzer soldaten op elk gebied zoo goed mo gelijk te doen zijn. Mannen en vrouwen van Nederland, in het belang van de soldaten, die aan mijn 2orgen zijn toevertrouwd, re Ken ik er op. dat gij mijn woorden goed verstaan hebt en dat gij met mij wilt medewerken voo1- het welzijn van hen, die u lief zijn. Dat is bun belang, het uwe en dat van het vader land." Appèl aan de verwanten van leden der 7 Dec. divisie Nadat hij nogmaals het doel en de nood zaak van versterking van onze strijdkrach ten in Indië had uiteengezet, vervolgde de generaal: „Ondanks dit zijn er verschillende groe pen en onverantwoordelijke personen, die trachten, door hun propaganda en hun on waarachtige leuzen, onze dienstplichtigen te misleiden en hun in strijd met de wer kelijkheid de gedachten op tei dringen, dat zij naar Indië worden gezonden om een kolonialen oorlog te voeren en vrijen vol ken him vrijheid .te ontnemen. Ik doe een dringend en hartstochtelijk beroep op uw aller medewerking om hen, die u lief zijn, om onze soldaten in deze moeilijke oogen- blikken te beschermen tegen de groote ge varen, die hen van onverantwoordelijke zij den bereiden. Ik heb Woensdagavond reeds gezegd, dat bij het einde van het inschepingsverlof van de eerste ploeg een aantal mannen niet of niet op tijd is teruggekeerd. Ik heb ook gezegd, dat wij daaruit ge lukkig geen verontrustende conclusies be hoeven te trekken. De feiten hebben mij gelukkig in het gelijk gesteld. Een groot gedeelte der achterblijvers heeft zich als nog bedacht en is naar de onderdeelen te ruggekeerd. Als uw mannen en jongens een oogen- blik van zwakheid mochten hebben, dan is het uw plicht om de sterkste te zijn en hen te overtuigen niet alleen, dat het Ne- derlandsche volk van hen vraagt naar In dië te gaan, maar ook dat zij zichzelf en u aan de meest afschuwelijke gevolgen bloot stellen, die op het plegen van desertie zijn gesteld. Ik heb Woensdagavond gesproken over de straffen, die op het plegen van deser tie zijn gesteld. Ik wil dat niet herhalen maar volsta met de mededeeling, dat die straffen zwaar zijn en de krijgsraden niet met zich laten spotten. Men kan zich niet onttrekken aan het gaan naar Indië, nog minder aan' de straf, die daarop volgt. En als de man, die dat toch probeert, straks in de moeilijkheden zit en u alleen met en om hem lijdt, dan kunnen zij, die hem tot dit gevaarlijk avontuur hebben gebracht, hem niet meer helpen. Ik reken in vol vertrouwen niet alleen op u, naaste verwanten van de soldaten, maar op allen, die het werkelijk goed mee- nen met onze mannen, met ons eigen Ne- derlandsche leger. MISLUKTE DEMONSTRATIE TEGEN TROEPENUITZENDING EISCHT EEN DOODE. Zaterdagavond was in het centrum van de hoofdstad de omgeving van de Marte laarsgracht en den Nieuwendijk behalve de normale Zaterdagavonddrukte een op vallend nerveuze stemiming merkbaar. Reeds dagen geleden waren door zekere groepen voorbereidingen getroffen tot het houden van demonstraties tegen het uit zenden van troepen naar Nederlandsch-In- dië. Er waren vlugschriften verspreid, wel ke" een oproep aan het deelnemen aan de demonstratie inhielden en in den loop van den avond verzamelden zich op verschil lende punten in de binnenstad, Haarlem merdijk, Nieuwendijk, Martelaarsgracht en Beursplein, groepen demonstranten. De Amsterdamsche politie, bijgestaan door de militaire politie (die voor het ge val dat ook militairen aan de demonstra ties zouden deelnemen), greep echter in, voordat zich ergens een stoet kon vor men. Zoo werd^ reeds dadelijk een groep, wel ke zich van'den Nieuwendijk via den Dam in de richting Kalverstraat wilde begeven, verspreid. Het tegenhouden van de demonstraties is niet overal rustig verloopen. Op enkele plaatsen moest de politie met kracht optre den, zelfs vielen er enkele schoten. Dit had op den Haarlemmerdijk het noodlottig ge volg, dat een militair, die weigerde aan de sommatie van de mil. politie gehoor te geven, om door te ïoopen, zoodanig werd getroffen, dat hij aan zijn verwondingen is overleden, aldus de mededeeling, welke het A.N.P. van de zijde der Amsterdamsche politie ontving. De hevigste over strooming in dertig jaren. In het Noorden van Engeland zijn vele rivieren buiten haar oevers getreden en hebben uitgestrek te gebieden onder water gezet, in het bijzonder in het dis trict Yorkshire rond de plaatsen Brad ford, Dewsbury en Keighley. Werklie- lieden te Dewsbury bezig met het maken van een geïmprovi seerde brug ten be hoeve van de voet gangers. Reuter P. In de Donderdagmiddag in Ons Huis te Rotterdam gehouden protestvergadering van de vakgroep Detailhandel in tabak en tabaksartikelen werd medegedeeld, dat te lefonisch bericht uit Den Haag was ont vangen, dat de sigarettenfabricage aanmer kelijk zal worden verhoogd. De fabrikan ten hebben n.l. besloten, binnenkort per maand drie millioen rantsoenen sigaretten meer te vervaardigen. DE ACCIJNS OP TABAK. Deze was voor 1946 geraamd op 120 millioen. Hoewel de acijns in 1946 is ver laagd van 100 op 40 wordt voor 1947 toch eenzelfde opbrengst geraamd vanwege stijging van het gebruik en van de prijzen var. grondstoffen, waardoor de kleinhan delsprijzen hooger zullen worden. Bekende van Scotland Yard Onder den, naam dr. Alfonsi Kohn lo geerde reeds eenige weken in hotel Des Indes te Den Haag een deftig heer. Op zijn papieren prijkte zijn titel „Chargé d'af faires de la république Haïti". De zaakge lastigde toonde gedurende zijn verblijf in Nederland een groote activiteit. Eerst bracht hij natuurlijk een beleefdheidsbe zoek aan het ministerie van Buitenland- sche Zaken, waar men zorg droeg dat dr. Kohn in hotel Des Indes comfortabel on derdak kreeg. Nauwelijks op zijn diplomatieken post in Den Haag aangekome.i, bracht hij een bezoek aan alle ambasades en gezant schappen, voorts aan groote bedrijven als Philips en Asscher, waarbij een vertegen woordiger van een departement den heer Kohn van voorlichting diende. Aan deze actieve werkzaamheid kwam plotseling een einde, toen de justitie be richt kreeg van Scotland Yard, dat dr. K. ontvlucht was uit een ziekenhuis in Enge land, waar hij, als vreemdeling door de Engelsche politie vastgehouden, vertoefde voor een oorbehandeling. Men wist, dat hij met de Harwichboot naar Nederland was vertrokken, van waaruit hij met een adres in Engeland getelefoneerd had. Scotland Yard waarschuwde, dat de man een valsch diplomatiek paspoort bezat. Helaas was dr. K., toen de rijkspolitie ln hotel Des Indes aankwam, om kennis te maken, juist vertrokken naar Stockholm. Aan de politie aldaar werd aanhouding verzocht ter fine van uitlevering. Intusschen bleek, dat een Engelsche dame die in Utrecht woont, aan K. 10.200 ter hand had gesteld om dit geld te doen wisseïen in dollars en ponden, hetgeen K. met zijn goede relaties in diplomatieke kringen gemakkelijk kon doen. Zij had na dien niets meer van hem gehoord. In Stockholm werd dr. K aangehouden, maar aangezien, naar men daar meende, al zijn papieren klopten, durfde men dezen „diplomaat" daar niet vast te houden en zoo verkreeg K. opnieuw de vrijheid. Op verzoek van de Nederlandsch justitie werd hij vervolgens in Kopenhagen opnieuw aangehouden. In gezelschap van een Deen- sche politie-inspecteur maakte K. de re tourvlucht naar Nederland. Tegenover de Haagsche politie blies dr. K. zeer hoog van den toren. Hij wenschte onmiddellijk den minister van Buitenland- sche Zaken te spreken en achtte het in booge mate schandalig een diplomaat van zijn vrijheid te berooven. De politie vroeg toen hoe het zat met de 10.000 welke hij van de Engelsche dame had ontvangen. Dr. K. antwoordde, dat hij nog geen gele genheid had gehad de omwisseling te doen geschieden. Hij opende zijn koffertje en tot ontsteltenis van de politie-ambtenaren leg de hij de 10.200 op tafel. De Deensche inspecteur wist zeker, dat, toen men uit Kopenhagen vertrok, zich in den koffer geen geld bevond. K. moet dus kans ge zien hebben dit geld, dat zich waarschijn lijk nog in Den Haag bevond, gedurende zijn vervoer weer in den koffer te bergen, ten einde zich te kunnen vrijpleiten. Intusschen arriveerde in Den Haag een detective van Scotland Yard. Hij bracht veel materiaal mee, o.a. een zevental rub berstempels. Men kon met zekerheid vast stellen, dat daarmede het paspoort ver- valschi was. Dr. K. werd voorloopig opgesloten in een vertrek bij de Haagsche politie. Dr. K. zou echter weer niet lang in gevangen schap blijden. Hij kreeg vergunning zich met een bewaker te begeven naar een tandarts in de Javastraat. De bewaker drukte op den belknop. Toen hij zich weer omdraaide zag hij dr. K. juist in een pas- seerende auto springen en in volle vaart wegrijden. Nader is vastgesteld, dat K. een Pool van geboomte is en in Polen eenige jaren gevangenisstraf wegens oplichting achter den rug heeft. Blijkbaar heeft hij zich ont wikkeld tot een internationalen oplichter van groot formaat. DE FRANSCHE AMBTENARENSTAKING. De staking van de ambtenaren van het Fransche ministerie van financiën is aan zienlijk uitgebied en schijnt zoowel te Pa rijs als in de provincie volledig te zijn, al dus een woordvoerder van de ambtenaren- organisatie. Het ministerie van financiën te Parijs was geheel gesloten. GEEN ONDERHOUD TRUMAN-STALIN. Persberichten, volgens welke Truman, ingeval de Amerikaansohe delegatie in Pa rijs geen goede resultaten zou verkrijgen, een onderhoud met Stalin zou hebben, be antwoorden, aldus Ross, pers-secretaris van Truman, niet aan de waarheid. FAR OER WIL TOCH VRIJ! Het parlement van de Far Oer heeft be sloten den wil van het volk, zooals deze in het plebisciet van de vorige week tot uiting is gekomen, ten uitvoer te brengen. Tevens werd besloten, dat de afscheiding van De nemarken op wettelijke wijze zou geschie den. NIEUWE GENERAAL DOMINICANER ORDE. Ook de paters Dominicanen hebben thans een nieuwen generaal-overste gekozen. In het te Rome gehouden kapittel der orde werd in de plaats van pater Gillet, tot ge neraal gekozen pater Emanuel Suarez, be- hoorende tot de Spaansche provincie der orde, 51 jaar oud. Een zeer merkwaardige zaak, waarbij aan den eerien kant op ergerlijke wijze werd gecollaboreerd en aan den anderen prachtig illegaal werk werd verricht, vulde Vrijdag, aldus „Trouw" den zittingsdag van het Bijzonder Gerechtshof te Amsterdam. Oorspronkelijk stratenmakers van beroep hadden de gebroeders J. G. en J. C. Kori- don, tezamen met M. Fens, na eerst als on dier-aannemers werkzaamheden te hebben verricht om en nabij het vliegveld Twen- the, in 1943 een eigen aannemersbedrijg op gericht, dat vanzelfsprekend ten behoeve van de Duitsche oorlogvoering werkte. Woonbunkers en munitiebunkers bij Voor schoten, Kijkduin, Scheveningen en boven dien geschutsstellingen bij IJmuiden en Terheide. schuilkelders in Den Haag en een uitkijkpost op het Kopje in Bloemen- daal waren slechts énkele van hun bouw sels, waarmede in totaal meer dan zes mil lioen gulden gemoeid was. De feiten waren zeer ernstig, vooral toen bleek, dat de drie bunkerbouwers speciaal Duitsch briefpapier hadden laten drukken met als briefhoofd: Firma Koridon uni Fens, Hoch-, Tief- und Betonfaugesellschaft Aan den anderen kant legde een lange ry getuigen, onder wie bekende illegale werkers, gunstige verklaringen af. Hon derden onderduikers en militairen kregen een plaatsje in het bedrijf en werden daar door gevrijwaard van uitzending naar Duitschland. „Ausweise" voor het betreden van de verdedigingswerken vonden hun weg naar illegale organisaties, evenals geld, schrijf- en stencilmachines. Vooral Fens heeft zich verdienstelijk gemaakt. Steeds stond hij klaar om met zijn auto's belang rijke opdrachten uit- te voeren. Met levens gevaar bracht hij radio-installatie, wapens, Duitsche deserteurs, uniformen, linecros- sers naar hun plaatsen van bestemming. Hij had een actief deel in- „bonnen-kraken" in Utrecht en Naarden, evenals bij het liqui deeren van den beruchten S.D.-agent Oelschlager. Nog tientallen voorbeelden werden aangehaald, waaruit tevens bleek, dat er bij den bunkerbouw geducht gesa boteerd werd. De arbeiders kregen opdracht langzaam en slecht te werken. Zelfs werd eens op bevel van Flens een waterpomp, die van veel belang voor de Duitschers was, afgebroken. Aan het eind van 1945 werd de firma door de illegaliteit voor ver dere werkzaamheden dispensatie verleend. In zijn requisitoir memoreerde de ad vocaat-fiscaal, hoe deze zaak zeer de aan dacht van het publiek en de illegaliteit heeft getrokken en uoe alle moeite is ge daan om Fens, na zijn arrestatie in Juni 1945, vrij te krijgen, hetgeen op grond van zjjn verdiensten ook gelukte. „Er heeft voor ons Hof", aldus mr. Bak hoven, „nog geen aannemer terechtgestaan, die niet beweert illegaal werk te hebben verricht. Het maakt op mij echter geen in druk inidien geen persoonlijke risico's zijn geloopen. Bij Fens heeft dit wél indruk op mij gemaakt, vooral door den aanslag op Oelschlager, waarbij hij zich zeer moedig gedragen heeft. Aangezien het hier toch een van de grootste collaboratiezaken be treft, die wij hier behandeld hébben, eisch ik tegen Fens één jaar gevangenisstraf, waarvan zes maanden voorwaardelijk, met aftrek van het voor-arrest, en tegen de ge broeders Koridon ieder vier jaar gevange nisstraf". De verdediger wees er op, dat in deze zaak van profiteeren geen sprake was, want de firma heeft thans een schuld van vele tienduizenden guldens. Uitslagen le KI. K.N.Y.B. o District I: VSVFeijenoord 41 o EDO—'t Gooi 0-^-2 o Hermes LVS—DWS 2—3 2 RFQAjax 12 2 EmmaSparta 15 g District H: 5 HBS—DFC 1—3 NeptunusHaarlem 50 De VolewijckersExcelsior 53 2 Blauw Wit—DOS 4—1 g XerxesStormvogels afgeL o 2> District III: 2 8 WagennigenEnschedesche B. 32 o 5 Be QuickQuick 45 2 5 VitesseGo Ahead 41 NECTubantia 10 g g EnschedeHeracles 01 o District IV: 8 RKTW—Willem H 3—2 g VVV—NOAD 3—3 HelmondiaDe Baronie DNL 41 g 2 NACHelman 7—0 o District V: 2 8 HeerenveenAchilles 32 GVAV—HSC 2—2 2 g VelocitasEmmen 12 g g VeendamFrisia 21 g 8 LeeuwardenSn eek 12 o District VI: g JulianaBleijerheide 11 g LimburgiaDe Spechten 52 g o Sitt. BoysSportclub Emma 32 o 8 EindhovenMVV 11 o o BrabantiaMaurits 11 8 o o oooooo o oooooooooo oo oooo oooooooooooooooo BENOEMINGEN BISDOM HAARLEM. Z. H. Exc. de Bisschop van Haarlem heeft benoemd tot: Kapelaan te Rotterdam (Christus Koning) den Weleerw. Heer H. P. Balestra; tot Kapelaan te Uitgeest, den Weleerw. Heer J. M. Th. Reiber, die Kape laan was te Monnikendam. DIACONAATS- EN LAGERE WIJDINGEN. Z. H. Exc. de Bisschop van Haarlem heeft op 21 en 22 September in de Kapel van het Theologicum te Warmond de volgende H.H. Wijdingen toegediend. De H. Wijding van het Diaconaat aan de Eerwaarde Heeren: J. J. M. Agteróf, E. v. Diepen, A. W. de Greef, G. J. Klinkenberg, Th. G. J. Kloeg, Th. J. Kramer, P. J. Krol, H. W. J. Kuipers, S. H. J. v. d. Meer, M. v. d. Ploeg, J. P. Seysener, J. Sikkink. Vervolgens de vier lagere H.H. Wijdingen aan de Eerwaarde Heeren: A. Bakkum, B. J. M. van Balgooy, P. H. I. Genemans, A. Th. Groenendijk, W. N. M. Grijpink, C. J. van Haastert, A. F. J. Hansen, Ph. A. Har ding, A. L. M. Hermes, J. Th. Hoogervorst, W. J. de Jonge, H. J. Kaandorp, J. A. Kerst- holt, A. de Korte, A. E. I. M. Le Jeune, F. A. Th. M. Meyer, J. C. P. Plantinga, C. A. Rijk, P. J. L. van Reisen, L. Verbeek, G. A. de Wildt, W. J. Wortel, Chr. J. Wüst, Th. P. Wijnker, allen Theologanten van het Groot Seminarie te Warmond. MGR. DR. J. M. H. BUCKX, S.C.J, t In den ouderdom van 65 jaar is Zondag ochtend in het missiehuis „Leijenbroek" te Sittard overleden mgr. dr. J. M. H. Buckx, S.C.J., oud'-apostolisch vicaris van Finland. Wa zijn priesterwijding in 1906 tot 1911 was hij als missionaris in Finland werk zaam, waarna hij nog een vijftal jaren in Zweden arbeidde. In Nederland terugge keerd, werd hij professor aan het groot-se minarie zijner Orde te Liesboch-Princen- hage, vervolgens rector aan het juvenaat te Bergen op Zoom tot aan zijn verkiezing tot provinciaal in Nederland. Bij de oprichting van het apostolisch-vi- cariaat in Finland werd pater Buckx door Z.H. den Paus als eerste apostolisch vica ris benoemd. Op 15 Augustus 1923 ontving hij te Helsinki uit handen van kardinaal W. van Rossum de bisschopswijding. Tot aan zijn aftreden in 1933, toen mgr. G. Cob. ben, eveneens uit Sittard afkomstig, hem opvolgde, heeft hij in het nieuwe vicariaat veel tot stand gébracht Na zijn terug keer in Nederland trad mgr. Buckx we- d'erom op als professor. Ditmaal in het studiehuis St. Jozef te Hees bij Nijmegen. De laatste jaren was hij rustend in het klooster zijner orde te LeijenbroekSit tard. Donderdag a.s. te 10 uur heeft aldaar de pontificale uitvaart plaats. oo°°° WEERSVERWACHTING OOOOO o tot Dinsdagavond. Aanvankelijk geheel bewolkt met g eenige regen, later tijdelijk brekende g g bewolking. Matige Zuid-Westelijke tot g Westelijke wind. Iets koeler. o oooooooooooooooooooooooooooooooooooopoo

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1946 | | pagina 1