KINDER-
Bimsmm
i@men BOM
VIVO-MÈL
MUZIEKSCHOOL TOONKUNST
Adverteert in dit blad
WERKMEISJES
Familie-drukwerken:
LOONSTATEN
HET KEERPUNT
DINSDAG 6 OCTOBER 1942 CE LEIDSCHE COURANT PAG. 4
6702 6708 6711 6834 6865 6886 6908 6952 6970 7019 703J
8087 8094 8111 8122 8123 8166 - - -
--- 8696 8708 8723 8768 88281
K X SS JS8
9441 9444 9445 9506 9529 9545 9564
7728 7029 7949 7985
8235 8236 8264 827i!
8708 8723 8768
sst s s
15772 15832 15852 15878 15894 15899 15955 15980 16006 16019 16050
mn«o ïfltwj 10114 16146 16175 16190 16261 16297 16325 16330 l"""-
1 16467 16505 16517 16635 16536 16581 16609 16623 1
5 16810 16848 16878 16883 16892 16904 16D25 16940 1
1 17027 17028.17138 17152 17153 17194 17233 17237 1
17434 11*48 17470 17503 17549 17569 17577 17716 17823 17831 178B8 1
9 17968 lg|
Adverteert in De Leidsche Courant
Heden overleed, tot on7
ze diepe droefheid, na
een kortstondige zware
ziekte, voorzien van de H.
Sacram. der Stervenden,
mijn dierbare Echtgenoot
en onze zorgzame Vader
JOZEF CASPAR
EDUARD KERCKHOFF
in den ouderdom v. 41 j.
O. KERCKHOFF—
WREESMANN
TONNY - RUDI
MARIJKE
Leiden, 5 October 1942.
Lorentzkade 7. 2146
Algemeene kennisgeving
De H.H. Uitvaartdiensten
«uilen gehouden worden
op Vrijdag 9 October te
7.45, 8.30, 10 nur, waar
van de laatste de gezongen
H. Mis van Requiem, in de
Par.kerk van den H. Pe
trus, waarna de begrafe
nis op het R.K. Kerkhof
Rozenkransbidden: Dins
dag- en Woensdagavond
in de kapel van het St.
Elisabeth-Ziekenh. te6.30
nur en Donderdagavond te
7 uur in de Parochiekerk
Geen bezoek - Geen bloemen
Gaarne H. Missen
Tot ons leedwezen moe
ten wij U kennisgeven
van het overlijden van
den Heer 0147
J. C. E. KERCKHOFF
Chef inkooper en Collega
Leiden, 5 October 1942
DIRECTIE
en PERSONEEL
Vroom en Dreesmann.
RAPENBURG 22 TELELOON 21729
Thans ook: OPERA-KLASSE
DAMES-KOOR (Leiden en Oegstgeest)
GITAAR-ONDERWIJS
Spreekuren vanaf 1 October: Ma., Wo., Za., van 1.302.30
Gevraagd in Oegstgeest een
nette
DIENSTBODE
Brieven onder no. 3345, Bur-
van dit blad.
Mevrouw P. DE PLANQUE,
Plantage 12, vraagt een net
2e MEISJE
Beslist goede getuigen.
SPECIALE AANBIEDING.
Verkoop van enkele stuks huisk
salon- en slaapk. karpetten in
diverse maten, met en zonder
vergunning. Woensdag 7 en
Donderdag 8 October van 10—17
uur. Patrimonium. Hooglandsche
Kerkgracht 48, Leiden 2143
Gevraagd nette
v.g. g v. Café-Restaurant „De
Harmonie", Breestraat 16.
GEBOORTEKAARTJES
VERLOVINGSKAARTEN
ONDERTROUWKAARTEN
DANKBETUIGINGSKAARTEN
kunnen wij nog steeds leveren
Wegens de beperkte voorraad
is het gewenscht, wanneer U
verlovings- of trouwplannen
hebt, zoo spoedig mogelijk Uw
benoodigd drukwerk te laten
maken.
N.V. De Leidsche Courant
PAREN6RACHT 32 - LEIDEN
TEL. 20935
Aan ons bureau Papengracht 32 - erkrijgbaar
OP ZWAAR CARTON
PER STUK 5 CENT.
Bij aantallen reductie.
Verzamelloonstaten 4 ct. per stuk
In het Sportpaleis te Berlijn werd Zondagmiddag het groote Ooystdankfeest
gehouden, waarbij Rijksmaarschalk Goering een redevoering hield. Overzicht tijdens
de toespraak van den Rijksmaarschalk. Telefoto Orbis-Holland-Pax Holland m
DE RAAD VAN ARBEID TE LEIDEN roept in de gemeenten Voor
schoten en Leidschendam gegadigden op voor de betrekking v»n
VERTEGENWOORDIGER
voor het afsluiten, van posten en het incasseeren van premiën
voor de Vrijwillige Ouderdomsverzekering, tegen de daarvoor
vastgestelde belooning. 2144
Eigenhandig geschreven brieven met uitvoerige inlichtingen om
trent vroegere en tegenwoordige werkkring moeten vóór 10 Oc
tober 1942 in het bezit zijn van den Raad van Arbeid.
Een overzicht tijdens de rede van den Leider der Nationaal Socialistische Beweging
der Nederlanden, ir. A. A. Mussert, ter gelegenheid van de viering van het
Oogstdankfeest door de N.S.D.A.P. en N.S.B. in de zaal van den Dierentuin te
Den Haag, die door talrijke Duitsche- en Nederlandsche autoriteiten werd bijgewoond
Staof-Borrius-Pax Holland m
In het Concertgebouw te Amsterdam vond Zaterdagavond het eerste militaire
concert ten bate van het Winterhulpwerk 1942—'43 plaats. Tijdens de uitvoering
door de staf kapel der Luftwaffe In de geheel bezette zaal. Stapf-Pax Holland m
Een Duitsche onderzeeboot-jager, die
tijdens de mislukte Britsche invasie
poging in Dieppe meestreed en daarbij
twee vijandelijke bommenwerpers neer
schoot en een .snelboot" tot zinken
bracht, keert op zijn steunpunt terug
PK Meisinqer-O-H-P H m
Voor de schoorsteenvegers b thans
weer een drukke tijd aanL broken. Een
schoorsteen, die goed schoon is, geeft
brandstofbesparing en beperkt bet
brandgevaar
J. A. Stevens-Pax Holland m
In de zaai van den Haagschen Dierentuin werd Zondagmiddag door de N.S.D.A.P.
en de Nationaal Socialistische. Beweging der Nederlanden een groot Oogstdankfeest
gehouden, dat door talrijke Duitsche- en Nederlandsche autoriteiten werd bijgewoond.
Een overzicht van de zaal tijdens de feestelijkheid Stapf Borrius-Pax Holland m
Vivo-mèl! Glucose, maltose en een extra
groote hoeveelheid Vitamine B1 ,te zamen
in een voedzame, smakelijke en licht ver
teerbare siroop. Dat is de krachtig ver
sterkende, gezondheid-beschermende bij
voeding, die de kinderen juist nii zoo
broodrtoodig hebben! Geeft hen eiken
morgen na het ontbijt één eetlepel Vivo-
mèl. dan kunnen ze er weer goed tegen!
voedt en versterkt!
FEyn-LETON
Oorspronkelijke roman
door
MIES VAN VELSEN.
33)
Loek begreep de strijd, die dit jonge,
trotsche hart te voeren had.
„Gaat Marjanneke nu weer met tante
Loek mee?" vroeg ze, als had zij niets be
merkt.
„Tante Noek", zei Marjanneke en stak
haar armpje uit.
„En nu eerst eens flink ontbijten", drong
Loek toen ze het kind weggebracht had en
Gaby bij haar terugkomst nog met groote
oogen voor zich uit lag te staren. .Kom
aan", ze schoof haar een kussen in de
rug.
Gaby greep haar hand: „Wat begin ik
met m'n leven?" vroeg ze moedeloos.
„Doe je best eerst physiek weer op kracht
te komen, voor je dergelijke vragen wilt
oplossen."
„Maar ik voel me lichamelijk heel goed,
dat is het juist. Ik weet dat ik van uw
gastvrijheid niet langer gébruik behoor te
maken."
„Gekheid, lieve kind. Zoolang je wilt
staat ons huis voor j^ open."
Gaby drukte een kus op de hand die in
de hare lag: „U bent zoo goed voor me.
Wat had ik zonder u moeten beginnen.
Begrijpt u dat ik nooit bij moeder had
willen aankomen, al ben ik haar in deze
dagen, heel anders gaan beoordeelen", en
toen mevrouw Warsage nog steeds zweeg,
„misschien zult u me heel slecht vinden,
maar ik k;an niet terug naar Mark."
„Daar is de tijd ook nog niet voor geko
men", zei Loek luchtig, „ik laat je niet gaan
voor je minstens tien pond bent aangeko
men."
„Om mij opnieuw te laten mishandelen?
U zoudt zoo niet spreken als u wist, hoe
z'n slagen nog branden op m'n gezicht.
Nooit, noöit zal ik die vernedering verge
ten." Snikkend verborg ze het gelaat in 't
kussen, 't Was de eerste maal, dat Loek
haar uiting zag geven aan haar smart, 't
Zal haar goed doen, dacht ze. Eindelijk
toen het schreien wat bedaarde, zei ze
zacht: „Je hebt je hooge idealen gesteld,
Gaby, dat vraagt groote offers. Je kunt
moeilijk verwachten ongehavend uit den
strijd te voorschijn te komen".
Al gauw voelde Gaby zich voldoende
hersteld om 't bed te verlaten en een klei
ne wandeling te maken. Dikwijls speelde*
ze op Warsage's verzoek 's avonds piano,
las Loek voor, wanneer deze alleen was,
zorgde voor het kind en putte zich uit in
't bewijzen van kleine diensten Over heen
gaan werd niet gesproken. Op het eind
van de derde week, dat zij bij de Warsa
ge's was, ontving Gaby twee brieven: een
van Rob, blijkbaar door Mark doorgezon
den en één van hemzelf. Nieuwsgierig
opende ze dè eerste, 't Was een uitvoerig
verhaal, waarin Rob haar meedeelde, dat
hij gesolliciteerd had naar een betrekking
in Indië. Z'n schoonvader was heel veront
waardigd geweest; hij dreigde z'n toestem
ming tot 't huwelijk te weigeren, aangezien
hij niet voornemens was z'n dochter naar
de binnenlanden van Sumatra te laten ver
trekken. Veel tranen en klachten van Els:
in één woord een ellendige boel. Moeder
natuurlijk ook verdrietig, enz., enz. Oudere
menschen scherven nooit te begrijpen, dat
er een tijd kwam dat je je eigen weg moest
gaan.
Gaby zuchtte: Rob naar Indië. 't Leek
plotseling of ze zich zonder hem heel een
zaam zou voelen. Hij wist evenmin als
haar moeder iets van het conflict tusschen
Mark en haar en toch was ze overtuigd,
dat ze zoo noodig een bondgenoot aan hem
zou hebben.
Mark's brief las ze pas 's avonds in bed.
Hij vroeg haar dringend terug te komen
of hem ten minste te schrijven. Er was
ook een briefje van tien bij ingesloten. „Als
je eens wist, hoe ondragelijk me het leven
is", die zin hamerde gedurende heel den
nacht onafgebroken in Gaby's hoofd. Had
ze het recht te weigeren? Hoe streng had
ze haar moeder beoordeeld. Was ze ver
geten, wat ze in haar jeugd geleden had,
mocht ze Marjanneke aan 't zelfde ver
driet blootstellen? Neen, wierp ze tegen.
Marjanneke was nog te klein om hem te
missen. Later? Zou' hij ooit van het kind
afstand willen doen.
Langzaam daagde de morgen; afgetobt
viel ze in een onrustige slaap, zonder eenig
besluit genomen te hebben.
Na het koffiedrinken, ging Gaby een
eind het bosch in, ze gevoelde behoefte al
leen te zijn met haar gedachten. Het was
een sombere, grauwe dag. Ze vroeg zich af,
wat Mark doen zou, als ze het schrijven
onbeantwoord liet. Verbeeld je dat hij eens
onverwacht voor haar stond. De gedachte
deed haar huiveren. Ze keerde zich om
en liep langzaam terug.
Op de drempel van de huiskamer aarzel
de ze even. Ocxm Han was in druk gesprek
met een heer, dien ze niet kende. Ze stond
op 't punt zich te verwijderen, maar Han
Warsage had haar gezien: „Neen, blijf ge
rust. Mag ik je voorstellen, m'n vriend
Nijhof „Gaby van Heyst."
Een blos steeg haar naar de wangen.
Waarom stelde oom haar met haar meisjes
naam voor? Ze wilde protesteeren, toen
Nijhoff vol belangstelling vroeg: „Is u dan
misschien de dochter van Dolf van Heyst?"
,,Ja, ja", bevestigde Warsage voor Gaiby
van haar verbazing bekomen was, „nu
kun je toch wel zien, dat we oud worden,
Jacques."
„Heeft u vader goed gekend?" vroeg
Gaby geïnteresseerd.
„Heel goed zelfs; we waren vrienden".
Hij zag haar oplettend aan: „U lijkt op
hem". Graag had ze meer gevraagd, maar
Loek kwam puist binnen.
„Je bent gauw terug", zei ze verwon
derd.
,,'t Viel me niets mee buiten, 'k Ga eens
zien of Marjanneke wakker is."
„De dochter van Dolf", zei Nijhoff na
denkend, toen Gaby vertrokken was, „het
kind dat hij zoo afgodisch liefhad. Wat is
er van den zoon geworden?"
Ingenieur een flinke kerel".
„Zóó, en de vrouw, leeft die ook nog?"
(Wordt vervolgd).
