maarschalk
ïhenk. Onze wereld-
findt haar toppunt
het volk eeuwig
der individu van dit
iht is alles, ook zijn
Ier oogenblik op het
en voor het bestaan
lc, ja, het op te offe-
I rculische arbeid.
d jaarschalk zette ver
ben, dat het niet zijn
opsomming te geven
t gebeurtenissen dezer
t Hij verzocht d»e aan
gedachten den weg
gaan om te kunnen
een Herculische ar-
jjehrer heeft verricht
toenmalige Duitsche
iJverscheurde partijen,
a. standen en klassen,
w-ederkeerig haatten
[to, die in buiten-
t< tiek opzicht machte
een staalharde natie
jfen.
ïaarschalk wierp de
De het mogelijk was,
en voldoende waren
jjncipieele wijziging te
De voorwaarden
hij in twee feiten:
Jpror.d hoogst fatsoen-
a dapper volk en een
n de groote Duitscher
is. Deze feiten, zoo
pilden in het bijzonder
rmacht en hier weer
>ijzonder voor de lei-
Dorriiaamste misdaad
;an het volk voor c'
1.5 van 1918, zoo zei
i rschalk, zal steeds i:
15 tnis blijven, dat de
i! :ze leiding het einde
i elöoorlog reeds over.
1 in zich hier reeds de
afteekenden, die dit
i inde van den eersten
,jtot stand brachten,
nimmer zou de sol-
ks de zwaarste ge-
.51 zich het zwaard uit
bfoen laten wringen,
lelde, leugenachtige
buiten, de lafheid
id van de leiding des
1binnenland, brach-
i leenetortinig teweeg,
i, its militairs bepaald
de tijd was toen
maar in geen geval
Jen capitulatie eischte.
ïaarschalk ginig toen
tenlandsche politieke
sfn de afgelooipen tien
tien jaren van den
zeide hij, begon ook
weer de strijd van
oit te versagen, geen
en en geen arbeid
het leven van ons
toekomst te behou-
in dezen strijd eens
oogenblik komen,
volk bevrijd zal zijn
and van buiten.
rs der dooden en de
steden en dorpen
nieuw leven op-
den staat verder te
araan wij gelooven,
strijden en arbei-
tmaanschen staat der
ie, als eeuwig en ge-
d van alle mannen
van ons volk: het
cialistische Groot-
Ie. Daarin echter zal
le tijden die kracht
a, die noodig is, om
lekomst de Europee
nfamilie te bescher-
er de gevaren van
Het Groot-Duitschs
taarmede verbonden
zich bovendien ech-
die leefruimten ge-
Blijk moeten verze-
oor het behoud van
iele bestaan dezer
nntbeerlijk zijn."
ADOLF hitler.
ft'ARTIER, 30 Ja-
buitenaf. In een dwaze kortzich
tigheid zagen de volken van
Europa niet, dat Europa slechts
kan bestaan wanneer het een
sterk Duitschland tot hart heeft.
Dezelfde tegenstanders, die in het
volk waren overwonnen, traden
thans in andere formatie van bui
tenaf weer tegen ons aan: de
plutocratieën, d.w.z. het systeem
der uitbuiting van het arbeiden
de volk en het bolsjewisme,
d.w.z. het kapotslaan van het
volk en zijn knechting in ellende.
En beide leidde en vereenigde
de Jood. Ieder van u, kameraden,
moet inzien: in diezen strijd heb
ben wij ten slotte een strijd der
wereldopvatting en der rassen
te zien. We est er van overtuigd:
dit Rusland zou allang onder de
slagen ineengestort zijn, wanneer
niet door brutale stempeling der
bolsjewistische wereldopvatting
deze weerstand gegeven was.
Het lot van Duitschland, zoo
zeide de Rijksmaarschalk, was er
van afhankelijk, welke beide we
reldopvattingen, die der vernie
ling of die van den opbouw, zou
zegevieren. Vandaag tien jaar
geleden besliste toen het lot van
bet Duitsche volk, doordat o-p
onze groote steden de banier van
den opgang, van de overwinning
en het geloof aan de toekomst,
het hakenkruis, gehesen en werd
en niet hamer en sikkel. Thans
gaat het om hetzelfde naar bui
ten, alleen wordt de strijd thans
in andere vormen gevoerd. Ik
wil niet zeggen, dat hij thans
zwaarder is. Dé strijd was toen
ook oneindig moeilijk, zij het ook
op een kleiner platform. Maar
hij eischte van de strijders de-
Tfde innerlijke hardheid en het
rige geloof. Daaruit vloeit
voort, boe belangrijk het is, dat,
de Duitsche weermacht een eens
gezind hecht gesmeed blok van
nationaal-socialistische wereld
opvatting vormt. Dan zullen wij
ook de hardst-en 'zijn. Dan zal
evenals in het binnenland, ook
hier eens bet zegevierende ha
kenkruis gebeschen worden bo
ven het teeken der knechting. En
dat is immers in laajste instantie
de meest innerlijke beteekenis
van dezen strijd.
De meest beslissende aller
oorlogen.
Toen onze tegenstanders ge
loofden zelf sterk genoeg te zijn
en fantastische verwachtingen
voedden ten aanzien van nieuwe
revoluties in Duitschland, be
gon deze meest beslissende aller
oorlogen. Ik behoef niet te her
inneren aan de geweldige slagen,
aan de unieke overwinningen in
Polen, Noorwegen, België, Frank
rijk, op den Balkan, op zee en
onder zee. Het Duitsche volk be
gon te gelooven, dat de overwin
ningen vanzelf spraken. Het lot
echter schenkt zoo gemakkelijk
niets en vooral niet het groote.
Toen geloofden wij, dat de oor
log spoedig ten einde kon zijn.
Het was zeer moeilijk en daartoe
was heel de hardheid van den vo-
rigen winter noodig om in te
zien, dat de eerste oorlog der
Sovjets tegen Finland wellicht de
handigste en grootste camouflage
in de wereldgeschiedenis is ge
weest. Terwijl de Rus eenige le
gers in Finland liet strijden, had
hij allang gedurende vijftien j#-
ren de meest geweldige bewape
ning opgebouwd, die ooit een
volk te voorschijn heeft gebracht.
Het volk werd geknecht en in
ellende gestort, de algeheele in
dustrie van dit reuzenrijk arbeid
de slechts voor één enkel doel.
En ook hier had men uit onze
gevechten de consequentie ge
trokken, dat het zwaartepunt
vooral gelegd moest worden op
vier wapens: tanks en tankka
nonnen, vliegtuigen en luchtaf
weer. Alleen in de nieuwe gebie
den van Polen, die wij hem moes
ten overlaten, is hij bijna dui
zend vliegvelden begonnen aan
te leggen. Dat alles vernamen
wij en dat alles gaf te denken.
Wat is voor Rusland Euiopa
eigenlijk? Wanneer men het ge
weldige rijk op den aardbol ziet
en Europa daarmede vergelijkt,
moet men de vraag stellen of wij
ons terecht een werelddeel noe
men. Deze vraag heeft een Rus
sisch officier, die in zeer nauw
contact stond met Stalin, duide
lijk beantwoord: „Europa is op
zijn best een groote Russische
provincie, een conglomeraat van
tallooze staten, die elkander on
derling beoorlogen. Het waren de
Duitschers, die ons tot dusverre
den toegang naar Europa ont
zegd hebben. Al het andere be-
teekent voor ons niets. Wanneer
wij Duitschland overwinnen, be
zitten wij Europa."
Of nu, zoo ging de Rijksmaar
schalk verder, in dit Europa
bondgenooten en vrienden of
neutrale of ons vijandig gezin
de staten zijn, steeds meer moe
ten zij inzien en zij weten het
ook, dat, wanneer dit Duitsch
land ineen zou storten, de Rus
sen niet in innerlijke hoogachting
voor de Zveedsche of Zwitser-
sche of welke andere neutrali
teit ook, zouden blijven staan.
Het bolsjewisme zou op hetzelf
de oogenblik tot den laatsten spit
door geheel Europa gereesd zijn.
Later zullen zij eens uitspreken,
wat zij thans inwendig weten:
Europa is voor het bolsjewisme
een springplank en voor Rus
land een aanhangsel. Maar deze
beide zaken eerst dan, wanneer
er geen Duitsch volk en geen
Duitsche weermacht meer is.
Zoolang die bestaan, is Europa
voor het bolsjewisme het groot
ste gevaar, de rots waarop de
bloedgolf zal breken.
Plannen van Molotow.
De heer Molotow heeft eens bij
ons laten doorschemeren, dat
toch met Duitschland verder een
zeer goede overeenstemming mo
gelijk is, wanneer wij de oogen
zouden sluiten bij een tweeden
aanval op Finland. Dat zou de de
finitieve vernietiging van Fin
land hebben beteekend. Boven
dien zou de Rus uiteraard ter
stond doorgetrokken zijn naar de
Zweedsche ertsgebieden en zich
hebben meester gemaakt van de
ijsvrije havens, die hij van ouds
her heeft gezocht. Aan den an
deren kant wilde hij Roemenië
tot zijn invloedssfeer verklaren.
Hij wilde de Roemeensche olie
velden in zijn zak steken en van
Roemenië via Bulgarije den Bal
kan doordringen, als bevrijder
van alle Slaven. Hij verschijnt
onder het masker, dat hij voor
de gelegenheid noodig acht. Nu
eens als Panslavist, dan weer als
bolsjewiek. Zoo moet geleidelijk
aan den rechter en aan de lin
kervleugel het opdringen begin
nen. Wanneer hij eenmaal op de
flanken en in de rug van Duitsch
land stond, stond hij ook in den
rug van Europa.
Het besluit van Hitier.
En thans, kameraden, veld
maarschalk of recruut, verzoek
ik u te overleggen, in welke si
tuatie onze Fuehrer was, toen hij
in zijn politiek genie volkomen
duidelijk het doodelijke gevaar
moest inzien. Onze Fuehrer stond
voor het zwaarste besluit van
zijn leven, maar ook voor het
historische meest beteekenisvolle
besluit. Het is hem niet gemak
kelijk gevallen het Duitsche volk
dezen strijd in te leiden. Hij met
zijn vèrzienden blik, zijn politiek
en strategisch genie, wist, dat
dit de zwaarste van alle gevech
ten zou zijn. Er werd door hem
een besluit genomen, omtrent be
staan of ondergang van het
Avondland. Men heeft in de ge
schiedenis menigen slag en vele
gevechten beschouwd als beslis
send voor het Avondland. Men
zal eenmaal m de geschiedenis
moeten constateeren, dat er
slechts één besluit is geweest dat
werkelijk beslissend was voor
het Avondland. Dat was het be
sluit om zich in den weg te stel
len aan de bolsjewistische bloed
golf, en ten slotte datgene te
vernietigen, wat zelfs vroeger of
later bij ons tot vernietiging
moest v/orden. Op 22 Juni 1941
werd het geweldigste historisch
meest beteekenisvolle maar ook
stoutmoedigste en bewonderens-
daardigste besluit door een ster
ken man. genomen.
Nadat de Rijksmaarschalk op
indringende wijze de geweldige
moeilijkheden had aangetoond,
waarmede de Duitsche weer
macht bij haar zegevierende op-
marsch te kampen had, ging hij
in op de reacties van den vorigen
winter in den Oostelijken veld
tocht. Niet de vijand, de elemen
ten verhieven zich. Maar boven
al was het weer de Fuehrer, die
ondanks alle zwakel'.ngen met
zijn kracht het Oostelijk front
in stand gehouden 'ïeeft en uit
deze kracht en zijn genie trad
met de opstijgende zonnedagen
de Duitsche weermacht aan voor
nieuwe geweldige stormloopen
en wierp opnieuw den tegenstan
der in veldslag na veldslag on
derstboven. Geen mensch had
het mogelijk geacht, dat na de
zen winter zoo'n offensief zou
volgen. Het is diep, diep door-
gestooten in de ruimte en heeft
den tegenstander onvervang
bare hulpbronnen zijner bewa
pening definitief ontnomen.
Toen kwam de dag, waarop
voor de eerste maal Duitsche
tarikgrenadiers en pioniers door
stieten in de burcht van Stalin
grad en zich aan de Wolga, den
noodlotsstroom van Rusland,
vastklampten.
De tweede Russische winter.
En toen begon de tweede Rus
sische winter. De elementen
maakten hem weliswaar niet
hard als de eerste, maar daar
voor kwam in de plaats dat een
ontzaggelijke bocht overspan
nen moest worden en dat daar
mede de laatste man noodig was
om te behouden. Al was deze
winter ook niet zoo streng als
verleden jaar, hij was toch nog
ijzig genoeg, om alles, wat vroe
ger, in het voorjaar, in den zo
mer en in den herfst een hinder
paal voor den tegenstander be-
teekende, de rivieren, meren en
moerassen, in zijn ijzigen ban te
slaan. Nu stonden de compag
nieën niet meer achter een ge
weldige natuurhindernis, maar
thans konden nog slechts hun
moed en hun wapen de hinder
paal voor den tegenstander zijn
En deze tegenstander is hard. Hij
is in zijn leiding barbaars hard.
De uitvoering zijner bevelen
wordt aldus geëischt, dat niet
uitvoering gelijkgesteld kan wor
den met den dood. Voor het
Russische volk, dat sedert 20 ja
ren aan slaag gewend is, dat
kreunt order den zwaren vuist
van zijn tyran, was dat niets
nieuws.
Maar, zoo ging de Rijksmaar
schalk voort, ook de Duitsche
soldaten zijn hard geworden. Zij
zagen in, dat in het Oosten al
leen de wet der hardheid geldig
heid heeft. De Rus wist duidelijk,
dat hij, wat er ook mocht komen,
zijn bewapening niet meer in
stand kon houden. Want in den
grootsten omvang waren hem
daarvoor fundamenteele voor
waarden, steenkool en ijzer, ont
nomen. Hij moest dus, wanneer
hij den strijd wilde vortzetten,
een poging doen om zijn steen
kool- en ijzergebied terug te
halen.
De laatste reusachtige inspanning
Thans zien wij hoe hij laatste,
zij het reusachtige inspanningen
in het werk stelt, nieuwe divisks
worden opgesteld of aangevuld.
Maar het zijn geen nieuwe lich
tingen, die juichend naar de va
nen snellen, neen, moede grijs
aards, 16-jarige jongens worden
geschaard in de voorste gevechts-
bataihons en achter hen worden
de machinegeweren der commis
sarissen verdrie- en verviervou
digd. Zoo wordt de Russische sol
daat den dood ingedreven. Wat
kan het Stalin schelen, wanneer
hij hecatomben dooden heeft ge-
eischt.
R.K. Ver. v. Kraamverz. v. alle
gezindten te Leiden en Oegstg.
Plaatsing-Bur.le BINN-NVESTGR, 30
voorheen Boerhaavestr.
verleent hulp door gedipl. krachten,
GEOPtND eiken DINSDAG- en VRIJ
DAGMIDDAG van 24 uur tot hel
verstrekken van de gewensclu e in!
Tel. 23420, b g.g. inlicht. K 08
Aanvragen (schrift.) adres
lp "«nnonvpefffr. 30
Wij hebben thans een waar
beeld der Russische verliezen,
dat tezijnertijd bekend gemaakt
zullen worden. Maar het was ook
een geweldig mensehejjmateriaal,
dat hij ter beschikking had. Hij
heeft het uiterste eruit gehaald.
Zijn tanks zijn slechter gewor
den, maar zij waren er. Hij laat
zijn volk geen rust. En met deze
geweldige massa's maakte hij
hier en daar bressen. Maar de
Duitsche strijder ban stand hou
den en houdt stand.
De Rus heeft, zoo herhaalde de
maarschalk, het laatste bijeen
gegaard om ons aan te vallen. Ik
ben er echter van overtuigd, dat
dit ook de laatste inspanning is,
die hier slechts er uit geperst
kon worden. Het komt er op aan
hun plan, zich in het bezit te stel
len van de grondstoffengebieden
te verijdelen en hen terug te
slaan. En dat geschiedt" over de
geheele linie. Wel is thans de
hardheid van den strijd tot het
reusachtige toegenomen. Aan de
Wolga strijdt en bloedt, maar ze
geviert Duitschland. Boven heel
dezen reusachtisen strijd steekt
Stalingrad uit. Het zal eenmaal
de grootste heroische strijd zijn,
die zich ooit heeft afgespeeld in
onze geschiedenis. Wat daar
thans door onze grenadiers, pio
niers, artilleristen en wie er ver
der in de stad is, van den gene
raal tot den laatsten man ge
presteerd wordt, is uniek.
Voortgaande wees de Rijks
maarschalk er op, dat Engeland
thans het geweldigste verraad
pleegt jegens het geheele lot var
het Avondland.
Het voorbeeld van Stalingrad,
Vervolgens keerde de Rijks
maarschalk zich met een beroep
tot de jonge soldaten van de
Duitsche weermacht om des te
trotscher en vreugdevoller ver
vuld te zijn van het bewustzijn
te behooren tot een volk en een
weermacht, die thans de groote,
geweldige garant vormen, dat
Duitschland en Europa kunnen
bestaan. Zoo riep hij uit, is hij de
waarborger van hetEuropeesche
lot geworden, van zijn vrijheid,
zijn cultuur, en zijn leven. De zin
van deze offervaardigheid moet
ieder duidelijk worden door het
voorbeeld'van de strijders in Sta
lingrad. Wanneer zij zich niet op
geofferd hadden, zouden de Rus
sen waarschijnlijk hun doel heb
ben bereikt. Thans echter komt
de vijand te laat. De Duitsche
weerstand is georganiseerd.
De Rijksmaarschalk vergeleek
vervolgens de worsteling bii Sta
lingrad met den slag in de Ther
mopylae. Ook toen was een be
storming uit het Aziatische Oos
ten gestrand 00 heldhaftigen te
genstand en plichtbewuste offer
vaardigheid. Deze strijd neeft
thans na duizenden jaren nog gel
digheid als voorbeeld van hoog
ste soldatendom in den zin van
de inscriptie: „Wandelaar, komt
gij naar Sparta, meldt dan, dat
gij ons hier hebt zien liggen, zoo
als de wet het beval". Zoo zal
ook eenmaal gezegd worden:
„Komt gij naar Duitschland,
meldt dan dat gij ons in Stalin
grad hebt zien liggen, zooals de
wet beval", d.w.z.: de wet der
veiligheid van ons volk. Deze wet
drage ieder in zijn hart, n.l. de
wet voor Duitschland te sterven,
wanneer het leven van Duitsch
land dezen eisch stelt.
ZrE VERVOLG TWEEDE BLAD
