jjjj nieuwjaarsrede
van den leider
Pt|. ifHet jaar 1942 ging
ijn somberte, doch i
JIIJNE VOLKSGENOOTEN,
954
- Ekele uren geleden hébben
o! fjj afscheid genomen van het
IS- jue djaar. Er was geen uitbun-
ila, ligiheiid, er was weinig vreugde
.ei. »p d'sn oudejaarsavond van 1942.
503 folgens ou-d-Neder lar. dsch ge-
j,e_ jruik zien wij speciaal op dezen
tvond om naar het leven, dat
I (dlter ons ligt, en gedenken wij
liegenen, die wij missen in eigen
kring'. Meer, veel meer dan in
nJ' tijden van voorspoed, gevoelden
(rij nu onze saamlioorigheid als
rolk. Onze gedachten gingen naar
ilr, iiegenen van ons volk in andere
ik, ferelddeelen, die, door den oor-
je. log van ons afgesneden, nu reeds
184 jaren gescheiden zijn van gezin,
vr. fan volk, van vaderland. Van-
»k' jaar naar Duitschland, waar wij
8o anae vele tienduizenden arbeiders
weten, die werken op de plaat
sen. welke leeg kwamen, doordat
-1 honderdduizenden Duitschie ar-
x, bekiers geroepen werden naar de,
j fror.ten, nog verder van hun huis
;j_' fandaan, in nog moeilijker om-
n' standigherien, om daar hun plicht
te doen.
En wij, Nederlandsche natio-
naai-socialicten, waren tevens
met onze gedachte bij onze sol
daten, de vrijwilligers bij Waffen
>1. SS, bij het Nederlandsoh Legioen,
n, bij de Duitsche Weermacht, bij
d, de Nachrichtentrupen, bij hei
,n N.S.K.K., bij de ambulance. Ik
>a tob hen geroepen om te gaan, zij
3, gingen om bun leven in te zetten
6 voor ons volk en ons vaderland,
onbegrepen door zoovele van hum
eigen vo 1 kagenooten, die eerst la-
ter tot het inzicht zullen komen,
dat hun daad ook voor ben van
J' de grootste waarde is. Dat wij
,f daarbij de honderden niet verge-
ten, die reeds gevallen zijn, dat
is vanzelfsprekend.
In ons volksleven zal ook 1942
met een zwarte kool zijn aarge-
i teekend. Indië werd bezet als ge-
volg van de onwettige oorlogs-
i verklaring aan Japan door de
i Londensche emigranten, wier
namen wij niet eens meer ken-
i tien nooh ons herinneren willen.
De bombardementen door En gel
achen en Amerikanen brachten
dood en verderf in honderden
gezinnen, die met den oorlog niets
van doen hadden.
De verarming schreed verder,
ook in ons land, dat ingescha
keld is In de oorlogsproductie. De
voedeelinoeilijkheden zijn groot,
maar geenszins ondragelijk. Ge
lukkig kan wat dat betreft, de
ze whiter met minder zorg tege
moet gegaan worden dan de vo
rige, mede dank zij de voortref
felijke werking van ons distribu
tie-apparaat. De groente-positie
in bet komende seizoen 1942/43
kan belangrijk gunstiger worden
genoemd dan die van het vorig
jaar. Wij hebben enger verdiend.
Laten wij niet vergeten, dat nog
slechts enkele jaren geleden het
voedsel hier te lande met mil-
lioenen kilograms werd vernie
tigd, op bevel van de toenmaals
regeerende overheid. Een zonde
zoo groot, dat ik door het land
reisde om daartegen te waar
schuwen, zeggende dat. men eens
nog gebrek zou krijgen aan dat
gene, wat naar de mestbaalt werd
gebracht. Een klein deel der na
tie luisterde, de anderen konden
niet hooren door het corverdoo-
vertde lawaai, dat gemaakt werd
bij den dans om bet gouden kalf.
Het jaar 1942 is ook het jaar,
waarin het westen van ons va
derland deel ging uitmaken van
den verdedigingsgordel van Euro
pa. Onze kuststrook wordt zoo
sterk in verdediging gebracht,
dat elke invasie-poging van die
door de Joden uitgezonden Ame
rikanen in de kiem zal worden
gesmoord. Tienduizenden hebben
huis en hof moeten verlaten,
nioeten evaoueeren met alle
moeilijkheden en ontberingen
ons voorbij met vee!
liet zonder licht"
van dien en hebben op oudejaars
avond teruggedacht aan hun te
huis, dat zij moesten achterlaten
en waarin zij hopen terug te kee-
ren. Dat Duitscbers moesten ko
men, om hier de wacht aan die
kust te betrekken, dat wij zelve
niet in staat zijn om de verzeke
ring te geven, dat over ons ge
bied geen Amerikaan en geen
Engelschman zal trekken naar
het hart van Europa, dat danken
wij aan bet verkeerde beleid van
■hen, die ons verlieten in de Mei
dagen van 1940. Zonder deze
Duitsche wacht zouden de Ame
rikanen niet in Algiers geland
zijn, maar aan den Hoek van
Holland en zou de oorlog nu
woeden in ons vaderland. Wij
erkennnen dat, wij willen daar
voor ook erkentelijk zijn, maar
voor ons koppige Nederlanders
is het zoo niet gemakkelijk, on
gelijk te moeten bekennen.
Zoo ging het jaar 1942 aan ons
voorbij met veei somberte; doch
niet zonder licht Want op 10
December mocht ik van den
Fuehrer vernemen, dat hen ons
volk niet als vijandig zou behan
delen, dat hij de hooge waarde
van ons volk erkend en dat er
niet met ons gehandeld zal wor
den als eens geschiedde: bij ons,
over ons, zonder ons, doch dat
een Nederlandsche stem gehoord
zou worden bij de uitbakening
van de toekomst van Europa.
Van hoe groote waarde deze toe
zegging is, zal later blijken.
Bij deze jaarwisseling van 1942
op 1943 zijn meer dan ooit te vo
ren van toepassing de woorden
van onzen onve-jgete 1 ijken 2iuid-
Nederlandscben dichter Guido
Gezeile;
het jaar is uit
en t'enden geleefd;
van al zijn oude
ellenden en heeft
den last het ons ontheven;
het nieuwjaar beeft,
van heden af aan,
voor elk ende een,
een schrede gedaan:
wie zal 't tot tenden leven?
Een jaar boordevol onzekerhe
den gaan wij tegemoet.
Gij hebt er recht op, mijn
volksgenooten, te weten, welkie
koers ik wil zeilen in dezen on-
stuimigen tijd. Geen enkele on
zekerheid zal ik daarbij laten.
Ei zie het groote wereldgebeu
ren, de worsteling van dezen tijd
als den strijd van Europa tegen
bet monster-verbond van bet
Russische communisme met het
Amerika arische groot-kapitalis-
me, samen geleid door eht Joden
dom, dat in beiden achter de
schermen heersoht.
Achter het communisme stond
als werktuig gereed 200 millioen
menschen met het geweldigste
oorlogsapparaat, dat ooit is op
gebouwd, bedoeld om als een
wals over Europa te gaan en
daar slechts puinhoopen over te
laten van wat dan eens geweest
zouden zijn de Europeesche cul
tuur, beschaving en godsdienst
zin.
Achter het Amerikaansche
groot-kapitalisme staat een con-
tient, eveneens bewoond door
een paar honderd millioen men
schen met al zijn hulpbronnen.
Zijn doel is het aan ons wereld
deel als r'jn bezittingen te ont
nemen en ten eigen bate aan te
wenden.
In dezen strijd op leven en
doodis Europa gewikkeld. En
geland, met zijn 46 millioen in
woners, speelt daarbij reeds nu
'n ondergeschikt rol. Het is niet
veel meer dan een springplank
van Amerika naar Europa. Er is
geen sprake van een oorlog tus-
schen Engeland en Duitsch
land, het gaat om leven en dood
voor gansch Europa. De over
winning van Sovjet-Rusland is
de vernietiging van Europa, de
overwinning van het Ameri
kaansche groot-kapitaal betee-
kent de slavernij voor Europa.
Daarom, omdat ons vaderland
een deel van Europa is en een
welvarend Nederland in een
verwoest Europa onbestaanbaar
is, is er voor ons maar één weg,
n.l. die van de solidariteit der
Europeesche volkeren. Onwrik
baar verbonden gevoel ik mij
aan den Fuehrer als Ger-
maansch Fuehrer, die met den
Duce van Italië en met de an
dere verbonden Europeesche na
ties Europa voor den ondergang
zal behoeden. God heeft hen nog
bijtijds gezonden om dezen on
dergang te verhoeden.
Een vast geloof heb ik in het
voortbestaan van Europa. Aan
het einde van dezen oorlog van
wereldhistorische beteekenis,
herrijst een nieuw Europa. Een
Europa niet meer verteerd door
onderlinge oorlogen, een Euro
pa van elkander waardeerende
en respecteerende volkeren, die
zich van hun lotsverbondenheid
bewust zijn, een Europa waar
in gerechtigheid zal heerschen,
gewaarbo: ,d door Hitler en Mus
solini. In dit nieuwe Europa zal
groote welvoart zijn en socia
lisme van den daad of gezegd,
zooals dit is uitgedrukt in onze
bronnen: godsvertrouwen, liefde
voor volk en vaderland, eerbied
voor den arbeid. Aan deze over
winning van Europa moet Ne
derland deelachtig zijn, terwille
van zijn toekomst, zooals Fin
land en zooals Hongarije dit
reeds zijn.
Dit is de eenige mogelijkheid
om te komen tot een herrijzenis
van ons vaderland. Het is daar
om mijn plicht die koers met
vaste hand te zeilen, zoodat dit
reeds door mij gedaan is sinds
1935, toen ik voor de eerste maal
sprak over de Europeesche soli
dariteit.
En nu staan wij dan te mid
den van de verschrikkingen van
den oorlog. Het is onbillijk en
onwaardig om te doen als zoo
vele onnadenkenden, om aan
het national-socialisme in het
algemeen en aan de N. S. B. in
het bijzonder, de moeilijkheden
van dezen tijd te wijten. Bezet
ting is oor logsnood zaak,
schaarschte, evacuatie, enz. zijn
de gevolgen van den oorlog,
waaronder wij allen te lijden
hebben. Daaraan kan de N. S.
B. niets veranderen, daaraan kan
ik ook niets veranderen. Even
min als het mij mogelijk is om
diegenen te redden van de gevol
gen van hun daden, die sabotage
plegen tegen de bezettende
macht, in de kinderlijke gedach
te daarmede iets vaderlandslie
vends te hebben gedaan. Zoover
gaat mijn bevoegdheid ook nu
niet, al blijkt mij de laatste da
gen, dat velen dit denken.
De N.S.B. is de politieke wils-
•Jraagster van ons volk. Een
minderheid, maar een doelbe
wuste en een vastberaden min
derheid, die stoer haar weg gaat,
banend 'n toekomst voor gansch
ons volk. Zij heeft zich ingezet
voor alle man van Neerland's
stam. Zij wil de eenheid van ons
volk bereiken, de lotsverbonden
heid van alle Germaansche vol
keren en de samenwerking van
alle Europeesche volkeren be
vorderen.
Een beroep doe ik op het goed
willend deel der natie om niet
langer met de handen in den
schoot afwachtend te blijven toe
zien. Er is binnen en buiten de
N.S.B. zooveel te doen. Wij moe
ten er ons doorheen worstelen.
Bedenk dat ons volk wel meer
voor heete vuren heeft gestaan
in de veie honderden jaren van
zjjn bestaan.
Dagorder van den
Fiihrer
AAN DE SOLDATEN DER
DUITSCHE WEERMACHT,
De Fuehrer heeft bij de jaars
wisseling een dagorder gericht
tot de soldaten van de Duitsohe
weermacht, waarin hij ter inlei
ding zegt: Toen ik den vorigen
Naeuwjaaroproep tot u richtte
was in het Oosten aan ons front
een winter aangebroken, die op
een natuurramp geleek. Wat gij,
soldaten aan het Oostelijk front,
toen hebt moeten beleven, weet
gij zelf. In doorwaakte nachten
vol bezorgdheid waren mijn ge
dachten bij u. Dat het getokt is
de ons toegedachte Napoleonti
sche ineenstorting te vermijden,
was evenzeer aan uw daperheid
als aan uw militair kunnen, uw
trouw en standvastigheid te dan
ken. Gij, mijin strijders van het
Oostelijk front, hebt in dien win
ter Duitschland en bovendien ge
heel Europa gered en met u de
soldaten van onze bondgenooten,
die zijde aan zijde met ons vech
ten.
Voortgaande overziet de Fue
hrer in zijn dagorder de militaire
gebeurtenissen van het afgeloo-
pen jaar aan alle fronten, iin het
Westen en Zuiden van Europa,
wijst op de unieke prestaties van
de Duitsche marine in den strijd
ter zee, op de verrichtingen van
het luchtwapen en ziegt dan: Gij
soldaten van het leger echter en
van de Waffen-SS, die recht
streeks onder mij persoonlijk ge
plaatst zijit, blijft de ruggegraat
van heel de geweldige worsteling.
Uw dapperheid, uw trbuvr en uw
standvastigheid vormen de
grondslagen voor de definitieve
overwinning. Wanneer wij, zoo
gaat de Fuehrer dan verder, aan
het begin van het nieuwe jaar
het vaste besluit nemen om on
der geen omstandigheden voor
De zorg voor de geestelijke en
lichamelijke gezondheid van de
jeugd is het moeilijkste en het
belangrijkste. Met innige vol
doening zie ik hoe de ouders
hun best doen om hun kinderen
te behoeden, hoe zij trachten de
voedselmoeilijkheden op te los
sen, hoe keurig des Zondags zij
nog voor den dag komen. Rein
heid en netheid zijn nog altijd
onafhankelijk van geld.
Het zelfrespect der natie hoog
houden, mijn volksgenooten, is
van het allergrootste belang. Dit
ligt voor het belangrijkste ge
deelte in de handen der vrouw.
De liefde tot het vaderland tot
uiting te brengen op de eenige
juiste manier, door mede te wer
ken aan de nieuwe orde, die ge
vormd moet worden, is ons al
ler taak.
Maar boven dit alles staat het
geloof in de herrijzenis van ons
volk a's uitvloeisel van ons gods
vertrouwen. "Wanneer het een
stormachtige duistere nacht is,
dan lijkt het dwaasheid om te
gelooven in de opkomst van de
zon en de komst van een stra-
lenden dag. Toch is dit duizenden
malen geschied. Ons volk staat
nu in een dieptepunt van zijn
bestaan, wellicht treffen ons 1943
nieuwe rampen. Niettemin be
houden wij het geloof, niet bij
wijze van zwemvest om ons drij
vende te houden, maar als een
vaste burcht, van waaruit de
weg naar omhoog voert, als wij
ais volk in eendracht tezamen
slaan en moedig en vastbera-v
den dien weg willen betreden.
Staande op den drempel van
het nieuwe jaar, wensch ik u,
mijn volksgenooten, sterkte in 't
dragen van uw moeilijkheden,
dank ik ieder, die in 1942 ar
beidde en offerde voor ons volk
en spreek 11c de hoop uit, dat
het jaar 1943 het begin van de
herrijzenis van ons volk zat
brengen.
Veel heil en zegen in het
nieuwe jaar.
MUSSERT.
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD.
MAANDAG 4 JANUARI 1943.
onae vijanden te wijken, maar
hen zoo lang te bestrijden tot de
uiteindelijke overwinning be
vochten is, dan gebeurt dat in de
eerste plaats indachtig aan onze
kameraden, die tot dusverre hun
leven hebben moeten geven voor
deze overwinning, maar ook met
het oog op het Duitsohe volk, zijn
heden en zijn toekomst. Het va
derland is zjjn soldaten niet on
waardig. Alle pogingen van de
tegenstanders hebben het Duit
sche volk niet tot ontbinding ge
bracht, maar integendeel geleid
tot de haat, die noodig is om
zoo'n strijd met kans op succes te
kunnen voeren.
Roosevelt en Churchill hebben
Duitschland leeren haten. Het
Duitsche volk werkt thans met
het eenige besluit, dat ditmaal
de oorlog een einde zal vinden,
waardoor voor de eerstvolgende
honderd jaar den vijanden van
Duitschland de lust vergaat ons
weer te overvallen.
1943 zal misschien een moeilijk
jaar zijn, stellig echter niet moei
lijker dan de afgeloopen jaren.
Wanneer God ons echter de
kracht gegeven heeft den winter
van 1941 op '42 te doorstaan, zul
len wij dezen winter en het ko
mende jaar eerst goed doorko
men. Eén ding echter is zeker: i
dezen strijd kimmen er geen com
promissen meer zijn. Wat Euro
pa noodig heeft, en ook de over'
ge wereld, is niet eer. toestan
waarin om de 20 of 25 jaar d
Joodsch-kapitalistisohe hyena
zich weer kunnen keeren tege
den vreedzamen en vooral die
socialen opbouw van een nieuv
wereld, maar een lange rust-tij
van ongestoorde ontwikkelin
Duitschland echter heeft voor:
de voorwaarden noodóg voor de
opbouw van een van buiten nk
meer bedreigde hationaal-soci
listisohe volksgemeenschap. Wam-
neer deze staat en het overige
Europa dan tegelijk in hun ruirr -
telijke afbakening de grondsla
gen bezitten van de veilige voe
ding, en beschikken over de
grondstoffen, zonder welke rain-
schelijke cultuur niet meer de k-
baar is, zal uw leed, solidat-
nzat vergeefs zijn geweest. D i
zullen eens naar de graven ona
gesneuvelde kameraden genera
ties gaam om hun dank te bre:i-
gen voor het offer, dat zij ge
bracht hebben aam het leven der
na hen komende wereld. Doordat
wij voor dit doel van leven en
vrijheid onzer volken en niet om
geld en zaken strijden, gelooven
wij God weer te mogen bidden
ons ook in het komende jaar
evenals in het afgeloopen jaar
zijn zegen te geven,
OPROEP VAN GOERING TOT
HET DUITSCHE VOLK.
Rijksmaarschalk Hermann
Goering heeft zich op 1 Januari
met een oproep tot het Duitsche
volk gericht.
Na herinnerd te hebben aan de
successen der Duitsche weer
macht in het afgeloopen jaar,
sprak Goering zijn overtuiging
uit in de eindoverwinning.
1943 staat voor de deur. Wjj
allen hopen, dat het het jaar van
de overwinning en van den vre
de zal zijn. Wij allen weten ech
ter ook, dat opnieuw zware of
fers van iederen volksgenoot,
niemand uitgezonderd, geëischt
zullen worden. Want zonder of
fers is er geen succes en zonder
moedig optreden en zelfopoffe
rende overgave geen overwin
ning. Zonder uithoudingsvermo
gen, taaiheid en discipline kan
nooit een strijd gewonnen wor
den. Laat ons daarom de rijen
nog nauwer sluiten.
De oproep eindigt met de opga
ve van het parool voor het nieu
we jaar: de overwinning.
