1» Botteafeasdt Mr. M. Odwulekta; Bed. Sud
SportSi Zonde»op. Leidcac RecL Ongeviom
Roosea. Lolden: Rod. Lettoren en Kaart: Fr.
rider*. Leiden: veraatwoordel^k voor de
C. de Heides. Lddcn.
VERDÜISTERINGSTIJDEN.
Verduistering van 19 tot 25
April. Begin 21 en einde 6.30 uur
MAANSTANDEN.
Dond. 22.4: 7.57 onder. 23.17 op,
Vrijdag 23.4: 8.35 einder.
Zat. 24.4: 0.30 op, 9.17 onder
Zond. 25.4: 1.37 op. 10.11 onder,
Maand. 26.4: 2.34 op, 11.14 onder
Bezielend geloof.
Het geloof aan de komst van
dit nieuwe Europa, moet ons aL
lén bezieien. Kennende de klein
heid en de wankelmoedigheid
van velen, ziende de arrogantie
en de baatzucht van zooveel an
deren. ziin wii er allen dank
baar voor te weten, dat de nieu
we ordening van Europa in de
handen van groote mannen ligt
en dat het laatste woord door
den Fuehrer gesproken zal wor
den.
Ik geloof onvoorwaardelijk,
dat God aan onze volkeren den
Fuehrer geschonken heeft, niet
alleen om Europa te redden van
de bolsiewistische vernietiging,
maar tevens om het te schenken
de nieuwe ordening op den
grondslag van rechtvaardigheid
en wiisheid. Dit geloof bezielt
ons allen en maakt ons sterk.
Behalve het geloof is er het
offer. Wii. Nederlandsche Na-
tionaal-Socialisten ziin ook geen
broekjes meer: wii staan in het
12de iaar onzer beweging. Van
1931 tot 1940 is do B. opge
bouwd. als een rots in de bran
ding; van tiid tot tiid overspoe
lend als de zeewild werd
maar ten slotte en altiid weer
op de een of andere manier bo
ven uitkomend. Veel is er gele
den in die iaren door hoon. ter
reur en broodroof. De liin was
vast. Zuiver Nationaal-Socialis-
tisch principieel tegen iederen
vorm van volksondermiining
door kaDitalisme en Marxisme,
solidair door dik en dun met
Hitler's bruinhemden en Musso
lini's zwarthemden. In 1940
stond hier aangetreden een
troep van 40.000 idealisten, die
alles hadden meegemaakt.
Sinds 1940 is het leven voor
ons in vele opzichten nog moei-
liiker geworden. Dit heeft ons
niet ontmoedigd. Wii ziin ge
groeid tot meer dan 100.000,
waarvan er vele duizenden
de directe oorlogvoering ziin in
geschakeld in Waffen SS. Le
gioen. NSKK en vele andere
duizenden oo indirecte wiize in
fabrieken voor de weermacht
werkend, in politie, in wacht
diensten en in ambten. Honder
den ziin gesneuveld.
Wanneer in Duitscbland de
•oldaat van het front terugkeert,
wordt hii geëerd in ziin omge
ving en gesterkt. Onze soldaten
kennen dit meerendeels niet. Zii
gaan vrijwillig. Ook nu staan er
weer 500 gereed, gekomen op
één oproep van mii om zich in
te zetten. Hun omgeving be-
griiDt hen dikwiils niet. Toch
ziin zii bereid. Iederen dag of
feren de leden der beweging en
toorren daarmede het Nationaal-
Socialisme niet alleen met de
lionen te beliiden. Zii doen dit
voor ons volk en ons vaderland,
maar daar bovenuit voor alle
volkeren van Euroua. zooals ook
de Duitsche soldaat zich inzet
voor ziin volk en ziin vaderland,
maar daarbovenuit voor Europa.
De grondslag van samenwerking
Hitler schriift in „Mein
Kampf'. ..Fuer mich und alle
wahrhaftigen Nationalsozialis-
ten eibt es nur eine Doktrin:
..Volk und Vaterland" (Voor mii
en alle waarliike Nationaal-So-
cialisten is er maar een leus:
volk en vaderland).
Zoo is het. Od dezen grond
slag hebt gii elkander gevonden
als Duitsche Nationaal-Socialis-
ter en wii elkander als Neder
landsche Nationaal-Socialisten.
Nu na 1940 vinden wii elkander'
aan het Oostfront en het thuis
front in eerlijke broederlijke sa
menwerking. Wie onzer durft te
spreken van den oDbouw van
het nieuwe Europa als zelfs
Duitsche en Nederlandsche Na
tionaal-Socialisten elkander niet
zouden kunnen vinden. De
Rijkscommissaris heeft het eens
zoo iuist uitgedrukt, geen sepe-
ratisme. geen annexionisme,
maar samenwerking. Dit is de
*eest die ook spreekt uit de
eommuniaué's die uitgegeven
ziin ter gelegenheid van de be
spreking van Fuehrer en Duce
Het is deze geest van eerlijke
broederliike samenwerking, die
wii met al onzekrachten be
vorderen. die den Rijkscommis
saris bezielt, die mii tot richt
snoer is en die de vooraan
staande figuren in N.S.D.A.P.
en N.S.B. verbinden. Dit is het
geen ik tenslotte tot uiting wil
brengen op deze herdenking
van den verjaardag van den
Fuehrer.
De Fuehrer heeft een zwaar
en moeilijk iaar achter zich. Een
iaar van zorgen en moeilijkhe
den zonder tal. Toen ik de vo
rige week reed van den Haag
naar Haarlem, midden tusschen
de bloeiende velden door. zei ik
tot deneene die naast mii zat:
Ik wilde dat de Fuehrer op ziin
veriaardag den geheelen dag
zonder zorgen zou ziin. dat hij
in alle rust deze bloeiende
Dracht kon aanschouwen en
daarvan genieten. Wii allen zou
den hem dit zoo gunnen. Maar
het is hem nog niet vergund.
Ziin nersoonliik leven offert hij
dag aan dag voor ons allen.
Met groote dankbaarheid bren
gen wii tot uiting in ons besef
van ziin grootheid als aanvoer
der tegen de ons werelddeel be
dreigende krachten, in ons ge
loof in ziin rechtvaardigheid en
wiisheid. in onzen onwankelba-
ren trouw, in onze bereidheid
tot het brengen van elk offer,
dat hii noodie acht voor den op
bouw van het nieuwe Europa.
Den brief, welken ik den Fueh
rer. ter gelegenheid van ziin
veriaardag heb geschreven, heb
ik geëindigd met dezen wensch:
Moege Gott Rie in Ihrem neu-
en Lebensiahr auch in Ihren
Dersoenlichen Leben segnen
(Moge God U in Uw nieuw le
vensjaar ook in Uw nersoonliik
leven zegenen).
Ik ben ervan overtuigd, dat
gii allen u daarbii zult aanslui
ten. Heil den Fuehrer!
De Rijkscommissaris
aan het woord.
Mijnheer Mussert, Nederland
sche en Duitsche Nat. Socialis
ten!
Wij zijn hier bijeengekomen
om onze gedachten en onze wen-
schen op den dag van heden te
vereenigen en naar Duitschland,
naar den Führer te zenden, en
om met deze wenschen onzer
harten tot den Führer te zeggen,
hoezeer wij onvqorwaardelijk en
volkomen achter hem staan, be
reid om elk zijner bevelen uit te
voeren.
Kameraden! Het is vandaag de
dag om zich de persoonlijkheid
van dezen man voor oogen te
stellen, deze persoonlijkheid, die
als politicus, veldheer en staats
man even groot en even uniek
voor ons staat, en die in al deze
eigenschappen door zijn persoon
lijkheid als mensch nog vervol
maakt wordt. Wii kunnen thans
reeds terugkijken naar een reeks
van jaren en, wat nog belangrij
ker is, naar een reeks \an ge
beurtenissen, die uitgegaan zijn
van de verheffing van het Duit
sche volk en die thans haar
hoogtepunt bereiken in den
strijd om de handhaving van
Europa en om een nieuwe vorm
geving der wereldorde. Daarbij
staat steeds in het voorste gelid
als vormgever onze Führer. Zoo-
als hij indertijd in 1918 is aange
treden en zooals hij toen zijn
zeer bepaalde politieke grondbe-
finselen heeft opgesteld, bij wei-
er nastreving hij wist, dat hii
het. Duitsche volk redden zou,
zoo zien wij thans reeds weer
diezelfde grondbeginselen ver
wezenlijkt worden. Al wordt de
strijd ook nog zoo groot en de
ruimten die de strijd vervult, ook
nog zoo uitgebreid, het is eigen
lijk steeds dezelfde strijd waar
voor de Führer is aangetreden.
Wij moeten ons het jaar 1918
voor oogen houden. Dat was toen
het jaar, dat de z.g. overwinnen
de mogendheden haar historische
onbekwaamheid hebben bewe
zen, en niet in staat waren een
werkelijk verstandige orde in de
ze wereld tot stand te brengen.
Zij hadden toen alle recht in
handen. Er was niets meer op de
aardbol dat haar weerstand had
kunnen bieden. Zij hadden toen
de mogelijkheid, een gemeen
schapsorde tusschen en in de vol
ken op te richten, die werkelijk
de beloften zou hebben vervuld
die zij gedaan hebben en die al
leen de oorzaak waren, dat het
Duitsche volk toen de wapens
heeft neergelegd. Zij zijn geheel
en volkomen onbekwaam geble
ken, want wat zij tot stand heb
ben gebracht was de grootste
wanorde en de grootste onge
rechtigheid, het was de ohaos,
die geleid heeft tot een nieuwen
wereldoorlog.
Kameraden! Laten wij dat
voor oogen houden. Thans staan
zij er weer, die mogendheden,
thans zijn wij weer met een
Charta Atlantica gekomen.
Thans beloven zij weer alle mo
gelijke ordeningen. Zij hebben
voor de wereldgeschiedenis reeds
bewezen, dat'zij geen orde kun
nen scheppen tusschen de volken
en dat zij ook in de volken geen
sociale gerechtigheid in het le
ven kunnen roepen.
De politicus Adolf Hitler.
Ziet, Nederlandsche en Duit
sche Nat. Socialisten, toen stond
de Führer voor dit feit van een
ongebreidelde uitbuiting van zijn
volk, die zich in een volkomen
onverantwoordelijk geworden
politieke wanorde toen parle
mentaire democratie genaamd
steeds meer heeft uitgebreid, het
geheel opgedreven door het Jo
dendom, waarvoor alle barrières
d9or de mogendheden, die onze
vijanden waren, werden gesloopt
Zoo kwam het Duitsche volk in
een situatie die met volkomen
zekerheid tot het communisme
zou hebben geleid. Men mag niet
vergeten, dat het Duitsche volk
op dezen tweesprong heeft ge
staan, die in 1918 is begonnen en
tot 1933 heeft geduurd, daartoe
gedreven door de maatregelen
en door de P9litiek van pauperi-
seering, die juist onze vijanden
in ons Duitsche volk hebben
doen woeden. Voor deze twee
sprong heeft het Duitsche volk
gestaan. En wie heeft de histori
sche ommekeer tot stand ge
bracht? Niet zij, die voorgegeven
hebben te strijden voor een zede
lijke orde en die om deze zede
lijke orde te bereiken z.g. de
vroegere orde in het Duitsche
Rijk en ook in de Oostenrijksch-
Hongaarsohe monarchie hebben
vernield, maar enkel en alleen
Adolf Hitler en zijn Nat. Socia
listische Partij hebben verhin
derd, dat toen het bolsjewisme
midden in Europa voet vatte.
Nu, kameraden, de Führer
moest aantreden. Ge zult uit zijn
autobiografie „Mein Kampf" we
ten, hoe hij, de geheele situatie
inziende, het besluit genomen
heeft de politicus te worden,
d.w.z. zich te plaatsen in a'>-
problemen der gemeenschap met
het bewustzijn aanspraken op de
leiding dezer gemeenschap op
zich te nemen. Ais politicus
moest hij aantreden tegen alle
machten, die toentertijd de wan
orde in het Duitsche volk heb
ben gebracht, en als politicus
moest hij het Duitsche volk de
parolen geven waaraan Duitsch
land zich weer kon oprichten.
Tegen het communisme
Als politicus is hij in het eerst
opgetreden tegen het communis
me dat was een voor de hand
liggende taak. Het communisme,
dat was de eerste vijand die
dreigde alles wat er nog aanwe
zig was aan resten van een vroe
gere traditie en alles wat nog be
stond aan resten eener moraal, te
vernietigen. Ik zou in dit ver
band echter met het oog op de
toestanden hier direct reeds op
een ding opmerkzaam willen
maken. De Fuehrer is aangetre
den tegen het communisme, om
dat hij nauwkeurig heeft gewe
ten, dat dit communisme de weg
bereider is van het bolsjewisme.
En wanneer in het bijzonder, gij,
Nederlandsche kameraden, met
uw volksgenooten spreekt, maakt
hen er dan opmerkzaam op, dat
zij de kwestie van het communis
me niet zoo licht moeten opne
men als men dit hier menigmaal
kan waarnemen.
Ik geloof wel, dat beschouwd
als binnen! andsch politiek vraag
stuk het communisme in Ne
derland geen bijzondere rol kan
spelen. Maar daarop komt het
heelemaal niet aan. Want het
bolsjewisme, dat is geen Ettro-
eeesch verschijnsel meer, maar
iet bolsjewisme is de levens
vorm, waarin de steppenvolken
en -horden van Oost-Europa en
Binnen-Azië weer eens, zooals
telkens in den loop der eeuwen,
oprukken naar dit Europe esche
Avondland om het te vernieti
gen. Het is de tegenwoordige
vorm, zooals eenmaal Dzjengis
Khan zijn Mongolen ook een bij-
zonderen gevachtsvorm heeft ge
geven: de massa-mensch die m
net geheel geen persoonlijkheid
en geen persoonlijke verant
woordelijkheid kent, maar die
zondebok en voetveeg is in een
situatie, die ieder bevel stomp
zinnig en bot uitvoert, die geheel
tot machine is geworden. Zoo
stormen zij thans in het bolsje
wisme aari. Dat moet men voor
oogen houden hier in Nederland
Tegen dit bolsjewisme is Neder
land niet gewapend, integendeel,
hoe minder een volk de eigen
schappen heeft om aan zooiets
mee te doen, des te grooter is
het gevaar zijner vernietiging.
Want wanneer Stalin en zijn
groep en voorgangers aan gene
zijde tezamen sedert 1917
reeds 40.000.000 menschen heb
ben omgebracht of hebben laten
verhongeren, welnu dan spelen
9 millioen Nederlanders in zoo
een berekening geen rol meer,,
•laat allen dat voor oogen hou
den. Wanneer deze stroom nu
niet wordt tegengehouden door
den muur der Duitsche en ver
bonden soldaten, is er geen red
ding meer, dan moge de inner
lijke houding zijn zooals zij wil.
•Dan gaan de golven uit het Oos
ten over alles heen en vernieti
gen het Avondland. En daarom
is de Fuehrer met zijn ijzeren
vastbeslotenheid steeds opgetre
den tegen een communisme, om
dat hij wist dat het communisme
aan den eenen kant de vernieti
ging van de persoonlijkheid in
den mensch is en aan den ande
ren kant de wegbereider voor
den om de paar eeuwen aanstor
menden Binnen-Aziatischen
stroom.
Tegen wat men democratie
noemt.
Vervolgens heeft hij zich moe
ten keeren en zich bewust ge
keerd tegen datgene, wat men
démocratie noemt. Democratie
beteekent volksheerschappij. Ka
meraden, was dat, wat wij toen
allemaal hebben beleefd, volks
heerschappij? Deze 48 partijen,
die gekrakeeld hebben, kon men
dat een volksheerschappij noe
men? Wanneer de verantwoorde
lijke leider, een minister-presi
dent in een staat, in plaats van
zijn gedachten te concentreeren
op het welzijn en op de nuttige
instellingen voor het volk, van
den vroegen morgen tot den la
ten avond moet onderhandelen,
compromissen moet sluiten met
kleine personen, die door hun
grovincies gestuurd worden, door
un partijen, en gemarchandeerd
heeft om het een of andere func-
tietje, alleen om bij de verkie
zing zijn stemmen bijeen te krij
gen is dat dan democratie?
Ten slotte was alles afhankelijk
van een meerderheidsbesluit.
Wat dus een meerderheid juist
om toevallige overwegingen be
sloten heeft, dat was toonaange
vend, niemand verantwoordde
het, want wanneer het scheef
ging, dan schudden zij het van
zich af.
Men heeft geen enkelen man
gevonden, die werkelijk verant
woordelijk was, want de z.g. lei
ders van dezen staat en de mi-
nister-presidenten enz. hebben
zich altijd kunnen beroepen op
hun parlementaire meerderheid.
Neen, een democratie iri den wa
ren zin des woords, waar het
volk aan het woord komt en zijn
recht krijgt, is slechts aanwe
zig,- wanneer mannen uit het
volk, die gaarne de verantwoor
delijkheid op zich nemen, zelf
de leiding aanvaarden en bereid
zijn altijd ook persoonlijk de vol
le verantwoordelijkheid te dra.-
gen voor datgene, wat zij onder
nemen.
De Fuehrer heeft zich ook
moeten keeren tegen de liberale
wereldbeschouwing, dat is die
kijk op de dingen, die elkeen
wil laten doen wat hem in zi.jn
kraam van pas komt. Vrijheid
noemt men dat, in werkelijkheid
is het bandeloosheid en tuchte
loosheid. Dat kan wellicht gaan
in tijden die overigens geen groo
te eiseheen aan een gemeenschap
stellen, maar niet op oogenfolik-
ken, waarop van alle kanten vij
anden binnendringen. En die
dringen niet altijd slechts mili
tair en met geweld binnen, neen,
die sturen altijd hun vijfde co
lonne, namelijk hun denkbeel
den vooruit. De vernietigende
denkbeelden sturen zij vooruit
en daarvoor staan in een libera
len tijd deuren en vensters open.
Die denkbeelden vernietigen het
volksdhe, het nationale bewdbe
zijn. Dat was die moreele h ij n
ding, wanneer men van moi en
wil spreken, die gelachen h< .rs
wanneer er niemand nog sp \eh
over het volk en over de na mt
die gelachen heeft, wann j,
iemand verlangde dat men hu t j
braoht aan de soldaten die v jj
Ï'aar in den oorlog gestaan h vei
>en. En tegen deze moreele h u
ding heeft de Fuehrer zich i jja
alle energie gekeerd. Evenals
met het communisme het boL
wisme dat uit het Oosten kc ek
moest verdrijven, zoo moest
ook dien liberalen geest die i
het Westen komt, uit het Di
eche volk banen. 811
Immers, in het Westen O»
stond een groote macht, die hei
kenmerk is van de wereld v.2
schouwing. Dat is het Ameri »ai
nisme, die alles wat bindt, e 1
vernietigen en losmaken op tin
zij rustig van het standpunt j di<
het geld uit alles kan behe an
schen. Daartegen heeft de Pu aa
rer zich duidelijk gekeerd en k
zichzelf gezegd: Neen, met i :ei
zen geest wil ik niets te mal n i
hebben. Ik wensch een geest, et
er trotsch op gaat, Duitsch ri£
zijn, en voor u een geest die ch
trotsch op is Nederlandsch i,
zijn, en uit Nederlandsch bl< lui
voort te komen. Uit het bl< e
komt de ware cultuur. Niet i c
eenheidscultuur als daargin ;lc
Laten zij in Amerika him c j j
tuur maken. Wij zullen die n st
vernielen. Al worden zij o Va
soms in hun onibeschaafdh< e
een beetje onaangenaam,
moeten daarginds blijven, en h
gemeenschap opbouwen. M: L
hier bij ons hebben zij niets ,e
maken, dat gaat hun in het g,,
heel niets aan. daarvan hebti:
zij niets begrepen en zullen
niets begrijpen. Wat zij hebbi ,j
dat is, ik zou willen zeggen, na
onze begrippen een cultuur v
koelkasten en conserven en 1
hoogtepunt dat zijn die platii
blond geschilderde eenheidsj
zichten van hun vrouwen.
to,
Het Joden-probleem. aa
Kameraden, het is duideli; 'e'
dat de Fuehrer zich in dit wt J,
band met bijzondere beslisthe "1!
moest keeren tegen een grof n,
die destijds tot de inwoners v
het Duitsche Rijk behoorden, u
melijk de Joden. Want de J
den zijn op al die gebieden
drijfveeren. De Joden vinden v
als redenaars, woordvoerders, s s
muleerders van de communisti 5
zoowel bij het grootkapitaal as'
bij het liberalisme, kortom, ovt
al waar het er om gaat, de vol 0
sche gevoelens te onderdrukki s
en te vernietigen, daar kan mi "1
ze vinden.
In het Duitsche volk werkt i
Jood vernietigend. De Joor
werkt in het Duitsche volk zo
danig, dat hij tenslotte de gehee
ordening vernietigt. Dienteng 1
volge is het uitsluitend een zai K
van het Duitsche volk of bet df
Jood in zijn gelederen nog w
dulden of niet En wanneer f
Duitscher besluit dat de Joden1
zijn gelederen en in zijn gebii J
niets meer te maken hebben, df e
is dat een daad van noodweer d
niemand anders iets aangaa f
Daarover is een groot rumoi?1
ontstaan in Engeland, in Amer
ka en in verschillende ande)
staten. Nu zou ik een voorsti
willen doen, een voorstel wellid 1
niet uit goedheid, maar uit goef J
koopte. Ik heb onlangs gehool
en u weet het allemaal, dat ef
oorlogskosten van de Amerito
nen reeds de 100 milliard dolls
overtreffen en dat zij eind 19!
waarschijnlijk het bedrag va
300 milliard bereikt zullen heb®
ben en dat van 1944 af den Ami
rikanen eiken dag oorlog 1 mi 1
liard dollar zal kosten. Dat i
veel geld. Maar wanneer i
Amerikanen in plaats van df8
allemaal te steken in wapene
en in geschut en in kanonnen e a
in schepen, die zij verliezei
slechts een honderdste deel va
dit bedrag, dus slechts twee, dri
of vier milliard dollar zouden bel
steden om den Joden de emigra j
tie uit Europa mogelijk te make j
en om die geliefde Joden toe
eens ginds aan him hart te kul1
nen drukken, dam zouden alle
geholpen zijn. Dat is mijn vooi j
stel. j 1
U zult mij toegeven, dat dj
voorstel een voorstel is terwilj
van de goedkoopte, want in plaat
van zes of zeven honderd mij1
liard dollar in den loop van dn
of vier oorlogsjaren te bestedei 1
moeten zij liever drie, vier of vt
milliard dollar uittrekken en
