Zware slagen in de
Middeiiandsche Zee
fMomentje v
WOENSDAG 17 JUNI 1942 33ste Jaargang No. 10278
Sfe. Ccid&eheSoti/ïo/nt
Bureaux: Papengracht 32 - Giro 103003 B A/IRI H I/O A D I JP I H ITIVI I? M ffc H>f CTD L 1/ L \T C. IVL van Hamersveld, Directeur.
Telefoon: Redactie 20015, Administr. 20935 U/lilDLAU VUUK LIlIÜ iLlM Ej IaI U JVI d 1 K L II L Hl wilmer> Hoofdredacteur.
Twee sterke convooien
uiteengeslagen
EXTRA BERICHT VAN HET DIHTSCHE
HOOFDKWARTIER.
Het opperbevel der Duitsche weermacht
maakt het volgende extra-bericht bekend:
Op de Middeiiandsche Zee hebben for
maties van het Duitsche luchtwapen en
eenheden der Duitsche marine in samen
werking met Italiaansche lucht- en zee
strijdkrachten de Britsche vloot en de vij
andelijke ravitailleeringsscheepvaart zware
slagen toegebracht.
Behalve de reeds gemelde Italiaansche
groote successen tegen het van den Atlan-
tischen Oceaan komende convooi, is een
van Alexandrië komend en door sterke
vlootstrijdkrachten beveiligd Britsch con
vooi uiteengeslagen. In den tijd van 13 tot
15 Juni werden hierbij door Duitsche lucht
en zeestrijdkrachten 4 kruisers en torpedo-
bootjagers, 2 bewakingsvaartuigen en 6
koopvaarders met tezamen een inhoud van
56.000 brt. in den grond geboord. Boven
dien werden 1 torpedobootjager en 8 koop
vaarders door torpedo's getroffen, in brand
geworpen of zoo zwaar beschadigd, dat
aangenomen kan worden, dat zij verloren
zijn. Nog 6 oorlogsschepen en 6 koopvaar
ders kregen bom- of torpedotreffers.
Van de ter beveiliging van het convooi
opgestegen vijandelijke jagers werden er
33 bij luchtgevechten neereschoten. 10
Duitsche vliegtuigen gingen verloren. De
resten van het convooi werden gedwongen
terug te keeren.
Het succes is mede behaald door de duik
boot van den luitenant ter zee le klasse'
Reschke, die een Britschen kruiser in den
grond heeft geboord.
HET ITALIAANSCHE
WEERMACHTSBERICHT.
Het Italiaansche weermachtsbericht van
gisternamiddag luidt als volgt:
Na de in het extrabericht gemelde suc
cesvolle actie in de Marmarische woestijn
zetten de Italiaansche en Duitsche troepen
hün operaties met goed resultaat voort.
De stellingen van Ain el Gazala werden
bereikt en gepasseerd. De luchtmacht van
de Asmogendheden, die zonder verzet te
ontmoeten het luchtruim van den veldslag
beheerscht, ondersteunde zonder ophouden
de actie te land. Vijandelijke colonnes, die
op den aftocht waren, werden onder ma
chinegeweervuur genomen en verstrooid.
Vele honderden automobielen werden ver
nield of onbruikbaar gemaakt, batterijen
werden tot zwijgen gebracht. Op 14 en 15
Juli verloor de Britsche luchtmacht in to
taal 20 vliegtuigen. Vijf van onze toestellen
zyn niet teruggekeerd.
Aan den grooten lucht- en zeeslag, die
gisteravond in de Middeiiandsche Zee be
ëindigd werd, heeft de marine met haar
strijdkrachten een zeer groot aandeel ge
had. Sinds haar vertrek werden de beide
groote vijandelijke konvooien, die van het
Oosten en het Westen kwamen, door onze
duikbooten waargenomen ?n aangevallen,
die twee eenheden van het van Gibraltar
uitloopende eskader torpedeerden. Op den
ochtend van 15 Juni heeft de zevende vloot
divisie, bestaande uit twee lichte kruisers
en vijf torpedojagers, het van Gibraltar
naar Malta onderweg zijnde konvooi hevig
aangevallen. Hoewel dit in de meerderheid
was en bestond uit twee kruisers en min
stens 12 torpedojagers, trok het zich terug,
verspreidde zich en hulde zich in nevel. In
het hierop zich afspelende gevecht op kor
ten afstand werd een kruiser getorpedeerd
en zonk onder het geconcentreerde vuur
van de „Eugenio di Savoya" en van de
„Montecuccoli".
Twee torpedojagers werden door onze
marinevaartuigen getorpedeerd. Onze een
heden zetten onder voortdurende vruchte-
looze vijandelijke luchtaanvallen den ge-
heelen dag de actie tegen de vijandelijke
eenheid voort en brachten door artillerie-
treffers nog een torpedojager tot zinken.
De luchtmacht van de Asmogendheden nam
aan den strijd deel en decimeerde het con
vooi. Vier schepen werden in brand ge
schoten en tot zinken gebracht, een tank
boot geraakte in brand. Het andere, van
Alexandrië komende groote vijandelijke
konvooi werd door bommenwerpers en tor-
pedovliegtuigen van de steunpunten in
Noord-Afrika en in de Aegeische Zee aan
gevallen. Een torpedojager werd tot zinken
gebracht, zes eenheden werden getroffen.
In luchtgevechten werd een Spitfire neer
gehaald. Een van onze vliegtuigen keerde
niet terug.
In de zeegevechten ten Oosten en ten
Westen van Malta verloren wij een zwaren
kruiser, die door een luchttorpedo en ver
volgens door een duikboottorpedo getrof
fen werd, terwijl een zwaar beschadigde
torpedoboot een Italiaansche haven wist
te bereiken. Een eroot deel van de beman
ningen werd gered.
Volgens later nog ontvangen berichten
zijn de verliezen van de Engelsche vlieg
tuigen bij de operaties op 14 Juni in het
Westelijke bekken van de Middeiiandsche
Zee tot 27 gestegen. Nog 19 andere machi
nes werden den zelfden dag vernietigd. In
de Zwarte Zee brachten Italiaansche „mas"
(motortorpedobooten) een bolsjewistische
duikboot tot zinken.
SUCCESVOLLE VERRASSENDE
AANVALLEN.
Inzake de reeds gemelde aanvallen van
Italiaansche lucht- en zeestrijdkrachten op
de beide Engelsche convooien in de Mid
deiiandsche Zee wordt van toonaangeven
de Italiaansche zijde nog het volgende me
degedeeld:
De beide Engelsche convooien, die op 13
Juni Alexandrië en Gibraltar verlieten,
werden onmiddellijk bij het begin van de
reis door duikbooten waargenomen en aan
gevallen. Twee eenheden van het Britsche
convooi, dat Gibraltar had verlaten, wer
den door torpedo's van de Italiaansche
duikbooten getroffen. De zevende Italiaan
sche vlootdivisie, bestaande uit twee lichte
kruisers en vijf torpedojagers, kon in suc
cesvolle verrassende aanvallen op 15 Juni
des ochtends ten Zuiden van Pantelleria
het gros van het convooi naar Malta aan
vallen. Het vijandelijke convooi, bestaande
uit twee kruisers en 12 torpedojagers,
wendde den steven en probeerde een rook
gordijn te leggen. In den loop van het ge
vecht werd een vijandelijke kruiser door
het geconcentreerd vuur van de „Eugenio
di Savoya" en van de „Montecuccoli"
zwaar getroffen en ontplofte. Twee torpe
dobooten werden eveneens zwaar getrof
fen. Een vijandelijke kruiser en een tor
pedoboot werden door Italiaansche jagers
getorpedeerd.
De Italiaansche vlootdivisie zette den
geheelen dag, in weerwil van de vijande
lijke luchtaanvallen, den strijd tegen het
vijandelijke convooi voort en bracht door
artillerievuur een vijandelijken torpedoja
ger tot zinken, terwijl het vijandelijke con
vooi, door de luchtmacht van de Spilmo-
gendheden werd aangevallen en gedeci
meerd. Vier vijandelijke schepen werden
tot zinken gebracht of in brand geschoten.
Ook een vijandelijk tankschip werd in
brand geschoten.
Van het sterke vijandelijke convooi, dat
Gibraltar had verlaten en bestond uit een
slagschip, twee vliegtuigmoederschepen, 5
kruisers, 20 torpedojagers en andere kleine
eenheden, 6 transportschepen en een tank
schip, slaagden er slechts enkele eenheden
in naar Malta te vluchten.
In het Oostelijke deel van de Middei
iandsche Zee heeft een vrij sterke Italiaan
sche vlootformatie het vijandelijke convooi,
dat op 13 Juni Alexandrië had verlaten en
bestond uit 52 eenheden van verschillende
klassen, waaronder waarschijnlijk een Ame-
rikaansch slagschip, 8 kruisers, kleine ver
gezellende vaartuigen en 11 transportsche
pen, verhinderd de reis naar Malta voort te
zetten. In de wateren van Kreta verander
de het vijandelijke convooi van koers en
probeerde naar zijn uitgangspunt terug te
keeren. Het gelukte echter niet de aanval
len van de Italiaansche luchtmacht en duik
booten te ontwijken, die het convooi zware
schade toebrachten.
Het doel van de beide Britsche convooien
was onder alle omstandigheden het Brit
sche steunpunt Malta te versterken.
DE RUYTER-TENTOON-
STELLING
Herinnering aan de tocht van de
Nederlandsche vloot naar
Chatham
De secretaris-generaal van het departe
ment van Volksvoorlichting en Kunsten
zal op 19 Juni a.s. in het rijiksmuseum te
Amsterdam op plechtige wijze een de Ruy-
tertentoonstelling openen.
De opening op dezen datum is geen toe
val, maar houdt verband met de herden
king van een bijzondere gebeurtenis, die
een hoogtepunt beteekent, niet alleen in
de schitterende loopbaan van de Ruyter
als bevelhebber van onze vloot, maar te
vens in de geschiedenis van Nederland als
zeevarend volk en als groote mogendheid.
Immers het is op 19 Juni a.s. precies 275
jaar geleden, dat de Nederlandsche vloot
onder de leiding van haar grooten admi
raal den beroemden tocht naar Chatham
heeft ondernomen en deze in de geschiede
nis unieke prestatie tot een succesvol ein
de heeft gebracht.
Van deze gebeurtenis is het, dat een on
zer bekende historici terecht opmerkt:
„Nooit is de Nederlandsche staat aan de
wereld machtiger versohenen dan in den
tocht naar Chatham".
Wat was voor de Nederlandsche staatslie
den, die over het algemeen ook in de tijden
van onze grootste machtsuitbreiding een
voorzichtige politiek voerden, aanleiding
om op eens over te gaan tot een zoo
agressieve oorlogshandeling, die eener-
zijds onze vloot aan groote risico's bloot
stelde, anderzijds echter juist door haat
gedurfdheid en door haar voor den vijand
volkomen verrassend element in geval van
succes een buitengewoon sterken en ge
slaagden zet op het politieke schaakbord
was?
In dit verband moeten wij ons den toe
stand waarin de republiek bij het begin
van het jaar 1667 verkeerde, realiseeren.
In 1665 was de tweede Engelsche oorlog
uitgebroken, toen Engeland het oogenblik
gunstig achtte om den lastigen en succes
vollen mededinger op zee definitief als ma
ritieme mogendheid uit te schakelen, het
geen in den eersten Engelschen oorlog nog
niet gelukt was. Het begin van den oor
log scheen deze hoop te verwezenlijken,
toen de Nederlandsche vloot onder van
Wassenaar van Obdam bij Lowestoff een
zware nederlaag leed. In het volgende jaar
echter, toen de Ruyter de leiding der vloot
in handen had, verbeterde de toestand be
langrijk in den vierdaagsche zeeslag be
haalde hij een schitterende overwinning,
die de nederlaag van Lowestoff weer goed
maakte.
Onder den indruk van deze gebeurtenis
sen begon in Engeland langzamerhand de
behoefte naar beëindiging van den zoo
weinig succesvollen oorlog te groeien.
Zoo kwamen de vredesonderhandelaars
in Breda bijeen, maar het bleek niet mo
gelijk om tot overeensteming te komen,
want Engeland wilde vasthouden aan de
voor dat land zoo voordeelige bepalingen
van den vrede van Westminster, die den
eersten Engelschen oorlog beëindigd had.
Maar door de successen, die onze vloot on
der de Ruyter in dezen tweeden oorlog had
weten te behalen, was de raadspensionaris
de Witt uit den aard der zaak niet genegen
op deze basis vrede te sluiten.
Daarom trachtten de Engelsche onder
handelaars tijd te winnen, te meer aange
zien de positie van de republiek op inter
nationaal gebied geleidelijk aan moeilijker
begon te worden, daar de verhouding met
Frankrijk minder goed werd. De gebeurte
nissen, die 5 jaren later, in het rampjaar
1672, werkelijkheid zouden worden, wier
pen hun schaduwen al vooruit.
Onder deze omstandigheden was het
duidelijk, dat de Witt een spoedig einde
van dezen oorlog wenschte en daarom een
vrede moest forceeren. Zoo rijpte bij hem
het plan voor den tocht naar Chatham.
De Ruyter heeft met aarzeling de op
dracht voor deze expeditie aanvaard. Als
strateeg zag hij beter dan Johan de Witt
de gevaren, waaraan de vloot bij een zoo
gewaagde onderneming bloot stond en de
risico's die hij liep. Maar nadat het bevel
Het Britsch-Bolsfewislisctie
verdrag
GEHEIME AANVULLENDE
OVEREENKOMSTEN?
Het feit, dat niet alleen door de publici
teit van de mogendheden, aangesloten bij
het pact van Drie, doch ook door de pers
van het neutrale buitenland steeds meer
getwijfeld wordt aan het onschuldige uiter
lijk van het nieuwe Britsch-Bolsjewistische
noodverdrag en dat in dit verband geheel
openlijk wordt gesproken van geheime
aanvullende overeenkomsten tussohen
Londen en Moskou, is, naar de opvatting
van politieke kringen te Berlijn voor de
officieele Britsche instanties klaarblijke
lijk aanleiding geweest om te verklaren,
dat in het nieuwe Britsch-Bolsjewistische
verdrag voor geen van beide partners eeni-
gerlei geheime verplichtingen of beloften
voorkomen. In de Wilhelmsstrasse achtte
men het in het geheel niet noodzakelijk,
dat in de geheime clausules van het ver
drag voor Engelland een verplichting van
den een of anderen soort voorkomt, doch
men achtte het geheel voldoende, wanneer
de beide verdragsluitende partijen over
eengekomen zijn, dat een of ander punt van
het verdrag op een bepaalde wijze moet
worden uitgelegd.
BRITSCHE VLIEGTUIGEN BOVEN
WEST-DUITSCHLAND.
Bij storingsvluchtën boven West- en
Zuidwest-Duitschland hebben Britsche
vliegtuigen op verscheidene plaatsen bom-
ontvangen was, heeft hij de leiding in han
den genomen en de onderneming met de
meesterschap, die stoutmoedigheid met
voorzichtigheid paarde, en die alleen hem
eigen was, uitgevoerd.
In het diepste geheim werd een machtige
vloot van 80 oorlogschepen en 20 branders
met 3300 kanonnen en 18.500 matrozen en
soldaten verzameld.
Op 17 Juni venschegn de vloot voor de
Theemsmonding, die zij volledig afsloot,
zoodat van zee-uit geen EngelsCh schip
meer naar de bedreigde hoofdstad kon
doordringen. Daarop gaf de Ruyter op 19
Juni aan vice-admiraal van Ghent het be
vel met zijn lichtere schepen de Medway
op te varen. Daar immers bevond zich de
veilige oorlogshaven, waar de grootste
Engelsche oorlogsschepen een naar Engel
sche meening volkomen veilige schuil
plaats hadden.
Men moet zich wel realiseeren, welk een
gedurfde onderneming het was om met een
vloot op een betrekkelijk smalle rivier het
land van den vijand binnen te dringen,
terwijl de Engelsche landmacht aan de
oevers daarvan verzameld weid.
Van Ghent en zijn mannen hebben met
buitengewone dapperheid en stoutmoedig
heid hun opdracht ten uitvoer gebracht.
Want de toegang tot de Medway was met
alle middelen, die de toenmalige krijgswe
tenschap kende, verdedigd. Het fort Sheer-
ness beheerschte met zijn kanonnen den
ingang, die bovendien door zware kettin
gen was afgesloten. Met volle overgave,
die voortkwam uit den diepen haat, dien
de Nederlanders tegen hun aartsvijand
voelden, gingen zij tot den aanval over.
Troepen gingen bij Sheerness aan land, be
stormden het fort en vernielden het. De
ketting, die de riviermonding afsloot, werd
stuk gezeild. Tevergeefs trachtten de En
gelschen, door een deel van hun eigen sche
pen te laten zinken aan de Hollanders den
verderen toegang te beletten. Recht gaan
deze op hun doel af, hooger de rivier op,
waarheen de groote Engelsche oorlogssche
pen zich teruggetrokken hebben, om aan
de opdringende Hollanders te ontkomen.
Terwijl de strijd zijn hoogtepunt nadert,
komt de Ruyter zjelf aan en neemt de lei
ding in handen. Zelf springt hij in een
sloep, om zijn mannen aain te sporen.
Brandend verzinken de Engelsche sche
pen in het water. Zes groote oorlogssche
pen werden vernield, terwijl de Engel
schen zelf 12 van hun eigen schepen tot
zinken brengen. De 2 grootste schepen,
het admiraalsschip „Royal Charles" en de
„Unity" ontsnapten aan dit lot, echter om
als buit in triomf naar Nederland te wor
den gebracht. Als een blijvende herinnering
aan dit trotsche feit bewaart het rijksmu
seum een groot stuk houtsnij werk met het
wapen van Engeland, een deel van den
spiegel van de „Royal Charles".
De geheele onderneming, die onder den
naam „de tocht n5ar Chatham" in de ge
schiedenis bekend is, heeft acht dagen ge
duurd, een week, waarin de Engelsche
hoofdstad in paniekstemming verkeerde en
met de bezetting van Londen door de Ne
derlanders ernstig rekening hield.
De Ruyter heeft de onderneming niet
zoover uitgestrekt het succes was groot
genoeg en hij wenschte dit niet door een
nog riskanter actie in gevaar te brengen.
De indruk in Engeland was zoodanig, dat
de onderhandelaars in Breda opdracht ont
vingen vrede te sluiten.
Dat het vredesverdrag van Breda niet
zoo gunstig was, als men van het voor ons
zoo succesvolle verloop van den oorlog zou
verwachten, lag aan de toen reeds drei
gende houding van Frankrijk. Dat nood
zaakte de Witt tot een spoedigen vrede.
Tegenover belangrijke handlelsvoordeelen
en de erkenning van ons bezit in Suriname,
ging onze nederzetting in Noord-Amerika,
Nieuw-Amsterdam (het tegenwoordige
New York) verloren.
Tegen de dreigende alliantie van Frank
rijk en Engeland was Nederland alleen
niet sterk genoeg om de vruchten van de
overwinningen, die het genie van de Ruy
ter bevochten had, te plukken.
De aangewezen bondgenoot van Neder
land in dezen strijd, het Duitsche Rijk,
was door een dertig jarigen oorlog zoo ver
zwakt, en verdeeld, dat het niet in staat
was zijn invloed ten voordeele van ons
land te laten gelden.
men laten vallen. Volgens de tot dusverre
ontvangen berichten zijn daarbij 7 der aan
vallende bommenwerpers door nachtjagers
neergeschoten.
DE STRIJD OP DE KRIM.
Naar het opperbevel der Duitsche weer
macht meedeelt, hebben de bolsjewisten,
behalve de drie reeds gemelde landingspo
gingen, nog een poging gedaan in den af-
geloopen nacht aan de kust van het schier
eiland Kertsj om met zes booten aan land
te komen. Voor de bolsjewisten vasten
voet konden krijgen, werden vijf booten
door het terstond ingezette vuur gedwon
gen den steven te wenden, de zesde boot
werd met de bemanning tot zinken ge
bracht.
DE GEALLIEERDE SCHEEPSVERLIEZEN
Het Amerikaansche departement van
marine heeft medegedeeld, dat vijandelijke
duikbooten op den Atlantischen Oceaan
en in de Caribische Zee weer 6 koopvaar
dijschepen tot zinken hebben gebracht.
Drie dezer schepen waren Amerikaansche,
de andere voeren onder Engelsche, Noor-
sche en Panameesche vlag.
OVEREENSTEMMING AZAD-NEHROE-
G AND HL
De conferentie tusschen den voorzitter
van het Congres, Aboel Kalam Azad, den
leider van het Congres, Pandit Nehroe en
den mahatma Gandhi te Wardha is geëin-
VITAMINEN.
Het lijkt erop of de vitaminen wat
uit de mode zijn geraakt. Je hoort er
_niet zooveel meer van. Iedereen, die
"je spreekt heeft het nu over de aard
appelen, de bruine boonen, over regen
en zonneschijn. Zij kijken beangstigd
naar de lucht, als het wel regent, als
het niet regent en als de zon schijnt,
juist alsof je bruine boonen met re
gen zou kunnen eten in plaats van
met spek en gebakken uitjes. Maar
het lijkt mij toch een heele toer alle
vitaminen, die vroeger in het spekvet
zaten nu in je bruine boonen mee te
laten groeien. Misschien kunnen de
zon en de regen daar iets aan doen.
Ziet, ik geloof daar niet in. Regen en
zon waren er vroeger ook en men
kan van de zon moeilijk verlangen,
dat zij een beetje anders gaat schij
nen met het oog op de bruine boonen
vitaminen, omdat het spek eraan ont
breekt. De aardappelen vragen weer
andere vitaminen en zouden dus een
andere bestraling noodig hebben. Mis
schien weet mijnheer Philips er iets op
te vinden. Maar achteraf bedenk ik,
dat er tegenwoordig in die kleine ad
vertenties in de bladen zooveel wordt
aangeboden. Zou er niemand zijn, die
nog wat achterstallige vitaminen heeft
staan?
HERHALING RADIOPRAATJE VAN
MAX BLOKZIJL
De persdienst van den Nederlandschen
Omroep meldt:
Hedenavond zal van 20.4521.00 uur
over den zender Hilversum II het radio
praatje van Max Blokzijl, dat Maandag
avond wegens een technische storing niet
in zijn geheel kon worden uitgezonden,
worden herhaald.
digd met een volledige overeenstemming
tussohen deze drie Indische leiders in de
kwestie van de maatregelen, welke geno
men moeten worden ten aanzien van de in
Indië aanwezige Engelsche en Amerikaan
sche troepen. De werkcommissie van het
Indische Nationale Congres zal op 4 Juli
te Wardha bijeenkomen, om bijzonderheden
te bespreken.
ZWEEDSCHE KONING 84 JAAR.
Koning Gustaaf van Zweden heeft giste
ren bij goede gezondheid zijn 84en verjaar
dag gevierd. De koninig bracht den dag
door op het kasteel Tullgarn.
GROOTE BRAND TE VILLAR FORMOSO
Dinsdag zijn door een grooten brand m
een pakhuis bij het Portugeesdhe grens
station Villar Formoso in korten tijd meer
dan 100 ton goederen verloren gegaan. De
bestrijding van het vuur was door het ge
brek aan geschikte bluschapparaten bui
tengewoon moeilijk. De verbrande goederen
moesten naar Europeesohe staten worden
geëxporteerd. Men neemt aan, dat de
brand aan Engelsche sabotage is te wijten.
AARDBEVING IN GRIEKENLAND.
Het seismologisch instituut te Athene
heeft Maandagmiddag zeer hevige aard
schokken geregistreerd, waarvan de haard
binnen de Grieksche grenzen lag. Te Athe
ne zijn nog geen berichten binnengekomen
over de gebieden, die door de aardbeving
zijn getroffen.
Nederlandsche meisjes in
Duitschland aan den slag
De Nederlandsche meisjes, die in Duitsch
land allerwegen werk gevonden hebben,
zijn tevreden over hun nieuwe werkkring.
Opgewekt en met toewijding verrichten ze
hun taak. De goede verdiensten stellen hen
in staat zelfstandig te worden. De sfeer
van den arbeid in Duitschland is veel aan
trekkelijker dan in Nederland. Dwaze
stands- en klassevooroordeelen, die nu een
maal in Nederland hoogtij vierden, hebben
veelal meisjes, die in fabrieken werkten,
met minachting overladen. Hier te lande
plach't men voor meisjes, die in de fabriek
werkten, de neus op te halen. In Duitsch
land kent men deze minachting niet. Daar
heeft men erkenning voor iederen arbeid.
Een leven van nietsdoen is daar niet meer
mogelijk. Daar heeft men slechts minach
ting voor menschen, die er de kantjes af-
loopen én door nietsdoen aan de kost
trachten te komen.
De Nederlandsche meisjes, die in Duitsch
land werk gevonden hebben, hebben kun
nen constateeren, dat daar iedereen werkt.
De dochter van een fabrikant evengoed als
de dochter van een eenvoudig landarbeider.
„Werken is É-een schande". Het is een heel
normaal verschijnsel in Duitsche fabrieken
meisjes uit alle kringen der bevolking, van
de hoogste tot de laagste, aan het werk te
zien. In volle kameraadschap wordt gear
beid, doet men aan sport en neemt men
deel aan de vele geneugten, die de fa-
brieksdirectie aan het personeel in rijke
verscheidenheid biedt.
De vele honderden Nederlandsche meis
jes, die door middel van de arbeidsbeurzen
in Duitschland werk gevonden hebben,
zijn eenstemmig vol lof over hun nieuwe
werkkring, die hun een aangename taa'
en goede verdiensten verschaft.
Kaart van Pelt
De strijd in de Marmarische woestijn ontwikkelt zich momenteel in een lijn, die
toept van Gazala, Acroma, naar Tobroek en sinds de verovering van 3ir Hacheim
(door de vereenigde Duitsch-Italiaansche troepen) naar Bir el Gobi en El Adem.
